The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld Ontdek de Fascinerende Wereld van UFO's en UAP's: Jouw Bron voor Onthullende Informatie!
Ben jij ook gefascineerd door het onbekende? Wil je meer weten over UFO's en UAP's, niet alleen in België, maar over de hele wereld? Dan ben je op de juiste plek!
België: Het Kloppend Hart van UFO-onderzoek
In België is BUFON (Belgisch UFO-Netwerk) dé autoriteit op het gebied van UFO-onderzoek. Voor betrouwbare en objectieve informatie over deze intrigerende fenomenen, bezoek je zeker onze Facebook-pagina en deze blog. Maar dat is nog niet alles! Ontdek ook het Belgisch UFO-meldpunt en Caelestia, twee organisaties die diepgaand onderzoek verrichten, al zijn ze soms kritisch of sceptisch.
Nederland: Een Schat aan Informatie
Voor onze Nederlandse buren is er de schitterende website www.ufowijzer.nl, beheerd door Paul Harmans. Deze site biedt een schat aan informatie en artikelen die je niet wilt missen!
Internationaal: MUFON - De Wereldwijde Autoriteit
Neem ook een kijkje bij MUFON (Mutual UFO Network Inc.), een gerenommeerde Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in de VS en wereldwijd. MUFON is toegewijd aan de wetenschappelijke en analytische studie van het UFO-fenomeen, en hun maandelijkse tijdschrift, The MUFON UFO-Journal, is een must-read voor elke UFO-enthousiasteling. Bezoek hun website op www.mufon.com voor meer informatie.
Samenwerking en Toekomstvisie
Sinds 1 februari 2020 is Pieter niet alleen ex-president van BUFON, maar ook de voormalige nationale directeur van MUFON in Vlaanderen en Nederland. Dit creëert een sterke samenwerking met de Franse MUFON Reseau MUFON/EUROP, wat ons in staat stelt om nog meer waardevolle inzichten te delen.
Let op: Nepprofielen en Nieuwe Groeperingen
Pas op voor een nieuwe groepering die zich ook BUFON noemt, maar geen enkele connectie heeft met onze gevestigde organisatie. Hoewel zij de naam geregistreerd hebben, kunnen ze het rijke verleden en de expertise van onze groep niet evenaren. We wensen hen veel succes, maar we blijven de autoriteit in UFO-onderzoek!
Blijf Op De Hoogte!
Wil jij de laatste nieuwtjes over UFO's, ruimtevaart, archeologie, en meer? Volg ons dan en duik samen met ons in de fascinerende wereld van het onbekende! Sluit je aan bij de gemeenschap van nieuwsgierige geesten die net als jij verlangen naar antwoorden en avonturen in de sterren!
Heb je vragen of wil je meer weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen! Samen ontrafelen we het mysterie van de lucht en daarbuiten.
13-12-2018
VIDEO. Kosmonauten inspecteren mysterieus lek aan boord ISS - HLN.be
VIDEO. Kosmonauten inspecteren mysterieus lek aan boord ISS - HLN.be
Twee Russische kosmonauten maken een ruimtewandeling van maar liefst 6 uur om een mysterieus lek op het ISS te inspecteren. De autoriteiten vermoeden dat het lek gemaakt werd met een drilboor, en dus geen ongeluk zou zijn.
WETENSCHAPDe Osiris-Rex van NASA heeft sporen van water gevonden op de asteroïde Bennu. Het water zit binnenin de ruimterots. Het ruimtevoertuig vliegt al een paar jaar rond de asteroïde om verkenningen uit te voeren.
Bij de verkenning werd geen vloeibaar water gevonden, daar is de asteroïde te klein voor, maar wel moleculaire sporen van water. Die zijn mogelijk afkomstig van de grotere asteroïde waar Bennu eerst aan vast zat.
De onderzoekers zijn enorm blij met de vondst, ze hadden gehoopt dit te zullen vinden. De asteroïde stamt uit de tijd dat ons zonnestelsel is ontstaan. Doordat er water op gevonden is, kunnen de gegevens van het onderzoek veel duidelijk maken over die beginperiode.
De NASA-missie heeft 2,2 miljoen kilometer afgelegd sinds de lancering in 2016 om bij de asteroïde te komen. Als alles goed gaat keert de missie in 2023 terug met stukken rots van Bennu. De monsters kunnen wetenschappers meer vertellen over het ontstaan van ons zonnestelsel.
Deep Carbon ObservatoryEen nematode (rondworm) in een biofilm van micro-organismen. Dit organisme werd ontdekt in Zuid-Afrika op een diepte van 1,4 kilometer.
WETENSCHAPOnze planeet bevat veel meer leven dan we dachten. Wetenschappers hebben een ecosysteem ontdekt onder de aardkorst dat bijna dubbel zoveel levende organismen bevat als in alle oceanen samen. “Er zit meer leven ín de aarde dan erop”, luidt het bij de onderzoekers.
Vijf kilometer onder het aardoppervlak is de hitte en druk immens, en toch bevat dat deel van de planeet tussen 15 en 23 miljard ton aan micro-organismen. Ter vergelijking: hun gezamenlijke gewicht bedraagt honderden keren het totale gewicht van de volledige wereldbevolking.
We hebben een volledig nieuw levensreservoir ontdekt.
De onderzoekers van het Deep Carbon Observatory, een wereldwijde wetenschappelijke organisatie met 1.2000 wetenschappers, zoeken al tien jaar naar levensvormen in de aarde. Ze boorden tot 5 kilometer diep en ontdekten nu dat liefst 70 procent van de bacteriën op de aarde zich onder het oppervlak bevindt. Volgens de wetenschappers is de diversiteit in de ‘onderwereld’ vergelijkbaar met die in de Amazone of op de Galapagoseilanden. Maar in tegenstelling tot die plekken is deze omgeving ongerept.
Als het leven op aarde zo anders kan zijn dan onze ervaringen ons hebben geleerd, welke levensvormen kunnen we dan vinden op andere planeten?
Mineraloog Robert Haze (Carnegie Institution of Science)
Stasis
Een van de organismen, dat op een diepte van 2,5 kilometer werd ontdekt, ligt al miljoenen jaren begraven en zou zelfs op geen enkele manier beroep doen op energie van de zon. “Sommige organismen kunnen millennia lang blijven bestaan”, zegt Lloyd. “Ze bevinden zich in een soort stasis waarbij ze minder energie verbruiken dan we voor mogelijk achtten.”
“Wij mensen oriënteren ons volgens een vrij snelle cyclus van de zon, maar deze organismen maken deel uit van trage cycli op geologische tijdschalen”, voegt Rick Colwell van de Oregon State University toe.
Voorlopig kunnen de wetenschappers de omvang van het ecosysteem enkel schatten. De boringen op verschillende plekken zijn maar speldenprikken die de onderzoekers toelaten de volledige omvang te schatten. “Dankzij de boringen kunnen we nu een vrij precieze schatting maken”, zegt Rick Colwell.
Leven buiten de aarde?
Wat betekent deze ontdekking nu voor onze kennis van de aarde? Om te beginnen geeft het ons een nieuw perspectief op de limieten van het leven. Momenteel ligt de limiet voor leven op 122 graden Celsius, maar mogelijk ligt dat record binnenkort al aan diggelen. De onderzoekers zijn op zoek naar een ultieme diepte waarop geen enkel leven meer mogelijk is, maar voorlopig lijken ze alsmaar meer leven te vinden naarmate ze dieper boren.
Mineraloog Robert Haze van de Carnegie Institution of Science tilt de hele ontdekking naar nog een veel hoger, zelfs existentieel, niveau: “Als het leven op aarde zo anders kan zijn dan onze ervaringen ons hebben geleerd, welke levensvormen kunnen we dan vinden op andere planeten?”
Colwell denkt ook dat het perfect mogelijk is dat er levende organismen aanwezig zijn onder het oppervlak van andere planeten. “Zeker nu we op aarde hebben gezien dat organismen ver van zonlicht kunnen overleven.”
Photo NewsDe Marslander InSight landde op maandag 27 november op Mars na een lange reis van bijna zeven maanden.
WETENSCHAPHet Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA heeft vrijdag met een stunt uitgepakt: een geluidsopname van vibraties tengevolge van de wind die over de op 26 november gelande InSight-sonde waait.
Sensoren in de seismometer en een weerinstrument registreerden de vibraties tengevolge van wind op Mars. “Hoofdtelefoon en subwoofer aanbevolen”, zegt de NASA. Het is allemaal “bas”. InSight doet, met medewerking van de Koninklijke Belgische Sterrenwacht, in het bijzonder onderzoek naar het binnenste van de Rode Planeet.
In onderstaand Youtube-filmpje kan je de wind op Mars beluisteren:
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
Chinezen onderweg naar ‘Dark Side of the Moon’, een plek waar nooit eerder ruimtetuig landde - HLN.be
Chinezen onderweg naar ‘Dark Side of the Moon’, een plek waar nooit eerder ruimtetuig landde - HLN.be
Ponsaerts
APChina's allereerste maanrover ‘Jade Rabbit werd 5 jaar geleden op de voorzijde van maan gedropt. Een soortgelijk robot gaat nu naar de achterzijde.
WETENSCHAP & PLANEETIs er licht aan de ‘Dark Side of the Moon’? Absoluut. Naar dát antwoord gaan de Chinezen dus niet op zoek als ze vanavond hun Chang’e 4-sonde lanceren. Als eersten willen ze kort na Nieuwjaar een robotjeep op de achterzijde van de Maan laten rijden. Een prestigeproject, of heeft de missie ook een belangrijke wetenschappelijke waarde?
Vanavond om 19.30 uur onze tijd lanceren de Chinezen met hun ‘Lange Mars-4’-draagraket vanaf de Mongoolse grens een onbemande ruimtesonde richting de Maan. Niks speciaals, zal u denken: Neil Armstrong zette daar al voet aan grond, volgende zomer zelfs al 50 jaar geleden. In die halve eeuw werd de Maan ook zowat ‘platgelopen’, of beter ‘gereden’ door de vele robotwagens die er al op verkenning gingen. Tóch gaan de Chinezen nu voor een opmerkelijke primeur. Als eersten willen ze hun maanlander met robotjeep op de achterkant van het hemellichaam neerzetten, een plek waar nog nooit eerder iemand landde.
“Dat de Chinezen op een plek zullen landen van waarop de aarde nooit is te zien, is een absolute primeur”, weet ook Koen Geukens van Volkssterrenwacht Urania. “De maan blijft immers altijd met dezelfde zijde naar ons gericht. Dat alleen al maakt Chang’e-4 een héél speciaal project.” Maar naast prestige speelt er ook een wetenschappelijk belang. “De achterzijde van de Maan wordt als de ideale locatie beschouwd om het heelal te bestuderen, zonder storende invloeden zoals radiosignalen afkomstig van de aarde”, legt de sterrenkundige uit. “De Chinezen hopen onder meer straling op te vangen van waterstofgas uit de begintijd van het heelal. Analyse van bodem en gesteente moeten voorts uitmaken of de achterzijde verschilt van de voorzijde. Waarschijnlijk kennen beide een andere voorgeschiedenis. Zo weten we al dat er aan de andere kant amper of geen donkere zeeën zijn. Alle bijkomende info leert ons ongetwijfeld meer over de voorgeschiedenis, en mogelijk ook het ontstaan van de enige natuurlijke satelliet van onze aarde.”
APChina’s eerste maanrover ‘Jade Rabbit’ in december 2013 in actie op de voorzijde van maan.
Aardappelen en bloemzaden
De robotwagen van Chang’e-4 neemt ook aardappelen en zaden van bloemen mee naar de maan. Niet om daar te planten of te zaaien, wel om te bestuderen hoe deze zich in die omgeving zullen ontkiemen. “Ook dat is een primeur. De info kan nuttig zijn om voedsel te verbouwen in het toekomstige bemande ruimtestation dat de Chinezen binnen enkele jaren rondom de maan zou willen laten cirkelen”, zegt de ruimtevaartspecialist.
Photo NewsDe Maan, zoals wij ze zien.
Wél licht aan de ‘Dark Side of the Moon’
Anders dan Pink Floyds legendarische album ‘The Dark Side of the Moon’ uit 1973 doet vermoeden, is er dus wel degelijk licht aan de andere zijde. “Voor of achter, het heeft niks met licht of donker te maken. Net als aan onze kant is er een dag- en nachtcyclus van ongeveer vier weken”, legt Geukens uit. “Tijdens Nieuwe Maan, wanneer wij vanaf de aarde tegen de onverlichte helft van de maan aankijken, baadt de achterkant in het zonlicht.” Ook al gebeurt dat in het licht, landen wordt er wel relatief lastig. “De maan belemmert natuurlijk de radiocommunicatie tussen het commandocentrum en de lander. De Chinezen hebben daarom in mei communicatiesatelliet Queqiao gelanceerd. Vanop zo’n 455.000 kilometer moet die, van achter de Maan, de signalen van de maanrover en -lander naar de aarde doorsluizen. Ook dat werd nooit eerder gedaan.”
Als alles volgens plan verloopt, zal de Chang’e-4 na een vlucht van 27 dagen kort na Nieuwjaar op de zuidelijke maanpool landen. Voor wie er stiekem al op hoopte: buitenaardse wezens zullen de Chinezen ook daar níet aantreffen. Daarover brachten eerdere satellietbeelden van onder meer de Nasa al uitsluitsel.
REUTERSDe Chinezen stuurden vijf jaar gelden deze ‘Long March 3B’-sonde al naar de voorzijde van de Maan. Vrijdagavond stuurt China een opvolger naar de achterzijde.
iStockAliens hoeven er helemaal niet zo uit te zien.
WETENSCHAPBuitenaards leven, het blijft een geweldig groot mysterie. Bestaat het? En zo ja, ook bij ons? Volgens Silvano P. Colombano, een professor die voor de NASA werkt, hebben we alleszins een veel te bekrompen visie op wat aliens zouden kunnen zijn. Volgens hem is het best mogelijk dat aliens al ooit voet op onze aarde hebben gezet, en dat we ze gemist hebben. Hij voegt eraan toe dat niet elke ufo-melding kan “verklaard of ontkend” worden.
“Ik wil alleen maar wijzen op het feit dat het intelligent leven dat wij zouden kunnen vinden en dat ervoor zou kunnen kiezen om ons te vinden - als dat nog niet het geval is - misschien helemaal niet wordt geproduceerd door organismen op koolstofbasis zoals de mens”, schrijft professor Colombano. Aliens zouden dus een heel andere chemische samenstelling kunnen hebben.
Hij zou zeker niet van stoel vallen als zou blijken dat buitenaardse wezens al veel verder dan de menselijke technologie staan. Dat interstellair reizen binnen hun bereik ligt, bijvoorbeeld. “De enorme tijdsverschillen in potentiële evoluties maken de kans op technologische ‘overeenkomsten’ heel klein”, aldus Colombano over de mogelijke verscheidenheid aan ontstane levensvormen in ons universum.
Uiterst kleine superintelligente entiteit
De professor pleit voor het verbreden van onze inzichten. Hij roept fysici op om op basis van de gekende theorieën toch de “speculatieve” toer te durven opgaan, meer op schaal van de ruimte. We moeten “zelfs onze meest gekoesterde veronderstellingen herbekijken”, argumenteert Colombano.
“Onze typerende levensduur hoeft niet langer een beperking te zijn... en de grootte van de ‘verkenner’ zou weleens die van een uiterst kleine superintelligente entiteit kunnen zijn”, aldus de NASA-wetenschapper over interstellaire ruimtereizen. Hij suggereert het bestaan van veel verder ontwikkelde vormen van buitenaards leven, vergelijkbaar met de menselijke creatie van alsmaar intelligentere computers waarmee wij in symbiose treden. Denk maar aan artificiële intelligentie.
Nog onder ons?
Ook de manieren van communicatie waarop we ons altijd al concentreerden zijn volgens Colombano misschien aan herziening toe. Zoals radiogolven, die weleens compleet verouderd zouden kunnen zijn voor aliens. Wat de professor dan weer de bedenking ontlokt dat aliens mogelijk ooit al op onze aarde kwamen, hier even een kijkje namen, en al snel weer weg waren, uit desinteresse. Of... ze zijn nog altijd onder ons, terwijl we niet eens weten hoe met hen te communiceren.
WETENSCHAP Na een reis van twee jaar moet de NASA-sonde OSIRIS-REx vandaag aan asteroïde Bennu arriveren, om er binnenkort stalen te verzamelen en die naar de aarde te brengen. Daarmee kunnen wetenschappers meer ontdekken over hoe het zonnestelsel is ontstaan. Bijzonder: er is een kleine kans dat de asteroïde in de 22ste eeuw op aarde botst, met mogelijk catastrofale gevolgen.
De OSIRIS-REx zou omstreeks 18.00 uur Belgische tijd moeten aankomen aan de asteroïde Bennu, die in 1999 ontdekt werd. Tijdens de reis heeft de sonde, die meer dan 2,1 ton weegt, snelheden tot meer dan 100.000 km per uur gehaald. OSIRIS-REx zal na terugkeer in 2023 in totaal meer dan 650 miljoen km hebben afgelegd. De missie kost meer dan 800 miljoen dollar.
Bennu heeft een diameter van ongeveer 490 meter en geldt als een gevaarlijke (bekende) asteroïde. Wetenschappers achten het immers mogelijk dat het ding in de 22ste eeuw met ons zou botsen. De asteroïde zal rakelings langs de aarde scheren in 2135, en komt nog dichter bij in 2175 en 2195.
Al is de kans op een botsing slechts 1 op de 2.700, de impact ervan zou ongeveer 80.000 keer krachtiger zijn dan de atoombom op Hiroshima, aan het einde van de Tweede Wereldoorlog.
Belangrijker op dit moment is dat de asteroïde mogelijk meer informatie kan bieden over de “bouwblokken” van het zonnestelsel. Wetenschappers geloven immers dat Bennu bestaat uit de “restjes” die overbleven na de geboorte van ons zonnestelsel. De samenstelling van de asteroïde zou de voorbije 4,5 miljard jaar grotendeels onveranderd zijn gebleven.
NASA/Goddard/University of ArizonaAsteroïde Bennu.
Wat is het doel van de missie?
De sonde zal ongeveer twee jaar rond het hemellichaam blijven. Ze zal met een robotarm enkele kleine stalen vergaren van het oppervlak, om die dan naar onze planeet te brengen. De “landing” om de stalen te verzamelen, zal niet langer dan vijf seconden duren, en kan indien nodig drie keer herhaald worden. In totaal kan OSIRIS-REx ruim twee kilo stof meenemen. Met de verzamelde monsters wil NASA meer ontdekken over hoe het zonnestelsel is ontstaan.
OSIRIS-REx moet ook de impact bestuderen die de zon heeft op de baan van asteroïden. Bennu drijft elk jaar namelijk een beetje meer richting de zon, en dat fenomeen zou ook kunnen verklaren waarom de asteroïde in de toekomst in de buurt van de aarde komt.
Wat gebeurt er vandaag?
OSIRIS-REx zal rond 18 uur aankomen in de omgeving van de asteroïde. Een landing is nog niet voor vandaag. Het ruimtetuig zal eerst bijna een heel jaar rond de asteroïde cirkelen om een geschikte landingsplaats te selecteren. Die locatie op het oppervlak moet veilig zijn én een garantie bieden voor interessante bodemstalen.
In september 2021 vertrekt OSIRIS-REx met de stalen weer terug naar de aarde. De sonde komt naar verwachting in 2023 weer aan.
AFPDe OSIRIS-REx van NASA, of de “Origins, Spectral Interpretation, Resource Identification, Security-Regolith Explorer”.
WETENSCHAP Voor het eerst sinds de mislukte lancering van een Russische raket half oktober worden er weer ruimtereizigers naar het internationale ruimtestation ISS gestuurd. Van op de basis Bajkonoer in Kazachstan slingerde vanmiddag een Russische draagraket een bemande Sojoez-capsule succesvol naar het Internationaal Ruimtestation ISS.
De Sojoez-raket vertrok zoals gepland om 12.31 uur Belgische tijd met als nuttige lading de Sojoez MS-11. Die capsule moet de Rus Oleg Kononenko, de Amerikaanse Anne McClain en de Canadees David Saint-Jacques naar het ISS brengen. Als alles loopt zoals gepland, arriveren de astronauten omstreeks 18.36 uur Belgische tijd al in het ISS.
Het welkomstcomité bestaat uit de Duitse gezagvoerder Alexander Gerst, de Rus Sergej Prokopjev en de Amerikaanse Serena Aunon-Chancellor. Zij keren in principe op 13 december terug naar de begane grond. De nieuwkomers zullen 194 dagen in de ruimte blijven.
Het is de eerste bemande lancering sinds het op 11 oktober misging. Er deed zich toen een mankement voor bij het afwerpen van de eerste trap. De twee ruimtevaarders, Nick Hague en Alexey Ovchinin, waren door een veiligheidssysteem wel in staat om ongedeerd terug naar de aarde te keren.
AP, NASAMarsjeep Curiosity heeft een opvallend glimmend object ontdekt.
WETENSCHAP & PLANEET Marsjeep Curiosity heeft een opvallend glimmend object ontdekt op de rode planeet. De blinkende steen is zo intrigerend, dat NASA de rover terugstuurt om het zaakje van naderbij te bestuderen. Is het een meteoriet of iets helemaal anders? Een chemische analyse moet het mysterie oplossen.
Naast Marslander ‘InSight’, die deze week na 6,5 maanden vliegen en een hachelijke landing veilig en wel neerplofte op Mars, is ook Marsjeep Curiosity nog altijd actief. Het wagentje van drie meter lang, dat op zo’n 600 kilometer van ‘InSight’ rondrijdt, speurt onder meer naar sporen van leven op Mars.
De ChemCam-camera van Curiosity stuurt beelden van de omgeving rond de rover door naar ruimtevaartorganisatie NASA. Op één van die foto’s zagen wetenschappers na inzoomen plots de steen, die ‘Little Colonsay’ werd gedoopt. Ze sturen Curiosity nu terug om het ding van dichtbij te bekijken. Opnieuw, want bij een eerste poging werd het doelwit gemist. “Het team denkt dat het misschien om een meteoriet kan gaan, omdat het zo glimt”, laat NASA weten. “Maar schijn bedriegt soms. Bewijs volgt alleen uit de chemie.”
NASA
Daar komt de ChemCam van Curiosity opnieuw goed van pas. De Chemcam analyseert met een laser de elementaire samenstelling van verdampte materialen van kleine steen –en gronddeeltjes op Mars. Een spectograaf geeft info over de mineralen en microstructuren in stenen.
Drie andere objecten die NASA met veel nieuwsgierigheid opnieuw wil inspecteren, is de ‘Flanders Moss’, een klein object met een interessante donkere deklaag die de onderzoekers niet meteen kunnen thuisbrengen, en twee stalen van grijs gesteente met de naam ‘Forres’ en ‘Eildon’.
AP
Bekijk ook:
‘InSight’ met succes op Mars geland
Voor u uitgelegd: Zo belangrijk is landing op Mars
German Aerospace CenterDe SpaceX-raket heeft aan boord een 'tomatensatelliet', waarmee men wil onderzoeken of het mogelijk is om in de ruimte tomaten te kweken.
WETENSCHAPWetenschappers sturen vermoedelijk maandagavond vanuit California een raket de ruimte in met aan boord de ‘tomatensatelliet’ Eu:Cropis. Daarmee willen ze uitzoeken of het mogelijk is om voedsel te kweken op andere planeten.
Een Falcon 9-raket van het Amerikaanse ruimtevaartbedrijf SpaceX zou de Eu:Cropis-satelliet eigenlijk vorige week woensdag al de ruimte inschieten, maar dat werd toen uitgesteld naar zondagavond/vanavond. Maar ook die lancering gaat nu niet door, meldt het Duitse Centrum voor Lucht- en Ruimtevaart DLR. Technici hebben meer werk aan de draagraket dan initieel gepland, klinkt het.
Mars
De kleine Eu:Cropis-satelliet heeft tomatenzaadjes en een soort serre aan boord, waarin wetenschappers willen proberen om tomaten te laten groeien in een zwaartekracht die overeenstemt met die op de maan en Mars. Bedoeling is om te zien of mensen ooit eigen voedsel zouden kunnen kweken op andere planeten, maar ook om astronauten die zich nu al in de ruimte begeven in de toekomst van vers voedsel te kunnen voorzien.
De raket wordt vanuit de Amerikaanse staat Californië de ruimte ingeschoten. De lancering is nu vermoedelijk voor maandagavond.
German Aerospace CenterIn deze serre wil men in de ruimte proberen om tomaten te kweken.
AFPDe ESA heeft vorige maand nog weerstation MetOp-C gelanceerd.
WETENSCHAP Een Ariane 5-draagraket lanceert dinsdag twee satellieten vanop de lanceerbasis bij Kourou in Frans-Guyana. Het gaat om een telecommunicatiesatelliet voor India en een weersatelliet voor Zuid-Korea.
De lancering is voorzien voor dinsdag tussen 21.37 uur en 22.53 uur Belgische tijd. Als alles goed verloopt, moeten de satellieten zich na 34 minuten loskoppelen van de draagraket.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
Spectaculaire vuurbol verlicht hemel boven verschillende Europese landen - HLN.be
Spectaculaire vuurbol verlicht hemel boven verschillende Europese landen - HLN.be
RVDe lichtflits leverde prachtige beelden op in de Alpen.
WEERNIEUWS Webcams hebben een mooi natuurfenomeen vastgelegd. Een gigantische vuurbol veroorzaakte een lichtflits die vanuit verschillende landen in Europa zichtbaar was. Dat duurde slechts enkele seconden, maar het levert prachtige beelden op.
De lichtflits was donderdagochtend omstreeks 5.10 uur te zien vanuit plaatsen in Oostenrijk, Zwitserland, Duitsland, Italië, Slovenië, Hongarije, Slovakije en Kroatië. Verschillende camera’s konden het spektakel vastleggen. In de Alpen leverde de krachtige lichtflits in combinatie met de bergen, maan en sneeuw wondermooie plaatjes op.
Wellicht ging het om een deeltje dat is losgekomen van een meteoroïde of planetoïde. Als zo’n stukje puin vanuit de ruimte in de atmosfeer terechtkomt, wordt het materiaal sterk afgeremd en zeer heet. Daardoor ontstaat een vuurbol.
Dit zijn enkele van de beelden van webcams uit Duitsland, Oostenrijk en Hongarije.
NASA/JPL-CaltechOp de linkse foto is de omgeving te zien waar de InSight zich bevindt. Op de rechtse foto heeft de verkenner zijn eigen “arm” in beeld genomen.
WETENSCHAPDe Marslander InSight, die maandag na een lange reis van bijna zeven maanden succesvol is geland op Mars, heeft nieuwe foto’s doorgestuurd vanop de rode planeet.
De beelden zijn gisteren gemaakt door de Marsverkenner. Op de eerste foto is de omgeving te zien waar de InSight zich bevindt. Die plek is genaamd Elysium Planitia. Het is een kale vlakte net boven de evenaar van Mars. De camera heeft een “fisheye”-zicht, waardoor de horizon gebogen lijkt. Het beeld is wat vertroebeld door stof op de cameralens. Rechts in beeld is een voet van de InSight te zien. Links boven op de foto is een deel van de seismograaf te zien, een instrument om aardbevingen te registreren.
Met een andere camera heeft de InSight ook een tweede foto gemaakt. Daarop is een van de robotarmen van de NASA-sonde te zien.
NASAInSight✔@NASAInSight
Steadily easing into my workflow. It’s been a busy few days and now, a new picture of Mars without the camera lens cover. Plus, a new view from my robotic arm camera.
De landing zelf was een heuse thriller. Ongeveer een uur ervoor stuurde het controlecentrum op aarde de laatste aanwijzingen door naar het toestel en daarna was het in spanning afwachten en hopen dat alles goed ging. Het duurt acht minuten alvorens een radiosignaal van Mars de aarde bereikt, dus alles moest automatisch gebeuren. Het NASA-controlecenter kon dus ook niet ingrijpen als er iets fout zou gaan.
De Marsverkenner is nu begonnen aan een missie van twee jaar. Het apparaat - dat ruim een miljard dollar heeft gekost - zal metersdiep in de bodem van Mars boren om de binnenkant van de planeet te onderzoeken. Wetenschappers willen zo niet alleen een beter zicht krijgen op hoe Mars er uitziet vanbinnen, maar willen ook meer te weten komen over de geschiedenis van de rode planeet.
avhDe vreemde golven rolden van het eiland Mayotte naar Canada, Chili en zelfs Nieuw-Zeeland.
WETENSCHAP Van Madagaskar tot Canada en zelfs Nieuw-Zeeland: op 11 november rolden bizarre seismische golven over de aarde en wetenschappers zitten drie weken later nog altijd met de handen in het haar.
Op 11 november pikten seismologische stations over de hele wereld twintig minuten lang golven op die afkomstig leken van een zware aardbeving. Maar nergens ter wereld deed er zich die dag een zware aardschok voor. Wetenschappers staan nog altijd voor een raadsel: wat heeft die golven dan wel veroorzaakt?
Onderzoekers hebben intussen de oorsprong van de golven kunnen achterhalen: het eiland Mayotte ten noorden van Madagaskar in de Indische Oceaan. Maar daar gebeurde op 11 november niets noemenswaardigs. “Ik denk niet dat ik ooit al zoiets heb gezien”, vertelt seismoloog Göran Ekström van de universiteit van Columbia aan National Geographic.
Wat wetenschappers vooral verbaast, is de zuiverheid van de golf en de precieze frequentie waarmee de verschillende golven op elkaar volgden. De meeste aardbevingen sturen namelijk verschillende golven uit met verschillende frequenties, maar het signaal vanuit Mayotte was een zuivere golf die zich elke 17 seconden herhaalde.
Intussen doen verschillende theorieën de ronde. Mogelijk werd een meteorietinslag niet gedetecteerd of barstte een onderwatervulkaan uit. Die laatste theorie lijkt ook plausibel volgens de Franse geologische dienst: “Het kan een teken zijn dat magma onder een vulkanisch eiland aan het bewegen is.”
Ook Ekström is van mening dat de bron van de trilling veel minder ‘exotisch’ is dan de waarneming doet vermoeden. Bij Mayotte heeft sinds mei een aantal bevingen voorgedaan. De zwaarste daarvan, met een kracht van 5,8 op de schaal van Richter, was echter al op 8 mei.
Sindsdien is het aantal bevingen in aantal en magnitude afgenomen, terwijl de mysterieuze trilling zich deze maand liet zien. “Het was alsof de hele planeet rinkelde als een bel’’, omschrijft de seismoloog de bijna muzikale gebeurtenis. Het onderzoek gaat verder.
Wetenschappers blijven zoeken naar de oorsprong van de vreemde golven, maar tot dusver tasten ze allemaal in het duister.
Closest easily available BRB seismic station is GE SBV in north Madagascar.
Anthony Lomax @ALomaxNet
SBV, like the other stations, shows long monochromatic signal with ~17s period (mono-freq Rayleigh waves?). But filtered above 1Hz SBV (lower plot) also shows seismic(?) signals from repeating sources, with some ~50s apart. Maybe some large, shallow, oscillating volcanic source? pic.twitter.com/bPqdQFwAgm
REUTERSDe MarCo maakte een prachtige foto van Mars kort na de landing.
WETENSCHAPDat de wereld maandag de geslaagde landing van de Amerikaanse robot InSight op Mars in real time kon volgen, is dankzij twee meegereisde cubesats. Maar de missie van die kleine cubesats deed nog veel meer en geeft interplanetaire missies nieuwe perspectieven, zo schrijft space. com op gezag van het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA.
Toen in mei vanop de basis Vandenberg in Californië een Atlas-V draagraket vertrok met de InSight, had die nog twee “passagiers” bij: de MarCo-A en MarCo-B. Die legden (autonoom) mee het 484 miljoen kilometer lange traject naar de Rode Planeet af. Dat was in het kader van een 18 miljoen dollar kostend project om na te gaan of dergelijke ruimtetuigen ter grootte van een aktetas een missie zoals InSight kunnen ondersteunen en of zij ook op hun eentje kunnen instaan voor kleinere en minder risicovolle interplanetaire missies.
En dat kunnen ze blijkbaar. De vluchtleiding moest namelijk niet wachten tot een -rond Mars cirkelende- sonde in een zodanige positie was om data over de afdaling en landing van InSight door te sturen. De communicatie verliep via de twee MarCo’s.
Meer nog, minuten na de triomfantelijke landing van de robot - die met medewerking van de Belgische Koninklijke Sterrenwacht vooral het binnenste van de Rode Planeet moet onderzoeken - stuurde een camera al een foto van Mars door. Die foto werd door een van de Marco’s gemaakt op een afstand van 7.600 kilometer. En er valt allicht nog veel meer data te vergaren.
Zo hebben beide cubesats volgens de NASA ook geprobeerd de Marsmanen Phobos en Deimos te fotograferen. Of het gelukt is, voegde het ruimtevaartbureau er niet aan toe. Beide MarCo’s reizen ondertussen verder door ons zonnestelsel.
EPADe Chinese wetenschapper He Jiankui op het genoomonderzoekscongres in Hong Kong.
WETENSCHAP & PLANEETNa de wereldwijde harde kritiek heeft de Chinese wetenschapper He Jiankui zijn werk verdedigd dat naar verluidt heeft geleid tot de geboorte van de eerste genetisch gemodificeerde baby’s ter wereld. Hij zei trots te zijn op zijn werk. Ook meldde hij dat nog een vrouw zwanger is die meedoet aan zijn omstreden experiment. Dat zei Jiankui op een genoomonderzoekscongres in Hong Kong, waar hij vragen van internationale experts beantwoordde.
Het was de eerste keer dat de onderzoeker in het openbaar verscheen sinds een video van hem maandag op YouTube werd gepubliceerd, wat leidde tot wereldwijde verontwaardiging onder wetenschappers en ethici. Daarin had hij de geboorte van de baby’s Lulu en Nana aangekondigd. De ingrepen op embryo’s met de nog jonge crispr-cas-technologie, bedoeld om de kinderen resistent te maken tegen hiv. Tot nu toe is er geen onafhankelijke bevestiging van zijn bewering.
In Hong Kong herhaalde hij dat hij verschillende kinderloze paren van gezonde moeders en hiv-geïnfecteerde vaders had verzocht om deel te nemen aan het experiment. Uiteindelijk kreeg een van de koppels een tweeling. “Ik ben echt trots op dit specifieke geval”, sprak hij. Na de geboorte van de kinderen kreeg hij een bericht van de vader die beloofde hard te werken, geld te verdienen en altijd voor zijn twee dochters en zijn vrouw te zorgen. Ook zei hij dat er nog iemand zwanger is in het kader van zijn onderzoek.
EPA
Hij koos ervoor de tweelingmeisjes resistent te maken tegen aids omdat hun vader besmet is met het hiv-virus, zei hij. “Ze hebben deze bescherming nodig omdat er geen vaccin bestaat.’’ Onzin, volgens wetenschappers.
Door het sperma van een met hiv besmette vader te ‘wassen’ valt heel goed te voorkomen dat een baby besmet raakt met het virus. Er was dan ook geen enkele medische noodzaak voor He Jiankui’s actie. Er zijn veel ergere erfelijke ziektes die eerder in aanmerking zouden moeten komen voor de techniek, zei Nobelprijswinnaar David Baltimore, die ook aanwezig is op de conferentie. Hij noemde het experiment onverantwoordelijk en stelde dat deze casus aantoont dat zelfregulering in de wetenschappelijke gemeenschap faalt.
Verschillende belangrijke vragen liet de omstreden wetenschapper onbeantwoord. Hij weigerde bijvoorbeeld in te gaan op de vraag wie betaald heeft voor zijn werk, waarom hij het geheim heeft gehouden en of de deelnemende ouderparen wel op de hoogte zijn van de mogelijke risico’s.
EPA
Bekijk ook:
Chinees beweert baby’s resistent tegen aids te hebben gemaakt
WETENSCHAP & PLANEET Wetenschappers van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA hebben aan boord van het internationaal ruimtestation ISS bacteriën gevonden waarvan geweten is dat ze resistent zijn tegen antibiotica. Ze zouden nog geen astronauten ziek gemaakt hebben, maar kunnen wel een bedreiging vormen. Dat staat te lezen in een nieuwe studie.
De studie werd mee uitgevoerd door wetenschappers van het Jet Propulsion Laboratory (JPL), dat onbemande ruimtetuigen bouwt en volgt voor de NASA. Het JPL zat onder meer achter de missie van de Marslander InSight, die deze week landde op de rode planeet.
Een en ander werd vorige week gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift BMC Microbiology en bouwde verder op een onderzoek van eerder dit jaar. Toen werden de genetische eigenschappen bestudeerd van bacteriën die in 2015 op de wanden van het ISS aangetroffen waren. Daarin vonden de wetenschappers meer dan 100 genen waarvan geweten is dat ze bacteriën helpen om resistent te worden tegen antibiotica. En de stalen van de Enterobacter bugandensis uit het ISS bleken zelfs resistent te zijn tegen alle negen antibiotica die erop werden getest. Superbacteriën dus.
De Enterobacter bugandensis leeft op veel plaatsen, onder meer in onze darmen, maar verwekt meestal geen ziekten. Tenzij bijvoorbeeld bij mensen met een lagere weerstand: bij hen kunnen ze zelfs levensbedreigende infecties veroorzaken. Door het feit dat ze resistent zijn tegen antibiotica, zijn ze erg moeilijk te behandelen. In de ruimte zijn de medische hulpmiddelen beperkt en astronauten hebben ook een verminderd immuunsysteem. Dat is een potentieel risico.
De nieuwe studie wil nu uitvissen hoe gevaarlijk de gevonden bacteriën precies kunnen zijn voor de mens. Daarvoor werd het genetisch materiaal van de stammen uit het ISS vergeleken met stammen van de Enterobacter bugandensis op aarde, die mensen ziek hadden gemaakt.
Gezondheidsrisico
Ze bleken erg gelijkend te zijn en daaruit werd afgeleid dat er een kans van 79 procent was dat de bacteriën in het ISS ook ziekte konden veroorzaken. “Ze kunnen een belangrijk gezondheidsrisico vormen voor ruimtemissies”, klinkt het. “We moeten het genetisch materiaal nu verder onderzoeken om het volledige ziekteverwekkend potentieel bloot te leggen. Maar dat moet gebeuren op een manier die rekening houdt met de invloed van de microzwaartekracht.”
Verder onderzoek in de ruimte moet nu dus uitwijzen hoe gevaarlijk de organismen daar zijn en of die andere omgeving ze eventueel gevaarlijker maakt of net niet. Zo zou het kunnen dat de microzwaartekracht maakt dat bacteriën sneller evolueren en antibiotica minder goed werken, zoals eerder werd gesuggereerd door wetenschappers.
WETENSCHAP & PLANEET De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft een eerste haarscherpe foto gedeeld die de InSight nam na zijn succesvolle landing op Mars. Het toestel stuurde gisteravond al een wazige foto door van de rode planeet, maar de nieuwe opname geeft een veel beter beeld van waar InSight precies terecht is gekomen en wat er op de landingssite te zien is.
“Er is hier een stille schoonheid”, tweette NASA in naam van het toestel afgelopen nacht bij de foto. “Ik kijk ernaar uit om mijn nieuwe thuis te verkennen.”
De InSight landde gisteravond om 20.54 uur Belgische tijd met succes op Mars, na een ruimtereis van 482 miljoen kilometer die ongeveer zeven maanden duurde. De Marsverkenner zal de komende twee jaar in de bodem van Mars boren om de binnenkant van de planeet te onderzoeken.
De landing zelf was een heuse thriller. Ongeveer een uur ervoor stuurde het controlecentrum op aarde de laatste aanwijzingen door naar het toestel en daarna was het in spanning afwachten en hopen dat alles goed ging. “Het duurt acht minuten voor een radiosignaal van ons Mars bereikt”, aldus Rob Grover, die de leiding had over de landing. “We konden de InSight dus niet door middel van een joystick in real time besturen. Alles moest automatisch gebeuren.”
Het apparaat - dat ruim een miljard dollar heeft gekost - kwam met een snelheid van bijna 20.000 kilometer per uur de atmosfeer van Mars binnen. In minder dan zeven minuten moest het zien af te remmen naar bijna nul. De onderkant van de lander was van cruciaal belang om InSight te beschermen tegen de enorme hitte die zo ontstond.
Afgezien van het hitteschild was ook de hoek waarin de landingscapsule de atmosfeer van Mars raakte, belangrijk. Die moest exact 12 graden zijn. Was de hoek te klein geweest, dan zou InSight afgekaatst zijn en voor eeuwig de ruimte in geslingerd. Was de hoek te groot, dan zou de sonde door de wrijving met de lucht als een vuurbal ten onder zijn gegaan.
Parachute
Het lukte en ongeveer drieënhalve minuut nadat de capsule de Mars-atmosfeer raakte, ging een parachute open die het ruimtetuig verder afremde. Enkele seconden later bliezen explosieven het hitteschild weg. Dat was het moment dat InSight zich opmaakte voor de daadwerkelijke landing. Enkele seconden later stak de sonde drie poten uit. Het toestel bengelde dan nog een minuut of twee onder de parachute.
EPA
45 seconden voor de landing moest InSight de capsule verlaten en moesten zijn landingsraketten het laatste remwerk overnemen. De boosters stopten elke horizontale beweging, waardoor de InSight loodrecht omlaag kwam. In de laatste 15 seconden haalde het toestel nog een snelheid van amper 2,5 meter per seconde. De Marslander landde vervolgens feilloos op de rode planeet.
Photo News
InSight kwam neer in Elysium Planitia, een kale vlakte net boven de evenaar van Mars. De vluchtleiding koos die plek in de hoop dat er weinig rotsen of stenen lagen die het de Marslander moeilijk konden maken bij de landing. En ook bij zijn missie. InSight gaat namelijk metersdiep in de bodem van Mars boren, zodat wetenschappers te weten komen wat er onder het oppervlak zit en inzicht krijgen in de geschiedenis van de rode planeet. Dat boren gaat eenvoudiger op een ondergrond die waterpas staat. Doordat er geen schaduwen zijn, kunnen de zonnepanelen van de lander bovendien meer energie opwekken op die plaats.
Photo NewsHet eerste beeld van Mars dat de InSight doorstuurde.
De Koninklijke Sterrenwacht van België werkt mee aan het project. Bart van Hove, onderzoeker bij de KSB, is blij met de succesvolle landing. “Het was een geweldig moment. We hebben hier op het observatorium met een stuk of 20 mensen de landing samen bekeken.”
Marsbevingen
De KBS zal de gegevens van het Amerikaanse radio-instrument RISE (Rotation and Interior Structure Experiment) analyseren om een beeld te vormen van de inwendige structuur van de planeet. Professor Véronique Dehant is op de Sterrenwacht verantwoordelijk voor het verwerken van de gegevens van RISE. Ze maakt ook deel uit van het SEIS-team van het Franse ruimtevaartbureau CNES. Dat zal met een seismometer ‘Marsbevingen’ detecteren en registreren.
REUTERS
Het vermoeden is dat die bevingen er wel zijn, alleen anders dan op Aarde. Mars heeft geen tektonische platen zoals onze planeet, maar onderzoekers denken de komende jaren toch tientallen tot honderden bevingen waar te kunnen nemen. Ook die trillingen kunnen iets vertellen over het binnenste van Mars.
Vandaag gaat het werk van de InSight meteen van start. InSight heeft vannacht zijn zonnepanelen al geopend en dat gemeld aan het controlecentrum. De orbiter Mars Odyssey stuurde de signalen door naar de aarde, waar ze omstreeks 2.30 uur Belgische tijd aankwamen. Door de zonnepanelen kan de robot elke dag zijn batterijen opladen, aldus NASA.
Zonnepanelen
De twee zonnepanelen van het ruimtetuig zijn elk 2,2 meter breed. Hoewel Mars minder zonlicht krijgt dan de aarde, vanwege de afstand tot de zon, heeft de robot niet veel nodig om te kunnen werken, aldus NASA. Op een klaarlichte dag leveren de panelen 600 tot 700 watt, wat meer dan voldoende moet zijn om de instrumenten van de robot te doen werken. Wanneer de panelen door stof zijn bedekt, wat vaak kan voorkomen op Mars, zouden de panelen nog zeker 200 tot 300 watt leveren.
WETENSCHAPDe Marslander ‘Insight’ is gisteravond veilig en wel geland op Mars, na 6,5 maanden vliegen. De opluchting was groot bij de vluchtleiders van de NASA, want de afdaling in de atmosfeer van Mars, de zogenaamde Seven Minutes of Terror, was een hachelijke onderneming. Maar hoe belangrijk is die landing op Mars nu? VTM NIEUWS-anchor Freek Braeckman zet alles eens op een rijtje.
“We zijn in elk geval hard bezig om Mars van alle kanten te bestuderen. ‘InSight’ gaat binnenkort boren om te onderzoeken wat er onder het oppervlak van Mars verscholen zit”, zegt Freek. “Naast ‘Insight’ is ook ‘Curiosity’ nog altijd actief: een Marswagentje van drie meter lang, dat op 600 kilometer van ‘InSight’ rondrijdt en naar sporen van leven speurt. In een baan om Mars cirkelen er nog één Europese en één Russisch-Europese, één Indiase en drie Amerikaanse onderzoekssatellieten. Allemaal op zoek naar inzicht in de aard van Mars.”
“In 2020, dat is pas de volgende keer dat Mars gunstig staat voor een lancering, willen Europa, de VS, Japan, India en China elk een eigen Marswagentje sturen. Alweer voor verkenning, en een beter begrip.”
Binnenkort naar Mars?
Maar zien we dan binnenkort ook de eerste man of vrouw op Mars? “Dat is nog veraf”, vertelt Freek. “Het Nederlandse project ‘Mars One’ wilde vier mensen een kaartje aanbieden, enkele reis, in 2024. Om daar voor altijd te blijven, want terug geraken is de grootste moeilijkheid. Maar dat is al minstens tot 2032 uitgesteld. En de meest valabale kandidaat, het Amerikaanse NASA, wil ook gaan, na 2030 ergens. Of de technologie klaar zal zijn dan? We zijn er nog lang niet.”
AFPInsight dringt vandaag met een snelheid van bijna 20.000 kilometer per uur de ijle atmosfeer van Mars binnen.
WETENSCHAP & PLANEET Als alles goed gaat, beleeft de reis van Marslander InSight vanmiddag een grootse finale. Mits de sonde een voorspoedige landing op het oppervlak van de rode planeet weet te maken. NASA’s ruim een miljard dollar kostende Marsverkenner is bijna zeven maanden onderweg geweest. De laatste uren zijn zenuwslopend.
TER INFO: Vanavond rond 21 uur zenden we de marslanding live uit via de stream van NASA.
Pas als de InSight met drie poten op de rode grond staat, is het eerste deel van de missie geslaagd. Iedereen die betrokken is bij het internationale project, houdt de adem in. Ook onze Belgische Koninklijke Sterrenwacht (Lees ook: Belg weet als eerste of het lukt, red). De afdaling van InSight, een compleet laboratorium dat de komende twee jaar inzicht moet verschaffen in de diepste geheimen van Mars, is niet bepaald simpel. Het kostbare apparaat komt met een snelheid van bijna 20.000 kilometer per uur de ijle atmosfeer van Mars binnen. In minder dan zeven minuten moet het ruimtetuig van die duizelingwekkende snelheid zien af te remmen naar bijna nul. De vluchtleiding op aarde kan slechts toekijken, ingrijpen is onmogelijk.
APHet onderzoek van InSight zal de opmars zijn naar bemande kolonies op de planeet.
Helse afdaling
De capsule waarin InSight zijn helse afdaling richting het oppervlak maakt, lijkt op die waarmee in de jaren zestig en zeventig ook de maanmissies terugkeerden: een conische vorm, met daaronder een gladde vlakke bodem. De onderkant van de lander is van cruciaal belang om InSight te beschermen tegen de enorme hitte die ontstaat bij het binnendringen van de Mars-atmosfeer. Afgezien van het hitteschild is ook de hoek waarin de landingscapsule de atmosfeer van Mars raakt, uiterst belangrijk. Die hoek moet exact 12 graden zijn. Is de hoek te klein, dan kaatst InSight af en duikt het de diepten van het heelal in. Is de hoek te groot, dan gaat de sonde door de wrijving met de lucht als een razende vuurbal ten onder. En de missie letterlijk in rook op.
APDe capsule waarin InSight afdaalt op Mars lijkt sterk op die van de Apollo-missien in de jaren zeventig.
Loodrecht omlaag
Ongeveer drieënhalve minuut nadat de capsule de Mars-atmosfeer raakt, gaat een parachute open die het ruimtevaartuig verder afremt. Vijftien seconden later blazen explosieven het hitteschild weg en maakt InSight zich op voor de daadwerkelijke landing. Na tien seconden strekt de sonde drie poten uit en bungelt nog een minuut of twee onder de parachute. 45 seconden voor de landing verlaat InSight de capsule en nemen zijn landingsraketten het laatste remwerk over. De boosters stoppen ook elke horizontale beweging van InSight, waardoor het ding uiteindelijk loodrecht omlaag komt. Met nog 15 seconden te gaan, is de snelheid dan nog slechts 2,5 meter per seconde en raakt het Marslab hopelijk soepel de grond.
APDrieënhalve minuut nadat de capsule de Mars-atmosfeer raakt, gaat een remparachute open.
Binnenkant
Komt InSight na intrede en afdaling met een vaart hoger dan 8 kilometer per uur op het oppervlak terecht, dan is het alsnog einde oefening. De sonde slaat te pletter en de missie is mislukt nog voor hij kan echt beginnen. Acht minuten na de, hopelijk geslaagde, landing komt het verlossende levensteken van InSight op Aarde aan.
De plek waar de InSight gaat landen, Elysium Planitia, is een kale vlakte net boven de evenaar van Mars. De vluchtleiding hoopt dat er weinig rotsen zijn of stenen liggen die een zachte landing kunnen dwarsbomen. Dat voor het weinig interessante landschap is gekozen, heeft nog een reden: het is InSight niet te doen om het oppervlak, zoals zijn voorgangers, maar om de binnenkant van Mars.
AFPAls alles goed gaat, komt InSight met een gangetje van 8 kilometer per uur neer op Mars.
Metersdiep boren
InSight gaat metersdiep in de bodem van Mars boren, zodat wetenschappers kunnen leren wat er onder het oppervlak zit en inzicht kunnen krijgen in de geschiedenis van de rode planeet. Dat boren gaat eenvoudiger op een ondergrond die waterpas staat. Doordat er geen schaduwen zijn, kunnen de zonnepanelen van de lander bovendien meer energie opwekken.
Een tweede taak van InSight is het registreren van bevingen op Mars. Het vermoeden is dat die bevingen er wel zijn, alleen anders dan op Aarde. Mars heeft geen tektonische platen zoals onze planeet, maar onderzoekers denken de komende jaren toch tientallen tot honderden bevingen waar te kunnen nemen. Ook die trillingen kunnen iets vertellen over het binnenste van Mars.
Met het oog op toekomstige bemande Marsmissies is het ook belangrijk om te leren wat de temperatuur op een bepaalde diepte is. Als de temperatuur onder het oppervlak warm genoeg is, zou water er in vloeibare vorm aanwezig kunnen zijn. Tot nu toe werd altijd aangenomen dat water slechts als ijs voorkomt. Vloeibaar water zou een verblijf op Mars aanzienlijk eenvoudiger maken.
APInSight gaat metersdiep de marsbodem inboren om de rode planeet te ontfutselen zijn geheimen te ontfutselen.
Maankolonie
NASA zet komend jaar de eerste stappen voor het stichten van een maankolonie. Een nieuw ruimtestation, The Gateway, moet als uitvalsbasis gaan dienen voor de eerste bewoners die ergens rond 2030 voet op de maan zullen zetten. De maankolonie kan de opmars zijn naar een kolonie op Mars, zoals techmiljardair Elon Musk graag wil. Een groot deel hangt af van wat InSights aan het licht gaat brengen. Mits hij veilig landt natuurlijk.
ANP Graphics
Ruimtekerkhof
NASA, dat in de jaren zestig de planeet al aandeed met de Mariner-missies, heeft overigens behoorlijk wat ervaring als het aankomt op Mars. Toch is het alweer zes jaar geleden dat de ruimtevaartorganisatie de rijdende verkenner Curiosity Rover op Marsiaanse bodem wist te zetten. Het succespercentage van sondes om heelhuids te landen, ligt op 40 procent.
Mars is vooral een waar kerkhof van mislukte missies. Diverse ruimtevaartorganisaties, waaronder naast Amerikaanse en Russische ook Europese, Indiase en Japanse bureaus, stuurden de afgelopen decennia 44 sondes naar Mars. Daarvan waren er 18 succesvol, met zeven geslaagde landingen. 23 missies mislukten en drie haalden wel de planeet zelf, maar faalden bij de landing.
APEen overzicht van de diverse landingsplekken van de Mars-missies die NASA ondernam.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.
