aantal stappen: 2.151.333 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 174
aantal fietstochten: 57
Zoeken in blog
24-03-2023
Mèsnaot.
Mèsnaot - het Lanaker dialect voor kletsnat - thuis komen na 'n wandeling, het is weer eens iets anders. Het zag er nochtans goed uit vanmorgen, om 7u15 bij het naar de bakker gaan, kwam de zon al piepen en na het ontbijt en de papieren krant, was het zelfs zonnig. Tijd dus om de koe bij de hoorns te vatten en mijn tuin in te trekken voor enkele uurtjes noeste arbeid.
Na het middagmaal en nog wat losse eindjes afwerken in de tuin, was het tijd om te gaan wandelen. Ik had nog even gedacht aan 'n fietstocht, maar het waaide mij te hard. Normaal was er geen regen meer voorzien, ten minste, ik had er goede hoop op. Maar zoals zo dikwijls, buien ontstaan gewoon uit het niets en na 2 km. had ik al prijs. Zou ik 'n paraplu meegenomen hebben, dan had die zeker geen soelaas geboden, meer nog, dan was die zeker ten hemel opgestegen, tijdens die buien trok de wind stevig aan.
Ik was vertrokken via het fiets- en wandelbrugje om dan daarna rechts de Industrieweg te nemen. Even 'n foto van de overzijde van het kanaal, het hout van papierfabriek Sappi. Na de laatste fabriek, links af naar het slagveld van Lanakerveld. Daar scheen ineens weer de zon en kon ik langs het kruis en de wegwijzer naar de kapel, doorwandelen naar de oude spoorbrug. Doorgaans staat er altijd water, vandaag was het niet anders. Achter de brug, enkele mooie oude woningen, voorheen België, maar vanaf 1839 Nederlands grondgebied.
En dan terug de grens over in Smeermaas, om even later wederom 'n fikse bui over mij heen te krijgen. Ik had weliswaar 'n waterdichte regenjas aan, maar al dat water liep van die jas naar beneden met 'n natte broek tot gevolg. Maar goed, ik was op weg naar huis en uiteindelijk brak de zon er weer door waardoor ik toch nog iets opdroogde.
Een douchke, 'n tas koffie, de koers op tv en ene lekkere Duvel, waren het vervolg van mijn dag met 'n verdiende ritwinnaar: Wout van Aert.
Het was vanmiddag: doe ik het of doe ik het niet. Wel het is dat eerste geworden, al moet ik zeggen dat na 50 meter wandelen, de eerste druppels alweer vielen en na enkele honderden meters zelfs 'n fikse bui. Maar jullie kennen mij, ik geef niet rap op. Ik had mijn paraplu mee en die was dus nodig. Maar na goed één kilometer wandelen, kwam de zon toch even piepen. Het bleef nadien nog miezeren, maar te weinig om terug naar huis te keren.
Ik vertrok via de Pannestraat en de tunnel onder de grote weg, richting het kanaal. Mijn eerste foto met één der windmolens en wat dreigende wolken. Even verderop, 'n oud bord met welkom in het Maasland. Het valt langs het kanaal op dat er goed aan beheer gedaan wordt mbt. de bomen die er langs staan. Zieke bomen of 'n teveel aan bomen, die worden direct gekapt.
Aan de brug van Tournebride, links af de tunnel onderdoor. Het heuveltje met vlaggen, is een der ronde punten in Tournebride. Vandaag nog eens doorheen de burchtruïne gewandeld met zicht op de toegangstoren en een der grachten achteraan. Via de volle beek, naar de kinderboerderij. Ik kon me al niet meer herinneren wanneer ik nog eens in die schuren, binnen was geweest om naar de kippen en konijnen te kijken. Het moet geleden zijn van toen onze eigen kinderen nog jong waren. De haan vond het niet zo prettig dat ik hem op foto vastlegde. Hij maakte veel misbaar.
De laatste foto maakte ik op de hoek van de Henri Dunantstraat. De straat is deels opgebroken voor werken allerlei. Volgend jaar gemeenteraadsverkiezingen ..... ? Vandaar zoveel wegenwerken in onze gemeente ... ?
En die 500 kilometer, ... mijn doel voor de maand maart heb ik dus al bereikt. Maar ik doe verder, zeker als er niet kan gefietst worden wegens regen of te veel en harde wind. Blijkbaar is er in andere delen van ons land, wel wat beter weer geweest met temperaturen tot 16°. Om jaloers op te zijn.
Vandaag wilde ik de mogelijke regenbuien in de namiddag vóór zijn, maar ... het is nu 13u15 en het ziet er naar uit dat de buien wegblijven uit onze streek. Ook goed, 'n droge dag dus mogelijk.
Mijn wandeling zat al direct in mijn hoofd, naar de Bessemerberg, het fietspad Zutendaal - Gellik en dan terug naar huis.
Ik vertrok via de Roelerdreef waar de werken al maanden bezig zijn en waar de bewoners blijkbaar nog geen zicht hebben op 'n definitieve afwerking van hun straat. Je moet het maar voor hebben met zulk minder goed weer, dagelijks met de dweil door het huis moeten gaan om je woning toch iets of wat proper te houden.
Wat verderop in het bos zag ik dat ze die omgevallen boom, netjes aan de kant getrokken hebben en in stukken gezaagd hebben. Mijn berichtje naar het gemeentehuis heeft dus 'n goed gevolg gehad. Boven op de Bessemerberg naar links, naar het fietspad Zutendaal - Gellik. Dat pad volgde ik tot in Gellik aan de Zilverdennenlaan. Op de Bergstraat staat een der oudste woningen van Gellik.
En eenmaal beneden (die Bergstraat loopt flink af), naar de Kounterstraat. Daar 'n foto gemaakt van het kaartje van het fietsroutenetwerk om dan langs de paarden, terug huiswaarts te keren. Kort aan de sportoase nog 'n laatste foto van één der poelen, recent gemaakt voor de kamsalamander.
En die laatste afbeeldingen ...? Iedereen kent wel wielrenner Wout van Aert. Ik zag op Strava dat hij afgelopen maandag door onze deelgemeente Gellik gefietst is. Hij passeerde oa. in Kelchterhoef, fietsen door de heide, de Lieteberg en Alden Biesen. Een toeristisch tochtje dus.
En nadien voor mij het beste van de dag, thuis ene lekkere forel op het menu.
Vandaag toch iets speciaals meegemaakt, seffens meer hier over.
Na de natte voormiddag, klaarde het uiteindelijk toch op, sein om nog eens 'n stevige wandeling te maken. Deze keer was het weer naar Maastricht, wel te verstaan, heen en terug. Doel was het biologisch lokaal "Gedeelde Weelde", om daar 'n tas koffie te gaan drinken.
Ik vertrok langs de grote grens in Smeermaas aan paal 103. Dan naar het fietspad om afwaarts naar de Noorderbrug te stappen. Onderweg kom ik dan altijd langs dat mooie oude huis, steeds goed voor 'n foto. Aan de Noorderbrug krijg je dan die graffiti te zien, beoordeel zelf maar of dat mooi is. En dan even die tas koffie in de Gedeelde Weelde, 'n moment van korte rust. Je ziet er ook vele fietsen met 'n volle blauwe band (lekvrij dus), typisch Nederlands, bij ons zie je dat zelden.
Terugkeren deed ik via de kleine grens, zijnde de straat waar ook de sluis van Bosscherveld ligt. Er werd juist 'n schip versast. Kort aan Smeermaas was de postbode nog volop in de weer met zijn brief- en pakjesbezorging. En aan paal 106 keerde ik terug in België. Mijn laatste foto nam ik op de hoek van de Sapstraat, 'n nis in de gevel met enkele mooie beeldjes.
Maar dat speciale, dat maakte ik mee op de Nijverheidslaan, bijna dus terug in het centrum van Lanaken. Ik had al van ver 'n man gezien met zijn linkerarm in 'n mitella, vermoedelijk was die arm gebroken. Toen we bij mekaar kwamen, stak hij ineens de straat over met toch wel 'n opmerkelijke vraag, iets wat mij - denk ik toch - op mijn 69-jarig leven nog nooit gevraagd werd. "Mijnheer", vroeg hij, "kunt u misschien de veters van mijn schoen opnieuw strikken?" "Met mijn gebroken arm lukt mij dat niet". Natuurlijk heb ik dat met graagte gedaan. Een goede daad gedaan dus. Alleen spijtig dat ik er geen foto van heb.
Eigenlijk zou ik vandaag mijn verslag moeten beginnen met 'n vuil woord. Al dagenlang werd er aangekondigd dat de maandag, vandaag dus, de betere dag van de week zou worden met nauwelijks regen. Ik had dus met mijn maat Hubert afgesproken om te gaan fietsen ipv. te gaan schaken. Ik zou dan op vrijdag gaan schaken, dat kan nu ook. We hadden wel 'n kleine "maar" ingebouwd, zou het weer toch niet al te best zijn. En wat denk je dat er gebeurt, juist boven onze streken moest het toch wel miezeren met af en toe 'n bui. Fietstocht dan maar afgeblazen met toch nog in het achterhoofd, zou het in de namiddag enkele uren droog blijven, er toch op uit, zij het dan met de stadsfiets. Maar ijdele hoop, weer 'n klein buitje. Dan maar de paraplu gepakt en gaan schaken.
We waren vandaag met twaalf, zes borden dus. Een mooie opkomst. En mijn uitslagen: 1 X remise (gelijkspel) - 1 X verloren - 2 X gewonnen. Ik mag dus tevreden zijn.
Maar dat klein ommetje achteraf, heb ik mezelf toch nog gegund, zij het dat het weer lichtjes aan 't miezeren was. Via de Brouwerij van Aubelstraat, waar vele afgedankte elektrische apparaten staan te wachten op hun definitieve recyclage, over de parking van het Uitvaartcentrum en nog even door de Stationsstraat. Daar kun je niet langs het statige huis kijken van wijlen dokter Vaes. Dokter Vaes was 'n fenomeen, 'n dokter van de oude stempel, steeds volle wachtzalen en nadien altijd op pad voor zijn patiënten. Als klein kind was ik er al klant. Hij heeft 'n goed lang leven gehad. Maar nu recent zijn echtgenote ook overleden is, ben ik benieuwd wat er met de woning zal gebeuren.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Het zag er nochtans goed uit vanmorgen, om 7u15 bij het naar de bakker gaan, kwam de zon al piepen en na het ontbijt en de papieren krant, was het zelfs zonnig. Tijd dus om de koe bij de hoorns te vatten en mijn tuin in te trekken voor enkele uurtjes noeste arbeid. 
Ik ben Eddy Meuris