UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN

De laatste jaren lijken ze niet meer zo in trek, de “Men in Black”. Toch horen ze onlosmakelijk verbonden met de ufo folklore. De mannen in het zwart. Er is veel over geschreven, veel onderzocht en vooral ook veel over beweerd. Toch is nooit echt duidelijk geworden wie deze mannen waren, en in veel gevallen, of ze ook wel echt hebben bestaan. Toch zijn er hier en daar voorvallen die dan toch weer twijfel zaaien. Kortom, het mysterie van de mannen in het zwart.

Op 30 November 1987, bij het aanbreken van de dag stond er iemand op Ilkley Moor in West Yorkshire.

Deze voormalige politieman die we hier Philip Spencer zullen noemen, was een foto aan het nemen van het dorpje Menston, een stukje lager, toen hij op een afstandje een vreemde “entiteit” in een groene waas opmerkte.

Het volgende wat hij zich kan herinneren was dat hij enige tijd later in Menston aankwam, verward en gedesoriënteerd. Hij bracht zijn film naar de winkel om het te laten ontwikkelen en toen hij twee uur later de afdrukken van zijn film bekeek, bleek dat hij een foto van de “entiteit” had.

Spencer maakte zich zorgen over zijn vreemde ontmoeting, zocht het adres van de ufo onderzoeker Jenny Randles op en stuurde haar een brief waarin hij zijn ervaringen beschreef.

Zij bracht hem in contact met een andere onderzoeker, Peter Hough, die voorstelde dat Spencer zichzelf en zijn foto aan een gedegen onderzoek zou onderwerpen. Spencer zegde zijn volledige medewerking toe.

Toen het onderzoek zo’n zes weken bezig was, kreeg Spencer onverwachts bezoek van twee mannen, die zich voorstelden als Jefferson en Davis van de inlichtingendienst van de RAF (Luchtmacht). Ze legden uit dat ze gekomen waren voor de foto die Spencer op Ilkley Moore had gemaakt. Jammer genoeg voor hen hd Spencer deze aan Hough gegeven.

Ontstemd verlieten de twee mannen het pand.

Wat Spencer niet begreep was, hoe de twee van het bestaan van de foto afwisten. Alleen zijn vrouw, Jenny Randles, Peter Hough en Arthur Tomlinson, een andere onderzoeker die die zich met het geval bezig hield, waren op de hoogte. Hough nam contact op met de inlichtingendienst van de RAF om de identiteit van de bezoekers te bevestigen. Hij kreeg te horen dat de namen niet bij de RAF bekend waren en dat zij nooit een bezoek aan Spencer hadden gebracht.

Dat was voor Hough een reden om te vermoeden dat Spencer onderworpen was geweest aan een van de vreemdste bijproducten van het tegenwoordige ufofenomeen, de “Mannen in het zwart (Men in black).

Het zou verleidelijk zijn Spencers verhaal weg te wuiven als een verzinsel van een overactieve fantasie, ware het niet dat Dr Jim Singelton, de klinisch psycholoog die Spencer had onderzocht, rapporteerde dat hij “naar zijn eigen gevoel de waarheid vertelde”.

Bovendien is Spencer bij lange na niet de enige wie zoiets is overkomen.

De dossiers van ufo onderzoekers oer de hele wereld puilen uit van hetzelfde soort verhalen over sinistere mannen in het zwart (MIB), die hun slachtoffers alleen maar bezoeken om te zorgen dat ze hun mond houden.

Geheim agenten ?

Hoewel de details van de verhalen behoorlijk verschillen, zijn er genoeg gelijkenissen om een onderliggend patroon te veronderstellen.

MIB’s maken altijd hun aanwezigheid voelbaar vlak nadat een ufo gezien is of iemand een ontmoeting met een buitenaards wezen heeft gehad.

Ze doen dat of per telefoon of door een bezoek aan hetzij de ufo getuige, hetzij de onderzoeker die met de zaak bezig is.

Als ze persoonlijk hun opwachting maken is dat meestal met zijn tweeën of drieën, en zijn ze in het zwart gekleed of in uniform. Vaak arriveren ze in een zwarte auto, oud maar in tip top conditie.

Sommige MIB’s identificeren zich, maar de namen die ze geven blijken altijd vals te zijn. Het merkwaardigste is dat de MIB’s in bijna alle gevallen gedetailleerde informatie over het slachtoffer en zijn ervaring hebben die hijzelf alleen maar kan verifiëren. Bovendien leggen ze hun bezoek slechts enkele uren na een ufo incident af. Hoe weten ze het zo snel ?

Naar de mening van sommige ufo onderzoekers zijn de enige mensen met toegang tot dit soort informatie geheim agenten van de regering. Deze onderzoekers geloven dat de mysterieuze vreemdelingen onderdeel uitmaken van een campagne om geheime regeringsoperaties voor het publiek geheim te houden.

Wat er precies geheim gehouden moet worden is niet duidelijk., maar er wordt algemeen aangenomen dat het om een uiterst geheime militaire programma gaat. Volgens de theorie verklaart dit de valse identiteitspapieren van de MIB’s en waarom regerings instanties altijd elke betrokkenheid ontkennen.

Ook beweerd een aantal ufologen dat regeringen er op uit zijn te voorkomen dat de waarheid over ufo’s bij het publiek bekend wordt. In deze context zouden de MIB’s deel uitmaken van een samenzwering van de regering die wordt uitgevoerd door inlichtingendiensten ten einde ufo getuigen en onderzoekers tot zwijgen te dwingen.

Een rare kant aan de samenzweringstheorie is dat de dreigementen van de MIB’s nooit uitgevoerd worden. Als hier sprake is van geheim agenten is het merkwaardig dat geen van de mensen die de instructies van de MIB’s in de wind hebben geslagen ooit met geweld zijn gestraft.

Bizar gedrag

Sommige MIB bezoeken zijn volkomen geloofwaardig en wekken alleen achterdocht door valse identiteitspapieren of het feit dat ze toegang tot privé informatie lijken te hebben. Maar wat het mysterie nog ingewikkelder maakt, is dat andere gevallen gekenmerkt worden door een groot aantal niet plausibele details.

Een byzonder geval had te maken met een ufo kidnapping van twee mannen in Oktober 1975, de periode dat de ufo activiteiten in de staat Maine (VS) op hun hoogtepunt waren. Bijna een jaar na het incident, op 11 September 1976 zat de onderzoekende psychiater, Dr Herbert Hopkins, alleen thuis te werken toen hij een telefoontje kreeg.

Het was iemand die zei een ufo onderzoeker te zijn en vroeg of hij langs mocht komen. Nog geen minuut later stond hij voor de achterdeur. “Ik zag geen auto, en zelfs als hij een auto had, kon hij nooit zo snel van een telefooncel bij mijn huis zijn gekomen”, vertelde Hopkins.

Zijn bezoeker adviseerde Hopkins al zijn dossiers over het kidnappings geval te vernietigen. Hopkins stelde een paar vragen over ufo’s en merkte dat de vreemdeling moeite met praten kreeg. De man stond bevend op, strompelde naar de deur en verontschuldigde zich en zei, “Mijn energie is aan het verdwijnen… Ik moet nu gaan..”

Pas nadat zijn bezoeker was verdwenen realiseerde Hopkins zich hoe vreemd hij eruit had gezien> Hij had een ouderwets zwart pak dat er gloednieuw uitzag, was volkomen kaal en had geen wenkbrauwen of wimpers. En het vreemdste: Hij had lippenstift op.

Paranormale connectie ?

Dr Hopkins heeft ons een van de betrouwbaarste en gedetailleerde rapporten over een MIB bezoek gegeven dat we hebben.

Daar sommige aspecten van zijn verhaal aan het absurde grenzen, toont het het mysterie op zijn bizarst. Sommige onderzoekers hebben opgemerkt dat het gedrag en de verschijning van veel MIB mannen iets surrealistische hebben, als uit een droom. Dit zou kunnen suggereren dat MIB’s niet voor 100% een fysiek fenomeen zijn, een visie die wordt ondersteund door degenen die menen dat MIB’s buitenaardse wezens zijn.

Andere onderzoekers hebben geprobeerd een psychologisch antwoord te vinden op het MIB fenomeen. De Amerikaanse ufo onderzoeker Dr Alvin Lawson heeft opgemerkt dat alle vreemdelingen die betrokken zijn bij ufo incidenten, en een overweldigende meerderheid van de rapporten, vooral in de VS, beschrijven MIB’s als “buitenlands uitziend”, overeenkomsten tonen met archetypen die volgens psycholoog Carl Jung in de onderbewuste verbeeldingswereld van elk mens verborgen liggen.

Zou het kunnen zijn dat het bezoek van een echt persoon bij zo iemand als Hopkins een reactie in diens verbeeldingswereld veroorzaakt waardoor een reeks bizarre, droomachtige dingen gebeuren ?

Voor Dr Lawson is het echte raadsel niet zozeer wat “het slachtoffer” ziet, maar waardoor die archetype achtige beelden naar boven komen, een raadsel waar hij geen oplossing voor heeft.

Gebrek aan bewijs

Het vreemdste aan het MIB fenomeen is dat het een onderdeel is geworden van de ufomythologie zonder dat er werkelijke bewijzen voor hun bestaan zijn. Er blijven rapporten over bezoeken van MIB’s komen, maar het gaat altijd om een verhaal van één persoon. Om de verwarring nog groter te maken zijn er tegenwoordig regeringsinstanties in Engeland die openlijk toegeven geintresseerd te zijn in ufo waarnemingen, de zwarte driehoeken die men overal in Europa heeft gezien zijn het meest recent, maar tegelijkertijd blijven ontkennen dat ze op enigerlei wijze betrokken zijn bij het MIB fenomeen.