Nog even de Arena van Barcelona waar o.a. het stierenvechten plaatsvindt.

Ja Anda, dat FC Barcelona weet van prijzen... 15,50 euro per persoon, maar dit keer had Wim er geen enkele moeite mee!

“A’w Barcelona maor een keer ehad hebt”, merkte Wim op toen we reisvaardig waren. “Heb ie-j et noe ok zo warm?” En hij veegt zich eens langs z’n voorhoofd. Ja … voor je de pootjes ingedraaid hebt, de caravan aangekoppeld, afval weggebracht, vuil water idem en de wc geleegd ben je zo een half uur verder. En dat allemaal in de regen. “So unusual here”, merkt de dame op de receptie op. Maar daar hebben we niks aan. Toch zien we enkele dapperen naar de bus stappen om Barcelona een bezoekje te brengen.
We controleren de lichten nog even en tot onze opluchting doen ze het allemaal. Een paar dagen geleden na de vorige fikse kletterbui van een dag weigerde er eentje. Dat lag waarschijnlijk aan de nattigheid. Wim had nu de stekker helemaal ingepakt toen we op deze laatste camping stonden.
En daar gingen we dan… opnieuw dwars door Barcelona. De Tom tom deed z’n best en Wim de rest en ik keek mee. Het was even afzien, maar ik hield me dit keer goed. Opgelucht gaan we verder langs de Costa Brava naar het noorden. We maken maar een paar gezellige stops onderweg", zijn opnieuw onder de indruk van de Pyreneeen, dit keer in een waas van wolken en mist en we belanden uiteindelijk in de buurt van Montpellier op camping de Fondespierre. Er zijn niet veel campings open in dit seizoen…dat is wel uitzoeken. Maar we zijn er. Het is net of we al dichter bij huis zijn. ’t Peerdjen ruk de stal al, zol opa Bieenhof zeggen. Het heeft de hele dag geplenst en we hebben het electrische kacheltje aan om jassen en broekspijpen te drogen. Wim doet z’n verdiende slaapje en straks gaat onze laatste meegenomen dvd erin: Wit licht, waar Marco Borsato in speelt. Hij is tot het laatst blijven liggen. Dat met die kindsoldaten trekt me niet, maar wie weet…
Morgen zijn we in de buurt van de Morvan en zullen we gaan zien of Piet en Marry thuis zijn.
Ik denk dat we de camping ten zuiden van Autun pakken in Étang sur Arroux. Dan hoeven we de caravan niet helemaal mee te slepen naar Montaron. We hebben elkaar al bijna 2 jaar niet gezien. Het gaat niet goed met Piet z’n enkelprothese. We zullen wel horen wat er gaat gebeuren.
Dag allemaal.