The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld Ontdek de Fascinerende Wereld van UFO's en UAP's: Jouw Bron voor Onthullende Informatie!
Ben jij ook gefascineerd door het onbekende? Wil je meer weten over UFO's en UAP's, niet alleen in België, maar over de hele wereld? Dan ben je op de juiste plek!
België: Het Kloppend Hart van UFO-onderzoek
In België is BUFON (Belgisch UFO-Netwerk) dé autoriteit op het gebied van UFO-onderzoek. Voor betrouwbare en objectieve informatie over deze intrigerende fenomenen, bezoek je zeker onze Facebook-pagina en deze blog. Maar dat is nog niet alles! Ontdek ook het Belgisch UFO-meldpunt en Caelestia, twee organisaties die diepgaand onderzoek verrichten, al zijn ze soms kritisch of sceptisch.
Nederland: Een Schat aan Informatie
Voor onze Nederlandse buren is er de schitterende website www.ufowijzer.nl, beheerd door Paul Harmans. Deze site biedt een schat aan informatie en artikelen die je niet wilt missen!
Internationaal: MUFON - De Wereldwijde Autoriteit
Neem ook een kijkje bij MUFON (Mutual UFO Network Inc.), een gerenommeerde Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in de VS en wereldwijd. MUFON is toegewijd aan de wetenschappelijke en analytische studie van het UFO-fenomeen, en hun maandelijkse tijdschrift, The MUFON UFO-Journal, is een must-read voor elke UFO-enthousiasteling. Bezoek hun website op www.mufon.com voor meer informatie.
Samenwerking en Toekomstvisie
Sinds 1 februari 2020 is Pieter niet alleen ex-president van BUFON, maar ook de voormalige nationale directeur van MUFON in Vlaanderen en Nederland. Dit creëert een sterke samenwerking met de Franse MUFON Reseau MUFON/EUROP, wat ons in staat stelt om nog meer waardevolle inzichten te delen.
Let op: Nepprofielen en Nieuwe Groeperingen
Pas op voor een nieuwe groepering die zich ook BUFON noemt, maar geen enkele connectie heeft met onze gevestigde organisatie. Hoewel zij de naam geregistreerd hebben, kunnen ze het rijke verleden en de expertise van onze groep niet evenaren. We wensen hen veel succes, maar we blijven de autoriteit in UFO-onderzoek!
Blijf Op De Hoogte!
Wil jij de laatste nieuwtjes over UFO's, ruimtevaart, archeologie, en meer? Volg ons dan en duik samen met ons in de fascinerende wereld van het onbekende! Sluit je aan bij de gemeenschap van nieuwsgierige geesten die net als jij verlangen naar antwoorden en avonturen in de sterren!
Heb je vragen of wil je meer weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen! Samen ontrafelen we het mysterie van de lucht en daarbuiten.
16-03-2021
Water op Mars verdween niet in ruimte maar werd opgezogen door bodem volgens nieuwe studie
Water op Mars verdween niet in ruimte maar werd opgezogen door bodem volgens nieuwe studie
Een grote hoeveelheid van het water op Mars ontsnapte niet in de ruimte toen de atmosfeer van de planeet verdween, maar werd opgezogen door de bodem. Dat staat te lezen in een nieuwe studie die vandaag verscheen in het wetenschappelijk tijdschrift Science.
Miljarden jaren geleden zag onze buurplaneet er veel meer uit zoals onze Aarde nu, met zeeën en rivieren van vloeibaar water. Volgens wetenschapper Eva Scheller van het California Institute of Technology was er op Mars zelfs genoeg water om de volledige oppervlakte in een oceaan te veranderen van 100 tot 1.500 meter diep. Pas drie miljard jaar geleden werd het er poederdroog.
Veel studies gingen er tot nu toe van uit dat het water op Mars op hetzelfde moment verdween als de atmosfeer van de planeet en dat het de ruimte in verdampte. Dat mechanisme kan echter niet de hoeveelheid water hebben laten verdwijnen die theoretisch op Mars aanwezig was, klinkt het nu.
Simulaties
Scheller maakte op basis van onder meer observaties van Marsrover Curiosity en de analyse van meteorieten op de planeet simulaties die moesten tonen wat er met de rest van het water gebeurd was. Het resultaat stelde ze vandaag voor op de virtuele Lunar and Planetary Science Conference.
Volgens de simulaties verdween al het water niet in de ruimte, maar werd tussen 30 en 99 procent opgezogen door de bodem van de planeet. Daar ging het onomkeerbaar deel uitmaken van de moleculaire structuur van mineralen.
Wetenschappers willen Ark van Noach bouwen op de maan
Wetenschappers van de universiteit van Arizona hebben een opmerkelijk voorstel uitgewerkt dat het leven op Aarde zou kunnen redden mocht het ooit tot een Apocalyps komen. Ze willen een Ark van Noach bouwen in de lavatunnels op de maan, waarin erfelijk materiaal bewaard zou worden van 6,7 miljoen schimmel-, plant- en diersoorten. Inclusief menselijke zaad- en eicellen.
Het idee werd gepresenteerd op de IEEE Aerospace Conference, die momenteel (virtueel) plaatsvindt. Zelf noemen de wetenschappers het een “verzekeringspolis voor de Aarde”. Volgens professor Jekan Thanga is de kans groot dat de Aarde ooit geconfronteerd wordt met een natuurramp of een menselijke bedreiging zoals een globale nucleaire oorlog, waardoor een groot aantal soorten in korte tijd uitgeroeid zal worden.
De oplossing is volgens zijn team de bouw van een Ark van Noach op de maan. En dat plan is verrassend realistisch. De Ark zou ondergebracht worden in de lavatunnels op onze satelliet. Die werden voor het eerst ontdekt in 2013, zitten 80 tot 100 meter onder de grond en er heerst een vrij constante temperatuur van -25 graden Celsius. Ze zouden al drie tot vier miljard jaar ongerept gebleven zijn. “Ze zijn ook maar vier dagen van de Aarde verwijderd”, aldus Thanga. “En ze zijn een perfecte schuilplaats tegen de temperatuurschommelingen aan de oppervlakte van de maan, kosmische straling en het inslaan van kleine meteorieten.”
Doomsday Vault
De Ark zou het aardse leven bewaren in speciale modules, bij een temperatuur van minder dan -180 graden Celsius. Op die manier kan het honderden jaren overleven, volgens de wetenschappers. Het zou om een opzet gaan dat te vergelijken is met de Doomsday of Global Seed Vault. Die zit een paar honderd meter onder de eilandengroep Spitsbergen vlakbij de Noordpool en herbergt 556 miljoen zaden. De zaden zouden daar veilig moeten zitten voor het geval een gigantische ramp alle gewassen op aarde zou vernietigen. Een soortgelijke kluis op de maan zou echter nóg veiliger zijn, volgens de Amerikaanse wetenschappers.
Energie opwekken voor het project zou geen probleem mogen zijn op de maan. Met amper 190 vierkante meter aan zonnepanelen zou het moeten lukken, volgens de wetenschappers. Zowel de levering als de constructie van de Ark zou niet evident zijn, maar ook niet onmogelijk.
Het vervoeren van de stalen naar de maan zou volgens Thanga met 250 vluchten geklaard kunnen worden. Ter vergelijking: de bouw van het internationaal ruimtestation ISS gebeurde met 40 vluchten. Zelf vindt hij dat dit meevalt. “We hadden verwacht dat het er veel meer zouden zijn”, zegt hij.
Hindernissen
Maar eerst moeten nog een aantal praktische hindernissen overwonnen worden. “Ons onderzoek leert ons dat er nieuwe technologieën nodig zijn om dit tot een goed einde te brengen", klinkt het. “Er zijn ook investeringen en nieuwe ontwikkelingen nodig in de robotica, om onder de extreem koude temperaturen te kunnen opereren.”
60 jaar oude fysicavoorspelling komt uit: universum spuugt deeltjes uit met enorme energie
Ons universum spuugt deeltjes uit met energieën die wij op aarde nooit zouden kunnen bereiken. Dat blijkt uit onderzoek van de VUB-groep astrodeeltjesfysica, waarvan de resultaten in het gerenommeerde tijdschrift Nature gepubliceerd werden. Daarmee is een 60 jaar oude fysicavoorspelling realiteit geworden.
In 1960 voorspelde Nobelprijswinnaar Sheldon Glashow een proces binnen het Standaardmodel, het belangrijkste model van de deeltjesfysica. De theorie beschrijft de interactie van een antineutrino (spookachtige subatomaire deeltjes, onder meer afkomstig uit de meest extreme omgevingen in het heelal) met een elektron waarbij een nieuw deeltje geproduceerd wordt. Maar geen enkele deeltjesversneller op aarde is in staat dit proces te laten plaatsvinden, omdat dit extreem hoge deeltjesenergie vraagt.
Het IceCube Neutrino Observatorium, een enorme telescoop die in de gletsjer van Antarctica is ingegraven, heeft nu echter waargenomen dat er in ons universum toch natuurlijke versnellers zijn. Er werd een (anti)neutrino ontdekt dat vanuit de ruimte naar de aarde raasde en 6,3 peta-elektronvolts (PeV) aan energie vervoerde. Diep in de ijskap op de Zuidpool botste het tegen een elektron en produceerde een deeltje dat snel verviel in een douche van secundaire deeltjes. IceCube had daarmee de Glashow-resonantie waargenomen, het fenomeen dat in 1960 werd voorspeld door de Nobelprijswinnaar.
Daarmee is bewezen dat er in ons universum wel degelijk natuurlijke versnellers zijn. Superzware zwarte gaten in de centra van melkwegstelsels en andere extreme kosmische gebeurtenissen kunnen deeltjes opwekken met energieën die onmogelijk op aarde kunnen worden gemaakt. “Dit toont duidelijk het belang van de astrodeeltjesfysica bij fundamenteel onderzoek op de hoogste energieschalen”, aldus Nick van Eijndhoven, leider van de VUB-groep astrodeeltjesfysica. “En niet enkel dat: de technologieën die voor dergelijk onderzoek ontwikkeld worden, zoals dataverwerking of radiotechnologie, vinden hun toepassing in de hele maatschappij.”
NASA deelt nieuwe geluidsopnames van Mars (en je kan nu ook horen hoe jouw stem er zou klinken)
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft enkele nieuwe geluidsopnames gedeeld die de robotjeep Perseverance maakte op Mars. Daarop zijn de allereerste geluiden te horen die de rover opnam na zijn aankomst, maar ook de wind en een laser. Met een speciale toepassing kan je nu ook horen hoe jouw stem zou klinken op de Rode Planeet.
Koen Van De Sype
First Audio Recording of Sounds on Mars: This recording was made by the SuperCam instrument on NASA’s Perseverance Mars rover on Feb. 19, 2021, just about 18 hours after landing on the mission’s first sol or Martian day. The rover’s mast, holding the microphone, was still stowed on Perseverance’s deck, and so the sound is muffled, a little like the sound one hears listening to a seashell or having a hand cupped over the ear. Just a little wind can be heard.
“Een verre, eenzame wind... alleen onderbroken door het geluid van een laser”, omschrijft de NASA de meest recente opname die ze gisteren online zette. Ze werd op 2 maart gemaakt door de SuperCam op Perseverance. De laser in kwestie wordt gebruikt om informatie te verzamelen over de structuur van stenen in de Jezerokrater, het uitgedroogde meer waarin de rover op 18 februari landde. Hij schiet in dit geval stralen af op een rots die 3,1 meter ver ligt. Op de opname zijn dertig inslagen te horen, sommige luider dan andere.
Er is nog een tweede opname waarop de wind te horen is. Die dateert al van 22 februari en achtergrondgeluiden werden daarop weggefilterd.
Perseverance Rover’s SuperCam Records Wind on Mars: This recording was made on Feb. 22, 2021, on the fourth sol (Martian day) by the SuperCam instrument on NASA’s Perseverance rover after deployment of the rover’s mast. It provides a different overall sound than the SuperCam audio recording from the mission’s first sol. Some wind can be heard, especially around 20 seconds into the recording. Rover background sounds have been removed.
Het derde fragment geeft het allereerste geluid weer dat op Mars werd opgenomen. Dat dateert van een dag na de landing van de rover. Het geluid is een beetje gedempter omdat de mast met de microfoon nog niet uitgeklapt was. Ook hier is wind te horen, alleen een beetje stiller.
First Acoustic Recording of Laser Shots on Mars: This is the first acoustic recording of laser impacts on a rock target on Mars from March 2, 2021, the 12th sol (Martian day) from Perseverance’s SuperCam instrument. The sounds of 30 impacts are heard, some slightly louder than others. Variations in the intensity of the zapping sounds will provide information on the physical structure of the targets, such as its relative hardness or the presence of weathering coatings. The target, Máaz (“Mars” in Navajo), was about 10 feet (3.1 m) away.
Om je gerust te stellen: je zal je stem nog herkennen, maar het gaat om een stillere en gedemptere versie van jezelf. Dat komt doordat de atmosfeer op Mars honderd keer minder dicht is dan die op Aarde. Het zou ook iets langer duren eer je het geluid zou horen als je ter plaatse was. Ook dat komt door de atmosfeer, die maakt dat geluidsgolven zich veel trager verplaatsen.
Het grootste verschil in geluid zit overigens in de hoge tonen. Enkele geluiden zoals fluitjes of de zang van sommige vogels zijn bijna onhoorbaar op Mars.
Wetenschappers zijn erin geslaagd om een mysterie op te lossen waar ze zich al een tijdje het hoofd over breken. Op de planeet Mars is geregeld een vreemde langwerpige wolk te zien die zich tot honderden kilometers uitstrekt en dan in enkele uren weer verdwijnt. Met dank aan de Europese sonde Mars Express weten we nu eindelijk wat er aan de hand is.
De witte wolk hangt in de buurt van de vulkaan Arsia Mons, net ten zuiden van de evenaar. De Mars Express heeft de sluier gedurende de lente en de zomer dagelijks zien groeien en vervagen en heeft daar opmerkelijke beelden van teruggestuurd. Wetenschappers haalden er ook data bij van andere Marsverkenners.
De wolk was op zijn grootst zo’n 1.800 kilometer lang en 150 kilometer in doorsnee. Het bleek om een orografische wolk te gaan - de grootste ooit op de rode planeet gezien - wat betekent dat ze ontstaat door wind die door Arsia Mons omhoog wordt gestuwd. De vochtige lucht condenseert daarna op koelere hoogten.
Ochtend
De wolk kent een snelle dagelijkse cyclus die zich maandenlang elke ochtend herhaalt, meldt het Europese Ruimtevaartbureau (ESA). Ze begint voor zonsopgang te groeien op de westelijke helling van Arsia Mons en breidt zich vervolgens gedurende twee en een half uur in westelijke richting uit, waarbij ze op een hoogte van 45 kilometer opmerkelijk snel groeit, met meer dan 600 kilometer per uur.
Een beeld van Mars. Arsia Mons in de onderste van de drie vulkanen in beeld.
Dan stopt de wolk met uitdijen, maakt ze zich los van haar oorspronkelijke plaats en wordt ze nog verder naar het westen getrokken door de winden op grote hoogte. In de late ochtend verdampt ze weer als de luchttemperatuur stijgt met de opkomende zon.
De bevindingen zijn gepubliceerd in het vakblad Journal of Geophysical Research.
Robotjeep Perseverance rijdt eerste meters op Mars
Perseverance heeft succesvol voor het eerst gereden op Mars. De robotjeep van het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA legde enkele meters af. Via Twitter verspreidde NASA beelden van de bandenafdruk op de oppervlakte van de rode planeet.
Het eerste ritje van donderdagnamiddag volgde nade succesvolle landing van Perseverance twee weken geleden. NASA wilde testen of de zeswieler naar behoren functioneert.
Na vier meter gereden te hebben, roteerde Perseverance naar links, om vervolgens zowat 2,5 meter achteruit te rijden. Daarbij nam Perseverance een foto waarop de bandafdruk op de korst van Mars te zien is. Alles samen legde de marsjeep, die zowat even groot is als een SUV, 6,5 meter af in 33 minuten. Het tuig kan tot 200 meter per marsdag afleggen.
Hoelang duurt een dag op Mars?
Een zonnedag op Mars (ook wel ‘sol’ genoemd) duurt 24 uur, 39 minuten en 35 seconden. Dat is een tikkeltje (2,7%) langer dan een dag op onze aarde, waar een dag ongeveer 24 uur duurt.
"Onze eerste rit verliep ongelooflijk goed (...) Je kan de bandensporen zien die we op Mars achterlieten. Ik denk niet dat ik ooit al zo gelukkige geweest ben om bandensporen te zien, en ik heb er al veel gezien", zegt ingenieur Anais Zarifian van het Jet Propulsion Laboratory via de Twitter-account van Nasa. Het ‘JPL’ van NASA bouwde Perseverance.
Perseverance arriveerde op 18 februari op Mars, na een vlucht van 203 dagen en 472 miljoen kilometer door de ruimte. Het voertuig landde in de Jezerokrater, een uitgedroogd meer. Daar zal de komende twee jaar op zoek worden gegaan naar sporen van vroeger microbiologisch leven.
Elders op Mars rijdt nog steeds voorganger Curiosity rond. Die landde in 2012 op de planeet.
GERELATEERDE FOTO EN VIDEO'S, uitgekozen en gepost door peter2011
This image was captured while NASA’s Perseverance rover drove on Mars for the first time on March 4, 2021. One of Perseverance’s Hazard Avoidance Cameras (Hazcams) captured this image as the rover completed a short traverse and turn from its landing site in Jezero Crater.
Honderd procent bewezen na Belgisch onderzoek: meteoriet deed dinosauriërs uitsterven
Het staat nu na Belgisch onderzoek helemaal vast: de inslag van een grote meteoriet in de Golf van Mexico zorgde 66 miljoen jaar geleden wel degelijk voor een wereldwijde stofwolk die rechtstreeks verantwoordelijk was voor het uitsterven van de dinosauriërs.
Een team van wetenschappers onder leiding van Steven Goderis van de Vrije Universiteit Brussel vond in een boorkern in de inslagkrater een laag planetoïdenstof. Dat is hetzelfde stof dat zich wereldwijd in gesteenten van dezelfde leeftijd heeft afgezet.
"Kenmerkend voor dat planetoïdenstof is de aanwezigheid van het chemisch element iridium", zegt Goderis. "Iridium komt op aarde wel voor, maar zo goed als niet in de aardkorst. Enkel in de kern van de planeet. Als je iridium vindt, dan mag je er zeker van zijn dat die van buiten de aarde komt." Goderis is de auteur van een artikel dat gisteren verscheen in het belangrijke wetenschappelijke tijdschrift ‘Science Advances’.
In de jaren ‘80 werd de aanwezigheid van iridium in bepaalde geologische lagen bevestigd. Er waren toen al vermoedens dat het in verband kon worden gebracht met de inslag van een grote meteoriet die voor een grote extinctiegolf op aarde had gezorgd.
Formaat van Brussel
De aanwezigheid van een dik pakket van het stof in de Chicxulub-krater kan volgens de wetenschappers als sluitend bewijs gelden voor het oorzakelijk verband tussen de inslag en de uitstervingsgolf die erop volgde. "De meteoriet die toen neerstortte, had een formaat die ongeveer even groot was als Brussel", zegt mede-auteur Niels de Winter (VUB/Universiteit Utrecht). "Dat zorgde voor een enorme stofwolk die de aarde zeker voor een jaar in duisternis hulde. Het stof sloeg daarna gedurende jaren langzaam neer. Je vindt er nu overal op aarde de geologische resten van, van in Mexico en de VS tot in Italië.”
De lange winter die op de inslag volgde, was er te veel aan voor de koudbloedige dinosauriërs. Ook heel veel andere soorten overleefden de donkere koudegolf niet.
“De kans dat een meteoriet nog eens op aarde inslaat, is 100 procent”, stelt onze wetenschapsexpert Martijn Peters. “De grote vraag is wanneer dat nog eens gebeurt. Voorlopig is er niets op de radar gespot van die grootte dat ons zou kunnen raken. Meteorieten zijn als het ware de alfa en omega. Ze brengen leven naar planeten, maar beëindigen het daar ook.”
Bekijk ook: Is dit de grootste dinosaurus die ooit werd gevonden?
NASA deelt eerste 360°-panoramafoto in hoge kwaliteit vanop Mars
Het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA heeft een indrukwekkende panoramafoto gedeeld die marsrover Perseverance gemaakt heeft vanop het oppervlak van de planeet Mars.
De afbeelding toont een verlaten gebied met geologische formaties, waaronder de rand van de Jezero-krater. Daarvan zeggen wetenschappers dat hij mogelijk ooit overspoeld was door water. De hoop bestaat daar sporen van vroeger microbiologisch leven te vinden.
Volgens NASA kan het zeer professionele camerasysteem aan boord van de Perseverance helpen om de atmosferische toestand in kaart te brengen. Het Amerikaanse ruimtevaartagentschap heeft als specifiek doel om sporen van leven op de rode planeet te vinden.
Wie de panoramafoto tot in het kleinste detail wil bekijken, kan dat via de website van NASA.
NASA verspreidt eerste videobeelden na landing Marsverkenner
Enkele dagen geleden landde de NASA-robot Perseverance op Mars. Geen simpele klus, want voordat de robot er kon landen moest deze “7 minutes of terror” doorstaan. Vandaag heeft het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA de beelden van deze landing vrijgegeven.
De Marsrobot is uitgerust met in totaal 19 camera’s waarvan drie camera’s beelden van de landing moesten maken. Eentje stopte met werken, maar de overige twee slaagden er gelukkig wel in om de landing te filmen. “Deze beelden komen het dichtst bij Mars zonder een ruimtepak aan te moeten trekken."
Video
Het resultaat ziet er ietwat surrealistisch uit, alsof het om een of andere filmscène gaat. In werkelijkheid wordt de oppervlakte van Mars getoond. De iets meer dan drie minuten durende video begint met het uitklappen van het gigantische supersonische valscherm en toont dan, vanuit meerdere hoeken, hoe de robotjeep naar het Marsoppervlak afdaalt en daarbij het hitteschild afwerpt.
Zodra de robot zo'n 20 meter verwijderd is van de rode planeet, gaat het er plots wat ruiger aan toe. Zo zien we het gruis opwaaien door de stuwraketten. Uiteindelijk is te zien hoe de Perseverance zich via een katrolsysteem van de landingsmodule naar de grond liet zakken, gevolgd door de landing zelf. “Landing bevestigd”, luidt het dan, waarna gejubel bij de vluchtleiding losbarst.
Er is ondertussen ook een filmpje waarop een camera een panoramisch overzicht van 360 graden van de landinsplaats in de Jezerokrater maakt.
Hoewel de robot ook is uitgerust met een microfoon, kon er helaas geen audiomateriaal van de landing worden verzameld. Zodra Perseverance was geland, werd er wél geluid opgenomen door een tweede microfoon. “Je hoort hoe de wind klinkt op Mars", aldus een van de ingenieurs.
Missie
Volgens de ingenieurs verkeert de Marsverkenner in goede gezondheid. De Perseverance zal onder andere bodemstalen nemen op Mars, die vervolgens onderzocht worden op mogelijk leven, zowel nu als in het verleden.
These four screenshots taken from the NASA's Perseverance Mars Rover video that was shared to Twitter shows the rover landing on the Red Planet on Thursday, Feb. 18, 2021.
(NASA)
NASA's composite image produced from photos captured on Feb. 20, 2021, shows the the Perseverance rover on the surface of Mars. Two days after its historic landing.
Bijna 14 kilogram zware meteoriet aangetroffen in Zweden
Twee geologen hebben in Zweden een bijna 14 kilo zware ijzermeteoriet aangetroffen. Het Naturhistoriska riksmuseet, het natuurhistorisch museum van Stockholm, zegt dat het vermoedelijk om het grootste stuk gaat van de meteorieteninslag van 7 november.
De vondst gebeurde in de buurt van de stad Enköping, zowat 65 km ten noordwesten van de hoofdstad, en de meteoriet werd intussen overgedragen aan het museum. Volgens het museum is het de eerste keer in meer dan 60 jaar dat een neergestorte meteoriet gevonden werd in Zweden.
Op 7 november hadden vele Zweden een vuurbal gespot die de hemel zowat drie seconden had verlicht. Astronoom Eric Stempels, van de universiteit van Uppsala berekende toen al waar de meteoriet ongeveer neergestort moet zijn.
De afgelopen weken werden al kleinere fragmenten van deze ijzermeteoriet gevonden. Het stuk dat nu werd gevonden is goed 30 centimeter lang en is waarschijnlijk het grootste reststuk van het hemellichaam. Toen het onze atmosfeer binnenkwam moet dat, volgens Stempels, zowat negen ton zwaar geweest zijn.
Vermoed wordt dat in de buurt nog meer kleinere onderdelen van de meteoriet liggen.
Minihelikopter Ingenuity meldt zich voor het eerst vanop Mars
Ingenuity, de kleine helikopter die de Amerikaanse robotjeep Perseverance vergezelde op de reis naar Mars, heeft zijn eerste statusrapport doorgezonden naar het controlecentrum van het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA. Het rapport heeft vrijdag (Californische tijd) het centrum in Pasadena bereikt.
"Alles lijkt goed te werken", zo reageerde projectleider Tim Canham volgens een mededeling van NASA. Ingenuity (Vindingrijkheid) zit momenteel nog vastgehecht aan de onderkant van Perseverance (Volharding). Maar binnen 30 tot 60 dagen wordt van de helikopter verwacht dat hij Mars vanuit vogelperspectief zal verkennen. De heli zal daarbij wel extreme weersomstandigheden moeten trotseren: op Mars kan de temperatuur 's nachts tot -90 graden Celsius zakken.
Perseverance was donderdag na een reis van zeven maanden en ruwweg 480 miljoen km veilig aangekomen op de rode planeet. De robotjeep maakte een landing in de Jezerokrater, een uitgedroogd meer. Daar zal de komende twee jaar op zoek worden gegaan naar sporen van vroeger microbiologisch leven.
De Marsverkenner Perseverance is gisteren na een reis van bijna zeven maanden veilig toegekomen op Mars en stuurde meteen de eerste beelden door naar de aarde. Vandaag gaf NASA tijdens een persconferentie een update over de status van de missie en toonde daarbij enkele spectaculaire foto’s.
De Perseverance zal onder andere bodemstalen nemen op Mars, die vervolgens onderzocht worden op mogelijk leven, zowel nu als in het verleden. NASA geeft vandaag meer uitleg over de status van de Marsverkenner en licht toe wat er nog dient gebeuren vooraleer de missie volledig van start kan gaan.
De robot heeft ondertussen al een grote hoeveelheid data verzameld en stuurt die geleidelijk door naar de aarde. Tijdens de conferentie werden dan ook nieuwe beelden onthuld. De meest spectaculaire foto van de dag werd gemaakt vanuit de ‘jetpack’ die moest zorgen voor een zachte landing van de Perseverance. Daarop is te zien hoe het stof opstuift onder de Marsverkenner, net voor die op Mars voet aan de grond zet. Een dergelijk beeld werd nooit eerder gemaakt, vertelt een van de ingenieurs. “Het voelt voor het hele team als een overwinning”, zegt hij.
Daarnaast publiceerde de ruimtevaartorganisatie ook een andere foto met een ingezoomde inzet waarop te zien is hoe de Perseverance voor zijn landing met zijn parachute boven Mars zweefde.
De Marsverkenner stuurde ook de eerste kleurenbeelden van de omgeving door. Onderzoekers zullen zich nu onder andere buigen over de vraag of de stenen die op de foto te zien zijn naast een wiel van de Perseverance van vulkanische of sedimentaire oorsprong zijn.
NASA belooft de komende dagen nog meer beelden te publiceren. Daarbij zullen ook kleine filmpjes zitten van de landing van de Perseverance.
Volgens de ingenieurs verkeert de Marsverkenner in goede gezondheid, maar moeten alle systemen geleidelijk aan worden opgestart. Eerst wordt gecontroleerd of alle hardware na de landing nog naar behoren functioneert. Het is daarom nog even wachten op het moment dat de Perseverance zijn eerste ritje zal maken.
NASA toont machtige landingsfoto van Perseverance
De Marsverkenner Perseverance is na een reis van bijna zeven maanden veilig toegekomen op Mars en stuurde meteen de eerste beelden door naar de aarde.
ALL RELATED VIDEOS, selected and posted by peter2011
Elon Musk verkoopt al zijn bezittingen om kolonie te stichten op Mars
Elon Musk, de CEO van Tesla en SpaceX, wil zo veel mogelijk geld investeren in de kolonisatie van Mars. Hij verkoopt daarom de meerderheid van zijn materiële bezittingen. Dat vertelde hij tijdens een interview met het Duitse mediabedrijf Axel Springer.
Musk werd deze week voorbijgestoken door Jeff Bezos en is niet langer de rijkste man ter wereld. In december vertelde hij al aan Axel Springer dat hij van plan was om bijna al zijn bezittingen te verkopen. Hij zal ook geen eigen huis meer hebben. Sindsdien verkocht hij al meerdere huizen uit zijn vastgoedportfolio, die ooit meer dan 100 miljoen dollar (82 miljoen euro) waard was. Vorig jaar verkocht hij drie huizen in de rijke buurt Bel Air in Los Angeles en een landgoed dat vroeger eigendom was van acteur Gene Wilder. “Behalve de aandelen in de bedrijven, zal ik bijna geen bezittingen hebben met een geldwaarde”, zei Musk. “Als het op het werk druk is, dan slaap ik graag in de fabriek of op kantoor. En ik heb natuurlijk een plek nodig voor als mijn kinderen er zijn, dus ik zal gewoon iets huren of zo.”
Ik denk dat het belangrijk is dat de mensheid een ruimtevarende beschaving en een multiplanetaire soort wordt
Elon Musk
Musk verhuist ook van Californië naar Texas, omdat hij daar geen inkomstenbelasting dient te betalen. Zijn inspanningen om zijn kapitaal te vergroten, kaderen allemaal in zijn plannen om uiteindelijk een kolonie te stichten op Mars. “Ik denk dat het belangrijk is dat de mensheid een ruimtevarende beschaving en een multiplanetaire soort wordt,” aldus Musk. “En het zal veel middelen vergen om een stad te bouwen op Mars. Ik wil zo veel mogelijk bijdragen aan de stad op Mars. Dat betekent gewoon veel kapitaal.”
Door zijn bezittingen van de hand te doen, toont Musk dat hij echt naar Mars wil. “Ik probeer ook gewoon duidelijk te maken dat het me menens is”, aldus de ondernemer. “En het gaat niet om persoonlijke consumptie. Want mensen vallen me aan en zeggen: ‘oh, hij heeft al die bezittingen. Hij heeft al die huizen’. OK, nu heb ik die niet meer.”
Een prototype van een Starship van SpaceX. Met dergelijke toestellen hoopt Musk mensen over te brengen naar Mars.
Musk hoopt uiteindelijk drie ruimteschepen per dag te lanceren naar Mars, met telkens 100 mensen aan boord. Binnen dertig jaar moet de kolonie op Mars zo een bevolking van maar liefst een miljoen mensen tellen. Voor wie naar Mars wil, maar het niet kan betalen, zijn er leningen beschikbaar, beweert de ondernemer. Bovendien zullen er op de rode planeet volgens hem veel jobs beschikbaar zijn.
Volgens critici is Musks plan echter een interplanetaire vorm van contractarbeid. Dat systeem werd vroeger gehanteerd door koloniale grootmachten: kolonisten die de oversteek naar de Nieuwe Wereld niet konden betalen, kregen dat vergoed door hun toekomstige werkgever in ruil voor enkele jaren arbeid op diens landgoed of in diens fabriek. In werkelijkheid was dat systeem echter erg vergelijkbaar met slavernij: de arbeiders werden uitgebuit, genoten erg weinig vrijheid, hadden vaak geen medische verzorging en werden dikwijls gedwongen om langer in dienst te blijven dan aanvankelijk overeengekomen.
Waarom het eerste beeld dat Marsrobot Perseverance maakte een zwart-wit foto was
Gejuich, gejoel en grote opluchting bij het NASA-team nadat de Perseverance zichzelf veilig door de dunne dampkring van Mars wist te loodsen. Enkele minuten na de landing van de Marsrobot volgde er al een eerste foto van zijn nieuwe thuis. Maar waarom was dat een zwart-wit foto?
'Seven minutes of terror' van de landing van de Perseverance
Perseverance is niet zomaar een Marsrover of -robot. Het is het meest geavanceerde astrobiologische laboratorium ooit dat vanop de aarde gelanceerd is. Hij is ontworpen om de Jezero-krater op Mars uit te kammen, op zoek naar tekenen van leven. Om deze missie te doen slagen, is de robot uitgerust met tal van technische snufjes waaronder 19 camera’s. Zoveel camera’s en toch een zwart-wit, en ietwat wazige, eerste foto maken? Kan dat niet beter?
Perseverance maakte gebruik van zijn navigatiecamera’s om de foto te maken. Deze camera’s - eentje vooraan en een tweede achteraan - dienen voornamelijk om de omgeving te verkennen. Het spreekt voor zich dat deze robuuste camera’s als eerste (deels) werden vrijgemaakt en geactiveerd.
Het beeld is een beetje korrelig door het stof dat tijdens de landing opwaaide. Dat stof is meteen ook de reden waarom er niet onmiddellijk andere camera’s geactiveerd werden; de lenzen van deze camera’s blijven afgedekt totdat het stof is gaan liggen. Nog een reden waarom er voor de zwart-wit foto’s werd gekozen: deze beelden, met een lage resolutie, konden sneller naar de aarde verstuurd worden.
Kortom, de eerste foto’s - Perseverance deelde wat later nog een tweede foto van zijn uitzicht aan de achterzijde - zijn slechts een fractie van wat nog komen moet. Twee van de camera’s waarover de Marsrobot beschikt kunnen immers beelden maken met een zeer hoge resolutie. Zonder twijfel zullen er nog enkele spectaculaire plaatjes volgen.
Wetenschappers ontdekken tot hun verbazing leven onder ijslaag van 900 meter in Antarctica
Wetenschappers hebben in Antarctica per toeval levensvormen ontdekt onder een negenhonderd meter dikke ijslaag. Dat blijkt uit een artikel dat maandag gepubliceerd werd in het wetenschappelijke magazine Frontiers in Marine Science.
Wetenschappers van onderzoeksproject British Antarctic Survey wilden stalen van bezinksel nemen door te boren in een negenhonderd meter dikke ijslaag in het Filchner-Ronne-ijsplateau, ten zuidoosten van Weddellzee. Maar in plaats van modder, troffen ze een stuk rots aan. Uit videobeelden is gebleken dat het gesteente bedekt was met verschillende levensvormen.
Er werden onder meer dieren aangetroffen die op sponzen leken, naast nog enkel andere, mogelijk nog onbekende soorten. De sedentaire dieren hadden zich weten aanpassen aan zeer extreme leefomstandigheden: in complete duisternis en bij temperaturen van min 2,2 graden.
De dieren werden aangetroffen op 260 kilometer van de open zee. Hoe en wanneer ze op die afgelegen locatie terecht zijn gekomen, is voorlopig een raadsel. Het is ook nog niet duidelijk hoe ze zich voeden.
Uitzonderlijk
De ontdekking toont aan dat het mariene leven in Antarctica zeer bijzonder is en bovendien ook uitzonderlijk goed aangepast is aan de omstandigheden, zegt onderzoeker Huw Griffiths.
Het is nog niet duidelijk tot welke soort de dieren behoren. De wetenschappers vragen zich ook af wat het voor die dieren zou betekenen wanneer de ijsplaat afbreekt. Door de klimaatverandering is er maar weinig tijd om hen te bestuderen en om hun ecosysteem te beschermen, zo klinkt het.
Eerste Arabische Marssonde stuurt eerste foto door
Vijf dagen nadat de onbemande Marssonde van de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) in een baan rond de Rode Planeet is gekomen, heeft de al-Amal (Hoop) zijn eerste foto van Mars doorgestuurd, zo heeft de feitelijke leider van de Golfstaat, Mohammed bin Zayed, getwitterd.
Na een reis van zeven maanden kwam de Hoop dinsdag in een baan rond Mars waarmee de VAE het eerste Arabische land werd dat succesvol een interplanetaire missie lanceerde. De sonde stuurde vanop 25.000 kilometer hoogte een eerste foto door.
De Hoop zou twee jaar rond Mars wentelen om foto's te maken, en om de atmosfeer en de seizoenswisselingen van de planeet te bestuderen. De data zullen ter beschikking staan van de internationale wetenschappelijke gemeenschap.
Het Chinese ruimtevaartagentschap (CNSA) heeft videobeelden verspreid van de sonde Tianwen-1 die boven Mars vliegt. Twee dagen eerder was de sonde erin geslaagd om zich in een baan rond Mars te nestelen.
Op de video van CCTV, de Chinese staatstelevisie, is te zien hoe de oppervlakte van de planeet opvalt ten opzichte van de zwarte lucht. Er zijn witte kraters zichtbaar op de oppervlakte van de planeet, waarna de Marsdag overgaat in de -nacht, aldus staatsagentschap China News.
China rivaliseert op diplomatiek en technologisch vlak met de VS. Het land wil nu ook de concurrentiestrijd aangaan met een ambitieus ruimtevaartprogramma. Doel is om tegen 2022 een bemand ruimtestation te hebben en tegen 2030 een astronaut naar de maan te sturen.
Verste object in ons zonnestelsel ontdekt: de rots ‘FarFarOut’
Aan de rand van ons zonnestelsel draait een rots rond de zon. Het is het verste object in ons stelsel dat tot nu toe bekend is. Het object heeft de bijnaam FarFarOut gekregen, oftewel ver, ver weg.
FarFarOut werd in januari 2018 voor het eerst waargenomen met een telescoop op Hawaï. Daarna is het object gevolgd om zijn baan rond de zon te berekenen.
Volgens het Amerikaanse sterrenkundige centrum NOIRlab doet de rots ongeveer duizend jaar over een rondje rond de zon. Soms komt hij dichter bij dan de planeet Neptunus, maar op het verste punt is de afstand tot de zon 26,2 miljard kilometer. Dat is 175 keer de afstand van de aarde tot de zon.
Momenteel staat hij op 19,75 miljard kilometer van de zon, 132 keer zo ver als de aarde van de zon staat.
Pluto
Het rotsblok is moeilijk te zien. De ontdekkers denken dat hij ongeveer 400 kilometer in doorsnee is. Dat betekent dat het misschien net een dwergplaneet is, zoals bijvoorbeeld Pluto.
De ontdekkers verwachten dat het record van FarFarOut niet lang in stand blijft, omdat er in zijn omgeving waarschijnlijk meer van zulke rotsen te vinden zijn.
Het is het verste object in ons stelsel dat tot nu toe bekend is.
De Europees-Russische Marsverkenner Trace Gas Orbiter (TGO) heeft een nieuw gas ontdekt op de rode planeet. Dat meldt het Belgisch Instituut voor Ruimte-Aëronomie (BIRA), parallel met een publicatie in het het vakblad Science Advances. De Marsverkenner leverde ook nieuwe informatie over de manier waarop onze buurplaneet haar water verliest.
De Trace Gas Orbiter, waarop ook het Belgische NOMAD-instrument staat, maakt deel uit van de eerste ExoMars-missie van het Europese Ruimtevaartagentschap ESA en het Russische Ruimtevaartagentschap Roscosmos. Doel van dat programma is om te weten komen of er ooit leven geweest is op Mars.
De Marsverkenner verzamelt sinds het voorjaar van 2018 atmosferische gegevens. Naast de zoektocht naar methaan is de detectie van nieuwe gassen een van de hoofdobjectieven van de missie. Het recentste onderzoek heeft nu geleid tot de ontdekking van een nieuw gas in de atmosfeer van Mars: waterstofchloride.
Vulkanische activiteit
Waterstofchloridegas (HCl) bestaat uit een waterstof- en een chlooratoom. Marswetenschappers waren altijd al op zoek naar gassen op basis van chloor of zwavel, omdat ze mogelijke indicatoren zijn van vulkanische activiteit. Maar de aard van de waarnemingen - het feit dat waterstofchloride op hetzelfde moment op zeer afgelegen plaatsen werd waargenomen en het ontbreken van andere gassen die men bij vulkanische activiteit zou verwachten - wijst op een andere bron. Met name op een heel nieuwe en niet eerder onderzochte interactie tussen het oppervlak en de atmosfeer van Mars, aangedreven door de stofseizoenen op de planeet.
In een proces dat veel gelijkenis vertoont met dat op Aarde belanden zouten in de vorm van natriumchloride (NaCl) - overblijfselen van de oceanen die verdampt zijn en gevangen zitten in het stoffige oppervlak van Mars - door de winden in de atmosfeer. Zonlicht verwarmt de atmosfeer waardoor het stof, samen met de waterdamp (H2O) die vrijkomt uit de ijskappen, opstijgt. Het zoute stof reageert met het water in de atmosfeer waarbij chloor vrijkomt, dat op zijn beurt weer reageert met waterstofmoleculen en waterstofchloride vormt. Door verdere reacties zou het chloor- of zoutzuurrijke stof kunnen terugkeren naar het oppervlak, misschien in de vorm van perchloraten, een zoutsoort die bestaat uit zuurstof en chloor.
Water blijkt een cruciaal element te zijn in deze chemie: er is waterdamp nodig om chloor vrij te maken en er is een bijproduct van water - waterstof - nodig om waterstofchloride te vormen. Maar ook het stof speelt een heel belangrijke rol: er wordt meer waterstofchloride waargenomen wanneer de stofactiviteit toeneemt, een proces dat verband houdt met de seizoensgebonden opwarming van het zuidelijk halfrond.
Vloeibaar water
Ooit zou vloeibaar water over het oppervlak van Mars hebben gestroomd, zoals blijkt uit de talrijke voorbeelden van oude opgedroogde valleien en rivierbeddingen. Vandaag de dag zit het meestal opgesloten in de ijskappen of onder het oppervlak. Mars lekt ook vandaag nog water in de vorm van waterstof en zuurstof die uit de atmosfeer ontsnappen.
Inzicht in het samenspel van potentiële waterhoudende reservoirs en hun gedrag over de seizoenen heen en op lange termijn is essentieel om de evolutie van het klimaat van Mars te begrijpen. Dat kan door het bestuderen van waterdamp en ‘halfzwaar’ water (waarbij één waterstofatoom is vervangen door een deuteriumatoom, een vorm van waterstof met een extra neutron). De deuterium-over-waterstof-verhouding (D/H) vertelt iets over de geschiedenis van het water op Mars, en hoe het waterverlies in de loop der tijd is geëvolueerd.
De nieuwe metingen onthullen dramatische variabiliteit in D/H met de hoogte en het seizoen naarmate het water opstijgt van zijn oorspronkelijke locatie. De gegevens laten zien dat zodra het water volledig is verdampt, het een hoge verrijking in halfzwaar water vertoont met een D/H-verhouding die zes keer zo hoog is als die op Aarde, wat bevestigt dat in de loop van de tijd grote hoeveelheden water verloren zijn gegaan.
Waterverlies
Tussen april 2018 en april 2019 lieten de ExoMars-gegevens ook drie gevallen van versneld waterverlies in de atmosfeer zien: de globale stofstorm van 2018, een korte maar intense regionale storm in januari 2019 en het vrijkomen van water uit de zuidelijke poolijskap tijdens de zomermaanden, gekoppeld aan seizoenswisselingen. Van bijzonder belang is een pluim van opstijgende waterdamp tijdens de zuidelijke zomer, die op seizoens- en jaarbasis water in de bovenste atmosfeer zou kunnen injecteren, aldus het BIRA.
Feest in de Emiraten: eerste Arabische sonde in baan rond Mars
Feest in de Verenigde Arabische Emiraten: hun Marssonde al-Amal (‘Hoop’) is in een preliminaire baan rond de rode planeet gekomen. Slechts drie landen en het Europese Ruimtevaartbureau ESA gingen hen daar in voor.
De sonde werd in juli vorig jaar met een Japanse draagraket gelanceerd en is de eerste van drie nieuwe expedities die Mars zal bereiken. Om 16.30 uur tijd floepten zes stuurraketten aan, waardoor de snelheid van het onbemande ruimtetuig daalde van 121.000 naar 18.000 kilometer per uur. Zo kreeg de zwaartekracht van onze buurplaneet greep op de sonde.
De Emiraten zijn nog maar de vijfde “natie” die in het huzarenstukje slaagt. De voorgangers waren de VS, de Sovjet-Unie, het Europese Ruimtevaartbureau ESA en India. Zowat de helft van alle Marsmissies is mislukt.
Al-Amal heeft ook een robotjeep bij, maar die zal pas in mei proberen te landen. De verkenner moet twee jaar lang het weer op Mars in kaart brengen. Bovendien moet hij helpen begrijpen waardoor waterstof en zuurstof verdwijnen uit de dunne dampkring van Mars. Die gassen vliegen de ruimte in, waardoor Mars geen kans meer heeft op leven zoals op aarde. Maar de missie is vooral bedoeld om de Emiraten op de kaart te zetten, in het jaar waarin het land zijn vijftigste verjaardag viert. Het land ziet wetenschap en technologie als een inkomstenbron voor de toekomst, wanneer olie opraakt. De Verenigde Arabische Emiraten hebben sinds 2014 een eigen ruimtevaartbureau en in 2019 ging voor het eerst een inwoner van het land naar de ruimte.
Morgen moet ook de Chinese Marsverkener Tianwen-1 een soortgelijk manoeuvre uitvoeren. Het tuig zal nog twee tot drie maanden rondjes draaien vooraleer de riskante afdaling naar het Marsoppervlak in te zetten. China wil sporen van leven vinden en het oppervlak en de bodem van Mars in kaart brengen.
Op 18 februari moet de Amerikaanse Perseverance landen op Mars. Verborgen in het laadruim van de robotjeep zit de eerste buitenaardse helikopter, de Ingenuity. Als die technologie werkt, kunnen helikopters helpen om buitenaardse bestemmingen veel sneller te verkennen.
GERELATEERDE VIDEO, uitgekozen en gepost door peter2011
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.
