The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld Ontdek de Fascinerende Wereld van UFO's en UAP's: Jouw Bron voor Onthullende Informatie!
Ben jij ook gefascineerd door het onbekende? Wil je meer weten over UFO's en UAP's, niet alleen in België, maar over de hele wereld? Dan ben je op de juiste plek!
België: Het Kloppend Hart van UFO-onderzoek
In België is BUFON (Belgisch UFO-Netwerk) dé autoriteit op het gebied van UFO-onderzoek. Voor betrouwbare en objectieve informatie over deze intrigerende fenomenen, bezoek je zeker onze Facebook-pagina en deze blog. Maar dat is nog niet alles! Ontdek ook het Belgisch UFO-meldpunt en Caelestia, twee organisaties die diepgaand onderzoek verrichten, al zijn ze soms kritisch of sceptisch.
Nederland: Een Schat aan Informatie
Voor onze Nederlandse buren is er de schitterende website www.ufowijzer.nl, beheerd door Paul Harmans. Deze site biedt een schat aan informatie en artikelen die je niet wilt missen!
Internationaal: MUFON - De Wereldwijde Autoriteit
Neem ook een kijkje bij MUFON (Mutual UFO Network Inc.), een gerenommeerde Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in de VS en wereldwijd. MUFON is toegewijd aan de wetenschappelijke en analytische studie van het UFO-fenomeen, en hun maandelijkse tijdschrift, The MUFON UFO-Journal, is een must-read voor elke UFO-enthousiasteling. Bezoek hun website op www.mufon.com voor meer informatie.
Samenwerking en Toekomstvisie
Sinds 1 februari 2020 is Pieter niet alleen ex-president van BUFON, maar ook de voormalige nationale directeur van MUFON in Vlaanderen en Nederland. Dit creëert een sterke samenwerking met de Franse MUFON Reseau MUFON/EUROP, wat ons in staat stelt om nog meer waardevolle inzichten te delen.
Let op: Nepprofielen en Nieuwe Groeperingen
Pas op voor een nieuwe groepering die zich ook BUFON noemt, maar geen enkele connectie heeft met onze gevestigde organisatie. Hoewel zij de naam geregistreerd hebben, kunnen ze het rijke verleden en de expertise van onze groep niet evenaren. We wensen hen veel succes, maar we blijven de autoriteit in UFO-onderzoek!
Blijf Op De Hoogte!
Wil jij de laatste nieuwtjes over UFO's, ruimtevaart, archeologie, en meer? Volg ons dan en duik samen met ons in de fascinerende wereld van het onbekende! Sluit je aan bij de gemeenschap van nieuwsgierige geesten die net als jij verlangen naar antwoorden en avonturen in de sterren!
Heb je vragen of wil je meer weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen! Samen ontrafelen we het mysterie van de lucht en daarbuiten.
WETENSCHAP & PLANEETRuimtetoeristen kunnen over een paar jaar op vakantie naar het internationale ruimtestation ISS. Het complex, 400 kilometer boven het oppervlak van de aarde, wordt opengesteld voor commerciële ruimtevaart. Het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA heeft dat vandaag aangekondigd.
In het begin is er plek voor twee korte bezoekjes per jaar. Bezoekers betalen enkele tienduizenden dollars per dag. Ze moeten wel de trainingen doorlopen en voldoen aan fysieke eisen. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA, een van de vijf eigenaars van het ISS, heeft de plannen vandaag aangekondigd. Het verblijf kan tot 30 dagen duren.
De Verenigde Staten willen zich volledig richten op de plannen om weer mensen naar de maan en terug te brengen. Dat moet in 2024 gebeuren. De Amerikanen willen ook voet op Mars zetten. De directe omgeving van de aarde wordt dan overgelaten aan commerciële bedrijven, van wie de NASA een van de klanten zal zijn.
Het ISS draait sinds november 1998 in een baan rond de aarde. Het complex is sinds 2000 permanent bewoond. Het is een gezamenlijk project van de Verenigde Staten, Europa, Rusland, Canada en Japan.
De astronauten zullen uitsluitend de ruimte in gebracht worden door de twee bedrijven die ruimtecapsules voor NASA ontwikkelen: SpaceX, met de capsule Crew Dragon, en Boeing, dat de Starliner bouwt.
Bekijk ook:
Kijk hoe raket verticaal landt op schip na trip naar ruimte
APStill van een video van Bigfoot Global LLC waarop een vermeende Bigfoot of Sasquatch te zien is.
WETENSCHAP Peter Byrne kreeg in 1976 de FBI zover om haarmonsters te onderzoeken in de hoop het bestaan van de mythische Bigfoot te bewijzen. Byrne is inmiddels 93 en is zijn aanvraag van toen inmiddels vergeten, maar hij kan de resultaten van de analyse nu, net als iedereen, nalezen in de documenten die de FBI heeft vrijgegeven.
Peter Byrne komt uit Oregon. Hij gelooft al tientallen jaren in het bestaan van mythische figuren die we kennen als Bigfoot, Sasquatch, yeti of de verschrikkelijke sneeuwman. Op 24 november 1976 schreef hij de FBI aan met de vraag om 15 haren op een stukje huid te analyseren. “Het gebeurt niet vaak dat we haren tegenkomen die we niet kunnen thuisbrengen”, schreef hij in de correspondentie die de FBI nu publiek heeft gemaakt. “Het is het eerste haar dat we konden bemachtigen in zes jaar tijd waarvan we vermoeden dat het belangrijk is.”
In een eerdere brief had hij de FBI gevraagd of ze haar van “vermoedelijk een Bigfoot” - en waarvan hij meende te weten dat het naar de FBI was gestuurd - hadden getest. Byrne benadrukte dat het “om een ernstige zaak ging waarop een antwoord zou moeten komen”. Eind 1976 antwoordde de FBI dat ze normaal alleen “fysiek bewijs voor politiediensten in verband met criminele zaken” onderzochten.
Hertenhaar
Adjunct-directeur Jay Cochran Jr. voegde er wel nog aan toe dat uitzonderingen mogelijk zijn. “We zullen het haar en het weefsel waarvan u gewag maakt in uw brief onderzoeken”, schreef Cochran. Al in februari 1977 maakte Cochran de conclusies van het labo bekend: “De haren zijn afkomstig van een hertachtige”.
De 93-jarige Peter Byrne herinnert zich de correspondentie met de FBI niet meer. Maar hij is wel altijd blijven zoeken naar bewijs van het bestaan van Bigfoot. Hij droomt er nog altijd van een Bigfoot of een yeti te vinden, al heeft hij er zelf nooit een gezien, geeft hij toe. “Tien dagen geleden zag een betrouwbare, goeie vriend van mij een Bigfoot”, beweert Byrne. En zeven houthakkers beweerden dat ze vorig jaar een vermoedelijke Sasquatch hebben gespot.
De interesse van Peter Byrne voor Bigfoot dateert van zijn kindertijd, toen zijn vader hem verhaaltjes over de yeti in het Himalayagebergte voor het slapengaan vertelde. In 1946 kreeg hij een eerste kans om op zoek te gaan naar de yeti. Hij zat toen bij de British Royal Air Force in Bombay in India. Eind jaren 50 ondernam hij drie grote expedities in Nepal.
Sociale fraude
De afgelopen 50 jaar beweert Byrne twee of drie paar mogelijke voetafdrukken van de yeti te hebben gevonden in de Himalaya, op een hoogte van meer dan 4,5 km. Maar aan CNBC gaf hij toe dat die mogelijk van sadhoes waren, hindoeïstische asceten die hij zelf op die hoogte blootsvoets in de sneeuw heeft zien wandelen. In de Pacific Northwest vond hij ooit een “enorme voetafdruk” van wat een rechtopstaand zoogdier moet zijn geweest met vijf tenen aan elke voet en met een “stap van 117 centimeter”.
Vandaag is Byrne nog altijd actief in zijn zoektocht, maar “het is een hobby voor mij geworden”, zegt hij.
Peter Byrne is overigens niet onbesproken. In augustus 2013 werd hij tot drie jaar voorwaardelijk veroordeeld voor sociale fraude. Voor de overheid had hij zijn buitenlandse tripjes tussen 1992 en 2012 verzwegen en om onterecht 70.000 euro aan onterechte uitkeringen te kunnen toucheren. Hij liet ook de royalty’s van zijn boeken op de rekening van zijn vriendin storten.
BIZAREen stevige ‘kwak’ van zo’n 130 km breed die dinsdagavond op de Amerikaanse weerradar verscheen, sloeg Amerikaanse meteorologen met verstomming. Het bleek geen onweersbui of storm te zijn, maar een enorme zwerm lieveheersbeestjes. De kevertjes vlogen gezamenlijk hoog boven San Diego in Zuid-Californië.
Volgens weerman Joe Dandrea hadden de lieveheersbeestjes zich verspreid over een gebied van 130 km op 130 km - op een hoogte tussen 1,5 en 2,7 kilometer - maar was de grootste concentratie kevertjes zo’n 16 km breed.
AP
Toen Dandrea het bizarre fenomeen op de radar spotte, belde hij een waarnemer in de bergen van San Bernardino ten noordoosten van Los Angeles om te vragen wat ze nu precies aan het waarnemen waren. Hij zei dat hij “kleine stipjes voorbij zag vliegen”, aldus Dandrea.
The Times suggereert dat het om de ‘hippodamia convergens’ ging, een van de 200 soorten die in Californië voorkomen. Deze lieveheersbeestjes paren in de lente en zoeken dan grotere hoogtes op om te migreren van de Sierra Nevada naar valleien, waar ze zich tegoed doen aan bladluizen en waar ze hun eieren leggen.
NWS San Diego✔@NWSSanDiego
The large echo showing up on SoCal radar this evening is not precipitation, but actually a cloud of lady bugs termed a "bloom" #CAwx
WETENSCHAPVijftig jaar nadat de eerste mens voet op de maan zette, plant NASA nogmaals een tripje naar de maan. Maar aan boord van de eerste raket richting de maan zullen in eerste instantie geen mensen zijn. In plaats daarvan schakelt het Amerikaanse ruimtevaartagentschap de hulp van drie robots in. Ontmoet Peregrine, Nova-C en Orbit Beyond of Edison.
“We gaan naar de maan, om er te blijven”, verkondigde NASA zo’n maand geleden bij de voorstelling van het nieuwe “Artemis”-programma. Eind mei werden de plannen wat concreter met de voorstelling van het nieuwe ruimtestation waarvan er een testmodel in 2022 gelanceerd zal worden.
En volgens een recente aankondiging zullen er volgend jaar alvast de eerste robots naar de maan gestuurd worden om het maanoppervlak te onderzoeken. “De maanlanders zullen de weg effenen voor de eerste vrouw op de maan”, aldus NASA-directeur Jim Breidenstine tijdens een persconferentie.
Peregrine is een maanlander afkomstig van het commerciële bedrijf Astrorobotic. Peregrine is 1,9 meter lang en zo’n 2,5 meter breed, en zal in staat zijn om zo’n 265 kilogram te vervoeren. In totaal zal de robot maar liefst 14 ladingen naar Lacus Mortis - Latijn voor “het meer des doods” – in het noordoostelijke deel van de maan, vervoeren. Astrorobotic ontvangt bijna 80 miljoen dollar voor Peregrine.
AFPPeregrine van Astrorobotic zal er ongeveer zo uitzien.
Nova-C
Nova-C is een tweede maanlander die geproduceerd wordt door het privébedrijf Intuitive Machines. Volgens de vooropgestelde planning zal Nova-C de maan bezoeken tijdens de zomer van 2021. De maanlander van Intuitive Machines zal zo’n 100 kilogram kunnen vervoeren. In totaal ontvangt het bedrijf 77 miljoen dollar van NASA in ruil voor de Nova-C maanlander.
AFPOok het voorlopige model van Nova-C van Intuitive Machines werd voorgesteld tijdens de persconferentie van het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA.
Orbit Beyond
De derde maanlander is ietwat ambitieuzer dan zijn collega’s. Niet voor niets krijgt het bedrijf in New Jersey het grote prijzengeld, 97 miljoen dollar, om de Orbit Beyond klaar te stomen tegen september 2020.
OrbitBeyondDe OrbitBeyond of Edison
Alternatieven
Alle drie de robots zijn afkomstig van commerciële bedrijven, en NASA maakte er een budget van maar liefst 254 miljoen dollar (227 miljoen euro) voor vrij. De contracten met commerciële bedrijven zijn een belangrijke stap voor het ruimtevaartagentschap, volgens Clive Neal, een ruimtewetenschapper aan de University of Notre Dame in de Amerikaanse staat Indiana . “Als je zo’n ambitieus ruimtevaartprogramma hebt, moet je aan de belastingbetaler kunnen tonen dat je iets verwezenlijkt hebt. En er is heel wat tijdsdruk”, legt Neal uit. “Die tijdsdruk verhoogt het risico. Daarom voorziet NASA voldoende alternatieven.”
University of WarwickWetenschappers ontdekten een exoplaneet in de ‘Neptunuswoestijn’.
WETENSCHAP & PLANEET Wetenschappers hebben een planeet ontdekt die maar liefst drie keer groter is dan onze planeet. Merkwaardig: de planeet werd ontdekt in de zogenoemde ‘Neptunuswoestijn’, een plek waarvan de astronomen dachten dat het onmogelijk was. De unieke vondst kreeg bijgevolg de naam ‘verboden planeet’. Dat staat te lezen in het wetenschappelijke vakblad ‘Monthly Notices of the Royal Astronomical Society’.
De ‘verboden planeet’ is ook bekend als NGTS-4b. Deze exoplaneet is drie keer groter dan onze planeet en ongeveer twintig procent kleiner dan Neptunus. De temperatuur kan er oplopen tot maar liefst 1000 graden Celsius, dat is zelfs warmer dan de planeet Mercurius.
Het is de eerste exoplaneet die werd gevonden in de ‘Neptunuswoestijn’. “Dit is een zone vlak bij de ster, waar normaal geen planeten van de grootte van Neptunus te vinden zijn”, zo verduidelijkt onderzoeker Richard West van de Universiteit van Warwick. De straling is er namelijk zo sterk dat al het gas rond zo’n planeet onmiddellijk verdampt, waarna er enkel nog een steenachtige kern aanwezig is. Opvallend genoeg kan de ‘verboden planeet’ toch een gasachtige atmosfeer behouden.
Verklaringen
Hoe kan de NGTS-4B overleven in de ‘Neptunuswoestijn’, zo luidt de hamvraag van de onderzoekers. Het wetenschappelijke team geeft enkele mogelijke verklaringen. Het is mogelijk dat de planeet slechts recent - in de laatste miljoen jaar - in de ‘Neptunuswoestijn’ arriveerde. Een tweede optie is dat de planeet erg groot was en dat de atmosfeer op dit moment nog steeds aan het verdampen is.
De ‘verboden planeet’ werd gevonden met behulp van het Next-Generation Transit Survey Telescopes-systeem (NGTS). De telescopen staan opgesteld in de Atacamawoestijn in Chili, waar onderzoekers kijken naar vlekjes tegen de achtergrond van de zon. Als een vlekje beweegt over verschillende foto’s, wijst dat erop dat het een planeet(achtige) is. NGTS-4b is zo klein dat andere telescopen deze planeet waarschijnlijk niet hadden opgespoord.
“We zijn nu aan het bekijken of er zich nog meer planeten in de Neptunuswoestijn bevinden,” zegt West. “Misschien is die woestijn wel groener dan we dachten.”
AFPHet Pentagon doet niet voldoende onderzoek naar de oorsprong van ufo's, vindt Christopher Mellon.
Ufo’s moeten serieus genomen worden. Daar pleit Christopher Mellon voor, die nog onder Clinton en Bush voor de Amerikaanse inlichtingendienst werkte. Mellon doet zijn beklag in een opiniestuk in de Washington Post naar aanleiding van het vrijgeven van nieuwe beelden met een mysterieus vliegend object boven de Atlantische Oceaan.
De clip duurt twee minuten en is sensationeel. Legerpiloten filmden een ufo vanuit een F-18 van de US Navy, die op een hoogte van 25.000 voet vloog. “What the fuck is dat ding?” roept een piloot. De video werd online gepost door de To the Stars Academy of Arts and Science, een privaat onderzoeksbedrijf.
De vrijgegeven beelden werden in 2015 geschoten aan de Amerikaanse Oostkust. Hoe het onderzoekscentrum eraan geraakte, zei het niet. Maar iedereen zou ze kunnen opvragen. Vorig jaar werden twee gelijkaardige video’s openbaar gemaakt.
Volgens Christopher Mellon vormen de video’s “het bewijs voor het bestaan van vliegtuigen die ver boven alles staan waar de VS of haar bondgenoten over beschikken”. Mellon is adviseur bij de To the Stars Acacemy en werkte voor de geheime dienst onder Bill Clinton en George W. Bush. Hij vindt dat de overheid te weinig onderzoek doet naar dat soort bewijsmateriaal: “Als het een mysterie is waar die vliegtuigen vandaan komen, dan is de passiviteit van de overheid tegenover zulke bewijzen dat ook”.
Hij verwijt het leger en de overheid dat ze “dat soort incidenten beschouwen als geïsoleerde feiten en niet als onderdeel van een patroon dat op een ernstige manier aandacht en onderzoek vraagt”. Hij vergelijkt die houding in de Washington Post met de inspanningen van de CIA en de FBI tegen terrorisme vóór 9/11, toen beide diensten wel informatie hadden over de kapers maar die voor zich hielden en niet met elkaar deelden.
Mellon vraagt zich af of “Rusland of China technologisch haasje-over doen met de VS” dan wel dat de beelden “het bewijs kunnen zijn van een buitenaardse beschaving”. Hij schrijft dat Poetins recente gepoch over een Russische doorbraak in voortstuwingstechnieken misschien wel niet zomaar bluf is. Mellons besluit: “Helaas hebben we geen idee, omdat we zelfs geen antwoorden zoeken.”
US Department of DefenceIn 2004 werd een mysterieus vliegend object met een ongezien acceleratievermogen en zonder tekenen van voortstuwing gespot voor de kust van San Diego, zo maakte het Pentagon recent bekend.
WETENSCHAPEen ervaren piloot van de Amerikaanse Navy zag tijdens trainingen aan de oostkust van de VS tussen de zomer van 2014 en maart 2015 bijna dagelijks ufo’s vliegen. Daarover getuigt hij, samen met vier collega’s, in de New York Times. De “vreemde objecten” haalden hypersonische snelheden en bereikten hoogten tot meer dan 9 kilometer, “zonder zichtbare motor of uitlaatsporen”.
Luitenant Ryan Graves was tien jaar lang piloot van een F/A-18 Super Hornet bij de Navy. Hij lichtte het Pentagon en het Congres in over zijn ervaringen. “Die dingen bleven een hele dag in de lucht”, aldus Graves. “Een vliegtuig in de lucht houden kost bakken energie. Met de snelheden die wij zagen, is twaalf uur in de lucht elf uur langer dan we zouden verwachten.”
Navy-woordvoerder Josh Gradisher geeft aan de New York Times toe dat ze niet alle waarnemingen van Graves en zijn collega’s kunnen verklaren. Sommige vliegende objecten zouden commerciële drones kunnen zijn, voor andere “weten we niet wie erachter zit, hebben we niet genoeg gegevens om ze op te sporen”, legt Gradisher uit. Maar niemand beweert dat het daarom om aliens zou gaan.
AFP
De onthullingen komen er na de aankondiging in april van nieuwe, geheime richtlijnen om “onverklaarbare luchtfenomenen” te rapporteren, “als middel om het delen van informatie uit de stigmatisatiehoek te halen en de verslagen meer datagedreven aan te pakken”.
Piloten rapporteerden de waarnemingen aan hun oversten. Ze “speculeerden over geheime, extreem geavanceerde droneprogramma’s”, maar sloten dat weer uit omdat de waarnemingen op bekend militair oefenterrein tussen Virginia en Florida plaatsvonden.
Een van hen vertelde eind 2014 aan Graves dat hij “bijna botste met zo’n ding”. De ufo beschreef hij als iets dat leek op “een bol rond een kubus”. Het vliegende voorwerp manoeuvreerde zich tussen twee gevechtstoestellen die op amper 30 meter van elkaar vlogen. Luitenant Danny Accoin beweert dan weer dat hij een ufo op zijn radar, op zijn raketsysteem en op zijn infraroodcamera had, maar dat hij die toch niet kon waarnemen met zijn ogen.
REUTERS
Van sommige waarnemingen bestaan ook videobeelden. Daarop zijn volgens Graves en zijn collega’s “objecten te zien die optrekken tot een hypersonische snelheid, die plots halt houden en scherpe bochten maken - wat de fysieke beperkingen van een menselijke bemanning overstijgt”. Graves bedoelt dat menselijke piloten de G-krachten niet zou aankunnen. “Snelheid doodt je niet, halt houden wél, of accelereren.”
Sinds het radarsysteem van de gevechtsvliegtuigen, dat nog uit de jaren 80 stamde, geavanceerder werd, namen de ufo-waarnemingen van de piloten toe.
Twitter/Marco LangbroekDe ‘trein’ van lichtjes die vannacht door de hemel trok.
WETENSCHAPDe voorbije nacht was in de lucht een bijzonder verschijnsel waarneembaar. Aan de hemel was een streep van tientallen lichtjes zichtbaar die op sterren leken. Vermoedelijk ging het om satellieten van het Amerikaanse ruimtevaartbedrijf SpaceX, die vrijdag in een baan om de aarde zijn gebracht. Dat zegt ook weerman Frank Deboosere. “De heldere lichtpunten vannacht rond 1.00 uur aan de hemel zijn dus de Starlink-satellieten van SpaceX”, tweette hij.
In binnen- en buitenland maken mensen melding van het fenomeen, dat zich rond 1.00 uur voor het eerst voordeed en ook daarna nog te zien was. De een vraagt zich af of het gaat om een “zwerm drones”, de ander zegt “alsof de intercity langskomt door de lucht”.
Het project van het bedrijf van ondernemer Elon Musk, met de naam Starlink, is bedoeld om een verbinding voor snel internet op aarde en op termijn ook in de ruimte te realiseren. Daarvoor zijn honderden satellieten nodig, waarvan de eerste zestig de ruimte zijn ingeschoten.
Rond 02.30 uur was de trein van satellieten nogmaals te bewonderen al was het toen meer bewolkt.
Over een uurtje, rond 2:30-2:35 Nederlandse tijd, komt de "trein" van #Starlink satellieten opnieuw over. Bijgaande kaart is voor Leiden. Elders wat kleine afwijkingen in het traject, en hou rekening met een plus/min van enkele minuten:
Beste volgers/lezers, we zijn op de hoogte van een ufo in de vorm van een lange reeks lichtjes die op verschillende plaatsen door heel Nederland (en zelfs België) zichtbaar was rond 1 uur vannacht. Heeft u beeld, deel het dan alstublieft met info@ufomeldpunt.nl. Dank!
WETENSCHAPHet Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA heeft grootse plannen met de maan. Artemis, dochter van Zeus en tweelingzus van Apollo, “is de godin van de maan” en tevens ook de naam van het nieuwe programma van NASA. Het eerste onderdeel van het ambitieuze maanprogramma is de Lunar Gateway: een nieuw ruimtestation.
“We gaan naar de maan, om er te blijven”, zo verkondigde NASA een tiental dagen geleden bij de voorstelling van het nieuwe “Artemis”-programma. Enkele dagen later lijken de plannen alweer een beetje concreter. In 2022 zal er alvast een testmodel van een nieuw ruimtestation gelanceerd worden. Dat vertelde NASA-baas Jim Bridenstine tijdens een persconferentie.
NASA✔@NASA
We are going to the Moon — to stay.
We will build sustainable infrastructure to support missions to Mars and beyond. This is what we’re building. This is what we’re training for. We are going. #Moon2024
ISS versus Lunar Gateway Het nieuwe ruimtestation zal in vele opzichten lijken op het internationale ruimtestation (ISS). Alleen zal de Lunar Gateway niet rond de aarde, maar wel rond de maan cirkelen. Daarbij zal het veel kleiner zijn dan het ISS. Nog een belangrijk onderscheid: terwijl astronauten ruim een jaar in het ISS kunnen verblijven, zal dat in de Lunar Gateway hooguit drie maanden mogelijk zijn. Doordat de Gateway maar zo groot zal zijn als een eenkamerflat zijn er minder voorzieningen dan in het ISS. Bovendien kunnen er in het ISS, dat groter is dan een huis met zes slaapkamers, grotere voorraden aangelegd worden.
Het nieuwe ruimtestation zal in twee fases gebouwd worden. In een eerste fase zal de Lunar Gateway gebruikt worden om af te dalen naar de maan. In een tweede fase, die omstreeks 2028 gepland staat, wordt het ruimtestation omgetoverd tot een ruimte waar astronauten enige tijd kunnen verblijven. En zo zal het onderzoek naar de maan een tikkeltje geïntensifieerd worden.
(Lees verder onder de foto)
Photo NewsBuzz Aldrin, de eerste man die voet op de maan zette, tijdens de Amerikaanse Apollo 11-missie.
Race naar de maan
Jim Bridenstine maakte eerder al de naam van het programma bekend, alsook de datum waarop de Amerikaanse astronauten opnieuw op de maan willen landen. NASA mikte er in eerste instantie op om in 2028 weer een maanreis te maken, maar Trump wilde de datum vier jaar naar voren halen en kwam daarom met extra geld over de brug: maar liefst 1,6 miljard dollar (1,4 miljard euro). Er zijn immers andere (maan)kapers op de kust en de Amerikaanse president wil de eerste blijven.
Donald J. Trump✔@realDonaldTrump
Under my Administration, we are restoring @NASA to greatness and we are going back to the Moon, then Mars. I am updating my budget to include an additional $1.6 billion so that we can return to Space in a BIG WAY!
afpHet Voynich Manuscript is een bundel van 240 pagina’s, gevuld met een handgeschreven tekst, tekeningen van onbekende planten en ingewikkelde symbolen. De tekst is zo’n 500 jaar oud - dat staat vast - maar wat erin staat, weet niemand.
WETENSCHAP Zo’n twee weken geleden deelde de University of Bristol de veelbelovende boodschap dat het meest mysterieuze manuscript ter wereld eindelijk gekraakt zou zijn. Terwijl anderen er jaren over deden, zou een academicus aan de universiteit er op slechts twee weken tijd in geslaagd zijn de code te kraken. Maar die verklaring trekt de universiteit nu terug in.
Het Voynich Manuscript – vernoemd naar de Poolse boekhandelaar die het in 1912 ontdekte – was jarenlang het onderwerp van discussie bij cryptologen, taalwetenschappers, zelfs bij astronomen. Niemand slaagde erin om het te ontcijferen, al beweerden tal van geleerden dat dat wel lukte. Dat laatste clubje vervoegt Gerard Cheshire nu, de academicus die beweerde dat hij het manuscript op twee weken tijd ontcijferde.
Cheshire beweerde dat het om een proto-Romaanse taal ging, geschreven door de koningin van Aragon, Maria van Castilië. Bovendien zou het de laatst overlevende tekst van die taal zijn. Zijn vondst was “een van de belangrijkste ontwikkelingen binnen de Romaanse taalkunde”. Maar zijn vondst deed vooral wat wenkbrauwen fronsen.
“Sorry maar dit is nonsens”, klonk het bij een andere academicus, gespecialiseerd in de middeleeuwen, via een Twitterbericht. “Zijn conclusie is bullshit”, klonk het bij iemand anders.
Bristol academic cracks Voynich code, solving century-old mystery of medieval text
A University of Bristol academic has succeeded where countless cryptographers, linguistics scholars and computer programs have failed - by cracking the code of the 'world's most mysterious text', the...
eurekalert.org
112 people are talking about this
𝕄𝕒𝕥𝕥 𝔾𝕒𝕓𝕣𝕚𝕖𝕝𝕖✔@prof_gabriele
as a medievalist, I'm gonna say 1 thing about the recent Voynich nonsense and then I'm gonna be quiet.
His conclusion are bullshit and the journal should be ashamed that they published that article.#medievaltwitter#voynich
Na heel wat bedenkingen van experts, trekt de universiteit haar verklaring dan toch in. Hoewel Gerard Cheshire aanvankelijk nog als een “academicus aan de universiteit van Bristol” werd omschreven, distantieert de universiteit zichzelf nu volledig: “Het onderzoek van de auteur gebeurde onafhankelijk en is niet gelieerd aan de universiteit van Bristol, de kunstacademie noch het Centrum voor middeleeuwse Studies.”
Vooral eigenaardig aan de hele zaak is dat het wetenschappelijk artikel in het vaktijdschrift Roman Studies verscheen. Dat betekent evenwel dat het eerst gecontroleerd werd door collega’s. Cheshire blijft er dan ook van overtuigd dat hij het bij het rechte eind heeft: “Na verloop van tijd zal mijn oplossing gebruikt worden door anderen bij hun onderzoek naar het manuscript. En uiteindelijk zal de weerstand afnemen.”
Voynich Manuscript
Het Voynich Manuscript is een bundel van 240 pagina’s, gevuld met een handgeschreven tekst, tekeningen van onbekende planten en ingewikkelde symbolen. De tekst is zo’n 500 jaar oud - dat staat vast - maar wat erin staat, weet niemand. Wilfred Voynich deed zelf een dappere poging nadat hij de tekst vond, maar faalde in zijn opzet.
TwitterVoynich Manuscript
Beinecke Manuscript GalleryEen pagina uit het Voynich Manuscript
NASADe vlek werd veroorzaakt door de crash van de Israëlische maanlander Beresheet.
WETENSCHAPEind februari 2019 werd de Israëlische maanlander ‘Beresheet’ gelanceerd. Het doel was om als vierde land ooit voet op de maan te zetten. Maar twee maanden later, tijdens het landen, crashte het toestel. En NASA gelooft te weten waar dat exact gebeurde.
Nieuwe foto’s die gemaakt werden door de Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO) - een ruimtevaartuig van het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA - tonen waar de Israëlische maanlander op 11 april precies neerstortte.
Vergeleken met een foto die in december vorig jaar (2018) werd gemaakt, lijkt er wel een witte vlek te zijn verschenen sinds de crash in april. Die vlek zou inderdaad een gevolg zijn van de impact van de Israëlische maanlander.
(Lees verder onder de foto)
NASAIn december was er nog niets te zien op de maanoppervlakte. Na de crash verscheen er een witte vlek.
Al slaagde de Israëlische maanlander ‘Beresheet’ – vrij vertaald naar ‘Genesis’ – er niet in veilig te landen. Hij zorgde wel voor tal van andere primeurs. De nacht van 21 op 22 februari werd de maanlander gelanceerd. Dat gebeurde vanop Cape Canaveral.
De robot was een onderdeel van de eerste private maanmissie, op initiatief van SpaceIL. Hij droeg een bibliotheek van 30 miljoen pagina’s met zich mee, en maakte onderweg een glorieuze selfie om het moment te vereeuwigen.
In de laatste fase van de afdaling ging het mis. De belangrijkste motor van Beresheet viel uit en het contact werd verbroken. Het toestel is daarna vermoedelijk gecrasht.
AFP
De maanlander Beresheet maakte een selfie met de aarde en de Israëlische vlag.
Greg Johnson maakte deze prachtige timelapsevideo van een supercel bij Chapman, in de Amerikaanse staat Kansas. De video dateert van 25 mei 2016, maar wordt nu pas vrijgegeven. Het flitsende onweer veroorzaakte vier tornado’s in de staat, waarvan vooral de eerste en de tweede veel schade veroorzaakten bij Abilene, Niles en Chapman.
Bekijk ook: timelapse brengt vallende sterren prachtig in beeld
Bekijk ook: prachtige timelapse van Hudson in New York
WETENSCHAP De Amerikaanse president Donald Trump kondigde nog maar pas aan dat hij 1,6 miljard dollar (1,4 miljard euro) uittrekt voor de geplande maanmissie van NASA. Het Amerikaanse ruimtevaartagentschap is echter niet het enige dat de komende tien jaar een reisje naar de maan plant. Tal van andere landen nemen deel aan de maanrace.
Donald J. Trump✔@realDonaldTrump
Under my Administration, we are restoring @NASA to greatness and we are going back to the Moon, then Mars. I am updating my budget to include an additional $1.6 billion so that we can return to Space in a BIG WAY!
Zelfs in Amerika zijn er andere (maan)kapers op de kust. Vrij letterlijk dan want Jeff Bezos, CEO van Amazon, wil met zijn commercieel ruimtevaartbedrijf Blue Origin de maan ontginnen, om onze eigen planeet te sparen. “We moeten deze planeet redden en we zouden een toekomst van ontwikkeling en groei voor de kleinkinderen van onze kleinkinderen niet mogen opgeven. We kunnen beide doen”, zei Bezos tijdens de presentatie van zijn maanmissie in Washington DC.
De maan veroveren wil de Amazon-baas doen met zijn gloednieuwe maanlander ‘Blue Moon’. En tegen 2024 moet die maanlander zelfs mensen naar de maan vervoeren. Dat is eveneens de streefdatum die Donald Trump voorop stelde voor de astronauten van NASA. Bovendien wil de president dat de vlucht van NASA bemand is.
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie stelde zelf een bescheidener doel en mikte er in eerste instantie op om in 2028 weer een maanreis te maken.
China mag natuurlijk niet achterblijven in de nieuwe maanrace. In 2018 schreef de China National Space Administration (CNSA) alvast geschiedenis door als derde land ooit een ruimtetuig op het maanoppervlak neer te zetten - de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie gingen China vooraf. De maanlander van China maakte deel uit van de Chang ’e 4-missie, en inmiddels wordt er gewerkt aan een volgende Chang ’e 5-missie. Die moet maangesteente mee terug naar de aarde nemen. Verder willen de Chinezen binnen de komende tien jaar een onderzoeksstation op de maan bouwen.
Europa
Ook het Europese ruimtevaartagentschap (ESA) heeft plannen met de maan. Verschillende Europese landen willen uiteindelijk een zogenaamd ‘Maandorp’ – of internationaal consortium - oprichten waar grondig wetenschappelijk onderzoek gevoerd kan worden.
Om daar te geraken, zullen de Europeanen wellicht beroep doen op een commercieel ruimtevaartbedrijf zoals SpaceX.
SpaceX
Over SpaceX gesproken: het privé ruimtevaartbedrijf van Elon Musk wil met het dearMoon-project tegen 2023 een zesdaagse reis naar de maan maken. Dat zal gebeuren met een Starship-raket met aan boord 9 ruimtetoeristen.
AFP
India
Ook de Indian Space Research Organization (ISRO) introduceerde reeds in 2008 een eerste ruimtemissie waarbij het ruimtevaartuig Chandrayaan-1 in een baan rond de maan werd gebracht. De update ‘Chandrayaan-2’ zou in september 2019 een stapje verder moeten gaan en zal landen op de maan, dat zal evenwel onbemand gebeuren.
Rusland
Roscosmos, de Russische tegenhanger van NASA, wil dan weer een maanbasis uitbouwen. Die plannen zijn bestemd voor 2027. Een jaar later, in 2028, wil de Russische ruimtevaartorganisatie een superzware raket genaamd ‘Jenisej’ bouwen. Vermoedelijk is die ook bestemd voor maanreizen.
Japan
De Japanse SLIM-missie gaat volgend jaar (2020) al van start. De Japanse Aerospace Exploration Agency (JAXA) zal aanvankelijk landingstechnieken uittesten, maar later wil JAXA ook onderzoek voeren naar de grondstoffen die aanwezig zijn op de maan. Uiteindelijk is ook Japan van plan om een bemande missie richting de maan te sturen.
Zuid-Korea
Tenslotte wil het Zuid-Koreaanse Korea Aerospace Research Institute (KARI) in 2025 een maanlander lanceren. En volgend jaar zullen de Koreanen alvast een satelliet naar de maan brengen.
Private ruimtevaartmissies
Daarnaast zijn er trouwens nog tal van andere private startups die richting de maan willen reizen. Daaronder de Israëlische maanlander van SpaceIL: Beresheet. Die maakte dan wel een selfie van zichzelf en de maan, landen op de maan mislukte. Geen probleem, vond de voorzitter van SpaceIL: “We zijn dit begonnen en ik hoop dat we het ook ten einde kunnen brengen”. Gisteren kondigde de non-profitorganisatie aan dat er een tweede maanmissie zal volgen: Beresheet 2.
WETENSCHAP & PLANEETDe maan is langzaam aan het afkoelen, waardoor ze krimpt. Zo stelden wetenschappers reeds vast dat de maan de afgelopen paar honderd miljoen jaar ongeveer vijftig diameter kleiner is geworden. Uit gegevens van de Apollo-missies blijkt nu ook dat de maan wellicht nog altijd tektonisch actief is, wat mogelijk gepaard gaat met ‘maanbevingen’. Dat bericht het wetenschappelijke vakblad Nature Geoscience.
Vier verschillende seismometers detecteerden 28 ondiepe maanbevingen tijdens de Apollo-missies tussen 1969 en 1977. Deze bevingen hadden een kracht van twee tot vijf op de schaal van Richter. Ongeveer acht van de maanbevingen vonden plaats nabij jonge scheuren of breuklijnen in het maanoppervlak. Ter illustratie: dergelijke scheuren zijn vergelijkbaar met kliffen van enkele meters diepte. Ze ontstaan door een horizontale krimp van de maankorst, omdat de maan nog altijd afkoelt.
NASA heeft met behulp van de Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO), die sinds 2009 opnames maakt, 3.500 breuklijnen ontdekt. Wetenschappers onder leiding van Thomas Watters van The Smithsonian’s National Air and Space Museum in Washington bogen zich onlangs opnieuw over die resultaten en onderzochten of er een link is tussen de ondiepe maanbevingen, die plaatsvonden tussen 1969 en 1977, en de meer recente breuklijnen op de maan. Het onderzoeksteam trok op basis van de gegevens een opmerkelijke conclusie: de maan zou, net zoals onze planeet, nog altijd tektonisch actief zijn.
(Lees hieronder verder.)
NASAEen breuklijn gefotografeerd door de Lunar Reconnaissance Orbiter Camera.
Tektonische activiteit
De onderzoekers hebben via een speciaal ontwikkeld algoritme de vastgestelde locaties van de bevingen over een kaart heen gelegd van breuklijnen op de maan. Ze stelden vast dat 8 van de 28 ondiepe bevingen zich afspeelden binnen de 30 kilometer van de breuklijnen.
Hieruit concluderen de wetenschappers dat de bevingen wellicht het gevolg waren van tektonische activiteit. Met andere woorden, het over elkaar heen schuiven van stukken maankorst. De kern van de maan koelt immers nog altijd af, waardoor de oppervlakte krimpt. Dit creëert spanning, wat ertoe leidt dat er ‘rimpels’ ontstaan in de maankorst. Het is als een druif die door de droogte een rozijn wordt.
Recente bevingen
Ook blijkt uit de beelden van de LRO dat aan de voet van sommige rotswanden gekleurd puin lag. Op andere hellingen zijn sporen te zien van rotsblokken die naar beneden rolden. Volgens het onderzoeksteam is dat het bewijs dat er nog niet zo erg lang geleden ‘maanbevingen’ zijn geweest.
Wetenschappers ontdekten dat verschillende bevingen plaatsvonden op het moment dat de maan het verst van onze planeet verwijderd was, ook wel ‘apogeum’ genoemd. Op dat punt is de getijdenwerking het sterkst en vinden verschuivingen langs de breuklijnen het vaakst plaats.
Verder onderzoek
Door beelden van breukhellingen met elkaar te vergelijken kunnen signalen van recente tektonische activiteit verder opgespoord worden. “Het opzetten van een nieuw netwerk van seismometers op het maanoppervlak moet een prioriteit zijn. Zo komen we immers meer te weten over de maan en maanbevingen”, zegt Renee Weber, een onderzoeker van NASA’s Marshall Space Flight Center.
Het onderzoeken van seismologische activiteit is belangrijk omdat het ons meer kan vertellen over de evolutie van de maan, onze planeet en getijdenkrachten.
WETENSCHAPEen stuk uit Stonehenge dat al zestig jaar zoek was, is uiteindelijk toch teruggekeerd naar de prehistorische site. Het was de 89-jarige Brit Robert Phillips die het onderdeel al die tijd had verstopt. Tot hij besloot het terug te geven.
Het gaat om een onderdeel van iets meer dan een meter lang, dat verdwenen was na de archeologische opgravingen in 1958. Bij die werken was ook Robert Phillips, nu 89, betrokken. Hij verborg de staaf in zijn kantoor om het pas nu terug te schenken. ‘English Heritage’ hoopt dat de stenen staaf kan helpen bepalen waar de wereldberoemde stenen oorspronkelijk vandaan komen.
61 jaar geleden trokken archeologen een omgevallen trilithon - een structuur van twee verticale stenen waarop een derde horizontaal rust - weer recht. Een van de verticale stenen vertoonde scheuren. Als versterking werden drie gaten in de stenen geboord waarin metalen staven werden aangebracht. De herstellingswerken werden gemaskeerd met fragmenten sarsen-steen, gevonden bij de opgravingen.
BELGAIMAGE
Maar Phillips, een Brit die inmiddels in Florida woont, nam een van de drie kernen van ongeveer een meter lang mee naar huis. Hij bewaarde de stenen staaf eerst in een plastic koker in zijn kantoor in Basingstoke, op 80 km van Londen. Later bevestigde hij het aan de muur van zijn huis in de VS. Het is uitzonderlijk goed bewaard. Het is niet bekend waar de andere twee staven gebleven zijn.
Aan de vooravond van zijn 90ste verjaardag besloot hij nu het alsnog terug te geven aan ‘English Heritage’. Het blijft nog altijd een raadsel hoe de sarsen-stenen van 25 ton duizenden jaren geleden naar hun eindlocatie bij Amesbury konden worden gesleept, zonder de moderne technologie van vandaag. Misschien kan het langwerpige stuk van Phillips het mysterie helpen ontrafelen, of toch de precieze herkomst van de grotere exemplaren tussen de stenen bepalen.
WETENSCHAPInsight, de Marslander die de Amerikaanse ruimtevaartmaatschappij NASA in november 2018 richting de rode planeet stuurde, deelde enkele dagen geleden zijn tweede selfie. Daaruit bleek dat de onbemande robot op enkele maanden tijd heel wat stof heeft gevangen. Bovendien ontbreken er enkele attributen op de foto.
Net zoals op aarde kan het op Mars wel eens stormen, zo’n storm gaat daar vooral gepaard met heel wat stof. Iets wat NASA’s vorige Marslander Opportunity (enkele keren) aan den lijve moest ondervinden. Opportunity was het onbemande robotwagentje dat in 2003 richting de rode planeet werd gestuurd om daar op verkenning te gaan. Veertien jaar later, in de zomer van 2018, ging het contact tussen aarde en de Marsrover voorgoed verloren te wijten aan zo’n stofstorm die enkele weken aanhield. Tenslotte trok NASA in februari 2019 definitief de stekker uit de Marsmissie Opportunity.
Gelukkig was er destijds al een tweede Marslander geland op de planeet: InSight. En uit een recente selfie die de robot maakte, blijkt nu dat InSight ook al te maken kreeg met een kleine storm.
Op 6 december 2018 maakte de tweede Marslander (InSight) een eerste selfie op de rode planeet. Op die manier wisten onderzoekers van NASA zeker dat de robot zijn bestemming heelhuids bereikt had. De tweede foto dateert van 6 mei 2019 – vijf maanden na landing – en het verschil is groot. Terwijl de robot op de eerste foto nog blinkt, wordt hij op het tweede exemplaar bedekt met een dikke laag stof.
Dat kan problematisch zijn vermits het stof de zonnepanelen van de Marslander bedekt. Die zonnepanelen wekken de energie op waarop de robot teert. Gelukkig heeft de robot niet veel energie nodig om te overleven. Enkel in extreme gevallen, wanneer de stofstormen enkele weken aanhouden, kan het fataal aflopen.
(Lees verder onder de foto’s)
NASA
De Marslander InSight maakte 6 december 2018 een eerste selfie.
NASA
Op de tweede selfie zijn de zonnepanelen van InSight bedekt met een dikke stoflaag.
Goed nieuws
Al kunnen de buitenaardse stormen – met windsnelheden van wel 72 kilometer per uur - de verkenners van NASA de kop kosten, ze hebben hun nut ook al bewezen. De krachtige wind blaast het stof immers ook terug weg van de zonnepanelen. Zo zorgde een windhoos er in februari nog voor dat 0,7 procent meer energie werd opgewekt met het ene zonnepaneel, zelfs 2.7 procent met het tweede.
Bovendien heeft die wind de levensduur van Opportunity met maar liefst dertien jaar en negen maanden verlengd. De missie zou oorspronkelijk slechts drie maanden duren omdat astronomen verwachtten dat de zonnepanelen, bedekt met stof, daarna geen energie meer zouden opwekken. Het stof werd echter keer op keer weggeblazen.
Ontbrekende onderdelen
Wie trouwens opmerkte dat er enkele onderdelen van InSight ontbreken op de tweede foto – daarop heeft de Marslander geen seisometer en hitteschild meer – moet zich geen zorgen maken. Enkele dagen na zijn landing plaatste de Marsrover een seismometer, die trillingen in de bodem meet, op het oppervlak van de planeet.
Vervolgens plaatste InSight een hitteschild op Mars. Dat schild verdween bijna vijf meter diep in de bodem van de planeet. Daar moet het berekenen hoeveel warmte er precies uit het binnenste van de planeet komt.
APHet hitteschild dat de Marslander InSight op de bodem van de rode planeet zette.
Een draagraket van SpaceX heeft een Dragon-capsule naar de ruimte gebracht, met aan boord voorraden en vracht voor het ruimtestation ISS. De Falcon-9-raket keerde daarna veilig terug naar Aarde en landde verticaal op een onbemand schip op open zee, wat straffe beelden oplevert. De Dragon zal naar verwachting overmorgen aankomen.
WETENSCHAP De sterren die deel uitmaken van ons Melkwegstelsel – het zouden er zo’n 200 tot zelfs 400 miljard zijn – hebben een herkenbare en vergelijkbare samenstelling. Totdat astronomen een eigenaardig exemplaar ontdekten met hun telescoop. De ster J1124+4535 is er eentje die helemaal niet lijkt op de andere sterren van ons sterrenstelsel.
Sterren zijn bolvormige hemellichamen die ontstaan uit interstellaire gaswolken. In die gaswolken zijn de druk en temperatuur zo hoog dat er kernfusiereacties plaatsvinden. De chemische elementen van de gaswolk gaan vervolgens, na de kernfusiereacties, ook deel uitmaken van de ster die ontstond.
Die uiteindelijke chemische samenstelling ziet er voor elke ster hetzelfde uit. Tenminste als ze in de buurt van elkaar – in ons Melkwegstelsel – ontstonden.
Daar lijkt J1124+4535 een uitzondering op de regel te zijn. De ster bevat relatief weinig magnesium en opvallend veel europium, wat erop wijst dat de ster niet echt thuishoort in ons sterrenstelsel. En J1124+4535 is niet alleen.
Wetenschappers vonden in het verleden al vaker ‘vreemde’ sterren terug in ons sterrenstelsel. Maar hoe kwamen die dan in onze Melkweg terecht? Wetenschappers vermoeden al een tijdje dat de buitenbeentjes in het verleden deel uitmaakten van een zogenaamd dwergsterrenstelsel, eentje met andere eigenschappen dan ons sterrenstelsel.
Onze Melkweg zou doorheen de tijd gefuseerd zijn met verschillende dwergsterrenstelsels waarna sterren met andere eigenschappen plots bij ons sterrenstelsel werden gevoegd. Dat gebeurde in het verleden, en de wetenschappers vermoeden dat het in de toekomst nog zal gebeuren.
Botsing van sterrenstelsels
Een botsing of een zogenaamde fusie van twee sterrenstelsels gaat gepaard met heel wat kleur, licht en vuurwerk – daar lijkt het althans op.
ShutterstockEen illustratief beeld van een asteroïde die langs de Aarde passeert.
WETENSCHAPDe Aarde krijgt over 10 jaar het bezoek van een enorme asteroïde. Apophis – genoemd naar de Egyptische god van de chaos – is met zijn doorsnede van 340 meter groter dan de Eiffeltoren en zal ons op een afstand van 31.000 kilometer passeren. Dat lijkt misschien ver, maar in astronomische termen is dat ‘rakelings’. Meer nog, het is de hoogte waarop enkele van onze satellieten rond de Aarde draaien. Volgens de NASA is de kans op een inslag evenwel ‘miniem’.
13 april 2029 is de dag dat het zal gebeuren. Wie dan naar de hemel kijkt, zal Apophis zelfs zonder telescoop kunnen waarnemen. Als een lichtpuntje dat steeds helderder en sneller zal worden en door de hemel zal suizen. Volgens de NASA – die de kans dat het ooit tot een inslag komt, schat op minder dan 1 op 100.000 – is het vooral een opportuniteit om zo’n groot hemellichaam van erg dichtbij te bestuderen. De meeste asteroïden die de Aarde passeren zijn veel kleiner.
De NASA verspreidde deze week een animatie van de passage van Apophis. Daarop is te zien hoe de asteroïde dichterbij komt dan sommige van onze satellieten die rond de Aarde draaien (aangeduid als blauwe stippen), maar nog niet in de buurt zit van het internationaal ruimtestation ISS (te zien als een paarse stip). Het ISS vliegt immers op een hoogte van ongeveer 400 kilometer.
“De passage van Apophis in 2029 wordt in elk geval een enorme opportuniteit voor de wetenschap”, zegt Marina Brozovic, een radarwetenschapper van het Jet Propulsion Laboratory van de NASA. Ze houdt zich bezig met de studie van ruimteobjecten in de buurt van de Aarde door middel van radars. “We zullen Apophis bestuderen met optische telescopen en radartelescopen. Met die laatste zullen we details kunnen zien aan de oppervlakte van de asteroïde van amper een paar meter groot.”
De asteroïde zal op de avond van 13 april – net voor middernacht Belgische tijd – op zijn dichtste punt bij de Aarde komen. Hij zal dan over de Atlantische Oceaan vliegen. Maar volgens de NASA zou hij in de uren daarvoor en daarna ook zichtbaar moeten zijn aan de hemel. Eerst in Australië en laatst in de Verenigde Staten, want hij zal zich naar het westen bewegen. Volgens de NASA zal hij snel vliegen en een afstand van de breedte van de maan afleggen in minder dan een minuut.
Hoewel de kans op een inslag miniem is – bij de ontdekking 15 jaar geleden werd ze nog berekend op 2,7 procent, maar intussen is ze bijgesteld tot minder dan 1 op 100.000 dat het óóit tot een botsing komt – zal de passage vermoedelijk wel een impact hebben op de asteroïde zelf. Op de baan die de asteroïde volgt, bijvoorbeeld, en op de manier waarop de asteroïde draait. Volgens de NASA zouden er zelfs kleine lawines kunnen ontstaan aan het oppervlak van het hemellichaam.
Ruimtetuig
Wetenschappers zitten deze week samen op de Planetary Defense Conference in het Amerikaanse Maryland om te bespreken hoe ze - vanuit wetenschappelijk oogpunt - het meeste uit de bijzondere passage kunnen halen. Er wordt zelfs besproken of het aangewezen is om er een ruimtetuig naartoe te sturen.
Apophis is gecategoriseerd als 1 van bijna 2.000 bekende ‘potentieel gevaarlijke asteroïden’. Door hem te bestuderen in 2029 hopen wetenschappers belangrijke info te verzamelen die ooit gebruikt kan worden voor het verdedigen van onze planeet tegen de potentiële inslag van een ander hemellichaam.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
IN BEELD. Zo ziet zonsopgang en zonsondergang op Mars eruit - HLN.be
IN BEELD. Zo ziet zonsopgang en zonsondergang op Mars eruit - HLN.be
NASA/JPL-Caltech
WETENSCHAPDe Marslander InSight van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft beelden naar de Aarde gestuurd van een zonsopgang en een zonsondergang op de Rode Planeet.
De beelden werden een week geleden genomen met een camera op de robotarm van het ruimtetuig, op de 145ste sol van de missie. Een sol is een dag op Mars. Die duurt 24 uur, 39 minuten en 32,5 seconden, wat ongeveer 2,7 procent langer is dan een dag op Aarde.
De beelden van de zonsopgang werden genomen rond 5.30 uur lokale tijd op Mars, die van de zonsondergang om 18.30 uur. Een camera onder het dek van de Marslander maakte ook mooie beelden van de wolken in de lucht rond zonsondergang.
De zon op Mars ziet er overigens een stuk kleiner uit dan op Aarde en dat is logisch. De afstand van de zon tot de Aarde is 150 miljoen kilometer, de afstand van de zon tot Mars 228 miljoen kilometer. Die grotere afstand maakt dat de zon er op Mars een derde kleiner uitziet dan bij ons. (lees hieronder verder)
NASA/JPL-Caltech
Een beeld van de wolken rond de Marslander.
NASA/JPL-Caltech
Een beeld van een zonsopgang op Mars.
NASA/JPL-Caltech
En zo ziet een zonsondergang eruit vanop de plaats waar de InSight zich bevindt.
Het was eigenlijk al de tweede keer dat de InSight dergelijke beelden nam. Op 2 en op 10 maart deed de camera al testopnames.
“Het is een traditie voor missies naar Mars om zonsopgangen en zonsondergangen te fotograferen”, aldus Justin Maki van het Jet Propulsion Laboratory van de NASA in Californië. “We hebben al heel wat van onze belangrijkste beeldvormingsmissies afgewerkt en daarom besloten we dat de tijd gekomen was om de traditie in eer te houden.”
Viking
De allereerste missie die zulke beelden naar de Aarde stuurde, was de Viking 1-lander. Die toonde voor het eerst een zonsondergang op 21 augustus 1976. Viking 2 maakte foto’s van een zonsopgang op 14 juni 1978. Onder meer ook de Spirit, de Opportunity en de Curiosity deden dat.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.
