Legendes van de Djinn: Bovennatuurlijke Wezens uit een Andere Dimensie

Inleiding

Het fenomeen van de Djinn, bovennatuurlijke entiteiten afkomstig uit de Midden-Oosterse folklore, heeft de laatste jaren een hernieuwde belangstelling gekregen binnen het domein van paranormale studies en anomalieën. Hoewel oorspronkelijk geworteld in islamitische tradities en volksverhalen, wordt de Djinn tegenwoordig steeds vaker beschouwd als een interdimensionale entiteit die mogelijk een brug vormt tussen mythes en moderne rapportages van onverklaarbare fenomenen. Deze paper tracht een wetenschappelijke en gestructureerde onderbouwing te bieden voor de hypothese dat deze entiteiten niet louter mythisch zijn, maar mogelijk verbonden kunnen worden met onze perceptie van de werkelijkheid, en dat zij wellicht bestaan in een dimensie die zich buiten het bereik van conventionele wetenschappelijke waarneming bevindt.

Historische achtergrond en mythologische context

De term "Djinn" vindt haar oorsprong diepgeworteld in de rijke tradities van de Arabische folklore en heeft een significante plaats binnen de islamitische religieuze teksten, zoals de Koran. Het woord zelf stamt af van het Arabische werkwoord "janna," dat "bedekken" of "verschuilen" betekent, wat aangeeft dat deze wezens vaak in de verborgen hoeken van de wereld leven. Volgens de islamitische opvattingen worden Djinn gecreëerd uit een vlam van roet, een element dat symbool staat voor mysterie, onvoorspelbaarheid en het onzichtbare. De Koran beschrijft dat Allah de Djinn geschapen heeft uit de vurige rook van een vlam, zonder dat zij kunnen worden gezien door mensen, tenzij zij zich openbaren. Dit schepsel uit de vurige druipende vlam geeft de Djinn een intrinsiek verbonden relatie met vuur, een element dat in de Arabische cultuur vaak wordt geassocieerd met kracht, transformatie en het onbegrepen.

Binnen de islamitische traditie worden Djinn voorgesteld als schepsels met vrije wil, vergelijkbaar met mensen. Dit betekent dat zij in staat zijn tot goed en kwaad, en dat zij verantwoordelijk zijn voor hun keuzes. Sommige Djinn kiezen het pad van kwaad en worden dan beschouwd als kwaadaardige geesten die mensen kunnen belagen, toveren of kwaadwillende invloed uitoefenen. Anderen kiezen ervoor om het goede na te streven, helpen mensen of houden zich afzijdig van menselijke aangelegenheden. Hierdoor vormen zij een complex en veelzijdig wezen dat niet eenvoudig in een goed of slecht hokje te plaatsen is. Deze vrije wil en autonomie maken dat Djinn in staat zijn om interacties aan te gaan met de menselijke wereld, wat zowel in verhalen als in rituelen terug te vinden is.

In termen van representatie worden Djinn vaak afgebeeld als krachtige, autonome wezens die in verborgen, ongrijpbare plekken leven, zoals woestijnen, bergen, verlaten ruïnes of ondergrondse gangen. Verhalen vertellen dat zij vaak ofwel onzichtbaar blijven voor mensen of zich op andere manieren manifesteren als schimmige silhouetten, ongezien doch voelbaar, en dat zij in voortdurende interactie staan met de menselijke wereld. Deze interacties kunnen heel uiteenlopend zijn: ze kunnen gaan van beschermende bemoeienissen, zoals het helpen van een persoon in nood, tot kwaadaardige invloeden, zoals het veroorzaken van ziekten of ongeluk. Sommige verhalen spreken ook over djinn die zich als dieren of mensen kunnen voordoen om misleiding en chaos te zaaien, wat aangeeft dat deze wezens niet altijd te onderscheiden zijn van gewone mensen.

Door de geschiedenis heen zijn vergelijkbare entiteiten ook in andere culturen en religies terug te vinden. In de oude Griekse mythologie bijvoorbeeld waren er geesten en levitatie- of nachtwandelaars die in de duisternis verschenen en vaak werden gezien als boodschappers tussen de wereld van de levenden en die van de goden of de doden. In de Noord-Afrikaanse en Mediterrane tradities worden verhalen over geesten, schaduwfiguren en gevaarlijke entiteiten, zoals de "Djinni" of "Jinn" in Arabische folklore, doorgegeven van generatie op generatie. Deze verschijnselen worden vaak beschreven als manifestaties die optreden tijdens periodes van stress, trauma of overgangsfasen in het menselijk leven — bijvoorbeeld bij het verlies van een dierbare, in tijden van crises of tijdens slaap en droom. Deze verhalen vormen zooitje van collectief onbewuste die in verschillende tijden en culturen terugkeert onder verschillende vormen, en illustreren dat dergelijke entiteiten mogelijk een onderliggende realiteit vertegenwoordigen, die moeilijk te verklaren is met de wetenschappelijke methoden van vandaag de dag.

Bovendien kunnen deze mythen en verhalen gezien worden als symbolische uitingen voor de menselijke ervaring van onmacht, angst en het onbekende. Ze bieden een kader waarin mensen hun gevoelens van onzekerheid en verstoring kunnen projecteren en begrijpen. Of het nu gaat om de vlam van de Djinn uit de Arabische mythologie, de schaduwen in mediterrane verhalen of de veranderingen in onze dromen, deze entiteiten lijken een brug te slaan tussen realiteit en droom, tussen het bewuste en het onbewuste. Ze representeren soms de natuurkrachten die onze wereld beïnvloeden, beschermgeesten die ons bijstaan of boze geesten die onze rust verstoren. Vooral in rituelen en magische praktijken blijven deze figuren een centrale rol spelen, waarbij mensen proberen te communiceren, te beschermen of te verdrijven.

Kortom, de Djinn en vergelijkbare geesten vormen een fascinerend onderdeel van de menselijke geschiedenis en mythologie. Ze illustreren onze voortdurende zoektocht naar betekenis in een wereld vol mysteries en onzichtbare krachten. De verhalen over deze wezens blijven actueel omdat ze resoneren met fundamentele menselijke ervaringen en angsten, en omdat ze een rijke bron vormen voor culturele expressie en spirituele reflectie. Ze herinneren ons eraan dat de grens tussen werkelijkheid en fantasie, wetenschap en mythos vaak vloeiend is, en dat de menselijke verbeelding altijd op zoek is naar uitleg voor het onbegrijpelijke dat zich buiten ons zicht bevindt.

Moderne interpretaties en wetenschappelijke hypothesen

In recente jaren is de belangstelling voor de Djinn sterk toegenomen binnen het kader van paranormale en anomalieonderzoeken. Vooral in wetenschappelijke en esoterische kringen wordt geprobeerd om deze wezen niet uitsluitend te bekijken als spirituele entiteiten uit de volksangsten, maar ook als mogelijke interdimensionale verschijnselen die zich op een grensvlak bevinden tussen verschillende realiteiten. Paranormale onderzoekers zoals Rosemary Ellen Guiley, een bekende specialist op het gebied van het onverklaarde, hebben verschillende theorieën ontwikkeld over de aard van de Djinn. Guiley stelde onder meer dat deze wezens niet simpelweg traditionele geesten of bovennatuurlijke verschijnselen zijn, maar dat ze waarschijnlijk een soort tussenliggende entiteiten vormen die mogelijk door multiversum-achtige werelden kunnen bewegen.

In haar boek The Vengeful Djinn uit 2014 beschrijft Guiley hoe oude teksten en historische documenten verwijzingen bevatten naar wezens die veel lijken op de moderne beschrijvingen van de Djinn. Ze vergelijkt deze oude verhalen met waarnemingen in de moderne tijd, waarbij mensen fenomenen melden zoals visuele waarnemingen van schaduwfiguren of ‘shadow people’, plotselinge temperatuurdalingen en fysieke sensaties zonder duidelijke verklaring, en het horen van disembodied voices of onverklaarbare geluiden. Daarnaast worden soms fysieke veranderingen waargenomen, zoals het verschuiven van objecten of het voelen van onverklaarbare aanrakingen, zelfs wanneer er geen mensen in de buurt zijn.

Binnen de context van deze waarnemingen wordt vaak de theorie over parallelle dimensies of multiversa betrokken. Volgens deze theorieën zouden de Djinn zich bevinden in een grensgebied tussen onze fysieke werkelijkheid en andere onwetende of onzichtbare rijken. In deze opvatting worden de Djinn geïnterpreteerd als entiteiten die niet volledig in onze wereld bestaan, maar zich op een soort tussenstation bevinden, waardoor ze vaak voorkomen in fenomenen die grensoverschrijdend en moeilijk te verklaren zijn volgens de conventionele wetenschap. Sommige wetenschappers speculeren dat deze verschijnselen mogelijk gerelateerd zijn aan hoge-energievelden, kwantumverschijnselen of dimensie-overstijgende trillingen die onze gebruikelijke waarneming overstijgen.

Hoewel er tot nu toe geen sluitend wetenschappelijk bewijs bestaat dat de Djinn daadwerkelijk interdimensionale entiteiten zijn, bieden deze moderne theorieën en hypothesen interessante invalshoeken voor verder onderzoek. Ze benadrukken de complexiteit van de waarneming en de mogelijkheid dat veel paranormale fenomenen niet rechtstreeks te verklaren zijn door traditionele wetenschappelijke modellen. In die context blijven de Djinn een intrigerend onderwerp dat de grens tussen wetenschap, spiritualiteit en mystiek blijft uitdagen.

Interdimensionale theorieën en fysica

Volgens enkele theoretische natuurkundigen en metafysici zou het bestaan van meerdere dimensies mogelijk kunnen zijn binnen een uitgebreidere theorie van het heelal, zoals bijvoorbeeld superstring-theorieën of M-theorieën. Deze theorieën suggereren dat onze bekende driedimensionale ruimte slechts één facette is van een complexere structuur, waarin meerdere “lagen” of dimensies kunnen bestaan, waarin entiteiten, energieën of informatie kunnen bewegen en communiceren.

Het is in deze context dat de hypothese van interdimensionale entiteiten kan worden geplaatst. Djinn zouden dan manifesteren in onze dimensie onder bepaalde energetische condities, vergelijkbaar met hoe sommige wetenschappers de waarneming van UAP’s (Unidentified Aerial Phenomena) verklaren als verschijnselen die mogelijk verband houden met het bestaan van andere dimensies of niet-klassieke fysieke verschijningsvormen.

Empirische waarnemingen en anekdotisch bewijs vormen een fascinerende, doch vaak betwiste bron van informatie binnen het onderzoek naar bovennatuurlijke verschijnselen zoals de Djinn. Hoewel de wetenschap over het algemeen terughoudend is ten aanzien van zulke rapportages, omdat ze moeilijk te verifiëren en reproduceerbaar te maken zijn volgens de strikte wetenschappelijke methoden, blijven deze getuigenissen waardevol omdat ze een schat aan gegevens bieden over de ervaringen van mensen uit verschillende culturen en regio’s. Vaak vormen deze anekdotes de enige bron van informatie in een gebied waar geen uitgebreide wetenschappelijke studies beschikbaar zijn, en kunnen ze hints geven over de aard en het gedrag van fenomenen die zich buiten de grenzen van de conventionele natuurkunde bevinden.

Laten we bijvoorbeeld kijken naar recente verslaggeving in het buitenland. In de Verenigde Staten en sommige delen van Europa worden regelmatig meldingen gedaan over zogenaamde "Shadow People" of schaduwachtige verschijningen. Mensen beschrijven dat ze soms ’s nachts in hun ooghoeken een donker, onduidelijk silhouet zien verschijnen, vaak in de slaapkamer of op andere afgelegen plekken in huis. Soms gebeurt dit terwijl ze wakker zijn, en andere keren tijdens de slaap of bij het ontwaken. Deze figuren verdwijnen meestal snel wanneer ze worden gezien, alsof ze slechts tijdelijk in onze dimensie manifesteren. Sommige getuigen geloven dat het om geesten gaat, terwijl anderen denken dat deze verschijningen mogelijk interdimensionale entiteiten of energetische manifestaties zijn die slechts fragmentarisch toegankelijk zijn voor onze waarneming. Een praktisch voorbeeld is een vrouw uit Nederland die stelt dat ze haar huis vaak 's avonds plotseling schaduwfiguren ziet, die achter haar vandaan lijken te komen en weer verdwijnen zodra ze zich beweegt of licht aanzet. Een ander voorbeeld is een man uit het Amerikaanse Midwesten die meldt dat hij gewaarschuwd werd door vreemde schaduwen die zich in de hoek van zijn kamer bevonden, net voordat er een stroomstoring plaatsvond.

Daarnaast bestaan er al eeuwenoude volksverhalen over djinn of geesten die verschijnen en verdwijnen in het schemergebied tussen werkelijkheid en fantasie. In Midden-Oosterse culturen worden verhalen opgetekend over 'invisibele wezens' die zich in de duisternis bewegen. Soms worden deze entiteiten beschreven als kwaadaardig, bijvoorbeeld om mensen bang te maken of te laten verdwijnen, terwijl ze in andere verhalen juist behulpzaam of onschadelijk worden geportretteerd. Zo worden er in tales vaak verhalen gedeeld over mensen die in de nacht plotseling vreemde geluiden horen, of die te maken krijgen met onverklaarbare verschijnselen zoals verstikking of vreemde schaduwen die zich in hun huis bewegen. Deze volksverhalen sluiten vaak aan bij de persoonlijke ervaringen van ooggetuigen, en geven inzicht in hoe culturen omgaan met de onverklaarbare wereld.

Een bijzonder voorbeeld van individuele waarnemingen is dat van Philip J. Imbrogno, een voormalig officier van de Amerikaanse marine en bekende onderzoeker op het gebied van paranormale fenomenen. Imbrogno vertelde dat hij in de jaren 2000 een reeks bizarre waarnemingen deed die aanvankelijk werden toegeschreven aan ufo’s. Zo zag hij lichtgevende bollen die stil in de lucht bleven hangen, en objecten die fysieke materie leek te beïnvloeden door bijvoorbeeld de lucht te laten trillen of in beweging te brengen zonder duidelijke oorzaak. Daarnaast meldde hij ontmoetingen met entiteiten die van vorm konden veranderen; het ene moment leek het op een mens en het andere op een ongeïdentificeerd object met geen duidelijke vorm. Volgens Imbrogno zouden dergelijke waarnemingen kunnen wijzen op een vorm van contact met interdimensionale wezens, die niet op onze reguliere manier waar te nemen zijn. Hij benadrukt dat deze ervaringen moeilijk te verklaren zijn binnen het reguliere paradigma van wetenschap en dat ze mogelijk een ander soort realiteit betreffen dan wij gewend zijn.

Kortom, terwijl anekdotische bewijs nooit de absolute bevestiging kan bieden die de wetenschappelijke methode vereist, geven deze waarnemingen en verhalen toch een waardevolle blik op de wereld van de bovennatuurlijke fenomenen zoals de Djinn. Ze laten zien dat mensen uit verschillende culturen en tijden soortgelijke ervaringen hebben, en dat deze waarnemingen vaak praktische voorbeelden omvatten die ons aanzetten tot verder onderzoek en nieuwsgierigheid naar de grenzen van onze werkelijkheid.

Voorbeelden uit de hedendaagse verslaggeving

• Shadow People en ‘Invisibele Beelden’: In Amerikaanse en Europese contexten worden vaak schaduwachtige silhouetten gemeld die verschijnen in de perifere visie en vervolgens verdwijnen. Vaak worden zij beschreven als geestachtige figuren, maar sommige onderzoekers wijzen erop dat deze verschijnselen mogelijk visuele manifestaties zijn van interdimensionale communicatie of energetische entiteiten die slechts fragmentarisch in onze dimensie zichtbaar worden.

• Voorgaande rapporten over de Djinn: In Midden-Oosterse volksverhalen wordt vaak gesproken over ‘invisibele wezens’ die verschijnen en verdwijnen in de duisternis en die soms kwaadaardig of vriendelijk kunnen zijn. Deze verhalen worden regelmatig aangehaald als bewijs dat dergelijke entiteiten al eeuwenlang in verschillende culturen worden waargenomen.

• De ervaringen van Philip J. Imbrogno: Een prominente getuige is voormalig U.S. Navy officer Philip Imbrogno, die in de jaren 2000 een reeks waarnemingen rapporteerde die aanvankelijk werden toegeschreven aan ufo’s, maar later door hemzelf werden geïnterpreteerd als mogelijk contact met interdimensionale wezens. Imbrogno beschrijft bijvoorbeeld lichtgevende bollen, objecten die fysieke materie konden beïnvloeden en entiteiten die op mysterieuze wijze van vorm konden veranderen.

Onderzoek en controverse

Het samenbrengen van deze waarnemingen leidt tot de discussie of deze fenomenen mogelijk een gemeenschappelijke basis vertonen, en of ze wel of niet buitenaards van oorsprong kunnen zijn, of dat zij een manifestatie betreffen van een andere, nog onbekende dimensie. Verschillende wetenschappers en onderzoekers adviezen dat verdere gestructureerde studies nodig zijn, terwijl anderen sceptisch blijven, wijzend op het gebrek aan empirisch bewijs en de subjectiviteit van veel getuigenissen.

In dit kader spelen vragen als:

• Hoe kunnen visuele, tactiele en audiële waarnemingen worden geverifieerd?
• Welke rol speelt culturele interpretatie bij de vormgeving van deze fenomenen?
• Is er een wetenschappelijke basis om interdimensionale entiteiten zoals de Djinn te beschouwen als mogelijke verklaringen?

Interdisciplinair perspectief en toekomstgerichte benaderingen

De fenomenologie rondom de Djinn en gerelateerde verschijnselen vraagt om een interdisciplinair onderzoeksmodel waarin de perspectieven van folklore, neurowetenschap, psychologische studies, natuurkunde en parapsychologie worden geïntegreerd. Het combineren van historische tekstanalyses met modern-kwantitatief onderzoek kan mogelijk inzicht geven in de aard van deze fenomenen.

Neurowetenschappelijk oogpunt

Volgens neurowetenschappers kunnen waarnemingen van entiteiten zoals shadow people voortkomen uit slaapparalyse, hallucinaties of psychespecifieke processen die worden uitgelokt door stress, slaaptekort of psychische aandoeningen. Deze psychofysiologische mechanismen kunnen in sommige gevallen worden misinterpreteert als buitenaardse of bovennatuurlijke verschijnselen.

Natuurkundig perspectief

Hoewel de huidige stand van de natuurkunde geen directe bewijzen biedt voor interdimensionale realiteiten, biedt de theorie van extra dimensies een theoretisch kader dat de vermeende waarnemingen van entiteiten in andere dimensies theoretisch mogelijk maakt. Experimenteel onderzoek naar kwantumverstrengeling en niet-lokale communicatie opent mogelijk nieuwe wegen voor het begrijpen van dergelijke fenomenen, hoewel deze nog gesubstantieerd en empirisch bevestigd moeten worden.

Conclusie

De heropleving van het fenomeen van de Djinn binnen het context van moderne paranormale en wetenschappelijke theorieën wijst erop dat de mogelijke existentie van interdimensionale entiteiten een relevante hypothese kan zijn die verder onderzoek vereist. Hoewel zintuiglijke waarnemingen en anekdotisch bewijs geen definitieve bewijzen leveren, suggereren hun consistentie over culturen en tijdperken dat er iets bijzonders aan de hand is dat onze huidige wetenschappelijke paradigma’s uitdaagt.

Door een kritische, multidisciplinaire aanpak kunnen we wellicht dichter komen tot een begrip van deze mysterieuze fenomenen, en mogelijk een nieuwe dimensie van realiteit ontdekken die zich buiten de integriteit van onze zintuiglijke waarneming bevindt. De hypothese dat de Djinn niet slechts mythische wezens zijn, maar mogelijk echte entiteiten in een andere dimensie, blijft een fascinerende en urgente vraag voor toekomstig wetenschappelijk onderzoek.

 { PETER2011 }

13-11-2025 om 16:29 geschreven door peter  

A neurosurgeon who has performed thousands of brain surgeries told a British‑based culture website that a near‑death experience in 2022 brought him into direct contact with a non‑human intelligence. According to the surgeon, who asked to remain unnamed pending publication of a formal medical report, he was briefly revived after a cardiac arrest during a routine operation and found himself “face‑to‑face with an entity that communicated not with words, but through thoughts that seemed to bypass language altogether.” He described the being as “tall, luminous, and composed of a light‑like substance,” adding that the encounter lasted only a few seconds before his heart rhythm normalized and he was returned to the operating table.

During the episode the surgeon said the entity transmitted a series of impressions about the nature of human consciousness, the interconnectedness of all life, and the “vast, layered structure of the universe.” He recalled a specific phrase that he interpreted as a warning: “Your species is on the brink of a choice that will define its future.” The neurosurgeon, who has published research on neural plasticity in peer‑reviewed journals, said the experience left him with a lingering sense of clarity and a renewed interest in the philosophical dimensions of brain function. “It was as if a circuit in my own mind was suddenly illuminated from the outside,” he told the website, adding that the telepathic communication felt “more precise than any language I have ever used with a patient.”

The account arrives amid a resurgence of public interest in unidentified aerial phenomena (UAP) and near‑death experiences (NDEs), topics that have recently received limited attention from governmental panels and scientific societies. In June 2024, the U.S. Office of the Director of National Intelligence released a report acknowledging that many UAP sightings remain unexplained, while the American Academy of Neurology has convened a task force to examine the neurobiology of NDEs. Researchers in the field caution that subjective experiences during severe physiological stress can produce vivid hallucinations, altered time perception, and feelings of transcendence, often interpreted through cultural lenses. Dr. Maya Patel, a neuropsychologist at the University of California, San Diego, noted, “Extreme hypoxia or the release of neurochemicals like DMT can generate experiences that feel profoundly real, but they do not constitute evidence of external entities.”

Skeptics have also pointed out the lack of corroborating data. The surgeon’s claim is based solely on personal recollection; no audio, video, or physiological recordings of the alleged encounter have been released. Moreover, the original article appeared on BroBible, a site known for entertainment‑focused content rather than scientific journalism. “Extraordinary claims require extraordinary evidence,” said Dr. Leonard Hsu, a professor of neurosurgery at Johns Hopkins University. “While the surgeon’s credentials are impressive, a single anecdotal report cannot be taken as proof of extraterrestrial contact without independent verification.”

The neurosurgeon says he is preparing a detailed case study for submission to a medical journal, where he hopes to explore the possible mechanisms behind the telepathic impression and its implications for our understanding of consciousness. He emphasizes that his primary aim is not to prove the existence of aliens, but to investigate how the brain processes experiences that fall outside conventional neurophysiology. “If there is a way to bridge the gap between subjective experience and objective science, we owe it to our patients—and to humanity—to pursue it rigorously,” he concluded. Whether the medical community will embrace the report or dismiss it as an extraordinary NDE remains to be seen, but the story underscores the ongoing tension between empirical inquiry and the human desire to find meaning beyond the known.

RELATED VIDEOS

{ https://usubjects.com/ }

13-11-2025 om 15:58 geschreven door peter  

Automation is getting a little out of control these d

ays. Recent advances in the world of robotics have unleashed autonomous bodegas, sock-puppet style robo-servants, and even AI-powered dinosaurs.

For the most part, robotics developers have kept their projects on the lighter side, even if they occasionally creep us out. But that might be changing thanks to the Chinese automotive company XPeng, which just released a clip showcasing its “Iron” humanoid robot.

The clip, which circulated on social media, show a robotic exoskeleton strapped to a harness walking in a straight line. While XPeng’s Iron units are usually clad in a sleek white skin, this one is totally nude — and it looks like something straight out of the post-apocalyptic RPG Fallout, or like the titular antagonists from the “Terminator” franchise.

The bot also cleans up nicely. During an event this week, the company showed it off dressed in a cloth bodysuit that gave it a distinctly feminine profile.

Iron’s gait was so impressive that some observers wondered if it was a human inside a suit — a con Elon Musk once pulled — but XPeng CEO He Xiaopeng put that suggestion to rest when he unzipped the outfit, showing the robot inside.

The bot displayed some pretty slick motion, swaying its hips as it walks.

“We’re at a point now where robots can move more sensually than Taylor Swift,” one Redditor commented.

“I am kind of blown away that they can get motors to work in such an elegant way. I assumed it was soft body mechanics,” wrote another. “Wow.”

Iron made its first debut on Wednesday, when XPeng CEO He Xiaopeng introduced the unit as the “most human-like” bot on the market to date. Per Humanoids Daily, the robot features “dexterous hands” with 22 degrees of flexibility, a “human-like spine,” gender options, and a digital face.

According to He, the bot also contains the “first all-solid-state battery in the industry,” as opposed to the liquid electrolyte typically found in lithium-ion batteries. Solid-state batteries are considered the “holy grail” for electric vehicle development, a design choice He says will make the robots safer for home use.

More on robots: 

• Neuralink Head of Surgery Says Robot-Human Interface Happening “Very Soon”
  

RELATED VIDEOS

{ https://futurism.com/category/robots-and-machines }

13-11-2025 om 15:50 geschreven door peter  

The X5.1-class eruption from sunspot AR4274 is the most powerful flare of the year, accompanied by a coronal mass ejection. Our planet is in its path.

X5.1-class solar flare

On the morning of November 11, the Sun exploded in spectacular fashion, releasing a powerful X5.1-class solar flare, the strongest since 2025 and the most intense since October 2024.

The explosion peaked at 5 a.m. Eastern Standard Time (10:00 GMT) from sunspot AR4274, which has been very active in recent days. The flare caused severe (R3-level) radio interference in Africa and Europe, disrupting high-frequency radio communications on the sunlit side of the Earth.

Danger of geomagnetic storms

This flare is the latest in a series of intense flares from AR4274, which also caused an X1.7 flare on November 9 and an X1.2 flare on November 10. These flares were accompanied by coronal mass ejections (CMEs) that could combine and affect Earth tonight, possibly causing strong (G3) geomagnetic storms and widespread auroras, according to the NOAA Space Weather Prediction Center. Today’s coronal mass ejection may also join them, as it is moving toward Earth at a speed of 4.4 million miles per hour. NOAA predicts that the CME could affect Earth around noon on November 12. With this third CME, we may experience strong (G4) geomagnetic storms.

Solar flares are classified by strength into five classes: A, B, C, M, and X, with each step corresponding to a tenfold increase in energy output. X-class solar flares are powerful, and the number after X describes the intensity of the flare. With an intensity of X5.1, this latest flare is at the top of the scale.

Peak solar activity

The eruption resulted in a stream of X-rays and extreme ultraviolet radiation toward Earth, ionizing the upper layers of the atmosphere and causing a significant deterioration in radio signal quality. Severe (R3) radio interference was recorded over Africa and Europe.

This active region has become one of the most prolific sources of solar flares in the 25th solar cycle, marking the peak of activity in what has already been an extraordinary week for solar activity.

According to forecasts, the coronal mass ejection that occurred this morning during the X5.1 solar flare will reach Earth on November 12. According to NOAA, the coronal mass ejection could cause a strong (G4) geomagnetic storm on November 12.

• According to www.space.com

• Posted in News, Science

RELATED VIDEOS

 { https://universemagazine.com/en/articles-en/ }

13-11-2025 om 15:27 geschreven door peter  

Chinese scientists have announced the discovery of a previously unknown crater named Jinlin. It was formed after the end of the last ice age.

Panoramic image of the Jinlin crater taken by drone, showing the approximate location of the crater rim and an inset image of the crater floor, which shows a mixture of weathered granite soil and granite fragments. The yellow line is 20 centimeters long.

Source: Ming Chen

The Jinlin crater is located in Zhaoqing, Guangdong Province. The impact structure is located on a hillside, preserved under a thick granite weathering crust. Its diameter is 900 meters.

According to scientists’ estimates, the crater is very young. It was formed in the early to mid-Holocene epoch, our current geological era, which began after the end of the last ice age about 11,700 years ago. This makes Jinlin the largest impact crater in modern human history. In terms of size, it significantly exceeds the Macha crater, which was formed in the Holocene and has a diameter of only 300 meters.

One of the most remarkable features of the Jinlin crater is its good preservation, considering the climatic conditions. The region where it is located is characterized by monsoons, heavy rains, and high humidity. In the granite layers that helped protect and preserve its structure, researchers found many pieces of quartz with unique features that prove its impact origin.

According to scientists, the crater was formed by the impact of a small asteroid. However, the research team has not yet determined whether it was made of iron or stone.

At present, there are about 200 confirmed impact craters on Earth. In reality, there were many more, but due to erosion and plate tectonics, many of them have completely disappeared without leaving any traces. This makes the discovery of the Jinlin crater particularly significant. It shows that the scale of impacts of small extraterrestrial objects on Earth during the Holocene was much greater than previously thought.

Earlier, we reported on another crater recently discovered in China, which was photographed by a NASA satellite.

• According to Eurekalert.org

• Posted in News, Science

RELATED VIDEOS

 { https://universemagazine.com/en/articles-en/ }

13-11-2025 om 15:14 geschreven door peter  

A team of Chinese scientists has announced the discovery of a new type of cave on Mars, created by water flows. They could have been home to life.

If there is or ever was life on Mars, it most likely existed in caves, protected from severe dust storms, extreme temperature fluctuations, and high levels of radiation on the planet’s surface. However, until recently, most of the Martian caves found were lava tubes (cavities in solidified lava flows), which could hardly claim to be an oasis of life.

However, it appears that there are other types of caves on Mars. In an article published in The Astrophysical Journal Letters, a team of Chinese scientists presented the first evidence of karstic caves on the Red Planet.

On Earth, karstic caves usually form when water dissolves rocks such as limestone or gypsum, creating and enlarging underground cracks and fissures that become large enough to become caves. Scientists believe that similar processes occurred on ancient Mars, where water dissolved carbonate- and sulfate-rich rocks.

The caves we are talking about are located in a region called Hebrus Valles. It is a system of ancient valleys and drainage channels in the Northern Hemisphere of Mars. After studying images from spacecraft, scientists discovered eight pits. These are deep and mostly circular depressions, rather than impact craters, which usually have raised edges and debris scattered around them.

Data collected by the Mars Global Surveyor’s thermal emission spectrometer indicate that the rocks around the pits are rich in carbonates and sulfates. These are types of rocks that water can easily dissolve. The team also used high-resolution images to create three-dimensional structural models, which showed that the shapes of the pits correspond to collapse caused by water, rather than volcanic or tectonic activity.

According to the authors of the discovery, eight potential karstic caves should be priority targets for future Mars missions. Even if there is no life there, they could serve as natural shelters for astronauts and a place to set up their base.

We previously reported on the existence of a habitable ocean on Enceladus.

• According to Phys.org

• Posted in News, Science

RELATED VIDEOS

 { https://universemagazine.com/en/articles-en/ }

13-11-2025 om 15:03 geschreven door peter  

Cube-Shaped UFOs; Not Drones, Not Balloons, so What Are They?

An illustration of a cube-shaped UFO.

Depositphotos.

Naval Aviators have reported encountering strange “Black Cube” UFOs that were surrounded by strange clear spheres. Some of these cube-shaped UFOs even shadowed some, and many airplanes nearly collided with them. So this begs the question, what have aviators encountered? Based on their reports and comments, these objects were not weather balloons, were not drones, and seemed like nothing humankind has ever produced.

Some of these objects display characteristics that are unlike any modern-day aircraft. The technology at their disposal, as per comments made by fighter pilots, is beyond anything we know of. But the danger about these objects resides not only in the fact that we do not know what they are or whom they belong to; the greater danger resides in the fact that on numerous occasions, fighter pilots have almost collided with these mysterious objects. As penned down by Marik Von Rennenkampff for The Hill, Fighter pilots narrowly escaped disaster in 2014 when the jets were flying in controlled airspace and almost collided with an unidentified flying object. But this is just one of many examples. In fact, fighter pilots have reported seeing these objects “everywhere.”

In the piece, Rennenkampff had asked former fighter pilot Ryan Graves about UFO encounters. The experienced pilot answered that he and his colleagues saw these objects near airports and over the continental United States. On many occasions, these objects appeared hundreds of miles out to sea. ” There’s air traffic operation, and they’re operating in ways that are befuddling our aviators,” the experienced fighter pilot revealed in the interview. One of the perhaps more interesting UFO encounters that took place near an airport is the so-called Aguadilla UFO that took place in 2013 in Puerto Rico. At the time, a United States Customs and Border plane spotted a mysterious fast-moving object near the airport. This UFO headed out towards the ocean, splashed into the sea as if it did not even make contact with the water, reappeared, and then spit into two. You can read more about it here.

Perhaps what is most interesting is an encounter recalled by Graves that took place off the East Coast in 2014, when a fighter pilot described a dark cube-shaped UFO that was surrounded by some sort of clear sphere. What is most interesting is that this UFO had no wings, flaps, tails, and no visible propulsion system. But these encounters with the enigmatic cube-shaped UFOs are by no means isolated events. In fact, Graves recalls that a few years after the 2014 incident, a test pilot had spoken with Graves about encountering such an object.

According to the test pilot, the cube-shaped UFO surrounded by a clear sphere was just “flying alongside the pilot” at an approximate distance of some 30 feet. Eventually, the object just accelerated and disappeared. The exact origin of these objects remains a profound mystery. However, with the age of UFO transparency finally, upon us, we may finally get a better understanding of what these objects are. NASA is putting great effort into trying to find out what these objects are, the Pentagon has a UFO office that is investing a great amount of money and time in discovering their source, and the US Congress, in the meanwhile, seems convinced these things are not of this planet.

{ https://curiosmos.com/category/alien-theories/ }

12-11-2025 om 21:21 geschreven door peter  

Aurora Borealis in Utah, Nov 11, 2025 Guys I just recorded this a few minutes ago.

Date of sighting: Nov 11, 2025

Location of sighting: Bountiful, Utah, USA

 

Even now as I write this, the pinkish northern lights are shining across the northern side of my home. The lights are changing shape and location for the last half hour, but always shocking me. This is the first time I have ever seen the Aurora Borealis before, and for it to reach the desert of Utah USA is just wow! It doesnt show up as well on video, sorry for that, but photos do it justice. 

Scott C. Waring

 

RELATED VIDEOS

{ https://www.ufosightingsdaily.com/ }

12-11-2025 om 21:08 geschreven door peter  

Ancient Doorway On Mars Near Rover, Explains the tiny figures found. UFO Sighting News.

Date of discovery: Nov 11, 2025

Location of discovery: Mars

Source: 

• https://mars.nasa.gov/mars2020-raw-images/pub/ods/surface/sol/01678/ids/edr/browse/zcam/ZR0_1678_0815902364_488EBY_N0802956ZCAM04268_0790LMJ01_800.jpg

Guys check out this tiny ancient doorway I found in a rover photo today. It's about 9 inches tall and 6 inches wide and the top is arched like a doorway from ancient times. It matches up with all the tiny figures we have found over the last two decades...it all makes sense now. 

Scott C. Waring 

 

{ https://www.ufosightingsdaily.com/ }

12-11-2025 om 20:59 geschreven door peter  

Around 4,500 years after it was constructed, scientists think they've located the remains of a hidden entrance at a historic pyramid in Egypt. 

Built around 2510 BC and standing nearly 200 feet tall, Pyramid of Menkaure is the smallest of the three main pyramids of the famous Giza complex. 

It was built to serve as the tomb of the King Menkaure, the Fourth Dynasty king whose sarcophagus mysteriously went missing.  

Researchers in Egypt and Germany have used high-tech scanning methods to peer behind the pyramid's historic granite bricks. 

They report that there are two hidden air-filled anomalies which suggest a hidden entrance undetected in the modern era until now. 

Christian Grosse, professor of non-destructive testing at Technical University of Munich (TUM), called it 'an important finding in Giza'. 

'The testing methodology we developed allows very precise conclusions to be drawn about the nature of the pyramid's interior,' he said.  

'The hypothesis of another entrance is very plausible, and our results take us a big step closer to confirming it.'  

Around 4,500 years after it was constructed, scientists think they've located the remains of a hidden entrance at a historic pyramid in Egypt 

Pyramid of Menkaure, - the smallest of the three main pyramids of the Giza pyramid complex, standing at nearly 200 feet tall - had a second entrance, experts think. In this photo, the northern side (featuring the primary entrance) is in shadow. The southern side is illuminated by sunlight. Also seen are three much smaller pyramids known as the Queens' Pyramids

The Menkaure pyramid's primary entrance is on its northern side, but experts think the second one is on the eastern side, which faces the River Nile.

In particular, they point to a 13ft by 19ft (four metres high and six metres wide) rectangular area of the eastern side that's close to the ground. 

Weirdly, the granite blocks in this area of the eastern façade are 'unusually smooth' as if they'd been rigorously polished millennia ago. 

Tellingly, such smooth stones are found at the primary entrance on the northern side – suggesting a second one long existed here too but has been forgotten. 

Independent researcher Stijn van den Hoven theorized this possible additional entrance for the first time in 2019, but this has remained a hypothesis – until now. 

The experts at Cairo University and Technical University of Munich (TUM) used 'non-invasive' methods – radar, ultrasound and electrical resistivity tomography (ERT) – to peer inside without pulling apart the ancient bricks. 

Excitingly, they detected two air-filled voids behind the smooth façade, both of different sizes and at different heights. 

One of the air-filled 'anomalies' is located at a depth of 4.5 feet (1.4 metres), measuring 3.2 feet by 4.8 feet (1 metre high by 1.5 metre wide), while the other anomaly is at a depth of 3.7 feet (1.13 metres), measuring 2.9 feet by 2.2 feet (0.9 metres by 0.7 metres). 

The research using radar, ultrasound and ERT prove the existence of two air-filled voids underneath the eastern façade, providing initial evidence to support the hypothesis

Why the two void-filled spaces are arranged exactly like this is puzzling, but together they 'could support the hypothesis of a second entrance'. 

The team point out that each technique used in this study has its own limitations, but by using a combination of all three their conclusions are reliable. 

Today, tourists can go inside Pyramid of Menkaure and traverse its burial chambers, corridors and other little niches, but a second entrance on the eastern side hints that there could be still undiscovered chambers or passages containing treasures unseen by modern eyes. 

However, the interpretation of the detected anomalies should be 'discussed among Egyptologists' before any firm conclusions are made. 

Researchers caution it was 'difficult to determine how far the anomalies extend inside the pyramid' due to limitations in the penetration depth of their methods. 

Nevertheless, the study published in NDT & E International, marks the first time structural anomalies have been identified behind the distinctive façade on the east side. 

It's believed Pyramid of Menkaure was built to serve as the tomb of Menkaure, the Fourth Dynasty king, who died as a young man in 2503 BC for reasons unknown. 

Pictured, the location and dimensions of the detected anomalies overlaid on a photograph of the Eastern face of Menkaure

'The hypothesis of an entrance is very plausible': Researchers have identified two air-filled voids in the Menkaure Pyramid by using non-invasive methods 

Unfortunately, the sarcophagus within the pyramid was lost at sea nearly 200 years ago during attempts to transport it to the British Museum in London. 

The merchant ship carrying it, Beatrice, was mysteriously lost after leaving port at Malta on October 13, 1838.

The Giza complex, west of Cairo, includes the pyramids of Khufu, Khafre, and Menkaure, along with the Great Sphinx. 

All are shrouded in mystery due to their unclear construction methods, precise astronomical alignment, and still-debated purpose. 

WHAT IS THE VALLEY OF THE KINGS?

The Valley of the Kings in upper Egypt is one of the country's main tourist attractions, situated next to the Giza pyramid complex.

The majority of the pharaohs of the 18th to 20th dynasties, who ruled from 1550 to 1069 BC, rested in the tombs which were cut into the local rock.

The royal tombs are decorated with scenes from Egyptian mythology and give clues as to the beliefs and funerary rituals of the period.

Almost all of the tombs were opened and looted centuries ago, but the sites still give an idea of the opulence and power of the Pharaohs.

The majority of the pharaohs of the 18th to 20th dynasties, who ruled from 1550 to 1069 BC, rested in the tombs which were cut into the local rock. Pictured are godess statues in the valley

The most famous pharaoh at the site is Tutankhamen, whose tomb was discovered in 1922.

Preserved to this day, in the tomb are original decorations of sacred imagery from, among others, the Book of Gates or the Book of Caverns.

These are among the most important funeral texts found on the walls of ancient Egyptian tombs. 

The Valley of the Kings in upper Egypt is one of the country's main tourist attractions, situated next to the Giza pyramid complex 

RELATED VIDEOS

{ https://www.dailymail.co.uk/sciencetech/index.html }

12-11-2025 om 20:52 geschreven door peter  

A remarkable discovery within the Great Pyramid of Giza could potentially reshape our understanding of ancient Egypt, one of the country’s most renowned Egyptologists has said.

The claims were made by Egyptian archaeologist Zahi Hawass, who recently hinted at a tantalizing discovery that will come to light sometime in 2026, adding that he expects it will “rewrite history” and offer new insights into the ancient history of Egypt and its rulers.

The 78-year-old Egyptologist made comments during an appearance at the 44^th Sharjah International Book Fair, where he described the mysterious discovery as one that will “write a new chapter in the history of the Pharaohs.”

A New Discovery at Giza’s Great Pyramid

Hawass, Egypt’s former Minister of Tourism and Antiquities, has conducted work at many of the country’s most renowned archaeological sites in the Western Desert and Nile Delta, among other locations.

During the recent event, Hawass offered additional clues about the forthcoming revelation, stating that “This great discovery is a new 30-meter-long passageway,” which he said had been “detected using advanced equipment,” and appears to lead to a concealed doorway within the Great Pyramid.

Remote sensing technologies and advanced robotic systems helped Hawass and his collaborators make the discovery, which was uncovered in areas within the ancient monument that could to be reached before the modern era.

This is not the first time such discoveries have been announced. In 2023, the identification of a nine-meter-long corridor was announced by the ScanPyramids project, building on earlier discoveries that included the detection of an unusual area within the structure, which researchers characterized as a “void” first discovered in 2017.

Tantalizing Clues

Along with the description the former Antiquities Minister provided about the discovery of the 30-meter-long passageway, Hawass further hinted that the new revelations may have to do with two other long-held pursuits of his professional Egyptological career. These include the discovery of the tombs of Imhotep, widely recognized by historians as Egypt’s first architect, and that of the Egyptian Queen Nefertiti, the wife of the Pharaoh Akhenaten and half-sister of the famed King Tutankhamun.

Hawass’s statements have led to speculations that the discoveries might be related to the discovery of Imhotep’s tomb, although the famed ancient Egyptian architect lived during the 3rd Dynasty, predating the construction of the Great Pyramid by close to a century.

Imhotep is credited with the construction of the famous Step Pyramid at Saqqara for the 3rd Dynasty Pharaoh Djoser, which served as the template for the construction of later similar buildings that would build on and refine the now-famous pyramid design.

Hawass refrained from commenting on what lies beyond the passage within the Great Pyramid, saying that the forthcoming announcement next year by an international team of researchers will provide deeper insights only following a thorough analysis of the data they obtained, which was collected using 3D mapping technologies and muon-radiography.

Nonetheless, Hawass maintained that the discovery of Imhotep’s tomb would be one of the most important discoveries in the history of archaeology, calling it perhaps even greater than the discovery of Tutankhamun’s tomb by British archaeologist Howard Carter in 1922. Among the discoveries Hawass teased, he also seemed to indicate that he has knowledge of where Imhotep’s tomb may be located.

• 

See Also

5,000-Year-Old Symbols Predating Recorded History Could Hold the Key to Decoding Undecipherable Ancient Texts

Recovery of Egyptian Antiquities

During the event, Hawass also spoke of the Grand Egyptian Museum, a project first announced in the early 1990s and finally coming to fruition with its opening in 2023.

The former Antiquities Minister called it “one of the greatest museums in the world,” noting its impressive collection of “more than 5,000 artifacts from the treasures of King Tutankhamun,” which are now on public display for the first time in history.

Hawass is currently involved in efforts by the Egyptian authorities to repatriate the country’s antiquities, many of which were removed from the country more than a century ago and are presently being kept in museums around the world.

Hawass called the return of these artifacts to their homeland “a historical and civilizational right that must be restored.”

• Micah Hanks is the Editor-in-Chief and Co-Founder of The Debrief. A longtime reporter on science, defense, and technology with a focus on space and astronomy, he can be reached at micah@thedebrief.org. Follow him on X @MicahHanks, and at micahhanks.com.

{ https://thedebrief.org/category/science/ }

12-11-2025 om 20:33 geschreven door peter  

Scientists issue chilling update on the ‘city-killer’ asteroid heading towards the moon – as they warn the odds of a collision could rise to as much as 30%

• READ MORE: Driver narrowly avoids a collision with one-in-a-billion METEORITE

By WILIAM HUNTER, SENIOR SCIENCE & TECHNOLOGY REPORTER

Scientists have issued a chilling update on the 'city-killer' asteroid heading towards the moon.

Asteroid 2024 YR4, a 220-foot (67m) 'city-killer', currently has a four per cent chance of hitting the moon on 22 December 2032. 

However, fresh observations could mean the odds of a collision rise to as high as 30 per cent. 

If the massive asteroid does hit the moon, it could carve out a 0.6-mile-wide crater and shower Earth with lunar shrapnel. 

Researchers predict there will be a slim window for the James Webb Space Telescope (JWST) to observe the asteroid in February. 

This will be one of the last good chances to predict 2024 YR4's trajectory before it returns into view of Earth's telescopes in 2028.

And, according to Dr Andrew Rivkin, of Johns Hopkins University, these observations could significantly change the odds of a lunar impact.

That means the world's space agencies are rapidly running out of time to decide what they should do. 

2024 YR4 (pictured) was spotted in December 2024 and set alarm bells ringing as it reached the highest chances of hitting Earth of any known asteroid. Now, experts are concerned that it will hit the moon 

2024 YR4 was spotted in December 2024 and set alarm bells ringing as it reached the highest chances of hitting Earth of any known asteroid.

At its peak, there was a terrifying one in 32 chance of the deadly space rock colliding with our planet.

Although this probability rapidly dropped to almost zero as astronomers made more observations, another troubling scenario soon presented itself.

Based on the asteroid's predicted orbit, there was still a non-negligible chance that it would hit the moon instead.

The asteroid has been hidden from Earth's telescopes since the middle of last year, making it difficult to predict its exact orbit. 

However, the JWST's unique position in orbit means that it will be able to see the 2024 YR4 for two brief windows on February 18 and 26.

Since the asteroid is so far away, it will still be difficult to get lots of data, but these observations could change our understanding of its position and speed.

Dr Rivkin and his colleagues have calculated how checking on the asteroid in February might change the predicted probability of a lunar impact.

The James Webb Space Telescope (JWST) will have another chance to observe 2024 YR4 in February, but these measurements could significantly change what we know about its position and velocity. Pictured: 2024 YR4 as seen by the JWST on 8 March, 2025

What do we know about 2024 YR4?

First detected: December 27, 2024

Estimated size: 174-220 feet (53-67 metres)

Speed relative to Earth: More than 30,000 miles per hour

Date of possible moon impact: December 22, 2032

Probability of impacting the moon: 1-in-23 (4.3 per cent)

They predict there is an 80 per cent chance that new observations will reduce the odds of 2024 YR4 hitting the moon to below one per cent. 

However, there is a five per cent chance that these observations actually increase the chances of the asteroid hitting the moon to 30 per cent.

There is also a 15 per cent chance that the odds of an impact will stay the same or only change slightly 

This is extremely important because agencies like NASA and the European Space Agency are running out of time to decide whether they should deflect 2024 YR4.

NASA's DART mission has shown that slamming a satellite into the side of an asteroid can knock it off its path by a wide enough margin to protect Earth and the moon.

But these 'kinetic impact' deflection methods only cause small changes in the space rock's trajectory and need to be started years before a collision is likely.

NASA researchers have considered deflection methods for 2024 YR4, including hitting it with a nuclear bomb, but these all need to be launched by 2030 at the very latest.

The JWST will get another chance to observe 2024 YR4 in 2027, but the sooner space agencies make up their mind, the better.

If the asteroid does hit the moon, it could release 10,000 tonnes of debris into space, up to 30 per cent of which could be funnelled towards Earth (illustrated) 

Dr Rivkin told New Scientist: 'By 2028, it would be cutting things very, very close, and so getting it in early 2026 instead gives some extra time.'

Although it won't be as destructive as an impact with the Earth, a lunar collision is dangerous enough for deflecting 2024 YR4 to be an option worth considering.

The asteroid could hit the moon at over 29,000mph (46,800 kmph), releasing a blast 500 times larger than the atomic bomb dropped on Hiroshima and ejecting 10,000 tonnes of rock into space.

If the asteroid hits in the right place, Earth's gravity might funnel between 10 and 30 per cent of the ejected material directly towards our planet.

Read More

• Interstellar Comet 3I/ATLAS is seen for the first time since it disappeared behind the sun 

This could have a devastating effect on satellites in low-Earth orbit that are responsible for maintaining communications and navigation services on Earth.

Richard Moissl, head of planetary defence at ESA, told Daily Mail that a lunar collision poses no risk for people on Earth, but 'could pose a potential threat for space-based infrastructure'.

However, there are no missions to surveil or deflect 2024 YR4 in the agency's budget for this year.

Mr Moissl says that the decision will 'depend on the exact situation following the observations and assessment of the situation...more detailed studies would be needed to reach a comprehensive assessment.'

POTENTIAL METHODS FOR ELIMINATING THE THREAT OF AN ASTEROID  

DART is one of many concepts of how to negate the threat of an asteroid that have been suggested over the years. 

Multiple bumps 

Scientists in California have been firing projectiles at meteorites to simulate the best methods of altering the course of an asteroid so that it wouldn't hit Earth. 

According to the results so far, an asteroid like Bennu that is rich in carbon could need several small bumps to charge its course.

'These results indicate multiple successive impacts may be required to deflect rather than disrupt asteroids, particularly carbonaceous asteroids,' researchers said.  

Nuke 

Another idea, known simply as 'nuke', involves blowing up a nuclear explosive close to the asteroid.

However, this could create smaller but still potentially dangerous fragments of rock that could spin off in all directions, potentially towards Earth. 

Ion Beam Deflection

With Ion Beam Deflection, plumes from a space probe's thrusters would be directed towards the asteroid to gently push on its surface over a wide area. 

A thruster firing in the opposite direction would be needed to keep the spacecraft at a constant distance from the asteroid. 

Gravity tractor 

And yet another concept, gravity tractor, would deflect the asteroid without physically contacting it, but instead by using only its gravitational field to transmit a required impulse. 

Professor Colin Snodgrass, an astronomer at the University of Edinburgh said: 'There have been a few concepts suggested, such as a ‘gravity tractor’ to slowly tow an asteroid away instead of pushing it with a kinetic impactor.

'But the kinetic impactor is definitely the simplest technology to use on the sort of timescale that is most likely to be of concern for this size of asteroid, i.e. years to decades warning time.'

RELATED VIDEOS

{ https://www.dailymail.co.uk/sciencetech/index.html }

12-11-2025 om 18:42 geschreven door peter  

First Contact | Full UFO Documentary | Alien Contact | James Woods

 After a startling UFO encounter, a man becomes a trance channel for an extraterrestrial intelligence. 2016. Stars: Darryl Anka, James Woods, Ken Belsky, Zachary Dean, Dan Leech

Do we really need to make contact with aliens? Every day scientists are sending out signals into space attempting to contact ...

{ https://www.youtube.com/ }

12-11-2025 om 18:12 geschreven door peter  

Het opsporen van UAP-mythen door de eeuwen heen: een uitgebreide historische analyse

Unidentified Aerial Phenomena (UAP), vaak aangeduid als ‘onbekende vliegende objecten’, worden tegenwoordig vooral geassocieerd met moderne technologieën, geheime overheidsprogramma’s en de zoektocht naar buitenaards leven. Toch is het patroon van mysterieuze luchtverschijnselen niet nieuw en strekt het zich al duizenden jaren terug in de geschiedenis. Doorheen de tijd heeft de mensheid de onverklaarbare waarnemingen in de lucht geïnterpreteerd op manieren die diep verankerd zijn in hun sociale, religieuze en culturele wereldbeeld. In dit artikel voegen we een gedetailleerde en uitgebreide blik toe op hoe UAP-mythen zich door de geschiedenis hebben ontwikkeld, ondersteund met concrete voorbeelden uit verschillende periodes en culturen. We laten zien dat deze verschijnselen niet louter het resultaat zijn van natuurlijke of technologische verklaringen, maar vaak een spiegel vormen voor de menselijke behoefte aan betekenis, interpretatie en geïntegreerde wereldbeelden.

Oudheid: Hemellichamen als goddelijke boodschappers

Het verhaal begint in de oudheid, waarbij de hemel niet verder werd gezien dan een kristallen koorden die de goden symboliseerden of een mysterieus domein waarin bovennatuurlijke krachten heersten. De Mesopotamische beschrijvingen van ‘disken van vuur’ op de codex tablets (zoals te vinden in het Sumerische en Babylonië) geven hiervan een levendige indruk. Deze ‘disken’ werden in de literatuur vaak afgebeeld als bewegende, lichtgevende objecten die Nieuwen en Oude koningen aanschouwden tijdens hun rituelen of militaire campagnes. Mesopotamische priesters beschouwden deze fenomeen mogelijk als teken van de goden of als communicatie van bovennatuurlijke machten.

Een bekend voorbeeld hiervan is de beschrijving in een 7de-eeuwse Babylonische tekst, waar een ‘reuzenwiel’ wordt gezien dat in de hemel beweegt. Ook de Egyptische bronnen, zoals de beroemde “Pyramide Teksten” en inscripties uit de Oude Egyptische dynastieën, spreken van bovennatuurlijke verschijnselen die niet alleen astronomisch, maar ook spiritueel geladen zijn. Bijvoorbeeld, de ‘hemellichamen’ werden niet alleen als sterren en planeten gezien, maar ook als manifestaties van goddelijke kracht en tekenen van het lot.

In de Bijbel wordt een opvallend voorbeeld gevonden in het boek Ezekiel (hoofdstuk 1), waarin een complexe beschrijving wordt gegeven van ‘het wiel binnen een wiel’, omgeven door glanzende vuur en kolommen van licht. Wat Ezekiel zag, wordt vaak geïnterpreteerd als een visionaire beschrijving van een hemelse voertuig of een niet-menselijk machinaal apparaat. Hoewel moderne wetenschappers meestal sceptisch zijn over een letterlijke lezing, suggereren sommige theoretici dat deze symbolische taal mogelijk is geïnspireerd door echte observations van ongewone luchtverschijnselen — wellicht door natuurlijke lichtbogen of atmosferische verschijnselen, die door de culturele bril werden geprojecteerd als hemelse mobiliteit.

De centrale notie blijft dat in deze oude beschrijvingen de hemel niet slechts een decor voor natuurverschijnselen was, maar een actief domein waarin de goddelijke of bovennatuurlijke krachten zichtbaar werden in vormen die voor de mensen betekenis moesten hebben. Volgens historicus Dr. Leila Hassan, die gespecialiseerd is in oude Mesopotamische teksten: “Deze beschrijvingen waren minder gericht op technologische verschijnselen en meer op het toeschrijven van een hogere (bovennatuurlijke) macht, iets dat nog steeds terug te vinden is in onze interpretatie van UAP-waarnemingen vandaag.”

Middeleeuwen: Hemelse strijd en religieuze interpretaties

In de overgang van de oudheid naar de middeleeuwen, kregen de mythes over luchtverschijnselen een nieuwe dimensie – verweven met de religieuze en politieke turbulentie van de tijd. Het voorbeeld van de beroemde Nuremberg-broadsheet uit 1561 markeert deze evolutionaire fase. De illustratie toont felle, cilindrische en bolvormige objecten die in de lucht in een soort ‘gevecht’ betrokken lijken te zijn. Mede door de artistieke en tryptische stijl van de tijd werden deze verschijnselen vaak geïnterpreteerd als tekenen van goddelijke oorlogen of apocalyptische voorspellingen.

Veelbelangrijker is dat het fenomeen van luchtgevechten en vliegende objecten in de middeleeuwen ook in andere culturen werd waargenomen. Een opvallend voorbeeld is de Japanse ‘Utsuro-bune’—een holografisch vallende scheepstype dat in de Edo-periode (17de tot 19de eeuw) verscheen op oude illustraties en verhalen. Deze ‘holle boot’ werd vaak afgebeeld als stralend en geheimzinnig en zou volgens de vertellingen bemand zijn door buitenaardse of niet-menselijke wezens.

Skeptici verklaren dergelijke waarnemingen vaak als optische illusies, zoals zonnegloed, mist of atmosferische opticische verschijnselen als parel- of halospectra. Echter, de culturele reactie op deze vreemde verschijnselen was consistent: men probeerde het te begrijpen binnen het bestaande religieuze kader. Als de hemel vol stond met vuur en licht, dan moest dat wel een morele of eschatologische betekenis hebben. Professor Hans Meier, een vooraanstaand medievalist, stelt dat “de middeleeuwse kijk op de hemel was een theater voor engelen en demonen. Elke afwijking in licht werd automatisch geïnterpreteerd als een bovennatuurlijke strijd, een teken van goddelijke tussenkomst of duivelshandelen.”

Renaissance en de ontdekking van de wetenschap

Met de opkomst van de Renaissance en de wetenschappelijke revolutie ontstond er een nieuwe aanpak. Mensen begonnen zich vragen te stellen bij hemelverschijnselen en probeerden ze te verklaren met behulp van waarnemingen en experimenten in plaats van louter religieuze interpretaties. De uitvinding van de telescoop en de toepassing van astronomische principes door bijvoorbeeld Galileo Galilei en Johannes Kepler banaalden de oude mythes af.

Tegelijkertijd bleef de fascinatie voor luchtverschijnselen bestaan, vooral onder de gewone bevolking. In de 17e en 18e eeuw werden bijvoorbeeld ‘fantoomschepen’ en ‘lichtballonnen’ vaak waargenomen, met sommige rapporten die sterk lijken op de moderne UAP-voorstellingen. De beroemde ‘Dagen van de Maan’ of de observaties van niet-gevallen hemellichamen zorgden voor speculatie, maar ook voor wetenschappelijke nieuwsgierigheid.

In 1896 groeide deze interesse explosief tijdens de ‘Great Airship Wave’ in de Verenigde Staten. Honderden getuigen meldden het zien van mysterieuze, cigar-shaped of cilindervormige luchtvaartuigen die zich lieten zien boven dorpen en steden, soms met fakkels of stralende lichten. Hoewel veel hiervan later werd toegeschreven aan overactieve verbeelding, hoaxes of natuurlijke verschijnselen zoals ballonnen of meteorologische ballonnen, toont het duidelijke dat de menselijke perceptie van het vreemde niets is afgenomen, maar eerder is geëvolueerd. Volgens Dr. Eleanor Whitaker, die in 1901 een studie publiceerde over deze waarnemingen: “Hoe beter onze meetinstrumenten worden, hoe meer wij ons bewust worden van het onbegrijpelijke in de lucht.”

De twintigste eeuw: van mythos tot militaire en wetenschappelijke analyses

De grote sprong in UAP-mythen kwam in de 20e eeuw, vooral tijdens de koude oorlog. Het ontstaan van de atomare dreiging en het ruimtevaarttijdperk beïnvloedden de interpretaties van hemelverschijnselen sterk. Na de beroemde R-17 “Roswell Incident” in 1947 en de radarcontacten boven Washington D.C. in 1952, werd de lucht boven de landen niet langer slechts een mysterie, maar ook een potentiële militaire threatening.

Deze periode wordt gekenmerkt door intense media- en militaire belangstelling en het ontstaan van officiële instanties zoals de U.S. Air Force’s Project Sign en later Project Blue Book, die moeten uitzoeken of UAP gevaarlijk waren of niet. Terwijl veel waarnemingen uiteindelijk konden worden verklaard door natuurlijke verschijnselen, zoals weerballonnen, stof, weersverschijnselen of menselijke activiteit, bleef de grote vraag bestaan: zijn er objecten die niet kunnen worden verklaard en die mogelijk buitenaards van oorsprong zijn?

In 2004 en 2015 kwamen de Amerikaanse Navy en Air Force opnieuw in het nieuws doordat zij het publiek toegang gaven tot korte videobeelden van UAP’s. In deze beelden, zoals die vrijgegeven zijn door het Pentagon, wordt duidelijk dat het militaire personeel werd geconfronteerd met objecten die snel bewogen, ongebruikelijke snelheden bereikten en mysterieuze vormen aannamen — vaak zonder duidelijke verklaring. Een belangrijke conclusie was dat deze objecten niet kon worden herleid tot bekende militaire technologieën of natuurlijke verschijnselen. Deze gebeurtenissen hebben geleid tot hernieuwde wetenschappelijke interesse en tot de vorming van officiële instanties zoals het Unidentified Aerial Phenomena Task Force (UAPTF).

Hedendaagse interpretaties: Cultuur, wetenschap en de zoektocht naar antwoorden

Tegenwoordig staat de discussie rond UAP niet alleen meer in het teken van mysterie en quasi-mystieke interpretaties. Wetenschappers, overheden en het publiek zoeken nu naar bewijs dat deze objecten mogelijk buitenaards, of in ieder geval niet-menselijk, kunnen zijn. Tegelijkertijd blijft de culturele interpretatie een sterke factor: onze samenleving wijst nog altijd naar de hemel en zoekt patronen, zelfs in de meest ongewone verschijnselen.

Onderzoekers zoals dr. Jacques Vallée en Avi Loeb benadrukken dat het bestuderen van UAP’s niet alleen een technologische uitdaging is, maar ook een culturele en psychologische. Vallée, een pionier in de studie van onverklaarbare fenomenen, stelt dat “ons culturele referentiekader bepaalt hoe we deze verschijnselen interpreteren. We projecteren onze angsten, hoop en overtuigingen op de lucht, wat de waarnemingen soms vervormt.”

De recente publieke rapporten en officiële verklaringen hebben geleid tot een hernieuwde interesse in het verzamelen en analyseren van gegevens, met projecten zoals het UAP Analysis and Data Collection Project van de Amerikaanse overheid. Tot op heden ligt de focus vooral op het vaststellen of deze objecten bedreigingen vormen voor de nationale veiligheid.

Conclusie: Een voortdurend verhaal tussen mythen en wetenschap

Wat blijkt uit de lange geschiedenis van UAP’mythen? Het is dat deze verschijnselen altijd een reflectie zijn geweest van menselijke zorgen, overtuigingen en wereldbeelden. Terwijl de technologie evolueerde en onze instrumenten verfijnd werden, bleef de fascinatie voor de onverklaarbare luchtverschijnselen bestaan. Van de symboliek van vuur en cirkels in oude Mesopotamische teksten, via middeleeuwse interpretaties van hemel- en engelengestalten, tot de moderne radar en satellietwaarnemingen, is er een voortdurende menselijke neiging om het onbekende te interpreteren binnen een bestaand kader.

De uitdaging blijft echter hetzelfde: het ontcijferen van wat echt is en wat cultureel gekleurd. Ondertussen vormt dit eeuwige verhaal tussen mythos en wetenschap een fascinerende zoektocht naar antwoorden — niet alleen over de aard en oorsprong van UAP’s, maar ook over onze eigen relatie tot de hemel, het onbekende en de grenzen van kennis.

Bronnen en voorbeelden:

• Mesopotamische cuneiformteksten: Beschrijvingen van ‘disken van vuur’ en hemellichamen die bewegen aan de hemel (bijvoorbeeld uit het Gilgamesh-epos).

Een drietalige spijkerschriftinscriptie van Xerxes I bij het Van-fort in Turkije, een Achaemenidische koninklijke inscriptie geschreven in Oudperzisch, Elamitisch en Babylonische vormen van spijkerschrift

• Egyptische inscripties: Artikelen over goddelijke manifestaties en hemelse principes.

Een close-up van hiërogliefen op de steen van Rosetta, met een cartouche waarin de naam van Ptolemaeus V staat, gevolgd door "eeuwig leven".

• Ezekiel’s ‘wiel binnen een wiel’: Visioen dat mogelijk natuurlijke of symbolische interpretaties heeft, maar nu vaak wordt gekoppeld aan UAP-voorstellingen.

• Nuremberg-broadsheet (1561): Illustratie en verslag van wat werd beschreven als luchtgevecht met cilindervormige objecten.

Het hemelse verschijnsel boven de Duitse stad Neurenberg op 14 april 1561, zoals afgedrukt in een geïllustreerde nieuwsbrief in dezelfde maand

• Edo-illustraties van Utsuro-bune: Verhalen over vermeende buitenaardse schepen en buitenaardse waarnemingen.

De legende van de utsuro-bune in een illustratie van het anonieme werk Hyoryu-ki-shu (1868).

Bron: Publiek domein / Wikimedia Commons

De utsuro-bune, getekend in 1844 door Nagahashi Matajirou voor een editie van Ume-no-chiri.

Bron: Publiek Domein / Wikimedia Commons

• De ‘Great Airship Wave’ (1896): Een golf van waarnemingen in de VS van mysterieuze luchtvaartuigen.

• Modern militaire rapporten: Verenigde Staten Navy video’s van 2004 en 2015.

• Wetenschappelijke analyses: De werken van Jacques Vallée, Avi Loeb en de rapporten van officiële instanties zoals de UAPTF.

Kortom, de geschiedenis van UAP-mythen is niet alleen een verhaal van het onbekende, maar ook een reflectie van de menselijke drang naar begrip — een verhaal dat zich uitstrekt van de oude beschavingen tot de hedendaagse wetenschap. Het lijkt erop dat de hemel altijd een spiegel zal blijven voor onze dromen, angsten en zoektocht naar de waarheid.*

 { peter2011 }

12-11-2025 om 17:08 geschreven door peter  

Ancient and Modern UFOs in Africa: An In-Depth Analysis with Professor Tim Murithi Dreamland

Introduction

The phenomenon of unidentified flying objects (UFOs) and unidentified aerial phenomena (UAP) has captivated human imagination for centuries, often intertwined with cultural, religious, and scientific narratives. In recent years, Africa has emerged as a fascinating focal point for these studies, blending ancient symbolism with contemporary accounts. On November 7, 2025, the "Dreamland" podcast, part of Whitley Strieber’s “Unknown Country” network, hosted a compelling episode featuring Professor Tim Murithi, a renowned cultural anthropologist at the University of Nairobi. The discussion provided a comprehensive perspective on the historical and modern narratives surrounding UFOs in Africa, emphasizing the importance of scholarly rigor while examining sensational claims.

Ancient Africa and the Visual Motifs in Egyptian Art

Professor Murithi began by exploring the visual motifs found in ancient Egyptian artifacts, which are often cited in UFO lore. The Egyptian tomb paintings depict stylized representations of the sun-disk, celestial barques (or sun boats), and various sky gods. Murithi clarified that these images, while striking, are better understood as symbolic representations rooted in religious and cosmological beliefs of the time. For example, the solar barque was a mythological symbol illustrating the journey of the sun through the sky, not an indication of actual spacecraft.

A notable example is the depiction of a chariot-like object held by deities in tomb paintings, which some interpret as ancient spacecraft. However, Egyptologists argue these are prehistoric depictions of chariots or solar symbols, not technological devices. As Murithi pointed out, “The iconography aligns with the religious symbolism of the Old Kingdom period, rather than evidence of extraterrestrial engineering.”

The Great Pyramid of Giza: Engineering Marvel or Alien Construction?

The Great Pyramid is often at the center of debates about ancient alien intervention. Enthusiasts highlight its precise alignment with Cardinal points and the remarkable engineering achievements of its builders. Murithi referenced recent scholarly research, including a 2023 study by Egyptologists at the University of Cambridge, which attributes the pyramid’s orientation—a deviation of less than 0.2 degrees from true north—to sophisticated astronomical observations and shadow-tracking techniques. These methods were well within the capabilities of Old Kingdom engineers.

While some claim the internal chambers were designed to house spacecraft or alien technology, Murithi emphasized that no archaeological evidence supports such theories. The internal structures, including the Grand Gallery and the Queen’s and King’s Chambers, are understood by archaeologists as functional components of tomb construction and religious symbolism, rather than alien installations.

The Dogon People of Mali and Their Astronomical Knowledge

Moving westward, Murithi discussed the famous case of the Dogon people of Mali, renowned for their detailed knowledge of Sirius B, a white dwarf star invisible without telescopes. Early anthropologists like Marcel Griaule in the 1930s and 1940s reported that the Dogon possessed complex knowledge about Sirius B, including its density and orbit, which seemed to exceed what was accessible through their traditional observances.

However, recent ethnographic research suggests that this knowledge may have been introduced through contact with French missionaries and Western scholars, rather than direct extraterrestrial communication. Murithi noted that “oral traditions are inherently fluid and susceptible to external influences,” and that the Dogon’s cosmology likely represents a synthesis of indigenous beliefs and external knowledge sources. The claim of ancient alien contact, he argued, tends to oversimplify the nuanced oral history and astronomical practices of the community.

Modern UFO and UAP Narratives: The Case of Thiaoouba Prophecy*

The episode also examined a contemporary literary work, Thiaoouba Prophecy, published in 1994 by French author Michel Desmarquet. The book narrates the author’s alleged abduction to a distant planet called Thiaoouba, where he claims to have received spiritual teachings and insights into extraterrestrial civilizations.

Murithi positioned Thiaoouba Prophecy alongside the biblical and apocryphal texts like the Book of Enoch, which also contain accounts of divine or otherworldly encounters. Both serve as cultural mirrors reflecting humanity’s hopes, fears, and questions about existence beyond Earth. Murithi cautioned that such narratives, while compelling, are not evidence of actual extraterrestrial contact but rather expressions of spiritual and cultural imagination.

Sensationalism versus Scholarly Rigor

The podcast further explored two recent articles disseminated on the same platform. One challenged claims that Roman shipbuilders possessed “anti-gravity” technology, and the other investigated mysterious “holes” found in an archaeological site in Peru. Murithi emphasized that sensational headlines often outpace scientific validation, and it is crucial to rely on verifiable data.

He articulated a fundamental principle: “The responsible approach is to let the data speak.” Human ingenuity and cultural development explain many extraordinary achievements without resorting to extraterrestrial intervention. For example, ancient Egyptians' architectural marvels, such as the Sphinx and the pyramids, demonstrate sophisticated engineering based on astronomical and mathematical understanding, achievable with the technology of the time.

Conclusion: A Call for Science and Skepticism

The episode concluded with a reaffirmation of the importance of grounded archaeological methodology. While UFO legends and modern sightings will continue to inspire curiosity, the most reliable explanations for Africa’s ancient wonders come from scientific inquiry and careful interpretation of existing cultural and archaeological records.

Professor Murithi’s insights serve as a reminder that human cultures, across history, have expressed their encounters with the cosmos through symbolic language, art, and oral tradition, rather than extraterrestrial visitation. As he eloquently summarized, “The most remarkable achievements of humanity arise from our own ingenuity, not alien technology.”

In Summary

• Ancient Egyptian artifacts symbolize celestial phenomena and deities through religious and cultural symbols.
• The Great Pyramid’s architectural precision results from advanced terrestrial astronomy and engineering, not alien intervention.
• The Dogon’s astronomical knowledge likely resulted from external influences, not direct contact with extraterrestrials.
• Contemporary UFO narratives, including Thiaoouba Prophecy, mirror cultural and spiritual aspirations rather than verifiable evidence.
• Critical scholarship advocates for interpreting these phenomena through scientific methods, emphasizing human innovation over sensationalism.

This comprehensive perspective underscores the importance of applying rigorous archaeological and cultural analysis when examining claims of ancient and modern UFO phenomena in Africa. Grounded research continues to be the most reliable avenue for understanding the continent’s fascinating megalithic and cultural achievements.

{ peter2011}

12-11-2025 om 16:23 geschreven door peter  

It was an “orange basketball” with windows- Eyewitness & Radar Evidence of Rendlesham UFO Incident!

 { https://usubjects.com/ }

12-11-2025 om 15:49 geschreven door peter  

Recent archival footage and pilot communications have reignited interest in the phenomenon of enormous “cigar-shaped” unidentified flying objects (UFOs), with several accounts suggesting encounters with potential motherships. The video, which compiles historical encounters over regions such as Alderney in the Channel Islands, Paris, and near major air bases, presents a compelling series of testimonies from commercial and military pilots, air traffic controllers, and ground witnesses who describe objects far outstripping conventional aircraft in both size and behavior.

One particularly striking account comes from a pilot flying near Alderney, who reported to air traffic control, “I’ve got a definite contact by 12:00. Very bright yellow object looking well like a cigar.” The pilot went on to describe unusual features: a dark band around the object, sparkling lights running along its length, and the sudden appearance of a second, identical object. Both objects reportedly hovered stationary in the sky, sparking concern among the flight crew. Another controller confirmed, “I do have a primary contact 8 miles or so to the west,” but could not identify any authorized aircraft matching the description. The incident, like many others, was ultimately dismissed as “no threat to British airspace,” and no official explanation was provided.

Multiple pilot-to-tower communications included in the archival footage reveal similar sightings. In one exchange, air traffic controllers discussed reports from pilots at 30,000 feet who observed a cylindrical object “300 to 400 feet long, with a strobe,” described by one as “unbelievable in length.” Despite the seriousness with which these sightings were reported, they failed to register on radar or correspond with any known flight operations. “It’s right out of the X Files. I mean, it’s a definite UFO,” one controller remarked, underscoring the lack of precedent for such encounters in commercial aviation.

Ground witnesses have also described close interactions with these enormous craft. In a detailed account, several individuals recalled seeing a cigar-shaped object with four distinct lights, which transitioned into a circular craft “about the size of a football field.” As the observers approached, the craft reportedly moved overhead with remarkable speed and silence. The incident took on a further layer of mystery when one witness attempted to start their van, only for it to fail as the craft hovered above. Moments later, something appeared to descend from the center of the object into a nearby car park, though the witnesses were unable to identify what it was.

These reports join a growing body of historical and contemporary evidence pointing to the presence of large, highly advanced aerial vehicles operating with apparent impunity in controlled airspace. The recurring descriptions of cigar-shaped “motherships” releasing smaller probes, as well as alleged sightings of humanoid occupants, have fueled speculation that these craft may be of non-human origin or represent unknown atmospheric phenomena. Despite the frequency and consistency of these sightings, official investigations have often concluded without resolution, leaving witnesses and researchers to speculate about the true nature and intent of these extraordinary aerial visitors.

RELATED VIDEOS

{ https://usubjects.com/  }

12-11-2025 om 15:19 geschreven door peter  

The Latest on the 3I/ATLAS Debate: Natural or Alien?

Gary Manners

The scientific community finds itself divided over an interstellar visitor that has captured global attention. Since its discovery by the ATLAS survey telescope in Chile on July 1, 2025, the object designated 3I/ATLAS has sparked an unprecedented debate between those who see a natural comet and others who suggest something more extraordinary might be traveling through our solar system. So here we go forth, perhaps more tentatively than boldly, into the scientific debate that has the astronomical community divided and the public fascinated.

Harvard astrophysicist Avi Loeb has documented what he calls ten anomalies that distinguish 3I/ATLAS from typical comets, rating it at four on his eponymous scale for potential technological origins. The interstellar object's ‘unusual’ characteristics include a retrograde trajectory aligned within five degrees of the ecliptic plane, extreme negative polarization unprecedented among known comets, and a gas composition containing far more nickel than iron. Most intriguingly, the comet displayed only 4% water content by mass, significantly lower than familiar comets, and exhibited a sunward jet that Loeb argues is not merely an optical illusion.

The Case for Extraordinary Claims

Avi Loeb has maintained that the anomalies warrant serious consideration of a technological origin, though he carefully hedges his position at approximately 30-40% probability. His analysis points to several features that he argues deserve investigation beyond standard astronomical assumptions. The object's arrival was "fine-tuned" to bring it within tens of millions of kilometers of Mars, Venus, and Jupiter while remaining unobservable from Earth at perihelion (the point where it is closest to the Sun). Additionally, near perihelion, 3I/ATLAS brightened faster than any known comet and appeared bluer than the Sun, behaviors Loeb suggests may indicate something beyond natural processes.

Post-perihelion image of the interstellar object 3I/ATLAS, taken on November 5, 2025 by the R. Naves Observatory, shows a fuzzy ball of light. The Sunward direction is towards the bottom left corner (with the arrow on the left pointing in the anti-Sun direction). No obvious cometary tail is seen.

(Credit: R. Naves Observatory, Spain/Avi Loeb)

The Harvard physicist has emphasized that his approach follows the scientific method of proposing theoretical interpretations when faced with anomalies inconsistent with past paradigms. In statements to Reuters, Loeb explained that such proposals motivate the collection of new data, which eventually helps rule out all but one interpretation. He also notes that;

“But more than any other benefit, 3I/ATLAS offers a new opportunity to attract public appreciation to science and to inspire kids to become scientists.”

His open minded enquiry here then would seem to have fairly honorable intentions, but he has attracted both criticism and support for his willingness to publicly explore unconventional hypotheses, with some viewing his approach as refreshing scientific curiosity, while others see it as premature speculation.

• Have Oumuamua Aliens Been Watching Us?
• Is 3I/Atlas Alive? The Interstellar Comet That Defies Everything We Know

The Scientific Consensus Responds

Popular celebrity British physicist Brian Cox has emerged as a vocal critic of the alien spacecraft theories, stating unequivocally that 3I/ATLAS is "a completely natural object: made of carbon dioxide, water ice, and cosmic dust." In an October 2025 post, Cox described the comet as potentially seven and a half billion years old, formed before Earth and the Sun from clouds of dust, offering what he called "a message from a dead world" rather than evidence of extraterrestrial technology.

Penn State astrophysicist Jason Wright has provided detailed rebuttals to Loeb's claims in a comprehensive blog post, arguing that the anomalies are exactly what scientists should expect from an interstellar comet from another solar system. Wright notes that planetary scientists have long observed that "comets are like cats: they have tails, and they do precisely what they want," meaning no two comets behave identically. He points out that 3I/ATLAS displays all the characteristics of a comet - including a coma, tail, and appropriate outgassing of water, carbon dioxide, and carbon monoxide - just in different proportions than Solar System comets.

Regarding Loeb's statistical arguments about the comet's trajectory, Wright cites mathematician Hector Socas-Navarro's critique, explaining that computing probabilities for specific orbital features after observing them represents a classic statistical fallacy. The approach would only be valid if someone had predicted those precise characteristics before the comet's discovery. Well, of course,  that’s one way of looking at it.

Early detection of 3I/ATLAS showing unusual activity patterns.

(NASA/ESA/David Jewitt (UCLA)/ Image Processing: Joseph DePasquale (STScI))

NASA's Official Position

NASA's official statements have been measured and focused on the scientific opportunity the object represents. The space agency confirmed that 3I/ATLAS poses no threat to Earth, maintaining a minimum distance of 1.6 astronomical units (approximately 150 million miles). NASA emphasized that its missions are working together to track and study this rare visitor, noting that it reached its closest approach to the Sun on October 30, 2025, at a distance of 1.4 astronomical units.

The agency has faced criticism from Loeb regarding delayed release of high-resolution images from the HiRISE camera, though NASA attributes such delays to standard review processes and, more recently, government operational challenges. NASA's position remains that 3I/ATLAS should remain visible to ground-based observatories through its December 19, 2025 closest approach to Earth, providing ample opportunity for continued observation and analysis.

Detection of significant water outgassing from the interstellar visitor.

(NASA/ ESA/Hubble)

Understanding the Anomalies

Wright's analysis addresses each of Loeb's claimed anomalies systematically. Regarding the high nickel abundance, he explains that the Fe/Ni ratio varies significantly among comets, and scientists are observing nickel at a much larger distance from the Sun than typical, where standard chemistry can explain the unusual ratios. The extreme negative polarization, while stronger than previously observed, remains consistent with what comets do - just at the extreme end of the spectrum. The rapid brightening near perihelion, while notable, likely results from 3I/ATLAS approaching the Sun much faster than Oort cloud comets, giving it less time to heat up at equivalent distances.

The anti-tail or sunward jet that Loeb highlights as anomalous has actually been observed in other comets and was explained in scientific literature fifty years ago. Wright provides examples of comets 17P/Holmes, C/2016 R2 (PanSTARRS), and C/1961 R1 (Humason) displaying similar jet structures. The supposed coincidence of arriving near several planets simply reflects the fact that any object in the ecliptic plane will pass relatively close to some Solar System bodies.

Wright emphasizes his view:

"If Avi had not claimed it could be an alien spacecraft, no one would be talking about it as anything but a comet."

The object exhibits the fundamental behaviors expected of comets - outgassing, developing a coma and tail, and brightening as it approaches the Sun. No planetary scientists outside Loeb's circle give credence to the technological hypothesis, not because they fear unconventional ideas, but because the evidence simply doesn't support that interpretation.

Post-perihelion imagery reveals complex jet structures emanating from the comet. Left; A deep image of interstellar Comet 3I/ATLAS captured by the Gemini Multi-Object Spectrograph (GMOS) on Gemini South at Cerro Pachón in Chile. Right; An image of the interstellar object 3I/ATLAS from the Two-meter Twin Telescope in the Canary Islands, Spain. It shows a faint jet pointed towards the Sun, marked by a purple line. (Left; International Gemini Observatory/NOIRLab/NSF/AURA/Shadow the Scientist/CC BY 4.0, Right; M. Serra-Ricart et al.)

A Gift to Science and Public Engagement

Regardless of the debate's ultimate resolution, 3I/ATLAS has achieved something remarkable: reigniting public fascination with astronomy and space science. Loeb has received hundreds of messages from people around the world, including parents whose children have become passionate about astronomy after following the story. One Canadian engineer wrote that after watching Loeb's interviews, his children immediately wanted a telescope and began reading books about space, asking to listen to astronomy podcasts in the car instead of music.

This public engagement represents perhaps the most valuable outcome of the 3I/ATLAS discussion. Whether the object proves to be an entirely natural comet or reveals unexpected characteristics requiring new physics, it has succeeded in demonstrating that science remains a field of wonder and discovery. The debate itself showcases the scientific process in action - hypothesis, observation, critique, and refinement - even when that process occasionally becomes contentious.

As Earth-based observatories prepare to focus on 3I/ATLAS again following its perihelion passage, the coming weeks should provide crucial data. The object's closest approach to Earth on December 19, 2025, offers astronomers their best opportunity to gather high-resolution observations that may finally resolve the nature of this visitor from interstellar space.

• Top image: Interstellar comet 3I/ATLAS streaks across a dense star field in this image captured by the Gemini North telescope's Gemini Multi-Object Spectrograph (GMOS-N). The image is composed of exposures taken through three filters, shown here as red, green and blue.  
• Source: International Gemini Observatory/NOIRLab/NSF/AURA/K. Meech (IfA/U. Hawaii) Image Processing: Jen Miller & Mahdi Zamani (NSF NOIRLab) (CC BY 4.0)

By Gary Manners

References

RELATED VIDEOS

{ https://www.ancient-origins.net/unexplained-phenomena }

11-11-2025 om 23:13 geschreven door peter  

UFO over Eliot, Maine, USA Nov 4, 2025 UAP paranormal sighting alien news

Date of sighting: Nov 4, 2025

Location of sighting: Eliot, Maine, USA

Source: NUFORC

 

This UFO passed over a farm in Maine this week. Dogs went crazy barking at this object as it passed over. They people noticed it right away, having a brightness that is nearly equal the to moon itself. But this is no moon. This glowing object with an aura around it is an alien ship from another world. Sure the US gov will create a dozen lies to try to cover it up, let them try. We the public see the truth...it's right in front of us. 

Scott C. Waring 

 

Eyewitness states: 

{ https://www.ufosightingsdaily.com/ }

11-11-2025 om 22:51 geschreven door peter  

3 spheres over Colorado, USA Nov 5, 2025 UFO UAP paranormal sighting news 📰 It was aliens

Date of sighting: Nov 5, 2025

Location of sighting: Lakewood, Colorado, USA

Source: NUFORC

 

Watch this eyewitness video and you will notice three glowing red orbs in the sky. They move together and in an orderly fashion staying close to each other, like military jets who always have a wingman close by. But these are not jets, they move too slowly, no sound, no means of visible propulsion. These are UFOs. 

Scott C. Waring

 

Eyewitness states: 

{ https://www.ufosightingsdaily.com/ }

11-11-2025 om 22:45 geschreven door peter