aantal stappen: 496.547 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 40
aantal fietstochten: 10
Zoeken in blog
14-02-2023
Een stuk vlaai eten in Val Dieu.
Het was vandaag kiezen tussen de aankomst en de ontvangst op het gemeentehuis van de Blauw Sjuut - waar ik de laatste jaren altijd bij aanwezig was - en 'n mooie fietstocht maken. Het is dat laatste geworden. Al moet ik zeggen dat ik toch wat spijt had niet bij de officiële ontvangst aanwezig te zijn geweest. Ik heb iets met carnaval en volgens de kronieken kondigt de Blauw Sjuut "vastelaovend" aan. Ze doen dat dit jaar voor de 71ste keer (1949 voor het eerst), maar oude geschriften maken al gewag van de Blauw Sjuut in de 12de eeuw. Zij komen uit Ned. Limburg en sinds 'n aantal jaren stoppen zij dus ook in Lanaken. Met dank aan Ronny voor de foto die hij vanmorgen maakte.
Maar goed, ik heb gefietst en dat had vooral te maken met het schitterende weer. De bedoeling was om naar de abdij van Val Dieu te fietsen. Ik vertrok aan de brug van Briegden. Maar om naar het jaagpad te rijden - bergaf dus - was het toch even voorzichtig zijn. Vannacht had het lichtjes gevroren en de helling naar beneden zag nog heel wit van de rijp.
Maar eens goed en wel langs het Albertkanaal, was ik al rap in Kanne. Je ziet daar boten aangemeerd liggen, die er al jaren zo bijliggen. Vervolgens de sluis van Lanaye, het dorp Lixhe en dan de Maas. In Moelingen, de Maas over om rechts aan te houden naar Voeren. Je komt dan verder door Warsage en Aubel waar de abdij gelegen is.
Ik had op voorhand gekeken of de cafetaria van de abdij geopend was op dinsdag, en ja, het terras begon bij mij aankomst al goed vol te lopen. Een tas koffie, 'n stuk vlaai en 'n cola voor 9,00 euro. Mijn batterijen waren weer opgeladen.
De terugweg was deels dezelfde als de heenweg met dit verschil dat ik in Voeren door het centrum van 's-Gravenvoeren gereden ben om in Eijsden, rechts af te slaan, richting Maastricht. In Maastricht wilde ik niet door het centrum rijden wegens carnavalitis, ik koos voor de rustigere weg via Gronsveld, Meerssen en terug via de Noorderbrug.
En in Lanaken, nog even 'n laatste halte voor 'n koffietje met uitzicht op de werkmensen die de tent aan het opzetten zijn voor carnaval.
Voila, 'n heel verslag, maar met dit weer was het 'n heel aangename fietstocht. Morgen staat er iets anders op het menu: bomen snoeien en het hout hakselen.
Zondagmorgen, om 7u45 aan het ontbijt en naderhand geen krant, dat vraagt om 'n wandeling.
Zo gezegd, zo gedaan. De straatverlichting was nog overal aan en toch heeft er aan de kerk 'n voertuig dat paaltje niet gezien, ijzersterk verankerd. Of zouden die nevelen elders te zoeken zijn, alcoholnevelen ..... ? Naar 'n carnavalbal geweest ...?
Maar goed, aan het kanaal was het duidelijk mistig. En hoe die vogel aan zijn einde gekomen is .... ? Langs 'n nog te lossen schip en de brug van Briegden, op de terugweg. 9u15 en veel voetballende jeugd. Papa en mama moeten al vroeg chauffeur spelen. Onze kinderen hebben vroeger geturnd en hebben in de jeugdbeweging gezeten. Dat waren gelukkig geen vroege uren, trouwens chauffeur spelen zat er voor ons niet in. Toen hadden wij geen auto en nu nog altijd niet. Nooit gehad dus. En 'n gemis? Eigenlijk niet!
Meer zweet gelaten met stadsfiets dan met koersfiets.
Vandaag nog eens het verschil ondervonden tussen mijn stadsfiets en mijn koersfiets. De stadsfiets is 'n stuk zwaarder en meestal ben ik ook anders gekleed dan met de koersfiets. Het is gewoon met de vrijetijdskledij aan, aangevuld met 'n goede warme jas. Dat scheelt dus enorm. En ik heb het dus ondervonden onderweg, meer gezweet.
Nu, ik moet niet klagen, ik heb alweer gefietst en dat is hetgene wat telt.
Zoals afgelopen dinsdag, weer langs het kasteel van Rekem vertrokken, rechtdoor langs de Zuid-Willemsvaart. Aan het stadion van Patro Eisden, links af naar de oude gebouwen en de schachten van de mijn van Eisden. De gebouwen zijn goed onderhouden. Doorgereden naar Eisden-Tuinwijk met zijn imposante mijnkathedraal, hun parochiekerk.
Verderop richting de Salamander in Maasmechelen, kon ik bij wijze van spreken meedoen aan de Spinnenwandeling. Altijd leuk voor de kinderen. Halverwege het station van As, links af naar de brug van "Fietsen door de Heide". Doorgereden naar Zutendaal met zijn Klauterbos en de Lieteberg, om terug te keren via de brug van Eigenbilzen en Gellik.
Dat bad naderhand deed deugd, ik was redelijk goed uitgewrongen.
Daar hebben we lang op zitten wachten, stralend zonnig weer met omzeggens geen wind. Een mens zou voor minder 'n vreugdedansje maken.
Ver ben ik vandaag niet geweest, ik diende eerst muilezel te zijn bij onze wekelijkse inkopen en deze namiddag komt de kleinzoon op bezoek. Dus mijn wandeling situeerde zich in Pietersheimbos.
Eerst 'n foto van de vele reclamekaders in ons dorp die de carnavalsoptochten aankondigen om vervolgens langs de nog bevroren weiden te wandelen van Domein Zangersheide. En dan door het bos en de mooie dreef.
En ja, aan het kasteel kan ik maar moeilijk voorbij zonder eerst enkele foto's te maken. Vandaag nog even de burchtruïne binnengestapt. Eigenlijk stellen de resten van de oude muren, niet meer zo veel voor. Maar het geheel doet toch nog toeristen naar Lanaken afzakken.
Zo, we zijn in de helft van de week. Maak er het beste van.
Een stralende zon vanmorgen, joechei, joechei, sein om zeker die fietstocht te maken die ik gisterenavond in mijn hoofd had gezet.
Uiteraard niet te vroeg vertrokken, het had deze nacht gevroren. Alles zag wit. Maar eenmaal 11u00, ben ik er aan begonnen. Goed aangekleed vertrok ik naar Rekem om daar de Zuid-Willemsvaart te blijven volgen tot Dilsen. Daar rechtsaf naar het centrum van Dilsen en via enkele oude Maasarmen - mooi stukje natuur trouwens - naar de Maas gefietst. Aan de Wissen in Dilsen, even gestopt om 'n boterham te eten en enkele foto's te maken om vervolgens naar Meeswijk te rijden om daar de oversteek met het veer te maken naar Stein - Elsoo.
Wat verderop het Julianakanaal over en mooi mijn weg gevolgd langs Bunde, Itteren en Borgharen. In Maastricht terug de Maas over om bijna in Smeermaas zijnde, even te stoppen om die koeien op foto te zetten. Aan de overkant het kasteel van Borgharen waar ik even tevoren ben langs gefietst.
Met 'n koffie en 'n biertje, die mooie fietstocht afgesloten.
Dag vrienden en vriendinnen, geregeld bezoek ik al eens jullie werkjes en lees dan ook hetgeen jullie zoal bezig houdt. En dan stel ik toch vast dat de meesten onder jullie snakken naar de zon en beter weer. De winter heeft zijn charme, maar het wordt zo stillekes tijd om over te schakelen naar ander weer. Da's toch tenminste mijn gedacht. Bedankt voor jullie trouwe bezoekjes.
Nee, dat was ondenkbaar dat ik vandaag geen wandeling zou maken. Met dit winters landschap zou ik zeker niet alleen zijn om de wandelschoenen aan te trekken. Maar eerst heb ik toch geprobeerd om onze stoep (en die van de buurman) zo goed mogelijk ijs- en sneeuwvrij te krijgen. Doordat er zoveel overheen gewandeld is geweest, was dat toch 'n heel werkje. Het is niet helemaal in orde gekomen, maar stel dat de zon zich even zou laten zien, dan is de rest rap ontdooid.
En om te wandelen kun je nu nergens beter zijn dan in Pietersheim. Vertrokken ben ik door mijn geboortestraat, de Wijngaardstraat. En op de Waterstraat naar links en je ben direct aan het kasteel en de burchtruïne. En zoals gedacht, mooie foto's zijn er voor het oprapen. De grachten, mooie bomen, de dreef, 'n bevroren vijver, het kasteel en de eendjes onder de brug. En inderdaad, ik was niet alleen. Vele wandelaars, al dan niet met hond, kon ik begroeten.
Terugkeren deed ik via de Drie Eikenstraat, Lanaken centrum en de brug in het Uilenstraatje.
En deze namiddag in de zetel met 'n goed boek van Jo Nesbo (het mes).
Les geven op school en 1ste fietstocht met koersfiets.
Het was 'n drukke dag vandaag. In de voormiddag dienden wij - de redactie van de Bèssemgezèt (onze carnavalskrant) - les te gaan geven in een der lagere scholen van onze gemeente. Het ging hier over het 4de studiejaar. In de namiddag zou dan de andere klas van datzelfde jaar aan bod komen.
Met drie redactieleden vertrokken wij dus met veel goede moed en 'n USB-stick naar school om de kinderen te onderwijzen in onze carnavalskrant die volledig in het dialect wordt opgemaakt. We leren hen wat carnaval is, hoe de krant gemaakt wordt en we proberen hen ook het dialect 'n beetje meester te maken. Elk van ons drie had zijn taak, gaande van de inleiding geven, de ander het vervolg en de derde duwde op de knoppen van de laptop. We doen dit al jaren, telkens bij dezelfde leerkrachten en zijn het dus al gewoon.
Nu wilde het toeval dat in het 1ste klasje, alles zéér vlot verlopen was zodat we nog voor het middaguur in de andere klas ons ding weer konden doen. In beide klassen werden uitgebreid foto's gemaakt en die komen allemaal in het Bèssemgezètsje, het kinderkrantje van de grote carnavalskrant. De foto's zijn gemaakt op weg naar school en op de 2de staat Gunter uitleg te geven over de bezem (in het dialect is dat de bessem). Op de achtergrond Jef aan de laptop.
Zodoende had ik vanaf 14u00 nog 'n zee van tijd om mij nog even sportief uit te leven. Het was op dat moment zonnig, droog en er was omzeggens geen wind. Tijd dus om mijn koersfiets van stal te halen en deze even te onderwerpen aan 'n vluchtige controle. De ketting smeren en de banden oppompen. Na de juiste warme kledij aangetrokken te hebben, kon ik op pad.
Mijn route ging van Veldwezelt door Mopertingen naar Bilzen. Een foto van 'n speciale fiets op de markt en het stadhuis. Via Munsterbilzen, fietste ik naar Zutendaal en verder naar Opgrimbie. Een foto gemaakt op het punt waar je naar de Duivelsberg kunt rijden in Opgrimbie. En in die gemeente mocht ik 'n eerste keer omrijden wegens wegenwerken. Een tweede keer mocht ik dat doen in Boorsem om uiteindelijk via de Zuid-Willemsvaart terug naar huis te fietsen.
46 kilometer voor 'n eerste keer met 'n snelheid van 22,4 km/uur, dan mag je van 'n geslaagde test spreken. En dat vraagt uiteraard om meer. En dat koud weer, daar heb ik niks van gevoeld. Ik was zo blij als .... ja als wat eigenlijk ... dat het droog was en dat de zon scheen.
Het had gekund, even buiten komen, zo tussen 8u30 en 10u00. Maar dan had ik mijn (onze) vaste gewoontes moeten doorbreken, zijnde: opstaan - ontbijt - fysieke weekendkrant lezen - sudokus en andere puzzels invullen. En als ik nu (10u07) naar de buienradar kijk, zal het vandaag nog één keer regenen, de hele dag dus! Plezant is anders. Er staat ook 'n stevige vochtige en koude wind, het wordt dus 'n binnen-zit-dag.
Maar omdat ik het plezant vind om wat oude postkaartjes te selecteren, heb ik voor vandaag weer 'n naburige gemeente uitgezocht. Het betreft hier 'n gemeente waar ik jaarlijks tientallen keren passeer per fiets, namelijk Kanne. Het dorp was zelfstandig tem. 1977 toen het opging in de grotere gemeente Riemst. Kanne is echt 'n uithoek, ten zuiden ligt Eben-Emael (Wallonië), ten oosten vind je Maastricht en ten noorden kom je door Vroenhoven, een buurgemeente van onze deelgemeente Kesselt. Van thuis uit tot Kanne, doe je er hoop en al 10 km. over.
Kanne is vooral bekend om zijn mergelgrotten, het kasteel Neercanne dat juist over de grens ligt op grondgebied van Maastricht, de vooral bij fietsers gekende hellingen, de Muizenberg en de Slingerberg en het plateau van Caestert, 'n mooi wandelgebied. Het hoeft dus niet te verwonderen dat bij goed weer, de terrasjes vol zitten in Kanne.
Zo, hierbij 'n selectie van oude postkaarten. Nog 'n fijn weekend.
Geen weer om vandaag 'n hond door te jagen om maar niet te spreken over ene senior met niet te veel gewicht aan zijn lijf. Hij zou nog wegwaaien. Maar alle gekheid op 'n stokje, het is momenteel guur weer bij ons, veel regen en wind en ik vermoed dat we prijs hebben voor de ganse dag. Het wordt dus 'n binnen-zit-dag.
Nu is er wel altijd iets te doen als je woont in 'n eengezinswoning. Zo is er vanmorgen 'n erkende firma onze schouw komen reinigen. Als je wenst je kachel aan te steken, dan is er 'n bewijs van reiniging nodig voor de verzekering, zou er ooit 'n schouwbrand zijn. En eens de werkman vertrokken, dan dient er gepoetst te worden, ook al heeft de werkman zijn uiterste best gedaan om zijn werk zo proper mogelijk te doen.
Maar goed, geen wandel- of fietsdag dus, maar wederom 'n mooie fotoreeks van oude postkaarten. Deze keer is de stad Borgloon aan de beurt. De huidige stad is ontstaan in 1977 door de fusie van 12 oude gemeenten. Nu is er zelfs sprake van 'n fusie met de stad Tongeren. Waarom 'n fotoreeks van Borgloon? Simpel, ik kom er jaarlijks regelmatig met de fiets. Het is de streek van de bloesems, centraal in Haspengouw. Het is er heerlijk fietsen en de afstand tot ginder (heen en terug) is altijd doenbaar. Bijkomend is dat de streek wat heuvelachtig is, zodat mijn klimmersgevoel zeker aan zijn trekken komt.
Ik zou zeggen, geniet van deze reeks, en kom je toch buiten vandaag, hou je goed vast en waai niet weg.
Waw, mijn 1ste fietstocht van het jaar zit er op. Ik ben heel content. Nochtans was het niet de bedoeling om te gaan fietsen, eerder deze namiddag de bus naar Zutendaal nemen en te voet terug. Maar vanmorgen diende ik per fiets enkele draagtassen vol met glas naar de container te brengen en hierbij rijpte het idee om toch eens te gaan fietsen. Mijn fiets was toch al van stal gehaald en de vooruitzichten op buienradar.nl gaven droog weer en 'n streep zon.
Zo gezegd, zo gedaan. Vertrokken in Briegden om van daaruit het jaagpad te nemen naast het Albertkanaal tot in Kanne. Daar de brug over en doorgereden tot de sluizen van Lanaye. Deze keer niet doorgereden (zoals meestal) naar Moelingen, maar direct naar links naar Petit-Lanaye, richting Maastricht. Spijtig dat die baan in minder goede staat is, allemaal betonplaten en het is voortdurend "kedoeng - kedoeng als je over de aansluitstroken van die platen rijdt. In Maastricht even gestopt aan de Sint Servaasbrug en ook aan de Wilhelminabrug. De duiven dachten dat ik 'n lekker hapje bij had.
Aan de mooie muurschildering, het centrum van Maastricht verlaten om in Smeermaas nog even 'n ommetje te maken langs de Zuid-Willemsvaart en het kasteel van Hocht. En in Lanaken centrum had deze fietser ineens grote dorst. Het kan verkeren!
Blij dat ik deze fietstocht gemaakt heb, hopelijk volgen er nog veel al nodigt het weer de rest van de week niet uit tot 'n vervolg.
Ik had het in feite kunnen weten, vertrekken voor 'n wandeling met 'n niet opgeladen batterij. Ik dacht nog rond te komen met de resterende power, niet dus. Bijna thuis zijnde wilde ik nog rap 'n foto maken maar mijn gsm gaf "niet thuis" aan. Mijn wandeling is dus niet volledig aangegeven op mijn kaartje. Kan gebeuren, eigen schuld!
Wederom was het vanmorgen miezerig (regenjas moeten aantrekken om de krant uit de brievenbus te nemen). Maar mij kennende, moet er maar even 'n droog moment zijn om toch te gaan wandelen. Ik wilde vooreerst naar mijn bank gaan voor wat centjes uit de automaat en anderzijds moest ik nog 'n boodschap doen. Van dat eerste kwam niks terecht, de bank had 'n algehele stroompanne, ook nog toen ik er de tweede keer passeerde.
Mijn wandeling dus, eerst door het Uilenspiegelpark om daarna eens te gaan kijken naar de afbraakwerken van de oude Delhaize. Zo te zien gaan ze nu beginnen aan de straatkant. Dat gaat voor problemen zorgen in de winkelstraat, winkels die moeilijk of niet meer te bereiken zullen zijn. Vervolgens over de fietsbrug en linksop de Industrieweg in richting Tournebride. Daar de brug over het kanaal Briegden - Neerharen overgestoken.
Terugkeren deed ik via de Koning Albertlaan en de werken aan de bibliotheek. De oude ingang is nu helemaal dichtgemaakt. Voorheen hadden ze aan die ingang, bij felle regen, wateroverlast.
Ik ben weer buiten geweest al was het toch lichtjes nevelig, dat zie je aan mijn foto van het kanaal.
Vandaag kunnen jullie mij misschien beschuldigen van gemakzucht, ik hou het eerder bij geen goesting ... En hoe komt dat zo? Wel, de hele voormiddag al is het koud, vochtig en op het moment is het aan 't motregenen. Je zou voor minder afhaken om 'n wandeling te maken. Gezond is het ook niet om in zulk weer inspanningen te doen. Wel ben ik vanmorgen nog even naar de bakker gewandeld, maar die afstand heb ik niet geregistreerd. Nee, ik blijf voor de rest van de dag binnen. Morgen zie ik wel hoe het weer zich aandient.
Uiteraard heb ik wel 'n alternatief voor jullie op mijn blog gezet, oude postkaartjes van Sint-Truiden. Zo af en toe ben ik er al eens geweest per fiets. De rit naar daar en terug, is toch al gemakkelijk iets meer dan 100 km. zeker als je over het fietsroutenetwerk je tocht maakt. En onderweg krijg je dan ook nog eens gratis de Haspengouwse hellingen onder de wielen geschoven. Het is dus steeds 'n stevige fietstocht.
Maar nu die kaartjes, ik heb mij serieus moeten inhouden want van Sint-Truiden en omliggende dorpen (allen behorende tot de grote fusiegemeente Sint-Truiden) zijn er véél te vinden. Ik heb mij dus moeten beperken en heb voornamelijk gekozen voor de kastelen in de streek.
Ik hoop dat mijn vrienden die niet in deze regio wonen, ooit eens als toerist deze kant uitkomen. Zeker 'n aanrader. Veel kijkplezier.
Verdorie, deze voormiddag triestig weer, regen, natte straten, kil, grijs, geen weer dus om 'n hond door te jagen. In feite wilde ik 'n iets agressiever woord gebruiken om het weer te duiden, maar gezien mijn blog - bij wijze van spreken - door de hele wereld kan gelezen worden, heb ik het toch maar netjes gehouden. Ja, ben zelfs niet naar de bakker geweest, daar heeft mijn vrouw voor gezorgd in de namiddag. En ja, in de namiddag was ik druk doende met de schaakstukken op het bord te laten bewegen.
Dus geen grote wandeling of fietstocht vandaag, gewoon mijn verplaatsing naar de club. Derhalve ook geen foto's. Maar, omdat ik van fietsen hou, ben ik eens gaan zoeken naar oude postkaartjes met als onderwerp de fiets. Je vindt ze in alle kleuren en talen en ik heb mij daarom fel moeten beperken. Ik heb er 'n twaalftal geselecteerd en ik hoop dat jullie ze leuk vinden.
Verder nog ene aangename avond, en zij die naar het voetbal kijken, ... het is maar 'n spel.
Het moest er eens van komen, mijn fietsdoelstelling 2022 bereiken, en vandaag was het van dat. Ik ben er toch een beetje fier op, zeker omdat ik gemiddeld slechts één keer per week fiets (er zijn uiteraard weken dat er meer gefietst werd).
Hoe ook, het was vandaag mijn bedoeling om via Maastricht - Roosteren - Maaseik, langs beide zijden van de Maas te fietsen. Gewoon plat, geen hellingen, relatief droge wegen en niet te veel andere weggebruikers. En mijn opzet slaagde, door het frisse weer was er weinig drukte op de fietspaden en de wegen waren idd. relatief droog.
Zoals gewoonlijk vertrokken via de Noorderbrug in Maastricht om dan langs het kasteel Vaeshartelt te fietsen (foto kasteel is geen eigen foto). Verder kwam ik oa. in Brommelen en Obbicht. In dat laatste plaatsje even gestopt om 'n boterham te nuttigen en op het bord te zien dat in 1643 zo goed als het hele dorp is weggespoeld.
Via de brug in Maaseik, België terug binnengefietst. Daar al +/- 48 km. op de teller. En dan de terugrit via de vaste wegen, door Heppeneert, langs de Wissen in Dilsen en het gehucht Mazenhoven. Daar staat 'n oude kapel die ik al dikwijls gepasseerd ben. Vandaag wilde ik toch enkele foto's maken, ook aan de binnenkant. Blijkbaar is die gebouwd in 1894.
Verder terug langs het kanaal in Boorsem en Rekem om via de sluis van Lanaken, het centrum terug binnen te rijden. Geen après-fietspauze, ik was te zeer bezweet (in feite te warm gekleed) en ben dircet huiswaarts gekeerd voor 'n warm bad.
En nu nog even nagenieten van mijn mooie fietstocht.
Mijn madam wilde vandaag nog eens naar Genk gaan om te shoppen en ook om eens wat andere lucht op te snuiven. En omdat ik aanvoelde dat ze liever eens alleen wilde gaan, was voor mij de weg vrij om nog eens mijn stadsfiets van stal te halen.
Een bepaalde route had ik niet in mijn hoofd, het was gewoon het gevoel achterna fietsen. Via de Bessemerberg was ik al rap in Zutendaal. Je fietst er veelal onder de bomen, ze noemen Zutendaal niet voor niets "het groenste snoepje". Vervolgens ben ik naar de imposante brug gereden van "fietsen door de heide". Ik was er zo goed als alleen. En waar je vroeger met de wagen nog richting As of Maasmechelen kon rijden, is de straat nog enkel voorbehouden voor fietsers. Aan de grote weg As - Maasmechelen, rechts afgeslaan naar de Salamander om daar onder de fietsbrug door te rijden. In de zomer passeren daar veel fietsers over, het pad brengt je oa. aan het voormalige station van Eisden waar je met goed weer, heerlijk kunt toeven op 'n mooi terras. Een aanrader!
Mijn route ging verder door het centrum van Maasmechelen om achter de brug, links af te slaan richting de Maas. Vooral in Kotem kun je enkele mooie foto's maken van de Maas. Verder langs de Maasdorpjes Boorsem en Uikhoven, om uiteindelijk via Hochter Bampd en Smeermaas terug naar huis te fietsen. Die laatste foto is trouwens gemaakt in Hochter Bampd.
Zo, bijna 40 km. Ben best tevreden over mijn fietstocht en op die manier naderen de beoogde 7.000 km.
Begin van de week werd er voor morgen zaterdag, nog droog weer met weinig wind voorspeld. Ideaal dus om de koersfiets nog eens van stal te halen. Maar gaandeweg de week, bleef er van die gunstige weersvoorspelling nog maar weinig over.
7.000 km. fietsen is nog steeds het streefdoel voor dit jaar, dus dan maar plan B in werking gesteld. Na verleden woensdag, ook vandaag dan maar 'n kort ritje gemaakt met de stadsfiets, wederom door Maastricht.
Bij het vertrek voelde ik al direct dat al dat gesleutel aan mijn remmen, toch niet voor de 100% oplossing had gezorgd. Dan maar in het voorbijgaan, mijn fietsenmaker even het euvel laten nazien en het moet gezegd, de man levert goed werk.
In Veldwezelt, links de brug over en daarna direct rechts tussen de bomen, om iets verderop naar beneden naar het jaagpad en de brug van Vroenhoven te rijden. Aan de sluizen van Lanaye (Ternaaien in het Nederl.), links op richting Maastricht. Je komt dan voorbij de voormalige vestiging van ENCI, producent van cement, opgericht in 1926 en definitief gestopt in augustus 2020.
In Maastricht even gestopt voor 'n foto van de Sint Servaasbrug. En terugkeren deed ik langs de Bosscherweg om in Smeermaas in de rapte nog 'n foto te maken van het gekende eilandje. Hier kun je zien of er veel of weinig water in de Maas staat. Op het Kerkplein is de Kerstdecoratie al klaargezet.
Voila, met het maken van dit verslag, toch al 'n drukke dag achter de rug. Vanmorgen om 7u15 al naar de bakker, mijn fietstocht, al mijn wandelschoenen gereinigd, nieuwe boeken gaan halen in de bibliotheek, onze GFT-container terug proper gemaakt en tussendoor mijn dagelijkse hulp bij de afwas. Dadelijk wat verder werken aan mijn puzzel.
Niet te veel wind, redelijk wat zon, droog weer en 'n aangename temperatuur, wat wil je nog meer voor 'n mooie fietstocht.
Weer 'n soloritje vandaag, al heb ik mijn maten op voorhand wel op de hoogte gebracht van mijn bedoelingen. Ik wilde nog eens naar Gulpen fietsen in Ned. Limburg. Eerst naar Briegden om daar het jaagpad te nemen tot Kanne. Daar de brug over om dan via Lixhe (of Lieze in het Nederl.) en de Maas door te fietsen naar Moelingen.
In Mesch, de Heiweg omhoog, 'n helling van 1,6 km. Bovenop kun je 'n uitkijktoren beklimmen. Verder door naar oa. Mheer, de kerk van Banholt, Terlinden om dan nog 'n stevige kuitenbijter - de Piemert - naar Hoogcruts op te rijden. Deze helling is maar 1,2 km. lang, maar je voelt hem wel in je kuiten. Vervolgens richting Gulpen. Onderweg 'n merkwaardige woningbouw gezien, allemaal houtskeletwoningen. Ook vind je veel fruitboomgaarden in de buurt.
In Gulpen was het weer omhoog, de Beversberg met 'n lengte van 2,5 km. Daarna was het gewoon huiswaart rijden via Scheulder en Bemelen. In Bemelen voor ene keer eens niet de Bemelerberg op, maar eens af gereden. Daar hield ik mijn laatste tussenstop, wat peperkoek en 'n halve banaan.
Thuiskomen in Lanaken ging via 'n ommetje, op het Kerkplein werd namelijk de opening van het carnavalseizoen gevierd en daar wilde ik mij niet tussensteken. Toch de inwendige mens wat verzorgd in het Boelhof met 'n stuk rijsttaart en koffie.
Zo, de 7.000 fietskilometers komen stilaan binnen bereik, nog enkele tochten en het doel is binnen.
In mijn oude dagen nog eens over de Cauberg in Valkenburg.
Het is gelukt vandaag, mijn fiets van stal kunnen halen en 'n stevige bergrit gemaakt.
Voor ene keer, mijn fietsmaten niet gevraagd of ze mee konden/wilden, maar gewoon mijn eigen traject gekozen. De Cauberg in Valkenburg stond met stip op het menu en laat dat nu net 'n bergje zijn die mijn maten niet echt zien zitten.
Dus, ik alleen op pad. Via Maastricht 'n eerste voorproevertje opgereden in Bemelen, de Bemelerberg. Dit is geen al te moeilijke hindernis maar toch 'n bergje om de benen al eens te testen. Dan Valkenburg binnen - het was er rustig voor ene zaterdag - om dan direct die kuitenbijter op te rijden. In mijn detailgegevens van Strava, zag ik dat ik gemiddeld 11 km/uur gereden heb op de moeilijkere stroken van deze Cauberg.
Vervolgens terug noordwaarts om dan de Geulemmerberg over te rijden. Dit is 'n bergje van 1,2 km. lengte met percentage's van 7%. Nadien volgde in Meerssen nog de Biesenberg naar Beek (foto in Beek boven de autostrade), 'n bergje die ik de laatste weken al 'n paar keren overgereden ben.
En nee, in Elsloo niet gestopt bij "het slimme schaap", daar was het wat te fris voor. Iets verderop, de autostradebrug over naar Kotem, rap 'n selfie met de tank uit WO II om dan 'n extra lus te maken naar Zutendaal via de Bessemerberg. Door het bos naar het kanaal in Eigenbilzen om via Gellik en Kompveld, het fietspad in Veldwezelt te nemen naar de Industrieweg in Lanaken.
Op het Kerkplein bij Fitness Traffic ten slotte, het vochtgehalte wat bijgevuld. Zo, ik ben blij dat ik deze tocht heb kunnen maken. Door mijn warme kledij heb ik het niet koud gehad.
Alleen is ook maar alleen, zeker als je gaat fietsen. Onderweg worden regelmatig nieuwe weetjes verteld, je kunt al eens lachen met 'n mop en bij pech heb je directe hulp langszij. Maar anderzijds, alléén fietsen heeft zo ook zijn voordelen: je rijdt zo ver en zo hard als je zelf wilt, je kunt stoppen om iets te eten of om 'n foto te maken en het maakt niet uit of je al dan niet 'n bergje overfietst.
Vandaag was ik dus alleen en mijn doelstelling lag al direct vast: Maastricht - Maaseik - Lanaken. Vertrekken zoals zo dikwijls via de Noorderbrug en het mooie fietspad langs kasteel Geusselt om dan naar Meerssen te rijden. Voorbij het spoor, links af om de enige hindernis van betekenis over te rijden, de Biesenberg. Vervolgens langs het vliegveld van Beek om dan in het oude gedeelte van Stein langs te komen. De oude huisjes zijn er prachtig.
Mijn route ging verder noordwaarts via het Julianakanaal met toch even 'n kleine pauze om enkele boterhammen achter de kiezen te steken om ten slotte met zicht op de koeien, in het laatste stukje Ned. Limburg te fietsen richting Roosteren. In Maaseik dan de Maasbrug over en met de wind in de rug, de terugweg aangevat. Die bracht mij oa. in Dilsen bij De Wissen. Ze hebben er veel zorg gestoken in het trage toerisme (wandelen rondom de vele plassen). In Mazenhoven (kleinste gehucht van Maasmechelen) kun je nu gelukkig over de klinkers fietsen ipv. die duivelse kasseien.
Het laatste stuk van mijn tocht ging oa. door Herbricht met zijn levensboom en door Smeermaas met zijn pas herschilderde Brugstraat. En om te eindigen, voor ene keer ene warme choco gedronken, goed voor het herstel van de spieren.
En morgen, Allerheiligen. Hopelijk kan ik toch nog 'n korte wandeling maken.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Ik heb iets met carnaval en volgens de kronieken kondigt de Blauw Sjuut "vastelaovend" aan. Ze doen dat dit jaar voor de 71ste keer (1949 voor het eerst), maar oude geschriften maken al gewag van de Blauw Sjuut in de 12de eeuw. Zij komen uit Ned. Limburg en sinds 'n aantal jaren stoppen zij dus ook in Lanaken. 
Met dank aan Ronny voor de foto die hij vanmorgen maakte.
Ik ben Eddy Meuris