Op het plein in het centrum van oud Albufeira horen we prachtige muziek.
Ik koop een paar cd's die Rick misschien wel even wil kopiëren.
Gaan
jullie niet mee?, vragen enkele medereizigers die klaar staan om de bus in te
stappen voor de excursie naar het rotsachtige westkust van de Algarve. Morgen
weer, is ons antwoord ,of overmorgen. 'Dan mag je gaan zwemmen' is het
weerwoord, heel ad rem van de oudere dame die hoewel mèt stok en in eigen tempo,
alle tochtjes en bezichtigingen meemaakt. Vandaag is de laatste dag en die
brengen we met Ben en Diny door. Johan en Joke gaan via het strand en Ben speelt
voor ons weer de taxichauffeur. Het blijkt voor het sportieve stel een
behoorlijke klauterpartij, maar met iets meer dan een uur staan ze bij ons aan
het balkon. Een paar uur later gaan we nog even naar Albufeira. Nu kan het
nog. Wim kiest voor een strandstoel bij het zwembad en Ben en Johan trekken zich
terug op het strand bij Albufeira terwijl wij drieën nog een laatste poging doen
om de Portugese economie te steunen. We besluiten samen op een terrasje en dan
is de middag op zn eind. We wensen Ben en Diny nog een fijne week hier en wij
maken ons op voor een laatste diner. Vanavond om 10 uur kunnen we ons
ontbijtpakket ophalen bij de receptie want om half 7 morgenvroeg staat de bus
voor om ons naar het vliegveld in Faro te brengen. We hebben deze week
langzamerhand kennis gemaakt met verschillende medereizigers en het lijkt een
groep gelijkgestemden te zijn. Heel gezellig! Ik denk dat we dezelfde warme
trui weer aantrekken die we op de heenweg droegen. Dan schrikken we niet zo
wanneer we op Airport Eindhoven ons hoofd buiten de vliegtuigdeur gaan steken.
|