aantal stappen: 1.791.507 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 145
aantal fietstochten: 42
Zoeken in blog
16-10-2023
Via Roosteren langs de boorden van de Maas.
Zoals aangekondigd, heb ik vandaag gefietst. En nee, ik heb het helemaal niet koud gehad. Ik was dan ook warm gekleed, mijn winterjasje aan, 'n mutsje onder mijn helm, de lange broek, enz. En het weer deed ook 'n duit in 't zakje, véél zon, weinig wind en droge wegen.
Ik vertrok via de Noorderbrug in Maastricht richting Geulle a/d Maas. Aan het kasteel, effe tijd voor 'n foto. En dan richting Elsloo/Stein. Die beestjes wil ik toch niet achter mij aan krijgen ... Het mooiste zicht van mijn tocht, kwam ik tegen in Stein, 'n brug met prachtige muurschilderingen. Aan die hoge zitbank was het tijd om mijn boterhammen te eten en wat verderop, 'n mooi beeld om toch even vast te leggen op foto.
Via Roosteren, de Maas over richting Maaseik. De stad zelf heb ik rechts laten liggen, ik ging linksaf naar het bedevaartsoord Heppeneert. En natuurlijk, ik had het kunnen weten, op maandag zijn er practisch geen horecazaken open, dus ook niet in Heppeneert. Geen probleem, de conditie is prima en ik kon zeker nog 'n heel eind verder.
Aan de Belgische kant van de Maas, kwam ik ook door Vucht, 'n dorp waar op 10 januari 1940 'n Duits vliegtuig ('n Messerschmitt) 'n noodlanding moest maken met geheime oorlogspapieren aan boord. Het is daardoor dat WO II pas op 10 mei 1940 begonnen is.
En in Kotem had ik dan toch geluk, café Ponderosa was open. Ik vroeg 'n stuk vlaai en 'n tas koffie. De koffie kon ik krijgen, dat stuk vlaai kreeg ik gratis op de koop toe. Uit eerlijke schaamte heb ik dan nog 'n Duvel besteld, 'n biertje dat ik eigenlijk in Lanaken wilde drinken. Kostprijs van dit alles: koffie - taart - Duvel = 6,00 euro.
Ik wilde vandaag toch de 90 km. halen, mijn tocht eindigde dus via wat lusjes, oa. doorheen Neerharen en de visvijver in Domein Pietersheim.
Ik mag zeker zeggen dat ik mij geamuseerd heb, 16 oktober, ... het was 'n aangename fietsdag.
De hoge boswandelschoenen waren nog niet gereinigd, die konden dus vandaag nog eens gebruikt worden om opnieuw het bos in te trekken. Deze keer verliet ik de verharde wegen aan de Maastrichterweg ter hoogte van het benszinestation Octa+.
Via de Lepelvormweg ging ik rechtsaf, de Bessemerberg deels naar boven. Maar ergens halverwege, vond ik mijn pad aan de linkerkant om weer 'n heel stuk door het bos te wandelen. En uiteraard, paarden kunnen niet ontbreken in 'n fotoreportage. Vandaag had ik weer mijn app openstaan om de paddenstoelen te herkennen. Zo zag ik oa. de berkenzwam en het gewone zwavelkopje.
Ik ben 'n stuk doorgewandeld in de richting van Gellik om uiteindelijk 'n korte weg links te nemen, om terug naar huis te gaan. Via het onverharde pad kwam ik op de Smeetsstraat terug tussen de woningen. En die traditie om te sieren bij de geboorte van 'n kind, kan ik alleen maar toejuichen. De laatste meters maakte ik in het Uilenspiegelpark. En goed dat ik op tijd thuis was, want even later gingen de hemelsluizen open.
Mijn laatste foto is de carnevalsgezèt van 1991 met Prins Mark den eerste. We gaan binnenkort weer beginnen aan de nieuwe krant van 2024, het 20ste jaar dat ik eraan meewerk. Onze krant wordt volledig in het plaatselijke dialect geschreven.
Voila, nu ik dit aan 't schrijven ben, is het fel aan 't regenen. Hopelijk zijn de voorspellingen voor morgen correct: droog - zonnig - weinig wind. Ik wil namelijk weer gaan fietsen ipv. te gaan schaken. Je moet er de beste dag voor uitkiezen om te kunnen fietsen.
Vanmorgen had ik nog eens goesting om het bos in te trekken, niet zomaar 'n wandeling, maar eentje met "ups and downs". Deze keer vertrok ik via de kapel van de H. Appollonia, Patrones tegen de tandpijn.
Aan de kinderboerderij met zijn dieren, wandelde ik de houten vlonder over om dan direct links, het bos in te stappen. Nu begin je toch al de herfstkleuren te zien. Het eerste stuk van mijn wandeling was één rechte lijn omhoog, langs de beek en zoals gezegd, veel ups and downs.
Aan de grote weg Lanaken - Zutendaal, even naar links om aan die slagboom, weer het bos in te stappen. Het was vandaag wel regelmatig naar mijn klok kijken op mijn gsm, ik had wel afgesproken met mijn vrouw om het middagmaal iets later op tafel te brengen, maar té laat komen, wilde ik natuurlijk ook niet. Ik heb dan ook maar geen bijkomende ommetjes gemaakt, maar simpelweg het bospad gevolgd tot aan de volkstuintjes aan de Pannestraat.
Onderweg zie je op vele wegen al de herfstvruchten op stoepen en straten liggen. Te voet geeft dat geen problemen, maar met de koersfiets over dergelijke wegen fietsen, is 'n ander paar mouwen. Ik probeer ze zoveel mogelijk te mijden in deze tijd van het jaar.
En mijn waarnemingen in het bos zijn de volgende (in deze volgorde): de gele aardappelbovist - het gewoon eekhoorntjesbrood - koeienboleet.
Mijn laatste foto maakte ik vanop mijn werkkamer, de bouwwerken bij ons tegenover. Doorgaans wordt er enkel op zaterdag gewerkt.
Ondanks de felle wind, ben ik toch gaan fietsen deze namiddag, zij het met de stadsfiets. In de voormiddag was onze zoon thuis om 'n elektrisch klusje op te knappen en om 14u00 had ik 'n afspraak met mijn bankdirecteur. Per 1 januari 2024 zijn er 'n aantal veranderingen op til en ik wilde toch nu al ingelicht worden. Daarna kon ik vertrekken.
Mijn route vertrok aan de Maas in Smeermaas om vervolgens via Hochter Bampd naar Herbricht te fietsen. En die rooster ...., dat is één van de velen waar ik de afgelopen weken her en der overheen gereden ben. In Herbricht staat dan die levensboom, het werk van 'n Amerikaans kunstenaar.
Na Herbricht heb je dan Kotem en Geneuth met zijn autostradebrug. Geneuth is 'n gehucht van Kotem sinds 1970 en beiden zijn in 1977 opgegaan in Maasmechelen.
Terugkeren deed ik via de Zuid-Willemsvaart. Onderweg in Boorsem kom je dan langs de boerderij van voetballegende Eric Gerits. Tussen Rekem en Neerharen, nog 'n babbel met 'n gemotiveerde vrijwilliger bij Natuurpunt.
En ja, die wind, er waren momenten dat ik bijna stilstond. Maar dat weet je als je met zulk weer toch wil gaan fietsen.
We hadden speciale kruidenmengelingen nodig en waar vind je die het best? In Nederland natuurlijk. Dankzij hun voormalige koloniën in het verre oosten, kun je er allerlei specerijen kopen die je in België niet rap zult vinden. Wij dus vandaag naar Maastricht.
En in Maastricht hebben wij 'n ideale winkel gevonden, Loods 5. Het is wel zig-zag lopen in de winkel, maar eens aan het rek met kruiden en specerijen, kun je steeds je gading vinden. Vervolgens ging het de binnenstad in om nog allerhande te bekijken en desgevallend mee te nemen. We hadden tijd en dus was het effe winkel in - winkel uit.
Tegen 11u30 hadden wij alles op ons lijstje afgevinkt, er was dus nog even tijd voor 'n korte wandeling. En natuurlijk trokken wij weer naar onze favoriete wijk, het Jekerkwartier, de wijk met de kleine gezellige straatjes. In een van die straatjes, de Koestraat, zijn we 'n klein restaurantje binnengestapt, La Vacca. Hun concept is om het mediterraans eten te promoten. Je krijgt 'n hele tafel vol met kleine bordjes eten, en wij met ons twee, konden dus naar hartelust proeven van verschillende schotels. Met als afsluiter, 'n lekker dessert en 'n smaakvolle koffie, hadden wij onze buik meer dan vol.
Mijn echtgenote wilde vandaag eens de O.L. Vrouwekerk binnenwandelen, bij haar weten had zij nog nooit het inwendige van die kerk gezien. Je ziet er steeds vele toeristen, het is dan ook 'n zeer toegankelijke kerk.
Mijn laatste foto maakte ik in 'n zijstraatje, 'n herinnering aan het bezoek van Tsaar Peter de Grote van Rusland aan Maastricht in 1717.
Vandaag fietsdag. Het weer zou goed zijn, ideaal dus om er op het einde van het seizoen nog eens van te profiteren. Maar eerst vanmorgen naar de kapper. Om 7u45 was ik al op pad om tijdig op mijn afspraak te zijn. Strepen waren er genoeg in de lucht.
En iets vóór 10u00 kon ik aan mijn tocht beginnen. De rit lag klaar en ik hoefde enkel maar mijn nummertjes van het fietsroutenetwerk te volgen. Ik vertrok via Gellik en Eigenbilzen, richting Munsterbilzen. Daar even stilgestaan aan dat rustpunt (voor mensen die het nodig hebben) bij die boom en fiets. Ik maakte mij daar ook de bedenking dat ik op 10 oktober nog steeds in korte broek aan 't fietsen ben. Vervolgens ging het via Beverst en Rapertingen naar Hasselt. In Hasselt was ik nog eens genoodzaakt doorheen de stad te fietsen. Zo fietste ik eerst onder de spoorlijn richting Tongeren en kwam ik langs dat beeld op de kleine ring. Het was wel effe uitkijken in de stad om geen ongeval te veroorzaken (of er bij betrokken te geraken). Maar de bordjes waren duidelijk aangegeven. En met 'n matige snelheid, was er geen probleem. In de wijk "Kapermolen" even gestopt om 'n paar boterhammen te eten. Je kunt daar fijn wandelen. Maar Kapermolen is vooral gekend voor zijn zwembad.
Na Hasselt kwam Bokrijk. Ik wilde daar ergens stoppen voor 'n kleine pauze, maar helaas, alles dicht. Geen probleem, ik heb altijd voldoende mondvoorraad bij en ergens zou er toch wel iets moeten open zijn. Via Zwartberg zou mijn route passeren aan 't station van As. Maar ook daar zijn ze blijkbaar al in wintermodus. Mijn volgende mogelijkheid zou het station van Eisden zijn. Ik moest toch langs de Salamander in Maasmechelen fietsen, de houten brug over richting Eisden. En oef, geluk! Het terras aan 't station van Eisden was open. Ik had toen al 76 km. op de teller. Voor 5,00 euro, 'n stuk kersentaart en 'n tas koffie.
Terugkeren deed ik via het kanaal en de Maas. In Uikhoven kun je perfect te voet de rivier over om bvb. je familie in Ned. Limburg te gaan bezoeken. Nog even doorheen Hochter Bampd en Smeermaas, om mijn rit af te sluiten aan het Cultuurcafé voor 'n lekkere Duvel.
Voila, na 'n goed bad ben ik weer helemaal opgekikkerd. Niet dat die rit mij in de kleren kroop, ik had zeker nog 20 km. verder gekund, maar mijn eten was op en de koelte van de avond begint toch al vroeger op te komen.
Het was vandaag kiezen hoe ik mijn dagindeling zou plannen. Deze namiddag naar de schaakclub, dat had ik mij toch voorgenomen. Hopelijk is de "mindset" wat beter dan twee weken terug, toen heb ik zwaar op mijn donder gekregen. Ik zat toen méér met fietsen in mijn hoofd dat met het schaken zelf.
Ik heb dus gekozen om er wat vroeger op uit te trekken en op de terugweg mijn brood te gaan kopen. Ik vertrok langs de Pannestraat richting het bos. Weer zo goed als niemand op straat te zien. En dan omhoog tot aan de splitsing, rechtdoor naar de Bessemerberg, linksaf richting Gellik. Ik wilde gewoon langs de bosrand blijven wandelen, dus ging het linksaf. Een foto van 'n paar paarden kan er altijd af.
In deze tijd van het jaar kun je veel paddenstoelen zien. Dit vond ik vandaag 'n mooie, de grote parasolzwam. Zoals gezegd bleef ik voornamelijk langs de bosrand wandelen, het uitzicht over al die weilanden is ook prachtig.
Terugkeren deed ik via de Kewithstraat waar de boer zijn wintervoorraad voor zijn dieren heeft opgestapeld. Vervolgens over het oude spoor waar ik nog 'n bevriend koppel tegenkwam, ook op wandel met hun hond. En dan naar de bakker, uitgebaat door 'n familie die het kleinschalig houdt, minder keuze maar ook 'n lagere prijs.
Mijn laatste foto nam ik van 'n gebouw op de Stationsstraat, Brouwerij van Aubel. Al verschillende jaren is er geen horeca meer. Momenteel is het 'n privéwoning. Maar waar is de tijd dat we op de binnenkoer konden genieten van 'n hapje en 'n drankje of konden luisteren naar woonkamerartiesten die er kwamen optreden voor het luttele bedrag van min. 300,00 euro. Er werd toen met de hoed rond gegaan en zat er geen 300,00 euro in, dan legde de kastelein bij.
Morgen ga ik weer fietsen. Profiteren van het goede weer. En o ja, ik sta er zelf nu even bij stil, vandaag mijn 201ste wandeling van het jaar gemaakt.
Deze morgen wist ik perfect waarheen ik wilde wandelen en ook de verschillende paden zaten grotendeels in mijn hoofd. Om mijn wandeling te beëindigen, wilde ik langs de bakker terugkomen om er 'n zondagskrantje mee te nemen. En zodoende, wandel je dan best eerst door het bos.
Toen ik vertrok via de Postweg - het was iets vóór 10u00 - zag ik geen mens op straat. Zijn het dan allemaal langslapers of uitgebreide ontbijters ....? Wij zaten zoals steeds al om 7u30 aan het ontbijt. Maar goed, ik trok via Sparrendal het bos in en nam vooral de mountainbikeroutes. Boven op de Bessemerberg, ging ik linksaf waar ik op enkele passen afstand van mekaar, verschillende soorten paddenstoelen zag staan. In volgorde: de grote kale inktzwam - de gewone krulzoom - het vezelkopje.
Vandaag had ik weer pech met de drukte in het bos, er was namelijk 'n tijdelijk parcours voor gravelrijders uitgezet. Fietsers waren er dus bij de vleet. Meermaals moest ik naar de kant om die sportievelingen vrij baan te gunnen. Maar ik nam verschillende paden en soms was het er vrij rustig. Soms zie je ook midden in het bos, 'n stukje privé-eigendom, afgezet met draad, 'n poort en 'n slagboom. Terugkeren deed ik via het fietspad richting Gellik (foto met bank). Op het einde van het fietspad, terug het bos in om via die observatiepost en die lantaarns en dat landbouwwerktuig in de Kewithstraat, het laatste stuk van mijn wandeling aan te vatten. Dat ging via de Kleine Hofstraat, Op de Puin en de Hoenderbroekstraat, naar de bakker. En o ja, wat me vandaag ook opviel, vele woningen die te koop stonden, blijken nu allemaal verkocht te zijn. Is iedereen bang geworden voor hogere leningvoorwaarden die er mogelijk zitten aan te komen?
Tenslotte, net op tijd terug thuis, de tafel was al gedekt, ik kon zo aanschuiven. En de kok mag haar gekregen sterren behouden, het was lekker.
Naar jaarlijkse gewoonte ga ik in de weken vóór Allerheiligen, al eens kijken op het kerkhof naar het graf van mijn ma en grootmoeder. Het is mijn taak om dat graf wat proper te houden. En ja, in het begin van de week had ik gezien dat de klimop het graf wat aan 't overwoekeren was. Tijd dus om met de snoeischaar daar wat aan te doen.
Het kerkhof ligt op wandelafstand van thuis tot een der ingangen, aan het Thérèsiasteegje. Steegjes, straten, dreven, paden of lanen, ... maakt niet uit, het is niet de gewoonte om iets dergelijks te vernoemen naar 'n persoon nog in leven. Maar dit steegje werd vernoemd naar Thérèsia die er langs 'n café had, het Merelhof. Thérèsia leeft nog steeds en voelt zich gelukkig in 'n woonzorgcentrum. In 2011 vierde ze haar 50 jaar huwelijk met haar man Herman (Hem, in de volksmond: vandaar de naam van het café - bij Hem). In 2017 werd het café nog gerenoveerd door 'n nieuwe uitbater, maar dat liedje duurde niet lang. Sindsdien staat dat café te verkommeren.
Eens mijn werk gedaan op het kerkhof, ben ik wat gaan uitwaaien langs het kanaal. Eerst langs de haven achter Sappi - daar liggen altijd schepen voor anker - en dan onder de brug van Briegden door om vervolgens via de oude sporen naar de Sportoase te wandelen. Het brugje over en doorheen het voormalige park van het college, terug naar huis. Geen spectaculaire wandeling, hoeft ook niet, iets meer dan 7 km. en het voornaamste: ik ben weer buiten geweest.
Vandaag werd het 'n fietsdag, het weer was prima en ik had er veel goesting voor, misschien het allerbelangrijkste.
Ik vertrok via Briegden richting de brug van Vroenhoven. Vervolgens doorheen Kanne, Eben-Emael en over dat kleine brugje, richting Roclenge-sur-Geer. Op dat punt had ik 'n eerste hindernis gepland, de Chavée Arecht. Een stevige klim van 900 meter met 'n stijgingspercentage van iets meer dan 15% op sommige punten. Vervolgens is het fietsen over vele boerenpaden, weliswaar verhard, maar vol met aangekoekte modder. Boven op de Houtain, toch even 'n foto gemaakt van dat oud huis. En dan naar beneden, voorzichtig aan en met de handen aan de remmen. Maar goed ook, bijna beneden duikt ineens die wegversperring op, geplaatst om het sluikverkeer tegen te gaan. Ik ken gelukkig die plek, maar anderen die minder gekend zijn met de streek, misschien minder allert zijn of iets sneller bergaf durven te fietsen, daar zou dat wel eens faliekant kunnen voor aflopen.
Mijn volgende bestemming was Visé om daarna over de Maas richting Eijsden te fietsen. Daar aan dat kunstwerk, verorberde ik enkele boterhammen. Vandaag wilde ik doorheen Valkenburg passeren, maar eerst kwam ik in Sint-Geertruid in De Bosrand. Op dat moment had ik 42 km. op de teller, tijd dus voor 'n pauze. En dan doorheen het immer drukke Valkenburg. Daar maakte ik die foto van villa Rozenheuvel. Wat verderop, richting Stein, 'n foto van graffiti onder 'n tunnel. In Catsop moet je al echt voorbijkomen om te weten bij welke gemeente dat gehucht hoort (bij Stein). Toch even gestopt aan die mooie kapel. Enkele kilometers verder, rij je doorheen de oude wijk van Elsloo. Toevallig nam ik 'n foto van 'n woning van 1697, maar in de ganse straat heb je oude woningen. Mooi om te zien.
En daarna fietste ik de autostradebrug over, richting Kotem, tijd om terug te keren. In Uikhoven mijn laatste energiereep opgegeten en via Herbricht naar Smeermaas gefietst om 'n laatste maal de Maas te zien, nu 'n paradijs voor vogels.
Weeral tevreden over mijn tocht, geen problemen met fiets en mens.
Als je zoals ik 'n hobby hebt, die je dagelijks meerdere uren in de buitenlucht brengt, en daarna nog tijd kost om je blog op orde te krijgen, dan kan ik met recht en rede vertellen dat mijn dagen goed gevuld zijn. Zie vandaag, meer dan twee uur weg geweest om te wandelen en daarna thuis mijn foto's overzetten op mijn pc, ze verkleinen en mijn verslag maken (bijna één uur werk). En dan heb ik nog niet 'n bezoekje gebracht aan jullie, collega's-bloggers. Morgen neemt dat allemaal nog méér tijd in beslag, ik ga dan fietsen (+/- 95 km. = ongeveer vijf uur van huis weg). Maar, zoals jullie aan mijn verslagen kunnen zien, ik doe het graag en hoop dat nog lang te kunnen volhouden.
Vanmorgen zijn we beiden echter eerst met 'n noodzakelijk werkje begonnen, mijn vrouw heeft de badkamer eens 'n goede opknapbeurt gegeven terwijl ik enkele afvoerputten grondig heb gereinigd. Tijd was er daarna niet meer om zelf te kokerellen, dus werd het 'n etentje elders (voor- en hoofdgerecht). Honger hadden we alleszins.
Daarna was het tijd voor mijn wandeling. Ik vertrok richting de sportvelden in Pietersheim, om aan dat pad, rechtsaf richting de beek te wandelen. Vandaag wilde ik nog eens doorheen de Goudkust stappen, de wijk met zijn immens grote villa's, voornamelijk bewoond door Nederlanders. Aan de dreef, niet direct richting het kasteel gewandeld, maar naar de andere kant, de Reistraat. Op het einde van die straat, vind je dat gebouw van 1822, de laatste jaren 'n restaurant, zij het met wisselende eigenaars. De opzet van mijn wandeling was om via de brug in Tournebride, het kanaal Briegden-Neerharen over te steken. Aan de andere kant heb je dan dat onverharde jaagpad. Het is maar zelden dat ik daar iemand zie wandelen of joggen.
En tot slot kom je dan aan de sluis van Lanaken. Meestal neem ik al eens 'n foto van de sluis vanaf de overkant van het kanaal, vandaag eens wat korterbij kunnen komen. Via de zwaaikom (verbinding tussen beide kanalen) achter Sappi, teruggekeerd via dat kleine bos achter het college. Je ziet daar nog 'n aloude stenen brug.
Morgen dus fietsdag. Richting Wallonië, dan naar Ned. Limburg en uiteraard terug naar Belg. Limburg.
Als tiener liep ik school in Bilzen. Hiervoor diende ik dagelijks de bus te nemen en kwam dan oa. door 'n lange straat tussen Eigenbilzen-kerk en Mopertingen-centrum. In die tijd waren er nog geen gsm's om de tijd door te komen op de bus, maar we hielden ons toch bezig, oa. met het tellen van het aantal boerderijen op die baan. Het waren er 18, dat herinner ik mij nog zeer goed.
Vandaag, goed 55 jaar later, was ik toch benieuwd hoe het zat met dat aantal boerderijen in die straat. Hiervoor nam ik uiteraard de bus tot Mopertingen-centrum om te voet terug te keren. Zo gezegd, zo gedaan. In Mopertingen afgestapt en dan richting Eigenbilzen. Ik was nog maar enkele meter ver toen ik 'n eerste erfgoedbordje van de stad Bilzen zag, "In de Kroon", het oudste huis van Mopertingen, vermoedelijk van 1627. Even verder een der kapellen op de straat, de Onze-Lieve-Vrouw-van_rust van 1898 en pal er tegenover, 'n beeld van de KWB.
En dan begon het, boerenpoorten bij de vleet, oa. Bij Broedese Nolke van 1782 en Bij den aae Bèrger van 1884. Ook nog oude woningen zoals Bij Cajé van 1825. Ik heb niet alle woningen met erfgoedborden gefotografeerd, dat was niet te doen. Enerzijds geraak je dan niet vooruit en anderzijds heb ik mij 'n max. aantal foto's opgelegd, kwestie van niet te overdrijven. "En wat was nu het aantal boerderijen" zul je vragen? Niet veel meer, denk ik. Maar ik heb wel nog 17 boerderijpoorten geteld. De gebouwen zijn er nog en vrijwel goed onderhouden. De stad Bilzen doet dat goed, al die oude woningen op de een of andere manier beschermen.
Eens door Eigenbilzen-centrum uit, ging ik rechtsaf naar Gellik doorheen de velden. Die combinatie "bomen-koe" zag ik wel zitten om 'n mooie foto te maken. In Gellik de Wijerdijk over richting het Louis Paul Boonpad. Ten slotte in Briegden via papierfabriek Sappi en het pad naar de tunnel aan het college, terug naar huis.
Op één enkele druppel regen na, bleef het gelukkig droog al moet ik zeggen dat de zon ons toch in de steek gelaten heeft. Maar moet ik nu beginnen te klagen, begin oktober? Natuurlijk niet. Nog ene fijne avond iedereen.
"Zou het of zou het niet", .... regenen dus. Die vraag stelde ik mij deze voormiddag. De buienradar is moeilijk te betrouwen. Dat merkte ik vanmorgen al toen ik naar de bakker moest. Het zou rond 8u20 beginnen te regenen, ik dus per fiets om brood. Maar ik heb geen druppel regen gezien.
Na de koffie, dan toch gewapend met regenjas en paraplu, 'n korte wandeling gemaakt. Vertrokken langs de sportoase om dan via de vroegere kip (niet het dier), naar het jaagpad aan 't kanaal. Jullie willen uiteraard 'n woordje uitleg over de "kip". Dat was 'n kunstmatige heuvel op 'n terrein waar bij de aanleg van het Albertkanaal, veel aarde werd gekipt (opgehoopt), vandaar de naam. Vanaf het begin van de jaren '50 werd er veel aan motorcross gedaan tot ergens in de jaren '68. In de maand juli 1988 werd er éénmalig opnieuw 'n motorcrosswedstrijd georganiseerd. Als kleine jongen heb ik indertijd veel van die wedstrijden gezien. Alles wat naam en faam had, deed daar aan mee.
Die bunker naast het kanaal, was in mijn jeugd de place-to-be. We waren er altijd te vinden, niet in alleen in die bunker, maar ook in de ondergrondse vluchtgang achter die bunker. Om terug te keren, wandelde ik doorheen de tunnel naar de Jan Rosierlaan. Je hebt graffiti en kunst, maar dit gekladder trekt nergens op.
Het is begin oktober, tijd dus om ook nog even te passeren op het kerkhof (zie blauwe cirkel op mijn kaartje). Eens gaan kijken naar het gemeenschappelijke graf van mijn moeder en grootmoeder. De klimop moet weer eens bijgeknipt worden. Iets verder op het kerkhof kwam ik ook voorbij het graf van oorlogsburgemeester Edgard de Caritat de Peruzzis. Hij is geboren op 11/10/1879 en werd doodgeschoten door de Duitsers in Hamont op 7/10/1914. Hij was burgemeester van Lanaken van 1908 tot aan zijn dood.
Dat was het voor vandaag. Het heeft intussen geregend, misschien tijd om wat bezoekjes te maken bij collega-bloggers.
Vandaag 2 oktober, 'n fietstocht in korte broek, 'n koerstrui met korte mouwen en zonnecrème op mijn neus, wie had dat op voorhand kunnen denken. Nu, die zonnecrème heeft misschien niet zoveel nut gehad, 'n groot deel van mijn tocht fietste ik doorheen de bossen. Maar, je kent mij, liever te veel smeren dan te weinig.
Normaal is de maandag, de dag dat ik ga schaken in mijn club. Maar omwille van het uitzonderlijk goed weer, heb ik mij voor ene keer verontschuldigd. Liever buiten op de fiets, dan binnen achter 'n schaakbord. En zo vertrok ik iets na 10u00 richting de Zuid-Willemsvaart. Via Rekem en Boorsem was ik al rap aan de haven van Eisden. Aan knooppunt 48 ging ik linksaf naar knooppunt 44. Vanaf dan was het bijna voortdurend fietsen doorheen de bossen. Het was dan wel fietsen doorheen de Kempen, qua hoogtemeters was het toch nog 'n pittige rit. Uiteindelijk waren dat 335 hoogtemeters. Vooral de klim doorheen het bos naar het natuurgebied Bergerven was redelijk steil. Dit natuurgebied ligt op het grondgebied van Maaseik en Dilsen-Stokkem. Wat verderop had ik 'n eerste stopplaats in Opoeteren om mijn boterhammen op te eten.
En als je zo 'n pompoenenveld tegenkomt, dan ben je verplicht om even te stoppen. Waren dat nu duizenden of tienduizenden vruchten, het waren er alleszins héél veel. Aan de Bullenschool in Meeuwen werd traditioneel weer gestopt voor 'n natje en 'n droogje, en dit voor geen prijs. Zeg nu zelf, waar krijg je nog voor 7,10 euro 'n groot stuk vlaai, 'n tas koffie en 'n cola?
Natuur zag ik vandaag genoeg, oa. de Tenhaagdoornheide in Houthalen-Helchteren, 'n oase van rust. Vanaf dan ging het terug naar huis. Eerst langs de voormalige steenkoolmijn van Winterslag. Net vóór het begin van WO I werd daar de eerste steenkool gevonden van het Kempisch bekken. Via Kattevennen in Genk, fietste ik richting Zutendaal. Daar zag ik 'n prachtige muurschildering, kort aan de kerk.
Mijn fietstocht wilde ik in Gellik afsluiten met 'n frisse pint. Maar ik had al direct gezien dat op het overvolle terras, het lang wachten zou zijn op mijn drankje. Bleek dat er slechts één iemand instond voor de bediening. Ik ben dan maar doorgereden naar Lanaken-centrum. Ook daar was de patron zelf garçon aan 't spelen. Wat is dat toch met personeel in de horeca? Gelukkig werd ik wel snel geholpen.
Ben weer tevreden over mijn tocht, bijna 100 km., 'n gemiddelde van iets meer dan 22 km/uur en redelijk wat hellingen. En de zon was er gratis bij.
Soms kan ik het niet genoeg zeggen, maar welkom op mijn blog. Ik vertel dagelijks over mijn fiets- of wandeltochten en daarnaast komen er ook al eens mijmeringen bij me op die ik dan graag met jullie deel. Onze gemeente Lanaken is natuurlijk 'n constante in mijn verslagen. Veel leesplezier.
Mijn koersfiets wilde ik vandaag gaan testen, 'n nieuwe band, nieuwe ketting en cassette achteraan, nieuwe remkabels, goed gesmeerd en voor de rest goed nagezien. En ik moet zeggen, ik ben zéér tevreden. Ik heb nog eens kunnen fietsen zonder storende geluiden onderweg. Er was altijd iets wat lawaai maakte, oa. mijn zadel, trapas enz. Alles is weggewerkt, prima dus.
De bedoeling was vandaag om naar Val Dieu te fietsen. Ik vertrok in Briegden langs het Albertkanaal naar Kanne. Daar maakte ik 'n foto van de brug en in de achtergrond, de helling waar de Slingerberg doorheen loopt. Een venijnige klim, maar niet vandaag, ik vervolgde mijn weg via de brug naar Moelingen over de Maas. Onderweg aan de kapel van St. Jozef in de buurt van Mesch, mijn boterhammen opgegeten.
En dan kwam Val Dieu in 't zicht. Het was er vrij druk, ik had het geluk dat ik voorgelaten werden aan de kassa om af te rekenen. Een koppel vond dat ik met mijn stuk taart en cecemel (er was geen enkele tas meer beschikbaar om 'n koffie te nemen), best kon voorgaan, waarvoor dank.
Ik fietste vervolgens bergop naar St. Jean en Aubel waar ik de ravel ligne 38 nam tot in Hombourg. Onderweg heb je prachtige vergezichten. Om niet door Teuven te moeten fietsen (nog altijd wegenwerken) ging ik linksaf naar Veurs, 'n gehucht van Sint-Martens-Voeren. Vandaag heb ik zogoed als de hele Voer gezien. Nu hoor je mij niet klagen, het landschap is er prachtig.
Maar in Sint-Pieters-Voeren draaide ik toch rechtsaf in de richting van Maastricht. Om niet door de stad te moeten fietsen, nam ik de route onder Maastricht-centrum door. Even ben ik blijven stilstaan aan 'n voetbalwedstrijd. En eens op de Noorderbrug, ben je zo in Lanaken. Daar nog 'n plaatsje gezocht ergens op het terras. Het was er zo goed als volzet. Dat had allemaal te maken met de optocht deze middag van reuzen. Een 30-tal reuzen liepen mee in de stoet. Mijn echtgenote heeft oa. de reus van Kinrooi gefotografeerd. Voila, weer 'n aangename fietsdag achter de rug.
Zoals gisteren al gezegd, vandaag is er niet veel tijd om te sporten. Maar 'n korte wandeling kon er toch van af. Ik sta onder maandelijks dokterstoezicht en dat diende deze morgen te gebeuren. Ik heb nergens last van, maar die controle is noodzakelijk. Geen probleem dus, als het dat maar is. Ik ben in goede handen.
Nadien nog 'n ommetje gemaakt. Eerst dat wolkendek bekeken, dan de kapel op de Pannestraat en tot slot, enkele foto's in het park, de schaapjes en de laatste verwezenlijking van wijlen Mathy Engelen.
Normaal diende ik ook brood te gaan halen, maar mijn echtgenote had gisteren - op aanraden van onze dochter - eens 'n "brood van gisteren" meegenomen aan de helft van de prijs. Onze dochter heeft er goede ervaringen mee, even lekker en het blijft wonderbaarlijk nog enkele dagen goed. Dus bij deze is dat ook eens uitgeprobeerd en ik moet zeggen, er is niks mis mee, enkel één dag ouder. Natuurlijk gaat er niks boven vers brood en dat zal uiteraard zo blijven.
En de rest van de dag, veel zitten en lekker eten, dat hoop ik toch ...
Morgen ga ik fietsen, mijn fiets is helemaal binnenste-buiten gekeerd, verschillende onderdelen zijn vervangen en hij is hopelijk weer in orde voor 'n hele tijd.
Goed weer vandaag en tijd dus om te wandelen of te fietsen. En wat dat fietsen betreft, mijn koersfiets toch maar naar de fietsenmaker gebracht. Wat bleek nu, in mijn voorband (de buitenband dus) zat 'n klein gat. Ik gebruik het merk Schwalbe Durano Plus. Onder de rubberen bovenlaag zit 'n harde tussenlaag, normaal gezien dus lekbestendig. Ofwel heb ik pech gehad met 'n slechte band, ofwel is er toch iets héél scherps doorheen al die lagen gedrongen. Maar goed, er komt 'n nieuw bandje op en voor de rest wordt mijn fiets helemaal nagekeken.
Vandaag nog eens de bus genomen om naar het begin van mijn wandeling te rijden. Het werd Opgrimbie deze keer. Ik heb het mij niet moeilijk gemaakt en gewoon recht-op-recht gewandeld richting Rekem. Het grootste deel van mijn wandeling ging doorheen de Heirbaan, begonnen in Opgrimbie tem. de sluis van Neerharen.
Onderweg toch even gestopt aan die mooie ijsbeer. Heb dat maar voor je deur staan ... En dan passeer je de St. Petronellakapel. Deze kapel is er al van 1620, opgericht door Gravin Antonia van Grouffier en Reckheim en toegewijd aan Petronella van Rome. Alleen spijtig dat de deur gesloten is en niet meer kan betreden worden. Vandalisme is de oorzaak van deze beslissing. De foto van de kapel binnenin, is dus elders gevonden.
In Neerharen staan er nog verschillende mooie oude woningen op de Heirbaan. Bij een ervan, stond de poort open, voor mij dus de gelegenheid om rap 'n foto te maken. Via de eenden op rust aan de brug van Tournebride, ben ik terug gewandeld naar Lanaken. De laatste foto maakte ik aan het scholierenpad naar de fietsbrug aan de Jan Rosierlaan.
Wat morgen betreft, mogelijk zal er niet veel te sporten zijn. Mijn maandelijkse controle bij de dokter, ergens gaan eten met ons tweetjes en in de namiddag gaan we op familiebezoek.
"Woensdag vandaag en het ziet er weer 'n mooie dag uit". Dat is toch hetgeen ik deze morgen dacht. Eerst naar de bakker en dan nog mijn werkkledij aangetrokken om wat in de tuin te werken. Meer dan wat onkruid wieden, heb ik niet gedaan, maar toch. En die herfstaster staat er mooi bij. Een héél gemakkelijke plant, je hoeft er absoluut niks voor te doen.
Na het middagmaal had ik het plan om naar Maastricht te wandelen. In de "Gedeelde Weelde" 'n koffie gaan drinken, dat zag ik wel zitten. De Gedeelde Weelde ligt in de vroegere Sphinx, 'n fabriek van glaswerk, serviesgoed en later van tegels en sanitair. De fabriek werd opgericht in 1834 en op het hoogtepunt in 1878 werkten er +/- 2.500 mensen. In 2009 hield de fabriek op te bestaan. Sindsdien zijn de gebouwen ingenomen door allerhande initiatieven zoals dus de Gedeelde Weelde. In een der wandelgangen kun je nog bekijken wat er indertijd allemaal gemaakt werd.
Mijn wandeling vertrok richting Smeermaas via de Grensstraat en de Kantoorweg met zijn enkele mooie oude woningen. Aan het ronde punt richting Maastricht, links af het fietspad op. En o ja, overal zie je tegenwoordig schaapjes lopen. Iets verderop 'n foto van dat mooie witte huis. Als ik daar kon intrekken, direct.
Aan de Noorderbrug, wat foto's gemaakt van de oude stadswallen van Maastricht. Dan mijn koffie, herinneringen aan de Sphinx en langs de Maas terug naar huis. Juist vóór de grens, 'n technisch gebouwtje met 'n mooi kunstwerk erop. En dan over de brug in Smeermaas terug naar Lanaken.
Toen ik thuis kwam, was ik verwonderd over de afstand, op de kop 14,00 km. tegen 'n tempo van 6,27 km/uur. Niet slecht zou ik zeggen.
Wat was me dat allemaal vanmorgen ....! Het begon met het al dan niet meegaan van mijn maat op mijn fietstocht. Hij had mij beloofd om eerst te bekijken of hij zijn eigen fietstochten van zondag en gisteren, fysiek verteerd had. Gezien hij mij geen bericht gelaten heeft, veronderstel ik dus van niet en ben ik op het afgesproken uur vertrokken richting Val Dieu.
Maar, ik was nog geen 3 km. ver toen ik merkte dat ik mijn drinkbussen thuis vergeten was. Onvergeeflijk uiteraard, 'n lange fietstocht maken zonder drank, dat kan natuurlijk niet. Terug naar huis dus. Via dezelfde weg opnieuw richting Briegden. Maar ik was nog geen 2 km. ver toen ik bemerkte dat mijn voorband plat stond. Tevoet terug naar huis en mijn stadsfiets in de plaats van stal gehaald. Maar met die fiets naar Val Dieu rijden, dat was toch wat veel van het goede, onderweg zijn er meerdere hellingen. Mijn plannen dus maar gewijzigd en 'n ander parcours uitgetekend.
Ik vertrok langs de Zuid-Willemsvaart richting Rekem om in Boorsem de brug over te steken. Het is wel wat eentonig langs het kanaal, maar eens in Lanklaar kom je langs hotel Beau Sejour, 'n hotel dat nog de hoofdrol speelde in een der series op tv. Het is prachtig daar op die locatie. Dat merk je ook aan het aantal fietsers en wandelaars. Iets verderop, ging ik rechtsaf richting Dilsen-centrum en de Maas. Kort aan de Maas zie je vele plassen. Aan de Maas, even rechtsaf om in Meeswijk, het veer over het water te nemen naar Berg a/d Maas.
In Nederl. Limburg is het altijd prettig fietsen, goed onderhouden wegen, veel natuur en weinig verkeer. In Geulle ben ik bij iemand aangeschoven op het terras voor 'n hapje en 'n drankje. Het zat vol in Preuverie Auwt Gäöl. Vervolgens het Julianakanaal over om via Itteren en het kasteel van Borgharen, naar Maastricht te fietsen. Aan die mooie vogel ben ik toch maar gestopt, nu ziet hij er nog prachtig uit, hopelijk nog veel langer ...!
In Lanaken toch nog 'n dorstlesser genuttigd en daarna huiswaarts gekeerd. En die voorband .....? Voor alle zekerheid, hem nog eens opgepompt. Wat bleek nu, het ventiel zat helemaal los. Hoe dat kwam ??????? Straks of morgen eens bekijken hoe het zit. Opnieuw plat, ... dan toch maar de fietsenmaker inschakelen. Mijn fiets moet trouwens een dezer dagen toch binnen voor 'n groot onderhoud.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Het mooiste zicht van mijn tocht, kwam ik tegen in Stein, 'n brug met prachtige muurschilderingen. 
Aan die hoge zitbank was het tijd om mijn boterhammen te eten en wat verderop, 'n mooi beeld om toch even vast te leggen op foto. 
Geen probleem, de conditie is prima en ik kon zeker nog 'n heel eind verder.
Vervolgens is het fietsen over vele boerenpaden, weliswaar verhard, maar vol met aangekoekte modder. Boven op de Houtain, toch even 'n foto gemaakt van dat oud huis. En dan naar beneden, voorzichtig aan en met de handen aan de remmen. Maar goed ook, bijna beneden duikt ineens die wegversperring op, geplaatst om het sluikverkeer tegen te gaan. 
Ik ben Eddy Meuris