|
Nee, dat was ondenkbaar dat ik vandaag geen wandeling zou maken. Met dit winters landschap zou ik zeker niet alleen zijn om de wandelschoenen aan te trekken. Maar eerst heb ik toch geprobeerd om onze stoep (en die van de buurman) zo goed mogelijk ijs- en sneeuwvrij te krijgen. Doordat er zoveel overheen gewandeld is geweest, was dat toch 'n heel werkje. Het is niet helemaal in orde gekomen, maar stel dat de zon zich even zou laten zien, dan is de rest rap ontdooid. 
En om te wandelen kun je nu nergens beter zijn dan in Pietersheim. Vertrokken ben ik door mijn geboortestraat, de Wijngaardstraat. En op de Waterstraat naar links en je ben direct aan het kasteel en de burchtruïne. En zoals gedacht, mooie foto's zijn er voor het oprapen. De grachten, mooie bomen, de dreef, 'n bevroren vijver, het kasteel en de eendjes onder de brug. En inderdaad, ik was niet alleen. Vele wandelaars, al dan niet met hond, kon ik begroeten. 
Terugkeren deed ik via de Drie Eikenstraat, Lanaken centrum en de brug in het Uilenstraatje. 
En deze namiddag in de zetel met 'n goed boek van Jo Nesbo (het mes). 
|
Ik ben Eddy Meuris