aantal stappen: 496.547 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 40
aantal fietstochten: 9
Zoeken in blog
10-04-2023
Bijna moeten meedoen met juniorswielerwedstrijd, de Ster van Zuid-Limburg.
Zo, de eitjes zijn geraapt en de kleinzoon heeft nog wat kunnen spelen met 'n doos vol mini-autootjes, voorheen van zijn peter (mijn zoon) en nog vroeger van mijzelf.
Gelet op het voorspelde droge weer van vandaag, eerst 'n 4-tal uurtjes in mijn tuin gewerkt. En daarna was het beslissen, wandelen of fietsen.
Het werd fietsen, weliswaar met de stadsfiets, en niet te ver gezien ik pas om 15u00 kon vertrekken.
Ik vertrok in Briegden langs het Albertkanaal richting Vroenhoven waar ik even stopte aan dat bord: "geologisch Vroenhoven". Wat verder, bijna in Kanne, een der verschillende ingangen naar het gangenstelsel. Op eigen houtje, nooit, ... en ik herhaal, nooit alléén die gangen binnensluipen.
En dan in Kanne, voet aan de grond. Ik was er nog maar net of de eerste renner van de Ster van Zuid-Limburg kwam er al aangefietst. Het zijn allemaals junioren, jongeren dus, die vandaag 'n rit maakten tussen Neerharen en Mopertingen met 'n afstand van 120 km. De koploper was nog maar net voorbij of de grote groep kwam al over de brug aangereden. Op het punt waar ik stond te kijken, moesten ze de Slingerberg over, 'n pittige kuitenbijter. En daarna was het nog even wachten op de achterliggers, al die auto's, de ziekenwagen en uiteindelijk de bezemwagen met de groene vlag.
Aan de sluis van Lanaye, reed ik naar links, richting Maastricht. In 'n opwelling ben ik achter de voormalige gebouwen van ENCI, links de Slavanteberg - of Sint-Pietersberg - opgereden, en dat met mijn stadsfiets. Het zwaarste punt is meer dan 10% stijl. Maar eens boven heb je 'n prachtig zicht. En mijn laatste foto, dat is het stulpje van André Rieu, u allen wel bekend. Je rijdt er gewoon langs.
In Maastricht begon het te druppelen, sein dus om naar huis te fietsen.
Nu ik dit verslag aan het maken ben, kan ik terugblikken op 'n aangename fietsdag. Mooi weer, op 'n bepaald moment zelfs 16°, niet te veel wind en 'n aangename fietsgezel.
Hubert en ikzelf hadden afgesproken om rond 11u00 te vertrekken. Vanmorgen was het wel 'n beetje bang afwachten of die paar voorspelde druppels, al dan niet zouden vallen. Gelukkig begon het al vroeg op te klaren zodat 'n regenjasje niet nodig was.
Ik had de rit voorbereid en het doel van vandaag was om even Duitsland binnen te fietsen. Via Meerssen was het even klimmen op de helling met de mooie naam: Waterval. Niet zo moeilijk, 'n loper zoals ze zeggen, maar wel 2 km. lang. Een groepje wielertoeristen was vóór ons aan de klim begonnen, enkelen heb ik toch kunnen remonteren voor ik boven kwam.
Het was vooral fietsen over heel rustige wegen, af en toe nog 'n klim, vooral die naar Puth. Ik wilde Sittard mijden vandaag, het is er altijd goed uitkijken, stoppen aan kruispunten, opnieuw optrekken, enz. Je kunt er niet echt doorrijden. Vandaar dat we rechts langs de stad zijn doorgereden, ondermeer via Doenrade. In Hillensberg trokken we Duitsland binnen, om na Wehr, Tüddern en Millen, opnieuw de grens met Ned. Limburg over te steken. Onderweg in Duitsland werden we wel vriendelijk gevraagd of onze route nog klopte. Hubert heeft namelijk ene gps op zijn stuur en 'n mooie Hollandse vrouwelijke stem, heeft ons toch 'n keer tot de orde moeten roepen omdat wij verkeerd gereden waren.
In Nieuwstadt hebben wij even gepauzeerd. En met de wind in de rug, konden wij de terugweg beginnen richting Stein, om aldaar de autostradebrug over te fietsen. Via Boorsem en Rekem kwam er 'n eind aan 'n mooie tocht van iets meer dan 86 kilometer. Ik heb Hubert gefeliciteerd met zijn knappe prestatie. Het is nog maar zijn 3de rit van het jaar, maar toch al zulke afstand afleggen, ... chapeau. De snelheid is er nog niet, maar dat komt.
Thuis, was ik benieuwd naar mijn gewicht: 66,6 kg. het getal van de duivel zoals ze dat zeggen. Ik heb derhalve bij het avondmaal, mijn bord twee keer goed gevuld.
En volgende week, niet veel soeps, regen en wind ...
De weersverwachtingen voor vandaag waren prima, véél zon, weinig wind en de temperatuur viel best mee.
Zoals afgesproken met Hubert, stond ik om 11u00 aan zijn deur voor 'n rit van +/- 80 km. Ik had hem de vrije hand gegeven voor het parcours, het was pas zijn 2de rit van dit jaar (mijn 1ste met hem).
Maar de eerste kilometers van onze rit, deden mij toch de wenkbrauwen fronsen, via het kanaal naar Rekem, daar de oude stad door, vervolgens terug naar Neerharen om dan bergop te fietsen naar de top van de Bessemerberg. Die top ligt op goed 4 kilometer van thuis. Geen moeilijke klim, gewoon om op te warmen zeker ...? Ik verdenk Hubert er stiekem van dat hij dat beginstuk met opzet zo gekozen heeft. Eerst zelf de benen testen en kijken of ik hem niet al vanaf het begin in de vernieling zou rijden. Zou dat zo geweest zijn, dan was hij rap terug thuis. Maar mij kennende, zou ik zeker geen hoog tempo opleggen aan iemand die pas opnieuw aan het fietsen is na die lange wintermaanden. Ik heb mij dus gemeten over de hele rit, ferm ingehouden.
Eens boven op de Bessemerberg, ging het richting Zutendaal, Kattevenne in Genk en langs het oude Sint-Jansziekenhuis dat ze aan het afbreken zijn. Even later kwam Bokrijk in het vizier, maar "fietsen door het water" lieten we deze keer rechts liggen. Even buiten Bokrijk, diende zich 'n mooi terrasje aan, "Het Domein" in Genk. Niks te vlaai of koffie, voor mij ene simpele cécémel, bij Hubert iets extra.
En dan terug langs het Albertkanaal met de zon in de rug. We kwamen ondermeer nog door Diepenbeek, Schoonbeek en Munsterbilzen. Onderweg 'n mooi gekapte uil gezien op 'n dode boomstam.
Het einde van de rit ging via de brug van Eigenbilzen en het laatste stukje berop langs het kanaal richting Gellik.
En zoals gezegd, ik heb mij vandaag geheel aan het tempo van Hubert aangepast. Het is de bedoeling dat we nog dikwijls samen fietsen met ondermeer 'n mogelijke fietsweek in Diksmuide.
Gratis verjaarsdagstaart van het Belang van Limburg gaan afhalen in Bilzen.
Gisteren na mijn fietstocht, heb ik voor alle zekerheid nog even de buienradar voor vandaag gecontroleerd. Ik had namelijk nog steeds 'n kaartje thuis liggen, mij gestuurd door onze krant Het Belang van Limburg. Met dat kaartje kon ik 'n gratis verjaardagstaart gaan afhalen bij hun meewerkende partner. Ik had de keuze tussen 'n bakker in Maasmechelen, Genk of Bilzen. En het is die laatste geworden.
Toen ik gisteren zag dat het vandaag droog zou blijven, heb ik mijn kersentaart maar direct besteld (dat was 'n verplichting, minstens één dag ervoor). En vanmorgen omstreeks 8u30 stond deze jongen klaar om die wandeling naar Bilzen te maken. Gewapend met 'n busje water, 'n banaan en wat mondvoorraad, begon ik aan mijn trip.
Recht op recht - de kortste afstand dus - dat kan niet, maar ik had wel zo ongeveer mijn ideale weg in gedachten. Eerst langs de kerk van Gellik om even verder, die mooie paaskleuren te zien naast dat oude verweerde poortje. Op de weg naar Eigenbilzen kom je dan langs het Natuurreservaat De Hoefaert. Een mooie locatie om te wandelen. En dan op de grens tussen Eigenbilzen en Hoelbeek, enkele mooi opgeknapte woningen met stallen. Onder de oude spoorwegbrug door om iets verderop het bord te zien van het kasteel van Jonckholt. Kasteel is 'n groot woord want die Middeleeuwse burcht is er nooit gekomen, wel de grachten, wallen en funderingen.
Via allerlei wegen kwam ik uiteindelijk aan te Bilzen waar de wekelijkse woensdagmarkt in volle bedrijvigheid was. Het was er zoeken naar 'n plaatsje op het terras voor 'n tas koffie. Na nog ene korte babbel met enkele dorpsgenoten, ben ik dan mijn taart gaan afhalen. Die zullen we ons deze namiddag laten smaken.
Mijn laatste foto nam ik aan het station van Bilzen waar ik mijn bus huiswaarts diende te nemen. Het eetcafé van Big Louis (in de volksmond: bij de dikke Louis) zal worden afgebroken om plaats te maken voor nieuwbouw. Momenteel worden er brandoefeningen gehouden door de plaatselijke brandweer. In 'n ver verleden - toen ik nog student was op de middelbare school - was het café van Louis mijn stamcafé. Menig pintje werd daar toen verzet. Mooie herinneringen.
Dinsdag 28 maart, eindelijk nog eens 'n volledig droge dag, wat zon en niet te veel wind. Een fietsdag dus. Nu had ik op voorhand mijn fietstocht aangekondigd aan mijn maten, maar allen hadden ze 'n geldig afwezigheidsbriefje bij de hand. Het werd dus 'n soloritje. Mij niet gelaten uiteraard, dan kon ik mijn eigen route kiezen.
Ik vertrok vanmorgen omstreeks 10u15 via Smeermaas naar de Noorderbrug in Maastricht. En vandaar naar Bemelen om daar mijn 1ste klim van het jaar te maken, de Bemelerberg (1ste foto gemaakt aan de voet van de helling). Het is een van de betere hellingen, je kunt er vlot naar boven. En dan naar Gulpen. Boven op de helling met het stadje beneden je, heb je prachtige vergezichten. Maar onderweg naar Gulpen kon ik het niet laten om die groep dieren te fotograferen. Zwijntjes, kippen en geitjes in één weide. Prachtig.
Na Gulpen, nog ene kuitenbijter, de Kachelberg vanuit Schin op Geul. Maar ondanks mijn gezegende leeftijd, lukt het nog steeds om met 'n redelijk tempo boven te geraken. Even nog ene stop om wat mondvoorraad te verorberen bij 'n tunnel met wat graffiti.
terugkeren deed ik via de autostradebrug tussen Stein en Kotem. Fietsers moeten nu links houden wegens werken aan de rechterkant. En over werken gesproken, het is precies of er overal wegenwerken zijn. Eens terug in België, fietsen langs de Maas oa. in Uikhoven. Wegens de nog altijd niet bereikbare brug in Neerharen, door Hochter Bampd gefietst tot in Smeermaas. Met nog 'n laatste lus via Hocht en de sluis van Neerharen, kon ik neerstrijken in Lanaken centrum voor 'n lekkere Duvel. En nee, hij had niet de tijd om warm te worden.
En morgen 'n speciale wandeling, maar daar vertel ik jullie dan weer over.
Vanmorgen had ik de keuze, 'n wandeling of 'n fietstocht, zij het 'n tochtje met de stadsfiets. Het is dat laatste geworden. Vertrokken iets na 10u00 en uiteraard met de bedoeling tijdig terug thuis te zijn voor het middagmaal.
Het werd 'n tochtje langs de Maas. Mijn eerste foto's nam ik in Smeermaas waar het eilandje, op de bomen na, volledig in het water verdwenen is. Iets verder kwam ik door Hochter Bampd waar ik enkele runderen zag grazen en waar ik links het kasteel van Hocht tussen de bomen zag. In Herbricht even gestopt voor wat foto's van de Maas. Hier zie je pas welke omvang de Maas heeft na al die verbredingswerken aan de Nederlandse kant. Ook in Uikhoven even gestopt voor wat foto's.
En dan kwam ik in Kotem, tijd dus om terug te keren. Hiervoor nam ik de gewone weg door oa. Boorsem en opnieuw Uikhoven. Vervolgens 'n stukje binnendoor, 'n smal fietspad tussen Uikhoven en de brug naar Rekem. In Rekem, de grote weg Lanaken - Maasmechelen over om aan de Begijnenbos, links af te draaien naar hotel La Butte aux Bois.
Om 11u50 was ik thuis, juist op tijd om mijn voeten onder tafel te duwen en te genieten van 'n lekker maal. En die laatste foto, die nam ik thuis, nadat ik nog 'n aantal rijen gespit had in mijn moestuin. En om de namiddag af te sluiten, juist gezien dat Mathieu de koers gewonnen heeft. Hij is zowel 'n Nederlander als eentje van ons, gezien hij in België woont.
Als je met twee gaat fietsen, dan is het niet evident dat er veel foto's gemaakt worden. Vandaag was Peter mijn metgezel, zijn 1ste fietstocht dit jaar. En hij heeft het geweten, de afstand en wind tegen bij vertrek.
Ik had Peter op voorhand gevraagd hoeveel kms hij dacht aan te kunnen. Tussen de 50 en 60, heeft hij mij geantwoord. Ok. met dit gegeven ben ik aan de slag gegaan en heb 'n rit naar zijn kunnen voorbereid.
Wij zijn vertrokken aan de brug van Briegden om via het jaagpad langs het Albertkanaal tot Kanne te fietsen om daar de brug over te steken. De rit ging verder langs de sluis van Lanaye, Visé tot in Haccourt. En pech voor Peter, maar vanaf Briegden tot in Haccourt hebben we stevige wind tegen gehad, ik vermoed zo'n 4 bfr. Maar gelukkig, eens het verste punt bereikt, konden we aan de terugweg beginnen, nu wel met wind in de rug.
Voor de 2de maal door Visé om dan aan de brug in Moelingen, de Maas over te steken richting Eijsden. Met nog 'n rechtse bocht naar Gronsveld, waren we toch al rap op de Noorderbrug in Maastricht. In Smeermaas zag ik dat Peter zijn laatste kruid verschoten had, tijd voor hem om huiswaarts te keren. Hij kwam uiteindelijk uit op 'n afstand van ruim 57 km.
Zelf had ik nog niet veel goesting om er mee te stoppen, vandaar nog 'n extra lus via het kasteel van Hocht, en Rekem. In Rekem enkele foto's gemaakt, oa. van het kasteel en de distellerie Senden (info hier over: zie verder bij de foto's). Vanuit Rekem, nog de weg bergop genomen naar Zutendaal. Geen moeilijke klim maar wel 2,6 km. lang. Boven op de Besmer, terug naar huis via Gellik.
Maar voor het thuis aankomen, de douche en het avondmaal, nog rap 'n terraske in het centrum. Toevallig was daar ook 'n schaakmaat en ex-collega aanwezig zodat we nog effe ene gezellige babbel hadden. En Peter? Ik hoop dat hij straks uit zijn zetel geraakt. Alle gekheid op 'n stokje, nog 'n paar keer met mij op pad, en hij kan weer de kms en de snelheid aan.
Gisterenavond na het bekijken van het weerbericht, besloten vandaag 'n fietstocht te maken. Het werd weliswaar 'n tocht met de stadsfiets in de namiddag, na 'n toch wel drukke voormiddag. Eerst naar de bakker en daarna was ik muilezel van dienst bij het winkelen in een der plaatselijke warenhuizen. Terug thuis, nog 'n kort werkje in de tuin waarna ik desondanks toch nog even de tijd vond om mijn puzzel af te werken. Beeld van Capri, 1.500 stuks en het merk van de puzzel was Clementoni. Altijd 'n goed merk en mooie stukjes.
Na het middagmaal, dan op pad. Aan de brug van Briegden, naar beneden naar het jaagpad langs het Albertkanaal. In Kanne de brug over om mijn weg te vervolgen richting de sluis van Lanaye. Tussen Lanaye en Moelingen, even gestopt aan die trappen om eens te kijken naar het waterpeil van de Maas. Je ziet duidelijk dat de rivier gestegen is, temeer omdat in de Ardennen al die sneeuw gesmolten is en mee afgevoerd wordt.
In Eijsden nog even gestopt voor 'n foto om dan richting Maastricht te bollen. Maar juist voor de stad, naar rechts gereden, naar Gronsveld en Meerssen. Aan het kruisbeeld kun je rechtdoor fietsen naar Valkenburg, maar ik koos de linkerweg, terug naar Maastricht en de Noorderbrug. Onderweg nog rap een der mooie oudere gebouwen op foto gezet.
En via de Noorderbrug, naar Maastricht en Smeermaas om daar nog 'n laatste lus te maken achter Hocht door. En waarom de stadsfiets? Na de sneeuw- en regenval van de voorbije dagen, weet je nooit hoe de wegen er uit zien. En maar goed ook, op vele fietspaden lagen nog afgerukte takjes, ik heb door plassen moeten fietsen en de boeren hebben met hun tractoren veel modder achtergelaten op de fietspaden.
Mijn fietstocht afgesloten met 'n tas koffie en 'n biertje en daarna 'n lekkere douche. De volgende dagen voorspellen weer niet veel goeds. We zien wel wat ik er van maak.
"Oei, oei, oei", dat was mijn eerste reactie toen ik vanmorgen de gordijnen opentrok. Lanaken volledig onder de sneeuw. En het werd er niet beter op. Gaandeweg de voormiddag is er nog overvloedig sneeuw bijgevallen. Het zou toch niet waar zijn, na die regendag van gisteren, vandaag weer niet de deur uit kunnen ...? Foto's van onze tuin deze ochtend.
Maar gelukkig is iets na het middaguur, het sneeuwen gestopt en is de dooi ingezet. Mijn stevige wandelschoenen waren rap aangeriemd om naar Pietersheim te stappen. Via de kinderboerderij en langs de speeltuin, links het onverharde pad genomen naar de grachten rond de burchtruïne en naar het kasteel. Uiteraard was het overal drassig, het was +/- 4°, maar met de juiste schoenen aan, kon dat de pret niet bederven. Terugkeren deed ik via de Putstraat, de Ganzenpoel en de Drie Eikenstraat. Verder gewoon naar het centrum en daar in de rapte nog ene warme choco gedronken. Die smaakte.
Ik zal maar niet klagen over het weer, het is wat het is, regen en nog eens regen. En het ziet er voor de rest van de dag niet beter uit. Er zal dus niet gewandeld of gefietst worden vandaag, tenzij de weergoden nog spectaculair 'n langere droge periode willen inlassen. Maar ik maak mij geen begoochelingen.
Het wordt dus 'n binnen-zit-dag met wat gepuzzel, het lezen van 'n boek en wat hulp in het huishouden (mijn wekelijkse taken). Maar zoals gewoonlijk op dergelijke dagen, wil ik jullie, bezoekers van mijn blog, kennis laten nemen met een der naburige gemeentes. Deze keer wordt dat As (Asch zoals het vroeger genoemd werd). Het dorp ligt ingeklemd tussen Genk-Oudsbergen-Maaseik-Dilsen/Stokkem-Maasmechelen-Zutendaal. As is vooral gekend omdat in 1901, André Dumont er steenkool vond, het begin van 'n lange periode van mijnontginningen in de regio.
As is anderzijds ook 'n gemeente waar ik per fiets, regelmatig doorrij. Niet ver verwijderd van mijn gemeente Lanaken. Je kunt er bvb. het oude kolenspoor nemen tot Maaseik of naar Oudsbergen fietsen. In As is het ook gezellig toeven in het voormalige spoorwegstation, nu 'n fietscafé.
Ik heb dus weer wat oude postkaartjes bij mekaar gezocht maar heb mij toch serieus moeten beperken. Voor zo 'n relatief kleine gemeente, waren er veel verschillende kaartjes te vinden.
Beste mensen, hopelijk hebben jullie wat meer geluk met het weer, anders nog 'n fijne dinsdag.
Als je dit leest, wil ik je bedanken voor je bezoek aan mijn fiets- en wandelblog. Naast het wandelen of fietsen op zich, is het dagelijks bijhouden van mijn blog, 'n fijne hobby geworden. Een kort verslagje maken van mijn activiteiten, wat foto's erbij en dit allemaal aan jullie laten zien. Ik hoop dit nog geruime tijd vol te houden.
Jazeker, vandaag heb ik gefietst. Sommigen zullen de vraag stellen: "fietsen met zulke koude wind?" En toch kon dat, vrij simpel, lees maar mee. Om te beginnen je goed warm kleden: vochtdoorlatend onderhemdje, thermisch shirt met lange mouwen, dikke borst en rugbeschermer met opstaande kraag, keel en mond/neus bescherming, koerstrui, dik winterkoersjasje, korte koersbroek, thermische onderbroek met lange pijpen, aansluitende joggingbroek, kousen, schoenen, handschoenen met vingerbescherming, ondermutsje met oorbescherming en 'n helm.
Verder uiteraard je rit zo plannen dat je tegen de wind in vertrekt en zoals vandaag, bescherming opgezocht op het fietspad As - Maaseik. Met al die bomen langs het pad, was de tegenwind minimaal. En natuurlijk, bij terugkeer, wind in de rug.
De rit zelf wat meer gedetailleerd, vertrokken via Opgrimbie om daar het fietspad door het bos te nemen richting de Salamander in Maasmechelen. Daar links af en 'n beetje omhoog naar de fietsbrug in As. En dan is het aangenaam fietsen op de fietssnelweg richting Maaseik. Ik was aan het meetpunt fietser 53 van vandaag. Om niet door de stad Maaseik te moeten rijden, ben ik er gewoon omheen gefietst. Eerst naar Wurfeld en vervolgens naar Aldeneik. Vooral in Aldeneik is het heerlijk fietsen en wandelen.
Aan de brug in Maaseik, richting Heppeneert om in Dilsen aan de Wissen, mijn laatste boterham op te eten. En omdat de wind goed zat, aan de brug in Maasmechelen, links af gereden, opnieuw naar de Maas. Mijn laatste foto gemaakt van de Maas, bijna in Uikhoven zijnde.
Eenmaal goed en wel in Smeermaas, wilde ik toch zo lang mogelijk profiteren van die rugwind, vandaar nog even 'n ommetje naar Veldwezelt. En dat bleek 'n goede beslissing. In Veldwezelt mijn voormalige postkantoorhouder van Veldwezelt, samen met zijn echtgenote, nog gezien en even gestopt voor 'n korte babbel. Jef is heel wat jaren ouder dan ik, maar beiden zien ze er nog goed uit.
Mijn rit afgesloten met 'n kort bezoek aan vriend Hubert. Ik heb genoten van mijn rit.
Zo nu en dan doe ik dat wel eens, weten waar je start, maar onderweg gewoon je neus nawandelen. Zo ook vandaag. Ik dacht het bos in te wandelen in het verlengde van de Pannenstraat en op het kruispunt van boswegen, links af te slaan. Zo gedacht, zo gedaan.
Maar eens voorbij dat kruispunt, gewoon intuïtief gewandeld. Vooreerst naar dat aloude bospad waar ik als 14-jarige het bos heb leren kennen - nu 55 jaar geleden als lid van de jeugdbeweging KSA - om vervolgens rechtdoor te stappen richting Gellik. Op 'n bepaald punt zag ik links 'n pad waar ik nog niet geweest ben. En als nieuwsgierige mens, wilde ik wel eens zien waar ik uitkwam. En inderdaad, het pad leidde me links naar de Berkenlaan. Op die straat zag ik weer 'n ander voor mij onbekend pad, langs dat mooie paard omhoog naar de Bergstraat.
En dan ben je terug op bekend terrein, gewoon de Bergstraat naar beneden, links de Kewithdreef in tot aan de Kounterstraat en daar rechtsop naar de Neergellikerstraat. Onderweg 'n graafmachine op de Kounterstraat gezien waar enkele poelen gegraven worden voor de kamsalamanders. Ik kende die beestjes niet en heb het moeten opzoeken. Fijn dat er weer 'n project voor de natuur gerealiseerd wordt.
En deze namiddag heb ik geschaakt in de club. En .... lelijk op mijn doos gekregen door ons nieuwste lid. De man kent er iets van. Volgende keer beter ...?
Het weer was deze morgen in Lanaken niet al te fameus. Tot 10u30 heeft het gemiezerd, de straten waren vochtig en de lucht had maar één kleur: grijs. Nochtans had ik het in mijn hoofd gezet om te gaan fietsen met mijn koersfiets. En fietsen, dat wilde ik hoe ook, toch gaan doen. Het is 'n fietstocht geworden, minder ver dan oorspronkelijk voorzien, en gewoon met de stadsfiets.
In Briegden gewoon naar het jaagpad langs het Albertkanaal. En bijna in Kanne zijnde, zag ik dat de rots langs het fietspad, op sommige plaatsen poreus begint te worden, getuige de afbrokkelende mergelstenen. Even verderop was ik blijkbaar fietser 26 van vandaag. En dan naar boven naar de brug om in het dorp Lanaye, enkel kiekjes te maken van de verschillende infoborden.
In Visé zie je altijd vele boten liggen en ook de ganzen zijn er niet weg te denken. En dan gebeurde het wonder, de zon brak door de wolken. Ik maakte dan ook 'n zonnige lus door Haccourt. Terug in Visé, rechtsop naar Eijsden waar de voorbereidingen van de carnavalsstoet volop bezig waren. Mijn route gewoon verder gezet langs de kortste weg richting Maastricht. In het stadsgedeelte Wijck was er een en al carnavalsmuziek door enkele "zaate hermeniekes". Ik ben er gewoon langs gefietst, want eenmaal er tussenin, geraak je er niet meer uit. Zo ook in Smeermaas. Ik had mij al voorzien om te moeten omrijden wegens de stoet die er vandaag zou uitrijden. Maar de stoet diende nog te vertrekken en stond opgesteld op de Maasdijk. Ik mocht dus gewoon doorrijden van de politie. In Lanaken toch nog 'n carnavalspint gedronken, want van al die carnavalssfeer, krijgt 'n mens dorst.
Officieel op de buienradar en het KMI geen regen, maar in werkelijkheid, voortdurende motregen, zo van die regen waarvan je toch goed nat wordt. Ik heb dus even zitten te wachten op wat opklaringen, maar noppes, de nattigheid blijft hangen.
Op 'n niet-geregistreerde wandeling na naar de bakker, ben ik dus vandaag nauwelijks buiten geweest. Geen probleem, na de werken van de voorbije dagen in mijn tuin en 'n keel die niet 100% lekker aanvoelt, is 'n dagje rust prima voor mij.
En wat carnaval betreft, sommigen denken dat ik mij nu alle dagen in het uitgangsleven stort. Sorry mensen, dan moet ik jullie ontgoochelen. Die tijd is voorbij. In mijn jongere jaren kon het niet op, van vrijdag tem. woensdag werd er op stap gegaan en de pinten gingen er als water binnen. We hadden toen ook 'n fijne groep van 'n tiental mensen en jaarlijks werd er naar uitgekeken. Maar de mensen worden ouder, krijgen kindjes, hebben links en rechts wat kwaaltjes en uiteindelijk viel de groep uit mekaar. Mijn echtgenote en ik waren uiteindelijk nog de twee overblijvers. Ook daar kwam 'n einde aan en het nachtelijk vertier hoort er tegenwoordig niet meer bij. Nu hoor je mij niet zeggen dat alcohol 'n must is, maar mijn echtgenote is sinds enkele jaren alcoholvrij en ikzelf heb op doktersbevel ook strikte richtlijnen gekregen. Ikzelf hou het dus bij onze carnavalskrant die we jaarlijks uitgeven (ben inmiddels 20 jaar redactielid), ik ga ieder jaar in de scholen de kinderen wat lesgeven over het dialect en carnaval (4de klasje van het lager onderwijs), naar de carnavalsstoet kijken en met veel interesse op sociale media het carnavalgebeuren volgen in mijn gemeente.
Gezien er dus niet gewandeld werd, maakte ik 'n kleine collectie van postkaarten van 'n naburige gemeente, de gemeente Eisden. Eisden hoort tot het grotere geheel van Maasmechelen en ligt juist voorbij het centrum van Mechelen a/d Maas. Ik passeer er heel dikwijls met mijn fiets, zowel op de heenweg als op de terugweg. Maar ook zonder fiets komen wij al eens in Eisden. Je kunt er goed winkelen en voor 'n hapje en 'n drankje kun je best naar de Pauwengraaf gaan, de belangrijkste straat van Eisden. De gemeente is vooral gekend voor zijn mijnverleden. Vele mijnwerkers hebben er gewerkt tussen 1922 en 1987.
Eisden is wel niet te verwarren met Eijsden, de gemeente in Ned. Limburg die op de grens met Moelingen-Voeren ligt.
Het was vandaag kiezen tussen de aankomst en de ontvangst op het gemeentehuis van de Blauw Sjuut - waar ik de laatste jaren altijd bij aanwezig was - en 'n mooie fietstocht maken. Het is dat laatste geworden. Al moet ik zeggen dat ik toch wat spijt had niet bij de officiële ontvangst aanwezig te zijn geweest. Ik heb iets met carnaval en volgens de kronieken kondigt de Blauw Sjuut "vastelaovend" aan. Ze doen dat dit jaar voor de 71ste keer (1949 voor het eerst), maar oude geschriften maken al gewag van de Blauw Sjuut in de 12de eeuw. Zij komen uit Ned. Limburg en sinds 'n aantal jaren stoppen zij dus ook in Lanaken. Met dank aan Ronny voor de foto die hij vanmorgen maakte.
Maar goed, ik heb gefietst en dat had vooral te maken met het schitterende weer. De bedoeling was om naar de abdij van Val Dieu te fietsen. Ik vertrok aan de brug van Briegden. Maar om naar het jaagpad te rijden - bergaf dus - was het toch even voorzichtig zijn. Vannacht had het lichtjes gevroren en de helling naar beneden zag nog heel wit van de rijp.
Maar eens goed en wel langs het Albertkanaal, was ik al rap in Kanne. Je ziet daar boten aangemeerd liggen, die er al jaren zo bijliggen. Vervolgens de sluis van Lanaye, het dorp Lixhe en dan de Maas. In Moelingen, de Maas over om rechts aan te houden naar Voeren. Je komt dan verder door Warsage en Aubel waar de abdij gelegen is.
Ik had op voorhand gekeken of de cafetaria van de abdij geopend was op dinsdag, en ja, het terras begon bij mij aankomst al goed vol te lopen. Een tas koffie, 'n stuk vlaai en 'n cola voor 9,00 euro. Mijn batterijen waren weer opgeladen.
De terugweg was deels dezelfde als de heenweg met dit verschil dat ik in Voeren door het centrum van 's-Gravenvoeren gereden ben om in Eijsden, rechts af te slaan, richting Maastricht. In Maastricht wilde ik niet door het centrum rijden wegens carnavalitis, ik koos voor de rustigere weg via Gronsveld, Meerssen en terug via de Noorderbrug.
En in Lanaken, nog even 'n laatste halte voor 'n koffietje met uitzicht op de werkmensen die de tent aan het opzetten zijn voor carnaval.
Voila, 'n heel verslag, maar met dit weer was het 'n heel aangename fietstocht. Morgen staat er iets anders op het menu: bomen snoeien en het hout hakselen.
Zondagmorgen, om 7u45 aan het ontbijt en naderhand geen krant, dat vraagt om 'n wandeling.
Zo gezegd, zo gedaan. De straatverlichting was nog overal aan en toch heeft er aan de kerk 'n voertuig dat paaltje niet gezien, ijzersterk verankerd. Of zouden die nevelen elders te zoeken zijn, alcoholnevelen ..... ? Naar 'n carnavalbal geweest ...?
Maar goed, aan het kanaal was het duidelijk mistig. En hoe die vogel aan zijn einde gekomen is .... ? Langs 'n nog te lossen schip en de brug van Briegden, op de terugweg. 9u15 en veel voetballende jeugd. Papa en mama moeten al vroeg chauffeur spelen. Onze kinderen hebben vroeger geturnd en hebben in de jeugdbeweging gezeten. Dat waren gelukkig geen vroege uren, trouwens chauffeur spelen zat er voor ons niet in. Toen hadden wij geen auto en nu nog altijd niet. Nooit gehad dus. En 'n gemis? Eigenlijk niet!
Meer zweet gelaten met stadsfiets dan met koersfiets.
Vandaag nog eens het verschil ondervonden tussen mijn stadsfiets en mijn koersfiets. De stadsfiets is 'n stuk zwaarder en meestal ben ik ook anders gekleed dan met de koersfiets. Het is gewoon met de vrijetijdskledij aan, aangevuld met 'n goede warme jas. Dat scheelt dus enorm. En ik heb het dus ondervonden onderweg, meer gezweet.
Nu, ik moet niet klagen, ik heb alweer gefietst en dat is hetgene wat telt.
Zoals afgelopen dinsdag, weer langs het kasteel van Rekem vertrokken, rechtdoor langs de Zuid-Willemsvaart. Aan het stadion van Patro Eisden, links af naar de oude gebouwen en de schachten van de mijn van Eisden. De gebouwen zijn goed onderhouden. Doorgereden naar Eisden-Tuinwijk met zijn imposante mijnkathedraal, hun parochiekerk.
Verderop richting de Salamander in Maasmechelen, kon ik bij wijze van spreken meedoen aan de Spinnenwandeling. Altijd leuk voor de kinderen. Halverwege het station van As, links af naar de brug van "Fietsen door de Heide". Doorgereden naar Zutendaal met zijn Klauterbos en de Lieteberg, om terug te keren via de brug van Eigenbilzen en Gellik.
Dat bad naderhand deed deugd, ik was redelijk goed uitgewrongen.
Daar hebben we lang op zitten wachten, stralend zonnig weer met omzeggens geen wind. Een mens zou voor minder 'n vreugdedansje maken.
Ver ben ik vandaag niet geweest, ik diende eerst muilezel te zijn bij onze wekelijkse inkopen en deze namiddag komt de kleinzoon op bezoek. Dus mijn wandeling situeerde zich in Pietersheimbos.
Eerst 'n foto van de vele reclamekaders in ons dorp die de carnavalsoptochten aankondigen om vervolgens langs de nog bevroren weiden te wandelen van Domein Zangersheide. En dan door het bos en de mooie dreef.
En ja, aan het kasteel kan ik maar moeilijk voorbij zonder eerst enkele foto's te maken. Vandaag nog even de burchtruïne binnengestapt. Eigenlijk stellen de resten van de oude muren, niet meer zo veel voor. Maar het geheel doet toch nog toeristen naar Lanaken afzakken.
Zo, we zijn in de helft van de week. Maak er het beste van.
Een stralende zon vanmorgen, joechei, joechei, sein om zeker die fietstocht te maken die ik gisterenavond in mijn hoofd had gezet.
Uiteraard niet te vroeg vertrokken, het had deze nacht gevroren. Alles zag wit. Maar eenmaal 11u00, ben ik er aan begonnen. Goed aangekleed vertrok ik naar Rekem om daar de Zuid-Willemsvaart te blijven volgen tot Dilsen. Daar rechtsaf naar het centrum van Dilsen en via enkele oude Maasarmen - mooi stukje natuur trouwens - naar de Maas gefietst. Aan de Wissen in Dilsen, even gestopt om 'n boterham te eten en enkele foto's te maken om vervolgens naar Meeswijk te rijden om daar de oversteek met het veer te maken naar Stein - Elsoo.
Wat verderop het Julianakanaal over en mooi mijn weg gevolgd langs Bunde, Itteren en Borgharen. In Maastricht terug de Maas over om bijna in Smeermaas zijnde, even te stoppen om die koeien op foto te zetten. Aan de overkant het kasteel van Borgharen waar ik even tevoren ben langs gefietst.
Met 'n koffie en 'n biertje, die mooie fietstocht afgesloten.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Ik ben Eddy Meuris