|
Op de lagere school moest je voorbeeldjes van landschappen natekenen. Op
geen enkele manier werd daar je creativiteit ontwikkeld. Het breien was ook al
zon ramp, zo strak werd dat met die breikatoen. Ik nam het telkens mee naar
huis en breide om de beurt met opoe. Die zorgde dat het weer wat losser op de
pennen kwam. Ook het tekenen op de middelbare school deed me niet veel. Wel een
tekendoos aanschaffen met alles erop en eraan tot een vleugel aan toe om de
kruimeltjes van je papier te kunnen vegen. Je kunt hooguit zeggen dat mijn fijne
motoriek er door ontwikkeld werd.
Op de kweekschool leerde ik alle technieken
die er zijn.. naaien, mazen, stoppen, verstellen, smocken. Allemaal praktische
dingen
wel leuk, maar creatief? Ja.. portret tekenen ging me aardig af.
Toen
onze jongens klein waren naaide ik bijna al hun kleren. Uit een wat versleten
Harris tweed colbertje van Wim naaide ik een jasje voor Rick. Dat was leuk, maar
ook creatief?
Maar
in de jaren 70 kwam het spinnen en weven. Er kwam een
Louët spinnewiel, een weef raam en ik begon de gesponnen wol te verven. We
woonden in Hengelo tegenover een school en met heel wat groepen hebben we thuis
gesponnen, geweven en geverfd, maar ben je dan creatief?
In Emmen heb ik in
een vlaag een tijdje truien gebreid, maar dat ging ook weer over, net als het
sokken breien toen ik stopte met werken. Minstens 30 paar. Toen was het voorbij.
Niesje vraagt nog wel een of ik al weer brei, want die sokken waren zo fijn,
maar ik moet haar teleurstellen.
Het blijft nu alleen bij schilderen. Een
paar schilderijen vind ik zelf zo goed gelukt dat ik verbaasd ben van mezelf.
Zou het toch creativiteit zijn?
|
