Alles wat vroeger normaal was in ieder gezin zie je vanzelf verdwijnen. Zo hadden we op ieder bed een degelijke gestikte deken, lekker warm en zwaar. Het voelde veilig. Er zat een vulling in van katoen dat in blokken of strepen ingestikt was om dat op zijn plaats te houden. Ik wist niet beter of iedereen had dat op zijn bed. Het was ook geen overbodige luxe want er waren ook nog geen verwarmde slaapkamers. De enige luxe die er voor mij aangeschaft werd was een straalkacheltje dat ik onder de tafel zette waaraan ik op mijn met Diny gedeelde slaapkamer mijn huiswerk maakte. Het was geen succes, bijna verbrande scheenbenen en een koude rug kreeg ik er van. Dan zat ik in de winter nog liever beneden in de keuken èn de drukte van alle dag. Ik kon me overal wel concentreren gelukkig.
Er waren ook alleen tweepersoons bedden, dus flinke gestikte dekens. We wisten niet anders en je wende er aan. Broer Johan was er al helemáál aan verknocht. Toen hij later met Joke op vakantie ging naar Italië of Oostenrijk ging behalve een zakje aardappels voor 2 weken ook zijn gestikte deken mee.
Maar tijden veranderen, i.p.v. kachels kwam er verwarming met een ketel op zolder en we gingen net als iedereen van lakens en dekens over op een dekbed.
Jaren later kregen we van tante Catrien toen ze naar haar bejaardenwoning verhuisde nog weer zo’n gestikte deken, wat kleiner formaat. Onder het motto ‘Het eet geen brood’ van oom Paul hadden ze veel dekens en beddengoed op zolder bewaard en die vonden nu gretig aftrek binnen de familie. Deze is minder zwaar door een synthetisch vulling.
Nee, die ligt niet op ons bed maar lag lang als dekentje in het kleine kamertje beneden als we even een middagslaapje wilden doen en wordt nu gebruikt als dekentje in de Finse kota.
Nu is het nieuwste op gebied van beddengoed een zgn. verzwaringsdeken. Het is een deken gevuld met glazen microparels. Het zou je een veilig gevoel geven, wordt gezegd…
We zijn weer terug bij af…

Foto: Nu is het een volwassen ruim bed in het kleine kamertje, door buurman Alle getimmerd. Nog steeds gebruiken we nog een van onze eerste dekens op dit bed.

31-10-2020 om 11:13 geschreven door Dirk

Een bakje troost in deze moeilijke dagen doet altijd deugd. We slaan er ons wel door en gaan ervoor ,allemaal samen.

30-10-2020 om 09:53 geschreven door redpoppy

maar vanochtend wel weer een gevecht van een half uur geleverd met een nieuwe = propere overtrek aan dat donsdeken ( die geen dons is ) te doen 

was pompaf ,  en moest dan nog hutsepot maken voor morgen  ( kinderen komen  misschien weer  voor een tijdje niet ? met de nieuwe regels )

hutsepot met varkensvlees en varkenspoot hahaha.

en neen hetty , ik red mezelf nog goed met een stok en voor iets verder met rollator  te voet = bewegen !en anders met mijn autotje van 20 jaar ...

blijf ook zo goed mogelijk veilig , ik heb geen bubbel , eens in de 2 weken  Gent  en eens in de maand de pedicure ..  en dat is het ! al maanden ..... en dat virus  blijft in opmars ... liefs voor jullie allen 

28-10-2020 om 14:30 geschreven door ani