|
Ik had het mij gelukkig goed gepland, fietsen in de voormiddag en in de namiddag mijn blogje bijwerken en hier en daar 'n bezoekje brengen aan collega-bloggers. Het bleef dus droog tussen 9u00 en 12u00, terwijl het nu lichtjes aan 't miezeren is. 
Maar vandaag had ik dus goesting om te fietsen, het was mij al wat te lang geleden. Niet de koersfiets, maar de gewone stadsfiets. Ik wilde niet wéér plat rijden met mijn dunne bandjes op de koersfiets. Vele wegen zijn vuil en met die afgevallen bladeren zie je niet altijd waar je overheen rijdt. 
Ik vertrok richting Herbricht. Aan de brug zag ik dat ze volop aan 't werk zijn aan dat witte huis op de achtergrond. Na zovele jaren te zijn verwaarloosd, zou er mogelijk toch schot in de zaak zitten om die woning om te vormen tot 'n horecazaak, iets wat toch de bedoeling zou zijn.  Wat verderop zie je dat aan de Nederlandse kant van de Maas goed werk is geleverd, zoniet zou het water véél hoger staan. 
In Kotem wilde ik de autostradebrug over fietsen aan de gewone rechterkant. Maar dikke pech, het fietspad was door werken afgezet tem. 17/11, morgen dus. Ik heb dus effe moeten rondrijden om aan de linkerkant wel de brug over te kunnen. Eens in Nederland, de andere kant dus, word je wel geconfronteerd met de Scharberg, 'n klein steil ding van ocharme 200 meter, maar wel steil. Op het profielkaartje zeggen ze max. 9% over de eerste 50 meter. Maar dat is 'n gemiddelde, ik vermoed dat het steilste stuk boven de 10% was, ... en dat met mijn stadsfiets ...! Opmerkelijk is dat het Julianakanaal 'n stuk hoger ligt dan het Maasbekken. Je fietst er soms op wegen en dan zie je ineens links boven je, 'n schip voorbij varen. Je kunt er ook fijn wandelen. 
Mijn rit ging verder langsheen het kasteel van Geulle a/d Maas en 'n kapel in Brommelen, gebouwd door haar inwoners in 1959. Toen ik er binnenging, was er juist 'n oude man aan 't bidden. Hij heeft er ook 'n kaarsje aangestoken. Het was zelfs warm in de kapel. Vervolgens fietste ik verder tussen Itteren en Borgharen. Rechts heb je 'n prachtige natuurstrook. Achteraan, de Maas en helemaal aan de einder, België.
Zoals meestal keerde ik terug via de Noorderbrug in Maastricht en dat mooie oude huis kort bij de grens. Mijn laatste foto maakte ik aan de oude spoorbrug, juist vóór de grens. Op dat punt zag ik dat de 40 km. reeds bereikt waren, maar dat het ook tijd was om mij naar huis te spoeden. De chef-kok zou "not amused" zijn zou ik te laat zijn zonder te verwittigen.
Voila, dat zit er weer op. De rest van de week geeft niet veel fietsweer.
|
Lieve groetjes vanwege Annie & Rogier 
Ik ben Eddy Meuris