aantal stappen: 950.973 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 79
aantal fietstochten: 39
Zoeken in blog
19-09-2023
Fietstocht langs de Maas.
Soms is het even bekijken wat je aan sportieve activiteiten op het menu wenst te zetten, vandaag was het niet anders. In feite wilde ik gaan fietsen, maar door de strakke wind - ook de volgende dagen - zat 'n tocht met de koersfiets er niet in. Dan maar de stadsfiets gepakt en met mijn echtgenote 'n uur van terugkomst afgesproken (12u30).
Ik vertrok via de Bessemerberg naar Zutendaal waar ik aan FN voorbij kwam. Vervolgens naar de Duivelsberg in Opgrimbie. Bovenop heb je steeds mooie vergezichten, maar ook wat kruisjes met minder plezierige herinneringen. Eens de berg afgereden, links op naar Maasmechelen waar ik 'n foto nam van het gemeentehuis. In het centrum aldaar, rechtdoor naar de brug over het kanaal om daarna richting de Maas te fietsen. In Kotem enkele foto's genomen. En die zwammen, .... op dood hout komen die uiteraard veelvuldig voor.
Het volgende dorp dat ik passeerde was Uikhoven. Iets verderop heb je dan Herbricht met zijn mooie kapel. En zoals gezegd, het was 'n ritje langs de Maas. En op die Maas is altijd wel iets te beleven, zo ook vandaag 'n ganse groep jongeren die er het grootste plezier hadden. Het laatste dorp van vandaag was Smeermaas met het eilandje momenteel in zijn geheel zichtbaar is. In de winter neem ik er nog eens 'n foto van, goed mogelijk dat het dan helemaal onder water staat.
Voila, kort en bondig mijn fietsverslag van deze voormiddag. Nu nog wat werken in de tuin.
Het is gelukt, nog eens 'n ritje gemaakt met Hubert, zij het niet al te ver. Door omstandigheden is hij er niet meer toe gekomen om langere fietstochten te maken, ook vandaag niet. Maar geen nood, ik was al blij dat we samen op pad konden gaan. Ik heb hem de keuze van het parcours gelaten, zo kon hij kiezen hoeveel kilometers hij wilde fietsen.
Het werd 'n ritje doorheen de velden van Hees en verder door naar Millen. Meerdere keren hebben we héél langzaam door grote plassen moeten rijden, het gevolg nog van die zondvloed van enkele dagen terug. Een eerste foto maakte ik in Genoelselderen, de kapel St. Apollonia, gebouwd omstreeks 1700. In Millen zagen we 'n prachtig woonerf, de Spaanse Hoeve of Hof van Eggertingen. Van deze hoeve is al sprake omstreeks de 13e eeuw.
Na goed 35 km. in Veldwezelt, we kwamen van Heukelom, vond Hubert het welletjes. Hij wilde zich niet overbelasten, en koos de kortste weg terug naar Lanaken. Ik wilde nog iets verder fietsen en nam direct rechts, de afslag naar Kanne. Je moet dan wel over de Muizenberg rijden, niet de moeilijke kant, maar er zijn toch stroken in van iets meer dan 12%. In Kanne, effe afgestapt aan de kapel van het Heilig Graf. Kanne is 'n toeristische trekpleister, op weekenddagen kun je er over de koppen lopen.
En even links, steek je de grens met Nederland over. In de hoogte zie je daar het prachtige kasteel van Neercanne. Via Maastricht - waar ik mijn laatste foto nam - keerde ik terug naar huis. En naar huis gaan was deze keer letterlijk te nemen, ik had al gezien dat er enkele donkere wolken boven Maastricht dreven, nog ergens 'n terrasje doen was dus deze keer niet opportuun. En maar goed ook, ik had mijn fiets nog maar net gestald of de eerste druppels begonnen al te vallen, gevolgd door 'n fikse bui. Geen nood, er ligt altijd wel 'n biertje in de frigo, en die heeft uiteraard gesmaakt.
Voila, nog eens met Hubert gefietst, zij het niet zo ver, maar ik heb hem toch duidelijk gemaakt dat ik zijn opmerkingen - links ok, rechts ook ok, pas op tegenliggers, let op die auto, ... - toch gemist heb. Hij heeft mij verteld dat hij aan de opbouw naar het volgende fietsseizoen bezig is. Mooi dus.
Zoals gepland, stond er vandaag 'n fietstocht op het menu. Het zou 'n ritje worden langs de Zuid-Willemsvaart en doorheen de Kempen. Ik had het mij gemakkelijk gemaakt, geen zware hindernissen en wegen die mij allemaal bekend waren.
Ik vertrok langsheen de Zuid-Willemsvaart in Rekem om in Boorsem de brug over te steken om vanaf daar het rechtse jaagpad te volgen. Zodoende kom je oa. in Neeroeteren aan het Eilandje. In Tongerlo aan de brug, ben ik opnieuw het kanaal overgestoken richting Gruitrode. Daar staan die ijzeren paarden, enkele foto's konden er wel af. Wat verderop, toch even mijn fiets moeten parkeren aan dat frietboetiekbord. De aardappelen dienden dringend afgegoten te worden ...
Na iets meer dan 50 km. ben ik in Meeuwen gestopt Aan de Bullenschool voor 'n natje en 'n hapje. Voor 5,00 euro kun je niet klagen, taart en koffie. Vervolgens kwam ik aan het stadion van KRC Genk. En wie Genk zegt, zegt ook de verschillende mijnen. Zo diende ik te passeren aan de mijn van Waterschei. Maar, dat ging niet zonder slag of stoot, dezer dagen is er 'n wereldkampioenschap Obstacle Run, lopen en gewaagde hindernissen overwinnen. Op een der foto's zie je bvb. 'n groepje Australiërs. Vandaag waren de trainingen volop bezig, vanaf morgen het echte werk.
En dat ik toch wat aan snelheid heb ingeboet, dat zie je aan die smalle wegen langsheen beken of doorheen bossen. Rij je op basis van het fietsroutenetwerk, dan is het ook veel draaien en keren, hetgeen natuurlijk je snelheid beperkt. Voor mij natuurlijk geen probleem, ik fiets vooral om onderweg iets gezien te hebben. En veel zag ik bvb. in dorpjes met als naam: Opitter, Wijshagen, Ellikom, enz. teveel om op te noemen.
En mijn laatste foto? Dat was iets speciaals. Afgelopen dinsdag ben ik toch gaan wandelen naar Zutendaal. De plaats waar ik toen 'n koffie ben gaan drinken, daar was ik toch wel mijn drinkbus vergeten mee te nemen. Ik heb toen direct gebeld en ze zouden die bus voor mij klaar zetten zodat ik ze kon ophalen. Dat is dus vandaag gebeurd.
Vandaag stond er weer 'n fietstocht op het programma. De bedoeling was om naar Borgloon te fietsen. En gelet op het warme weer, stond ik al omstreeks 8u45 gepakt en gezakt klaar om te vertrekken. Voldoende water mee, iets méér zout in dat water dan gewoonlijk, en vooral niet te hard van stapel lopen was het advies.
Ik vertrok via Hoelbeek, het dorp waar mijn kleinzoon school loopt. En in Bilzen, fietste ik bijna pardoes tegen mijn eigen dochter. Ze had onze Arne voor 'n uurtje sporten naar de Kimpel gebracht en zelf had ze dan wat vrije tijd om in de stad wat rond te kuieren.
In Hoeselt had ik even tijd om wat foto's te maken van dat speciale kunstwerk. Die avondlijke foto heb ik gevonden op internet. Via dorpjes zoals Neerrepen, Overrepen, Vliermaal kom je dan al rap in Gors-Opleeuw. Het kasteel aldaar, is 'n streling voor het oog. Vandaag ook vele boomgaarden met bijna plukbare appelen gezien, enkele mooie hoeves, en 'n oud huis in Vreren.
Eigenlijk had ik vandaag de bedoeling om mijn pauze te nemen in Kerniel, deelgemeente van Borgloon, en meer bepaald in Café Coureur, bij fietsers, alomgekend. Maar toen ik in de buurt was, had ik nog maar 36 km. op de teller, te weinig om al te pauzeren. Ook verderop in Borgloon zelf, ben ik gewoon doorgereden. Maar nadien kom je nergens nog horeca tegen, zeker niet als je Wallonië binnenrijdt in Glons/Bassenge. Dan maar mijn laatste boterham verorberd en 'n foto gemaakt van de Jeker. En toch diende zich 'n stopplaats aan, Moulin Loverix tegenover het fort van Eben-Emael. Er was nog plaats op het terras en ik kon meegenieten van de Amerikaanse songs van de vorige eeuw die gespeeld werden aan het fort. Dit weekend is er 'n historische evocatie v/d bevrijding van de Jekervallei en het fort in september 1944, met als attractie enkele simulatiegevechten.
Voila, weer 'n uitvoerig verslag van 'n mooie fietstocht doorheen Haspengouw. En nee, geen last gehad van de warmte. De conditie is dus nog goed. Tot morgen.
Met 'n prachtig weer in 't vooruitzicht, mijn fiets klaar gezet voor 'n trip naar de Brunssummerheide. Eerst vanmorgen naar de bakker voor vers brood en boterhammen voor onderweg. Ik heb altijd drie boterhammen bij om de honger te stillen.
Naar Maastricht om te vertrekken om vervolgens aan dat mooie kasteel, de stad achter mij te laten en door Meerssen, Genhout en Spaubeek te fietsen. Onderweg was het 'n komen en gaan van hellingen. Uiteindelijk weer meer dan 700 hoogtemeters gemaakt, daarmee komt deze rit in de top drie van dit jaar. Je ziet het aan die vergezichten, bovenop de helling is het 'n prachtig uitzicht, maar je moet helemaal naar beneden naar het dal. Af en toe duikt er 'n mooi kasteel op, oa. dat van Doenrade (geen eigen foto). En dan naar Oirsbeek, 'n mooi dorpje waar je ook fijn kunt wandelen. Het dorpsplein nodigde uit om 'n stop te maken. Puddingvlaai met "greumele of knubbelkes" zoals ze bij ons in Lanaken zeggen. Ja zeker, ook bij ons staat die vlaai al eens op tafel, 'n streekgerecht.
En via Heerlen kom je dan in de Brunssumerheide. Een prachtig fiets- en wandelgebied. Even buiten Brunssum nog even halt gehouden om 'n paar foto's van de omgeving te maken. En dan via Voerendaal naar Gulpen. In Gulpen stond ik voor de keuze, ofwel linksaf richting Eijsden zoals voorzien op mijn routeplanning, ofwel rechtsaf richting Bemelen maar dan wel over de Beversberg, 'n helling van iets meer dan 2 km. lang. Gelet op de warmte en het aantal hoogtemeters die ik al maakte, wijselijk de kortste, maar wel de moeilijkste weg naar huis genomen, dus de berg over.
Onderweg nog 'n paar foto's gemaakt van mooie oude woningen en dat smal fietspad naar Bemelen. Ik ben daar altijd benieuwd of de tegenliggers behendig genoeg zijn om mekaar te kruisen. Ik heb daar toch verschillende senioren zien afstappen toen ik er aan kwam. Die strook is daar toch iets meer dan 1,5 km. lang.
In Bemelen, de Bemelerberg naar beneden en terug richting de Noorderbrug in Maastricht. Via Smeermaas naar het Kerkplein en dat biertje smaakte heerlijk.
Morgen terugkeren met mijn pas gekochte schoenen, ik ga ze omruilen voor 'n maatje meer. Ze passen wel, maar na X-aantal kms. wandelen, zetten de voeten uit en dus met gevaar voor pijnlijke voeten. Op het aankoopbonnetje staat sowieso dat je kunt omruilen. Dan doe ik dat maar.
Als je mijn titel van vandaag leest, dan ben ik gebuisd voor mijn (her) examen nieuwe band opleggen. Maar dadelijk meer hierover.
Zoals aangekondigd was het vandaag 'n fietsdag. Mijn route lag klaar en het zou deze keer weer 'n Kempenrit worden tot boven in Kinrooi om dan langs de Maas terug te keren. Ik vertrok vanochtend om 10u00 om eerst het kruis in Rekem te passeren. Vandaar ging het naar het station van As met zijn uitkijktoren. En dat het gisteren ferm geregend heeft, dat zag ik aan de talloze plassen. Een korte pauze om wat boterhammen te eten aan die visvijver en dan verderdoor naar Tongerlo. Tenminste, dat was toch de bedoeling. Daar aan de brug naast de Zuid-Willemsvaart, komen diverse fietsroutes tesamen en dat fietscafé is er bekend om zijn lekkere vlaai. Maar helaas, de afrit naar die locatie was afgeplakt met 'n politielint. Er zou vandaag 'n wielerwedstrijd passeren. Geen nood, ik zou ergens anders wel iets tegenkomen. Maar, ... zoals verteld in mijn aanhef, onderweg in Louwel had ik toch wel platte band. Mijn voorste band stond lek. Wiel eruit, buitenband eraf en 'n nieuwe binnenband erop. Maar toen kwam het, ... de kracht in mijn handen en vingers was onvoldoende om die buitenband er opnieuw op te krijgen. Goede raad duur, dus maar aanbellen bij de kortst bijgelegen woning. Een nee had ik, 'n ja kon ik krijgen. En oef gelukkig, de heer des huizes zag direct het probleem en nam mij mee naar zijn garage achter de woning. Met vereende kracht kregen we de band erop en met zijn compressor had ik ineens voldoende lucht in de band.
Maar goed, na mijn tocht verder gezet te hebben, zag ik na 60 km. dan toch in Kessenich/Kinrooi 'n pauzeplaats, 'n cremerie. Twee bolletjes chocolade en 'n tas koffie en ik kon weer verder. In Geistingen kon ik Bart Simpson spotten op een der gevels en in Kinrooi lag de jachthaven meer dan vol. Iets verderop kwam ik dan uiteindelijk aan de Maas, stilaan tijd om terug te keren naar Lanaken. Het is gewoon rechtdoor, oa. langs de kapel in Mazenhoven.
Tja, hopelijk blijf ik de volgende tijd gespaard van platte banden. Maar voor de rest, weer 'n aangename rit bij goed weer.
Er zou gefietst worden vandaag, tenminste bij droog weer. Deze voormiddag zag het er alleszins veelbelovend uit, op weg dus maar, zij het toch met de regenjas in de achterzak. Uiteindelijk heb ik die regenjas niet nodig gehad, gelukkig maar.
Ik vertrok via Kanne en de brug in Lanaye, naar Moelingen in de Voer. Ik kom daar graag, het is aangenaam fietsen in de Voer. Mooie vergezichten wissel mekaar af, en af en toe zie je ook 'n mooie kapel. Zo bvb. de Steenboskapel in het gehucht Schophem. Ze werd gebouwd in 1846.
Voeren is ook klimmen, zo bvb. de helling Op de Eiken, 1,9 km. lang en max. rond de 10% stijging. Boven op de helling ging het linksaf, naar Ned. Limburg, meer bepaald naar Gulpen. Voortdurend zie je mooie oude vakwerkhuisjes en in Gulpen zelf, 'n mooie muurschildering. In Gulpen, rechtdoor richting Genhout. Eerst nog 'n foto van het kasteel van Wijnandsrade en in Genhout zelf, 'n schitterend houten beeld aan de kerk.
Stilaan kwam het punt in zicht waar ik de Maas kon oversteken. Eerst nog effe halt gehouden in Beek aan die grote steen. Overblijfsel van WO II? Tja, op dat punt dienden in de rapte, de aardappelen even afgegoten worden, moet ook gebeuren ... Maar, ... het was weer zo 'n rit, veel natuur en weinig horeca. Ik had wel in Gulpen kunnen pauzeren, maar daar is het mij zoals altijd, veel te druk. Zo kwam het dat ik vandaag pas op km. 80 in Geulle a/d Maas kon stoppen voor 'n tasje koffie en 'n stuk taart. Ik had daar overigens nog 'n aangenaam gesprek met twee andere senioren. Zij waren met hun elektrische fiets op pad.
Een paar kilometer verder, was ik dan aan de Maas om met het veer over te steken naar Uikhoven. Ik was niet alleen op de boot, we waren met zijn tienen. En eens in Uikhoven is het niet ver meer naar thuis. Toch nog even halt gehouden om die baggeraar midden in de Maas, te fotograferen. En in Lanaken, wat denk je ... ? Een lekker biertje en dan naar huis voor 'n verfrissend bad.
Wat was me dat allemaal deze voormiddag en middag, 'n ware zondvloed boven onze regio. En niet alleen véél water, ook heel wat gedonder. Gelukkig zegt het spreekwoord: "na regen komt zonneschijn".
En ja hoor, er was zonneschijn en véél zuurstof in de lucht. Prima dus om 'n wandeling te maken. Eerst langs de Waterstraat waar die spiegel uitnodigde tot 'n foto,'n stevige plas water 'n beetje verder en het kasteel in de verte. En met al dat water, staan de bloemen er mooi bij. De reuzenzwammen zie je nu overal, ... hoe zeg je dat ....? Ze schieten als paddenstoelen uit de grond ... ! Via de brug over het kanaal, naar de Industrieweg. Ook daar wordt onze aandacht gevestigd op de boerenstiel. Als ze bij ons zo verder gaan, dan is er binnen enkele jaren geen sprake meer van de vele kleinere boerenbedrijven. Ook langs die straat kon je zien dat er enorm veel regen gevallen is, een weide vol met water.
Terugkeren wilde ik via de tunnel aan de fietsbrug, maar er was geen doorkomen aan, de hele tunnel stond nog vol met water. En natte schoenen waren uiteraard aan mij niet besteed. Nog effe geprobeerd om aan de lichten over te steken, maar uiteindelijk niet gedaan, toch maar gekozen voor 'n veilige manier. En die veilige manier was de volgende tunnel aan de Stationsstraat. Gezien de weg daaronder wat afloopt, was er geen water blijven staan. En uiteraard staat de beek ook weer vol, wat dacht je.
Soms heb je zo van die dagen dat - om het met 'n spreekwoord te zeggen - de klad er 'n beetje inzit. Niet dat ik niets gedaan heb of mijn namiddag in ledigheid zal doorbrengen, nee, het loopt zoals het loopt.
Vanmorgen te voet naar de bakker geweest om vervolgens thuis enkele noodzakelijke dingen online te bestellen. Een afspraak met de dokter gemaakt, ook al eens nodig, en nadien bij mijn bank mij gaan vergewissen of ik in mijn financiele toestand 'n kleine verandering kon aanbrengen. Tenslotte naar de winkel geweest waar mij beloofd werd dat gisteren woensdag, 'n nieuwe lading fiets- en kettingontvetter zou toegekomen zijn. Maar helaas, nul op het rekest. Daar zien ze mij niet meer terug voor dergelijke aankopen. En na de middag nog wat bezig geweest in de tuin. Er dienden wat uitgebloeide planten en struiken verwijderd te worden en op de composthoop gesmeten. Ik was nog maar net bezig, toen het begon te regenen. Nu heb ik van wat regen geen schrik, dat werkje diende te gebeuren en alzo geschiedde.
Maar nu ik naar de buienradar kijk, zitten we opgescheept met 'n nieuwe regenzone die minstens tot 18u00 zal duren. Ik heb er de stekker dan maar uitgetrokken en jullie voorzien van wat oude postkaarten van de gemeente Zonhoven. Waarom Zonhoven ...? Enerzijds kom ik er regelmatig per fiets, het is niet te ver van thuis en anderzijds woont een van mijn blogvrienden in die gemeente. Ik hoop dat hij er plezier aan beleeft, uiteraard jullie ook.
En voor de rest, toch even bekomen van mijn twee fietstochten deze week, 'n dagje rust kan zeker geen kwaad.
Mijn tweede fietstocht op drie dagen, wederom met bijna 110 km. op de teller, en nu ik dit aan 't schrijven ben, voel ik dat mijn pijp zo goed als leeg is. Maar geen gezeur, ik heb het mijzelf gezocht. Dus geen excuses.
De bedoeling was om nog eens naar Herk-de-Stad te fietsen, dat was weer effe geleden. Mijn plan lag klaar vanmorgen, het weer was prima en ik had er zin in. Ik vertrok richting Zutendaal alwaar ik vooral door de bossen fietste. Zo kwam ik nog eens door de Mandelseweg, 'n straat waar ik dit jaar alle verschillende keren doorheen gewandeld ben. En dan de brug over richting Munsterbilzen. In een van die kleine straatjes aan de andere kant van het kanaal, hebben de bewoners blijkbaar zelf 'n actie op touw gezet. Gaat het hier vooral om sluipverkeer van auto's, of ... rijden de wielertoeristen té snel door hun straat? Wie zal het zeggen.
Via Beverst en Diepenbeek ben je dan rap in Hasselt, oa. langs cinema Kinepolis. En het moet gezegd, in Hasselt hebben ze 'n dikke pluim verdiend. De fietsers worden er op 'n veilige en makkelijke manier doorheen de stad geleid via het fietsroutenetwerk. De stad heeft er echt werk van gemaakt. Aan de overkant van het spoorwegstation zie je het nieuwe gerechtshof staan. Het werd opgeleverd in 2012 en staat er nu te pronken in al zijn vuil. Toen de bouw ervan gegund werd aan de architect, had blijkbaar niemand er rekening mee gehouden dat al die ramen ook regelmatig dienen gekuist te worden.
Mijn route verder gezet langs talloze boomgaarden, oa. langs die appelen op weg naar Stevoort. Echt in het centrum van Herk-de-Stad ben ik niet geraakt, wel doorheen enkele deelgemeenten zoals Berbroek. Op dat punt begon mijn terugrit. Zo passeerde ik oa. Wijer, Nieuwerkerken, Alken, Wellen en Kortessem. Onderweg zie je mooie dorpszichten, verschillende privé landerijen met kasteel, een aantal kasseiwegen met gelukkig voor ons fietsers, 'n goed bereidbare zijstrook.
Na 71 km. vond ik het tijd voor 'n pauze. Alken lag op mijn weg en daar is meestal wel altijd 'n horecazaak open. Maar, ... spijtig genoeg was enkel café Sportwereld open, en waarom spijtig ...? Geen taart, zelfs geen bol ijs, kortom, niks te eten. Ze hebben er blijkbaar geen probleem mee dat je in de buurt bij 'n bakker taart koopt en het op hun terras binnenspeelt. Daar had ik natuurlijk geen zin in. Het bleef dus bij 'n koffie en 'n flesje cola. Uit compassie misschien, hadden ze me wel twee koekjes bij mijn koffie gegeven.
Mooie gebouwen zie je bij de vleet. Zo bvb. het kasteel Printhagen in Kortessem, in 1986 beschermd als monument. Ook het vakwerkhuisje aan de overkant van de straat is sinds 2008 beschermd. Via Beverst en Hoeselt ging het naar Bilzen waar ik bij het verlaten van de stad, mijn laatste droge voeding heb opgegeten. Via Eigenbilzen en Gellik bereikte ik moe maar voldaan onze gemeente. Eerst nog 'n natje voor de inwendige mens en thuis 'n natje voor de uitwendige mens, 'n stevige douche.
Fietsen is altijd 'n beetje 'n avonturentocht, dat heb ik vandaag nog eens ondervonden. Ik ben verschillende keren verkeerd gereden. Een eerste keer op weg naar Visé, er was gewoonweg geen bordje te bespeuren. En eer je in de velden 'n dwarsweg passeert (met mogelijk weer 'n nummerbordje), ben je al enkele kms. ver. Een tweede keer op weg naar 'n terras. Eerst ergens gestopt, maar de mensen rondom mij, waren ook nog aan 't wachten om te bestellen. Daar had ik geen tijd voor. Een volgend terras bood zich aan in Sint-Geertruid. Maar het bordje van het fietsroutenetwerk hing pal aan dat terras. Ik moest achter het lunchroom, rechtsaf. Maar dat had ik natuurlijk niet gezien. Deze jongen fietste gewoon rechtdoor totdat hij het in de smiezen kreeg dat hij verkeerd zat. Na 50 km. had ik behoefte aan 'n pauze en daar had ik meer oog voor, vandaar mijn fout. Nog eens verkeerd gereden juist voor Valkenburg en in Hulsberg.
Nu moeten jullie weten dat in tegenstelling tot Belg. Limburg, de bordjes in onze naburige Nederl. provincie, maar karig zijn opgehangen. Niet aan elke splitsing van wegen hangen bordjes. In Wallonië is het zelfs nog erger, ofwel zijn sommige bordjes gewoon verdwenen of ze hebben er nooit gehangen.
Maar goed, ik heb mijn fietstocht tot 'n goed einde gebracht. De bedoeling was om nog eens over de Houtain te fietsen (de berg heet in feite Chavée Arecht) en vandaar naar Valkenburg te trekken. Vertrekken deed ik te Briegden, langs het Albertkanaal tot Kanne om daar de taalgrens over te steken naar Eben Emael. Je fiets daar 'n stuk langs de Jeker. Die foto van het bouwwerk te Eben-Ezer wil ik jullie niet onthouden. Het is wel geen eigen foto omdat het bouwwerk nu niet te zien is, maar het ligt er wel. Het werd eigenhandig gebouwd door Robert Garcet tussen 1951 en 1965. De man overleed in 2001. Nu is er 'n museum ondergebracht, musée du Silex.
Eens in Bassenge zie je de omgeving veranderen, wat meer heuvels en hellingen. Via Roclange reed ik dan de Chavée Arecht over, 'n helling van slechts 900 meter lang maar met 'n max. stijging van liefts 15%. In het dorp zie je vermoedelijk het mooiste rond punt van de regio. In Visé was het even boterhammentijd om vervolgens via Eijsden en Sint-Geertruid richting Valkenburg te fietsen. Ik kon ze natuurlijk niet allemaal fotograferen, maar mooie huisjes vind je bij de vleet. Het was er weer over de koppen lopen. Maar dat is meestal zo in Valkenburg. Mijn laatste foto maakte ik van 'n kerkje, juist buiten het centrum.
En op het einde, nee, geen pauze in Lanaken centrum wegens de kermis. Eerst eens gaan kijken aan 't Cultuurcafé, maar dat was dicht. Dan maar naar Gellik en daar 'n biertje gedronken op de goede afloop. Moe maar voldaan, nog even dit verslag afwerken en dan met de benen omhoog. 109 km, het is goed geweest.
Normaal zal ik niet rap vertrekken voor 'n langere fietstocht als het regent bij de start, vandaag toch 'n uitzondering gemaakt. Mijn vrouw en ikzelf hadden elders nog 'n opdracht en dat moest uiteraard gebeuren. Zij was met de bus gegaan, ik zou met de fiets nakomen. Maar natuurlijk, juist toen ik wilde vertrekken, begon het te regenen, niet zo 'n klein beetje maar 'n hele plas. Daar zat ik met mijn goed gedrag. Mijn vrouw 'n berichtje gestuurd dat ik iets later zou vertrekken. En ja, toen het iets minder fel regende, de regenjas aangetrokken en toch maar vertrokken. Omdat de wegen natuurlijk kletsnat waren, mag mijn fiets wederom 'n goede poetsbeurt krijgen.
Maar eenmaal mijn opdracht volbracht, kon ik aan mijn rit beginnen. Het was inmiddels gestopt met miezeren. Enkel in Munsterbilzen heb ik nog wat druppels gevoeld, maar te weinig om die regenjas weer aan te trekken. In Zutendaal ben ik even gestopt aan dat infobord. En zo te zien, kun je daar fijn pauzeren. En vanaf daar ging het gestaag verder de Kempen in. In Hengelhoef 'n foto gemaakt van dat kasteeltje. Goed 60 jaar geleden ben ik daar eens geweest op het huwelijk van mijn inmiddels overleden oudere nicht. En tijdens mijn beroepsloopbaan ben ik er nadien nog eens geweest om 'n seminarie bij te wonen van mijn vakbond.
Wat verderop in Kelchterhoef, is de natuur prachtig om te wandelen. En aan zij die enkel willen genieten van de zuivere lucht, werd ook gedacht. Via Houthalen-Helchteren, bereikte ik wat later Meeuwen. Ook de zon liet zich op dat punt eindelijk zien. Het is daar "Aen de Bullenschool" dat ik na 60 km. fietsen, mijn pauze kon nemen. Er was redelijk wat volk op het terras.
En dan in Opglabbeek kon ik niet voorbij aan dat bord van restaurant Slagmolen. Met zijn 2 Michelinsterren en 18/20 bij Gault&Millau, hoort dit restaurant bij de betere klasse. Het Becoming Menu heb je bvb. voor 205,00 euro/persoon met 'n wijnarrangement van 105,00 euro. Geef mij toch maar de gewone keuken en 'n wat lager uitvallend onkostenbonnetje. Trouwens, met mijn koerskledij aan, zou ik er nog niet eens binnen mogen.
Terugkeren deed ik via de Salamander in Maasmechelen en de cité van Eisden. In het Casino ben ik in 't verleden dikwijls geweest. Tijdens mijn volleybalcarriere speelden we dikwijls tegen Eisden en bij hun thuiswedstrijden, werden wij er altijd getrakteerd op smakelijke boterhammen. De kerk wordt ook al eens de mijnkathedraal van Eisden genoemd.
Mijn laatste foto maakte ik aan de boorden van de Zuid-Willemsvaart in Rekem, een der mooie gebouwen van het oude stadje. Voila, weer 'n stevig verslag van 'n mooie fietstocht. Hiermee zit ik op drie dagen tijd, al aan 207 km.
Vandaag stond 'n fietstocht op het menu. Mijn route lag klaar en mijn echtgenote had ik gebriefd waarheen ik zou gaan. Dat laatste doe ik altijd, kwestie dat ze weet waar ik zo ongeveer ben. Maar de natte wegen van deze ochtend, hebben mijn vertrek toch even uitgesteld tot 'n uur of tien.
En dan op pad. Eerst tot aan de brug van Briegden om mij via het Albertkanaal door Kanne en naar de sluis van Lanaye te brengen. Wat verderop aan de brug naar Moelingen, zag ik 'n hele zwerm ganzen. De weg naar Val Dieu is gekend, doorheen Moelingen, naar Warsage en dan naar Charneux waar de Abdij van Val Dieu ligt. Ik wilde daar pauzeren, maar omwille van werken, ben ik maar doorgereden.
De volgende gemeente waar ik doorheen fietste, was Aubel. En vanaf dat punt kun je op het fietspad "Ravel 38" naar Plombières fietsen. Onderweg prachtige vergezichten maar ook ... 'n vuile fiets. Omdat dit voormalige kolenspoor grotendeels doorheen de bossen loopt, was er bijna geen zon tot op de weg geraakt. Gevolg: vuile wegen.
Mijn halte heb ik genomen in Hombourg. Ik had er zo 'n voorgevoel dat pauzeren in Teuven (bij Moeder de Gans) wel eens voor problemen kon zorgen. Dus in Hombourg gestopt aan 'n voormalig spoorwegstation. De waard - die uitstekend Nederlands sprak - vertelde mij dat de weg naar Teuven nog altijd opgebroken is (sinds vorig jaar al). In mijn beste Frans heb ik met die mens ene fijne babbel gehad, en .... de appeltaart was lekker. En o ja, bekijk het bord eens goed, vooral de vertaling naar het Nederlands ...!
Het vervolg van mijn rit was er dus eentje met de natte vinger. Plantrekken noemen ze dat. Je komt dan af en toe 'n mooi kasteel tegen, kasteel van Beusdael, op de Rue de Beusdael. Een kuitenbijter van 3,4 km. Nog een kuitenbijter, de Piemert met stevige stijgingspercentages. In totaal toch 800 hoogtemeters vandaag, dat kan tellen.
Op weg naar Maastricht, nog even halt gehouden aan de militaire begraafplaats van Amerikaanse soldaten in Margraten. Ik ben niet binnen geweest, daarvoor was er te weinig tijd. En dan uiteindelijk, het mooiste fietspad van Maastricht. Je weet dat je dan bijna thuis bent maar ook dat je op 'n veilige wijze doorheen de stad rijdt.
En mijn laatste foto, uiteraard mijn vuile fiets. Dat wordt poetsen. Wat morgen brengt, ... dat laat ik nog even in het midden, dat lezen jullie achteraf.
Oef, droog terug thuis geraakt. Dat was niet zo vanzelfsprekend, zeker met al die donkere wolken die ik onderweg gezien heb.
Maar eerst "first things first", muilezel van dienst zijn bij het winkelen. Dat moet bij ons allemaal per fiets gebeuren en met die pijnlijke schouder en nek van mijn echtgenote, was het raadzaam mee te gaan om al die zware fietstassen te dragen.
Daarna was er tijd voor 'n fietstocht, een rit met de stadfiets. De vertrekrichting had ik al in mijn hoofd, beginnen in Smeermaas aan de Maas. Daar vind je 'n bord met de verhalen over Hilarion Thans. Wat me ook opviel is dat de Maas 'n stuk hoger staat dan 'n aantal dagen geleden. Het is dan ook 'n regenrivier.
In Herbricht zijn de verstevigingswerken van de dijk, blijkbaar tot 'n goed einde gekomen. Vele tonnen breuksteen werden er aangebracht. En wat verderop in Uikhoven heb ik het lot laten beslissen. Ik zag fietsers aangereden komen die juist van de andere kant van de Maas kwamen. Het bootje lag dus aan Belgische kant en het leek me wel 'n goed idee om naar Ned. Limburg te trekken. De schipper heeft nog 'n ogenblik gewacht maar is uiteindelijk met mij alleen vertrokken, 'n privécruise op de Maas. Tegenwoordig is het ook nog eens gratis.
Aan de overkant even gestopt aan 'n gedenkteken van de grote overstroming van juli 2021 in Meerssen. En natuurlijk zie je aan Nederlandse kant mooie kastelen zoals Meerssenhoven en dat van Borgharen. Ook in Borgharen wordt al melding gemaakt van 'n fietsbrug naar Maastricht. Dat zal voor ons fietsers 'n mooie oplossing zijn, want de brug zal dan te nemen zijn, even de grens over in Smeermaas. We hoeven dus niet meer doorheen Maastricht of over de Noorderbrug te rijden.
Vandaag in Maastricht nog 'n foto gemaakt van 'n mooi terras aan 't Bad. Bij Lumière zit het bij goed weer altijd vol. Aan de oude spoorbrug met zijn torentjes, verlaat je dan Nederland en rij je België binnen via Smeermaas.
En zoals gezegd, het was droog, het bleef droog en het is nog altijd droog (14u00).
Zelden heb ik op 'n paar uur tijd, zoveel mensen gezien als deze voormiddag. Wielertoeristen, dagjesfietsers, joggers en wandelaars, het was precies of iedereen aan 't profiteren was van enkele uren zonneschijn en 'n droog moment. En dat was natuurlijk ook mijn gedacht, effe de fiets op voor 'n kort toerke.
Ver kon ik niet gaan, ik was eerst sous-chef in de keuken met als taak, groenten te snijden die daarna de diepvries in moesten. Het was dus pas na de koffie dat ik kon vertrekken.
Eerst richting de Industrieweg waar ik naar het jaagpad kon langs het Albertkanaal. Daar kwam ik al verschillende grotere groepen wielertoeristen tegen, allemaal met de wind in de rug. In Vroenhoven zag ik vele joggers, langs het kanaal maar ook op de brug, vermoedelijk 'n georganiseerde activiteit.
En 'n mens mag ook al eens geluk hebben, ergens bij het begin van het jaagpad, reed mij 'n viertal voorbij op elektrische fietsen. Het waren vier senioren, zo te zien toch wat jaren jonger dan ikzelf. Ik heb mij - ongevraagd - in hun zog genesteld, ze hadden de juiste snelheid en ik kon met hun meedrijven tot in Kanne waar ik toch enkele foto's wilde maken.
Aan de sluis van Lanaye ben ik linksaf gereden naar Petit Lanaye. Aan die opstelling van witte fietsen kon ik maar moeilijk voorbij zonder foto. Juist daartegenover zag ik iets wat ofwel 'n kapel of kerkje geweest is en nu, zo te zien, 'n privé woning. Aan de voormalige ENCI veel volk gezien die 'n kijkje wilde gaan nemen aan die uitkijkpost. Zelf ben ik er nog niet geweest, het wordt eens tijd dat ik er werk van maak.
Via de Sint-Servaesbrug in Maastricht en de sluis op de Bosscherweg, kwam Smeermaas al rap dichterbij. Kijkende op mijn klok zag ik dat ik nog wat respijt had eer ik aan het middagmaal verwacht werd. Het werd dus nog 'n lus doorheen het bos van Hochter Bampd en doorheen domein Pietersheim.
En geloof het of geloof het niet, tijdens mijn laatste twee kilometers begon het zowaar te druppelen. Ik had dus weer effe geluk dat ik - eer het erger werd - tijdig thuis geraakte.
En deze namiddag ...? De benen omhoog en we maken het met ons twee gezellig.
Tot voor enkele jaren fietste ik in 'n fijn groepje, maar van dat groepje schiet vandaag niks meer over. Maurice heeft het fietsen definitief vaarwel gezegd, Eric fietst nog, zij het op 'n bescheiden niveau, Peter heeft zijn fiets dit jaar nauwelijks bekeken, Michel fietst wel nog maar meestal met zijn echtgenote, en mijn maat Hubert is zich precies de vraag aan 't stellen: "wat wil ik nog en wat kan ik nog". Ik heb zo 'n vermoeden dat hij tijdens ons fietsverlof, zijn lat wat te hoog gelegd heeft. Nu, geen probleem, ik doe gewoon verder op mijn niveau. Uiteraard hoef ik niks meer te bewijzen, enkel nog te genieten. En rij ik slechts 19,5 km/uur, het zij zo. Vandaag was dat iets meer dan 21 km/uur.
Ik heb dus gefietst en mijn rit is zonder problemen verlopen. Ook dat nieuwe zadel heeft voor geen pijnlijk achterwerk gezorgd. Er zit trouwens 'n soort gel in het zadel en gecombineerd met 'n goede koersbroek, zat dat toch comfortabel.
Ik vertrok via Gellik en Eigenbilzen om in Beverst 'n eerste keer door 'n fietsstraat te peddelen. Dat is altijd plezant omdat de auto's achter je moeten blijven. Aan de Tuibrug in Godsheide, ging ik rechtsaf naar Bokrijk. Daar nog ene keer "door het water" gefietst. Het was nog vroeg in de voormiddag, daarom was het er nog vrij rustig.
En dan naar Zonhoven. Aan 'n brug in die gemeente, toch even halt gehouden om enkele foto's te maken. Enkele jaren terug heb ik dat ook al eens gedaan. Vandaag viel het mij op dat die kunstwerken er nog altijd even mooi en fris uitzien. Van Zonhoven naar Houthalen-Helchteren om vervolgens rechts af te slaan naar Meeuwen-Gruitrode. Daar in Meeuwen wilde ik mijn pauze nemen, maar de Bullenschool was dicht. Geen vlaai dus. Even verderop wel even gestopt aan dat natuurgebied met prachtige vijver. Zoals altijd heb ik mijn boterhammen bij en die smaakten evenzeer.
Van Meeuwen naar Opglabbeek en verder door naar As. Aan de brug naast het oude spoorwegstation, zag ik dat ik vandaag fietser nr. 509 was. Het weer was tot dusver goed en het was 'n feestdag vandaag. Velen hebben dus geprofiteerd om 'n uitstapje te maken. Normaal had ik in Maasmechelen aan de Salamander rechts af moeten slaan, maar er zat nog genoeg jus in de benen voor 'n extra lus. Vandaar dus die 111 km. In Lanaken 'n goei tas koffie gedronken en 'n lekker biertje en terug thuis zijnde, begon het 2 minuten later stevig te regenen. Oef, juist op tijd terug dus, 'n mens mag al eens "chance" hebben.
En dat fietszadel, ... goedgekeurd! Dinsdagavond online besteld, donderdagvoormiddag geleverd door de Post.
Je hebt zo van die dagen dat je route - in dit geval, mijn fietsroute - anders loopt dan gepland. De bedoeling was dat ik vandaag doorheen Gulpen zou fietsen om vervolgens die stevige helling - de stad uit - omhoog te peddelen. Maar ergens onderweg heb ik 'n bordje gemist van het fietsroutenetwerk en heb dan maar 'n andere helling beklommen.
Nu, aan hellingen geen gebrek, bekijk maar mijn hoogtemeters, meer dan 600. Het begon al in Meerssen (1ste foto van 'n mooi prieel) waar ik rechtsaf naar boven fietste op de Waterval, richting Genhout. Geen moeilijke klim maar toch 2,1 km. lang. Onderweg ook even gestopt bij die verzamelaar van landbouwwerktuigen. Ook in Schinnen even halt gehouden aan die mooie waterplas. En dan ging het naar Brunssem. Je fietst daar prachtig doorheen de heide. Vandaag ook verschillende kastelen gezien, oa. dat robuuste kasteel in de verte en het mooie slot van Wijnandsrade.
Er ergens in die omgeving 'n verkeerde weg ingeslaan. Dat kan gebeuren. Dus even improviseren en 'n andere route bepalen. Het simpelste was gewoon naar Valkenburg te fietsen. Eens doorheen die mensenmassa geraakt - het was er zéér druk - lag de Cauberg vóór mij te blinken. Ik kijk altijd met bewondering naar de tv als de renners daarover trekken tijdens de Amstel Goldrace. Hun snelheid vergeleken met de mijne. En ja, ook 'n foto gemaakt in Valkenburg van de kasteelruïne boven op de helling.
Uiteindeling en ondanks mijn routeaanpassing, toch nog 89 km. gefietst. In Lanaken met 'n schaakcollega nog 'n fijne babbel gehad onder het genot van 'n lekkere pint.
Als je wat ouder wordt, dan is het kwestie om in beweging te blijven. Dat is hetgeen ik deze voormiddag gedaan heb, 'n mooie fietstocht maken. De bedoeling was om via Riemst en Bilzen, door te fietsen naar Genk om dan langs Maasmechelen weer te keren. Het parcours is onderweg even iets anders geworden. Seffens meer hierover.
Mijn route vertrok vanuit Gellik richting Hees, voortdurend doorheen de velden. Een eerste foto van een der oude woningen in Hees. Het is 'n deelgemeente van Bilzen, maar de verst verwijderde van Bilzen-centrum. Hees is 'n slapende gemeente, je hoort er nauwelijks iets over vertellen. Het volgende dorp is Lafelt, 'n deelgemeente van Riemst. Daar kwam ik langs het Iers Kruis. Het is 'n gedenksteen, gemaakt in 1964, en herinnert aan de Slag bij Lafelt in 1747. Een bataljon Ieren vocht er samen met het Franse leger tegen de Oostenrijkers voor het bezit van Maastricht. Er zouden op die plaats 5.000 soldaten gesneuveld zijn.
En ergens in die velden rond Riemst, heb ik 'n bordje naar rechts niet gezien. Ik ben dus gewoon rechtdoor gefietst, de Slingerberg in Kanne naar beneden. Ook geen slechte route uiteraard, maar het was even improviseren. Ik heb mijn weg vervolgd naar rechts, langs 'n klein riviertje, richting Eben Emael. Aan het fort, eens wat korterbij gegaan om 'n duidelijke foto te nemen van de ingang en die tank. Mijn weg doorheen dat stukje Wallonië verdergezet via de Saint-Pierre, 'n klim van 1,2 km. met 'n max. stijging van +/- 7%. Goed te doen dus, zelfs met mijn stadsfiets zoals vandaag. Aan de voet van de helling aan de andere kant, kun je fijn wandelen.
Via de Maas, nadien de brug overgestoken naar Moelingen, 'n stukje Belgisch Limburg geprankt tussen Ned. Limburg en Wallonië. Daarna links af naar Eijsden om vervolgens rechts af te slaan naar Gronsveld. Onderweg enkele mooie vergezichten. Om de binnenstad van Maastricht te mijden, onder de stad doorgereden tot aan de Noorderbrug.
Terugkeren via Smeermaas, Hochter Bampd en Rekem. Aan de Maas in Smeermaas heb ik meerdere foto's gemaakt, de ene al mooier dan de andere, maar op mijn blog kan ik slechts 18 afbeeldingen per verslag kwijt, ik heb mij dus vandaag moeten beperken. Een laatste lus nog doorheen Pietersheim en de hondenuitloopweide (laatste foto) om precies op tijd (12u40) thuis aan te komen voor het warme middagmaal. We hadden het uur zo afgesproken om deze namiddag geen kooktoestanden te hebben tijdens de rit van de Ronde van Frankrijk.
Jezus, waar blijft al dat onkruid vandaan komen ....??? Natuurlijk heeft het woensdagavond goed geregend, maar het werk in de tuin blijft zich opstapelen. Er maar direct aan beginnen was dus het advies. Tegen twaalven was 'n groot deel gedaan en kon ik aanschuiven aan het middagmaal.
Maar na het eten, was er geen houden meer aan. Ondanks de warmte, had ik toch 'n fietsroute uitgestippeld. Die route zou vertrekken richting Zutendaal en Genk. Mijn eerste foto's maakte ik in het recreatiedomein Kattevennen. De jeugd was volop in de weer om gewaagde sprongen te maken. Wat verderop kom je door het uiterste punt van het stadspark van Genk. Je moet dat slingerpad omhoog. Je waant je even als "fietsen door de bomen". Vervolgens fietste ik door 'n prachtig natuurgebied, "Tenhaagdoornheide", gelegen op grondgebied van Houthalen-Helchteren. Kort aan Kelchterhoef was het rechtsaf naar Opglabbeek.
En zo was ik al aan de terugweg begonnen. Eerst nog langs die oude watermolen, "de Theunissenmolen". Die molen dateert van 1470 en werd gebruikt tot 1976. Het molenhuis is nog steeds bewoond en in 1993 werd het gebouw als monument geklasseerd.
Van die warmte - en dat was het echt, warm - kreeg deze jongen grote dorst. Mijn bidon was zo goed als leeg en Brasserie Aspermans leek mij 'n goede plaats om te pauzeren. Eentje voor de dorst en eentje voor de smaak, liet ik weten aan de dienster.
Uiteindelijk weer tevreden over mijn tocht. Zonder echt de hindernissen te hebben opgezocht, toch nog 213 hoogtemeters overwonnen. En thuis komende, juist op tijd om Jasper zijn 3de overwinning te zien vieren. Proficiat.
Zoals gisteren aangekondigd ben ik vandaag gaan fietsen, weliswaar met de stadsfiets en ondanks het vooruitzicht van 'n klein buitje en stevige wind. Je kent me, als ik iets in mijn hoofd zet, zal dat gebeuren.
Zo kwam het dat ik deze morgen omstreeks 9u00 mijn bidon met water vulde, mijn jas aantrok en mijn pet opzette. De rit vertrok naar de Noorderbrug in Maastricht om even verder, na slechts goed 10 kilometer, al 'n mooi vergezicht te zien in Borgharen. En omdat ik toch passeerde in die gemeente en het plein rond het plaatselijke kasteel vrij toegankelijk was, heb ik daar 'n korte stop gehouden. Je ziet het kasteel van onze kant van de Maas goed liggen maar ik was er nog nooit door die grote poort gewandeld. Effe profiteren noemen ze dat!
In het naburige dorp, Itteren, fietste ik door 'n groot natuurgebied. Fijn fietsen daar. Mijn volgende stop was aan het kasteel van Geulle, enkele delen van het gebouw zijn nog oorspronkelijk, gebouwd in 1595. Mijn rit vervolgde ik ondermeer langs het Julianakanaal om iets verderop de autostradebrug over te rijden naar de Belgische gemeente Kotem, 'n deelgemeente van Maasmechelen. Daar even 'n foto van de O.L.Vrouw van Lourdeskapel, gebouwd in 1962. En dan kom je in Uikhoven waar ik toch even die legende van de "Duvelskoel" heb gelezen. Ook in Uikhoven kun je met 'n kajak de Maas op.
Terugkeren deed ik via Herbricht waar het even "Kermis in de Hel" was, zonneschijn en regen. Het laatste stuk reed ik doorheen het natuurgebied Hochter Bampd.
Zo, op 'n maandagvoormiddag, goed 47 kilometer gefietst met de stadsfiets, niet slecht en dat met ongunstig weer. De wind (4 bfr.) stond geregeld in het nadeel en die regen en gemiezer waren ook niet aangenaam. Maar liever dat dan geluier in de zetel.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Eens de berg afgereden, links op naar Maasmechelen waar ik 'n foto nam van het gemeentehuis. In het centrum aldaar, rechtdoor naar de brug over het kanaal om daarna richting de Maas te fietsen. In Kotem enkele foto's genomen. En die zwammen, .... op dood hout komen die uiteraard veelvuldig voor. 
Het laatste dorp van vandaag was Smeermaas met het eilandje momenteel in zijn geheel zichtbaar is. In de winter neem ik er nog eens 'n foto van, goed mogelijk dat het dan helemaal onder water staat. 
Geen nood, er ligt altijd wel 'n biertje in de frigo, en die heeft uiteraard gesmaakt. 
In het dorp zie je vermoedelijk het mooiste rond punt van de regio. In Visé was het even boterhammentijd om vervolgens via Eijsden en Sint-Geertruid richting Valkenburg te fietsen. Ik kon ze natuurlijk niet allemaal fotograferen, maar mooie huisjes vind je bij de vleet. Het was er weer over de koppen lopen. Maar dat is meestal zo in Valkenburg. 
Ik ben Eddy Meuris