Mo, de geweldige hond van de familie, die ik voor Rea schilderde.

Allez manneke... kom maar op met de fritekes! Rick is al aan het oefenen voor morgen als we Belgie binnen gaan. Hij zit achter me in de auto en schiet telkens in de lach. We hebben net afscheid genomen van neef Wim, Marjan en Rea in hun knusse houten huis. Wat een ontspannen bezoek was dat. Ze konden het niet laten om het schilderij van Mo alvast aan Rea te geven. Het stond midden in de kamer te pronken. En... Rea vond het prachtig.
Het is een bijzondere plek daar in en om dat houten huis. Je waant je midden in een natuurlijke omgeving met kabbelende watervalletjes, kwakende kikkers, de Quest van Wim en de ligfiets van Marjan èn de oude hen in het kippenhok.
Rea vertelt over haar belevenissen samen met Jes bij de familie in Indonesie en Australie, over de Fiji eilanden en het woofen in Nw Zeeland. Wat is je volgende wens, vraag ik haar. O... ik zou nog graag eens naar Zuid Amerika willen, maar... dan wil ik eerst Spaans leren.

“Allez little boy… come on with your fritekes”! Rick is already practising for tomorrow when we will enter Belgium. He is on the backseat and several times he give a laugh. We just said good bye to nephow Wim and Marjan and their daughter Rea in their cosy wooden house. What a relaxing visit. The painting I made for them for Rea’s birthday stood in the middle of the sitting room. And… Rea loved it.
It’s a special place that wooden house and garden. Wim build it himself ( Finn House). You are imaging that you are in the middle of nature with that bubbling little waterfall and those quacking frogs, Wim’s Quest, a recumbent ( kind of bicycle) and that old chicken in the henhouse. Rea tells us about her travelling around the world with her sister Jes, visiting the family in Indonesia and Australia and working in Nw Zealand, the Woofing. “What will be your next wish”, I asked her. “Ooo .. I would like to go to South America… but before I want to learn Spanish.