De laatste aanwinst...

Ons laatste lammetje is er en wat voor een, een knoeperd. Vandaag werd er hard gewerkt door de jonge moeder die voor het eerst haar lam moest krijgen. Rob had stiekem nog gehoopt op meer maar dit was zo’n flinkerd dat er geen tweede bij had gekund. Het is me wel wat met die fleslammeren. Frank zou nog even komen helpen met het voeden, maar Agnes was er ook al. Dat was geen probleem want er waren drie bekjes te voeden. Maar toen Agnes om 7 uur even ging kijken bij de lammeren dachten ze dat de flesjes er al aan kwamen en ze braken gewoon uit. Ze liepen ineens bij de pony’s in de wei. Dat was minder want die houden niet van die lammeren die vlakbij ze komen. Dus Frank gebeld om maar iets eerder te komen. En meteen kwam onze schapenman Rob. Die overzag het probleem en gaat er morgen wat aan doen. Er wordt een extra schrikdraadje gespannen want als ze eenmaal weten dat ze eruit kunnen is het hek van de dam. Hij komt meteen een paar kippen brengen want ons kippenbestand was ingekrompen tot enkel de haan. De zgn kip die er nog over was bleek een armzalige achtergebleven haan te zijn, ziek en zo mager als een lat. Geen wonder dat deze ‘kip’ geen ei legde. Rob nam hem mee om hem uit zijn lijden te verlossen. De dag erop zat de haan in zak en as, zo helemaal alleen. We hebben hem maar toegesproken en beloofd dat hij weer gezelschap krijgt en hij leek al wat vrolijker te worden. Zou hij je begrijpen?