UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN

SpaceX

Humans have long desired to explore the vast realms of space. Today, we are finally poised to send people out into the cosmos. Indeed, a number of private and public space companies are gearing up for Space Race 2.0 — a (very expensive) competition that inches us closer to uncovering answers about our universe and exploring new realms of our own humanity.

Though they are still in the race, shifting priorities and limited budgets have undermined NASA’s lead in exploring the solar system and beyond. In the meantime, private entities like SpaceX and Virgin Galactic are flush with cash, and they are stepping up to try and engineer better, bigger, and faster rockets.

And this is a good thing because, if humans are to find life on other planets, or perhaps a new planet for ourselves, more work needs to be done. Engineers and scientists need to develop life support systems, find reliable sources of water and fuel, overcome the negative effects living in space has on the body, and find a faster way to travel.

There is still much to be done, but sending the average person to the Moon and beyond no longer seems so far out of reach. Yet, when will it finally happen? When will humans finally roam across an alien world? Here’s a comprehensive timeline of our future beyond Earth.

Late 2017: Heavy Falcon Launch

SpaceX plans to launch the Falcon Heavy for the first time before the end of 2017. Because the rocket can be reused, the Falcon Heavy rocket can deliver its payload into space at only a third of the cost of the next closest operational vehicle, the Delta IV Heavy. This lower upfront cost means that more organizations can carry out experiments in outer space. One of these experiments is the Planetary Society’s LightSail 2 solar sail that will launch on board a Heavy Falcon in early 2018.

SpaceX’s Falcon Heavy rocket lives up to its name. 27 rocket engines weigh down the 70-meter (229-foot), 1.4-metric-ton (3.1-million-pound) rocket. That’s a lot of extra weight, but the payload makes it worthwhile — the rocket can launch 63,800 kg (140,660 lbs) of equipment, cargo, and passengers into orbit around Earth. That’s more than double the weight that the Space Shuttle can haul to the same altitude.

2018: Preparing for Space Tourism

In 2018, SpaceX plans to launch more than ever before, sending 30 rockets into orbit (up from 20 in 2017). More attempts give the company more data to show how it can perfect its technology to launch rockets cheaply and securely. Eventually, this inexpensive and safe spaceflight will make space tourism finally viable. In fact, just this year, SpaceX announced that they would be sending two humans to orbit the Moon in 2018.

Image Credit: Virgin Galactic

Virgin Galactic is gearing up to launch its first astronauts into space before the end of February 2018. Before it launches with passengers on board, though, the spacecraft will have to undergo a series of test flights.

The space plane, called the VSS Unity, completed its fifth ‘glide flight’ (distinct from the vertical trajectory of traditional space rockets) earlier in 2017. In the first months of 2018, it will be taking flights closer to the Karaman line, the official border between the Earth’s atmosphere and outer space located 100 km (62 miles) above the Earth’s surface.

Image Credit: Planetary Society

Around that same time in early 2018, scientists will test the LightSail 2, a device that moves through space by harnessing the power of solar photons — no fuel tanks or thrusters required. The LightSail 2, a citizen-funded spacecraft and created by the Planetary Society (the largest nonprofit organization that promotes the exploration of outer space), would be a proof of concept that solar sailing could propel spacecraft deeper into space. The unmanned, light-propelled spacecraft will hitch a ride on SpaceX’s Falcon Heavy rocket before taking its test flight at an altitude of 720 km (447.4 miles).

2019: Space Tourism and Observation

Image Credit: Blue Origin

Blue Origin, the spaceflight services company started by Amazon founder Jeff Bezos, recently announced that it intends to take tourists to space before April 2019. In groups of six, passengers will board an 18-meter (60-foot) rocket to the edge of space, around 100 km (62 miles) from the Earth’s surface. Once there, they will experience zero-gravity flight. Three independent parachutes and a retro-thrust system ensure that passengers will gently sail back to Earth. This experience does not come cheap — a ticket to board the New Glenn to reach Earth orbit is rumored to cost anywhere between $150,000 and $250,000. And, yet, there’s little question that people will want to sign up — Virgin Galactic, a competing space tourism project, reportedly already has 700 people signed up.

In 2019, Blue Origin plans to add two- and three-stage rockets to its arsenal. They are fully reusable, up to 99 meters (326 feet) tall, and can deliver payloads at a relatively low cost, competing with SpaceX’s Falcon Heavy rockets.

Image Credit: NASA

NASA also intends to launch its James Webb Telescope in the first quarter of 2019. The telescope will observe the solar system in the infrared to see every phase of the solar system’s maturation; it will ultimately be 100 times more powerful than the Hubble Space Telescope, thanks to its array of 18 hexagonal mirror segments. With a combined mirror diameter of 6.5 meters (the Hubble measures in at only 2.4), the James Webb Telescope will be able to detect events such as the formation of galaxies dating back to the time of the Big Bang. It will also have a special focus on discovering new planets that could be capable of supporting life.

2020-2025: “Earth Reliant” and Beyond

From finding evidence of liquid water to detecting organic matter in the soil of the Red Planet’s surface, the Curiosity rover has answered some fundamental questions about what it’s like on Mars.

However, that information has also sparked more questions about what other elements may be present. To this end, in an effort to establish whether oxygen is present in the Martian atmosphere, and at what concentration, Curiosity’s successor, the Mars 2020 rover, will be saddled with a host of sensors and instruments that will allow it to answer this question. Information about oxygen concentration will be important if humans are ever able to visit the Red Planet themselves, which could be possible as early as 2030.

There are other things that need to happen if we’re going to colonize other planets. NASA has established three phases that we need to complete before this is possible. In the first, which NASA calls “Earth Reliant,” we continue to test the feasibility of living in space and conduct more research aboard the ISS. In the second (“Proving Ground”), operations around the Moon will be used to establish ways to return humans to the Earth safely. With those stages complete, we will finally reach the third stage (“Earth Independent”) in which humans establish a self-sufficient colony on Mars.

Image Credit: NASA

Just over 50 years after humans first touched the lunar surface, NASA is gearing up to launch another manned spacecraft to go beyond the Moon. The astronauts will be on board a ship called the Orion, which will lift off using NASA’s Space Launch System (SLS), a modular heavy launch vehicle. SLS is similar to SpaceX’s Heavy Falcon and has a maximum payload of 70 to 130 metric tons (150,000 to 290,000 lbs).

First, though, the spacecraft will do a few test runs without any humans on board. The first mission, Exploration Mission-1, is slated for late 2018. The SLS will launch the unmanned craft, travel to the Moon, enter orbit about 100 km (62 miles) above the lunar surface, and use gravity to propel itself into deep, unexplored space. The goal of this mission is to see if the craft can help humans survive a trip to distant planets.

The second mission (Exploration Mission-2), planned for August 2021, will be NASA’s first manned test flight beyond the Moon. “During this mission, we have a number of tests designed to demonstrate critical functions, including mission planning, system performance, crew interfaces, and navigation and guidance in deep space,” Bill Hill, the deputy associated administrator of Exploration Systems Development at NASA Headquarters said in a 2016 NASA blog.

To gain enough momentum to make the trip around the Moon, the spacecraft will have to make multiple orbits around Earth, occasionally igniting its thrusters. During its stable orbit of the Moon, the Orion will gather data and test the spacecraft’s capabilities for interplanetary flight.

2022: Making Mars Habitable

While NASA spends the 2020s exploring how to best keep humans healthy in space, SpaceX plans to start putting down the infrastructure for humans to colonize it. SpaceX anticipates completing its first 54.6-million-km (33.9-million-mile) trip to Mars in 2022.

Image Credit: SpaceX

In his update earlier this year, Elon Musk revealed plans for a rocket that is far bigger and more powerful than NASA’s Space Launch System and even his agency’s own Falcon Heavy — the BFR. A rocket that big would have enough space for fuel to take humans to Mars, or even allow for Earth-based city-to-city travel.

With a maximum payload of 150 tons, the enormous 106-meter (347.7-feet) rocket would break the current record for biggest payload (including cargo, fuel, and passengers) launched into orbit, while providing the lowest cost for each additional launch.

To reach the Moon, the BFR would launch from the Earth’s surface, transfer propellant from fuel depots previously stationed in Earth’s orbit, accelerate in orbit, pick up an injection of fuel for the remaining distance to the lunar surface on the way, and land. SpaceX plans to refuel the rocket once it is in orbit in order to extend its range and payload capacity so that it can return safely to Earth.

Tests have already shown that it’s possible to refuel rockets in space. NASA conducted the Robotic Refueling Mission in 2011, and it successfully completed a robot-actuated propellant transfer on an exposed platform of the International Space Station.

Image Credit: SpaceX

By 2022, SpaceX expects to land at least two cargo ships on Mars in order to establish a habitat for humans. The primary goal of those initial missions is to find a reliable source of water on the Martian surface.

2024: Manned Missions on the BFR

Image Credit: SpaceX

Two years after those cargo ships establish an infrastructure, SpaceX plans to send humans to inhabit a colony on Mars. The passengers aboard the BFR’s 40-cabin Mars transit module will be the first to make the unprecedented trip.

This is, Musk would probably admit, an aggressive timeline. And it may not work in SpaceX’s favor: Due to planetary alignments and other factors such as solar power requirements and fuel limitations, the launch window of Earth-Mars travel is only a few weeks, according to Wired. And that’s assuming that all the other pieces fall perfectly into place — neither the BFR nor its predecessor, the Falcon Heavy, has yet had a successful launch.

Should the BFR mission make it to Mars, it will contain the materials to construct a propellant production plant as part of its Martian colony. The plan would suck carbon dioxide from the atmosphere and turn it into deep-cryo CO4 fuel using solar power.

2025-2030: A Year in Space

Image Credit: NASA

SpaceX might be ready to send humans to live in space by the early 2020s, but NASA is a little more cautious. The government space agency is planning to put astronauts into orbit for a year to find out if humans are indeed ready to live on a different planet.

In March 2016, NASA astronaut Scott Kelly completed a similar year-long missionaboard the ISS to test the effects of zero gravity on the human body and what that will mean for future space travel to Mars. Unlike Kelly’s mission, however, NASA’s 2021 mission will put astronauts in orbit around the Moon. They’ll be in a “deep-space gateway” — a small ISS-like station that will serve as a testing ground for future deep space missions, including later missions to Mars. It will be built over five earlier missions, four of them with humans aboard. The effects of spending a year in lunar orbit on the human body, caused by factors such as different day-night cycles and solar radiation, are still unknown.

2030s: NASA Sends Humans to Mars

Five years after SpaceX’s manned missions to Mars, NASA plans to send its own spacecraft to the Red Planet. Using data and samples from the Curiosity and Mars 2020 rovers, NASA will first establish how humans could sustain themselves on the Martian surface before sending manned spacecraft from its deep-space gateway to do so.

Iedereen heeft het erover: kunstmatige intelligentie. Maar wat is het precies? En moeten we er naar uitzien of voor vrezen?

Bij kunstmatige intelligentie denken veel mensen al snel aan robots die al dan niet het slechtste met de mensheid voor hebben. Maar kunstmatige intelligentie is veel breder dan dat en het is zelfs zo breed dat er niet echt een eenduidige definitie voor bestaat. Dat komt mede doordat ‘intelligentie’ zelf zo lastig te vangen is in een definitie. Jan Broersen, universitair hoofddocent en onderzoeker aan de Universiteit Utrecht, vat het samen als “het via computationele middelen proberen nabootsen van onze intelligentie.” Hij voegt nog toe dat hij denkt dat de eerste onderzoekers van kunstmatige intelligentie het nog breder zagen: “Volgens mij hadden zij in hun hoofd dat artificiële intelligentie het nabootsen van de mens in álle aspecten is.”

Van de slimme thermostaat tot Netflix
Tegenwoordig vinden we al op veel plekken vormen van kunstmatige intelligentie: in de slimme thermostaat zit het, maar ook bij Netflix voor de aanbevelingen die ze elke gebruiker doen en wat te denken van Alpha Go? Een belangrijke toepassing op dit moment is volgens Broersen het beoordelen van informatie. “Facebook gebruikt het bijvoorbeeld om nepnieuws te onderscheiden van echt nieuws, wat volgens mij ontzettend lastig is.”

Wat is KI?
Russell en Norvig splitsen in hun boek Artificial Intelligence: a modern approach de kunstmatige intelligentie op in vier subdomeinen: systemen die denken als een mens, systemen die zich gedragen als een mens, systemen die rationeel denken en systemen die zich rationeel gedragen. Op het gebied van systemen die denken of zich gedragen als een mens is er nog een lange weg te gaan, we weten immers niet eens hoe mensen precies denken, dus laat staan dat we dat in een computer kunnen inbouwen. Een computer die rationeel kan handelen en/of denken is daarentegen een stuk makkelijker te maken: voor rationeel ‘denken’ moet een computer in staat zijn om geldige afleidingen te maken uit kennis die de computer al bezit. Om een simpel voorbeeld te geven, als de computer weet dat A gelijk is aan B en ook dat B gelijk is aan C, dan moet de computer kunnen deduceren dat A gelijk is aan C. Rationeel handelen is handelen op zo’n manier dat het de beste uitkomst tot gevolg heeft. Dat zorgt echter voor een moeilijkheid omdat het soms niet mogelijk is om door rationeel denken tot de juiste handeling te komen: als je je hand op een hete ondergrond legt is de rationele handeling om hem direct terug te trekken, maar die handeling komt niet voort uit rationele gedachten, maar uit een reflex.

“MENS ZIJN IS MEER DAN ALLEEN INTELLIGENTIE EN IK WEET NIET OF WE DAT ZULLEN KUNNEN BENADEREN”

Strong vs Weak
Daarnaast wordt kunstmatige intelligentie ook verdeeld in strong AI (sterke KI) en weak AI (zwakke KI). Een strong AI is een systeem dat ‘echt’ kan denken en een bewustzijn heeft, een weak AI is een systeem dat alleen kan handelen alsof het denkt en een bewustzijn heeft. Het probleem is dat deze termen niet heel duidelijk gedefinieerd zijn. Om op Alpha Go terug te komen, op het gebied van het spelen van Go is het een strong AI, maar gezien in een bredere context is het een weak AI omdat het niet verder komt dan het spelen van het spel. Dit is ook het onderscheid dat door veel mensen gemaakt wordt wanneer ze zeggen dat een kunstmatige intelligentie nooit kan bestaan: daarmee bedoelen ze niet dat Alpha Go geen kunstmatige intelligentie is, maar dat een strong AI met dezelfde capaciteiten als een mens niet mogelijk is. Jan Broersen vraagt zich ook af of we ooit tot strong AI zullen komen: “Mens zijn is meer dan alleen intelligentie. Ik weet niet of we dat zullen kunnen benaderen. De wetenschappers die begonnen met het onderzoek in artificiële intelligentie hadden de verwachting dat dat haalbaar moest zijn, alleen veel wetenschappers kijken daar tegenwoordig anders tegenaan.”

KI IN OORLOGSSITUATIES

Het lijkt een kwestie van tijd voor ontwikkelingen binnen de robotica en kunstmatige intelligentie leiden tot zogenoemde ‘killer robots’: autonome wapens die zelf kunnen beslissen of ze iemand doden of niet. Hoe gaan we daar grip op houden? We vroegen het robotica-deskundige Koen Hindriks recent. Lees hier wat hij daarover te vertellen had.

Morele vraagstukken
Of het ooit zover komt dat een strong AI gemaakt wordt is een vraag waar nu geen antwoord op te geven is. Maar dat is ook niet van belang, belangrijker zijn de morele vraagstukken die gepaard gaan met de ontwikkeling van kunstmatige intelligentie. Want ook toepassingen die bedoeld zijn om de mens te helpen in plaats van te doden, hebben aspecten waar goed over nagedacht moet worden. Volgens Broersen is het gevaar van kunstmatige intelligentie niet zozeer dat zij kwaadaardig tegenover de mens zullen zijn, maar eerder dat mensen ze voor ‘kwaadaardige’ doeleinden zullen gebruiken. Op dit moment is het vooral oplichting dat hij ziet als gevaar: “Met nieuwe technologie zie je dat in eerste instantie de snelle jongens erop springen. Iedereen kan AI-technieken downloaden van het internet. Vervolgens trainen ze deze AI’s op wat financiële data en zeggen ze dat ze op basis van ‘advanced AI’ aanbevelingen kunnen doen voor de aankoop van aandelen en dergelijke. Veel mensen zullen daarin trappen, want AI is een buzz-woord en niet iedereen weet goed wat het inhoudt.” Op het moment dat AI wat verder is en er autonome systemen komen, komt er een ander belangrijk vraagstuk naar voren: wie is verantwoordelijke als er iets gebeurd door toedoen van een kunstmatige intelligentie? “Voor de wet kunnen we dit allemaal dicht timmeren. In het Europees Parlement zijn er al gesprekken over een wet die zegt dat een AI aansprakelijk kan worden gehouden. Maar moreel gezien ligt die vraag toch een stuk complexer.”

Over een jaar of twintig is de zelfrijdende auto – bomvol met KI – een feit, zo denkt Broersen.

DanielReche / Pixabay

Autonome systemen
Een systeem dat autonoom kan handelen moet altijd een manier hebben waarop het goede van slechte opties kan onderscheiden. Neem bijvoorbeeld een routeplanner: autonoom stippelt deze een route uit van punt A naar B. Het doel dat het hierbij heeft, is het minimaliseren van de tijd die het kost om van A naar B te komen. Alle verschillende routes die er mogelijk zijn hebben een bepaalde waarde: de tijd in minuten die de route afleggen kost. Deze waarde in minuten geeft aan welke optie beter is dan een andere optie. De routeplanner ‘kiest’ dan vervolgens de route met het laagste aantal minuten waarmee het zijn doel voltooit. De regels waar een routeplanner aan moet voldoen zijn redelijk eenvoudig te programmeren, maar dat wordt lastiger wanneer de systemen complexer worden. “Als er veel verschillende situaties zijn waar een artificiële intelligentie voor kan komen te staan, dan is het onmogelijk om voor al die verschillende situaties de regels in te bouwen in het systeem. Voor zulk soort situaties wordt er vaak gebruik gemaakt van een subsymbolisch systeem, zoals bijvoorbeeld een neuraal netwerk.” Subsymbolisch betekent dat er niet langer regels zijn die in woorden uit zijn te drukken, maar dat de AI van veel verschillende situaties geleerd heeft wat de regels zouden moeten zijn.

“HET IS ZEER WAARSCHIJNLIJK DAT KI EEN KEER DE VERKEERDE BESLISSING NEEMT. EN WIE IS ER DAN VERANTWOORDELIJK?”

Stel je de volgende situatie voor: een zelfrijdende auto nadert een zebrapad waar een voetganger wil oversteken. Op het moment dat de auto wil gaan remmen om de voetganger over te laten steken, merkt de auto dat de remmen niet meer werken. Na een snelle berekening komt de auto tot de conclusie dat er twee opties zijn: of de voetganger die inmiddels aan het oversteken is, doodrijden of de auto tegen de muur sturen waarbij de bestuurder omkomt. Als deze situatie tijdens de training niet aan bod is gekomen, dan zal de auto uit de situaties die wel aan bod zijn gekomen moeten afleiden wat het moet doen. Er is sprake van abstracte regels die niet in woorden zijn uit te drukken, maar die het systeem moet halen uit de voorbeelden die het wel kent. Omdat het onmogelijk is om tijdens het leren alle mogelijke situaties aan bod te laten komen, zal het systeem op basis van wat het geleerd heeft, moeten handelen. Maar omdat er enorm veel situaties mogelijk zijn, is er zeer waarschijnlijk wel een specifieke situatie waarin de AI het verkeerde besluit neemt. “De vraag is dan wie verantwoordelijk is. Wettelijk gezien kan dat allemaal dicht getimmerd worden, maar moreel gezien is het een stuk moeilijker. Dit is ook mijn onderzoeksgebied, want waar ligt die verantwoordelijkheid nou precies? De één vindt bij de AI en de ander bij degene die de AI heeft ingezet, de maker. Het antwoord is niet eenvoudig.” Volgens Broersen zie je dat de discussie al langzaam op gang komt, maar zal hij pas echt gevoerd worden wanneer er ongelukken gebeuren met kunstmatige intelligentie, en die zijn onvermijdelijk als AI overal om ons heen is.

Gedragspatronen
Broersen denkt overigens dat het niet lang meer gaat duren voor KI overal is. Hij verwacht dat over een jaar of twintig de zelfrijdende auto een feit is. Maar KI zal op veel meer plekken te vinden zijn dan alleen in de zelfrijdende auto. “Ik denk dat het overal aanwezig zal zijn en dan vooral in de informatievoorziening en -vergaring. We dragen nu allemaal al een apparaat bij ons waar we alles mee doen en de bedrijven daarachter zullen in toenemende mate artificiële intelligentie gaan gebruiken om onze gedragspatronen te analyseren. Die informatie zullen ze gebruiken om ons te beïnvloeden en te voorspellen wat we willen, want dat is waar AI heel goed in is.”

Zelf is Broersen heel nieuwsgierig of kunstmatige intelligentie ooit in staat zal zijn om muziek te maken die mensen raakt: “Ik denk dat je voor muziek gevoel voor schoonheid en emotie nodig hebt. Als een computer in staat is om muziek te maken die mij raakt, dan zal ik misschien overstag moeten gaan en zeggen dat AI misschien toch in staat is om ons in alle opzichten te evenaren.” Of dat ooit zo zal zijn is iets wat we moeten afwachten, maar dat de ontwikkelingen snel gaan, daarover bestaat geen discussie.

Thomas van Zwol (1991) heeft de bachelor Kunstmatige Intelligentie aan de Universiteit Utrecht afgerond en is nu bezig zijn opleiding Journalistiek af te maken. Binnen de KI heeft hij zich gespecialiseerd in agents en machine learning. Door zijn wetenschappelijke achtergrond is hij als journalist goed in staat om onderzoeken te begrijpen om de informatie vervolgens op zo’n manier op te schrijven dat het voor veel mensen toegankelijk is.