Dag vriendinnen en vrienden, vóór ik aan mijn verslag begin van vandaag 8/10/2025, wil ik eerst jullie melden dat ik het verslag van gisteren verwijderd heb en opnieuw heb ingegeven, nu wel met foto's. Gisteren was er 'n probleem met de foto's. Dit verslag en foto's is zeker het bekijken waard, temeer omdat er enkele foto's bij zijn van Johan Nulens, sinds enkele dagen wereldrecordhouder van het bakken van de grootste vlaai. De vlaai had 'n gewicht van 1.057 kg. 
En nu vandaag. De bedoeling was om naar Val Dieu te fietsen. Maar dit goede voornemen werd al direct de grond ingeboord toen ik vanmorgen de krant uit de bus haalde. Het regende en de straten waren nat. Daarbij was het geweldig grijs en fris. Het is de hele voormiddag wat vochtig gebleven zonder echt te regenen. Nee, met dat weer was het niet aangenaam om te gaan fietsen, toch zeker niet naar Val Dieu. Het zou 'n kleine 80 km. geweest zijn en met de duisternis die al vroeg begint te vallen, zou ik niet tijdig terug thuis geraakt zijn. Als binnen enkele weken het uur nog eens verzet wordt, zal het helemaal gedaan zijn met langere ritten, tenzij ik al in de voormiddag kan vertrekken. 
Mijne inwendige knop had ik dus al rap omgedraaid en het plan rijpte om nog eens die paarse wandeltocht te gaan maken achter La Butte aux Bois, maar nu wel te voet heen en terug naar de startplaats in Neerharen. De wandeling op zich is +/- 11,9 km. en heen en terug = 2 x 4 km. 
Mijn eerste foto maakte ik aan de Romeinendreef, 'n zijstraat van de Neerharenweg. Daarna passeer je La Butte aux Bois. Op de paarse route liggen diverse houten vlonders en verschillende zitbanken. Paddenstoelen en zwammen heb ik bewust niet bekeken, het waren er te veel. Enkel van die Vliegenzwammen maakte ik 'n foto. Dat de herfst in het land is, zie je aan die verkleurde varens. 
Op 'n bepaald moment stond ik op 'n hoogte 'n foto te maken van 'n vergezicht toen ineens 'n fietser passeerde. Tja, de mountainbikers maken ook gebruik van 'n deel van die route. Ergens onderweg zag ik 'n wegwijzerbord met 'n aanduiding dat de Aspermansbrasserie op 4 km. afstand lag. Dat leek me wel 'n goed idee om daar te pauzeren. Daar in de buurt zag ik die houten hangmat. In de brasserie was ik voor 11,10 euro gesteld, koffie met warme appeltaart en cola. De brasserie ligt twintig meter over de grens op grondgebied van Opgrimbie.
Daarna hervatte ik mijn paarse tocht met om te beginnen de Aspermansvijver. Daarna was het gewoon rechtdoor naar Begijnenbos, kort bij La Butte aux Bois. Aan het hotel zelf was de oude portier buiten 'n sigaretje aan het roken. Ik wilde wel eens weten of je als wandelaar daar ook 'n tasje koffie kon krijgen, La Butte aux Bois is trouwens 'n vijf-sterrenhotel. En dat kon, via de zij-ingang naar het terras. Bij gelegenheid ga ik dat eens doen. 
Terugkeren deed ik via Pietersheim. De laatste foto's maakte ik in de dreef met oa. dat ingebouwde kabouterhuisje en tot slot de burchruïne. Voila, in plaats van te fietsen was het 'n stevige wandeling van +/- 19,5 km. Ik heb mij geamuseerd, niet gelanterfant en genoten van de natuur. Uiteindelijk is het volledig droog gebleven met soms 'n streep zon, maar de secundaire wegen bleven nat, ook omstreeks 16u30. Nee, 'n natte kont heb ik vandaag gelukkig aan mij voorbij laten gaan. We zien wel wat het weer geeft de volgende dagen. 


















|