aantal stappen: 466.200 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 38
aantal fietstochten: 7
Zoeken in blog
23-09-2023
Moelingen - Eijsden.
Zoals jullie weten, is fietsen mijn lang leven. En sinds enige tijd vind ik het zelfs plezant om wat kortere ritjes te maken. Het moeten niet altijd tochten zijn van 90 km. en meer. Zo had ik vandaag het plan om langs het Albertkanaal naar Moelingen te fietsen en via Maastricht terug te komen.
Ik heb gewacht tot de namiddag, het was dan iets warmer en in de voormiddag had ik sowieso minder tijd omdat er enkele boodschappen dienden gedaan te worden. Ik vertrok aan de brug van Briegden om door te rijden tot Kanne. Ik zag er op het bord dat ik fietser 193 was vandaag. De schaapjes stonden aan de brug te kijken wat ik aan het doen was. Via de sluis van Lanaye fietste ik onder de kader met "pays de Liège". Het was heerlijk fietsen langs de boorden van de Maas. Aan de brug richting Moelingen, 'n brug die ik al tientallen keren overgereden ben, zag ik 'n mooi onderhouden grasveld.
In Eijsden, ging het rechtsaf, het centrum door, rchting Gronsveld. Af en toe heb je nog 'n klimmetje en boven op zo 'n helling, heb je altijd mooie vergezichten. Vervolgens passeerde ik het dorp Rijckholt. Tot 1794 was dat 'n zelfstandige Rijksbaronie tot het in 1943 opging in de gemeente Gronsveld. In 1982 fuseerde deze gemeente met Eijsden wat nu Eijsden - Margraten heet. De kapel dateert van 1960 en werd opgericht ter nagedachtenis van 75 jaar aanwezigheid van de orde der Dominicanen in Gronsveld.
Tot slot nog 'n foto van mijn fiets aan 'n brugje ten zuiden van Maastricht en de windmolens van Lanaken. Mijn tocht sloot ik af met 'n babbel met vriend Jos en zijn echtgenote, waarna we samen nog effe 'n drankje nuttigden op 'n terrasje. Wederom 'n geslaagde fietstocht.
Soms is het even bekijken wat je aan sportieve activiteiten op het menu wenst te zetten, vandaag was het niet anders. In feite wilde ik gaan fietsen, maar door de strakke wind - ook de volgende dagen - zat 'n tocht met de koersfiets er niet in. Dan maar de stadsfiets gepakt en met mijn echtgenote 'n uur van terugkomst afgesproken (12u30).
Ik vertrok via de Bessemerberg naar Zutendaal waar ik aan FN voorbij kwam. Vervolgens naar de Duivelsberg in Opgrimbie. Bovenop heb je steeds mooie vergezichten, maar ook wat kruisjes met minder plezierige herinneringen. Eens de berg afgereden, links op naar Maasmechelen waar ik 'n foto nam van het gemeentehuis. In het centrum aldaar, rechtdoor naar de brug over het kanaal om daarna richting de Maas te fietsen. In Kotem enkele foto's genomen. En die zwammen, .... op dood hout komen die uiteraard veelvuldig voor.
Het volgende dorp dat ik passeerde was Uikhoven. Iets verderop heb je dan Herbricht met zijn mooie kapel. En zoals gezegd, het was 'n ritje langs de Maas. En op die Maas is altijd wel iets te beleven, zo ook vandaag 'n ganse groep jongeren die er het grootste plezier hadden. Het laatste dorp van vandaag was Smeermaas met het eilandje momenteel in zijn geheel zichtbaar is. In de winter neem ik er nog eens 'n foto van, goed mogelijk dat het dan helemaal onder water staat.
Voila, kort en bondig mijn fietsverslag van deze voormiddag. Nu nog wat werken in de tuin.
Naar aanleiding van mijn verslag van gisteren en meer bepaald de voortdurende hints van mijn fietsmaat, kreeg ik 'n goed bedoelde opmerking. De opmerking kwam hier op neer dat je als chauffeur, ook niet zo gediend bent met de opmerkingen van je passagier, al dan niet je levenspartner. En de opmerking kwam er dus in feite op neer dat je als fietser, ook niet zo gedient bent met al die verwijzingen naar mogelijk gevaar. Nu, ik heb er geen probleem mee, ik laat hem doen, en als ik eerlijk ben, dan heeft hij al eens gevaar gezien dat ik zelf nog niet had opgemerkt.
Maar deze opmerking deed mij terugdenken aan enkele jaren terug. Ik heb daar 'n goede anecdote over. Ik zat eens samen met mijn vrouw achter in de wagen van mijn schoonbroer en zijn vrouw. Zij maakte ook steeds van die opmerkingen, pas op voor die fietser, opgelet met die wandelaar enz. enz.
Ik maakte toen de opmerking tegen mijn vrouw: "ik zou bijna denken dat we bij Hyacint Bucket in de auto zitten (gekend van dat tv-programma: Schone Schijn)". Ik werd bijna uit de auto gezet door mijn schoonbroers vrouw, terwijl mijn schoonbroer zelf, niet meer bijkwam van het lachen. En hij deed er nog 'n schepje bovenop met te zeggen: "dat heb ik al veel langer zelf eens willen zeggen, maar durfde niet goed". Op het familiefeest achteraf, werd dit nog eens opnieuw verteld met uiteraard de nodige hilariteit.
Vandaag zondag, rustdag, maar niet zonder 'n mooie wandeling. Ik vertrok via de velden naar Op de Puin. Daarna de Kounterstraat in en via het kleine bosje, over het oud spoor naar het jaagpad langs het kanaal. Alles ziet er mooi groen uit. Op het jaagpad, vele fietsers en joggers. Even later zag ik 'n piepklein bootje met twee inzittenden. En niet veel later passeerde 'n groot schip op dezelfde plek. Dat kleine bootje zal veel deining te trotseren hebben gehad.
Met 'n rustige pas ben ik teruggekeerd naar het centrum. En die laatste foto, ... dat wapenschild kwam ik tegen op de Jan Rosierlaan. Mooi gemaakt. De betekenis? Daar ben ik niet zo goed in.
Het is gelukt, nog eens 'n ritje gemaakt met Hubert, zij het niet al te ver. Door omstandigheden is hij er niet meer toe gekomen om langere fietstochten te maken, ook vandaag niet. Maar geen nood, ik was al blij dat we samen op pad konden gaan. Ik heb hem de keuze van het parcours gelaten, zo kon hij kiezen hoeveel kilometers hij wilde fietsen.
Het werd 'n ritje doorheen de velden van Hees en verder door naar Millen. Meerdere keren hebben we héél langzaam door grote plassen moeten rijden, het gevolg nog van die zondvloed van enkele dagen terug. Een eerste foto maakte ik in Genoelselderen, de kapel St. Apollonia, gebouwd omstreeks 1700. In Millen zagen we 'n prachtig woonerf, de Spaanse Hoeve of Hof van Eggertingen. Van deze hoeve is al sprake omstreeks de 13e eeuw.
Na goed 35 km. in Veldwezelt, we kwamen van Heukelom, vond Hubert het welletjes. Hij wilde zich niet overbelasten, en koos de kortste weg terug naar Lanaken. Ik wilde nog iets verder fietsen en nam direct rechts, de afslag naar Kanne. Je moet dan wel over de Muizenberg rijden, niet de moeilijke kant, maar er zijn toch stroken in van iets meer dan 12%. In Kanne, effe afgestapt aan de kapel van het Heilig Graf. Kanne is 'n toeristische trekpleister, op weekenddagen kun je er over de koppen lopen.
En even links, steek je de grens met Nederland over. In de hoogte zie je daar het prachtige kasteel van Neercanne. Via Maastricht - waar ik mijn laatste foto nam - keerde ik terug naar huis. En naar huis gaan was deze keer letterlijk te nemen, ik had al gezien dat er enkele donkere wolken boven Maastricht dreven, nog ergens 'n terrasje doen was dus deze keer niet opportuun. En maar goed ook, ik had mijn fiets nog maar net gestald of de eerste druppels begonnen al te vallen, gevolgd door 'n fikse bui. Geen nood, er ligt altijd wel 'n biertje in de frigo, en die heeft uiteraard gesmaakt.
Voila, nog eens met Hubert gefietst, zij het niet zo ver, maar ik heb hem toch duidelijk gemaakt dat ik zijn opmerkingen - links ok, rechts ook ok, pas op tegenliggers, let op die auto, ... - toch gemist heb. Hij heeft mij verteld dat hij aan de opbouw naar het volgende fietsseizoen bezig is. Mooi dus.
Zoals gepland, stond er vandaag 'n fietstocht op het menu. Het zou 'n ritje worden langs de Zuid-Willemsvaart en doorheen de Kempen. Ik had het mij gemakkelijk gemaakt, geen zware hindernissen en wegen die mij allemaal bekend waren.
Ik vertrok langsheen de Zuid-Willemsvaart in Rekem om in Boorsem de brug over te steken om vanaf daar het rechtse jaagpad te volgen. Zodoende kom je oa. in Neeroeteren aan het Eilandje. In Tongerlo aan de brug, ben ik opnieuw het kanaal overgestoken richting Gruitrode. Daar staan die ijzeren paarden, enkele foto's konden er wel af. Wat verderop, toch even mijn fiets moeten parkeren aan dat frietboetiekbord. De aardappelen dienden dringend afgegoten te worden ...
Na iets meer dan 50 km. ben ik in Meeuwen gestopt Aan de Bullenschool voor 'n natje en 'n hapje. Voor 5,00 euro kun je niet klagen, taart en koffie. Vervolgens kwam ik aan het stadion van KRC Genk. En wie Genk zegt, zegt ook de verschillende mijnen. Zo diende ik te passeren aan de mijn van Waterschei. Maar, dat ging niet zonder slag of stoot, dezer dagen is er 'n wereldkampioenschap Obstacle Run, lopen en gewaagde hindernissen overwinnen. Op een der foto's zie je bvb. 'n groepje Australiërs. Vandaag waren de trainingen volop bezig, vanaf morgen het echte werk.
En dat ik toch wat aan snelheid heb ingeboet, dat zie je aan die smalle wegen langsheen beken of doorheen bossen. Rij je op basis van het fietsroutenetwerk, dan is het ook veel draaien en keren, hetgeen natuurlijk je snelheid beperkt. Voor mij natuurlijk geen probleem, ik fiets vooral om onderweg iets gezien te hebben. En veel zag ik bvb. in dorpjes met als naam: Opitter, Wijshagen, Ellikom, enz. teveel om op te noemen.
En mijn laatste foto? Dat was iets speciaals. Afgelopen dinsdag ben ik toch gaan wandelen naar Zutendaal. De plaats waar ik toen 'n koffie ben gaan drinken, daar was ik toch wel mijn drinkbus vergeten mee te nemen. Ik heb toen direct gebeld en ze zouden die bus voor mij klaar zetten zodat ik ze kon ophalen. Dat is dus vandaag gebeurd.
Gisterennamiddag, ondanks de warmte, toch met ons tweetjes 'n terrasje gaan maken in het centrum. Uit de zon, onder 'n grote paraplu en met 'n lekker drankje voor je, was dat best uit te houden. Maar, ... dan kom ik terug op mijn titel van vandaag, op 'n bepaald moment kwamen er twee wielertoeristen aangereden die richting het Kerkplein aan 't rijden waren. Nu moeten jullie weten dat de Stationsstraat waar wij buiten zaten, 'n straat is met eenrichtingsverkeer voor auto's. En in het midden van de straat loopt er 'n gootje van +/- 20 cm. breed en 'n opstaande rand van +/- 2 cm. Éen van die fietsers was blijkbaar tegen dat randje aangereden met zijn voorwiel, is uit evenwicht geraakt en zwaar op zijn linkerschouder gevallen. Vermoedelijk 'n sleutelbeenbreuk. Enkele jonge gasten die ook op het terras zaten, zijn direct opgesprongen om de eerste bijstand te verleden en het verkeer in goede banen te leiden. Politie en ambulance waren vlug ter plaatse en de onfortuinlijke werd afgevoerd naar het ziekenhuis. De fiets van het slachtoffer, werd na de juiste afspraken met zijn kameraad, meegenomen door één van die jonge gasten. Het waren blijkbaar Walen, gelet op de reclame op hun truien, van Liège.
Mijn wandeling van deze voormiddag stond in het teken van het Belvédèrepad tussen Veldwezelt en Briegden. Ik vertrok langs de trappen aan de school, om op de Industrieweg aan het kanaal, 'n foto te maken van de haven van Sappi. Iets verderop, de brug van Briegden op de achtergrond. Aan de grens in Veldwezelt, de brug over en links naar boven, het Belvédèrepad op. Nog nooit ben ik er 'n wandelaar tegengekomen, vandaag eerst 'n jonge dame met hond, wat verderop 'n arbeider die de te ver uitstekende takken aan het snoeien was en tenslotte 'n auto met aanhangwagen om het snoeisel te verzamelen. Je kunt er mooie foto's maken, vandaar dat ik er graag kom. Je moet wel door het gras, maar dat was precies recent nog gemaaid.
Eens het pad achter mij gelaten, diende ik nog juist naar de bakker te gaan voor brood en lekkere vanillewafels. Bij terugkeer door het park, waren arbeiders van Fluvius grote onderhoudswerken aan het doen. Éénmaal per jaar wordt het opvangbekken van water, gereinigd en de omgeving proper gemaakt.
Voila, mijn verslag. Deze namiddag naar de schaakclub.
Vandaag stond er weer 'n fietstocht op het programma. De bedoeling was om naar Borgloon te fietsen. En gelet op het warme weer, stond ik al omstreeks 8u45 gepakt en gezakt klaar om te vertrekken. Voldoende water mee, iets méér zout in dat water dan gewoonlijk, en vooral niet te hard van stapel lopen was het advies.
Ik vertrok via Hoelbeek, het dorp waar mijn kleinzoon school loopt. En in Bilzen, fietste ik bijna pardoes tegen mijn eigen dochter. Ze had onze Arne voor 'n uurtje sporten naar de Kimpel gebracht en zelf had ze dan wat vrije tijd om in de stad wat rond te kuieren.
In Hoeselt had ik even tijd om wat foto's te maken van dat speciale kunstwerk. Die avondlijke foto heb ik gevonden op internet. Via dorpjes zoals Neerrepen, Overrepen, Vliermaal kom je dan al rap in Gors-Opleeuw. Het kasteel aldaar, is 'n streling voor het oog. Vandaag ook vele boomgaarden met bijna plukbare appelen gezien, enkele mooie hoeves, en 'n oud huis in Vreren.
Eigenlijk had ik vandaag de bedoeling om mijn pauze te nemen in Kerniel, deelgemeente van Borgloon, en meer bepaald in Café Coureur, bij fietsers, alomgekend. Maar toen ik in de buurt was, had ik nog maar 36 km. op de teller, te weinig om al te pauzeren. Ook verderop in Borgloon zelf, ben ik gewoon doorgereden. Maar nadien kom je nergens nog horeca tegen, zeker niet als je Wallonië binnenrijdt in Glons/Bassenge. Dan maar mijn laatste boterham verorberd en 'n foto gemaakt van de Jeker. En toch diende zich 'n stopplaats aan, Moulin Loverix tegenover het fort van Eben-Emael. Er was nog plaats op het terras en ik kon meegenieten van de Amerikaanse songs van de vorige eeuw die gespeeld werden aan het fort. Dit weekend is er 'n historische evocatie v/d bevrijding van de Jekervallei en het fort in september 1944, met als attractie enkele simulatiegevechten.
Voila, weer 'n uitvoerig verslag van 'n mooie fietstocht doorheen Haspengouw. En nee, geen last gehad van de warmte. De conditie is dus nog goed. Tot morgen.
Zoals gisteren al aangehaald, vandaag ben ik terug gegaan naar de winkel om mijn schoenen te ruilen. Toen ik ze kocht, zaten ze als gegoten, maar ... de voeten 's morgens zijn anders dan de voeten in de namiddag. En daar had ik effe geen rekening mee gehouden. In de loop van de dag zwellen je voeten wat op. Dus mijn fiets van stal gehaald en terug naar Eisden.
Eens in de winkel had ik direct mijn maatje meer gevonden, maar ... de suggestie van mijn vrouw in gedachten, toch eerst eens gekeken hoe groot de noden waren. Nu heb ik drie paar wandelschoenen, één paar hoge schoenen en twee paar lage (waarvan één paar zo goed als versleten). Daarnaast beschik ik over één paar fietsschoenen en één paar vrijetijdsschoenen, maar beiden zijn al onderhevig aan slijtage. Lang ga ik het er niet meer mee volhouden.
Zo kwam het dat ik met één paar de winkel instapte om te ruilen, en met twee paar schoenen weer vertrok, en nu komt het, ... aan dezelfde prijs. Uiteraard heb je om te fietsen geen dure en massieve schoenen nodig, en die stoffen vrijetijdsschoenen passen perfect bij 'n korte broek. Ik was er al 'n tijd naar op zoek.
Uiteraard fietste ik weer langs de Zuid-Willemsvaart tot in Eisden. In Neerharen maakte ik 'n foto van het oorlogsmonument en 'n gezinsuitstap op het water. In Eisden maakte ik 'n foto van het voetbalpark van Patro Eisden en de haven aan het kanaal.
Terugkeren deed ik weer via Hochter Bampd. Na lange tijd weer eens 'n aantal paarden héél kort bij het fietspad gezien. En de Maas staat met dit warme weer, vrij laag. Zo laag zelfs dat die twee kajakkers zich op 'n bepaald moment zelfs vastgevaren hebben. En als dan nog eens de paarden in het midden van de rivier gaan staan, dat weet je dat het debiet van de Maas laag is.
Zo, ik ben weer uitverteld. Misschien dat ik deze avond nog even de fiets op moet om op de kleinzoon te gaan passen. Zijn mama en papa hebben 'n ontmoeting met de leerkracht op school. Normaal zou mijn echtgenote als oppas fungeren, maar zij voelt zich vandaag niet 100%.
Met 'n prachtig weer in 't vooruitzicht, mijn fiets klaar gezet voor 'n trip naar de Brunssummerheide. Eerst vanmorgen naar de bakker voor vers brood en boterhammen voor onderweg. Ik heb altijd drie boterhammen bij om de honger te stillen.
Naar Maastricht om te vertrekken om vervolgens aan dat mooie kasteel, de stad achter mij te laten en door Meerssen, Genhout en Spaubeek te fietsen. Onderweg was het 'n komen en gaan van hellingen. Uiteindelijk weer meer dan 700 hoogtemeters gemaakt, daarmee komt deze rit in de top drie van dit jaar. Je ziet het aan die vergezichten, bovenop de helling is het 'n prachtig uitzicht, maar je moet helemaal naar beneden naar het dal. Af en toe duikt er 'n mooi kasteel op, oa. dat van Doenrade (geen eigen foto). En dan naar Oirsbeek, 'n mooi dorpje waar je ook fijn kunt wandelen. Het dorpsplein nodigde uit om 'n stop te maken. Puddingvlaai met "greumele of knubbelkes" zoals ze bij ons in Lanaken zeggen. Ja zeker, ook bij ons staat die vlaai al eens op tafel, 'n streekgerecht.
En via Heerlen kom je dan in de Brunssumerheide. Een prachtig fiets- en wandelgebied. Even buiten Brunssum nog even halt gehouden om 'n paar foto's van de omgeving te maken. En dan via Voerendaal naar Gulpen. In Gulpen stond ik voor de keuze, ofwel linksaf richting Eijsden zoals voorzien op mijn routeplanning, ofwel rechtsaf richting Bemelen maar dan wel over de Beversberg, 'n helling van iets meer dan 2 km. lang. Gelet op de warmte en het aantal hoogtemeters die ik al maakte, wijselijk de kortste, maar wel de moeilijkste weg naar huis genomen, dus de berg over.
Onderweg nog 'n paar foto's gemaakt van mooie oude woningen en dat smal fietspad naar Bemelen. Ik ben daar altijd benieuwd of de tegenliggers behendig genoeg zijn om mekaar te kruisen. Ik heb daar toch verschillende senioren zien afstappen toen ik er aan kwam. Die strook is daar toch iets meer dan 1,5 km. lang.
In Bemelen, de Bemelerberg naar beneden en terug richting de Noorderbrug in Maastricht. Via Smeermaas naar het Kerkplein en dat biertje smaakte heerlijk.
Morgen terugkeren met mijn pas gekochte schoenen, ik ga ze omruilen voor 'n maatje meer. Ze passen wel, maar na X-aantal kms. wandelen, zetten de voeten uit en dus met gevaar voor pijnlijke voeten. Op het aankoopbonnetje staat sowieso dat je kunt omruilen. Dan doe ik dat maar.
Voila, het schaakseizoen is weer begonnen. En gezien ik groepsverantwoordelijke ben, voel ik mij uiteraard verplicht aanwezig te zijn, ondanks het mooie weer. We waren met 7 spelers aanwezig, niet slecht, maar dat kan beter. Natuurlijk zit dat mooie weer er voor iets tussen.
Vanmorgen uitzonderlijk ook mijn wandeltocht naar de bakker geregistreerd, ik wilde vandaag toch uitkomen op iets meer dan 5 km. Het was deze keer eens 'n bakker waar ik niet gewend ben om naar toe te gaan. Ik geef altijd de voorkeur om naar 'n warme bakker te gaan, bakkers die nog zelf hun brood bakken. Maar vandaag maandag, waren ze allemaal gesloten, hetzij door hun sluitingsdag, hetzij door hun jaarlijks verlof. Het is dus brood geworden, gebakken op 'n centrale plaats en te leveren op meerdere locaties, 'n keten dus. Eerst 'n foto gemaakt van de dauw deze morgen in het park en nadien van 't Hofje. En dat gat in de weg, dat heb ik doorgegeven aan de schepen van openbare werken in onze gemeente. Hij heeft het op zijn beurt doorgegeven aan de technische dienst om 'n herstelling te doen.
Daarna naar de glascontainer gegaan want de draagtassen waren vol. En om de voormiddag af te sluiten, mijn gras gemaaid. Toch effe mee bezig geweest.
En dan in de namiddag naar de club. Drie partijen gespeeld tegen Raymond en gewonnen, zij het dat hij zijn vel in partij twee, duur verkocht heeft. Ik stond zelfs op verlies. Maar opgeven staat ook niet in mijn woordenboek.
Weer 'n goed gevulde dag. Morgen vermoedelijk per fiets wat inkopen doen, inkopen gerelateerd aan mijn fiets- en wandelhobby.
Als je mijn titel van vandaag leest, dan ben ik gebuisd voor mijn (her) examen nieuwe band opleggen. Maar dadelijk meer hierover.
Zoals aangekondigd was het vandaag 'n fietsdag. Mijn route lag klaar en het zou deze keer weer 'n Kempenrit worden tot boven in Kinrooi om dan langs de Maas terug te keren. Ik vertrok vanochtend om 10u00 om eerst het kruis in Rekem te passeren. Vandaar ging het naar het station van As met zijn uitkijktoren. En dat het gisteren ferm geregend heeft, dat zag ik aan de talloze plassen. Een korte pauze om wat boterhammen te eten aan die visvijver en dan verderdoor naar Tongerlo. Tenminste, dat was toch de bedoeling. Daar aan de brug naast de Zuid-Willemsvaart, komen diverse fietsroutes tesamen en dat fietscafé is er bekend om zijn lekkere vlaai. Maar helaas, de afrit naar die locatie was afgeplakt met 'n politielint. Er zou vandaag 'n wielerwedstrijd passeren. Geen nood, ik zou ergens anders wel iets tegenkomen. Maar, ... zoals verteld in mijn aanhef, onderweg in Louwel had ik toch wel platte band. Mijn voorste band stond lek. Wiel eruit, buitenband eraf en 'n nieuwe binnenband erop. Maar toen kwam het, ... de kracht in mijn handen en vingers was onvoldoende om die buitenband er opnieuw op te krijgen. Goede raad duur, dus maar aanbellen bij de kortst bijgelegen woning. Een nee had ik, 'n ja kon ik krijgen. En oef gelukkig, de heer des huizes zag direct het probleem en nam mij mee naar zijn garage achter de woning. Met vereende kracht kregen we de band erop en met zijn compressor had ik ineens voldoende lucht in de band.
Maar goed, na mijn tocht verder gezet te hebben, zag ik na 60 km. dan toch in Kessenich/Kinrooi 'n pauzeplaats, 'n cremerie. Twee bolletjes chocolade en 'n tas koffie en ik kon weer verder. In Geistingen kon ik Bart Simpson spotten op een der gevels en in Kinrooi lag de jachthaven meer dan vol. Iets verderop kwam ik dan uiteindelijk aan de Maas, stilaan tijd om terug te keren naar Lanaken. Het is gewoon rechtdoor, oa. langs de kapel in Mazenhoven.
Tja, hopelijk blijf ik de volgende tijd gespaard van platte banden. Maar voor de rest, weer 'n aangename rit bij goed weer.
Amaai, wat 'n dag. Vanmiddag tegen 14u30 ging 'n hovenier mij komen helpen met het snoeien van 'n aantal hagen. Oorspronkelijk waren dat er twee, maar uiteindelijk zijn er dat drie geworden plus 'n grote laurierstruik. Het begon al deze morgen om 10u00 met het leggen van 'n aantal zeilen. Kiezel en snoeisel gaat niet samen. Eens dat gedaan, mij bezig gehouden in de moestuin en aan de bloemenperken. En dan was de tuinman er. Effe samen besproken wat er diende te gebeuren en de man ging aan de slag. Zo 'n hoveniers hebben natuurlijk veel beter materiaal en ook langere bladen aan het snoeimachine. En waar ik voorheen, één haag per dag deed (snoeien en snoeisel opruimen), kon ik vandaag dus het snoeisel opruimen van drie hagen en 'n struik. Het was zijn voorstel om nog andere hagen te snoeien dan oorspronkelijk voorzien. Ik heb uiteraard niet nee gezegd. Hij heeft gewerkt tot 17u30, ik tot 19u00. Toen was alles terug proper en mijn materiaal weggeborgen. Ik voel mij nu wel 'n beetje uitgemolken. Maar gene paniek, morgen is dat weer in orde.
En is er dan niet gewandeld of gefietst hoor ik jullie al zeggen? Natuurlijk wel, deze morgen diende ik naar de bakker te gaan, 'n ommetje ervoor kon er wel af. Eerst langs het Ceulemansplein met zijn kledingcontainers en glasbollen om vervolgens langs de paarden in de Asbeekweg te wandelen. In Sparrendal zag ik enkele nieuwe beachvolleybalvelden. Vermoedelijk zijn die gemaakt voor volleybalclub Sparvoc, een der oudste clubs van Limburg. Ze zijn nu vooral bezig met de ontwikkeling van de jeugdwerking. Veel stelde de wandeling niet voor, maar ik heb toch weer van de rust in 't bos geprofiteerd.
Vandaag wil ik nog 'n uitsmijter toevoegen aan mijn verslag. Jullie weten dat ik werk met Strava om mijn wandelingen en fietstochten te registreren. Met Strava kun je ook toelating geven aan anderen om je te volgen. Zij zien dan je prestaties. Andersom werkt dat ook, je kunt ook anderen volgen. Zo volg ik bvb. Remco Evenepoel en Thomas De Gendt. Beiden zijn nu bezig in de Vuelta. Het viel mij al enkele dagen op dat Thomas dagelijks 'n tiental kilometers extra fietst dan Remco. Nieuwsgierig als ik ben, heb dan ook Thomas de vraag gesteld. Natuurlijk had ik geen antwoord verwacht, maar kijk, ... Thomas heeft wel de moeite gedaan om mij te antwoorden. Geweldig toch.
Er zou gefietst worden vandaag, tenminste bij droog weer. Deze voormiddag zag het er alleszins veelbelovend uit, op weg dus maar, zij het toch met de regenjas in de achterzak. Uiteindelijk heb ik die regenjas niet nodig gehad, gelukkig maar.
Ik vertrok via Kanne en de brug in Lanaye, naar Moelingen in de Voer. Ik kom daar graag, het is aangenaam fietsen in de Voer. Mooie vergezichten wissel mekaar af, en af en toe zie je ook 'n mooie kapel. Zo bvb. de Steenboskapel in het gehucht Schophem. Ze werd gebouwd in 1846.
Voeren is ook klimmen, zo bvb. de helling Op de Eiken, 1,9 km. lang en max. rond de 10% stijging. Boven op de helling ging het linksaf, naar Ned. Limburg, meer bepaald naar Gulpen. Voortdurend zie je mooie oude vakwerkhuisjes en in Gulpen zelf, 'n mooie muurschildering. In Gulpen, rechtdoor richting Genhout. Eerst nog 'n foto van het kasteel van Wijnandsrade en in Genhout zelf, 'n schitterend houten beeld aan de kerk.
Stilaan kwam het punt in zicht waar ik de Maas kon oversteken. Eerst nog effe halt gehouden in Beek aan die grote steen. Overblijfsel van WO II? Tja, op dat punt dienden in de rapte, de aardappelen even afgegoten worden, moet ook gebeuren ... Maar, ... het was weer zo 'n rit, veel natuur en weinig horeca. Ik had wel in Gulpen kunnen pauzeren, maar daar is het mij zoals altijd, veel te druk. Zo kwam het dat ik vandaag pas op km. 80 in Geulle a/d Maas kon stoppen voor 'n tasje koffie en 'n stuk taart. Ik had daar overigens nog 'n aangenaam gesprek met twee andere senioren. Zij waren met hun elektrische fiets op pad.
Een paar kilometer verder, was ik dan aan de Maas om met het veer over te steken naar Uikhoven. Ik was niet alleen op de boot, we waren met zijn tienen. En eens in Uikhoven is het niet ver meer naar thuis. Toch nog even halt gehouden om die baggeraar midden in de Maas, te fotograferen. En in Lanaken, wat denk je ... ? Een lekker biertje en dan naar huis voor 'n verfrissend bad.
Wat was me dat allemaal deze voormiddag en middag, 'n ware zondvloed boven onze regio. En niet alleen véél water, ook heel wat gedonder. Gelukkig zegt het spreekwoord: "na regen komt zonneschijn".
En ja hoor, er was zonneschijn en véél zuurstof in de lucht. Prima dus om 'n wandeling te maken. Eerst langs de Waterstraat waar die spiegel uitnodigde tot 'n foto,'n stevige plas water 'n beetje verder en het kasteel in de verte. En met al dat water, staan de bloemen er mooi bij. De reuzenzwammen zie je nu overal, ... hoe zeg je dat ....? Ze schieten als paddenstoelen uit de grond ... ! Via de brug over het kanaal, naar de Industrieweg. Ook daar wordt onze aandacht gevestigd op de boerenstiel. Als ze bij ons zo verder gaan, dan is er binnen enkele jaren geen sprake meer van de vele kleinere boerenbedrijven. Ook langs die straat kon je zien dat er enorm veel regen gevallen is, een weide vol met water.
Terugkeren wilde ik via de tunnel aan de fietsbrug, maar er was geen doorkomen aan, de hele tunnel stond nog vol met water. En natte schoenen waren uiteraard aan mij niet besteed. Nog effe geprobeerd om aan de lichten over te steken, maar uiteindelijk niet gedaan, toch maar gekozen voor 'n veilige manier. En die veilige manier was de volgende tunnel aan de Stationsstraat. Gezien de weg daaronder wat afloopt, was er geen water blijven staan. En uiteraard staat de beek ook weer vol, wat dacht je.
Soms heb je zo van die dagen dat - om het met 'n spreekwoord te zeggen - de klad er 'n beetje inzit. Niet dat ik niets gedaan heb of mijn namiddag in ledigheid zal doorbrengen, nee, het loopt zoals het loopt.
Vanmorgen te voet naar de bakker geweest om vervolgens thuis enkele noodzakelijke dingen online te bestellen. Een afspraak met de dokter gemaakt, ook al eens nodig, en nadien bij mijn bank mij gaan vergewissen of ik in mijn financiele toestand 'n kleine verandering kon aanbrengen. Tenslotte naar de winkel geweest waar mij beloofd werd dat gisteren woensdag, 'n nieuwe lading fiets- en kettingontvetter zou toegekomen zijn. Maar helaas, nul op het rekest. Daar zien ze mij niet meer terug voor dergelijke aankopen. En na de middag nog wat bezig geweest in de tuin. Er dienden wat uitgebloeide planten en struiken verwijderd te worden en op de composthoop gesmeten. Ik was nog maar net bezig, toen het begon te regenen. Nu heb ik van wat regen geen schrik, dat werkje diende te gebeuren en alzo geschiedde.
Maar nu ik naar de buienradar kijk, zitten we opgescheept met 'n nieuwe regenzone die minstens tot 18u00 zal duren. Ik heb er de stekker dan maar uitgetrokken en jullie voorzien van wat oude postkaarten van de gemeente Zonhoven. Waarom Zonhoven ...? Enerzijds kom ik er regelmatig per fiets, het is niet te ver van thuis en anderzijds woont een van mijn blogvrienden in die gemeente. Ik hoop dat hij er plezier aan beleeft, uiteraard jullie ook.
En voor de rest, toch even bekomen van mijn twee fietstochten deze week, 'n dagje rust kan zeker geen kwaad.
Mijn tweede fietstocht op drie dagen, wederom met bijna 110 km. op de teller, en nu ik dit aan 't schrijven ben, voel ik dat mijn pijp zo goed als leeg is. Maar geen gezeur, ik heb het mijzelf gezocht. Dus geen excuses.
De bedoeling was om nog eens naar Herk-de-Stad te fietsen, dat was weer effe geleden. Mijn plan lag klaar vanmorgen, het weer was prima en ik had er zin in. Ik vertrok richting Zutendaal alwaar ik vooral door de bossen fietste. Zo kwam ik nog eens door de Mandelseweg, 'n straat waar ik dit jaar alle verschillende keren doorheen gewandeld ben. En dan de brug over richting Munsterbilzen. In een van die kleine straatjes aan de andere kant van het kanaal, hebben de bewoners blijkbaar zelf 'n actie op touw gezet. Gaat het hier vooral om sluipverkeer van auto's, of ... rijden de wielertoeristen té snel door hun straat? Wie zal het zeggen.
Via Beverst en Diepenbeek ben je dan rap in Hasselt, oa. langs cinema Kinepolis. En het moet gezegd, in Hasselt hebben ze 'n dikke pluim verdiend. De fietsers worden er op 'n veilige en makkelijke manier doorheen de stad geleid via het fietsroutenetwerk. De stad heeft er echt werk van gemaakt. Aan de overkant van het spoorwegstation zie je het nieuwe gerechtshof staan. Het werd opgeleverd in 2012 en staat er nu te pronken in al zijn vuil. Toen de bouw ervan gegund werd aan de architect, had blijkbaar niemand er rekening mee gehouden dat al die ramen ook regelmatig dienen gekuist te worden.
Mijn route verder gezet langs talloze boomgaarden, oa. langs die appelen op weg naar Stevoort. Echt in het centrum van Herk-de-Stad ben ik niet geraakt, wel doorheen enkele deelgemeenten zoals Berbroek. Op dat punt begon mijn terugrit. Zo passeerde ik oa. Wijer, Nieuwerkerken, Alken, Wellen en Kortessem. Onderweg zie je mooie dorpszichten, verschillende privé landerijen met kasteel, een aantal kasseiwegen met gelukkig voor ons fietsers, 'n goed bereidbare zijstrook.
Na 71 km. vond ik het tijd voor 'n pauze. Alken lag op mijn weg en daar is meestal wel altijd 'n horecazaak open. Maar, ... spijtig genoeg was enkel café Sportwereld open, en waarom spijtig ...? Geen taart, zelfs geen bol ijs, kortom, niks te eten. Ze hebben er blijkbaar geen probleem mee dat je in de buurt bij 'n bakker taart koopt en het op hun terras binnenspeelt. Daar had ik natuurlijk geen zin in. Het bleef dus bij 'n koffie en 'n flesje cola. Uit compassie misschien, hadden ze me wel twee koekjes bij mijn koffie gegeven.
Mooie gebouwen zie je bij de vleet. Zo bvb. het kasteel Printhagen in Kortessem, in 1986 beschermd als monument. Ook het vakwerkhuisje aan de overkant van de straat is sinds 2008 beschermd. Via Beverst en Hoeselt ging het naar Bilzen waar ik bij het verlaten van de stad, mijn laatste droge voeding heb opgegeten. Via Eigenbilzen en Gellik bereikte ik moe maar voldaan onze gemeente. Eerst nog 'n natje voor de inwendige mens en thuis 'n natje voor de uitwendige mens, 'n stevige douche.
Fietsen is altijd 'n beetje 'n avonturentocht, dat heb ik vandaag nog eens ondervonden. Ik ben verschillende keren verkeerd gereden. Een eerste keer op weg naar Visé, er was gewoonweg geen bordje te bespeuren. En eer je in de velden 'n dwarsweg passeert (met mogelijk weer 'n nummerbordje), ben je al enkele kms. ver. Een tweede keer op weg naar 'n terras. Eerst ergens gestopt, maar de mensen rondom mij, waren ook nog aan 't wachten om te bestellen. Daar had ik geen tijd voor. Een volgend terras bood zich aan in Sint-Geertruid. Maar het bordje van het fietsroutenetwerk hing pal aan dat terras. Ik moest achter het lunchroom, rechtsaf. Maar dat had ik natuurlijk niet gezien. Deze jongen fietste gewoon rechtdoor totdat hij het in de smiezen kreeg dat hij verkeerd zat. Na 50 km. had ik behoefte aan 'n pauze en daar had ik meer oog voor, vandaar mijn fout. Nog eens verkeerd gereden juist voor Valkenburg en in Hulsberg.
Nu moeten jullie weten dat in tegenstelling tot Belg. Limburg, de bordjes in onze naburige Nederl. provincie, maar karig zijn opgehangen. Niet aan elke splitsing van wegen hangen bordjes. In Wallonië is het zelfs nog erger, ofwel zijn sommige bordjes gewoon verdwenen of ze hebben er nooit gehangen.
Maar goed, ik heb mijn fietstocht tot 'n goed einde gebracht. De bedoeling was om nog eens over de Houtain te fietsen (de berg heet in feite Chavée Arecht) en vandaar naar Valkenburg te trekken. Vertrekken deed ik te Briegden, langs het Albertkanaal tot Kanne om daar de taalgrens over te steken naar Eben Emael. Je fiets daar 'n stuk langs de Jeker. Die foto van het bouwwerk te Eben-Ezer wil ik jullie niet onthouden. Het is wel geen eigen foto omdat het bouwwerk nu niet te zien is, maar het ligt er wel. Het werd eigenhandig gebouwd door Robert Garcet tussen 1951 en 1965. De man overleed in 2001. Nu is er 'n museum ondergebracht, musée du Silex.
Eens in Bassenge zie je de omgeving veranderen, wat meer heuvels en hellingen. Via Roclange reed ik dan de Chavée Arecht over, 'n helling van slechts 900 meter lang maar met 'n max. stijging van liefts 15%. In het dorp zie je vermoedelijk het mooiste rond punt van de regio. In Visé was het even boterhammentijd om vervolgens via Eijsden en Sint-Geertruid richting Valkenburg te fietsen. Ik kon ze natuurlijk niet allemaal fotograferen, maar mooie huisjes vind je bij de vleet. Het was er weer over de koppen lopen. Maar dat is meestal zo in Valkenburg. Mijn laatste foto maakte ik van 'n kerkje, juist buiten het centrum.
En op het einde, nee, geen pauze in Lanaken centrum wegens de kermis. Eerst eens gaan kijken aan 't Cultuurcafé, maar dat was dicht. Dan maar naar Gellik en daar 'n biertje gedronken op de goede afloop. Moe maar voldaan, nog even dit verslag afwerken en dan met de benen omhoog. 109 km, het is goed geweest.
Met 'n omweg doorheen de velden van Oud-Caberg naar de bakker.
Voor ene keer begin ik eens niet met mijn wandel- of fietskaartje, maar met 'n foto van onze kleinzoon. Ze zijn namelijk 'n aantal dagen met verlof aan de kust geweest. En op een van die dagen wilde Arne, onze kleinzoon, pizza. Maar spijtig genoeg hadden ze geen pizza's op kindermaat, er werd dus geopteerd voor 'n volwassen versie. Maar als je het gezicht van Arne ziet, dan verdenk ik zijn papa - onze schoonzoon - ervan dat hij lachwekkend tegen hem gezegd heeft: "alles opeten hoor"! Uiteindelijk heeft hij toch de helft opgekregen en de rest is in de buik van mama en papa terecht gekomen.
Mijn wandeling begon vandaag al vroeg, rond 8u30. Ik wilde nog eens naar Smeermaas wandelen en terugkomen via de Industrieweg. Zo gezegd, zo gedaan. Mijn 1ste foto met zijn mooie zitringen, maakte ik aan de school achter de kerk. En dan in Smeermaas, de grens over. Wat verderop, 'n foto van de siertuin van een der woningen juist achter de grens. Die woningen vormen zowat 'n eilandje aan de grens tussen de velden. Vervolgens het veld in, oa. langs de kapel en het ijzeren kruis met op de achtergrond, 'n flinke mist.
Eens terug op de Industrieweg in Lanaken, voor het eerst eens die trappen afgedaald. Ik kom er zo dikwijls voorbij, dus vandaag was het zover. Onder de brug door aan de sluis, om tenslotte aan dat verbindingspadje, naar de bakker te wandelen. Zo, 9,7 km. wandelen om 'n brood en wat pistolets te gaan halen, dat kan al tellen.
En het fijnste moest nog komen, iets na het middaguur zijn we met 'n bevriend koppel ergens lekker gaan eten, het is te zeggen, vooral gaan bijpraten. We moesten ons wel per fiets verplaatsen naar 'n naburig dorp, maar het weer was goed en de afstand niet te ver. Het was voor het eerst dat we in dat restaurant kwamen, maar het is absoluut voor herhaling vatbaar.
Normaal zal ik niet rap vertrekken voor 'n langere fietstocht als het regent bij de start, vandaag toch 'n uitzondering gemaakt. Mijn vrouw en ikzelf hadden elders nog 'n opdracht en dat moest uiteraard gebeuren. Zij was met de bus gegaan, ik zou met de fiets nakomen. Maar natuurlijk, juist toen ik wilde vertrekken, begon het te regenen, niet zo 'n klein beetje maar 'n hele plas. Daar zat ik met mijn goed gedrag. Mijn vrouw 'n berichtje gestuurd dat ik iets later zou vertrekken. En ja, toen het iets minder fel regende, de regenjas aangetrokken en toch maar vertrokken. Omdat de wegen natuurlijk kletsnat waren, mag mijn fiets wederom 'n goede poetsbeurt krijgen.
Maar eenmaal mijn opdracht volbracht, kon ik aan mijn rit beginnen. Het was inmiddels gestopt met miezeren. Enkel in Munsterbilzen heb ik nog wat druppels gevoeld, maar te weinig om die regenjas weer aan te trekken. In Zutendaal ben ik even gestopt aan dat infobord. En zo te zien, kun je daar fijn pauzeren. En vanaf daar ging het gestaag verder de Kempen in. In Hengelhoef 'n foto gemaakt van dat kasteeltje. Goed 60 jaar geleden ben ik daar eens geweest op het huwelijk van mijn inmiddels overleden oudere nicht. En tijdens mijn beroepsloopbaan ben ik er nadien nog eens geweest om 'n seminarie bij te wonen van mijn vakbond.
Wat verderop in Kelchterhoef, is de natuur prachtig om te wandelen. En aan zij die enkel willen genieten van de zuivere lucht, werd ook gedacht. Via Houthalen-Helchteren, bereikte ik wat later Meeuwen. Ook de zon liet zich op dat punt eindelijk zien. Het is daar "Aen de Bullenschool" dat ik na 60 km. fietsen, mijn pauze kon nemen. Er was redelijk wat volk op het terras.
En dan in Opglabbeek kon ik niet voorbij aan dat bord van restaurant Slagmolen. Met zijn 2 Michelinsterren en 18/20 bij Gault&Millau, hoort dit restaurant bij de betere klasse. Het Becoming Menu heb je bvb. voor 205,00 euro/persoon met 'n wijnarrangement van 105,00 euro. Geef mij toch maar de gewone keuken en 'n wat lager uitvallend onkostenbonnetje. Trouwens, met mijn koerskledij aan, zou ik er nog niet eens binnen mogen.
Terugkeren deed ik via de Salamander in Maasmechelen en de cité van Eisden. In het Casino ben ik in 't verleden dikwijls geweest. Tijdens mijn volleybalcarriere speelden we dikwijls tegen Eisden en bij hun thuiswedstrijden, werden wij er altijd getrakteerd op smakelijke boterhammen. De kerk wordt ook al eens de mijnkathedraal van Eisden genoemd.
Mijn laatste foto maakte ik aan de boorden van de Zuid-Willemsvaart in Rekem, een der mooie gebouwen van het oude stadje. Voila, weer 'n stevig verslag van 'n mooie fietstocht. Hiermee zit ik op drie dagen tijd, al aan 207 km.
Dag vriendinnen en vrienden, nu ik dit schrijf is de kleinzoon juist toegekomen. Hij blijft deze nacht logeren. We hebben wel nog moeten zeggen dat hij niet te vroeg zou toekomen, want bompa wilde deze morgen eerst nog wandelen om vervolgens toch nog wat ongestoord in de tuin te kunnen werken. Dat is bij deze gebeurd, rap mijn verslag maken en mij in het kindergeweld storten.
Mijn wandeling was vandaag simpel, langs de Industrieweg en de Tweekronenlegerweg naar de brug van Veldwezelt. De laatste straat verwijst naar de Spaanse successieoorlog in het begin van de 18de eeuw. Onderweg zag ik in de verte de brug van Briegden waarover ik bij mijn terugkeer zou stappen. En er is ook al flink gegraven door het baksteenbedrijf.
Aan de brug heten de Limburgers iedereen welkom. Aan de andere kant terug naar beneden tot waar het Albertkanaal zicht splitst. Links het Albertkanaal, rechts het verbindingskanaal naar de Zuid-Willemsvaart. Via de tunnel en de bloemen aan de sportoase terug naar huis. Het was 'n wandeling die zich sportief mocht noemen, zeker als jullie weten dat ik dat deed tegen 6,12 km/uur. Het zweet was navenant.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Wederom 'n geslaagde fietstocht. 
Eens de berg afgereden, links op naar Maasmechelen waar ik 'n foto nam van het gemeentehuis. In het centrum aldaar, rechtdoor naar de brug over het kanaal om daarna richting de Maas te fietsen. In Kotem enkele foto's genomen. En die zwammen, .... op dood hout komen die uiteraard veelvuldig voor. 
Nu, ik heb er geen probleem mee, ik laat hem doen, en als ik eerlijk ben, dan heeft hij al eens gevaar gezien dat ik zelf nog niet had opgemerkt. 
Geen nood, er ligt altijd wel 'n biertje in de frigo, en die heeft uiteraard gesmaakt. 
Maar, ... dan kom ik terug op mijn titel van vandaag, op 'n bepaald moment kwamen er twee wielertoeristen aangereden die richting het Kerkplein aan 't rijden waren. Nu moeten jullie weten dat de Stationsstraat waar wij buiten zaten, 'n straat is met eenrichtingsverkeer voor auto's. En in het midden van de straat loopt er 'n gootje van +/- 20 cm. breed en 'n opstaande rand van +/- 2 cm. Éen van die fietsers was blijkbaar tegen dat randje aangereden met zijn voorwiel, is uit evenwicht geraakt en zwaar op zijn linkerschouder gevallen. Vermoedelijk 'n sleutelbeenbreuk. 
Ik ben Eddy Meuris