Opa Bijenhof is 87 jaar geworden, een gezegende leeftijd. Iedereen was het
daarover eens! Tante Riek ondersteunde mama de laatste tijd bij het verzorgen
en oppassen van opa. Het uitgebreid wassen van opa kon mama niet. Dat deed pa.
Hij ging met een teiltje warm water en een handdoek naar opas kamer, trok een
ernstig gezicht, kuchte een keer en waste hem met liefde. Later kwam geloof ik
de wijkverpleegster. Toen opa overleden was kwamen broer en zussen bij elkaar
om over de schamele overgebleven bezittingen van opa te praten Veel te verdelen
was er niet meer, een paar persoonlijke dingetjes
het hoefijzer, het prentje met
My times are in Your hand en wat fotos. Het enige bezit van, ook nog
beperkte, waarde was het kabinet. Het had altijd op De Haar en later in opas
kamer op De Boomgaard gestaan. Tante Hermien toonde grote interesse in het
kammenet van heur vader. Ook tante Riek streek liefdevol over het onderstuk van
het kabinet en zei: Ik zol dr wel een dressoir van willen laoten maken. En
mama zei: Dat kammenet steet hier goed, hef hier altied estaon! Daar was tante
Hermien het niet mee eens: Ik heb dr wel gien plaatse veur, maor bij Janneke
zol e ok heel goed staon! De zussen kibbelen op een gemoedelijke manier nog wat
door. Oom Wim hoeft hem helemaal niet: Dat olde ding! Tante Hermien heeft
haar kruit nog niet helemaal verschoten en zegt uiteindelijk: Eigenlijk heurt e
bij een Bieënhof te staon
bij jullie Gert. Oom Wim maakt meteen korte metten
met de woorden: As e naor Gert geet
den maakt r gelieke brandholt van......
Mor ik vind dat Coba dr recht op hef. Die hef ze beide an t ende ebrach! En
zo gebeurde het! Het kammenet van opoe en opa bleef staan.
|