|
Het is vandaag de stadsfiets geworden. De wegen waren wel droog, maar de richting die ik had gekozen, ging over verschillende paden waar vermoedelijk nog veel afgevallen bladeren liggen. En kletsnatte afgevallen bladeren, dat gaat niet niet samen met de dunne bandjes van een koersfiets. 
Het zag er even naar uit dat we de zon niet te zien zouden krijgen, de hele voormiddag is het grijs en kil gebleven. Ik heb daarom er maar van geprofiteerd om nog wat afgevallen bladeren in mijn tuin en oprit, bijeen te harken. Tien volle kruiwagens heb ik afgevoerd naar de composthoop.  Tegen 12u30, na het middagmaal, begon de zon er eindelijk door te komen, niet helemaal van harte, maar het was toch al 'n begin. 
Ik vertrok door in Briegden, het jaagpad te nemen naast het Albertkanaal. Aan de brug van Vroenhoven nam ik enkele foto's. Vervolgens ging het via Kanne en de sluis van Lanaye, naar Lixhe (Lieze in 't Vlaams). Langs de Maas reed ik door tot aan de brug die mij naar Moelingen zou brengen. Voor ene keer ging ik eens niet linksaf - naar Eijsden - maar fietste ik rechtdoor naar 's-Gravenvoeren. Ik kan mij niet herinneren wanneer ik nog eens met de stadsfiets in dat dorp geweest ben. Onderweg daarheen, 'n foto van 'n kapelletje en de weidse omgeving. Eerst nam ik ook nog foto's in Moelingen aan de kerk. 
Bij het terugkeren had ik de keuze, oftewel rechtstreeks naar Maastricht of toch nog 'n ommetje maken doorheen Gronsveld en Rothem. Ik koos het laatste en kon daardoor nog 'n foto maken van de molen in Gronsveld en die statige woning, juist buiten Rothem. 
In Lanaken de inwendige mens nog even opgewarmd met ene lekkere warme choco en dan naar huis voor 'n even warme douche.
Het was 'n mooie tocht, toch zeker met die tragere en zwaardere stadsfiets. 56 kilometers en 224 hoogtemeters. Vooral die hoogtemeters, ik rij met 7 versnellingen en doorgaans gebruik ik de 5. Maar vandaag heb ik toch verschillende keren de 1 moeten gebruiken om boven te geraken op die korte maar nijdige hellingen. En voor de rest, het was droog, weinig wind en regelmatig zag ik de zon.
|
Ik ben Eddy Meuris