Het 'Heisje' van Laborenz.

Onze memorytour wordt gestart in Oberwesel, die Stadt der Turme und des Weines. De weg slingert zich van daar naar boven en we kiezen voor de richting Urbar. Die gaat het dichtst langs de Rijn maar dan op behoorlijke hoogte langs de wijnvelden. We vinden een uitzichtspunt waarbij je de bocht in de Rijn met zijn schepen goed kunt zien. We hebben hier vaker gezeten, maar nu op de eerste lentedag kan het weer niet mooier zijn dan nu. Via Urbar gaan we langs Badenhard en via Pfalzfeld naar Emmelshausen. Hier is het tijd voor een stop om een supermarkt te bezoeken en een kop koffie te scoren. Dan gaan we via Hungenroth en Utzenhain naar Birkheim en uiteindelijk belanden we in Badenhard zelf. We moeten even wachten tot een scootmobiel aan de kant is en dan maken we het rondje langs het ‘Heisje’ van Laborenz waar we zo vaak mooie vakanties met de jongens hebben doorgebracht.
We stoppen even bij boer Steeg en hij brengt net een kar met gier weg, de bekende gezonde lucht in deze tijd van het jaar hangt overal. Natuurlijk moeten we koffie blijven drinken. Gerhard Steeg is bijna 80 en nog steeds actief in zijn boerenbedrijf dat hij samen met zijn dochter runt. We hadden net uitgerekend dat het op een jaar na 40 jaar geleden is dat we hier voor het eerst kwamen. We haalden melk bij hen en zoals wij drie jongens hadden liepen bij Steeg vier meisjes rond. Voor de grap zeiden ze wel eens dat ze er wel één om wilden ruilen. We halen herinneringen op en ik weet nog dat wanneer we ’s morgens wakker werden Mark al vaak naar de boer was. Maar ook Gerhard en Rick gingen maar wat graag melk halen:”Zwei Liter Milch bitte.”
Toch is één van hun dochters boerin geworden, maar geen van haar drie kinderen wil het boerenbedrijf in.
Het wordt onze laatste dag. Morgen gaat het weer richting Nederland en we hopen dat Camping De Boomgaard nog een plekje voor ons heeft.

Enne.... Berend heeft gelijk! De Pommes en de Bratwurst waren weer geweldig bij de bekende Imbiss!