|
Het was vandaag allesbehalve mooi weer, de hele dag bleef het grijs, het miezerde regelmatig en het was fris. Zelfs nu nog op dit late uur is het aan het miezeren. Maar deze mens had het toch in zijn kop gezet om te gaan wandelen. En niet zomaar ergens gaan wandelen, kort bij de deur, het zou in Maastricht zijn. De bedoeling was om per bus naar Maastricht te gaan en ook per bus terug te keren. 
Ik had thuis 'n mooie route samengesteld, 'n route waarlangs ik per fiets al tig-keren ben gereden. Ik kon dus gemakkelijk de afstand uitrekenen van mijn wandeling. De voormiddag had ik wijselijk nog doorgebracht achter de krant en de pc, maar eens de afwas gedaan kon ik vertrekken. Ik stapte in Maastricht uit aan het spoorwegstation. 
Voor 'n goed begrip heb ik op de foto's zo goed mogelijk de exacte plaats aangegeven waar ik mij op dat moment bevond. Het was wat zoekwerk, ik heb het mij dus niet gemakkelijk gemaakt. Jullie moeten weten dat Maastricht onderverdeeld is in 44 buurtschappen. Enkele van die buurten zoals Scharn en Heer waren vroeger zelfstandige dorpen tot ze werden aangehecht aan Maastricht. 
Ik vertrok dus aan het station en passeerde al direct de Antonius van Paduakerk. Deze is gebouwd tussen 1936 en 1938. Bijzonder aan deze kerk is dat het marmer in de kerk, geschonken werd door de toenmalige sterke man van Italië, Mussolini. Vervolgens passeerde ik de weg naar het dorp Bemelen. De foto met het bordje met nr. 5 en wat verderop 'n plek waar aan biologisch tuinieren wordt gedaan, dat is ook een van mijn vaste route's om te fietsen. 
Op het einde van die weg kom je in Gronsveld, deelgemeente van Eijsden-Margraten. De Torenmolen heeft 'n bewogen geschiedenis. De oorspronkelijke molen werd gebouwd tussen 1618 en 1623. Tijdens WO II in 1944 brandde de molen echter volledig uit. In 1959 werd ze herbouwd. Langs deze weg heb je mooie vergezichten.
Intussen was het flink aan het miezeren, maar ik was goed gekleed met 'n uitstekende regenjas en pet. Eens op de weg van Eijsden naar Maastricht, ging ik rechtsaf, terug naar mijn vertrekplaats. Je komt op die weg voorbij het Gouvernement, het gebouw van het Provinciaal Bestuur dat in 1986 plechtig ingewijd werd door de toenmalige Koningin Beatrix. 
De Maaspunttoren is een der plekken waar nogal wat foto's genomen worden. De toren is Middeleeuws, vermoedelijk van de 14de eeuw en nadien vele malen hersteld of verbouwd. Wat verderop aan de Maas, zag ik die oude fiets staan. Deze is waarschijnlijk uit het water gehaald en gewoon aan de kant van de weg gezet. Een attractie op zich. 
Via de Sint-Servaasbrug spoedde ik mij terug naar de bushalte, niet aan het station maar aan de Wilhelminabrug. Dat spoeden had ik beter gelaten of beter, ik had mij eerst 'n koffie kunnen gaan drinken. Ik heb nog bijna 25 min. moeten wachten op 'n bus. Ze passeren daar nochtans om het halve uur, maar ik heb dus zowel de 45 en de 63 juist gemist die beiden doorheen Lanaken rijden. Het was dus al 17u15 toen ik terug thuis mijn opwachting maakte, deze keer dus zónder pauze voor de innerlijke mens.
|
Ik ben Eddy Meuris