EXCLUSIVE: We're all often told not to take our work home with us, but for one avid UFO expert this was seemingly made hard to do after he returned from a shoot to find a UFO loitering near his house

What do you make of it? Let us know in the comments 

(Image: Youtube/NubTV)

A UFO investigator has spotted a strange orb he thinks might have followed him home after visiting “The British Roswell”.

Mark Christopher Lee had been in Suffolk making a film in Rendelsham, Suffolk about a 1980 UFO incident that was reported there. But when he got home, he had the strange feeling that something might have followed him home from the shoot.

He felt it weird that, after being away working purely on unidentified phenomena, he returned home to more of the same. “I just question whether we brought something back with us from Rendelsham Forest? Or was it something else?” Mark said.

READ MORE: 

• Brit cop was 'abducted by UFO and was left with damaged boot as humanoid examined him'

He told the Daily Star: “It was definitely weird – at first I thought it was an aircraft, but it wasn’t, there was light reflecting off it. There are planes nearby, we get a lot of planes because we live near Luton Airport.

“It wasn’t moving, planes come towards you or go away, it was just kind of swaying side to side a little bit. It wasn’t a balloon, there was a bit of a breeze so it would have had more movement. It seemed to be blipping in and out.

“Bear in mind it was a beautiful blue sky and no clouds in the sky. Where was it blipping to? It kept coming back it was very weird.

“It’s definitely unexplained. It was too low for a satellite. I’m quite rational so I try and rule things out but I was left speechless. The fact that it was in the daytime as well.

“I just wonder if there was anyone else in the area that saw it.”

{ https://www.dailystar.co.uk/ }

19-07-2024 om 21:59 geschreven door peter  

A tiny village sandwiched in between Glasgow and Edinburgh has been labelled the UFO hotspot of the UK thanks to hundreds of sightings reported by locals every year

Bonnybridge has a population of just over 5,000 people 

(Image: Sygma via Getty Images)

A small village in Scotland is at the centre of a UFO hotspot region compared to the Bermuda Triangle.

For decades Bonnybridge, Falkirk a tiny beauty spot in the south of the country has been at the forefront of thousands of mysterious UFO sightings.

With a population little over 5,000, the village that is placed directly in between Glasgow and Edinburgh was once a beacon for industry. But it is now known for something very different.

Often branded as the UK's answer to Roswell, there have been an average of 300 UFO sightings across the region every year. The reported spacecrafts supposedly take on all different shapes and sizes including cigar shaped crafts over head and even some instances of alien abductions.

Such is the mystery around the strange phenomena that the area has even been coined the 'Falkirk Triangle'.

Many have mused down the years whether the village could be a passage into another dimension, much like the Bermuda Triangle is reported to be. Others have also proposed that the Forth and Clyde Canal acts as a Bermuda-eque stream in between dimension.

And, in a documentary made by TalkTV one encounter stands out ahead of the rest as Councillor for Falkirk, William Buchanan recalls: "I was in the house one night, and I'd just come back from the council, and what happened is, I'd seen a car coming into the driveway and I went out to find out who it was. It was a chap I've known all my days and he say's 'is it okay, can we talk?'.

He continues: "He said 'I need to talk to somebody'. This individual was having an assignation, they were making love, but the problem was that this was his brother's wife, so that in itself was a situation."

{ https://www.dailyrecord.co.uk/news/ }

19-07-2024 om 21:39 geschreven door peter  

Study: Biological Amino Acids Could Survive in Near-Surface Ices of Europa and Enceladus

Europa and Enceladus are key targets to search for evidence of alien life in our Solar System. However, the surface and shallow subsurface of these airless icy moons are constantly bombarded by ionizing radiation that could degrade chemical biosignatures. Therefore, sampling of icy surfaces in future life detection missions to Europa and Enceladus requires a clear understanding of the necessary ice depth where unaltered organic biomolecules might be present. A team of scientists from NASA and the Pennsylvania State University has conducted experiments by exposing individual biological and abiotic amino acids in ices to gamma radiation to simulate conditions on these icy worlds.

The surface of Europa looms large in this newly-reprocessed color view; image scale is 1.6 km per pixel; north on Europa is at right.

Image credit: NASA / JPL-Caltech / SETI Institute.

“Based on our experiments, the ‘safe’ sampling depth for amino acids on Europa is almost 20 cm (8 inches) at high latitudes of the trailing hemisphere (hemisphere opposite to the direction of Europa’s motion around Jupiter) in the area where the surface hasn’t been disturbed much by meteorite impacts,” said Dr. Alexander Pavlov, a researcher at NASA’s Goddard Space Flight Center.

“Subsurface sampling is not required for the detection of amino acids on Enceladus — these molecules will survive radiolysis (breakdown by radiation) at any location on the Enceladus surface less than a few millimeters (a tenth of an inch) from the surface.”

Dr. Pavlov and his colleagues used amino acids in radiolysis experiments as possible representatives of biomolecules on icy moons.

Amino acids can be created by life or by non-biological chemistry.

However, finding certain kinds of amino acids on Europa or Enceladus would be a potential sign of life because they are used by terrestrial life as a component to build proteins.

Proteins are essential to life as they are used to make enzymes which speed up or regulate chemical reactions and to make structures.

Amino acids and other compounds from subsurface oceans could be brought to the surface by geyser activity or the slow churning motion of the ice crust.

To evaluate the survival of amino acids on these worlds, the researchers mixed samples of amino acids with ice chilled to about minus 196 Celsius (minus 321 Fahrenheit) in sealed, airless vials and bombarded them with gamma-rays, a type of high-energy light, at various doses.

Since the oceans might host microscopic life, they also tested the survival of amino acids in dead bacteria in ice.

Finally, they tested samples of amino acids in ice mixed with silicate dust to consider the potential mixing of material from meteorites or the interior with surface ice.

The experiments provided pivotal data to determine the rates at which amino acids break down, called radiolysis constants.

With these, the scientists used the age of the ice surface and the radiation environment at Europa and Enceladus to calculate the drilling depth and locations where 10% of the amino acids would survive radiolytic destruction.

Although experiments to test the survival of amino acids in ice have been done before, this is the first to use lower radiation doses that don’t completely break apart the amino acids, since just altering or degrading them is enough to make it impossible to determine if they are potential signs of life.

This is also the first experiment using Europa/Enceladus conditions to evaluate the survival of these compounds in microorganisms and the first to test the survival of amino acids mixed with dust.

The scientists found that amino acids degraded faster when mixed with dust but slower when coming from microorganisms.

“Slow rates of amino acid destruction in biological samples under Europa and Enceladus-like surface conditions bolster the case for future life-detection measurements by Europa and Enceladus lander missions,” Dr. Pavlov said.

“Our results indicate that the rates of potential organic biomolecules’ degradation in silica-rich regions on both Europa and Enceladus are higher than in pure ice and, thus, possible future missions to Europa and Enceladus should be cautious in sampling silica-rich locations on both icy moons.”

“A potential explanation for why amino acids survived longer in bacteria involves the ways ionizing radiation changes molecules — directly by breaking their chemical bonds or indirectly by creating reactive compounds nearby which then alter or break down the molecule of interest.”

“It’s possible that bacterial cellular material protected amino acids from the reactive compounds produced by the radiation.”

• The team’s paper was published in the journal Astrobiology.
• Alexander A. Pavlov et al. 2024. Radiolytic Effects on Biological and Abiotic Amino Acids in Shallow Subsurface Ices on Europa and Enceladus. Astrobiology 24 (7); doi: 10.1089/ast.2023.0120
• This article was adapted from an original release by NASA.

{ https://www.sci.news/ }

19-07-2024 om 21:27 geschreven door peter  

AI Focuses UFO Over Brazil Drops Two Objects, Feb 2011, UAP Sighting News.

Date of sighting: February 11, 2011 

Location of sighting: Sao Paulo, Brazil

 

I really wanted to run some screenshots of this UFO though ai, and quickly realized that this really was a UFO as it came into focus. AI helps some photos get focused and cleaned up so that we can see the true detail. Sometimes AI can't, so I have to go through about 20-30 sighting photos before I find one thats focuses. AI is the tool of the future for all UFO researchers world wide. 

Scott C. Waring 

{ https://www.ufosightingsdaily.com/ }

19-07-2024 om 21:19 geschreven door peter  

Dit is de reden waarom de aarde langzamer draait en de dagen langer worden: volgens een onderzoek is het onze schuld

Door Janine

Unsplash

Dat de aarde steeds langzamer draait is geen mysterie, tenminste niet binnen de wetenschappelijke gemeenschap. De redenen hiervoor zijn divers en hebben te maken met de natuurlijke processen die onze planeet beïnvloeden... voor het grootste deel. Volgens recent wetenschappelijk onderzoek vertraagt de rotatiesnelheid van de aarde echter door toedoen van de mens en zijn activiteiten. Laten we eens kijken hoe dit mogelijk is en wat de gevolgen zijn voor onze samenleving.

Van de maan tot de gletsjers: een reis op een steeds trager wordende planeet

Zoals we in de inleiding zeiden, is het onderhand bekend dat de rotatiesnelheid van de aarde om haar as noch vast, noch constant is, voornamelijk als gevolg van twee verschillende processen:

• aan de ene kant vertraagt de kern van de Aarde haar rotatiesnelheid;
• aan de andere kant verwijdert de Maan zich steeds verder van de Aarde.

Dit zijn natuurlijke processen die leiden tot werkelijk oneindige veranderingen in de rotatiesnelheid van onze planeet, en dus ook in de lengte van de dagen. Door de verwijdering van de maan zal de dag van de aarde bijvoorbeeld 25 uur duren, maar over 200 miljoen jaar. Toch spreekt onderzoek uitgevoerd door het centrum ETH Zürich in samenwerking met NASA over een andere factor die de rotatiesnelheid van de aarde zou kunnen vertragen: de stijging van de temperatuur als gevolg van menselijke activiteiten.

Het verband lijkt werkelijk paradoxaal, maar het is er wel. Onderzoekers hebben namelijk ontdekt hoe hogere temperaturen een kettingreactie hebben veroorzaakt die de dagen op aarde feitelijk verlengt. Het smelten van gletsjers op Antarctica en Groenland leidt er feitelijk toe dat miljoenen kubieke meters water over het hele aardoppervlak worden verspreid, waardoor de rotatiesnelheid van de planeet effectief wordt vertraagd.

De gevolgen van de vertraging van de aarde… op aarde

Unsplash

In hun eerste onderzoek, gepubliceerd in het tijdschrift PNAS, merken de onderzoekers op hoe de temperatuurstijging om antropogene redenen leidt tot langere dagen. Hetzelfde team publiceerde echter ook een tweede onderzoek in het tijdschrift GeoScience, waarin ze kijken naar hoe smeltende gletsjers bijdragen aan het veranderen van de positie van de rotatie-as van de aarde. Samen met andere verschijnselen, zoals de eerder genoemde bewegingen van de kern van de aarde, verschuift de rotatie-as elke 100 jaar ongeveer 10 meter.

De effecten die kunnen worden toegeschreven aan smeltende gletsjers en menselijke activiteiten zijn minimaal, maar er is geen reden tot vreugde. Alle verschijnselen die door de onderzoekers zijn geanalyseerd, zijn namelijk terug te voeren op natuurlijke verschijnselen, en dat hebben we gezien: de maan die afstand neemt, het effect van de getijden, de binnenkern en haar bewegingen, enzovoort. In zo'n beeld speelt echter ook de hand van de mens een rol en kan leiden tot plotselinge versnellingen van deze processen.

De gevolgen van de vertraging van de aarde... voor de mens

De interne en externe processen op aarde zijn daarom meer met elkaar verbonden dan we denken: zoals we hebben gezien, kunnen ze elkaar beïnvloeden,  maar ook de menselijke activiteiten die bijdragen aan het veroorzaken ervan. Hoewel de vertraging van de rotatiesnelheid van de aarde momenteel minimaal is en de dagen slechts fracties van een seconde langer worden, zijn de gevolgen voor de mens al aanzienlijk.

De tijdmeting van de mens is gebaseerd op uiterst nauwkeurige atoomklokken. Deze precisie wordt echter in gevaar gebracht door de interactie tussen de verschillende factoren die bijdragen aan het verlengen van de dagen op aarde. Het risico is dat we minder nauwkeurige GPS hebben, met alle gevolgen van dien voor alle menselijke activiteiten.

Aan de andere kant: als de vertraging tot 2000 tussen de 0,3 en 1 milliseconde per eeuw lag, zitten we nu op ongeveer 1,3 milliseconden per eeuw, maar dit lijkt voorbestemd om te stijgen. Het is een neerwaartse spiraal waar we de afgelopen decennia steeds meer vertrouwd mee zijn geworden... en die we nog kunnen vertragen als we tijdig handelen.

Source:

{ https://www.curioctopus.nl/ }

19-07-2024 om 21:14 geschreven door peter  

Amazon UFO Secrets: Researcher Uncovers Mysterious Sounds in the Rainforest

The Amazon rainforest, a place often associated with vast biodiversity and hidden natural wonders, has recently become the focus of UFO research. Brazilian UFO researcher Rony Vernet has uncovered extraordinary phenomena that suggest the presence of unidentified aerial phenomena (UAP) deep within this dense jungle.

In a recent episode of “Reality Check with Ross Coulthart,” Vernet shared his findings after an expedition to the Amazon rainforest, specifically a remote area near the border of Brazil and Peru. Vernet’s journey was inspired by a long history of unexplained UAP incidents in the region, dating back to at least the mid-1970s.

Background on UAP Activity in the Amazon

The Amazon and its surrounding areas have been hotspots for UAP sightings for decades. In 1977, a series of UAP incidents in the Brazilian states of Pará and Maranhão drew significant attention. Hundreds of people reported being struck by light beams emitted from UAPs, particularly around the city of Colares. These incidents led to Operation Saucer (Operação Prato), an investigation by the Brazilian Air Force, which officially found no unusual phenomena. However, locals reported injuries consistent with microwave burns, and some even claimed that individuals were killed by these light beams.

In more recent years, there have been continued reports of UAP activity. In 2013, unidentified aerial phenomena were observed over a village in Acre, Brazil, near the Peruvian border. By 2014, these sightings escalated to UAPs descending into the village and emitting light beams at the indigenous people, prompting an investigation by the National Indigenous Foundation and federal authorities.

Vernet’s Expedition and Findings

Driven by these historical reports, Vernet embarked on an expedition to the Yanawa Indigenous Tribe in Acre province. His goal was to gather firsthand evidence of these phenomena. Over the course of his investigation, Vernet experienced a series of inexplicable events, beginning with what he described as poltergeist-like activity.

On his first night in the jungle, Vernet reported hearing loud, metallic sounds that had no apparent source. These sounds resembled furniture being dragged across a wooden floor, yet there were no structures nearby that could produce such noises. Despite thorough searches, Vernet and his team could not find any logical explanations for these occurrences.

The following night, Vernet explored an abandoned house in the jungle, which was filled with objects as if its inhabitants had left suddenly. Here, he and his team felt an overwhelming sense of fear and coldness, unlike anything they had experienced before. The eerie environment only added to the mystery of the phenomena they were investigating.

Encounters with Luminous Spheres

As Vernet continued his investigation, he began to observe luminous phenomena. Indigenous people frequently reported seeing orange or yellow spheres, described as golden balls of fire, hovering near their homes. These spheres often appeared on the rooftops, seemingly observing the inhabitants. Remarkably, whenever someone attempted to point at or directly engage with the spheres, they would disappear instantly.

On one occasion, while setting up monitoring equipment, Vernet and his team witnessed a large, red-orange sphere less than a meter from the ground and only about five meters away from them. Despite its brightness, the sphere made no noise and could be stared at without discomfort. When Vernet attempted to capture the phenomenon with a drone, the sphere evaded recording by somehow remaining invisible to the drone’s camera despite being clearly visible to the naked eye.

Technological and Sensor Data

Vernet’s research was not limited to visual observations. He brought a variety of sophisticated equipment, including thermal cameras, cosmic ray sensors, infrasound detectors, and microwave antennas, to gather as much data as possible. Notably, during these encounters, he detected a 1.6 GHz signal, a frequency also observed during similar phenomena at Skinwalker Ranch in the United States.

Although some of his sensors were not fully operational during the initial nights, Vernet plans to analyze the collected data to find correlations between the visual phenomena and the sensor readings. His initial findings suggest that the UAPs might have the capability to interfere with electronic devices, as witnessed when camera equipment and flashlights malfunctioned during sightings.

Indigenous Perspectives and Scientific Interpretation

The indigenous communities in the Amazon have their own interpretations of these phenomena, often linking them to spiritual beliefs. The Yanawa tribe, for instance, regards certain areas of the forest as portals where beings from the spirit world traverse into our reality. Vernet’s research, combining modern scientific methods with indigenous knowledge, aims to provide a comprehensive understanding of these mysterious occurrences.

Conclusion

Rony Vernet’s investigation into the Amazon’s UAP phenomena has provided compelling evidence that these mysterious lights and sounds are more than mere folklore. His findings suggest a highly intelligent phenomenon capable of interacting with and evading human observation. As Vernet continues to analyze the data and collaborate with other scientists, his work could bring us closer to understanding the enigmatic UAPs of the Amazon rainforest.

The combination of scientific inquiry and indigenous wisdom in Vernet’s approach sets a new precedent for UAP research. By respecting and incorporating the knowledge of local communities, researchers like Vernet are paving the way for a more holistic understanding of these phenomena, which could one day unravel the secrets of the Amazon’s skies.

VIDEO

• https://youtu.be/tMakrd-fQek

{ https://www.latest-ufo-sightings.net/ }

19-07-2024 om 21:01 geschreven door peter  

Wetenschappers van een laboratorium in het Franse Marseille hebben gewaarschuwd voor de mogelijkheid van een nieuwe pandemie in de toekomst. Deze zou immers kunnen worden veroorzaakt door een virus dat al meer dan 30.000 jaar bevroren is.

Microben in het noordpoolgebied zouden de oorzaak kunnen zijn, nadat de opwarming van de aarde, de toegenomen menselijke activiteit en de aanwezigheid van schepen in de regio het ontdooi- en smeltproces versnellen.

Volgens de onderzoekers is de kans groot dat deze en andere virussen, als het ontdooiproces doorgaat, zich vrij zullen verspreiden en uiteindelijk nieuwe ziekten veroorzaken.

Dit ‘zombievirus’ werd door laboratoriumonderzoekers ontdekt in een laag Siberische permafrost die duizenden jaren bevroren was in het noordwesten van Siberië.

Het nieuws werd in The Guardian becommentarieerd door de Nederlandse viroloog Marion Koopmans, die beweerde dat “we niet weten welk virus zich in de permafrost bevindt. Maar ik denk dat er een reëel risico bestaat dat er één virus is dat een epidemie kan veroorzaken, bijvoorbeeld een oude vorm van polio. We moeten aannemen dat zoiets zou kunnen gebeuren”, waarschuwde ze.

(SR and FM for Tagtik/Source: The Guardian/Illustration: Pixabay)

{https://www.msn.com/nl-be/feed?ocid=msedgntp&pc=acts }

19-07-2024 om 20:22 geschreven door peter  

Wetenschappers van een laboratorium in het Franse Marseille hebben gewaarschuwd voor de mogelijkheid van een nieuwe pandemie in de toekomst. Deze zou immers kunnen worden veroorzaakt door een virus dat al meer dan 30.000 jaar bevroren is.

Microben in het noordpoolgebied zouden de oorzaak kunnen zijn, nadat de opwarming van de aarde, de toegenomen menselijke activiteit en de aanwezigheid van schepen in de regio het ontdooi- en smeltproces versnellen.

Volgens de onderzoekers is de kans groot dat deze en andere virussen, als het ontdooiproces doorgaat, zich vrij zullen verspreiden en uiteindelijk nieuwe ziekten veroorzaken.

Dit ‘zombievirus’ werd door laboratoriumonderzoekers ontdekt in een laag Siberische permafrost die duizenden jaren bevroren was in het noordwesten van Siberië.

Het nieuws werd in The Guardian becommentarieerd door de Nederlandse viroloog Marion Koopmans, die beweerde dat “we niet weten welk virus zich in de permafrost bevindt. Maar ik denk dat er een reëel risico bestaat dat er één virus is dat een epidemie kan veroorzaken, bijvoorbeeld een oude vorm van polio. We moeten aannemen dat zoiets zou kunnen gebeuren”, waarschuwde ze.

(SR and FM for Tagtik/Source: The Guardian/Illustration: Pixabay)

{https://www.msn.com/nl-be/feed?ocid=msedgntp&pc=acts }

19-07-2024 om 20:22 geschreven door peter  

{ https://www.universetoday.com/ }

19-07-2024 om 00:16 geschreven door peter  

“A fire on board a spacecraft is one of the most dangerous scenarios in space missions,” said Dr. Florian Meyer, head of the Combustion Technology research group at ZARM. “There are hardly any options for getting to a safe place or escaping from a spacecraft. It is therefore crucial to understand the behavior of fires under these special conditions.”

Since 2016, ZARM has been researching how fire behaves and spreads in microgravity conditions like those in the ISS. Those conditions also include an oxygen level similar to Earth’s, forced air circulation, and ambient pressure similar to Earth’s. NASA has been conducting similar experiments, and now we know that fire behaves differently in microgravity than it does on Earth.

Initially, a fire will burn with a smaller flame and take longer to spread. This is to the fire’s advantage since it won’t be noticed as quickly. Fire also burns hotter in microgravity, meaning that some materials that may not be combustible in normal Earth conditions could burn in spacecraft, creating toxic chemicals in the spacecraft’s air.

Spacecraft for Mars missions will have different environments than the ISS. The ambient air pressure will be lower, which provides two benefits: it makes the spacecraft lighter and also allows astronauts to prepare for external missions more quickly. However, the lower ambient pressure introduces another critical change in the spaceship environment. The oxygen content has to be higher to meet the astronauts’ respiration needs.

In these latest tests, the team at ZARM tested fire in these revised conditions.

PMMA stands for polymethyl methacrylate and is usually called acrylic. It’s a common material used in place of glass because it’s light and shatterproof. The ISS doesn’t use it, but it’s being developed for use in future spacecraft. The Orion capsule uses acrylic fused to other materials for windows, and future spacecraft will likely use something similar.

In their experiments, the researchers lit acrylic glass foils on fire and varied three environmental factors: ambient pressure, oxygen content and flow velocity.

They used the Bremen Drop Tower to simulate microgravity.

The experiments showed that lower ambient pressure dampens fire. However, higher oxygen content has a more powerful effect. The ISS’s oxygen level is 21%, just as it is on Earth. Future spacecraft with lower ambient pressures will have oxygen levels as high as 35%. That translates into a huge increase in the risk astronauts face from fire. The results show that a fire can spread three times faster than it would under Earth conditions.

We all know increased airflow spreads fire faster; that’s why we blow on a small flame to create a larger fire. Increased airflow delivers more oxygen, increasing combustion, so increased airflow in a higher-oxygen atmosphere creates a dangerous situation for astronauts.

“Our results highlight critical factors that need to be considered when developing fire safety protocols for astronautic space missions,” said Dr. Florian Meyer. “By understanding how flames spread under different atmospheric conditions, we can mitigate the risk of fire and improve the safety of the crew.”

{ https://www.universetoday.com/ }

18-07-2024 om 23:49 geschreven door peter  

18-07-2024 om 22:36 geschreven door peter  

Klimaatverandering veroorzaakt een onverwachte en fundamentele planetaire verandering

Een verrassend samenspel tussen het smelten van ijs en natuurkunde betekent dat de dagen van de aarde langer worden

BIJ LAUREN LEFFER

IJssmelt aangespoord door door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde wijzigt de massaverdeling van onze planeet, vertraagt uiteindelijk de rotatie van de aarde en verlengt de 24-uursdag, volgens een studie gepubliceerd op 15 juli in het tijdschrift Proceedings van de National Academy of Sciences. Eerder onderzoek heeft vergelijkbare bevindingen gedaan, maar de nieuwe studie suggereert dat klimaatverandering een grotere impact heeft op de daglengte dan eerder werd gedacht.

Als het gebruik van fossiele brandstoffen en de uitstoot van broeikasgassen blijven toenemen in een algemeen genoemd scenario met hoge opwarming, bekend als RCP 8.5, dan zou klimaatverandering een grotere invloed kunnen hebben op de rotatie en daglengte van de aarde dan de maan, volgens de nieuwe bevindingen.

Veel factoren hebben een klein maar significant effect op de daglengte, waaronder de beweging van magma in de vloeibare kern van de aarde, windfluctuaties en de stroming van water op het oppervlak van onze planeet. Zoals het is, creëert de maan getijden die heen en weer wrijving produceren die de rotatie van onze planeet vertraagt. Op de schaal van de geologische tijd heeft dit maaneffect de grootste bijdrage geleverd aan veranderingen in de daglengte in de geschiedenis van onze planeet. Toch is de door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde bezig met een inhaalslag.

De aarde is geen perfecte bol, het is "afgeplat", wat betekent dat het licht samengedrukt is langs de evenaar in een subtiele 3D-ovale vorm. Naarmate de ijskappen van Groenland en Antarctica smelten, beweegt er meer water en massa van de polen naar de evenaar. Dit maakt de aarde effectief verder plat, waardoor het midden nog breder en zwaarder wordt dan de boven- en onderkant, waardoor de rotatie enigszins wordt vertraagd als gevolg van de toegenomen traagheid. "Het is net als wanneer een kunstschaatsster een pirouette maakt, waarbij ze eerst haar armen dicht bij haar lichaam houdt en ze vervolgens uitstrekt", zei senior onderzoeker Benedikt Soja, hoogleraar ruimtegeodesie aan de ETH Zürich in Zwitserland, in een persverklaring. Met uitgestrekte armen zou de kunstschaatser vertragen, en twee eeuwen aan observatiegegevens en modellen suggereren dat onze planeet dat ook is.

Onderzoekers berekenden het smelten van ijs en de bijbehorende veranderingen in de afgeplatheid van de aarde met behulp van observatiegegevens die sinds 1976 zijn verzameld en modelleerden reconstructies en projecties van 1900 tot 2100. In de 20e eeuw ontdekten ze dat klimaatverandering de dag tussen 0,3 en 1,0 milliseconden verlengde. Sinds 2000 is de snelheid van door klimaatverandering veroorzaakte dagverlenging echter versneld tot ongeveer 1,33 milliseconden per eeuw. In het RCP 8.5-scenario met hoge emissies voorspellen de wetenschappers dat de snelheid van dagverlenging zou verdubbelen tot ongeveer 2.62 milliseconden per eeuw, waarmee officieel de getijdenwrijving van de maan zou worden overtroffen als de belangrijkste langetermijnkracht die op de daglengte van de aarde inwerkt.

Een paar milliseconden per eeuw klinkt misschien als kruimels in vergelijking met de universele taart, maar het kan oplopen tot dagen die uren langer zijn gedurende miljarden jaren. Op de kortere termijn hebben de door het klimaat veroorzaakte verschuivingen invloed op nauwkeurige tijdregistratie, die wordt gebruikt om nauwkeurige en soepele GPS-navigatie, wereldwijde communicatie, elektriciteitsnetten en financiële systemen te behouden. Ook de verkenning van de ruimte kan door de verandering worden beïnvloed, omdat zelfs kleine afwijkingen in rotatie en positie op aarde kunnen leiden tot grote misrekeningen als het gaat om het navigeren en corrigeren van het landen van een sonde over grote afstanden elders in het zonnestelsel.

Een verwante studie van dezelfde groep onderzoekers die op 12 juli werd gepubliceerd, beoordeelde niet alleen de rotatiesnelheid, maar ook de beweging en locatie van de as van de aarde. Soja en zijn collega's ontdekten dat dezelfde herverdeling van water en massa, veroorzaakt door smeltende poolkappen, bovendien de rotatie-as van de planeet verschuift - mogelijk met een paar meter per eeuw.

Er zijn beperkingen aan beide onderzoeken. RCP 8.5 wordt bijvoorbeeld over het algemeen beschouwd als een verouderde en onwaarschijnlijke projectie voor toekomstige opwarming en gemodelleerde gegevens gaan gepaard met een zekere mate van onzekerheid. Toch laten de twee wetenschappelijke artikelen zien hoe diep de gevolgen van klimaatverandering weerklinken.

"Wij mensen hebben een grotere impact op onze planeet dan we beseffen", aldus Soja in het persbericht. "Dit legt natuurlijk een grote verantwoordelijkheid op ons voor de toekomst van onze planeet."

{ https://www.inverse.com/ }

18-07-2024 om 22:23 geschreven door peter  

A group of UFO fanatics have claimed to have tiny objects believed to be debris from a 'crashed UFO' given to them from a Russian man who said he was handed them by aliens

By Danny Gutmann

UFO enthusiasts claim to be in possession of aliens objects.

In a news conference held in Irving, Texas, US earlier this week the UFO organisation MUFON (Mutual UFO Network) presented the minuscule pieces of debris from a supposed alien spacecraft.

Speaking at the conference MUFON researcher Bob Spearing said: "It's very, very light material. It almost looks porous, like it has pores. It has a tinge of gold in it, but it's basically a black material. Seems to be some sort of composite."

He added: "It's so light that it won't even bend a flower."

Such is the sight and texture of the debris that MUFON believe that it simply can't come from something man made.

They helped prove this by reportedly testing the samples with NASA-level technology and found that they couldn't identify 90 per cent of the debris, the Daily Mail reported.

The material was originally discovered by a Russian researcher named Arkady who said that he was contacted by aliens at his home who informed him that the debris was from a crashed UFO.

After further testing in Russia, Spearing said that the samples were found to be made up of 10 per cent calcium, titanium, iron, arsenic and copper.

In a strange turn of events, MUFON claimed that the samples sent to them were originally stolen from official the Post Office Box of the United States after they were sent from a Russian man who sent them.

{ https://www.mirror.co.uk/news/ }

18-07-2024 om 22:14 geschreven door peter  

This mysterious alien-origin stuff is baffling UFO experts

{ https://www.newsbytesapp.com/ }

18-07-2024 om 21:57 geschreven door peter  

AI Enhances Image of UFO Over New Jersey Sept 14, 2020, UAP Sighting News.

Date of sighting: Monday, Sept 14, 2020 

Location of sighting: New Jersey, USA 

 

On Sept 14th, thousands of eyewitnesses saw a UFO over New Jersey area. The UFO which was about 30 meters across and hovered over various parts of the city. People were seen on the freeways pulling their cars over to the side of the road and watching this UFO in the distance. The object has a glowing light for a center, similar to the military TR3B, and strangely enough...it's not a disk, but a triangle. That fact that the event took place is obvious from all the videos currently being uploaded as we speak.

 

AI has focused two screenshots here of the video and it clearly shows a cigar shaped spacecraft. Now is the spacecraft alien or is it US military...thats the harder question to answer. 

Scott C. Waring

{ https://www.ufosightingsdaily.com/ }

18-07-2024 om 21:41 geschreven door peter  

Er is een diepe ondergrondse grot op de maan: het zou het toevluchtsoord kunnen worden van de volgende astronauten

 Door Janine

Freepik - NASA/Goddard/Arizona State University

NASA's volgende doel is om de mens in 2026 terug te brengen naar de maan. In de tussentijd opent een ondergrondse grot op onze satelliet de deur naar nieuwe mogelijkheden.

De terugkeer van de mens naar de maan: de ondergrondse grot zou hem kunnen huisvesten

Meer dan 50 jaar zijn verstreken sinds de laatste mens op het maanoppervlak liep. Sinds 1972 heeft geen enkele andere bemanning onze natuurlijke satelliet bereikt, maar NASA bereidt zich voor op deze grote terugkeer en telt onder de astronauten op de missie de eerste vrouw en de eerste zwarte man met het Artemis-programma.

Nu heeft een nieuwe studie een ondergrondse grot op de maan ontdekt die nieuwe mogelijkheden opent: astronauten zouden daarin hun toevlucht kunnen zoeken voor een langdurig verblijf buiten de aarde. Wetenschappers hebben de aanwezigheid van de grot officieel gemaakt, gelegen op slechts 400 km van het punt waar Neil Armstrong in 1969 samen met Buzz Aldrin landde met de ruimtevlucht Apollo 11.

Bewijs voor het bestaan ​​van maangrotten: de studie

Nature Astronomy

Het team van Italiaanse wetenschappers heeft bewijs gepubliceerd dat het bestaan bevestigt van de vrij grote grot, die toegankelijk zou kunnen zijn vanuit de diepst bekende maankuil. De grot bevindt zich in de Mare Tranquillitatis, de maanzee die zich bevindt op het halfrond dat altijd naar onze planeet is gericht. Tot nu toe zijn er tweehonderd mogelijk vergelijkbare grotten ontdekt, allemaal ontstaan door ingestorte lavabuizen.

Het onderzoek was erop gericht om de metingen van NASA's Lunar Reconnaissance Orbiter te vergelijken met de lavabuizen op aarde. De radar mat alleen het eerste deel van de ondergrondse grot en detecteerde een breedte van ongeveer 40 meter en een lengte van tientallen meters. Leonardo Carrer en Lorenzo Bruzzone van de Universiteit van Trento, Italië, legden uit dat "maangrotten meer dan 50 jaar een mysterie zijn gebleven, dus het was spannend om eindelijk hun bestaan te kunnen bewijzen."

De ondergrondse maangrot zou astronauten kunnen huisvesten

De grot zou een potentiële maanbasis kunnen worden, volgens de wetenschappers, omdat het “beschutting biedt tegen de barre omstandigheden aan het oppervlak en de menselijke verkenning van de maan op de lange termijn zou kunnen ondersteunen”. De bouw van een nieuwe maanbasis, zo beweren de auteurs van het onderzoek, zou veel duurder en tijdrovender zijn, hoewel de muren van de groeve waarschijnlijk verstevigd zouden moeten worden om een mogelijke instorting te voorkomen.

Volgens Helen Sharman, een Britse astronaute, zouden mensen dankzij deze diepe ondergrondse schuilplaatsen over twee of drie decennia op de maan kunnen blijven en een soort lift installeren om naar het oppervlak terug te keren. Bovendien zijn de materialen in deze kuilen in de loop van eonen, oftewel miljarden jaren, niet veranderd en zouden ze waardevolle nieuwe informatie kunnen opleveren over de evolutie van de satelliet en zijn vulkanische activiteit.

Na meer dan een halve eeuw zal de mens dus terugkeren naar de maan met nieuwe mogelijkheden vergeleken met die van de twintigste eeuw, en zou hij lange tijd op de satelliet kunnen blijven, in ondergrondse grotten.

{ https://www.curioctopus.nl/ }

18-07-2024 om 21:33 geschreven door peter  

NASA stuurt te dure robot toch niet naar de maan

NASA zal dan toch geen "rover" (een rijdende robot) naar de zuidpool van de maan sturen om er water te zoeken. Dat heeft het Amerikaanse ruimtevaartagentschap woensdag bekendgemaakt. De kosten van de missie liepen te hoog op.

Het ruimtevaartagentschap gaf al 450 miljoen dollar uit aan de robot, waarvan de kosten oorspronkelijk waren geraamd op minder dan 430 miljoen dollar. De lancering was in eerste instantie voorzien voor 2022, maar was uitgesteld tot ten vroegste het voorjaar van 2025. Dat zou de totale kosten hebben opgedreven tot meer dan 600 miljoen dollar.

Het was volgens NASA een zeer moeilijke beslissing om de missie af te blazen, terwijl de rover al is opgetuigd. Het ruimtevaartagentschap heeft een oproep gelanceerd voor industriële of internationale partners die mogelijk geïnteresseerd zijn in de rover. Anders is NASA van plan om het toestel te ontmantelen om bepaalde onderdelen te hergebruiken, zoals batterijen en zonnepanelen.

NASA stuurt te dure robot toch niet naar de maan

© Aangeboden door Belga

{ https://www.msn.com/nl-be/ }

18-07-2024 om 21:14 geschreven door peter  

POSTED by CAROLYN COLLINS PETERSEN

Webb Completes Its Second Year of Operations

What happens when a spiral and an elliptical galaxy collide? To celebrate the second anniversary of the “first light” for the Webb telescope, NASA released an amazing infrared view of two galaxies locked in a tight dance. They’re called the Penguin and the Egg and their dance will last hundreds of millions of years.

“In just two years, Webb has transformed our view of the universe, enabling the kind of world-class science that drove NASA to make this mission a reality,” said Mark Clampin, director of the Astrophysics Division at NASA Headquarters in Washington. “Webb is providing insights into longstanding mysteries about the early Universe.”

Webb Witnesses a Galactic Dance

The telescope targeted a collision scene named Arp 142 containing both galaxies—a scene that the Hubble Space Telescope has also explored. They lie about 326 million light-years away. Their first close encounter began somewhere between 25 and 75 million years ago. That’s when two partner galaxies had the first of many passages that will distort their shapes more than they already appear here.

Webb’s observations, which combine near- and mid-infrared light from Webb’s NIRCam (Near-Infrared Camera) and MIRI (Mid-Infrared Instrument), respectively, clearly show that a hazy cloud of gas and stars (blue) links them together. The close approach also set off tremendous bursts of star birth in the colliding clouds of gas and dust.

Eventually, after several close approaches in their cosmic dance, these two galaxies will merge completely. Observers hundreds of millions of years in the future will look at Arp 142 and see one massive elliptical galaxy.

Interestingly, Webb’s sharp infrared eyes also picked out very distant galaxies. Some lie beyond this cosmic collision, although at least one lies about a hundred million light-years closer to Earth. It bristles with hot, young, newborn stars.

How The Arp 142 Galaxies Experience a Merger

The Penguin and Egg galaxies lie about 100,000 light-years apart but they affect each other. The Egg’s gravitational pull distorts the spiral and that interaction is “sculpting” the Penguin. The core makes up the eye of a penguin. The slowly unwinding spiral arms form a beak, head, backbone, and tail.

Webb’s infrared view reveals otherwise unseen activity between the two. For example, the Penguin is rich in dust. Webb’s view shows us how gravitational interactions pull that dust away from the Penguin. There are also scads of new stars in the galaxy, surrounded by what looks like smoke. Webb’s view shows this hydrogen cloud. It’s rich in carbon-based molecules called polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs). These are incredibly abundant in the Universe and astronomers find them just about everywhere they point a telescope.

By contrast, in Webb’s view, the Egg looks like it’s hardly been touched—it’s still an egg-shaped elliptical. It has much older stars than the Penguin. Past epochs of star birth have pretty much used up the available star-making material. So, even though the two galaxies have about the same mass, the Egg just doesn’t have as much material to get stretched out or turned into stars.

Zeroing in on Webb’s Two Views

If you look at both of Webb’s infrared views of the galaxy collision, you can see marked differences in them. That’s because each one prioritizes a different set of infrared wavelengths. In the mid-infrared view, the egg looks tiny and washed out. That’s because the instrument sees only the old stars in the Egg. By contrast, the Penguin’s distorted core and spiral arms are brimming with young stars embedded in the PAH-rich hydrogen clouds.

The combined near- and mid-infrared view shows more of the gas clouds as the Egg tears them away from the Penguin. These regions will glitter in the future with the light of newly formed stars. For now, however, only cooler, older stars are visible in the combined image. The younger ones are there, but the mid-infrared-sensitive instrument doesn’t spot them.

Why Does Webb Study Galaxy Collisions?

By studying this galactic collision site, the Webb telescope further probes the activity as galaxies evolve. Collisions are an integral part of this process. Our Milky Way Galaxy will dance with the nearby Andromeda Galaxy, starting in about 5 billion years. Images and data from observations of other galaxies doing the same thing give astronomers a chance to understand the process and forecast the distant future when something called “Milkdromeda” will contain the stars and planets of two spirals that once were close neighbors.

For More Information

• Vivid Portrait of Interacting Galaxies Marks Webb’s Second Anniversary
  Galaxy Evolution

{ https://www.universetoday.com/ }

18-07-2024 om 00:31 geschreven door peter  

{ https://www.universetoday.com/ }

18-07-2024 om 00:21 geschreven door peter  

17-07-2024 om 23:29 geschreven door peter