|
De dag rust heeft ons allemaal goed gedaan. We hebben er zin in om verder te trekken. De Spanjaarden tegenover ons zijn allemaal verdwenen. Er moet weer gewerkt worden. We kiezen dit keer voor de alternatieve route, eerst maar eens richting Tarragona. Wat een prachtig gezicht, de zee links en de eerste sinasappelbomen aan de rechterkant. Even later de wijngaarden en olijvenvelden. Niks geen mais of graan hier in dit deel van Spanje. Er staan vreemde bomen langs de kant zonder blad. De gevlekte stam lijkt van acacias te zijn maar die hebben we zonder blad nog nooit gezien.
We passeren wat kleinere plaatsen. Ik zie in het voorbijgaan een grote winkel met het opschrift Eroski. Ik kijk even wat beter, want dan word ik nieuwsgierig. Het blijkt om ringbanden en kantoor- en schoolartikelen te gaan.
Af en toe zie je een soort Arc de Triomph aan het begin van een dorp of stadje of een kop van een of andere grootheid dat ons aan de Romeinen doet herinneren. In het zuiden zullen we ook overblijfselen vinden van de Moren.
De vogels zoals roodborstjes en kwikstaartjes lijken hier kleiner dan bij ons maar dat kan ook komen omdat ze in Nederland de veren wat uitzetten in de winter als isolatie tegen de kou.
Wanneer we dichte bij Valencia komen zijn het vooral de sinaasappelbomen die je ziet, uitgestrekte velden. Verder worden er hier veel groenten verbouwd, velden vol met rode kool, aardappelen die net boven komen, knoflook, artisjokken, aardbeien en verder nog veel meer wat ik zo gauw niet zien kan. Het doet me hier wat denken aan het zuiden van het Noordereiland van Nieuw Zeeland.
Ook hier worden we door onze Tom tom dwars door Valencia gestuurd, maar Wim zei achteraf dat ik niet één keer gegild had zoals in Barcelona. Hier was het allemaal veel ruimer.
En zelfs in de stad.. allemaal sinaasappelbomen langs de straten. Prachtig, een hele ervaring.
Overal sinaasappelvelden
In Valencia zelf... overal sinaasappelbomen langs de weg
In het voorbijgaan nog gauw een foto gemaakt van dit wonderlijke gebouw.
We kijken onze ogen uit als dit beeld verschijnt. Het schijnt gebouwd te zijn voor de Wereldtentoonstelling een aantal jaren terug.
De camping Coll Vert is wat armetierig om te zien maar wat we nodig hebben is er en ook nog schoon. Helaas geen internet. Een Catalaanse familie staat tegenover ons en vertelt dat ze nu de White Week hebben, met het oog op de gelegenheid om te kunnen skiën. Nee de school gaf aanvankelijk geen vrij, maar opeens toch weer wel. De meeste jongere Spanjaarden spreken wel een mondje engels. Ook bij de recepties van campings en bij de benzinepompen kun je er goed mee terecht. Bij de medewerkers op deze camping is het handen- en voetenwerk. Daar is Riet weer goed in en liet het manneke op haar horloge aanwijzen hoe laat de bussen vertrokken naar Valencia dat ongeveer 6 km hier vandaan ligt.
|
