The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld Ontdek de Fascinerende Wereld van UFO's en UAP's: Jouw Bron voor Onthullende Informatie!
Ben jij ook gefascineerd door het onbekende? Wil je meer weten over UFO's en UAP's, niet alleen in België, maar over de hele wereld? Dan ben je op de juiste plek!
België: Het Kloppend Hart van UFO-onderzoek
In België is BUFON (Belgisch UFO-Netwerk) dé autoriteit op het gebied van UFO-onderzoek. Voor betrouwbare en objectieve informatie over deze intrigerende fenomenen, bezoek je zeker onze Facebook-pagina en deze blog. Maar dat is nog niet alles! Ontdek ook het Belgisch UFO-meldpunt en Caelestia, twee organisaties die diepgaand onderzoek verrichten, al zijn ze soms kritisch of sceptisch.
Nederland: Een Schat aan Informatie
Voor onze Nederlandse buren is er de schitterende website www.ufowijzer.nl, beheerd door Paul Harmans. Deze site biedt een schat aan informatie en artikelen die je niet wilt missen!
Internationaal: MUFON - De Wereldwijde Autoriteit
Neem ook een kijkje bij MUFON (Mutual UFO Network Inc.), een gerenommeerde Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in de VS en wereldwijd. MUFON is toegewijd aan de wetenschappelijke en analytische studie van het UFO-fenomeen, en hun maandelijkse tijdschrift, The MUFON UFO-Journal, is een must-read voor elke UFO-enthousiasteling. Bezoek hun website op www.mufon.com voor meer informatie.
Samenwerking en Toekomstvisie
Sinds 1 februari 2020 is Pieter niet alleen ex-president van BUFON, maar ook de voormalige nationale directeur van MUFON in Vlaanderen en Nederland. Dit creëert een sterke samenwerking met de Franse MUFON Reseau MUFON/EUROP, wat ons in staat stelt om nog meer waardevolle inzichten te delen.
Let op: Nepprofielen en Nieuwe Groeperingen
Pas op voor een nieuwe groepering die zich ook BUFON noemt, maar geen enkele connectie heeft met onze gevestigde organisatie. Hoewel zij de naam geregistreerd hebben, kunnen ze het rijke verleden en de expertise van onze groep niet evenaren. We wensen hen veel succes, maar we blijven de autoriteit in UFO-onderzoek!
Blijf Op De Hoogte!
Wil jij de laatste nieuwtjes over UFO's, ruimtevaart, archeologie, en meer? Volg ons dan en duik samen met ons in de fascinerende wereld van het onbekende! Sluit je aan bij de gemeenschap van nieuwsgierige geesten die net als jij verlangen naar antwoorden en avonturen in de sterren!
Heb je vragen of wil je meer weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen! Samen ontrafelen we het mysterie van de lucht en daarbuiten.
16-05-2018
Astronomen ontdekken ‘monster’ van een zwart gat: slorpt om de 2 dagen massa van onze zon op - HLN.be
Astronomen ontdekken ‘monster’ van een zwart gat: slorpt om de 2 dagen massa van onze zon op - HLN.be
WETENSCHAP Zo groot als 20 miljard zonnen. Het is amper voor te stellen, maar zo gigantisch is het superzware zwarte gat dat Australische astronomen hebben ontdekt. De grootste quasar ooit zou al dateren uit het vroege universum. Om de twee dagen slokt het gulzige monster een massa gelijk aan onze eigen zon op, en dat op meer dan twaalf miljard lichtjaar van ons.
Het zogenaamde supermassief zwart gat of quasar werd gespot door astronomen van de Australian National University (ANU), geleid door Christian Wolf van de Research School of Astronomy and Astrophysics, met de SkyMapper-telescoop, met behulp van de GAIA-satelliet van ESA. Het zwart gat produceert ultraviolet licht en X-stralen, doordat het gassen en stoffen opslorpt. De temperaturen lopen er zo hoog op dat ze mogelijk het sterrenstelsel waartoe het zwart gat behoort, zouden kunnen verwoesten.
Het is, voor zover bekend, het snelst groeiende zwarte gat in het heelal. Ontstaan op het moment dat ons universum, van inmiddels 13,8 miljard jaar, zo’n 1,2 miljard jaar oud was.
1 procent groter elk 1 miljoen jaar
“Het groeit zo snel dat het duizenden keren helderder schijnt dan een heel sterrenstelsel doordat het dagelijks zoveel gassen opzuigt en zo heel wat wrijving en hitte doet ontstaan”, zegt Wolf. Elk één miljoen jaar groeit het met één procent aan, wat extreem zeldzaam is. “Als een dergelijk monster in het centrum van onze Melkweg zou zitten, dan zou het tien keer helderder zijn dan de volle maan. Het zou schitteren als een ongelooflijk heldere puntige ster, die bijna alle sterren aan de hemel zou uitvegen.”
Ook onze Melkweg kent een superzwaar zwart gat, maar dat is een lichtgewicht in vergelijking met deze ontdekking. Met een massa van vijf miljoen zonnen is dat ‘van ons’ maar liefst 40.000 kleiner dan wat de SkyMapper ontdekte. Mocht dát zwarte gat zich centraal in ons melkwegstelsel bevinden, dan zou leven op aarde waarschijnlijk niet mogelijk zijn door de hoeveelheid röntgenstralen. “Maar geen paniek”, zegt Wolf. “Het zal ons niet opslokken. Daarvoor is het te ver weg van ons.”
Big Bang
“Verrassend genoeg hebben we al zo’n 800 miljoen jaar na de Big Bang zulke enorme zwarte gaten gevonden in het vroege universum.” Hoe ze tot zo’n massa groeiden, zo snel na de oerknal, is een groot mysterie voor de natuurkunde. Ze moeten lange tijd supersnel gegroeid zijn, of ze zijn ontstaan uit massieve zwarte gaten, die zich vormden tijdens de donkere vroege tijden door directe instorting.” Het onderzoeksteam is nu op zoek naar nog sneller groeiende zwarte gaten om antwoorden te vinden.
“Dit heeft implicaties voor hoe het universum ontstond en welk mechanisme de oerknal teweegbracht”, zegt Tamara Davis van de University of Queensland nog.
REUTERSEen mozaïekbeeld van Jupiters ijsmaan Europa samengesteld uit beelden van NASAsonde Galileo.
WETENSCHAPEr zouden wel degelijk “jets” van waterdamp op het oppervlak van de Jupitermaan Europa zijn. Dit blijkt uit nieuwe gegevens die vandaag werden gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Nature Astronomy. De hoop op leven op het hemellichaam kan daarmee weer stijgen.
De Amerikaanse sonde Galileo, die van 1995 tot 2003 het Jupiterstelsel heeft geëxploreerd, zag reeds aanwijzingen voor de aanwezigheid van een oceaan van vloeibaar water die twee keer zoveel water zou omvatten als alle oceanen op Aarde samen. Die oceaan zou onder een extreem koude en harde ijskorst liggen. Het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA zag daarop Europa als één van de meest plausibele plaatsen voor buitenaards leven in ons zonnestelsel.
Op basis van data van de Amerikaans-Europese Hubble Ruimtetelescoop opperden vanaf 2012 astronomen de aanwezigheid van bundels van waterdamp op de Jupitermaan.
Zonder het bestaan ervan te bewijzen doen nieuwe data van de Galileo, verkregen tijdens een overvliegen van Europa in 1997, de balans opnieuw naar die mogelijkheid overhellen. Volgens de nieuwe studie laten immers veranderingen in het magnetisch veld en plasma rondom de maan zich gemakkelijk verklaren door de aanwezigheid van “jets” van waterdamp.
Indien die geisers er effectief zijn, kunnen zij op een dag de mogelijkheid bieden om met behulp van robots stalen te nemen van het water dat zich onder de ijskorst bevindt. Zodoende is boren doorheen de ijslaag, waarvan de dikte onbekend is, niet nodig. Zo is ook onderzoek naar mogelijke tekenen van leven mogelijk.
Zowel de VS als het Europese Ruimtevaartbureau ESA plannen respectievelijk met de sondes Europa Clipper en Juice naar Europa te trekken. De verkenners zouden tussen het einde van het volgende decennium en het begin van de jaren dertig het Jupiterstelsel moeten bereiken.
AFPVermoedelijke bundels van waterdamp (links onderaan) op Europa
WETENSCHAP & PLANEET Over een paar jaar vliegt er een helikopter rond op Mars. De Verenigde Staten bouwen een klein vaartuigje, dat rond 2020 naar de rode planeet moet vertrekken en daar in 2021 moet aankomen. Het is de eerste keer dat een machine zelfstandig gaat rondvliegen op een ander hemellichaam.
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft de plannen vandaag aangekondigd. De Mars Helicopter moet samen met een onbemand karretje, Mars 2020 genaamd, worden gelanceerd. De helikopter weegt net geen twee kilo en de wieken draaien 3000 rondjes per minuut, ongeveer tien keer zo snel als op aarde. Dat is nodig omdat de lucht op Mars veel ijler is dan de lucht hier.
De helikopter moet helemaal zelf zijn vlucht plannen en beslissingen nemen. Elke opdracht van de vluchtleiding op aarde zou pas een paar minuten later aankomen op Mars, te laat om in te grijpen als dat nodig is.
De helikopter is een experiment. Als het niet lukt, is er niets aan de hand, zegt de NASA. Maar als het wel werkt, kunnen ‘marskopters’ gebieden verkennen waar karretjes niet naartoe kunnen rijden.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
11-05-2018
Oogverblindend mooi: Californische kust kleurt felblauw en dit is waarom- HLN.be
Oogverblindend mooi: Californische kust kleurt felblauw en dit is waarom- HLN.be
WETENSCHAP & PLANEET Een streling voor het oog, waar je gebiologeerd naar kan blijven kijken. Aan het strand van de Californische kust werd het zeewater gisteren opgelicht door gloeiend plankton.
Bioluminescentie, doopte de wetenschap dat betoverende fenomeen. Lichtgevend plankton laat zich niet voortdurend zien; de aanmaak van de chemische stoffen om te kunnen gloeien kost immers te veel energie. Over de precieze redenen waarom de organismen soms schitterende stofjes het water inspuiten, tasten onderzoekers nog in het duister. Hoogstwaarschijnlijk heeft het te maken met aantrekking, afstoting, camouflage of communicatie. Getuigen van het lichtspektakel langs de Amerikaanse westkust waren gisteren allesbehalve licht onder de indruk van de natuurpracht. Ze deelden massaal foto’s van het blauwe schouwspel op Instagram en Twitter, en lieten zo de rest van de wereld ook meegenieten.
The waves in SD are glowing blue at night right now. This is a random occurrence, no one know what causes the bioluminescent phytoplankton to wake up, can happen at any time and is rare.
A red tide is causing the surf to glow in parts of California. An algae bloom filled with bioluminescent phytoplankton has been lighting up the ocean from La Jolla to Encinitas since Monday.
ESO/M. KornmesserEen artistieke impressie van de ruimterots 2004 EW95.
WETENSCHAPAan de koude rand van ons zonnestelsel is een bijzonder rotsblok gevonden. De asteroïde is in de beginjaren van ons zonnestelsel gevormd tussen de planeten Mars en Jupiter. Daarna werd hij miljarden kilometers weggeslingerd. Het is de eerste keer dat het bestaan van zo’n soort ruimterots is aangetoond. De rots is een goed voorbeeld van een overblijfsel van onze vroege zonnestelsel.
De rots heeft de wetenschappelijke naam 2004 EW95. Hij staat in de zogeheten Kuipergordel, een verzameling steen- en ijsblokken nog voorbij de planeet Neptunus. Die gordel is vernoemd naar de Nederlandse astronoom Gerard Kuiper. Eigenlijk hoort 2004 EW95 in de Kuipergordel helemaal niet thuis, het rotsblok is de enige koolstofrijke planetoïde in de omgeving.
Het kan dan ook niet anders dat het blok in de planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter is ontstaan in de kolkende beginjaren van ons zonnestelsel, en daarna miljarden kilometers is weggeslingerd. Dat gebeurde waarschijnlijk door de zwaartekracht van een rondzwervende planeet.
2004 EW95 is 300 kilometer groot, maar toch is hij heel moeilijk te zien: het oppervlak is pikzwart en hij staat op ongeveer 4 miljard kilometer afstand van de aarde. Hij was al in 2004 ontdekt, maar nu is het pas gelukt om hem goed te bestuderen. De samenstelling van de steen bracht zijn afkomst aan het licht.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
VIDEO: Volgens legende liep dit UFO-dorp 40 jaar geleden leeg na reeks zelfmoorden en geestverschijningen. Nu ziet het er pas echt spookachtig uit - HLN.be
VIDEO: Volgens legende liep dit UFO-dorp 40 jaar geleden leeg na reeks zelfmoorden en geestverschijningen. Nu ziet het er pas echt spookachtig uit - HLN.be
Het is geen plaats waar je spontaan vrolijk van wordt, tenzij je van vliegende schotels en verval houdt. San-Zhi in Taiwan is een echt spookdorp geworden nadat de architecturale curiositeit in de jaren tachtig plots verlaten werd. Volgens plaatselijke legendes na een vreemde reeks zelfmoorden en geestverschijningen. Aanleiding genoeg voor enkele Nederlands-Vlaamse urban explorers om erheen te trekken. En dit zijn de beelden waarmee ze terugkwamen.
De bijzondere huisjes werden 40 jaar geleden gebouwd en moesten eigenlijk dienen als luxueuze strandhuisjes met uitzicht op de Oost-Chinese Zee. Ze werden gebouwd door de Finse architect Matti Suuronen in opdracht van een zakenman, die bemiddelde toeristen wilde aantrekken. Toeristen die op zoeken waren naar zon, zee en… een beetje scifi.
Maar toen de jaren tachtig aanbraken, liep het dorpje langzaam leeg. Als gevolg van het extreme weer aan de kust, de dreigende oliecrisis en een gebrek aan investeerders. Maar lokale legendes maakten volgens Liao Minghua van het vlakbijgelegen tourismecentrum van Yehliu ook gewag van een “vreemde reeks zelfmoorden” en geestverschijningen, die de bouwvakkers wegjaagden.
Wat er ook van aan zij, de verhalen droegen bij tot het mysterieuze karakter van het futuristische dorp, waarvan de verlaten resten nu vooral in trek zijn bij avonturiers. De Nederlandse urban explorer Bob Thissen trok er ook heen met zijn team en maakte er beelden. En er bleken in enkele van de huisjes toch nog mensen te wonen. Het volledige filmpje van hun avontuur vind je op het YouTubekanaal van Thissen. Daar zijn ook beelden te zien van andere expedities die hij ondernam, onder meer naar Fukushima en een verlaten loods met Russische ruimteschepen in Baikonur.
GettyDe sarcofaag van Toetanchamon in diens grafkamer (archiefbeeld).
Onderzoek door een team Italiaanse archeologen heeft uitgewezen dat er geen verborgen kamers bestaan in het graf van Toetanchamon. Dat heeft de Egyptische minister van Oudheden vandaag meegedeeld.
“Onderzoek met scanners en detectoren binnenin het graf hebben aangetoond dat er geen kamers of sporen van deurkaders of drempels aanwezig zijn”, zei Mostafa Waziri in een communiqué van het ministerie van Oudheden. De nieuwe bevindingen spreken de theorie tegen over het bestaan van gangen of kamers naast of in het graf van Toetanchamon, klinkt het.
De Britse egyptoloog Nicholas Reeves had eerder gezegd dat een gedetailleerd onderzoek van foto’s en scans van de noordelijke grafmuur suggereerde dat er een verborgen opening was die naar een andere kamer leidde. Reeves vermoedde dat in de verborgen kamer het graf van Nefertiti, de vrouw van Toetanchamons vader farao Achnaton, zou bevatten.
Uniek graf
Toetanchamon was een van de laatste farao’s van de 18e dynastie van Oud Egypte. Hij stierf op 19-jarige leeftijd onder mysterieuze omstandigheden. Zijn graf, dat in 1922 werd ontdekt, was omwille van zijn rijkelijke inhoud een unieke vondst onder de faraonische graven in de Vallei van de Koningen in Luxor. In tegenstelling tot andere graven was het niet systematisch geplunderd in vroegere tijden.
EPADe Atlas V-draagraket met aan boord de ruimtesonde InSight vertrok deze middag Belgische tijd vanop de luchtmachtbasis Vandenberg in Californië.
WETENSCHAP & PLANEET NASA heeft deze middag zijn ruimtesonde InSight naar Mars gestuurd. Als alles goed loopt, zal ze over acht à negen maanden op de Rode Planeet landen. Belgische wetenschappers zijn nauw betrokken bij het onderzoek.
Met InSight zal de planeet voor het eerst ook inwendig geanalyseerd worden. “In tegenstelling tot eerdere missies - die vaak met mobiele rovers gebeuren - is deze sonde een platform dat wordt neergezet op Mars en niet beweegt”, legde Bart Van Hove van de Koninklijke Belgische Sterrenwacht eerder deze week uit. Hij volgde deze middag de vlucht van de sonde vanuit Brussel. Ook de Belgische professor Véronique Dehant maakt deel uit van het team en stond haar collega’s bij bij de lancering.
Een van de andere grote vragen is of er tektonische activiteit mogelijk is op de Rode Planeet. Het is de eerste keer dat wetenschappers proberen om ‘Marsbevingen’ te detecteren. Dat zal gebeuren met een seismometer. Een warmtesensor in een boorkop zal dan weer de temperatuur meten tot vijf meter onder de grond. Tot nu toe heeft nog geen enkel experiment die diepte kunnen bereiken.
InSight vertrok deze middag om 13.05 uur Belgische tijd vanop de luchtmachtbasis Vandenberg in Californië, aan boord van een krachtige Atlas V-draagraket. De missie, die rond de 650 miljoen euro kost, zal twee jaar duren. Wegens een lek in een onderzoeksinstrument moest de start wel twee jaar worden uitgesteld.
WETENSCHAP & PLANEET De Amerikaans-Europese Hubble ruimtetelescoop heeft voor het eerst helium in de atmosfeer van een exoplaneet (een planeet buiten ons zonnestelsel) gevonden. Dat heeft het Hubble Space Telescope Institute in Baltimore bekendgemaakt, en is beschreven in het wetenschappelijke vakblad Nature.
Een groep wetenschappers vond met de Hubble helium in de atmosfeer van exoplaneet WASP-107b. De ontdekking is meten een primeur in het onderzoek naar planeten buiten ons zonnestelsel.
Na waterstof is helium het meest voorkomend gewoon element in ons zonnestelsel, legt hoofdonderzoeker en studente Jessica Spake van de Universiteit van Exeter in Groot-Brittannië uit. Het is ook één van de belangrijkste bestanddelen van “onze” planeten Jupiter en Saturnus. Ondanks een zoektocht was helium nog niet bij een exoplaneet gevonden.
De ontdekking was mogelijk door het infrarode spectrum van de atmosfeer van WASP-107b te analyseren.
Het hemellichaam is één van de minst dichte die tot nu toe bekend zijn. De planeet heeft ongeveer dezelfde grootte als de reuzenplaneet Jupiter, maar slechts twaalf procent van diens massa.
WASP-107b bevindt zich op ongeveer 200 lichtjaar van ons en heeft minder dan zes dagen nodig voor een baan rondom de moederster.
De hoeveelheid helium is zodanig groot dat de bovenste laag van de atmosfeer zich duizenden kilometers ver in de ruimte moet uitstrekken, luidt het.
Hubble has been used to detect helium in the atmosphere for 1st time ever on a world outside of our solar system! Exoplanet WASP-107b is 1 of the lowest density planets known. While it is about the same size as Jupiter, it has only 12% of Jupiter’s mass: http://www.spacetelescope.org/news/heic1809/
REUTERSDe paper 'A smooth exit from eternal inflation?' trekt het idee van een divers multiversum in twijfel.
WETENSCHAP & PLANEET Natuurkundige Stephen Hawking heeft vlak voor zijn overlijden nog een wetenschappelijk artikel geschreven. Dat is nu postuum gepubliceerd in het blad Journal of High Energy Physics.
Hawking - die op 14 maart op 76-jarige leeftijd overleed - schreef het artikel samen met de Belgische natuurkundige Thomas Hertog, hoogleraar aan de Katholieke Universiteit Leuven. Zij opperen dat het heelal eindig is en veel eenvoudiger dan tot nu toe wordt gedacht. De theorie was vorig jaar voor het eerst gedeeld met de wereld. Hawking en zijn pupil Hertog hebben het daarna uitgewerkt. Omdat het om een theorie gaat, moet het onomstotelijke bewijs nog worden geleverd.
Het heelal ontstond bijna 14 miljard jaar geleden met de oerknal. De grote vraag is wat er sindsdien precies gebeurde. Er zijn allemaal natuurwetten gevonden en algemeen aanvaarde theorieën uitgewerkt, maar natuurkundigen zoeken nog naar de grote theorie daarachter, de basis van alles, een verklaring voor zowel het heel grote (het heelal) als het heel kleine (minieme deeltjes). Een van de theorieën is dat het universum eigenlijk bestaat uit een oneindige verzameling mini-heelalletjes. Dat wordt een multiversum genoemd. Het ene universum bevat sterren en herbergt leven, anderen zijn dan weer zo goed als leeg. Wij zouden in één van die heelalletjes wonen. Het probleem is dat het aantal mogelijke natuurwetten dan misschien ook oneindig is.
Die theorie klopt niet, zeggen Hawking en Hertog. Ze schrijven: “Wij stellen dat het universum redelijk gelijkmatig en ook eindig is.” Dat betekent niet dat er “een enkel, uniek universum is, maar wij suggereren wel dat het aantal mogelijke heelallen veel kleiner is.” Wat er buiten hun eindige heelal te vinden is, laten ze in het midden.
Testen
Het probleem is volgens Hertog dat de gangbare theorie niet voorspelt in wat voor heelal wij ons zouden moeten bevinden en dus ook niet degelijk kan getest worden. “De grote uitdaging voor de moderne kosmologie is om dit multiversum een rigide wiskundige basis te geven en te kneden tot een wetenschappelijke theorie die kan getest worden. Onze publicatie is een stap in die richting”, aldus Hertog. “In onze theorie wordt het enorme multiversum gereduceerd tot een veel meer hanteerbaar en kleiner scala aan mogelijke universums.”
“Ons model is gebaseerd op holografie”, legt hij verder uit. “Een nieuw concept binnen de snaartheorie die de algemene relativiteitstheorie tracht te verzoenen met kwantumfysica. Holografie stelt ons in staat om de tijdsdimensie te projecteren en we hebben dit toegepast op alles wat er volgens de gangbare theorie ‘voor’ de oerknal gebeurde”, aldus Hertog. Het resultaat is dat het scala van mogelijke universums veel beperkter is en het idee van uiteenlopende vormen van universum verdween.
Wat nu?
Hertog gaat op zoek naar manieren om de nieuwe theorie te testen. “Ik ben van plan om meer in detail te bestuderen wat deze vertelt over eigenschappen van ons universum die binnen het bereik van onze ruimtetelescopen liggen. Ik vermoed bijvoorbeeld dat de oerknal gepaard gaat met zwaartekrachtgolven die via de inflatietheorie (die zegt dat het universum in de eerste fase van zijn evolutie aan een steeds hoger tempo uitdijt) een invloed hebben op patronen van kosmische achtergrondstraling. Als we die invloed kunnen vaststellen zitten we wellicht op het juiste spoor”, aldus de Leuvense onderzoeker.
CERNThomas Hertog samen met Stephen Hawking.
Hawking was een van de beroemdste wetenschappers van de afgelopen decennia. Hij leed sinds zijn studententijd aan ALS, een dodelijke en ongeneeslijke ziekte aan de zenuwen die spieren aansturen. De meeste patiënten hebben na de diagnose hooguit nog een paar jaar te leven. Hawking leefde meer dan vijftig jaar met de ziekte. Hij was aan een rolstoel gekluisterd en kon alleen praten via een computer. Hawking koos de woorden met een wangspier en de computer sprak die uit met een kenmerkende robotachtige stem.
WETENSCHAP & PLANEETAlle eerder dit jaar aangekondigde doemscenario’s ten spijt ziet het niet naar uit dat de magnetische polen van onze Aarde snel zullen omkeren. Dat is de conclusie van een nieuwe internationale studie die deze week gepubliceerd werd in het gerenommeerde wetenschappelijke tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS).
Het nieuws was er begin dit jaar nochtans niet naast. Volgens het onafhankelijke wetenschappelijke tijdschrift Undark was het magnetisch veld van de Aarde de afgelopen 200 jaar met zo’n 15 procent afgezwakt en zat er een omkeer van de polen aan te komen. Het meest concrete gevolg zou zijn dat kompassen het noorden daardoor op Antarctica zouden situeren en het zuiden ergens in Canada. En dat zou nog gevolgen hebben, onder meer voor dieren die gebruik maken van het magnetisch veld van de Aarde om zich te oriënteren, zoals sommige vogels en vissen.
En dat was nog niet alles, volgens sommige experts. Ook de bescherming die het magnetisch veld ons biedt tegen schadelijke zonne- en kosmische straling zou verzwakken. Satellietsystemen liepen het risico het te laten afweten, net als computers en ander elektrisch en elektronisch materiaal. Volgens het Laboratory for Atmospheric and Space Physics van de universiteit van Colorado konden zelfs “delen van de planeet onbewoonbaar worden tijdens de omwisseling”.
Maar zo een vaart zal het niet lopen volgens de nieuwe studie van IJslandse, Duitse, Britse en Franse wetenschappers. Het magnetisch veld is in het verleden al verscheidene keren omgekeerd, zo klinkt het, en dat zal het zeer waarschijnlijk opnieuw doen. Maar volgens de nieuwe modellen is dat niet voor meteen.
Indicatie
Volgens eerder onderzoek zouden de magnetische polen elke 300.000 jaar wisselen en de laatste keer gebeurde dat 780.000 jaar geleden. Technisch gezien zijn we dus al flink overtijd. Maar volgens de British Geological Survey gaat het eerder op een indicatie dan om een feit. Want op sommige momenten in onze geschiedenis zat er zelfs miljoenen jaren tussen een wissel. (lees hieronder verder)
Getty
De nieuwe studie wijst er ook op dat magnetische wissels helemaal niet zo onaangekondigd komen als iedereen denkt. Veel vaker nog komt er ook zoiets voor als geomagnetische excursies, waarbij het magnetisch veld van de Aarde alleen maar wiebelt en buigt voor een bepaalde periode, maar daarna weer gewoon op zijn plaats valt.
Gewiebeld
De wetenschappers onderzochten de twee recentste gevallen daarvan: het Laschamp-event (41.000 jaar geleden) en het Lake Mono-event (34.000 jaar geleden). Ze ontdekten dat het magnetisch veld van de Aarde duizenden jaren daarvoor ook had gewiebeld, respectievelijk 49.000 en 46.000 jaar geleden, en dat de sterkte van het veld toen ongeveer dezelfde was als nu.
Er was echter ook een groot verschil. Daarvoor verwijzen de wetenschappers naar de Zuid-Atlantische Anomalie (SAA), een gebied met verzwakt magnetisme dat zich uitstrekt van Zimbabwe tot Chili en volgens sommigen een rode vlag is voor eenmagnetische switch. Bij de twee recentste geomagnetische excursies waren er ook zulke gebieden met verzwakt magnetisme, maar die hadden een veel grotere omvang dan die van vandaag.
Gelijkenissen
Volgens de onderzoekers zou die vaststelling de kans flink verkleinen dat een dergelijke excursie zich nu opnieuw voordoet en er drastische gevolgen zijn. “Onze studie toont aan dat geen van beide eerdere excursies sterke gelijkenissen vertoont met de verandering in het geomagnetisch veld van nu en dat het daardoor hoogst onwaarschijnlijk is dat zoiets zich nu opnieuw zou voordoen”, aldus Richard Holme. “Onze studie doet vermoeden dat het huidige verzwakte veld weer zal aansterken zonder een extreem event en dat een omkering van de polen dus onwaarschijnlijk is.”
WETENSCHAP & PLANEET De Europees-Russische sonde ExoMars heeft foto’s van ijsvlaktes aan een kraterrand op de Rode Planeet naar de Aarde gestuurd. Op één van de beelden is een 40 kilometer lange doorsnede te zien, zo heeft ESA meegedeeld. Het zijn de eerste foto’s van de verkenner sinds die een nieuwe baan op 400 kilometer hoogte draait.
Ook met prominente Belgische inbreng, via het NOMAD-instrument van het Belgisch Instituut voor Ruimte-Aëronomie, zal de ExoMars speuren naar gassen die meer kunnen leren over mogelijke geologische of biologische activiteit op onze buurplaneet, zoals methaan.
De beelden van een camera moeten helpen de mogelijke bronnen van de gassen op het oppervlak van de planeet te vinden.
EPAEen van de foto's van de Europees-Russische sonde ExoMars.
Het eerste luik van het Europees-Russische project ExoMars werd in maart 2016 met een Russische Proton-M gelanceerd. De “orbiter” (TGO) kwam in oktober van dat jaar in een baan rond de Rode Planeet, de landing van de dochtersonde Schiaparelli mislukte. Volgens ESA draait de TGO nu een nieuwe, bijna cirkelvormige, baan rondom Mars. In 2020 moet het tweede luik van ExoMars starten. Het houdt in het bijzonder een robotjeep in.
WETENSCHAP In het Pinnacles National Park in Californië spotte een loper eerder deze week een uiterst zeldzaam natuurfenomeen. Boven het park hing een ‘vuurregenboog’ die bestond uit een wondermooie combinatie van kleuren. Volgens meteorologen gaat het om een optische illusie.
De National Weather Service Bay kondigde afgelopen woensdag een wel heel bijzonder natuurfenomeen aan. Een loper werd in het Pinnacles National Park van Californië verrast door een spectaculaire vuurregenboog.
Het fenomeen staat onder wetenschappers beter bekend als een circumhorizontale boog. Die ontstaat wanneer de zon hoger dan 58 graden boven de horizon staat. Enkel wanneer de zon zo hoog staat, kan de boog vorm krijgen.
De mooie kleuren van de boog ontstaan nadat het zonlicht door ijskristallen, die zich in de wolken bevinden, wordt gebroken. Volgens Roger Gass, meteoroloog bij de National Weather Service, gaat het om een optische illusie.
De kans om een vuurregenboog te zien, is het grootst tijdens de zomermaanden. De regenboog is wel uiterst zeldzaam in Noord-Europa. Wie toch een vuurregenboog wil spotten, kan het best richting Noord-Amerika trekken.
WETENSCHAPWetenschappers hebben gezien hoe zo’n 12,4 miljard jaar geleden 14 sterrenstelsels samensmolten, relatief kort na de Big Bang. Ze gebruikten de krachtigste telescopen ter wereld om door zo’n 90 procent van het waarneembare universum te turen.
Het licht van de samensmelting begon naar ons te reizen zo’n 1,4 miljard jaar na de Big Bang, toen het universum slechts een tiende van zijn huidige leeftijd had. Aangezien de samensmelting zo lang geleden plaatsvond, zou het gigantische sterrenstelsel dat zo ontstond alsmaar groter zijn geworden. Berekeningen suggereren dat nog honderden andere sterrenstelsels zouden verzwolgen zijn door de cluster, met een massa gelijk aan 1.000 biljoen zonnen. Het zou zo het grootste gekende object in het universum zijn.
De vondst onthult maar liefst 14 sterrenstelsels die samengepropt zitten in een gebied dat slechts vier keer zo groot is als de diameter van galactische schijf van onze Melkweg. Een nabijgelegen hoop licht die nog niet ontleed werd in individuele objecten, suggereert dat het totale aantal sterrenstelsels dat afstevent op de botsing eerder een dertigtal is.
Video European Southern Observatory (ESO)
Tijdens de eerste paar miljoen jaren van de kosmische geschiedenis begon normale materie en donkere materie samen te klitten, waardoor uiteindelijk clusters van sterrenstelsels ontstonden. Vandaag kunnen dergelijke clusters tot duizend sterrenstelsels bevatten, grote lappen donkere materie, immense zwarte gaten en gaswolken die temperaturen van meer dan een miljoen graden kunnen bereiken.
Belang
De vondst op zich is al spectaculair, maar het feit dat hij dateert van zo vroeg in de geschiedenis, biedt een enorme uitdaging voor onze kennis van de manier waarop structuren in het universum ontstaan, reageert astrofysicus en medeauteur van de studie Scott Chapman van de Dalhousie University in het Canadese Halifax. De enorme cluster SPT2349-56 ontstond bovendien twee keer zo snel als de huidige theorieën aanwijzen.
Het onderzoek werd gepubliceerd in vakblad Nature.
China heeft vandaag vijf aardobservatiesatellieten tegelijk gelanceerd, zo heeft het officiële persbureau Xinhua gemeld.
Vanop de noordwestelijke lanceerbasis Jiuquan vertrok een Lange Mars-11 draagraket. Die zette vijf Zhuhai-aardobservatiesatellieten in de ruimte af.
Volgens Xinhua is de Zhuhai-1 een commercieel aardobservatiesatellietsysteem. Het moet data leveren voor landbouw, grondstoffen, milieubescherming en transport.
Op 15 juni 2017 stuurde Peking al twee kunstmanen van dit systeem de ruimte in. Het was de 272ste missie van een telg van de Lange Mars-draagraketfamilie.
AFPDe Lagoonnevel ligt 4.000 lichtjaren van onze planeet.
WETENSCHAPOoit al van de Lagoonnevel gehoord? Het is een gebied in onze Melkweg in sterrenbeeld boogschutter waarvan de NASA nu wonderlijke beelden vrijgeeft. Dat gebeurt naar aanleiding van de 28ste verjaardag van ruimtetelescoop Hubble, die de natuurpracht vastlegde.
De eerste video neemt kijkers mee in het hart van de gigantische en kleurrijke nevel, een slordige 4.000 lichtjaren weg van de Aarde. “Een woeste sterrencrèche vol geboorte en vernietiging”, zo klinkt dat bij de NASA.
In het hart van de ruimtenevel ligt een massieve ‘jonge’ ster, de miljoen jaren oude Hershel 36. “Die schijnt 200.000 keer helderder en is acht maal heter dan onze zon”, luidt het. “De ster hult het gebied in ultraviolette straling en winden die een explosief, golvend fantasielandschap uitkerven van ribbels, holtes en bergen van gas en stof.”
Infrarood
Een tweede video gaat over in een infrarode versie die de gigantische hoeveelheid sterren toont achter het gas en stof.
Denkbeeldige vlucht
De NASA gebruikt de beelden ook in een video die een vlucht doorheen de Lagoonnevel simuleert.
28 jaar
De Hubbleruimtetelesoop werd gelanceerd op 24 april 1990 met ruimteveer Discovery, een gezamenlijk project van de NASA en het Europese ruimevaartagentschap ESA. Een keer per jaar onderbreekt de telescoop, die rond de Aarde draait, zijn normale observatieopdrachten om gedetailleerde beelden te schieten van een specifiek punt in de kosmos.
“De Hubble heeft ons een nieuw beeld van het universum bezorgd en heeft 28 jaar lang alle verwachtingen ingelost en overtroffen”, melden NASA en ESA. De telescoop heeft “een revolutie ontketend in bijna elk gebied van astronomische observatie”.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
Wetenschappers ontdekken waarom Uranus stinkt naar rotte eieren - HLN.be
Wetenschappers ontdekken waarom Uranus stinkt naar rotte eieren - HLN.be
Getty
WETENSCHAPDe planeet Uranus heeft een onaangenaam geurtje. De wolken van de planeet bestaan namelijk voor het grootste deel uit waterstofsulfide, dat de geur van rotte eieren veroorzaakt. Wetenschappers vragen zich al lang af waaruit de wolken precies bestaan. Dat mysterie blijkt nu opgelost.
Sommige wetenschappers dachten dat de wolken van Uranus bestonden uit waterstofsulfide, anderen geloofden dat het ammoniak was. Nu heeft een internationaal team een gevoelige telescoop op Hawaï gebruikt om de ‘vingerafdruk’ van de planeet te meten. Daarin is duidelijk waterstofsulfide te zien.
Als er ooit een mens naar Uranus zou gaan, is het de vraag of hij of zij veel van de geur zal merken. “Als een zielige mens ooit door de wolken van Uranus heen gaat, krijgt hij of zij te maken met onplezierige en onwelriekende omstandigheden. Maar verstikking en blootstelling aan 200 graden onder nul met waterstof, helium en methaan zullen veel eerder hun tol eisen dan de geur”, aldus onderzoeker Patrick Irwin van de universiteit van Oxford.
Mogelijk heeft ook de planeet Neptunus veel waterstofsulfide. Jupiter en Saturnus bestaan juist uit veel ammoniak. De studie werd gepubliceerd in het wetenschapsblad Nature Astronomy.
WETENSCHAP Tess, de nieuwe ruimtetelescoop van NASA, is succesvol de ruimte ingeschoten. Daarmee kan de zoektocht naar nieuwe planeten worden voortgezet. De lancering die rond 00.50 uur Belgische tijd plaatsvond verliep zonder problemen, meldt de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie.
De lancering was eigenlijk al voor maandag gepland, maar werd uitgesteld om bijkomende tests uit te voeren op het navigatiesysteem van de raket. De ruimteverkenner moet in kaart brengen of er ergens in het heelal een andere planeet is waar misschien leven mogelijk is. Tess is het zusje van de Amerikaanse ruimtetelescoop Kepler, die in 2009 werd gelanceerd en nu aan het einde van zijn leven is.
Ken Tyndall@KenTyndallWFTV
#BREAKING Lift-off! NASA's Transiting Exoplanet Survey Satellite #TESS begins 2-year mission to search for planets outside our solar system! Crowds watch from Jetty Park. @WFTV
TESS, de opvolger van de Kepler-satelliet, is uitgerust met vier camera’s en zal de komende twee jaar lang 200.000 sterren observeren op zoek naar exoplaneten. Die zal de telescoop kunnen waarnemen door het licht dat ze blokkeren in hun baan rond de sterren.
De missie kost rond de 200 miljoen dollar. Vanaf 2019 zal NASA naar verwachting de eerste verwerkte resultaten publiceren.
Photo News
Photo NewsAPTESS staat klaar om te worden gelanceerd.
NASA✔@NASA
Successful main engine cutoff (MECO) of the @SpaceX Falcon 9 rocket carrying @NASA_TESS on its journey to search the skies for planets outside of our solar system. Watch live: https://www.pscp.tv/w/1vAxRVVyqykxl
FLICKR/CREATIVE COMMONSMinamitorishima in de Stille Oceaan, ook wel Marcuseiland genoemd.
ECONOMIE Japanse wetenschappers hebben een ontdekking gedaan die weleens de volledige wereldeconomie kan omgooien. Onder Minamitorishima, een mini-eilandje in de Stille Oceaan, vonden ze 16 miljoen ton zeldzame metalen die van grote waarde zijn voor de techindustrie. De wetenschappers bundelden hun bevindingen in het wetenschappelijk tijdschrift Scientific Reports.
In de modder rond het koraaleiland Minamitorishima, ook Marcuseiland genoemd, zit meer dan 16 miljoen ton aan zeldzame metalen dat gebruikt kan worden in smartphones, elektrische wagens en kernreactoren. De onderzoekers vonden bijvoorbeeld ook yttrium, een erg zeldzaam metaal dat wordt gebruikt voor cameralenzen en smartphoneschermen.
Jack Lifton van Technology Metals Research LLC, dat niet betrokken was bij het onderzoek, noemt de ontdekking een gamechanger voor Japan en de wereldeconomie. “Japan kan waardevolle metalen leveren aan de rest van de wereld op nagenoeg oneindige basis”, vertelt Lifton aan The Wall Street Journal. “De gevonden metalen zijn erg belangrijk in de moderne samenleving.”
Ton Bastein, grondstoffenexpert bij de Nederlandse Organisatie voor Toegepast Natuurwetenschappelijk Onderzoek (TNO), zegt tegen de Nederlandse zender NOS dat een groter aanbod van de bijzondere metalen een goede zaak is, maar nuanceert het ook: “Er is absoluut geen tekort aan deze metalen. Er zat al voor duizenden jaren in de grond”.
China
Voorlopig heeft China de macht over de markt van de zeldzame metalen. Volgens CNN bezat het land in 2015 ongeveer 95 procent van de markt, maar die dominantie zou nu kunnen verdwijnen. Dat zegt ook Bastein tegen NOS: ”Als het tot echte mijnbouw komt, dan zou dat de afhankelijkheid van China verminderen”. Volgens Bastein zou het dan ook goed nieuws zijn als er een tweede land is waar de metalen vandaan kunnen komen.
De Japanse wetenschappers zijn alvast overtuigd dat het zal lukken om de metalen te winnen, al moet het materiaal wel van ver komen: het vasteland ligt op een afstand van 2.000 km. De vondst roept meteen ook vragen op over welke metalen nog allemaal te vinden zijn op onze zeebodem.
Peter Jenniskens (SETI Institute/NASA Ames)Een fragment van de Almahatta Sitta-meteoriet
WETENSCHAP Een meteoriet die tien jaar geleden neerstortte in de Nubische Woestijn in Soedan bevat diamanten die vermoedelijk ooit gevormd werden in het hart van een “verloren” planeet die ooit rond onze zon draaide. Dat beweren Zwitserse wetenschappers na analyse van het gesteente.
Astronomen vermoeden al lang dat tientallen prille planeetjes ontstonden tijdens de eerste tien miljoen jaar van ons zonnestelsel. Deze protoplaneten, bestaande uit gas, stof en gesteente, zouden qua omvang ergens tussen Mercurius en Mars liggen. Ze cirkelden rond onze jonge zon, maar werden uiteindelijk aan diggelen geslagen tijdens hevige botsingen. Hun materiaal vormde de basis voor de planeten, asteroïden en brokstukken die vandaag rond de zon draaien.
Echt bewijs voor deze theorie was er tot voor kort nog niet, maar de Almahatta Sitta-meteoriet zou wel eens de sleutel kunnen zijn. Uit microscopische analyse van de piepkleine diamantjes in de meteoriet blijkt immers dat ze bestanddelen bevatten die geproduceerd werden onder immense druk, wat doet vermoeden dat de diamanten onder het oppervlak van een planeet tot stand kwamen.
We doen aan archeologie: we kijken naar het verleden en proberen de geschiedenis van ons zonnestelsel te ontrafelen.
Philippe Gillet
“Simulaties tonen aan dat het vroege zonnestelsel tientallen van deze embryonale planeten had die met elkaar botsten om de aardse planeten te vormen, maar bewijs vinden voor [het bestaan van] één van hen? Dat verwachtte ik niet”, zegt Farhang Nabiei, die stukjes van de meteoriet bestuurde in het Federaal Instituut voor Technologie in Lausanne, Zwitserland.
“We doen aan archeologie: we kijken naar het verleden en proberen de geschiedenis van ons zonnestelsel te ontrafelen”, zegt Philippe Gillet, een van de hoofdonderzoekers van de studie.
Ureïliet
De Almahatta Sitta-meteoriet werd voor het eerst waargenomen toen hij op weg was naar de aarde en ontplofte boven de Nubische Woestijn in 2008. De Universiteit van Khartoem verzamelde vervolgens 480 fragmentjes van de meteoriet, goed voor 4 kilogram in totaal.
Uit onderzoek bleek dat de meteoriet een ureïliet was: een zeldzame soort die niet vergelijkbaar is met andere stenen die bijvoorbeeld afkomstig zijn van de maan of Mars. De onderzoekers van het Zwitserse laboratorium en Japanse wetenschappers troffen in de meteoriet diamantjes aan van zo’n 100 micrometer groot. Dat is volgens hen te groot om het resultaat te zijn van een botsing tussen twee asteroïden. De onderzoekers speculeerden dat de meteoriet mogelijk afkomstig was van een verloren planeet, maar hadden meer bewijzen nodig om die theorie te staven.
We kijken vermoedelijk naar een voorwerp dat een van de eerste planeten was die rond de zon cirkelden, voor ze met elkaar botsten om de echte planeten te vormen die we vandaag kennen.
Philippe Gillet
Extreme druk
In het tijdschrift Nature Communications beschrijft het Zwitserse team nu dat uit nieuwe analyses blijkt dat de diamanten in de meteoriet spikkeltjes van een ijzer-zwavelverbinding bevatten die alleen maar kan ontstaan bij een druk die groter is dan 20 gigapascal. Bijgevolg moeten die diamanten onder het oppervlak van een onbekende wereld tot stand gekomen zijn.
“We kijken vermoedelijk naar een voorwerp dat een van de eerste planeten was die rond de zon cirkelden, voor ze met elkaar botsten om de echte planeten te vormen die we vandaag kennen”, aldus Gillet.
“Dit bewijst de theorieën over de vorming van ons zonnestelsel”, zegt Nabiei. [Ureïlieten] kunnen ons een beter idee geven van de vorming en evolutie van de planeten in ons zonnestelsel”, voegt hij eraan toe.
Als de recente bevindingen bevestigd worden, is de Almahata Sitta-meteoriet voorlopig het enige bekende overblijfsel van een van deze lang verloren planeten.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.
The wannabee 
was captured over 
M. Jimenez
. Check out this video from 
