aantal stappen: 496.547 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 40
aantal fietstochten: 10
Zoeken in blog
08-03-2023
Winterse wandeling in Pietersheim.
"Oei, oei, oei", dat was mijn eerste reactie toen ik vanmorgen de gordijnen opentrok. Lanaken volledig onder de sneeuw. En het werd er niet beter op. Gaandeweg de voormiddag is er nog overvloedig sneeuw bijgevallen. Het zou toch niet waar zijn, na die regendag van gisteren, vandaag weer niet de deur uit kunnen ...? Foto's van onze tuin deze ochtend.
Maar gelukkig is iets na het middaguur, het sneeuwen gestopt en is de dooi ingezet. Mijn stevige wandelschoenen waren rap aangeriemd om naar Pietersheim te stappen. Via de kinderboerderij en langs de speeltuin, links het onverharde pad genomen naar de grachten rond de burchtruïne en naar het kasteel. Uiteraard was het overal drassig, het was +/- 4°, maar met de juiste schoenen aan, kon dat de pret niet bederven. Terugkeren deed ik via de Putstraat, de Ganzenpoel en de Drie Eikenstraat. Verder gewoon naar het centrum en daar in de rapte nog ene warme choco gedronken. Die smaakte.
Ik zal maar niet klagen over het weer, het is wat het is, regen en nog eens regen. En het ziet er voor de rest van de dag niet beter uit. Er zal dus niet gewandeld of gefietst worden vandaag, tenzij de weergoden nog spectaculair 'n langere droge periode willen inlassen. Maar ik maak mij geen begoochelingen.
Het wordt dus 'n binnen-zit-dag met wat gepuzzel, het lezen van 'n boek en wat hulp in het huishouden (mijn wekelijkse taken). Maar zoals gewoonlijk op dergelijke dagen, wil ik jullie, bezoekers van mijn blog, kennis laten nemen met een der naburige gemeentes. Deze keer wordt dat As (Asch zoals het vroeger genoemd werd). Het dorp ligt ingeklemd tussen Genk-Oudsbergen-Maaseik-Dilsen/Stokkem-Maasmechelen-Zutendaal. As is vooral gekend omdat in 1901, André Dumont er steenkool vond, het begin van 'n lange periode van mijnontginningen in de regio.
As is anderzijds ook 'n gemeente waar ik per fiets, regelmatig doorrij. Niet ver verwijderd van mijn gemeente Lanaken. Je kunt er bvb. het oude kolenspoor nemen tot Maaseik of naar Oudsbergen fietsen. In As is het ook gezellig toeven in het voormalige spoorwegstation, nu 'n fietscafé.
Ik heb dus weer wat oude postkaartjes bij mekaar gezocht maar heb mij toch serieus moeten beperken. Voor zo 'n relatief kleine gemeente, waren er veel verschillende kaartjes te vinden.
Beste mensen, hopelijk hebben jullie wat meer geluk met het weer, anders nog 'n fijne dinsdag.
Als je dit leest, wil ik je bedanken voor je bezoek aan mijn fiets- en wandelblog. Naast het wandelen of fietsen op zich, is het dagelijks bijhouden van mijn blog, 'n fijne hobby geworden. Een kort verslagje maken van mijn activiteiten, wat foto's erbij en dit allemaal aan jullie laten zien. Ik hoop dit nog geruime tijd vol te houden.
Jazeker, vandaag heb ik gefietst. Sommigen zullen de vraag stellen: "fietsen met zulke koude wind?" En toch kon dat, vrij simpel, lees maar mee. Om te beginnen je goed warm kleden: vochtdoorlatend onderhemdje, thermisch shirt met lange mouwen, dikke borst en rugbeschermer met opstaande kraag, keel en mond/neus bescherming, koerstrui, dik winterkoersjasje, korte koersbroek, thermische onderbroek met lange pijpen, aansluitende joggingbroek, kousen, schoenen, handschoenen met vingerbescherming, ondermutsje met oorbescherming en 'n helm.
Verder uiteraard je rit zo plannen dat je tegen de wind in vertrekt en zoals vandaag, bescherming opgezocht op het fietspad As - Maaseik. Met al die bomen langs het pad, was de tegenwind minimaal. En natuurlijk, bij terugkeer, wind in de rug.
De rit zelf wat meer gedetailleerd, vertrokken via Opgrimbie om daar het fietspad door het bos te nemen richting de Salamander in Maasmechelen. Daar links af en 'n beetje omhoog naar de fietsbrug in As. En dan is het aangenaam fietsen op de fietssnelweg richting Maaseik. Ik was aan het meetpunt fietser 53 van vandaag. Om niet door de stad Maaseik te moeten rijden, ben ik er gewoon omheen gefietst. Eerst naar Wurfeld en vervolgens naar Aldeneik. Vooral in Aldeneik is het heerlijk fietsen en wandelen.
Aan de brug in Maaseik, richting Heppeneert om in Dilsen aan de Wissen, mijn laatste boterham op te eten. En omdat de wind goed zat, aan de brug in Maasmechelen, links af gereden, opnieuw naar de Maas. Mijn laatste foto gemaakt van de Maas, bijna in Uikhoven zijnde.
Eenmaal goed en wel in Smeermaas, wilde ik toch zo lang mogelijk profiteren van die rugwind, vandaar nog even 'n ommetje naar Veldwezelt. En dat bleek 'n goede beslissing. In Veldwezelt mijn voormalige postkantoorhouder van Veldwezelt, samen met zijn echtgenote, nog gezien en even gestopt voor 'n korte babbel. Jef is heel wat jaren ouder dan ik, maar beiden zien ze er nog goed uit.
Mijn rit afgesloten met 'n kort bezoek aan vriend Hubert. Ik heb genoten van mijn rit.
Zo nu en dan doe ik dat wel eens, weten waar je start, maar onderweg gewoon je neus nawandelen. Zo ook vandaag. Ik dacht het bos in te wandelen in het verlengde van de Pannenstraat en op het kruispunt van boswegen, links af te slaan. Zo gedacht, zo gedaan.
Maar eens voorbij dat kruispunt, gewoon intuïtief gewandeld. Vooreerst naar dat aloude bospad waar ik als 14-jarige het bos heb leren kennen - nu 55 jaar geleden als lid van de jeugdbeweging KSA - om vervolgens rechtdoor te stappen richting Gellik. Op 'n bepaald punt zag ik links 'n pad waar ik nog niet geweest ben. En als nieuwsgierige mens, wilde ik wel eens zien waar ik uitkwam. En inderdaad, het pad leidde me links naar de Berkenlaan. Op die straat zag ik weer 'n ander voor mij onbekend pad, langs dat mooie paard omhoog naar de Bergstraat.
En dan ben je terug op bekend terrein, gewoon de Bergstraat naar beneden, links de Kewithdreef in tot aan de Kounterstraat en daar rechtsop naar de Neergellikerstraat. Onderweg 'n graafmachine op de Kounterstraat gezien waar enkele poelen gegraven worden voor de kamsalamanders. Ik kende die beestjes niet en heb het moeten opzoeken. Fijn dat er weer 'n project voor de natuur gerealiseerd wordt.
En deze namiddag heb ik geschaakt in de club. En .... lelijk op mijn doos gekregen door ons nieuwste lid. De man kent er iets van. Volgende keer beter ...?
Het weer was deze morgen in Lanaken niet al te fameus. Tot 10u30 heeft het gemiezerd, de straten waren vochtig en de lucht had maar één kleur: grijs. Nochtans had ik het in mijn hoofd gezet om te gaan fietsen met mijn koersfiets. En fietsen, dat wilde ik hoe ook, toch gaan doen. Het is 'n fietstocht geworden, minder ver dan oorspronkelijk voorzien, en gewoon met de stadsfiets.
In Briegden gewoon naar het jaagpad langs het Albertkanaal. En bijna in Kanne zijnde, zag ik dat de rots langs het fietspad, op sommige plaatsen poreus begint te worden, getuige de afbrokkelende mergelstenen. Even verderop was ik blijkbaar fietser 26 van vandaag. En dan naar boven naar de brug om in het dorp Lanaye, enkel kiekjes te maken van de verschillende infoborden.
In Visé zie je altijd vele boten liggen en ook de ganzen zijn er niet weg te denken. En dan gebeurde het wonder, de zon brak door de wolken. Ik maakte dan ook 'n zonnige lus door Haccourt. Terug in Visé, rechtsop naar Eijsden waar de voorbereidingen van de carnavalsstoet volop bezig waren. Mijn route gewoon verder gezet langs de kortste weg richting Maastricht. In het stadsgedeelte Wijck was er een en al carnavalsmuziek door enkele "zaate hermeniekes". Ik ben er gewoon langs gefietst, want eenmaal er tussenin, geraak je er niet meer uit. Zo ook in Smeermaas. Ik had mij al voorzien om te moeten omrijden wegens de stoet die er vandaag zou uitrijden. Maar de stoet diende nog te vertrekken en stond opgesteld op de Maasdijk. Ik mocht dus gewoon doorrijden van de politie. In Lanaken toch nog 'n carnavalspint gedronken, want van al die carnavalssfeer, krijgt 'n mens dorst.
Officieel op de buienradar en het KMI geen regen, maar in werkelijkheid, voortdurende motregen, zo van die regen waarvan je toch goed nat wordt. Ik heb dus even zitten te wachten op wat opklaringen, maar noppes, de nattigheid blijft hangen.
Op 'n niet-geregistreerde wandeling na naar de bakker, ben ik dus vandaag nauwelijks buiten geweest. Geen probleem, na de werken van de voorbije dagen in mijn tuin en 'n keel die niet 100% lekker aanvoelt, is 'n dagje rust prima voor mij.
En wat carnaval betreft, sommigen denken dat ik mij nu alle dagen in het uitgangsleven stort. Sorry mensen, dan moet ik jullie ontgoochelen. Die tijd is voorbij. In mijn jongere jaren kon het niet op, van vrijdag tem. woensdag werd er op stap gegaan en de pinten gingen er als water binnen. We hadden toen ook 'n fijne groep van 'n tiental mensen en jaarlijks werd er naar uitgekeken. Maar de mensen worden ouder, krijgen kindjes, hebben links en rechts wat kwaaltjes en uiteindelijk viel de groep uit mekaar. Mijn echtgenote en ik waren uiteindelijk nog de twee overblijvers. Ook daar kwam 'n einde aan en het nachtelijk vertier hoort er tegenwoordig niet meer bij. Nu hoor je mij niet zeggen dat alcohol 'n must is, maar mijn echtgenote is sinds enkele jaren alcoholvrij en ikzelf heb op doktersbevel ook strikte richtlijnen gekregen. Ikzelf hou het dus bij onze carnavalskrant die we jaarlijks uitgeven (ben inmiddels 20 jaar redactielid), ik ga ieder jaar in de scholen de kinderen wat lesgeven over het dialect en carnaval (4de klasje van het lager onderwijs), naar de carnavalsstoet kijken en met veel interesse op sociale media het carnavalgebeuren volgen in mijn gemeente.
Gezien er dus niet gewandeld werd, maakte ik 'n kleine collectie van postkaarten van 'n naburige gemeente, de gemeente Eisden. Eisden hoort tot het grotere geheel van Maasmechelen en ligt juist voorbij het centrum van Mechelen a/d Maas. Ik passeer er heel dikwijls met mijn fiets, zowel op de heenweg als op de terugweg. Maar ook zonder fiets komen wij al eens in Eisden. Je kunt er goed winkelen en voor 'n hapje en 'n drankje kun je best naar de Pauwengraaf gaan, de belangrijkste straat van Eisden. De gemeente is vooral gekend voor zijn mijnverleden. Vele mijnwerkers hebben er gewerkt tussen 1922 en 1987.
Eisden is wel niet te verwarren met Eijsden, de gemeente in Ned. Limburg die op de grens met Moelingen-Voeren ligt.
Het was vandaag kiezen tussen de aankomst en de ontvangst op het gemeentehuis van de Blauw Sjuut - waar ik de laatste jaren altijd bij aanwezig was - en 'n mooie fietstocht maken. Het is dat laatste geworden. Al moet ik zeggen dat ik toch wat spijt had niet bij de officiële ontvangst aanwezig te zijn geweest. Ik heb iets met carnaval en volgens de kronieken kondigt de Blauw Sjuut "vastelaovend" aan. Ze doen dat dit jaar voor de 71ste keer (1949 voor het eerst), maar oude geschriften maken al gewag van de Blauw Sjuut in de 12de eeuw. Zij komen uit Ned. Limburg en sinds 'n aantal jaren stoppen zij dus ook in Lanaken. Met dank aan Ronny voor de foto die hij vanmorgen maakte.
Maar goed, ik heb gefietst en dat had vooral te maken met het schitterende weer. De bedoeling was om naar de abdij van Val Dieu te fietsen. Ik vertrok aan de brug van Briegden. Maar om naar het jaagpad te rijden - bergaf dus - was het toch even voorzichtig zijn. Vannacht had het lichtjes gevroren en de helling naar beneden zag nog heel wit van de rijp.
Maar eens goed en wel langs het Albertkanaal, was ik al rap in Kanne. Je ziet daar boten aangemeerd liggen, die er al jaren zo bijliggen. Vervolgens de sluis van Lanaye, het dorp Lixhe en dan de Maas. In Moelingen, de Maas over om rechts aan te houden naar Voeren. Je komt dan verder door Warsage en Aubel waar de abdij gelegen is.
Ik had op voorhand gekeken of de cafetaria van de abdij geopend was op dinsdag, en ja, het terras begon bij mij aankomst al goed vol te lopen. Een tas koffie, 'n stuk vlaai en 'n cola voor 9,00 euro. Mijn batterijen waren weer opgeladen.
De terugweg was deels dezelfde als de heenweg met dit verschil dat ik in Voeren door het centrum van 's-Gravenvoeren gereden ben om in Eijsden, rechts af te slaan, richting Maastricht. In Maastricht wilde ik niet door het centrum rijden wegens carnavalitis, ik koos voor de rustigere weg via Gronsveld, Meerssen en terug via de Noorderbrug.
En in Lanaken, nog even 'n laatste halte voor 'n koffietje met uitzicht op de werkmensen die de tent aan het opzetten zijn voor carnaval.
Voila, 'n heel verslag, maar met dit weer was het 'n heel aangename fietstocht. Morgen staat er iets anders op het menu: bomen snoeien en het hout hakselen.
Zondagmorgen, om 7u45 aan het ontbijt en naderhand geen krant, dat vraagt om 'n wandeling.
Zo gezegd, zo gedaan. De straatverlichting was nog overal aan en toch heeft er aan de kerk 'n voertuig dat paaltje niet gezien, ijzersterk verankerd. Of zouden die nevelen elders te zoeken zijn, alcoholnevelen ..... ? Naar 'n carnavalbal geweest ...?
Maar goed, aan het kanaal was het duidelijk mistig. En hoe die vogel aan zijn einde gekomen is .... ? Langs 'n nog te lossen schip en de brug van Briegden, op de terugweg. 9u15 en veel voetballende jeugd. Papa en mama moeten al vroeg chauffeur spelen. Onze kinderen hebben vroeger geturnd en hebben in de jeugdbeweging gezeten. Dat waren gelukkig geen vroege uren, trouwens chauffeur spelen zat er voor ons niet in. Toen hadden wij geen auto en nu nog altijd niet. Nooit gehad dus. En 'n gemis? Eigenlijk niet!
Meer zweet gelaten met stadsfiets dan met koersfiets.
Vandaag nog eens het verschil ondervonden tussen mijn stadsfiets en mijn koersfiets. De stadsfiets is 'n stuk zwaarder en meestal ben ik ook anders gekleed dan met de koersfiets. Het is gewoon met de vrijetijdskledij aan, aangevuld met 'n goede warme jas. Dat scheelt dus enorm. En ik heb het dus ondervonden onderweg, meer gezweet.
Nu, ik moet niet klagen, ik heb alweer gefietst en dat is hetgene wat telt.
Zoals afgelopen dinsdag, weer langs het kasteel van Rekem vertrokken, rechtdoor langs de Zuid-Willemsvaart. Aan het stadion van Patro Eisden, links af naar de oude gebouwen en de schachten van de mijn van Eisden. De gebouwen zijn goed onderhouden. Doorgereden naar Eisden-Tuinwijk met zijn imposante mijnkathedraal, hun parochiekerk.
Verderop richting de Salamander in Maasmechelen, kon ik bij wijze van spreken meedoen aan de Spinnenwandeling. Altijd leuk voor de kinderen. Halverwege het station van As, links af naar de brug van "Fietsen door de Heide". Doorgereden naar Zutendaal met zijn Klauterbos en de Lieteberg, om terug te keren via de brug van Eigenbilzen en Gellik.
Dat bad naderhand deed deugd, ik was redelijk goed uitgewrongen.
Daar hebben we lang op zitten wachten, stralend zonnig weer met omzeggens geen wind. Een mens zou voor minder 'n vreugdedansje maken.
Ver ben ik vandaag niet geweest, ik diende eerst muilezel te zijn bij onze wekelijkse inkopen en deze namiddag komt de kleinzoon op bezoek. Dus mijn wandeling situeerde zich in Pietersheimbos.
Eerst 'n foto van de vele reclamekaders in ons dorp die de carnavalsoptochten aankondigen om vervolgens langs de nog bevroren weiden te wandelen van Domein Zangersheide. En dan door het bos en de mooie dreef.
En ja, aan het kasteel kan ik maar moeilijk voorbij zonder eerst enkele foto's te maken. Vandaag nog even de burchtruïne binnengestapt. Eigenlijk stellen de resten van de oude muren, niet meer zo veel voor. Maar het geheel doet toch nog toeristen naar Lanaken afzakken.
Zo, we zijn in de helft van de week. Maak er het beste van.
Een stralende zon vanmorgen, joechei, joechei, sein om zeker die fietstocht te maken die ik gisterenavond in mijn hoofd had gezet.
Uiteraard niet te vroeg vertrokken, het had deze nacht gevroren. Alles zag wit. Maar eenmaal 11u00, ben ik er aan begonnen. Goed aangekleed vertrok ik naar Rekem om daar de Zuid-Willemsvaart te blijven volgen tot Dilsen. Daar rechtsaf naar het centrum van Dilsen en via enkele oude Maasarmen - mooi stukje natuur trouwens - naar de Maas gefietst. Aan de Wissen in Dilsen, even gestopt om 'n boterham te eten en enkele foto's te maken om vervolgens naar Meeswijk te rijden om daar de oversteek met het veer te maken naar Stein - Elsoo.
Wat verderop het Julianakanaal over en mooi mijn weg gevolgd langs Bunde, Itteren en Borgharen. In Maastricht terug de Maas over om bijna in Smeermaas zijnde, even te stoppen om die koeien op foto te zetten. Aan de overkant het kasteel van Borgharen waar ik even tevoren ben langs gefietst.
Met 'n koffie en 'n biertje, die mooie fietstocht afgesloten.
Dag vrienden en vriendinnen, geregeld bezoek ik al eens jullie werkjes en lees dan ook hetgeen jullie zoal bezig houdt. En dan stel ik toch vast dat de meesten onder jullie snakken naar de zon en beter weer. De winter heeft zijn charme, maar het wordt zo stillekes tijd om over te schakelen naar ander weer. Da's toch tenminste mijn gedacht. Bedankt voor jullie trouwe bezoekjes.
Nee, dat was ondenkbaar dat ik vandaag geen wandeling zou maken. Met dit winters landschap zou ik zeker niet alleen zijn om de wandelschoenen aan te trekken. Maar eerst heb ik toch geprobeerd om onze stoep (en die van de buurman) zo goed mogelijk ijs- en sneeuwvrij te krijgen. Doordat er zoveel overheen gewandeld is geweest, was dat toch 'n heel werkje. Het is niet helemaal in orde gekomen, maar stel dat de zon zich even zou laten zien, dan is de rest rap ontdooid.
En om te wandelen kun je nu nergens beter zijn dan in Pietersheim. Vertrokken ben ik door mijn geboortestraat, de Wijngaardstraat. En op de Waterstraat naar links en je ben direct aan het kasteel en de burchtruïne. En zoals gedacht, mooie foto's zijn er voor het oprapen. De grachten, mooie bomen, de dreef, 'n bevroren vijver, het kasteel en de eendjes onder de brug. En inderdaad, ik was niet alleen. Vele wandelaars, al dan niet met hond, kon ik begroeten.
Terugkeren deed ik via de Drie Eikenstraat, Lanaken centrum en de brug in het Uilenstraatje.
En deze namiddag in de zetel met 'n goed boek van Jo Nesbo (het mes).
Les geven op school en 1ste fietstocht met koersfiets.
Het was 'n drukke dag vandaag. In de voormiddag dienden wij - de redactie van de Bèssemgezèt (onze carnavalskrant) - les te gaan geven in een der lagere scholen van onze gemeente. Het ging hier over het 4de studiejaar. In de namiddag zou dan de andere klas van datzelfde jaar aan bod komen.
Met drie redactieleden vertrokken wij dus met veel goede moed en 'n USB-stick naar school om de kinderen te onderwijzen in onze carnavalskrant die volledig in het dialect wordt opgemaakt. We leren hen wat carnaval is, hoe de krant gemaakt wordt en we proberen hen ook het dialect 'n beetje meester te maken. Elk van ons drie had zijn taak, gaande van de inleiding geven, de ander het vervolg en de derde duwde op de knoppen van de laptop. We doen dit al jaren, telkens bij dezelfde leerkrachten en zijn het dus al gewoon.
Nu wilde het toeval dat in het 1ste klasje, alles zéér vlot verlopen was zodat we nog voor het middaguur in de andere klas ons ding weer konden doen. In beide klassen werden uitgebreid foto's gemaakt en die komen allemaal in het Bèssemgezètsje, het kinderkrantje van de grote carnavalskrant. De foto's zijn gemaakt op weg naar school en op de 2de staat Gunter uitleg te geven over de bezem (in het dialect is dat de bessem). Op de achtergrond Jef aan de laptop.
Zodoende had ik vanaf 14u00 nog 'n zee van tijd om mij nog even sportief uit te leven. Het was op dat moment zonnig, droog en er was omzeggens geen wind. Tijd dus om mijn koersfiets van stal te halen en deze even te onderwerpen aan 'n vluchtige controle. De ketting smeren en de banden oppompen. Na de juiste warme kledij aangetrokken te hebben, kon ik op pad.
Mijn route ging van Veldwezelt door Mopertingen naar Bilzen. Een foto van 'n speciale fiets op de markt en het stadhuis. Via Munsterbilzen, fietste ik naar Zutendaal en verder naar Opgrimbie. Een foto gemaakt op het punt waar je naar de Duivelsberg kunt rijden in Opgrimbie. En in die gemeente mocht ik 'n eerste keer omrijden wegens wegenwerken. Een tweede keer mocht ik dat doen in Boorsem om uiteindelijk via de Zuid-Willemsvaart terug naar huis te fietsen.
46 kilometer voor 'n eerste keer met 'n snelheid van 22,4 km/uur, dan mag je van 'n geslaagde test spreken. En dat vraagt uiteraard om meer. En dat koud weer, daar heb ik niks van gevoeld. Ik was zo blij als .... ja als wat eigenlijk ... dat het droog was en dat de zon scheen.
Het had gekund, even buiten komen, zo tussen 8u30 en 10u00. Maar dan had ik mijn (onze) vaste gewoontes moeten doorbreken, zijnde: opstaan - ontbijt - fysieke weekendkrant lezen - sudokus en andere puzzels invullen. En als ik nu (10u07) naar de buienradar kijk, zal het vandaag nog één keer regenen, de hele dag dus! Plezant is anders. Er staat ook 'n stevige vochtige en koude wind, het wordt dus 'n binnen-zit-dag.
Maar omdat ik het plezant vind om wat oude postkaartjes te selecteren, heb ik voor vandaag weer 'n naburige gemeente uitgezocht. Het betreft hier 'n gemeente waar ik jaarlijks tientallen keren passeer per fiets, namelijk Kanne. Het dorp was zelfstandig tem. 1977 toen het opging in de grotere gemeente Riemst. Kanne is echt 'n uithoek, ten zuiden ligt Eben-Emael (Wallonië), ten oosten vind je Maastricht en ten noorden kom je door Vroenhoven, een buurgemeente van onze deelgemeente Kesselt. Van thuis uit tot Kanne, doe je er hoop en al 10 km. over.
Kanne is vooral bekend om zijn mergelgrotten, het kasteel Neercanne dat juist over de grens ligt op grondgebied van Maastricht, de vooral bij fietsers gekende hellingen, de Muizenberg en de Slingerberg en het plateau van Caestert, 'n mooi wandelgebied. Het hoeft dus niet te verwonderen dat bij goed weer, de terrasjes vol zitten in Kanne.
Zo, hierbij 'n selectie van oude postkaarten. Nog 'n fijn weekend.
Geen weer om vandaag 'n hond door te jagen om maar niet te spreken over ene senior met niet te veel gewicht aan zijn lijf. Hij zou nog wegwaaien. Maar alle gekheid op 'n stokje, het is momenteel guur weer bij ons, veel regen en wind en ik vermoed dat we prijs hebben voor de ganse dag. Het wordt dus 'n binnen-zit-dag.
Nu is er wel altijd iets te doen als je woont in 'n eengezinswoning. Zo is er vanmorgen 'n erkende firma onze schouw komen reinigen. Als je wenst je kachel aan te steken, dan is er 'n bewijs van reiniging nodig voor de verzekering, zou er ooit 'n schouwbrand zijn. En eens de werkman vertrokken, dan dient er gepoetst te worden, ook al heeft de werkman zijn uiterste best gedaan om zijn werk zo proper mogelijk te doen.
Maar goed, geen wandel- of fietsdag dus, maar wederom 'n mooie fotoreeks van oude postkaarten. Deze keer is de stad Borgloon aan de beurt. De huidige stad is ontstaan in 1977 door de fusie van 12 oude gemeenten. Nu is er zelfs sprake van 'n fusie met de stad Tongeren. Waarom 'n fotoreeks van Borgloon? Simpel, ik kom er jaarlijks regelmatig met de fiets. Het is de streek van de bloesems, centraal in Haspengouw. Het is er heerlijk fietsen en de afstand tot ginder (heen en terug) is altijd doenbaar. Bijkomend is dat de streek wat heuvelachtig is, zodat mijn klimmersgevoel zeker aan zijn trekken komt.
Ik zou zeggen, geniet van deze reeks, en kom je toch buiten vandaag, hou je goed vast en waai niet weg.
Waw, mijn 1ste fietstocht van het jaar zit er op. Ik ben heel content. Nochtans was het niet de bedoeling om te gaan fietsen, eerder deze namiddag de bus naar Zutendaal nemen en te voet terug. Maar vanmorgen diende ik per fiets enkele draagtassen vol met glas naar de container te brengen en hierbij rijpte het idee om toch eens te gaan fietsen. Mijn fiets was toch al van stal gehaald en de vooruitzichten op buienradar.nl gaven droog weer en 'n streep zon.
Zo gezegd, zo gedaan. Vertrokken in Briegden om van daaruit het jaagpad te nemen naast het Albertkanaal tot in Kanne. Daar de brug over en doorgereden tot de sluizen van Lanaye. Deze keer niet doorgereden (zoals meestal) naar Moelingen, maar direct naar links naar Petit-Lanaye, richting Maastricht. Spijtig dat die baan in minder goede staat is, allemaal betonplaten en het is voortdurend "kedoeng - kedoeng als je over de aansluitstroken van die platen rijdt. In Maastricht even gestopt aan de Sint Servaasbrug en ook aan de Wilhelminabrug. De duiven dachten dat ik 'n lekker hapje bij had.
Aan de mooie muurschildering, het centrum van Maastricht verlaten om in Smeermaas nog even 'n ommetje te maken langs de Zuid-Willemsvaart en het kasteel van Hocht. En in Lanaken centrum had deze fietser ineens grote dorst. Het kan verkeren!
Blij dat ik deze fietstocht gemaakt heb, hopelijk volgen er nog veel al nodigt het weer de rest van de week niet uit tot 'n vervolg.
Ik had het in feite kunnen weten, vertrekken voor 'n wandeling met 'n niet opgeladen batterij. Ik dacht nog rond te komen met de resterende power, niet dus. Bijna thuis zijnde wilde ik nog rap 'n foto maken maar mijn gsm gaf "niet thuis" aan. Mijn wandeling is dus niet volledig aangegeven op mijn kaartje. Kan gebeuren, eigen schuld!
Wederom was het vanmorgen miezerig (regenjas moeten aantrekken om de krant uit de brievenbus te nemen). Maar mij kennende, moet er maar even 'n droog moment zijn om toch te gaan wandelen. Ik wilde vooreerst naar mijn bank gaan voor wat centjes uit de automaat en anderzijds moest ik nog 'n boodschap doen. Van dat eerste kwam niks terecht, de bank had 'n algehele stroompanne, ook nog toen ik er de tweede keer passeerde.
Mijn wandeling dus, eerst door het Uilenspiegelpark om daarna eens te gaan kijken naar de afbraakwerken van de oude Delhaize. Zo te zien gaan ze nu beginnen aan de straatkant. Dat gaat voor problemen zorgen in de winkelstraat, winkels die moeilijk of niet meer te bereiken zullen zijn. Vervolgens over de fietsbrug en linksop de Industrieweg in richting Tournebride. Daar de brug over het kanaal Briegden - Neerharen overgestoken.
Terugkeren deed ik via de Koning Albertlaan en de werken aan de bibliotheek. De oude ingang is nu helemaal dichtgemaakt. Voorheen hadden ze aan die ingang, bij felle regen, wateroverlast.
Ik ben weer buiten geweest al was het toch lichtjes nevelig, dat zie je aan mijn foto van het kanaal.
Vandaag kunnen jullie mij misschien beschuldigen van gemakzucht, ik hou het eerder bij geen goesting ... En hoe komt dat zo? Wel, de hele voormiddag al is het koud, vochtig en op het moment is het aan 't motregenen. Je zou voor minder afhaken om 'n wandeling te maken. Gezond is het ook niet om in zulk weer inspanningen te doen. Wel ben ik vanmorgen nog even naar de bakker gewandeld, maar die afstand heb ik niet geregistreerd. Nee, ik blijf voor de rest van de dag binnen. Morgen zie ik wel hoe het weer zich aandient.
Uiteraard heb ik wel 'n alternatief voor jullie op mijn blog gezet, oude postkaartjes van Sint-Truiden. Zo af en toe ben ik er al eens geweest per fiets. De rit naar daar en terug, is toch al gemakkelijk iets meer dan 100 km. zeker als je over het fietsroutenetwerk je tocht maakt. En onderweg krijg je dan ook nog eens gratis de Haspengouwse hellingen onder de wielen geschoven. Het is dus steeds 'n stevige fietstocht.
Maar nu die kaartjes, ik heb mij serieus moeten inhouden want van Sint-Truiden en omliggende dorpen (allen behorende tot de grote fusiegemeente Sint-Truiden) zijn er véél te vinden. Ik heb mij dus moeten beperken en heb voornamelijk gekozen voor de kastelen in de streek.
Ik hoop dat mijn vrienden die niet in deze regio wonen, ooit eens als toerist deze kant uitkomen. Zeker 'n aanrader. Veel kijkplezier.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Foto's van onze tuin deze ochtend. 
Terugkeren deed ik via de Putstraat, de Ganzenpoel en de Drie Eikenstraat. Verder gewoon naar het centrum en daar in de rapte nog ene warme choco gedronken. Die smaakte. 
Ik ben Eddy Meuris