Ja, het schilderij met koeien op de deel is af. Het hangt op een prominente plaats waar je niet omheen kunt... boven de tv en is zo altijd in beeld al zou ik het een betere plaats toewensen. Ach het leek zo op de stal van vader Hein bij ons op de Boomgaard dat ik dit gewoon moest schilderen. Het is net of ik de geur op de deel nog ruik, de warme koeienlucht met het hooi, de mangels en de veekoeken. Ik vergeet hier bewust het persvoer. Ik hoor zelfs het rammelen van een ketting wanneer een koe ging staan of liggen, een vertrouwd geluid.
Maar eergisteren was er op het journaal  onder dit stukje nostalgie ook een andere koeienstal in beeld, een moderne melkstal. Nu het melkquotum is afgeschaft worden er veel meer grote stallen gebouwd en zijn er dus veel meer koeien en dus heel veel melk.... te veel melk dus.En het nieuws was dat de boeren nu van Campina extra geld krijgen om minder te produceren. Hoe krom kan het zijn.
Terwijl vader Hein in de 50er jaren 10 koetjes, meest roodbonte, op een rij had staan zijn er nu stallen van zo'n 200 koeien, meest grote Holsteiners. Een robot doet het werk.
In Iowa namen Harold en Luella ons mee naar een stal met 3000 koeien, Jerseys. Er werd door een ploeg buitenlandse werknemers gemolken, de hele dag door. Iets persoonlijks was er niet bij, gewoon een melkfabriek. Daar kan ik niet warm van worden.