Z'n huidige toestelletje bewees tijdens de vacantie in Canada nog goede diensten.

"Wat denk je Rick… zullen we het dorp eens ingaan vanmiddag? Heb je nog iets nodig?" Nee Rick heeft niets nodig, maar het dorp even in.. nja! “Dat was ik toch al van plan."
Rick heeft een paar weken vakantie opgenomen. Dat doet hij altijd in deze tijd.
“Wat denk je… om twee uur bij Mickey?”, stel ik voor. “Half drie kan ook”, antwoordt Rick. Zo stap ik op m’n fiets om ook even wat rond te neuzen. Rick is precies op tijd en neemt alle tijd om koffie te drinken. Ouderwets gezellig is het in ons stamcafétje. Hier zwaait Wies, een buurvrouw van Rick, de scepter en maakt ook altijd even een praatje.
Ik probeer nog even.... “Nee. Ik hoef niks… geen schoenen, trui en ook geen broek.” Het begint intussen te sneeuwen, wat eerder dan de weerman voorspelde, en ik maak me op om naar huis te gaan. Rick gaat nog even het dorp in:”Ik ben er net…!”, vindt hij. Wat het gaat worden weet ik niet, maar in elk geval geen kleren…
Ik rij heeeel voorzichtig zonder te remmen naar huis via buurvrouw Wolterdina waar ik als een sneeuwpop aankom. Ik zet mijn fiets op de deel en schud mijn jas even goed uit en kom daar weer een beetje bij met een kopje koffie. Het is hier een beetje thuiskomen voor mij.
Thuis gekomen is Wim al aan het sneeuwschuiven. Vanwege die sneeuw gaat de Shanty-avond niet door en we zijn eens een maandagavond samen thuis.
Midden onder mijn favoriete “Memories” belt Rick, de tweede keer al vandaag. Dat betekent vast iets. Ja hoor… hij steekt van wal: “Ik heb een nieuw fototoestel gekocht”. Hij begint alle voordelen van dit nieuwe wonder op te noemen, ik ben alle bijzonderheden al weer kwijt, maar ik meen dat het een Olympus is met heel veel zoom. Hij heeft hem ook al uitgeprobeerd en …. in het weekend krijgen we de nieuwe aanwinst te zien.

15-12-2010 om 11:20 geschreven door ani

Wandelgroetjes uit Borgloon



Van Johnny en Christiane

14-12-2010 om 19:52 geschreven door Johnny en Christiane