Nieuwe deurtjes in de schapenstal.
'Wat denk ie... zollen d 'r ok
mensen jaloers wean as ze hier langs fietst? Wim zit wat te mijmeren. We zitten
net als voorgaande jaren bij ons kampvuurtje bij de wei. Het is al donker. Eén
van de oude deurtjes van de schapenstal brandt langzaam op tot er niets meer van
over is. Ach
jaloers
Ik denk dat iedereen zo prettige kanten in z'n eigen
woonomgeving heeft. Niet iedereen houdt van in het donker bij een vuurtje te
zitten, maar ja
wij wel. We herinneren ons die ene keer dat het zo heet was. Ik
stelde voor om buiten te gaan slapen. Ik zou het bed maken en vooruit
. Wim
stemde toe, met moeite... dat wel. Ik haalde de matrassen uit de caravan op een
ondergrond van plastic. Het dekbed ging er over en de honden, toen Kim en Scott,
lagen al meteen aan onze voeten. De ponys Katja en Bartje hebben de hele nacht
aan het gaas gestaan, zo verbaasd waren ze. Of misschien vonden ze het
gezellig!. Het sliep beter dan boven. We hadden daar toen nog geen ventilator.
Maar in de vroege morgen werden we wakker van de dauw. De pony's stonden er nog.
Het dekbed was aardig klam geworden. Dat gaan we dus niet meer doen, vond Wim.
Maar dat kampvuurtje .....houden we er in!
|