aantal stappen: 1.500.920 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 121
aantal fietstochten: 32
Zoeken in blog
21-03-2023
Een tas koffie drinken in Maastricht.
Vandaag toch iets speciaals meegemaakt, seffens meer hier over.
Na de natte voormiddag, klaarde het uiteindelijk toch op, sein om nog eens 'n stevige wandeling te maken. Deze keer was het weer naar Maastricht, wel te verstaan, heen en terug. Doel was het biologisch lokaal "Gedeelde Weelde", om daar 'n tas koffie te gaan drinken.
Ik vertrok langs de grote grens in Smeermaas aan paal 103. Dan naar het fietspad om afwaarts naar de Noorderbrug te stappen. Onderweg kom ik dan altijd langs dat mooie oude huis, steeds goed voor 'n foto. Aan de Noorderbrug krijg je dan die graffiti te zien, beoordeel zelf maar of dat mooi is. En dan even die tas koffie in de Gedeelde Weelde, 'n moment van korte rust. Je ziet er ook vele fietsen met 'n volle blauwe band (lekvrij dus), typisch Nederlands, bij ons zie je dat zelden.
Terugkeren deed ik via de kleine grens, zijnde de straat waar ook de sluis van Bosscherveld ligt. Er werd juist 'n schip versast. Kort aan Smeermaas was de postbode nog volop in de weer met zijn brief- en pakjesbezorging. En aan paal 106 keerde ik terug in België. Mijn laatste foto nam ik op de hoek van de Sapstraat, 'n nis in de gevel met enkele mooie beeldjes.
Maar dat speciale, dat maakte ik mee op de Nijverheidslaan, bijna dus terug in het centrum van Lanaken. Ik had al van ver 'n man gezien met zijn linkerarm in 'n mitella, vermoedelijk was die arm gebroken. Toen we bij mekaar kwamen, stak hij ineens de straat over met toch wel 'n opmerkelijke vraag, iets wat mij - denk ik toch - op mijn 69-jarig leven nog nooit gevraagd werd. "Mijnheer", vroeg hij, "kunt u misschien de veters van mijn schoen opnieuw strikken?" "Met mijn gebroken arm lukt mij dat niet". Natuurlijk heb ik dat met graagte gedaan. Een goede daad gedaan dus. Alleen spijtig dat ik er geen foto van heb.
Eigenlijk zou ik vandaag mijn verslag moeten beginnen met 'n vuil woord. Al dagenlang werd er aangekondigd dat de maandag, vandaag dus, de betere dag van de week zou worden met nauwelijks regen. Ik had dus met mijn maat Hubert afgesproken om te gaan fietsen ipv. te gaan schaken. Ik zou dan op vrijdag gaan schaken, dat kan nu ook. We hadden wel 'n kleine "maar" ingebouwd, zou het weer toch niet al te best zijn. En wat denk je dat er gebeurt, juist boven onze streken moest het toch wel miezeren met af en toe 'n bui. Fietstocht dan maar afgeblazen met toch nog in het achterhoofd, zou het in de namiddag enkele uren droog blijven, er toch op uit, zij het dan met de stadsfiets. Maar ijdele hoop, weer 'n klein buitje. Dan maar de paraplu gepakt en gaan schaken.
We waren vandaag met twaalf, zes borden dus. Een mooie opkomst. En mijn uitslagen: 1 X remise (gelijkspel) - 1 X verloren - 2 X gewonnen. Ik mag dus tevreden zijn.
Maar dat klein ommetje achteraf, heb ik mezelf toch nog gegund, zij het dat het weer lichtjes aan 't miezeren was. Via de Brouwerij van Aubelstraat, waar vele afgedankte elektrische apparaten staan te wachten op hun definitieve recyclage, over de parking van het Uitvaartcentrum en nog even door de Stationsstraat. Daar kun je niet langs het statige huis kijken van wijlen dokter Vaes. Dokter Vaes was 'n fenomeen, 'n dokter van de oude stempel, steeds volle wachtzalen en nadien altijd op pad voor zijn patiënten. Als klein kind was ik er al klant. Hij heeft 'n goed lang leven gehad. Maar nu recent zijn echtgenote ook overleden is, ben ik benieuwd wat er met de woning zal gebeuren.
Hopelijk komt na die zonneschijn - zoals aangegeven in mijn titel - niet opnieuw regen, het ziet maar erg grijs nu om 11u00, zondagmorgen.
Ver wilde ik vandaag niet wandelen, enerzijds om niet met bezwete kleren terug thuis te komen, anderzijds omdat ik eerst naar de bakker moest en nadien mijn zus en schoonbroer wilde gaan bezoeken. En in feite ook omdat ik voor deze middag, gereserveerd had voor twee personen voor 'n etentje.
Mijn wandeling stelde dus vandaag niet veel voor. Naar de bakker, de Eikelenweg in, dan naar de Steenselberg om vervolgens wat foto's te nemen op de Asbeekweg. Paarden zie je er altijd. En op de andere straten moest het leven nog op gang komen, er was nauwelijks verkeer. En dan om af te sluiten, wat bijbabbelen met mijn naasten.
Vanmorgen had ik de keuze, 'n wandeling of 'n fietstocht, zij het 'n tochtje met de stadsfiets. Het is dat laatste geworden. Vertrokken iets na 10u00 en uiteraard met de bedoeling tijdig terug thuis te zijn voor het middagmaal.
Het werd 'n tochtje langs de Maas. Mijn eerste foto's nam ik in Smeermaas waar het eilandje, op de bomen na, volledig in het water verdwenen is. Iets verder kwam ik door Hochter Bampd waar ik enkele runderen zag grazen en waar ik links het kasteel van Hocht tussen de bomen zag. In Herbricht even gestopt voor wat foto's van de Maas. Hier zie je pas welke omvang de Maas heeft na al die verbredingswerken aan de Nederlandse kant. Ook in Uikhoven even gestopt voor wat foto's.
En dan kwam ik in Kotem, tijd dus om terug te keren. Hiervoor nam ik de gewone weg door oa. Boorsem en opnieuw Uikhoven. Vervolgens 'n stukje binnendoor, 'n smal fietspad tussen Uikhoven en de brug naar Rekem. In Rekem, de grote weg Lanaken - Maasmechelen over om aan de Begijnenbos, links af te draaien naar hotel La Butte aux Bois.
Om 11u50 was ik thuis, juist op tijd om mijn voeten onder tafel te duwen en te genieten van 'n lekker maal. En die laatste foto, die nam ik thuis, nadat ik nog 'n aantal rijen gespit had in mijn moestuin. En om de namiddag af te sluiten, juist gezien dat Mathieu de koers gewonnen heeft. Hij is zowel 'n Nederlander als eentje van ons, gezien hij in België woont.
Waw, vandaag de eerste dag met 'n lentegevoel. Voormiddag ben ik begonnen met mijn moestuin om te spitten om dan na het middagmaal, de bus te nemen naar het ziekenuis van Genk. Eigenlijk stond dat gisteren op de planning, maar omdat mijn maat Peter enkel donderdag kon fietsen, heb ik mijn plannen omgegooid. Spijtig misschien want vandaag was de betere dag.
Maar nu mijn wandeling, vertrokken dus aan het ziekenhuis (1ste foto na het kaartje is geen eigen foto), om vervolgens de grote weg over te steken en rechts aan te houden. Links van mij lag Kattevennen, een recreatiegebied bij uitstek. Een paard heb ik altijd graag op foto en er was ook het feit dat ik vandaag niet de enige wandelaar was, ook niet in het bos.
In Zutendaal kwam ik langs manege Bosscherhof. In het centrum 'n tas koffie gedronken bij Robuust, 'n restaurant, maar je kunt er ook terecht als wandelaar of fietser. Zutendaal promoot zichzelf als "het groenste snoepje" maar het is wel spijtig om te zien dat het hele centrum volgebouwd wordt met appartementen.
Om niet via de grote weg te moeten terugkeren, nam ik de Mandelseweg, 'n fietspad door het bos. Op het hoogste punt van Lanaken, de Bessemerberg, nog 'n foto genomen en die boom, dat is 'n pruimkers. Weer 'n bewijs dat de lente nadert.
En nu juist gezien dat mijn andere fietsmaat Hubert ook met de training gestart is, 60 km. om te beginnen, niet slecht.
Vrijdagavond en het weekend kan beginnen. Veel liefst en nog zonnige dagen.
Als je met twee gaat fietsen, dan is het niet evident dat er veel foto's gemaakt worden. Vandaag was Peter mijn metgezel, zijn 1ste fietstocht dit jaar. En hij heeft het geweten, de afstand en wind tegen bij vertrek.
Ik had Peter op voorhand gevraagd hoeveel kms hij dacht aan te kunnen. Tussen de 50 en 60, heeft hij mij geantwoord. Ok. met dit gegeven ben ik aan de slag gegaan en heb 'n rit naar zijn kunnen voorbereid.
Wij zijn vertrokken aan de brug van Briegden om via het jaagpad langs het Albertkanaal tot Kanne te fietsen om daar de brug over te steken. De rit ging verder langs de sluis van Lanaye, Visé tot in Haccourt. En pech voor Peter, maar vanaf Briegden tot in Haccourt hebben we stevige wind tegen gehad, ik vermoed zo'n 4 bfr. Maar gelukkig, eens het verste punt bereikt, konden we aan de terugweg beginnen, nu wel met wind in de rug.
Voor de 2de maal door Visé om dan aan de brug in Moelingen, de Maas over te steken richting Eijsden. Met nog 'n rechtse bocht naar Gronsveld, waren we toch al rap op de Noorderbrug in Maastricht. In Smeermaas zag ik dat Peter zijn laatste kruid verschoten had, tijd voor hem om huiswaarts te keren. Hij kwam uiteindelijk uit op 'n afstand van ruim 57 km.
Zelf had ik nog niet veel goesting om er mee te stoppen, vandaar nog 'n extra lus via het kasteel van Hocht, en Rekem. In Rekem enkele foto's gemaakt, oa. van het kasteel en de distellerie Senden (info hier over: zie verder bij de foto's). Vanuit Rekem, nog de weg bergop genomen naar Zutendaal. Geen moeilijke klim maar wel 2,6 km. lang. Boven op de Besmer, terug naar huis via Gellik.
Maar voor het thuis aankomen, de douche en het avondmaal, nog rap 'n terraske in het centrum. Toevallig was daar ook 'n schaakmaat en ex-collega aanwezig zodat we nog effe ene gezellige babbel hadden. En Peter? Ik hoop dat hij straks uit zijn zetel geraakt. Alle gekheid op 'n stokje, nog 'n paar keer met mij op pad, en hij kan weer de kms en de snelheid aan.
Het was 'n boeiende dag vandaag. Het begon met te voet naar enkele winkels te gaan en mijn bankzaken te regelen (ben uiteindelijk op 5 plaatsen geweest) om na de 10-uur koffie, aan mijn geregistreerde wandeling te beginnen. Na het middagmaal, in mijn tuin gewerkt om daarna, weer al eens, te voet naar mijn oogarts te gaan om 'n attest te gaan afhalen, dienende voor mijn apotheker. Nadien naar de koers gekeken (Nokere Koerse), het avondmaal en het nieuws op tv. En zo dadelijk kijken we beiden naar 'n volleybalwedstrijd.
Ben dus blij heel even tijd gemaakt te hebben voor mijn dagelijks verslagje van mijn wandeling. Ik vertrok via het Uilenspiegelpark en het brugje over de beek om vervolgens het jaadpad te nemen langs het kanaal Briegden-Neerharen. Langs de bunker door tot bijna aan de brug van Tournebride, links af, de tunnel door en naar domein Pietersheim. Voor ene keer die beroemde boom nog eens gefotografeerd. Hij kreeg als naam"de Veldmaarschalk". Hij heeft ooit meegedaan in 'n wedstrijd: "mooiste boom van Vlaanderen".
Terug naar huis via de Wijnwijk.
Morgen ga ik fietsen, nog eens met 'n metgezel. Benieuwd hoe mijn maat er qua conditie voorstaat ... En ja, sorry dat ik vandaag wat weinig tijd heb om jullie blogjes te bezoeken. Maak het goed een van de volgende dagen.
Dag allemaal, gisterenavond had ik wat kleine problemen om bij sommigen onder u in te loggen. Het duurde en bleef duren tot ik 'n foutmelding kreeg. Op mijn gsm lukte het wel, op mijn pc niet. Even 'n rondvraag gedaan bij enkelen, en blijkbaar waren er bij anderen ook wat problemen. Hoe ook, vanmorgen was alles terug in orde.
Vandaag heb ik lang moeten wachten eer ik mijn wandelschoenen kon aantrekken. Het was al iets na 15u00 toen het relatief droog werd. Even door mijn geboortestraat, de Wijngaardstraat om aan de parking in Pietersheim met eigen ogen te zien hoe veel het geregend had. Langs het kasteel en de dreef, naar Merode Interieur, de voormalige rentmeesterswoning van het kasteel van Pietersheim. Even 'n foto van het huidige binnenplein. En dan via de Putstraat door het Graziëllapad om langs het kasteel Alicebourg terug naar het centrum te wandelen.
En toen zag ik ineens 'n nieuw lokaal met geldautomaten. Zouden de andere automaten, nu verbonden en liggende bij de verschillende banken, allemaal verdwijnen?
Terug naar huis met nog 'n foto van dat mooie prieeltje en de Langkeukelbeek.
En ja, er was ook nog 'n droog moment in de vroege ochtend. Om 8u00 was ik al bij de kapper voor renovatiewerken!
Dat denk ik toch, ..... 'n goede daad verricht vandaag. Seffens meer hierover. Het weer was iets minder slecht dan oorspronkelijk werd aangekondigd, wel veel wind maar het bleef droog. Dus na mijn 2-dagelijkse wandeling naar de bakker, mijn wandelschoenen aangetrokken en op pad gegaan.
Om te beginnen via dat eenzame paard aan het onverharde pad naar de Puin. Via de Puin zelf (ik moet toch eens opzoeken waar die straatnaam vandaan komt), langs dierenarts Neven het bos in. Vooral de stukken waar de wind vrijspel heeft, zijn er veel afgeknakte bomen te zien. Eens echter in het bos, valt de wind grotendeels weg.
Aan het bankje, gewoon recht omhoog om aan de splitsing, rechtsaf te slaan. Even nog 'n bergje op om langs de andere kant terug af te dalen. En daar zag ik die omgevallen boom liggen. Ik kom er geregeld langs, dus die boom is pas recent omgevallen. Gezien het 'n hoofdweg is in het bos en die route ook gebruikt wordt door mountainbikers, leek het mij verstandig om dit te melden aan de bevoegde diensten. Ik ken gelukkig iemand op het gemeentehuis (hij is zelfs familie) en hij heeft bos, milieu en duurzaamheid onder zijn bevoegdheden. Met 'n foto en 'n begeleidende tekst heb ik hem verwittigd. Even later kreeg ik al het bericht dat hij er 'n ploeg naar toe zou sturen om het euvel op te lossen. Ik heb dus, denk ik toch, iets goed gedaan.
In de namiddag 'n laatste foto gemaakt van de plaats waar de Langkeukelbeek ondergronds gaat. Gelet op de regen van de laatste dagen, is het niet verwonderlijk dat er weer water door de bedding loopt.
En het schaken van deze namiddag, tja, met wisselend succes. Maar geen probleem, ben weer onder de mensen geweest, geschaakt, gebabbeld, 'n biertje gedronken en de hersenen aan het werk gezet.
Heel effe de deur uit, dat was de opzet van mijn wandeling van vandaag. In de voormiddag was onze kleinzoon op bezoek en mijn wederhelft en ikzelf hadden besloten om het vier-uurtje (eigenlijk 't 3-uurtje) elders te gaan nuttigen.
Zo kwam het dat ik na het middagmaal even de benen gestrekt heb voor 'n korte wandeling. Gewoon onze straat uit, naar de Bessemerstraat en langs de trappen aan de school, naar beneden in de richting van het kanaal. Daar zag ik opnieuw wat de wind allemaal doet met afgestorven takjes. Voor 'n koersfiets met dunne bandjes is dat laveren tussen de twijgjes. Vandaar mijn wijze beslissing van gisteren om gewoon de stadsfiets te nemen met dikkere banden.
Aan de Sappi, terug de helling omhoog om via de Sportoase, terug naar huis te keren.
En die versnapering elders, die heeft ons gesmaakt. Een natje en 'n droogje, kortom wat extra bescherming tegen de koude wind (lees: wat meer vet omheen de knoken!). In mijn geval, dat extra vet wandel en fiets ik er toch terug af.
Sorry verder dat er maar 'n paar foto's gemaakt zijn, dat heb je met 'n korte wandeling. Nog ene fijne avond en tot morgen.
Gisterenavond na het bekijken van het weerbericht, besloten vandaag 'n fietstocht te maken. Het werd weliswaar 'n tocht met de stadsfiets in de namiddag, na 'n toch wel drukke voormiddag. Eerst naar de bakker en daarna was ik muilezel van dienst bij het winkelen in een der plaatselijke warenhuizen. Terug thuis, nog 'n kort werkje in de tuin waarna ik desondanks toch nog even de tijd vond om mijn puzzel af te werken. Beeld van Capri, 1.500 stuks en het merk van de puzzel was Clementoni. Altijd 'n goed merk en mooie stukjes.
Na het middagmaal, dan op pad. Aan de brug van Briegden, naar beneden naar het jaagpad langs het Albertkanaal. In Kanne de brug over om mijn weg te vervolgen richting de sluis van Lanaye. Tussen Lanaye en Moelingen, even gestopt aan die trappen om eens te kijken naar het waterpeil van de Maas. Je ziet duidelijk dat de rivier gestegen is, temeer omdat in de Ardennen al die sneeuw gesmolten is en mee afgevoerd wordt.
In Eijsden nog even gestopt voor 'n foto om dan richting Maastricht te bollen. Maar juist voor de stad, naar rechts gereden, naar Gronsveld en Meerssen. Aan het kruisbeeld kun je rechtdoor fietsen naar Valkenburg, maar ik koos de linkerweg, terug naar Maastricht en de Noorderbrug. Onderweg nog rap een der mooie oudere gebouwen op foto gezet.
En via de Noorderbrug, naar Maastricht en Smeermaas om daar nog 'n laatste lus te maken achter Hocht door. En waarom de stadsfiets? Na de sneeuw- en regenval van de voorbije dagen, weet je nooit hoe de wegen er uit zien. En maar goed ook, op vele fietspaden lagen nog afgerukte takjes, ik heb door plassen moeten fietsen en de boeren hebben met hun tractoren veel modder achtergelaten op de fietspaden.
Mijn fietstocht afgesloten met 'n tas koffie en 'n biertje en daarna 'n lekkere douche. De volgende dagen voorspellen weer niet veel goeds. We zien wel wat ik er van maak.
Met 'n licht gevoel in het lijf (je kent dat wel, na 'n bezoek aan het kleinste kamertje ...) al relatief vroeg op pad om te wandelen. Ik had gezien dat het omstreeks 10u30 zou beginnen te regenen, dus was ik al om 8u52 onderweg.
Deze keer eens niet door modder en water gestapt, maar mij braaf aan verharde wandelwegen gehouden. Ik wilde eindigen met proper wandelschoenen. Als ik zoals gisteren de onverharde paden opzoek, dan weet je op voorhand dat je schoenen het niet droog houden. Dikwijls kun je niet anders dan er doorheen te stappen, want links of rechts is het doorgaans even modderig als rechtdoor. Maar zoals gisteren gezegd, ik laat het niet aan mijn hart komen.
Maar vandaag hield ik het dus droog. Vertrokken langs de Pastoorslindestraat en op de hoek met de Kewithstraat, rechtdoor naar Gellik via de Kewithdreef. Onderweg 'n foto van de talloze paarden die er in Lanaken rondlopen. Terug naar Lanaken via het oude spoor en de grachten die uitzonderlijk volgelopen zijn met water ('n teken dat het de afgelopen dagen goed geregend heeft).
Wat verderop zag ik dat de blaadjes bomen krijgen, ... oei, andersom zeker ... Vroege bloesem? Via het kanaal en de sluis, terug naar het centrum. Aan het Kerkplein de doorsteek naar het Molenweideplein gemaakt en met de eerste druppels regen, mij huiswaarts gehaasd. En nu ik dit aan het typen ben, 11u20, is het flink aan het regenen. Ik maakte voor mezelf ook 'n korte vergelijking met verleden jaar, toen zat ik aan 354,65 wandelkilometers en aan 1.043,45 fietskilometers, gemeten over dezelfde periode. Een heel verschil met dit jaar (zie aan de linkerkant de cijfers van dit jaar). De lente laat duidelijk op zich wachten.
Ze zeggen altijd dat "het kind in iemand" nooit helemaal verdwijnt, zelfs al word je - zoals in mijn geval - 69 jaar. Nu heb ik altijd al 'n voorliefde gehad voor onverharde paden, maar nu in deze tijd van het jaar - de sneeuwval van gisteren en de zware regen van deze nacht - is het overal drassig. Ik zoek het uiteraard niet bewust op, maar ik vind het plezant om door de modder te baggeren en door de plassen te stappen. Pas op, ik doe het niet met opzet, maar soms kun je niet anders.
Anderzijds blijft 'n mens ook 'n stukje avonturier behouden, dat deed ik mezelf aan door op het eind van mijn wandeling, over 'n smal vlonderpad te stappen. Dadelijk meer hierover.
Maar mijn wandeling vertrok in de Arkstraat waar nogal lichtzinnig 'n bouwvergunning werd toegekend voor 'n woonblok met appartementen. Een stoep voor wandelaars, en zeker voor gebruikers van 'n rollator of rolstoel, die kunnen op hun kin kloppen en moeten de rijweg op. Wat verderop, 'n smal openbaar pad genomen tussen de Bessemerstraat en de Heuvelstraat.
En vanaf daar ging het naar Pietersheim. De toegangspoort naar de burchtruïne stond weer open en ik heb er van geprofiteerd om nog eens de klim naar de toegangstoren te maken. De houten treden waren weliswaar spekglad, maar ik ben boven geraakt en heb er toch enkele mooie foto's kunnen nemen. De ruïne heb ik verlaten aan de achterkant. Eerst nog naar beneden om de waterput en de wallen te fotograferen en dan de brug over naar de dreef in het bos.
De dreef gevolgd tot het einde en dan naar links, naar de Neerharenweg. Uiteraard wilden weer enkele paarden van Melchior op de foto. En dan dat vlonderpad, daar wilde ik toch eens kijken hoe drassig de grond was langs het pad. En ja, het had iets van 'n avonturentocht. Eerst diende je je evenwicht te bewaren op dat kletsnatte pad en voorts was het kwestie om niet in het slijk terecht te komen, met gevaar op natte voeten.
Voila, 'n mooie wandeling en dan tel ik mijn ochtendwandeling nog niet mee. In de vroege morgen (7u20) was ik al op pad voor brood, croissants en iets lekkers bij de koffie in de namiddag. En nu, 13u22, is het aan het regenen in Lanaken.
"Oei, oei, oei", dat was mijn eerste reactie toen ik vanmorgen de gordijnen opentrok. Lanaken volledig onder de sneeuw. En het werd er niet beter op. Gaandeweg de voormiddag is er nog overvloedig sneeuw bijgevallen. Het zou toch niet waar zijn, na die regendag van gisteren, vandaag weer niet de deur uit kunnen ...? Foto's van onze tuin deze ochtend.
Maar gelukkig is iets na het middaguur, het sneeuwen gestopt en is de dooi ingezet. Mijn stevige wandelschoenen waren rap aangeriemd om naar Pietersheim te stappen. Via de kinderboerderij en langs de speeltuin, links het onverharde pad genomen naar de grachten rond de burchtruïne en naar het kasteel. Uiteraard was het overal drassig, het was +/- 4°, maar met de juiste schoenen aan, kon dat de pret niet bederven. Terugkeren deed ik via de Putstraat, de Ganzenpoel en de Drie Eikenstraat. Verder gewoon naar het centrum en daar in de rapte nog ene warme choco gedronken. Die smaakte.
Ik zal maar niet klagen over het weer, het is wat het is, regen en nog eens regen. En het ziet er voor de rest van de dag niet beter uit. Er zal dus niet gewandeld of gefietst worden vandaag, tenzij de weergoden nog spectaculair 'n langere droge periode willen inlassen. Maar ik maak mij geen begoochelingen.
Het wordt dus 'n binnen-zit-dag met wat gepuzzel, het lezen van 'n boek en wat hulp in het huishouden (mijn wekelijkse taken). Maar zoals gewoonlijk op dergelijke dagen, wil ik jullie, bezoekers van mijn blog, kennis laten nemen met een der naburige gemeentes. Deze keer wordt dat As (Asch zoals het vroeger genoemd werd). Het dorp ligt ingeklemd tussen Genk-Oudsbergen-Maaseik-Dilsen/Stokkem-Maasmechelen-Zutendaal. As is vooral gekend omdat in 1901, André Dumont er steenkool vond, het begin van 'n lange periode van mijnontginningen in de regio.
As is anderzijds ook 'n gemeente waar ik per fiets, regelmatig doorrij. Niet ver verwijderd van mijn gemeente Lanaken. Je kunt er bvb. het oude kolenspoor nemen tot Maaseik of naar Oudsbergen fietsen. In As is het ook gezellig toeven in het voormalige spoorwegstation, nu 'n fietscafé.
Ik heb dus weer wat oude postkaartjes bij mekaar gezocht maar heb mij toch serieus moeten beperken. Voor zo 'n relatief kleine gemeente, waren er veel verschillende kaartjes te vinden.
Beste mensen, hopelijk hebben jullie wat meer geluk met het weer, anders nog 'n fijne dinsdag.
Het zat er vandaag niet in om louter voor de fun te gaan wandelen. Het werden drie simpele verplaatsingen met 'n bepaald doel.
Vooreerst deze morgen naar de bakker waarbij ik terugkeerde door het Uilenstraatje. De gemeentearbeider had juist het afvalbakje leeggemaakt.
En dan om 10u00 naar de kerk, ..... 't is te zeggen naar de bibliotheek. De bib heeft nog haar onderkomen in de kerk tem. 20 maart waarna ze weer verhuist naar haar normale locatie op de Koning Albertlaan. Gezien de bib dan dicht is van 20/3 tem. 20/4, heb ik mij wat extra leesvoer gaan halen. Ik maak mij daarbij de bedenking dat ik het afgelopen jaar, méér in de kerk ben geweest als de hele 40 jaar daarvoor. Van 'n ketter gesproken ..... In de kerk 'n foto gemaakt van de mooie glasramen.
En deze namiddag was het dan in het Dienstencentrum "Aan de Statie", schaken in de club. Tweemaal gewonnen tegen Patrick, tweemaal kansloos onderuit tegen Michel, onze beste en tevens oudste lid.
En morgen? Benieuwd wat het weer gaat geven. Ze voorspellen niks goeds.
Als je dit leest, wil ik je bedanken voor je bezoek aan mijn fiets- en wandelblog. Naast het wandelen of fietsen op zich, is het dagelijks bijhouden van mijn blog, 'n fijne hobby geworden. Een kort verslagje maken van mijn activiteiten, wat foto's erbij en dit allemaal aan jullie laten zien. Ik hoop dit nog geruime tijd vol te houden.
Mijn dikke - hoge wandelschoenen stonden nog instapklaar vanmorgen, dus maar niet getwijfeld en op pad. Tja, zondagmorgen, geen krant om te lezen, ook geen zondagskrantje van bij de bakker wegens geen vers brood nodig. Zo kwam het dat ik al iets na 8u30 in het bos te vinden was.
Ik wilde vandaag de Roelerdreef eens gaan verkennen, kijken of de werken al opschieten. Maar dat bleek nog niet het geval, de straat ligt nog helemaal open. Maar omdat er uiteraard op zondag niet gewerkt wordt, langsdaar toch het bos ingewandeld. Gewoon rechtdoor omhoog naar de top van de Bessemerberg om dan rechts via dat speciaal herkenningspunt, de grote baan over te steken naar het rusthuis en ziekenhuis. Het valt mij op dat tegenwoordig de slagbomen opnieuw in werking zijn waar lange tijd de auto's gewoon in en uit konden rijden.
In het bos, terug bergaf om aan het grote kruispunt van paden, rechtdoor te wandelen tot aan de Sprokkelstraat. Om terug te keren voor ene keer nog eens het pad rechts genomen richting de watermolen van wijlen "Miet van de Meule". Enkel het laatste deel was iets of wat modderig en met toch wat gemiezer thuis gekomen. Nu had ik mij vanmorgen gewassen met de Franse slag, dat douchke was dus welgekomen. Mijn verslagje maken en genieten van de zondagse rust.
Op 3 maart 1954 werd er 'n jongentje geboren in de woning van zijn ouders. Nu 69 jaar later, lezen jullie het dagelijks verslag van datzelfde jongetje. Mijn laatste jaar als 60-tiger.
Maar jarig zijn, dat is gewoon maar 'n cijfer, dat verandert mijn dagelijkse gewoonten niet. Natuurlijk heb ik rekening gehouden met het bezoek van kinderen en kleinzoon en heb derhalve deze voormiddag mijn - weliswaar korte - wandeling gemaakt.
Gewoon door het centrum, langs het Cultureel Centrum en verder door naar het kanaal en de sluis. Aan de sportoase, even rondom de sporthal om even verderop achter het college, vele sneeuwklokjes te zien.
Het was maar iets meer dan 5 km. maar ik ben toch weer even gaan bewegen. Op het middaguur zijn we beiden, gezellig ergens lekker gaan eten.
Wat de volgende dagen gaan brengen? Minder goed weer, wind, regen, kouder ...
Het weer was mij te goed vandaag om 'n wandeling in de buurt te maken. Fietsen had ook gekund, maar dan diende de wasmachine weer te werken, zij het dat het maar 'n sportprogramma is van 40 min.
Maar goed, 'n wandeling zou het worden en die vertrok weer in Maastricht aan de Wilhelminabrug. De bus was weliswaar 10 min. te laat maar, "I have a lot of time", ik moet mij voor niemand haasten. En dan, zoals gezegd in mijn titel, 'n tasje koffie gaan drinken in de boekenkerk. Sinds kort heb ik daar 'n koffiekaart en na zoveel tassen, krijg je er eentje gratis.
Even verder dan de grote markt, vind je nog een van de vele authentieke gebouwen. En op een van de plassen die allemaal in verbinding staan met de Maas, zag ik ook daar woonboten liggen (paarse cirkel op kaartje). De meeste van die boten vind je aan de linkerkant van de straat op de Zuid-Willemsvaart, 'n wandelstrook waar ik nog al eens achterdoor passeer. En die visser, ... zijn tentje, zijn boot, zijn materiaal, .... Ook even halt gehouden aan de sluis van Bosscherveld. Dat bootje lag te wachten om versast te worden.
Bijna terug in Smeermaas, even het pad links genomen om dat aloude tolhuis naast de Zuid-Willemsvaart nog eens aan de voorkant te fotograferen (groene cirkel). Foto is niet al te best gelukt, volgende keer beter. Achter dat huis heb ik trouwens afgelopen week nog gewandeld. En juist voor de grens, aan één der laatste woningen, 'n mooi kunstwerk.
En morgen, ... 'n speciale dag. Ben zelf benieuwd wat de dag allemaal zal brengen.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Je ziet er ook vele fietsen met 'n volle blauwe band (lekvrij dus), typisch Nederlands, bij ons zie je dat zelden.
Alleen spijtig dat ik er geen foto van heb.
Dan maar de paraplu gepakt en gaan schaken. 
Ik ben Eddy Meuris