aantal stappen: 645.467 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 51
aantal fietstochten: 20
Zoeken in blog
22-11-2023
Naar 's-Gravenvoeren.
Het is vandaag de stadsfiets geworden. De wegen waren wel droog, maar de richting die ik had gekozen, ging over verschillende paden waar vermoedelijk nog veel afgevallen bladeren liggen. En kletsnatte afgevallen bladeren, dat gaat niet niet samen met de dunne bandjes van een koersfiets.
Het zag er even naar uit dat we de zon niet te zien zouden krijgen, de hele voormiddag is het grijs en kil gebleven. Ik heb daarom er maar van geprofiteerd om nog wat afgevallen bladeren in mijn tuin en oprit, bijeen te harken. Tien volle kruiwagens heb ik afgevoerd naar de composthoop. Tegen 12u30, na het middagmaal, begon de zon er eindelijk door te komen, niet helemaal van harte, maar het was toch al 'n begin.
Ik vertrok door in Briegden, het jaagpad te nemen naast het Albertkanaal. Aan de brug van Vroenhoven nam ik enkele foto's. Vervolgens ging het via Kanne en de sluis van Lanaye, naar Lixhe (Lieze in 't Vlaams). Langs de Maas reed ik door tot aan de brug die mij naar Moelingen zou brengen. Voor ene keer ging ik eens niet linksaf - naar Eijsden - maar fietste ik rechtdoor naar 's-Gravenvoeren. Ik kan mij niet herinneren wanneer ik nog eens met de stadsfiets in dat dorp geweest ben. Onderweg daarheen, 'n foto van 'n kapelletje en de weidse omgeving. Eerst nam ik ook nog foto's in Moelingen aan de kerk.
Bij het terugkeren had ik de keuze, oftewel rechtstreeks naar Maastricht of toch nog 'n ommetje maken doorheen Gronsveld en Rothem. Ik koos het laatste en kon daardoor nog 'n foto maken van de molen in Gronsveld en die statige woning, juist buiten Rothem.
In Lanaken de inwendige mens nog even opgewarmd met ene lekkere warme choco en dan naar huis voor 'n even warme douche.
Het was 'n mooie tocht, toch zeker met die tragere en zwaardere stadsfiets. 56 kilometers en 224 hoogtemeters. Vooral die hoogtemeters, ik rij met 7 versnellingen en doorgaans gebruik ik de 5. Maar vandaag heb ik toch verschillende keren de 1 moeten gebruiken om boven te geraken op die korte maar nijdige hellingen. En voor de rest, het was droog, weinig wind en regelmatig zag ik de zon.
Dag vriendinnen en vrienden, soms laat het weer je in de steek. Het regent momenteel en het zou verder de hele dag blijven regenen. Plezant is dat niet, maar helaas, het is niet anders en ik zal er maar het beste van maken. Vanmorgen tijdens 'n droog moment, toch in de rapte naar de bakker geweest, 'n wandeling van juist geen 2 km. Ik ben dan toch al even buiten geweest.
Maar ik vrees de rest van de dag thuis te moeten blijven. Nu, geen erg, 'n dagje rust zal zeker niet slecht zijn en ik heb trouwens nog werk te doen voor onze carnavalskrant. Een goed boek ligt ook altijd klaar en, ..... plezant is het ook altijd om nog eens in de oude postkaarten te duiken. Vandaag wil ik jullie Oostende voorstellen, niet de tijd van nu, maar de tijd van toen. Er bestaan zovele postkaarten van deze kuststad, ik heb mij dus ferm moeten beperken. Ik hoop dat jullie het 'n mooie reeks vinden want ik weet zeker dat jullie ooit Oostende al eens bezocht hebben of er nu zelfs wonen.
Ik zou zeggen, hou jullie bezig, en voor de onfortuinlijken die te kampen hebben met wateroverlast, ik leef met jullie mee. Veel sterkte en moed.
Ik had het mij gelukkig goed gepland, fietsen in de voormiddag en in de namiddag mijn blogje bijwerken en hier en daar 'n bezoekje brengen aan collega-bloggers. Het bleef dus droog tussen 9u00 en 12u00, terwijl het nu lichtjes aan 't miezeren is.
Maar vandaag had ik dus goesting om te fietsen, het was mij al wat te lang geleden. Niet de koersfiets, maar de gewone stadsfiets. Ik wilde niet wéér plat rijden met mijn dunne bandjes op de koersfiets. Vele wegen zijn vuil en met die afgevallen bladeren zie je niet altijd waar je overheen rijdt.
Ik vertrok richting Herbricht. Aan de brug zag ik dat ze volop aan 't werk zijn aan dat witte huis op de achtergrond. Na zovele jaren te zijn verwaarloosd, zou er mogelijk toch schot in de zaak zitten om die woning om te vormen tot 'n horecazaak, iets wat toch de bedoeling zou zijn. Wat verderop zie je dat aan de Nederlandse kant van de Maas goed werk is geleverd, zoniet zou het water véél hoger staan.
In Kotem wilde ik de autostradebrug over fietsen aan de gewone rechterkant. Maar dikke pech, het fietspad was door werken afgezet tem. 17/11, morgen dus. Ik heb dus effe moeten rondrijden om aan de linkerkant wel de brug over te kunnen. Eens in Nederland, de andere kant dus, word je wel geconfronteerd met de Scharberg, 'n klein steil ding van ocharme 200 meter, maar wel steil. Op het profielkaartje zeggen ze max. 9% over de eerste 50 meter. Maar dat is 'n gemiddelde, ik vermoed dat het steilste stuk boven de 10% was, ... en dat met mijn stadsfiets ...! Opmerkelijk is dat het Julianakanaal 'n stuk hoger ligt dan het Maasbekken. Je fietst er soms op wegen en dan zie je ineens links boven je, 'n schip voorbij varen. Je kunt er ook fijn wandelen.
Mijn rit ging verder langsheen het kasteel van Geulle a/d Maas en 'n kapel in Brommelen, gebouwd door haar inwoners in 1959. Toen ik er binnenging, was er juist 'n oude man aan 't bidden. Hij heeft er ook 'n kaarsje aangestoken. Het was zelfs warm in de kapel. Vervolgens fietste ik verder tussen Itteren en Borgharen. Rechts heb je 'n prachtige natuurstrook. Achteraan, de Maas en helemaal aan de einder, België.
Zoals meestal keerde ik terug via de Noorderbrug in Maastricht en dat mooie oude huis kort bij de grens. Mijn laatste foto maakte ik aan de oude spoorbrug, juist vóór de grens. Op dat punt zag ik dat de 40 km. reeds bereikt waren, maar dat het ook tijd was om mij naar huis te spoeden. De chef-kok zou "not amused" zijn zou ik te laat zijn zonder te verwittigen.
Voila, dat zit er weer op. De rest van de week geeft niet veel fietsweer.
Vanmorgen had ik gezien dat het de ganse voormiddag droog zou blijven, misschien dus 'n mogelijkheid om nog eens mijn fiets van stal te halen. Maar eer het zover was, ben ik mijn echtgenote nog eens elders 'n goei tas koffie gaan drinken. Het is vandaag in België 'n feestdag en het is dan gokken welke horecazaak al dan niet geopend is. Wij vonden er eentje in de Winkelstraat, 'n plaats waar we al jáááááren niet meer geweest zijn. Er is 'n nieuwe uitbaatster en we wilden de koffie wel eens proeven. En die smaakte overheerlijk. Daarenboven was er 'n glaasje slagroom bij met onderaan wat likeur, 'n stevige praline en 'n koekje, en dat voor de prijs van 2,50 euro. Kan het nog beter ....?
Om 10u30 was ik dan vestimentair klaar om aan mijn fietstocht te beginnen. Eerst de Bessemerberg omhoog om daarna rechts af te slaan richting Rekem. Ook hier zie je weer de mooie herfstkleuren rond de gracht naast het fietspad. Vervolgens fietste ik doorheen Opgrimbie, Boorsem en Uikhoven. In die laatste gemeente zag ik plots 'n mooie carnavalswagen staan. Dat deed mij eraan denken dat vandaag 11 november, om 11u11 stipt, het nieuwe carnavalsseizoen van start gegaan is in onze gemeente.
Achter Uikhoven heb je dan Oud-Rekem. Op de foto zie je acheraan de oude Paterskerk. Die kerk is gisteren vrijdag, nog op tv geweest in het programma "iedereen beroemd" op VRT-één. De kerk is van 1620 en werd gebruikt tot 2004 toen de laatste pater de site verlaten heeft. Sinds 2018 is de kerk nu in gebruik door Piano's Maene die er 'n showroom en concertzaal in onder gebracht hebben. Wat verderop kwam ik langs de Sint-Petronellakapel, daterend van 1710.
Via dat smal fietspad richting Neerharen-centrum kwam ik ook langs de weide met de nu al grote kudde alpaca's. Ondertussen op mijn klok kijkende, zag ik dat het tijd was om huiswaarts te keren. Gewoon langs het kanaal, de sluis van Lanaken en de paden aan de sportoase, om tenslotte juist vóór het afgesproken uur (12u30) en de mogelijke regen (donkere wolken boven Zutendaal) de benen onder tafel te kunnen steken. De opfrissing gebeurde achteraf.
Een korte wandeling is ook 'n wandeling. Zo dacht ik er vandaag over. Eerst naar de bakker om brood te gaan halen en terug thuis zag ik op mijn gsm dat het iets na 10u00, zou gaan regenen. Niet getreuzel dus en op pad.
Wat ik al direct hoorde, dat waren de geluiden van Sappi. De vakbonden hadden opgeroepen om massaal aanwezig te zijn vanaf 9u00 omdat de CEO van Sappi Europa aanwezig zou zijn. Niet alleen de arbeiders en bedienden waren welkom, ook hun familie, vrienden en kenissen. Boven al die geluiden, hoorde ik ineens ook onze burgemeester Marino Keulen het woord voeren. Ik heb mij maar niet gewaagd tussen al dat volk, maar ik ben gewoon doorheen de paden rondom de sportoase gestapt. Daar zag ik 'n ogenschijnlijk robuuste boom, maar nu zo zonder bladeren, lijkt hij mij ten dode opgeschreven.
Op de Kounterstraat, dat kleine weggetje rechts genomen, de Kleine Hofstraat. Je moet dat pad kennen, vreemdelingen zouden het aanzien als 'n privéwegje langs 'n woning. En bijna terug thuis, kom je langsheen - voor mij toch - de mooiste brievenbus van Lanaken. Omwille van de privacy, heb ik het huisnummer onherkenbaar gemaakt met 'n smiley.
En nu, het is inderdaad aan het regenen. Het lijkt erop dat we regelmatig 'n bui over ons heen gaan krijgen, maar .... dat is blijkbaar niks in vergelijking met de regen die nog over de Westhoek gaat vallen.
Deze namiddag mag ik weer sous-chef zijn in de keuken.
Vanmorgen heb ik mij wat bezig gehoudig en deze middag zijn we met ons beidjes, nog eens gezellig samen gaan tafelen. Na een voorgerecht, 'n hoofdschotel, ik enkele wijntjes en 'n goei tas koffie, waren we weer uiterst tevreden. En gezien de gezondheid al 'n heel stuk beter is, had ik nog eens goesting om de bus naar Zutendaal te nemen om te voet terug te keren.
Het werd de bus van 14u30 en ik stapte uit in Zutendaal-centrum. Aan de Mandelseweg vertrok ik langsheen dat kapelletje, of hoe noem je dergelijk bouwwerk? Iets verderop heb je dan wel 'n heuse kapel, de Teerkenskapel. De Mandelseweg is één lange weg doorheen het bos en komt uit aan de Gijzenveldstraat.
Om niet via de grote weg terug naar huis te moeten, koos ik er voor om via de Grensweg, opnieuw het bos in te trekken, maar nu op onverharde wegen. Ik ken die weg nu stilaan, het is gewoon rechtdoor tot bijna in Sparrendal. Daar ging ik rechtsaf om via dierenarts Neven, terug uit te komen op de Smeetsstraat. Vele bewoners maken er handig gebruik van die bladkorven.
En dan die kerkelijke wijk, genoemd naar priesters, paters enz. Ik herinner me 'n postbode die om 17u30 's avonds nog niet terug was van zijn brievenronde. Als toenmalig baas, vond ik dat uiteraard onrustwekkend. Rap even kijken op zijn dienstronde en ik zag dat hij genoemde wijk als allerlaatste moest bedelen. Ik rap op mijn fiets en hem gaan zoeken. De hele wijk heb ik doorkruisd, maar geen postbode. Terug op kantoor, was hij net vóór mij toegekomen, hij was langs 'n andere uitgang de wijk buitengereden. Bedoelde postbode had die dag 'n werkdag van meer dan 12u00. Hij was volledig nieuw in zijn job en had dus nog veel te leren. Nu is hij nog altijd actief en naar verluidt, is hij een der sterkhouders van het kantoor. En de wijk zelf, wie er zijn/haar weg niet vindt, dan is het toch even zoeken, 'n klein doolhof.
Via de kerk van Sint-Servaas was ik uiteindelijk rap terug thuis. En nu, 18u40 zijn de weergoden ons weer slechtgezind, het regent. Fijne avond nog.
Toen ik vanmorgen richting Maastricht aan 't fietsen was, zagen mij die wolken toch ferm bedreigend uit, nochtans hadden de buienradars aangegeven dat het droog zou blijven. En gelukkig, het is inderdaad droog gebleven.
Mijn route lag sinds gisteren klaar, naar Gulpen om via de autostradebrug in Stein terug te keren. Om te beginnen nam ik dat mooie fietspad achter de Noorderbrug richting Bemelen. Via dat fietspad rij je Maastricht buiten. En dan in Bemelen nog eens de berg naar boven, de Bemelerweg. Het is 'n loper zoals ze nog al eens zeggen, 1 km. lang en geen al te hoge stijgingspercentage's. In het gehucht Wolfshuis - hoort bij Bemelen - zie je "De Van Tienhovenmolen", gebouwd in 1855. De wieken waren flink aan het draaien.
En dan naar Gulpen. Je bevindt je op 'n hoogte en de vergezichten richting Gulpen zijn dan ook prachtig. Echt in het centrum ben ik niet geweest, ik draaide links af naar Wijlre, Hulsberg, Schin-op-Geul en Walem. Tussen laatst genoemde dorpjes, die bij Valkenburg horen, heb je de Kachelberg, 'n stevige kuitenbijter met percentage's boven de 10%. De helling is 1,5 km. lang. Boven vind je 'n kapel van 1828. Wat verderop even gestopt aan 'n andere kapel, in Wijnandsrade. Deze kapel werd in 1930 gebouwd door 'n aantal buurtbewoners. Ik heb er mijn enige pauze van vandaag genomen, mijn boterhammen opeten.
Vervolgens ging het naar Genhout, 'n plaats waar ik al tig-keer doorheen gefietst ben. En iets verder, bereikte ik Elsloo/Stein waar ik 'n prachtig versierde kunstboom zag en 'n mooie schilderij op 'n doodgewone elektriciteistcabine. Zo 'n saaie cabine's kunnen dus prachtig versierd worden. Je ziet het meer en meer de laatste tijd.
Eens de autostradebrug over, ben je bijna thuis. Nog effe langs de Maas in Uikhoven en doorheen Rekem richting La Butte aux Bois, en ik kon mijn fiets weer opbergen.
Maar het venijn zat vandaag in de staart, in Rekem stelde ik vast dat ik te kampen had met 'n leegloper vooraan. Ik heb mijn band eens gecontroleerd, maar uitwendig zie ik geen schade. Gelukkig nog net thuis geraakt zonder te moeten stoppen voor 'n herstelling. Dat zal deze week gebeuren.
Morgen 1 november, wij gedenken onze overleden naasten en .... vieren onze Arne die 6 jaar wordt. En zoals in mijn titel gezegd, de 6.000 kms. zijn binnen, mijn doelstelling voor dit jaar. Uiteraard ga ik proberen er nog iets bij te doen.
Als je op zondag gaat fietsen, dan is de kans altijd groot dat je ergens verzeild geraakt waar veel volk samen gekomen is of waar er 'n parcours is uitgetekend voor wandelaars of fietsers. Zo kwam ik vandaag doorheen Wiemesmeer, deelgemeente van Zutendaal, en ik had het moeten weten, maar de laatste zondag van oktober is er de jaarlijkse slipjacht. Slipjacht wil zeggen: jagen met paarden en honden.
Het was vanmorgen - na mijn bezoek aan de bakker - kiezen, ofwel wandelen of toch gaan fietsen. Nu fascineert mij uiteraard die grens van 6.000 km. fietsen dit jaar, dat zal natuurlijk geen probleem zijn om dat te halen, maar toch .... iets zegt mij, hoe rapper, hoe liever.
Iets voor 10u00 ben ik dus vertrokken richting Briegden om het linker jaagpad te nemen van het Albertkanaal. Dit volgde ik tot aan de brug tussen Munsterbilzen en Zutendaal. Ik was daar fietser nr. 42 vandaag. En vanaf daar, was het veelal fietsen doorheen de Zutendaalse bossen. Gelukkig had ik de stadsfiets genomen, met mijn Schwalbe-Marathon-Plus-banden, was dat geen probleem. Zou ik de koersfiets genomen hebben, dan was dat 'n ander paar mouwen geweest. Takjes, afgevallen bladeren en herfstvruchten, slijk en minder goede wegen, dat zou toch problematisch geweest zijn voor mijn 25 millimeterbandjes.
In Genk, meer bepaald in de toeristische trekpleister Kattevennen, was er veel volk. Meerdere mountainbikers daalden dat smalle pad af naast de springschans en op de kleine schans was de jeugd aan 't oefenen (zie rode circel op mijn foto). En dat de herfst nu op zijn mooist is, dat zie je aan het kleurenpalet.
En dan, onverwacht eigenlijk, kwam ik middenin de slipjacht in Wiemesmeer terecht. Ze waren juist ruiters en paarden aan 't voorstellen aan het talrijk opgekomen publiek. Ik denk dat half Wiemesmeer aanwezig was. Talrijke kraampjes met eten en drinken, zorgden voor de nodige versnaperingen. De laatste foto (paarden en honden) heb ik zelf niet gemaakt, maar gevonden op internet. Die slipjacht wordt dus sinds 'n 50-tal jaren georganiseerd op de laatste zondag van oktober.
Terugkeren deed ik via Zutendaal-centrum en de wijk Besmer (met oa. die skicabine). Thuis nog 'n laatste foto van onze boom in al zijn kleuren.
Deze namiddag is het verder met de benen omhoog, seffens nog 'n overschotje van 'n lekker 4-uurtje van gisteren en misschien wat tv.
Het moest mij nog eens overkomen, 'n lege batterij. Na de 10u00-koffie had ik goesting om nog eens 'n kort ritje te maken met de stadsfiets. Het zou droog blijven in de voormiddag, kwestie dus om er van te profiteren. Maar eerst ben ik ná het ontbijt, het graf van mijn ma en grootmoeder nog gaan reinigen. Één keer per jaar mag dat wel eens.
En dan de fiets op, richting Gellik (foto 1 met de kerk op de achtergrond). Aan de brug van Eigenbilzen, gewoon het kanaal gevolgd om tenslotte rechts af te draaien richting Zutendaal. De bedoeling was om te fietsen via de Lieteberg. Je moet er dan eerst 'n stukje door 'n bos met effe 'n steile helling. Niet-getrainde fietsers moeten daar al eens afstappen.
Na het centrum van Zutendaal, ging het dan naar Opgrimbie met de Duivelsberg. Daarboven heb je prachtige vergezichten. Frappant daar was 'n man die op zijn dooie gemak,'n tasje koffie aan 't drinken was, ondertussen genietend van de vallei. Bleek het 'n wandelaar te zijn, ik zag 'n rugzak en thermos aan de kant staan.
De Duivelsberg afrijden doe je via 'n dalingspercentage van 10%, het is dus kwestie van goed je remmen onder controle te hebben, want met al die afgevallen bladeren is 'n slippertje rap gemaakt. Eens beneden ben je in het centrum van Opgrimbie. Daar staat 'n eeuwenoude kapel uit de 16de eeuw. Wat je ziet, zijn in feite de restanten van de oude Sint-Christoffelkerk. De kapel werd tot einde de jaren '60 van de vorige eeuw, nog vaak actief gebruikt als kapel.
Terugkeren deed ik via het dorp Boorsem met de windmolen genaamd "de Stormvogel". Het is 'n molen van circa 1858. In 2010 werd de molen volledig gerestaureerd. Rekem en Neerharen zouden de laatste dorpen zijn die ik nog moest passeren, maar in Rekem, toen ik er 'n foto wilde maken, zag ik nog net dat het 11u35 was (tijd dus om mij naar huis te haasten) toen de batterij van mijn gsm de geest gaf. Vanaf dat punt tot thuis is het ongeveer 6 km. fietsen.
Maar geen geklaag, ik heb de benen weer eens in beweging gezet en nu komen die 6.000 km. die ik dit jaar wil fietsen, toch erg dichtbij.
Toen ik vanmorgen de krant opensloeg, zag ik dat het vandaag als enige dag deze week, droog zou blijven en de wind zou niet meer dan 2 bfr. bedragen. Het was dus kiezen, fietsen of naar mijn wekelijkse schaakafspraak gaan. Mijn gevoel gaf toch maar de eerste optie aan en verdorie, ik had er goesting in. Dus wat extra boterhammen smeren voor onderweg, de juiste warme kledij aan, en vriend en schaakcollega Raymond verzocht mij te verontschuldigen en ik kon vertrekken.
Ik vertrok via Rekem en Boorsem om langs de Zuid-Willemsvaart verder te fietsen. In Meeswijk wilde ik het veer nemen over de Maas. Hierdoor kwam ik in Mazenhoven aan dat kapelletje, links op de foto, voorbij. En eens in Berg a/d Maas, aan de andere kant van de Maas, was het in gestrekte draf naar Geleen. Zoals altijd ben ik blij als ik de stad achter mij kan laten. Met al die drukte is het even stressen, het verkeer, mijn route in 't oog houden, enz. Slechts één foto in Geleen, aan de halte van het spoorwegnet.
Vervolgens passeerde ik de kerk van Schimmert en Stoeterij Ravensbos op weg naar het centrum van Valkenburg. Het station was daar de juiste plaats om effe te stoppen voor 'n foto en om wat energie binnen te spelen. In het centrum liet ik de Cauberg rechts liggen en fietste ik de Daalhemmerweg naar boven. Een klim van bijna 2 km. Tijdens de Amstel Goldrace, rijden ze daar naar beneden om vervolgens de Cauberg te beklimmen. En onderweg naar het centrum, ook 'n lange strook gravelpaden moeten nemen. Het was er vrij droog, dus het koste weinig moeite.
Eens boven, ipv. direct naar Maastricht te fietsen, nog 'n lus naar links gemaakt, naar Scheulder en Margraten. In die laatste gemeente, na 60 km. fietsen, toch effe gepauzeerd bij Chriske. Het deed toch deugd.
Om niet door Maastricht-centrum te moeten rijden, fietste ik via Gronsveld en Rothem naar de Noorderbrug, in feite onder en langs Maastricht door waar je enkele mooie vergezichten hebt.
In Lanaken mij niet in het centrum gewaagd wegens de kermis. En nu ik dit verslag aan 't maken ben, zie ik dat het aan 't regenen is. Ik heb dus geluk gehad om onder gunstige omstandigheden te hebben gefietst.
Zoals aangekondigd, heb ik vandaag gefietst. En nee, ik heb het helemaal niet koud gehad. Ik was dan ook warm gekleed, mijn winterjasje aan, 'n mutsje onder mijn helm, de lange broek, enz. En het weer deed ook 'n duit in 't zakje, véél zon, weinig wind en droge wegen.
Ik vertrok via de Noorderbrug in Maastricht richting Geulle a/d Maas. Aan het kasteel, effe tijd voor 'n foto. En dan richting Elsloo/Stein. Die beestjes wil ik toch niet achter mij aan krijgen ... Het mooiste zicht van mijn tocht, kwam ik tegen in Stein, 'n brug met prachtige muurschilderingen. Aan die hoge zitbank was het tijd om mijn boterhammen te eten en wat verderop, 'n mooi beeld om toch even vast te leggen op foto.
Via Roosteren, de Maas over richting Maaseik. De stad zelf heb ik rechts laten liggen, ik ging linksaf naar het bedevaartsoord Heppeneert. En natuurlijk, ik had het kunnen weten, op maandag zijn er practisch geen horecazaken open, dus ook niet in Heppeneert. Geen probleem, de conditie is prima en ik kon zeker nog 'n heel eind verder.
Aan de Belgische kant van de Maas, kwam ik ook door Vucht, 'n dorp waar op 10 januari 1940 'n Duits vliegtuig ('n Messerschmitt) 'n noodlanding moest maken met geheime oorlogspapieren aan boord. Het is daardoor dat WO II pas op 10 mei 1940 begonnen is.
En in Kotem had ik dan toch geluk, café Ponderosa was open. Ik vroeg 'n stuk vlaai en 'n tas koffie. De koffie kon ik krijgen, dat stuk vlaai kreeg ik gratis op de koop toe. Uit eerlijke schaamte heb ik dan nog 'n Duvel besteld, 'n biertje dat ik eigenlijk in Lanaken wilde drinken. Kostprijs van dit alles: koffie - taart - Duvel = 6,00 euro.
Ik wilde vandaag toch de 90 km. halen, mijn tocht eindigde dus via wat lusjes, oa. doorheen Neerharen en de visvijver in Domein Pietersheim.
Ik mag zeker zeggen dat ik mij geamuseerd heb, 16 oktober, ... het was 'n aangename fietsdag.
Ondanks de felle wind, ben ik toch gaan fietsen deze namiddag, zij het met de stadsfiets. In de voormiddag was onze zoon thuis om 'n elektrisch klusje op te knappen en om 14u00 had ik 'n afspraak met mijn bankdirecteur. Per 1 januari 2024 zijn er 'n aantal veranderingen op til en ik wilde toch nu al ingelicht worden. Daarna kon ik vertrekken.
Mijn route vertrok aan de Maas in Smeermaas om vervolgens via Hochter Bampd naar Herbricht te fietsen. En die rooster ...., dat is één van de velen waar ik de afgelopen weken her en der overheen gereden ben. In Herbricht staat dan die levensboom, het werk van 'n Amerikaans kunstenaar.
Na Herbricht heb je dan Kotem en Geneuth met zijn autostradebrug. Geneuth is 'n gehucht van Kotem sinds 1970 en beiden zijn in 1977 opgegaan in Maasmechelen.
Terugkeren deed ik via de Zuid-Willemsvaart. Onderweg in Boorsem kom je dan langs de boerderij van voetballegende Eric Gerits. Tussen Rekem en Neerharen, nog 'n babbel met 'n gemotiveerde vrijwilliger bij Natuurpunt.
En ja, die wind, er waren momenten dat ik bijna stilstond. Maar dat weet je als je met zulk weer toch wil gaan fietsen.
Vandaag fietsdag. Het weer zou goed zijn, ideaal dus om er op het einde van het seizoen nog eens van te profiteren. Maar eerst vanmorgen naar de kapper. Om 7u45 was ik al op pad om tijdig op mijn afspraak te zijn. Strepen waren er genoeg in de lucht.
En iets vóór 10u00 kon ik aan mijn tocht beginnen. De rit lag klaar en ik hoefde enkel maar mijn nummertjes van het fietsroutenetwerk te volgen. Ik vertrok via Gellik en Eigenbilzen, richting Munsterbilzen. Daar even stilgestaan aan dat rustpunt (voor mensen die het nodig hebben) bij die boom en fiets. Ik maakte mij daar ook de bedenking dat ik op 10 oktober nog steeds in korte broek aan 't fietsen ben. Vervolgens ging het via Beverst en Rapertingen naar Hasselt. In Hasselt was ik nog eens genoodzaakt doorheen de stad te fietsen. Zo fietste ik eerst onder de spoorlijn richting Tongeren en kwam ik langs dat beeld op de kleine ring. Het was wel effe uitkijken in de stad om geen ongeval te veroorzaken (of er bij betrokken te geraken). Maar de bordjes waren duidelijk aangegeven. En met 'n matige snelheid, was er geen probleem. In de wijk "Kapermolen" even gestopt om 'n paar boterhammen te eten. Je kunt daar fijn wandelen. Maar Kapermolen is vooral gekend voor zijn zwembad.
Na Hasselt kwam Bokrijk. Ik wilde daar ergens stoppen voor 'n kleine pauze, maar helaas, alles dicht. Geen probleem, ik heb altijd voldoende mondvoorraad bij en ergens zou er toch wel iets moeten open zijn. Via Zwartberg zou mijn route passeren aan 't station van As. Maar ook daar zijn ze blijkbaar al in wintermodus. Mijn volgende mogelijkheid zou het station van Eisden zijn. Ik moest toch langs de Salamander in Maasmechelen fietsen, de houten brug over richting Eisden. En oef, geluk! Het terras aan 't station van Eisden was open. Ik had toen al 76 km. op de teller. Voor 5,00 euro, 'n stuk kersentaart en 'n tas koffie.
Terugkeren deed ik via het kanaal en de Maas. In Uikhoven kun je perfect te voet de rivier over om bvb. je familie in Ned. Limburg te gaan bezoeken. Nog even doorheen Hochter Bampd en Smeermaas, om mijn rit af te sluiten aan het Cultuurcafé voor 'n lekkere Duvel.
Voila, na 'n goed bad ben ik weer helemaal opgekikkerd. Niet dat die rit mij in de kleren kroop, ik had zeker nog 20 km. verder gekund, maar mijn eten was op en de koelte van de avond begint toch al vroeger op te komen.
Vandaag werd het 'n fietsdag, het weer was prima en ik had er veel goesting voor, misschien het allerbelangrijkste.
Ik vertrok via Briegden richting de brug van Vroenhoven. Vervolgens doorheen Kanne, Eben-Emael en over dat kleine brugje, richting Roclenge-sur-Geer. Op dat punt had ik 'n eerste hindernis gepland, de Chavée Arecht. Een stevige klim van 900 meter met 'n stijgingspercentage van iets meer dan 15% op sommige punten. Vervolgens is het fietsen over vele boerenpaden, weliswaar verhard, maar vol met aangekoekte modder. Boven op de Houtain, toch even 'n foto gemaakt van dat oud huis. En dan naar beneden, voorzichtig aan en met de handen aan de remmen. Maar goed ook, bijna beneden duikt ineens die wegversperring op, geplaatst om het sluikverkeer tegen te gaan. Ik ken gelukkig die plek, maar anderen die minder gekend zijn met de streek, misschien minder allert zijn of iets sneller bergaf durven te fietsen, daar zou dat wel eens faliekant kunnen voor aflopen.
Mijn volgende bestemming was Visé om daarna over de Maas richting Eijsden te fietsen. Daar aan dat kunstwerk, verorberde ik enkele boterhammen. Vandaag wilde ik doorheen Valkenburg passeren, maar eerst kwam ik in Sint-Geertruid in De Bosrand. Op dat moment had ik 42 km. op de teller, tijd dus voor 'n pauze. En dan doorheen het immer drukke Valkenburg. Daar maakte ik die foto van villa Rozenheuvel. Wat verderop, richting Stein, 'n foto van graffiti onder 'n tunnel. In Catsop moet je al echt voorbijkomen om te weten bij welke gemeente dat gehucht hoort (bij Stein). Toch even gestopt aan die mooie kapel. Enkele kilometers verder, rij je doorheen de oude wijk van Elsloo. Toevallig nam ik 'n foto van 'n woning van 1697, maar in de ganse straat heb je oude woningen. Mooi om te zien.
En daarna fietste ik de autostradebrug over, richting Kotem, tijd om terug te keren. In Uikhoven mijn laatste energiereep opgegeten en via Herbricht naar Smeermaas gefietst om 'n laatste maal de Maas te zien, nu 'n paradijs voor vogels.
Weeral tevreden over mijn tocht, geen problemen met fiets en mens.
Vandaag 2 oktober, 'n fietstocht in korte broek, 'n koerstrui met korte mouwen en zonnecrème op mijn neus, wie had dat op voorhand kunnen denken. Nu, die zonnecrème heeft misschien niet zoveel nut gehad, 'n groot deel van mijn tocht fietste ik doorheen de bossen. Maar, je kent mij, liever te veel smeren dan te weinig.
Normaal is de maandag, de dag dat ik ga schaken in mijn club. Maar omwille van het uitzonderlijk goed weer, heb ik mij voor ene keer verontschuldigd. Liever buiten op de fiets, dan binnen achter 'n schaakbord. En zo vertrok ik iets na 10u00 richting de Zuid-Willemsvaart. Via Rekem en Boorsem was ik al rap aan de haven van Eisden. Aan knooppunt 48 ging ik linksaf naar knooppunt 44. Vanaf dan was het bijna voortdurend fietsen doorheen de bossen. Het was dan wel fietsen doorheen de Kempen, qua hoogtemeters was het toch nog 'n pittige rit. Uiteindelijk waren dat 335 hoogtemeters. Vooral de klim doorheen het bos naar het natuurgebied Bergerven was redelijk steil. Dit natuurgebied ligt op het grondgebied van Maaseik en Dilsen-Stokkem. Wat verderop had ik 'n eerste stopplaats in Opoeteren om mijn boterhammen op te eten.
En als je zo 'n pompoenenveld tegenkomt, dan ben je verplicht om even te stoppen. Waren dat nu duizenden of tienduizenden vruchten, het waren er alleszins héél veel. Aan de Bullenschool in Meeuwen werd traditioneel weer gestopt voor 'n natje en 'n droogje, en dit voor geen prijs. Zeg nu zelf, waar krijg je nog voor 7,10 euro 'n groot stuk vlaai, 'n tas koffie en 'n cola?
Natuur zag ik vandaag genoeg, oa. de Tenhaagdoornheide in Houthalen-Helchteren, 'n oase van rust. Vanaf dan ging het terug naar huis. Eerst langs de voormalige steenkoolmijn van Winterslag. Net vóór het begin van WO I werd daar de eerste steenkool gevonden van het Kempisch bekken. Via Kattevennen in Genk, fietste ik richting Zutendaal. Daar zag ik 'n prachtige muurschildering, kort aan de kerk.
Mijn fietstocht wilde ik in Gellik afsluiten met 'n frisse pint. Maar ik had al direct gezien dat op het overvolle terras, het lang wachten zou zijn op mijn drankje. Bleek dat er slechts één iemand instond voor de bediening. Ik ben dan maar doorgereden naar Lanaken-centrum. Ook daar was de patron zelf garçon aan 't spelen. Wat is dat toch met personeel in de horeca? Gelukkig werd ik wel snel geholpen.
Ben weer tevreden over mijn tocht, bijna 100 km., 'n gemiddelde van iets meer dan 22 km/uur en redelijk wat hellingen. En de zon was er gratis bij.
Mijn koersfiets wilde ik vandaag gaan testen, 'n nieuwe band, nieuwe ketting en cassette achteraan, nieuwe remkabels, goed gesmeerd en voor de rest goed nagezien. En ik moet zeggen, ik ben zéér tevreden. Ik heb nog eens kunnen fietsen zonder storende geluiden onderweg. Er was altijd iets wat lawaai maakte, oa. mijn zadel, trapas enz. Alles is weggewerkt, prima dus.
De bedoeling was vandaag om naar Val Dieu te fietsen. Ik vertrok in Briegden langs het Albertkanaal naar Kanne. Daar maakte ik 'n foto van de brug en in de achtergrond, de helling waar de Slingerberg doorheen loopt. Een venijnige klim, maar niet vandaag, ik vervolgde mijn weg via de brug naar Moelingen over de Maas. Onderweg aan de kapel van St. Jozef in de buurt van Mesch, mijn boterhammen opgegeten.
En dan kwam Val Dieu in 't zicht. Het was er vrij druk, ik had het geluk dat ik voorgelaten werden aan de kassa om af te rekenen. Een koppel vond dat ik met mijn stuk taart en cecemel (er was geen enkele tas meer beschikbaar om 'n koffie te nemen), best kon voorgaan, waarvoor dank.
Ik fietste vervolgens bergop naar St. Jean en Aubel waar ik de ravel ligne 38 nam tot in Hombourg. Onderweg heb je prachtige vergezichten. Om niet door Teuven te moeten fietsen (nog altijd wegenwerken) ging ik linksaf naar Veurs, 'n gehucht van Sint-Martens-Voeren. Vandaag heb ik zogoed als de hele Voer gezien. Nu hoor je mij niet klagen, het landschap is er prachtig.
Maar in Sint-Pieters-Voeren draaide ik toch rechtsaf in de richting van Maastricht. Om niet door de stad te moeten fietsen, nam ik de route onder Maastricht-centrum door. Even ben ik blijven stilstaan aan 'n voetbalwedstrijd. En eens op de Noorderbrug, ben je zo in Lanaken. Daar nog 'n plaatsje gezocht ergens op het terras. Het was er zo goed als volzet. Dat had allemaal te maken met de optocht deze middag van reuzen. Een 30-tal reuzen liepen mee in de stoet. Mijn echtgenote heeft oa. de reus van Kinrooi gefotografeerd. Voila, weer 'n aangename fietsdag achter de rug.
Wat was me dat allemaal vanmorgen ....! Het begon met het al dan niet meegaan van mijn maat op mijn fietstocht. Hij had mij beloofd om eerst te bekijken of hij zijn eigen fietstochten van zondag en gisteren, fysiek verteerd had. Gezien hij mij geen bericht gelaten heeft, veronderstel ik dus van niet en ben ik op het afgesproken uur vertrokken richting Val Dieu.
Maar, ik was nog geen 3 km. ver toen ik merkte dat ik mijn drinkbussen thuis vergeten was. Onvergeeflijk uiteraard, 'n lange fietstocht maken zonder drank, dat kan natuurlijk niet. Terug naar huis dus. Via dezelfde weg opnieuw richting Briegden. Maar ik was nog geen 2 km. ver toen ik bemerkte dat mijn voorband plat stond. Tevoet terug naar huis en mijn stadsfiets in de plaats van stal gehaald. Maar met die fiets naar Val Dieu rijden, dat was toch wat veel van het goede, onderweg zijn er meerdere hellingen. Mijn plannen dus maar gewijzigd en 'n ander parcours uitgetekend.
Ik vertrok langs de Zuid-Willemsvaart richting Rekem om in Boorsem de brug over te steken. Het is wel wat eentonig langs het kanaal, maar eens in Lanklaar kom je langs hotel Beau Sejour, 'n hotel dat nog de hoofdrol speelde in een der series op tv. Het is prachtig daar op die locatie. Dat merk je ook aan het aantal fietsers en wandelaars. Iets verderop, ging ik rechtsaf richting Dilsen-centrum en de Maas. Kort aan de Maas zie je vele plassen. Aan de Maas, even rechtsaf om in Meeswijk, het veer over het water te nemen naar Berg a/d Maas.
In Nederl. Limburg is het altijd prettig fietsen, goed onderhouden wegen, veel natuur en weinig verkeer. In Geulle ben ik bij iemand aangeschoven op het terras voor 'n hapje en 'n drankje. Het zat vol in Preuverie Auwt Gäöl. Vervolgens het Julianakanaal over om via Itteren en het kasteel van Borgharen, naar Maastricht te fietsen. Aan die mooie vogel ben ik toch maar gestopt, nu ziet hij er nog prachtig uit, hopelijk nog veel langer ...!
In Lanaken toch nog 'n dorstlesser genuttigd en daarna huiswaarts gekeerd. En die voorband .....? Voor alle zekerheid, hem nog eens opgepompt. Wat bleek nu, het ventiel zat helemaal los. Hoe dat kwam ??????? Straks of morgen eens bekijken hoe het zit. Opnieuw plat, ... dan toch maar de fietsenmaker inschakelen. Mijn fiets moet trouwens een dezer dagen toch binnen voor 'n groot onderhoud.
Zoals jullie weten, is fietsen mijn lang leven. En sinds enige tijd vind ik het zelfs plezant om wat kortere ritjes te maken. Het moeten niet altijd tochten zijn van 90 km. en meer. Zo had ik vandaag het plan om langs het Albertkanaal naar Moelingen te fietsen en via Maastricht terug te komen.
Ik heb gewacht tot de namiddag, het was dan iets warmer en in de voormiddag had ik sowieso minder tijd omdat er enkele boodschappen dienden gedaan te worden. Ik vertrok aan de brug van Briegden om door te rijden tot Kanne. Ik zag er op het bord dat ik fietser 193 was vandaag. De schaapjes stonden aan de brug te kijken wat ik aan het doen was. Via de sluis van Lanaye fietste ik onder de kader met "pays de Liège". Het was heerlijk fietsen langs de boorden van de Maas. Aan de brug richting Moelingen, 'n brug die ik al tientallen keren overgereden ben, zag ik 'n mooi onderhouden grasveld.
In Eijsden, ging het rechtsaf, het centrum door, rchting Gronsveld. Af en toe heb je nog 'n klimmetje en boven op zo 'n helling, heb je altijd mooie vergezichten. Vervolgens passeerde ik het dorp Rijckholt. Tot 1794 was dat 'n zelfstandige Rijksbaronie tot het in 1943 opging in de gemeente Gronsveld. In 1982 fuseerde deze gemeente met Eijsden wat nu Eijsden - Margraten heet. De kapel dateert van 1960 en werd opgericht ter nagedachtenis van 75 jaar aanwezigheid van de orde der Dominicanen in Gronsveld.
Tot slot nog 'n foto van mijn fiets aan 'n brugje ten zuiden van Maastricht en de windmolens van Lanaken. Mijn tocht sloot ik af met 'n babbel met vriend Jos en zijn echtgenote, waarna we samen nog effe 'n drankje nuttigden op 'n terrasje. Wederom 'n geslaagde fietstocht.
Soms is het even bekijken wat je aan sportieve activiteiten op het menu wenst te zetten, vandaag was het niet anders. In feite wilde ik gaan fietsen, maar door de strakke wind - ook de volgende dagen - zat 'n tocht met de koersfiets er niet in. Dan maar de stadsfiets gepakt en met mijn echtgenote 'n uur van terugkomst afgesproken (12u30).
Ik vertrok via de Bessemerberg naar Zutendaal waar ik aan FN voorbij kwam. Vervolgens naar de Duivelsberg in Opgrimbie. Bovenop heb je steeds mooie vergezichten, maar ook wat kruisjes met minder plezierige herinneringen. Eens de berg afgereden, links op naar Maasmechelen waar ik 'n foto nam van het gemeentehuis. In het centrum aldaar, rechtdoor naar de brug over het kanaal om daarna richting de Maas te fietsen. In Kotem enkele foto's genomen. En die zwammen, .... op dood hout komen die uiteraard veelvuldig voor.
Het volgende dorp dat ik passeerde was Uikhoven. Iets verderop heb je dan Herbricht met zijn mooie kapel. En zoals gezegd, het was 'n ritje langs de Maas. En op die Maas is altijd wel iets te beleven, zo ook vandaag 'n ganse groep jongeren die er het grootste plezier hadden. Het laatste dorp van vandaag was Smeermaas met het eilandje momenteel in zijn geheel zichtbaar is. In de winter neem ik er nog eens 'n foto van, goed mogelijk dat het dan helemaal onder water staat.
Voila, kort en bondig mijn fietsverslag van deze voormiddag. Nu nog wat werken in de tuin.
Het is gelukt, nog eens 'n ritje gemaakt met Hubert, zij het niet al te ver. Door omstandigheden is hij er niet meer toe gekomen om langere fietstochten te maken, ook vandaag niet. Maar geen nood, ik was al blij dat we samen op pad konden gaan. Ik heb hem de keuze van het parcours gelaten, zo kon hij kiezen hoeveel kilometers hij wilde fietsen.
Het werd 'n ritje doorheen de velden van Hees en verder door naar Millen. Meerdere keren hebben we héél langzaam door grote plassen moeten rijden, het gevolg nog van die zondvloed van enkele dagen terug. Een eerste foto maakte ik in Genoelselderen, de kapel St. Apollonia, gebouwd omstreeks 1700. In Millen zagen we 'n prachtig woonerf, de Spaanse Hoeve of Hof van Eggertingen. Van deze hoeve is al sprake omstreeks de 13e eeuw.
Na goed 35 km. in Veldwezelt, we kwamen van Heukelom, vond Hubert het welletjes. Hij wilde zich niet overbelasten, en koos de kortste weg terug naar Lanaken. Ik wilde nog iets verder fietsen en nam direct rechts, de afslag naar Kanne. Je moet dan wel over de Muizenberg rijden, niet de moeilijke kant, maar er zijn toch stroken in van iets meer dan 12%. In Kanne, effe afgestapt aan de kapel van het Heilig Graf. Kanne is 'n toeristische trekpleister, op weekenddagen kun je er over de koppen lopen.
En even links, steek je de grens met Nederland over. In de hoogte zie je daar het prachtige kasteel van Neercanne. Via Maastricht - waar ik mijn laatste foto nam - keerde ik terug naar huis. En naar huis gaan was deze keer letterlijk te nemen, ik had al gezien dat er enkele donkere wolken boven Maastricht dreven, nog ergens 'n terrasje doen was dus deze keer niet opportuun. En maar goed ook, ik had mijn fiets nog maar net gestald of de eerste druppels begonnen al te vallen, gevolgd door 'n fikse bui. Geen nood, er ligt altijd wel 'n biertje in de frigo, en die heeft uiteraard gesmaakt.
Voila, nog eens met Hubert gefietst, zij het niet zo ver, maar ik heb hem toch duidelijk gemaakt dat ik zijn opmerkingen - links ok, rechts ook ok, pas op tegenliggers, let op die auto, ... - toch gemist heb. Hij heeft mij verteld dat hij aan de opbouw naar het volgende fietsseizoen bezig is. Mooi dus.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Tegen 12u30, na het middagmaal, begon de zon er eindelijk door te komen, niet helemaal van harte, maar het was toch al 'n begin. 
Eens de berg afgereden, links op naar Maasmechelen waar ik 'n foto nam van het gemeentehuis. In het centrum aldaar, rechtdoor naar de brug over het kanaal om daarna richting de Maas te fietsen. In Kotem enkele foto's genomen. En die zwammen, .... op dood hout komen die uiteraard veelvuldig voor. 
Ik ben Eddy Meuris