The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld Ontdek de Fascinerende Wereld van UFO's en UAP's: Jouw Bron voor Onthullende Informatie!
Ben jij ook gefascineerd door het onbekende? Wil je meer weten over UFO's en UAP's, niet alleen in België, maar over de hele wereld? Dan ben je op de juiste plek!
België: Het Kloppend Hart van UFO-onderzoek
In België is BUFON (Belgisch UFO-Netwerk) dé autoriteit op het gebied van UFO-onderzoek. Voor betrouwbare en objectieve informatie over deze intrigerende fenomenen, bezoek je zeker onze Facebook-pagina en deze blog. Maar dat is nog niet alles! Ontdek ook het Belgisch UFO-meldpunt en Caelestia, twee organisaties die diepgaand onderzoek verrichten, al zijn ze soms kritisch of sceptisch.
Nederland: Een Schat aan Informatie
Voor onze Nederlandse buren is er de schitterende website www.ufowijzer.nl, beheerd door Paul Harmans. Deze site biedt een schat aan informatie en artikelen die je niet wilt missen!
Internationaal: MUFON - De Wereldwijde Autoriteit
Neem ook een kijkje bij MUFON (Mutual UFO Network Inc.), een gerenommeerde Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in de VS en wereldwijd. MUFON is toegewijd aan de wetenschappelijke en analytische studie van het UFO-fenomeen, en hun maandelijkse tijdschrift, The MUFON UFO-Journal, is een must-read voor elke UFO-enthousiasteling. Bezoek hun website op www.mufon.com voor meer informatie.
Samenwerking en Toekomstvisie
Sinds 1 februari 2020 is Pieter niet alleen ex-president van BUFON, maar ook de voormalige nationale directeur van MUFON in Vlaanderen en Nederland. Dit creëert een sterke samenwerking met de Franse MUFON Reseau MUFON/EUROP, wat ons in staat stelt om nog meer waardevolle inzichten te delen.
Let op: Nepprofielen en Nieuwe Groeperingen
Pas op voor een nieuwe groepering die zich ook BUFON noemt, maar geen enkele connectie heeft met onze gevestigde organisatie. Hoewel zij de naam geregistreerd hebben, kunnen ze het rijke verleden en de expertise van onze groep niet evenaren. We wensen hen veel succes, maar we blijven de autoriteit in UFO-onderzoek!
Blijf Op De Hoogte!
Wil jij de laatste nieuwtjes over UFO's, ruimtevaart, archeologie, en meer? Volg ons dan en duik samen met ons in de fascinerende wereld van het onbekende! Sluit je aan bij de gemeenschap van nieuwsgierige geesten die net als jij verlangen naar antwoorden en avonturen in de sterren!
Heb je vragen of wil je meer weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen! Samen ontrafelen we het mysterie van de lucht en daarbuiten.
05-02-2018
Russen maken hun langste ruimtewandeling ooit. Resultaat: antenne staat in verkeerde richting - HLN.be
Russen maken hun langste ruimtewandeling ooit. Resultaat: antenne staat in verkeerde richting - HLN.be
NASACommandant Alexander Misurkin en vluchtingenieur Anton Shkaplerov.
WETENSCHAP & PLANEETTwee kosmonauten die in het internationaal ruimtestation ISS verblijven, hebben de langste Russische ruimtewandeling ooit gemaakt. Dat gebeurde eigenlijk per ongeluk, omdat er problemen waren bij het vervangen van de elektronicadoos van een communicatieantenne. Toen ze de antenne opnieuw wilden uitschuiven, wilde die niet meer mee.
Commandant Alexander Misurkin en vluchtingenieur Anton Shkaplerov zouden normaal gezien een wandeling maken van 6,5 uur om de elektronicadoos te vervangen. Maar niet alles verliep volgens plan. Toen ze zeven uur bezig waren en de antenne weer uit wilden schuiven, ging het fout.
De kosmonauten duwden eerst minuten lang tegen de antenne, terwijl de vluchtcontrole ze in de juiste positie probeerden te draaien. Uiteindelijk kregen ze er beweging in, maar de controlekamer bevestigde dat de antenne ongeveer 180 graden verkeerd stond. Volgens commentator Rob Navias van NASA TV zou ze echter “werken en in goede staat” zijn. De kosmonauten zullen wel bekijken of ze nog iets kunnen doen aan de situatie. (lees hieronder verder)
De ruimtewandeling van de twee duurde in totaal 8 uur en 13 minuten en daarmee was ze langer dan het vorige record uit december 2013, dat op 8 uur en 7 minuten stond.
De oude elektronicadoos werd overigens niet mee terug naar het ruimtestation genomen. Een van de kosmonauten gooide ze de ruimte in, weg van het ISS. De doos – die de grootte is van een reiskoffer en 27 kilogram weegt – zal uiteindelijk opbranden in de atmosfeer van de aarde. (lees hieronder verder)
Spacewalker Alexander Misurkin jettisoned, or tossed, an old electronics box removed from the station into space. It will eventually re-enter Earth's atmosphere and burn up. https://www.nasa.gov/live
Het vervangen van de doos was overigens niet eenvoudig, omdat het nooit de bedoeling was dat het in de ruimte zou moeten gebeuren. Voor kosmonauten met grote ruimtehandschoenen is het geen evidentie om de gedetailleerde operatie uit te voeren.
De volgende ruimtewandeling staat gepland voor 15 februari.
Two cosmonauts completed the longest spacewalk in Russian history today after 8 hours and 13 minutes to upgrade a high gain antenna system. https://go.nasa.gov/2FHH829
RVTot hiertoe konden enkel planeten binnen onze Melkweg gedetecteerd worden.
WETENSCHAPAstronomen hebben planeten kunnen waarnemen ver buiten ons sterrenstelsel. Dat is een primeur, want voordien konden enkel planeten binnen onze Melkweg gedetecteerd worden. Door gebruik te maken van de techniek “microlensing” hebben wetenschappers een groep planeten gevonden in een sterrenstelsel dat zo’n 3,8 miljard lichtjaren verwijderd is van het onze.
Bij “gravitationele microlensing” wordt gebruik gemaakt van de sterkte van het licht van een verre ster en quasars (een actief centrum van een sterrenstelsel met een hoge helderheid, red.). Dat licht wordt gebogen en versterkt door het zwaartekrachtsveld van een ster die meer op de voorgrond staat. Als de verre ster recht achter de dichtere ster ligt, dan zal die laatste als een lens werken en creëert het een soort schijf van licht waarbij de lichtstralen van de verre ster alle kanten opgaan.
De lichtsterkte van de stralen wordt beïnvloed door de aanwezigheid van planeten in de buurt van de dichte ster. Door het licht kan mijn dus nagaan of er planten zijn in de omgeving. De techniek, die tot nu enkel is gebruikt om nieuwe planeten te vinden in de Melkweg, is de enige gekende manier waarmee planeten op zo’n afstand kunnen waargenomen worden.
University of OklahomaDe gravitationele lens RX J1131-1231 is te zien in het midden, met vier
3,8 miljard lichtjaren ver
Met die techniek hebben wetenschappers nu dus een groep van zo’n 2.000 planeten kunnen identificeren. Qua grootte variëren de planeten tussen de grootte van de maan - die een straal heeft van 1.737 km - tot de grootte van Jupiter - die een straal heeft van 69.911 km. De planeten zijn zo’n 3,8 miljard lichtjaren verwijderd van ons sterrenstelsel.
“We zijn heel erg blij met deze ontdekking. Het is de eerste keer dat iemand planeten buiten ons eigen sterrenstelsel heeft ontdekt”, zegt professor Xinyu Dai, astrofysicus aan de Universiteit van Oklahoma. Professor Dai en zijn collega dokter Eduardo Guerras hebben hun ontdekkingen gepubliceerd in The Astrophysical Journal.
“Coole wetenschap”
“Dit is hét voorbeeld van hoe krachtig de technieken van microlensing kan zijn”, zegt dokter Guerras. “Dit sterrenstelsel ligt 3,8 miljard lichtjaren ver en er is geen kans om deze planeten op directe wijze te observeren, zelfs niet met de beste telescopen die je kan bedenken in een science fiction-scenario”, zegt Guerras. “Maar we kunnen ze wel bestuderen, hun aanwezigheid bevestigen en zelfs hun massa schatten. Dit is heel coole wetenschap.”
Het team van astronomen heeft data gebruikt van het Chandra X-ray Observatory, een satelliet die astronomische waarnemingen doet aan de hand van de röntgenstraling. Met een telescoop hebben de wetenschappers de stralen van quasars op de achtergrond kunnen bestuderen om zo metingen te doen die bewijs leveren voor de planeten.
WETENSCHAP & PLANEETMensen die 12.800 jaar geleden de ijstijd overleefden en uit hun schuilplaatsen kwamen toen de Aarde langzaam weer aan het opwarmen was, zullen snel weer beschutting hebben moeten zoeken toen er opeens gigantische vuurballen uit de hemel kwamen neergeregend. Dat blijkt uit een studie die gepubliceerd is in het wetenschappelijke tijdschrift Journal of Geology. Het zou om fragmenten hebben gegaan van een enorme komeet en de impact zou groter geweest zijn dan die van de asteroïde die de dinosaurussen uitroeide 65 miljoen jaar geleden.
Na de impact volgden schokgolven en vuur verspreidde zich over het land. Volgens de studie zou op die manier 10 procent van de totale aardoppervlakte opgegaan zijn in vlammen, wat overeenkomt met 10 miljoen vierkante kilometer. Er kwam stof in de atmosfeer terecht en die sneed het zonlicht af.
Planten
Daardoor koelde het klimaat weer af. Planten stierven, voedselbronnen raakten uitgeput en de gletsjers wonnen opnieuw terrein. De stromingen in de oceanen veranderden en er ontstond een toestand die weer aan de voorbije ijstijd deed denken. En nog 1.000 jaar zou duren.
Uiteindelijk werd het opnieuw warmer en de mens kwam weer tevoorschijn. In een wereld met veel minder grote dieren en een menselijke cultuur die er helemaal anders was gaan uitzien. (lees hieronder verder)
RV
Dat is het verhaal dat geschetst wordt door de 24 onderzoekers die meeschreven aan de nieuwe studie. Onder meer emeritusprofessor fysica en astronomie Adrian Melott van de universiteit van Kansas, die nu aan de universiteit van Washburn werkt. “We deden metingen op meer dan 170 verschillende plaatsen ter wereld om tot onze conclusies te komen”, aldus Melott.
Volgens de studie zou de ramp veroorzaakt zijn toen de Aarde geraakt werd door fragmenten van een uiteenvallende komeet, die een diameter had van zo’n 100 kilometer (dat is ongeveer de afstand van Brugge tot Brussel). Ter vergelijking: de asteroïde die verantwoordelijk wordt geacht voor de uitroeiing van de dinosauriërs had een diameter van bijna 10 kilometer. Resten van die gigantische komeet zouden vandaag nog altijd door ons zonnestelsel vliegen.
Dennenwouden
“Onze hypothese is dat de komeet uiteengevallen was in kleinere stukken en dat die kleine stukken insloegen op de Aarde. Dat zou een ongeziene ramp veroorzaakt hebben”, aldus Melott. “Chemische resten van onder meer koolstofdioxide, nitraat en ammoniak suggereren dan een tiende van de Aarde in vlammen opging. De analyse van pollen wijst er ook op dat dennenwouden vervangen werden door populierenbossen, een boomsoort die vaak vrijgemaakte ruimten inneemt.”
Volgens de studie zou de impact het Jonge Dryas veroorzaakt hebben, de plotse koude periode die op de ijstijd volgde. Maar ook het verbranden van biomassa, het verdwijnen van een groot aantal grotere dieren op het einde van het pleistoceen en een terugval in de mensenpopulatie. Zij die de vreselijke inslagen overleefden, waren trouwens nog niet veilig.
Ozonlaag
“Onze berekeningen doen vermoeden dat de inslagen de ozonlaag fel verzwakten, waardoor onder meer een toename van huidkankers en andere gezondheidsproblemen ontstaan zullen zijn. Onze studie is nog altijd een hypothese, maar de gegevens die we verzamelden kunnen eigenlijk alleen maar verklaard worden door een zware kosmische inslag”, klinkt het nog.
WETENSCHAPEen nieuwe onderzoeksmethode heeft een gigantische Mayastad aan het licht gebracht. Eeuwenlang zaten de bouwwerken verborgen onder de Guatemalteekse jungle. “Dit is de grootste archeologische vondst in honderd jaar”, jubelen de onderzoekers. De ontdekking plaatst alles wat we al wisten over de Maya’s in een nieuw perspectief.
Het einde van de Maya-beschaving is nog steeds een mysterie. Maar deze gigantische vondst zou het raadsel mee kunnen helpen ontrafelen.
De archeologen hebben 2.000 vierkante kilometer van de jungle in Guatemala, meer bepaald in de regio Peten - vanuit de lucht gescand. Daarvoor hebben ze gebruik gemaakt van de zogenoemde LiDAR-technologie (light detection and ranging) die toelaat om door het dichte bladerdak van de weelderige jungle te kijken.
Zo is er een verborgen netwerk van huizen, piramides, wegen, irrigatiekanalen en terrassen aan het licht gekomen. In totaal zou het om meer dan 60.000 tot nog toe onbekende bouwwerken gaan.
Wild Blue MediaOp deze afbeelding zijn de onbekende structuren te zien.
Hieruit concluderen de onderzoekers dat het Maya-rijk uiteindelijk veel omvangrijker was dan men altijd heeft aangenomen. Het zou zich zelfs kunnen meten met het Oude Egypte en China.
Ook het bevolkingsaantal zou veel te laag zijn geschat. Men gaat nu uit van mogelijk vijftien miljoen inwoners terwijl eerdere ramingen het hielden op een bevolking van maximaal vijf miljoen. Een wereld van verschil.
Bovendien blijkt nu dat veel mensen woonden in laaggelegen moerasachtige gebieden die als onbewoonbaar werden geacht. “De Maya-beschaving heeft letterlijk bergen verzet”, concludeert archeoloog Marcello Canuto.
Wild Blue MediaDe vondst is gigantisch en heeft onderzoekers verbaasd
Volgens wetenschapper Tom Garrison is deze vondst de belangrijkste in ruim honderd jaar, alleszins wat betreft de Maya’s. Bovendien moeten de archeologen nog een gebied van 20.000 vierkante kilometer doorzoeken. Francisco Estrada-Belli van het National Geographic Explorer-programma vermoedt dat er “nog honderden verborgen steden zullen gevonden worden”.
“Het is een revolutie”, besluit Estrada-Belli. “We zullen nog honderd jaar nodig hebben om te begrijpen wat we hier allemaal zien.”
Wild Blue MediaOnderzoeker Tom Garrison
De reportage van National Geographic over deze spectaculaire vondst en de daarmee samenhangende nieuwe bevindingen, ‘Lost Treasures of the Maya Snake Kings’, gaat op 6 maart in première.
WETENSCHAP Dat de magnetische polen op aarde van positie zouden wisselen, lijkt op zich straf. Toch gebeurde dat al vaker en zál het ook blijven gebeuren. Er zijn aanwijzingen dat we nu weer in zo’n lange overgangsperiode zitten. Op zich geen ramp - sorry, aanhangers van doemscenario’s - maar toch kan zo’n switch mogelijk chaotische gevolgen hebben, als licht, gsm’s en computers zouden uitvallen.
De omkering van het aardmagnetisch veld betekent op dit moment dat de naald van een kompas niet langer naar het noorden zou wijzen maar naar het zuiden. Niet ongewoon: pas sinds zo’n 780.000 jaar bevindt de magnetische zuidpool zich op de geografische noordpool, wat dus daarvóór niet het geval was.
Zo’n switch gebeurt heel langzaam en kan zelfs duizenden jaren duren. Volgens experts zitten we er mogelijk op dit moment in. Dat zien ze onder meer aan het aardmagnetisch veld dat de laatste 200 jaar met 15 procent afgezwakt is. Een wetenschappelijk rapport op de site Undark waarschuwt ervoor dat de bescherming die het aardmagnetisch veld normaal biedt tegen allerhande schadelijke zonne- en kosmische straling, door die verzwakking vermindert en dat zo meer van die “onzichtbare krachten die levende wezens schade kunnen toebrengen of doden” onze aarde kunnen bereiken.
Satellietsystemen die de elektrische en elektronische netwerken op de aarde regelen kunnen verstoord geraken en zo licht, computers en gsm’s doen uitgaan. Zelfs het doorspelen van de wc wordt dan problematisch, beweert het verslag, dat Daniel Baker aanhaalt, directeur van het Laboratory for Atmospheric and Space Physics aan de University of Colorado. Hij vreest ook dat “delen van de planeet onbewoonbaar worden tijdens de omwisseling”.
EPA
Doorheen de geschiedenis van onze planeet keerden de magnetische polen elke 200.000 à 300.000 jaar om. Omdat de laatste magnetische ompoling dateert van 780.000 jaar geleden, zijn we al even ‘overtijd’. Soms mislukt zo’n poging tot poolshift overigens. Die laatste keer was 40.000 jaar geleden.
De magnetische ompoling is een van die klassieke fenomenen die in bepaalde middens aangezien worden als het inluiden van het einde der tijden. Maar daar zijn helemaal geen wetenschappelijke aanwijzingen, laat staan bewijzen, voor. Het enige dat vaststaat, is dat na de omkering je kompas het noorden op Antarctica zal situeren en het zuiden ergens in de buurt van Canada. En ook dat vogels, zalmen en zeeschildpadden, die gebruik maken van het magnetisch veld om zich te oriënteren, zich zullen moeten aanpassen.
Een van de beste redenen om aan te nemen dat het magnetisch veld, dat dus wel kan verzwakken, niet helemáál zal verdwijnen, komt van de NASA: omdat het in het verleden ook nog nooit gebeurd is.
WETENSCHAPCuriosity, de Mars-verkenner van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA, heeft na maanden klimmen eindelijk de flanken bereikt van de bergkam Vera Rubin. Daar maakte de verkenner zestien foto’s die samen een prachtig panorama van de Gale-krater vormen, waar Curiosity in 2012 landde. Het is de eerste keer ooit dat er zo’n groot overzichtsbeeld vanop de planeet werd gemaakt.
De Mars-verkenner heeft sinds de landing meer dan vijf jaar geleden in totaal 18 kilometer afgelegd, en pas nu, na een maandenlange klimtocht, kon het staaltje toptechnologie even terugkijken op zijn tocht en prachtige foto’s maken van het dal waarin het geland is. Het resultaat vormt een van de mooiste panoramabeelden ooit van de rode planeet. Een hogeresolutiebeeld kan je hier downloaden.
Curiosity schoot de beelden al op 25 oktober vorig jaar, vanop een hoogte van 327 meter. Pas deze week liepen ze echter bij de ruimtevaartorganisatie binnen, nadat de Maven-satelliet erin geslaagd was een recordhoeveelheid data in één keer door te sturen. NASA plakte de zestien beelden aan elkaar en veranderde de witbalans, zodat de kleuren overeen zouden komen met daglicht op aarde.
NASA/JPL-Caltech/MSSSEen detail van het panorama. Curiosity landde in 2012 op de Bradbury landingsplaats, en legde sindsdien een tocht van 18 kilometer af, hier deels weergegeven met een grijze lijn.
154 kilometer breed
Op de beelden is goed te zien hoe groot het dal is van de krater waarin Curiousity landde. In totaal is de Gale-krater 154 kilometer breed. De afstand vanop de bergflank waar de foto’s zijn genomen tot aan de tegenoverliggende bergen is ongeveer 30 kilometer. NASA toonde zich bijzonder verheugd over de beelden. “Hoewel Curiousity al vijf jaar aan het klimmen is, is het de eerste keer dat we konden terugkijken en een volledig beeld te zien kregen van de missie die achter ons ligt”, aldus projectleider Ashwin Vasavada. “Vanop ons terras op de Vera Rubin-bergkam toont de bodem van de krater zich in al zijn glorie tot aan de spectaculaire bergkam die de noordelijke rand vormt van de Gale-krater.”
Curiousity bereidt zich nu voor op nieuwe boorwerkzaamheden in de ondergrond, waarna de stalen in de verkenner zelf geanalyseerd zullen worden. Het is al meer dan een jaar geleden dat de verkenner nog nieuwe boorstalen heeft genomen.
ESA/DLR/FU Berlin/NASA/JPL-CaltechNASA maakte ook dit beeld van bovenaf. De ster is waar Curiosity in 2012 landde, en de zwarte lijn het pad dat de verkenner sindsdien aflegde.
REUTERSCuriosity maakte vorige week nog dit zelfportret vanop de bergkam waar hij zich momenteel bevindt. Links in beeld is de krater die op de panoramafoto te zien is.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
30-01-2018
Eindelijk onthult Elon Musk wanneer ’s werelds krachtigste draagraket voor het eerst de ruimte ingaat - HLN.be
Eindelijk onthult Elon Musk wanneer ’s werelds krachtigste draagraket voor het eerst de ruimte ingaat - HLN.be
Twitter Elon MuskDe Falcon Heavy in haar lanceerplatform.
WETENSCHAP & PLANEETWat is er al veel over geschreven en gezegd, over de superraket van SpaceX. De motoren van de Falcon Heavy werden vorige week al even getest, maar het blijft wachten op de lancering. Elon Musk brengt nu eindelijk duidelijkheid. ’s Werelds krachtigste raket wordt op 6 februari de ruimte ingejaagd - met aan boord zijn rode Tesla.
SpaceX en Elon Musk zitten al jaren op hete kolen, maar op 6 februari is het - eindelijk - zover: de eerste lancering van de Falcon Heavy. Het ruimtetuig had eigenlijk al zijn eerste testvluchten in 2013 en 2014 moeten ondergaan, maar die werden altijd uitgesteld. Ook in november vorig jaar bleef het krachtige broertje van de Falcon 9 aan de grond. De lancering zou vervolgens “ergens in januari” plaatsvinden, maar dat wordt nu dus februari.
Een behoorlijke vertraging dus, omdat SpaceX zich een beetje verslikt had in de ontwikkeling van de nieuwste raket. Liefst 27 motoren moeten tegelijkertijd ontbranden en dat blijkt een huzarenwerkje. Al komen we intussen een stapje dichter. Vorige week nog werden de motoren getest, mét succes. “De raket staat er nog”, klonk het daarna grappend bij Musk.
Wat de Heavy nu zo speciaal maakt? SpaceX heeft eerder al met zijn Falcon 9 de commerciële lanceermarkt op zijn kop gezet. Zijn sterkere broertje doet meer en wil de komende twee jaar ruimtetoeristen naar de maan en Mars laten vliegen. De nieuwste uitvinding kan bijgevolg meer gewicht de ruimte insturen door de twee extra stuwmotoren. En dat maakt het ook mogelijk grote, commerciële satellieten mee te sturen. De Falcon Heavy wordt zo de krachtigste raket sinds de maanraket Saturn V, die sinds 1973 niet meer heeft gevlogen. En heeft meer dan tweemaal de vrachtcapaciteit van de krachtigste raket op de huidige markt (voor de specialisten: de Delta IV Heavy, goed voor 28,8 ton). Volgens SpaceX kan hun tuig 63.800 kilo in een baan rond de Aarde tillen. Op een reis naar Mars zou dat 16.800 kilo zijn.
Met glas champagne
De lancering zal plaatsvinden op het Apollo 39A lanceerplatform op het Kennedy Space Center in Florida. Van dit historische platform werd ook Neil Armstrong naar de maan gestuurd.
Om alles extra feestelijk te maken, stuurt Musk zijn eigen rode Tesla Roadster uit 2009 mee die dan “zeker een miljard jaar” zal kunnen rondzweven in de ruimte. NASA heeft intussen ook tickets verkocht om het evenement ‘live’ te kunnen bijwonen, met glaasje champagne en bijpassende bril, voor het luttele bedrag van 158 euro.
EPADe Rode Tesla Roadster aan boord van de Falcon Heavy.
apSelfie van Scott Kelly uit het ruimtestation uit 2015.
WETENSCHAPBijna een jaar verbleef Scott Kelly in het ruimtestation ISS, terwijl zijn tweelingbroer achterbleef. Allemaal om te kijken wat het met een mens doet, een verblijf in de ruimte.
Je bent bijna een jaar van huis, twee bevoorradingsschepen exploderen, je schoonzus wordt neergeschoten, en je bent vooral vaak de wc aan het repareren. Voor ex-astronaut Scott Kelly (53) was het recordverblijf aan boord van ruimtestation ISS – van 27 maart 2015 tot 1 maart 2016 – toch een ervaring die alle verwachtingen te boven ging. “Toen ik 18 was, raakte ik gegrepen door het boek The right stuff van Tom Wolfe”, vertelt Kelly. “Vanaf dat moment wist ik dat ik astronaut wilde worden.” Net als zijn tweelingbroer Mark, ook astronaut, maakte Kelly vier ruimtevluchten. In totaal verbleef hij 520 dagen in de ruimte – het Amerikaanse record.
Aan het eind van zijn Europese promotietour voor zijn boek Een jaar in de ruimte- een combinatie van biografie en avonturenroman – is Kelly een dag op bezoek in het Nederlandse Space Expo in Noordwijk. “Wij inspireren een nieuwe generatie. Als we nooit op ontdekkingstocht waren gegaan, leefden we nu nog in de jungle.”
Photo NewsScott Kelly.
De Engelse titel van uw boek luidt Endurance, naar het schip van poolreiziger Ernest Shackleton. Maar een ruimtereis is toch veel minder gevaarlijk en avontuurlijk?
“Dat ligt er maar aan hoe je het bekijkt. Shackleton is mijn held. Maar zijn bemanning heeft alle tegenslagen overleefd. Dat kun je van de ruimtevaart niet zeggen. Bij de marine en bij NASA heb ik veel vrienden en collega’s verloren. Drie van de zeven slachtoffers van de ramp met de spaceshuttle Columbia in 2003 waren klasgenoten van me. Zelf ben je je natuurlijk ook altijd van die risico’s bewust. Maar inderdaad: aan boord ben ik nooit bang geweest, zelfs niet toen de bevoorrading even leek te stagneren. Je weet dat je in geval van nood altijd binnen een dag weer op de grond bent.”
Aan boord ben ik nooit bang geweest, zelfs niet toen de bevoorrading even leek te stagneren
Scott Kelly
Senator Gabrielle Giffords, de vrouw van uw broer Mark, werd in januari 2011 in Arizona neergeschoten, tijdens uw eerste ISS-missie. Wat zou er gebeurd zijn als Mark op dat moment in de ruimte was?
“Niets. Te kostbaar. Een ruimtemissie wordt alleen afgebroken bij een technische of medische calamiteit aan boord. Allemaal part of the deal. Je weet van tevoren dat je in een situatie terecht kunt komen waarin je geen afscheid kan nemen van geliefden. Gelukkig heeft Gabby het overleefd, maar het was wel een periode met zeer veel stress, vooral omdat je niet echt bij elkaar kunt zijn. Ook in die zin vergt een lange ruimtereis wel wat endurance – uithoudingsvermogen. Niet alleen van de astronaut, maar ook van partner en kinderen op aarde.”
APVoormalig Amerikaans president Barack Obama omhelst Mark Scott, tweelingsbroer van Scott en man van Senator Gabrielle Giffords die neergeschoten werd.
NASA’s ‘Twin Study’ behelsde onderzoek naar de invloed van langdurige gewichtloosheid door uw medische gegevens continu te vergelijken met die van uw tweelingbroer. Wat is daar uitgekomen?
“Dat ik knapper en slimmer ben dan Mark, haha. Maar serieus: het zal nog een paar jaar duren voordat alle resultaten bekend zijn. Wel werd ontdekt dat mijn telomeren, de uiteinden van chromosomen, tijdens de ruimtevlucht langer waren dan daarvoor en daarna. Precies andersom dan verwacht: telomeren worden korter naarmate je lichaam slijt. Interessant allemaal, maar ik verwacht niet dat dit soort onderzoek ooit invloed zal hebben op het bemanderuimtevaartprogramma. Ruimtevaart doe je niet omdat het makkelijk is, maar omdat het moeilijk is. Als het gemakkelijk zou zijn om de ruimte in te gaan, had ik er nooit voor gekozen.”
Astronauten die de aarde vanuit de ruimte zien, ervaren het overview effect: relativering van het menselijk handelen, gekoppeld aan een indringend besef van de kwetsbaarheid van de aarde. Is het moeilijk om dat gevoel vast te houden als je alweer bijna twee jaar terug bent?
“Helemaal niet. Onverschilligheid ten aanzien van klimaatverandering gaat me aan het hart, evenals tegenover oorlogs- en vluchtelingenproblematiek. Ik hoop dat ik kan helpen om die kwesties op de agenda te houden. Ik heb wel even overwogen om de politiek in te gaan, maar in het huidige Amerika bereik je daar alleen iets als je extremistische ideeën hebt of een aartsleugenaar bent.”
Hoe hoopt u dat het ruimtestation ISS over pakweg 50 jaar herinnerd zal worden?
“Misschien niet vanwege het wetenschappelijk onderzoek dat er is uitgevoerd, maar wel als de eerste permanent bewoonde buitenpost van de mensheid in de ruimte. ”Sinds november 2000, toen de eerste bemanning in het ruimtestation arriveerde, is er nooit meer een moment geweest dat alle mensen zich op aarde bevonden. Wat mij betreft zal zo’n moment er ook nooit meer komen. Als we het ISS in 2025 verlaten, hoop en verwacht ik dat er andere permanent bewoonde bestemmingen zijn – een ander ruimtestation of een maanbasis.”
‘Ooit gaan er mensen naar Mars. Niet omdat de aarde onleefbaar wordt of zo – dat is een slecht argument’
Scott Kelly
En wanneer komt nou eindelijk die one small step op Mars?
“Door de steeds wisselende regeringen valt het voor NASA niet mee om een langetermijnstrategie te ontwikkelen. Maar ooit gaan er mensen naar Mars. Niet omdat de aarde onleefbaar wordt of zo – dat is een slecht argument. Maar wel omdat we als mensheid precies die dingen willen doen die het allermoeilijkst zijn. Of ik een tip heb voor de eerste mensen die zo’n maandenlange reis gaan maken? Doe kalm aan en wees geduldig. Zorg dat je een plan hebt en houd daaraan vast. En bedenk: beter is meestal de vijand van goed genoeg.”
NASAScott Kelly (r.) naast zijn tweelingsbroer Mark Kelly (l.).
Beinecke Manuscript GalleryEen pagina uit het Voynich Manuscript
WETENSCHAP & PLANEET Al eeuwenlang breken wetenschappers zich het hoofd over het Voynich Manuscript. De vreemde tekst dateert uit de 15e eeuw, maar veel meer is er niet over bekend. Niemand weet in welke taal het geschreven is, laat staan wat er precies instaat. Tot nu, want aan de universiteit van Alberta menen ze de code gekraakt te hebben met wat hulp van artificiële intelligentie.
Het Voynich Manuscript werd in 1912 ontdekt en vernoemd naar de Poolse boekhandelaar Wilfrid Voynich. Die kocht de tekst naar eigen zeggen tijdens een uitverkoop van de Collegio Romano in Italië. Het boek van 240 pagina’s verbaast sindsdien de wetenschappelijke wereld. Het staat vol handgeschreven tekst en lijkt een beetje op een encyclopedie, maar de precieze betekenis ervan blijft onduidelijk en ook de precieze afkomst is niet bekend. Zelfs het Bletchley Park Team, dat tijdens WOII de Enigma-code van de Nazi’s wist te ontcijferen, kreeg er kop noch staart aan.
Er zijn natuurlijk wel enkele theorieën over wie het manuscript precies geschreven heeft. De vele tekeningen van - voor zover bekend - onbestaande planten wijzen volgens complottheoretici op buitenaardse auteurs. Anderen geloven dan weer dat het een vervalsing is van Voynich en dat die het zelf geschreven heeft op eeuwenoud papier. Ten slotte bestaat er ook een theorie die de tekst toeschrijft aan Edward Kelley, een beruchte fraudeur uit de 16e eeuw. Die zou het gefabriceerd hebben en voor veel geld verkocht hebben aan keizer Rudolf II van het Heilige Roomse Rijk. Hoe dan ook, voor veel mensen bestaat het manuscript uit klinkklare onzin.
TwitterVoynich Manuscript
Hebreeuwse code
Maar volgens professor Greg Kondrak van de universiteit van Alberta heeft de tekst wel degelijk betekenis. Zijn team van computeranalisten ontwikkelde een universele vertalingssoftware en liet die los op het Voynich Manuscript. Het programma bepaalde dat het meer dan waarschijnlijk om Hebreeuws gaat: 80 procent van de woorden blijkt uit die taal afkomstig.”Dat is al erg verrassend”, aldus Kondrak. “En dit is pas de eerste stap, want nu moeten we nog uitvogelen hoe we het moeten ontcijferen.” De tekst is immers gecodeerd met behulp van alfagrama, wat betekent dat klinkers werden weggelaten en de medeklinkers door elkaar werden gehusseld.
Kondrak en zijn team werken nu aan een algoritme die de hele tekst moet vertalen. Ze wisten alvast de eerste zin te ontcijferen: ‘Ze heeft aanbevelingen gedaan aan de priester, de man van het huis en aan mij en mijn mensen.’ Er werden ook al woorden zoals ‘boer’, ‘licht’ en ‘lucht’ gevonden. Toegegeven, het is een erg vreemde manier om een manuscript te beginnen, maar de wetenschappers zijn ervan overtuigd dat ze op het juiste spoor zitten. “Het is een zin met grammatica én een betekenis. Dat heeft nog nooit iemand eruit kunnen halen.”
De prof wil nu ook andere experts betrekken bij het vertaalproces. “Een geschiedkundige die gespecialiseerd is in dat tijdperk en een goede kennis heeft van Hebreeuws zou heel wat kunnen doen met ons resultaat.”
WETENSCHAP & PLANEETWetenschappers hebben de tijd op de symbolische ‘Doemdagklok’ met 30 seconden vooruit gezet, naar 23:58 uur. Daarmee zijn we volgens hen amper nog twee symbolische minuten verwijderd van “het einde van de wereld”.
De klok, die in gebruik is sinds 1947, is een metafoor die aangeeft hoe dicht we staan bij de vernietiging van de aarde. Een groep wetenschappers en nucleaire experts die zich gezamenlijk het ‘Bulletin of the Atomic Scientists’ noemen, komen op regelmatige basis samen om de tijd op de Doemdagklok te bespreken.
“Met grote bezorgdheid passen we de Doemdagklok vanaf vandaag aan,” zegt Rachel Bronson, voorzitter en CEO van het Bulletin: “Het is nu twee minuten voor middernacht”.
EPALawrence Krauss en Robert Rosner maken deel uit van het Bulletin of the Atomic Scientists.
De Doemdagklok staat even dicht bij middernacht als in 1953, toen de vrees om de Koude Oorlog mogelijk op haar hoogtepunt was.
Lawrence Krauss en Robert Rosner
Nucleaire en klimaatbedreigingen
De organisatie doet de nieuwe aanpassing omdat “president Trump en andere wereldleiders er niet in slagen om de op de loer liggende bedreigingen van een nucleaire oorlog en de klimaatverandering aan te pakken,” luidt het.
“De wereld is nu niet alleen gevaarlijker dan een jaar geleden: het is van Wereldoorlog II geleden dat de situatie nog zo dreigend was,” schrijven Lawrence M. Krauss en Robert Rosner, twee medewerkers van het Bulletin in The Washington Post. “De Doemdagklok staat in feite even dicht bij middernacht als in 1953, toen de vrees om de Koude Oorlog mogelijk op haar hoogtepunt was.”
De oplopende spanningen tussen de VS en Noord-Korea dragen volgens de wetenschappers bij tot de aanpassing van de Doemdagklok. “Zeggen dat de nucleaire toestand van de wereld schrijnend is, is een onderschatting van het gevaar en de hoogdringendheid,” zeggen Kraus en Rosner.
EPA
Nog slechter dan een jaar geleden
Vorig jaar stelden de wetenschappers de klok nog met een halve minuut bij, van 23:57 naar 23:57:30. “De waarschijnlijkheid van een globale catastrofe is erg hoog en de acties die nodig zijn om de risico’s op een ramp te verkleinen moeten erg dringend genomen worden,” stelde het Bulletin toen.
De eerste keer dat de Doemdagklok werd bijgesteld na haar ingebruikname in 1947, was twee jaar later, nadat de Sovjet-Unie met succes haar eerste atoombom testte. Toen schoof de wijzer van de klok van 23:53 uur naar 23:57 uur.
Het gebeurde nog maar één keer dat het alarmpeil even hoog stond als vandaag: in 1953 gaf de klok aan dat het twee voor twaalf was nadat zowel de VS als de Sovjet-Unie succesvolle proeven met kernbommen hielden binnen een tijdsspanne van amper zes maanden.
In 1991 leek de wereld er het best voor te staan, toen stond de wijzer op 17 minuten voor middernacht.
Nooit eerder heeft het Bulletin beslist om de klok vooruit te zetten voornamelijk omwille van de stellingen van slechts één persoon. Maar wanneer die persoon de nieuwe president is van de Verenigde Staten, dan doen zijn woorden ertoe.
Bulletin of the Atomic Scientists
Verkiezing van Trump
“Telkens wanneer de klok wordt aangepast, beantwoorden we twee vragen,” zei Rachel Bronson vorig jaar in een interview: “Is de wereld veiliger? Of loopt ze een groter risico dan een jaar geleden? En is het veiliger of een groter risico dan ooit eerder in de geschiedenis van de klok?”
Met de aanpassing vragen de wetenschappers aandacht voor wereldwijde crises die volgens hen het bestaan van de mensheid in gevaar brengen. Daarbij richten de wetenschappers de aandacht op de beschikbaarheid van kernwapens en de bereidheid van de wereld om ze te gebruiken. De laatste jaren brengen ze ook de dreigende klimaatverandering mee in rekening.
De organisatie haalde vorig jaar ook de verkiezing van Donald Trump aan als een belangrijke factor, “omdat hij beloofd heeft de vooruiting op beide fronten (kernwapens en klimaatverandering, red.) te verhinderen,” schreven twee leden van het Bulletin vorig jaar. “Nooit eerder heeft het Bulletin beslist om de klok vooruit te zetten voornamelijk omwille van de stellingen van slechts één persoon. Maar wanneer die persoon de nieuwe president is van de Verenigde Staten, dan doen zijn woorden ertoe.”
Het is nu de tijd voor wereldburgers om dringende maatregelen te eisen. Het is tijd om de Doemdagklok terug te draaien.
Bulletin of the Atomic Scientists
Symbolisch
Het Bulletin beklemtoont dat de klok symbolisch is en enkel dient als “dringende waarschuwing voor globaal gevaar”.
“We hopen dat de bijstelling van deze klok geïnterpreteerd zal worden zoals ze bedoeld is: als een dringende waarschuwing voor globaal gevaar. De tijd voor wereldleiders om het op de loer liggende nucleaire gevaar en de voortdurende opmars van de klimaatverandering aan te pakken, is al lang voorbij. Het is nu de tijd voor wereldburgers om dringende maatregelen te eisen. Het is tijd om de Doemdagklok terug te draaien,” stellen ze.
Rocket LabDe discobol die de sterrenhemel sinds vorige week helderder maakt
WETENSCHAP & PLANEETWie vorige nacht even tijd nam om naar de sterrenhemel te kijken, zal opgemerkt hebben dat er een nieuwe, heldere ster waar te nemen is. De ster werd vorige zaterdag de ruimte ingestuurd door het particuliere ruimtevaartbedrijf Rocket Lab en is momenteel het helderste object aan de hemel. De lancering van de ster lokt kritiek uit bij astronomen van over de hele wereld en blijft niet zonder gevolgen.
Het nieuwe ruimtevaartbedrijf Rocket Lab breidde onze sterrenhemel vorige vrijdag een beetje uit. De start-up lanceerde toen in alle stilte een raket in een baan rond de aarde. Dat deed het vanop een schapenboerderij op het schiereiland Mahia in Nieuw-Zeeland.
De lancering zorgde voor veel gejubel en trots in Nieuw-Zeeland. Peter Black, oprichter en CEO van het opkomende Rocket Lab, sprak van een bijna ongeëvenaarde stap in de commerciële verkenning van de ruimte.
Discobal
Wat er zo spectaculair is aan de raket, is dat ze naast de klassieke conventionele raketten ook de ‘Humanity Star’ draagt. Die nagemaakte ster bestaat uit een drie meter brede bol en is gemaakt van koolstofvezel. Verder is ze uitgerust met 65 sterk reflecterende panelen en draagt ze daardoor de bijnaam ‘discobal’.
Volgens het bedrijf zal de bol de stralen van de zon naar de aarde weerspiegelen en een knipperlicht creëren dat overal ter wereld zichtbaar is. Er wordt zelfs verwacht dat hijvoor negen maanden lang het helderste object aan de sterrenhemel zal zijn en pas zijn helderheid zal verliezen wanneer hij opnieuw de aardse atmosfeer bereikt.
Volgens Rocket Lab moet de ster een herinnering zijn aan onze kwetsbare plek in het universum. Black voegt daar aan toe dat de bol harmonie en een gedeelde ervaring voor iedereen op de wereld zal creëren.
Lichtvervuiling
Toch blijkt de functie van de spectaculaire uitvinding niet geheel rozengeur en maneschijn. Omdat het hun onderzoek belemmert, vormt lichtvervuiling nu al een enorm probleem voor astronomen. De introductie van een glinsterende discobal in de ruimte wordt dan ook niet overal toegejuicht.
Over de hele wereld uiten astronomen zich op zowel gefundeerde als minder diplomatieke manieren over de Humanity Star. Zo vertelde professor Richard Easter aan The Guardian dat Rocket Lab onbedoeld zijn beroep bijzonder zwaar getroffen heeft en ook zijn collega’s winden er op Twitter geen doekjes om.
Wat er nu gaat gebeuren met de lichtgevende discobal in de ruimte en of hij al dan niet verwijderd zal worden, is nog niet duidelijk. Voor wie de bol nog zou willen waarnemen kan op een online map steeds contoleren waar de bol zich precies bevindt en in welke richting moet worden gekeken om hem goed waar te nemen.
DIERENChinese wetenschappers zijn er voor het eerst in geslaagd apen te klonen uit een niet-embryonale cel. Ze gebruikten dezelfde techniek als waarmee twee decennia geleden het schaap Dolly ter wereld kwam. Het zou de deur kunnen openen naar het klonen van mensen.
De wetenschappers creëerden twee identieke langstaart makaken, Zhong Zhong en Hua Hua, die acht en zes weken geleden ter wereld kwamen in een wetenschappelijk instituut voor neurologie in Shanghai. De apen werden geboren via therapeutisch klonen, waarbij de celkern uit een eicel wordt gehaald en vervangen door de celkern van een ander dier. De wetenschappers denken dat zij hiermee belangrijk werk hebben geleverd voor medisch onderzoek.
APDe aapjes Zhong Zhong en Hua Hua werden gekloond met dezelfde techniek als waarmee het schaap Dolly ter wereld kwam.
Sinds de geboorte van het schaap Dolly in 19996 in Schotland hebben wetenschappers meer dan 20 andere soorten gekloond, zoals koeien, varkens en honden. Primaten bleken echter moeilijker te klonen dan andere zoogdieren. Toch zijn de aapjes niet de eerste die gekloond werden. Het is wel voor het eerst dat dat gebeurt uit een niet-embryonale cel.
De aanpak zou de deur kunnen openzetten naar het klonen van mensen. Voorlopig zijn er echter geen plannen in die richting. “Er zijn nu geen hindernissen meer voor het klonen van primaatsoorten, en dus komt het klonen van mensen wat dichter bij de realiteit. Maar we hebben absoluut niet die intentie. De maatschappij zal ook niet toestaan dat dit werk wordt uitgebreid naar mensen”, aldus de supervisor van het project, Muming Poo.
AFPMuming Poo, een van de leidende wetenschappers.
WETENSCHAPDe rotsen van het dorpje Georgetown in het noorden van Australië maakten ooit geologisch deel uit van West-Laurentia, zeg maar het huidige Canada. Dat blijkt uit een onderzoek van de Curtin University in Perth. De afsplitsing tussen de twee kwam er bijna 1,7 miljard jaar geleden. Anders gezegd: Georgetown zit eigenlijk op een 1,7 miljard jaar oud stuk van Noord-Amerika.
Twee miljard jaar geleden bestond er een gigantisch supercontinent, Columbia. Simpel gezegd hing de landmassa van de hele wereld toen nog aan elkaar. Daarna dreven verscheidene continenten, zoals Laurentia, uit elkaar. Laurentia is de geologische kern van het Noord-Amerikaanse continent. Laurentia reisde zowat de hele wereld af en weekte zich los van verschillende continenten om zich uiteindelijk definitief te vestigen op de plaats van wat nu Noord-Amerika is. Op haar traject liet ze segmenten achter in het noorden van Australië.
Restanten ervan zijn nu ook gevonden in Georgetown in Noord-Queensland, een dorpje met amper 250 inwoners, zo’n 400 km ten westen van Cairns. De onderzochte gesteenten vertonen geen gelijkenissen met ander gesteente in Australië maar wel met die in Laurentia uit het eon Proterozoïcum, nu Canada.
Curtin UniversityAdam Nordsvan aan het werk in Georgetown.
Volgens de wetenschappers groeide er 1,66 miljard jaar geleden een kloof tussen de getuigenheuvel Georgetown en Laurentia. In die periode was supercontinent Columbia al aan het verbrokkelen. Een stuk van Laurentia volgde de grotere massa niet en bleef achter om later te botsen met Georgetown.
“Ons onderzoek toont aan dat ongeveer 1,7 miljard jaar geleden Georgetown-gesteenten in een ondiepe zee werden afgezet toen de streek deel uitmaakte van Noord-Amerika”, zegt Adam Nordsvan van de Curtin University. “Georgetown brak vervolgens af van Noord-Amerika en botste ongeveer 100 miljoen jaar later met de regio Mount Isa in het noorden van Australië.” Nordsvan legt uit dat de getuigenheuvel van Georgetown een soort van “continentale strook” is, een “stuk continentale korst, losgetrokken van een kraton”, in dit geval Laurentia. Een modern voorbeeld daarvan is Nieuw-Zeeland.
Curtin UniversityZo'n 1,7 miljard jaar geleden werd sedimentair gesteente van Georgetown gedeponeerd voor de Noord-Amerikaanse kust.
WETENSCHAP & PLANEET11.000 meter onder de zeespiegel: daar ligt de diepste plek ter wereld. Chinese wetenschappers bouwen momenteel aan een onbemande duikboot die ons naar de bodem van de Marianentrog moet brengen en ons tegen 2020 een glimp moet geven van wat daar te zien is.
De trog heeft de vorm van een halve maan en ligt ten oosten van de Filipijnen. Hij is ongeveer 2.500 kilometer lang en gemiddeld 70 kilometer breed. De druk op de bodem is meer dan 1.000 keer zo hoog als de druk aan de oppervlakte van het water. Niet evident dus om er te geraken. (lees hieronder verder)
Chinese wetenschappers van de Jiaotong-universiteit in Shanghai hopen met een nieuwe onbemande duikboot dieper te komen dan iemand ooit is gelukt. Het vaartuig kan tot op 11.000 meter en daar zou ook het diepste punt van de oceaan te vinden moeten zijn: in de Challengerdiepte, een van de plaatsen op aarde waar we nog het minste over weten. Het is onderdeel van een diepzeeprogramma dat van China een maritieme wereldspeler moet maken.
De duikboot moet tegen 2020 klaar zijn. “Hij moet in staat zijn om precieze meetgegevens door te geven en obstakels te vermijden”, aldus professor Ge Tong, die het project leidt. “Alles wat hij ziet, ruikt en voelt, moet hij kunnen omzetten in data en kilometers naar boven doorseinen.”
Duikboot
Het is niet de eerste duikboot die Tong maakt voor de Chinese overheid sinds het diepzeeprogramma in 2011 van start ging. Het diepste punt waarop China al raakte is 10.767 meter (in 2016). Het diepste punt waar een bemande duikboot uit China al raakte is 7.000 meter. (lees hieronder verder)
RVDe bemande duikboot Jiaolong.
Hoewel er al bijna 1.000 mensen op de top van de Mount Everest geraakten – het hoogste punt ter wereld – raakten nog maar enkelen in de buurt van het diepste punt. De Amerikaanse legerluitenant Don Walsh en zijn Zwitserse collega Jacques Piccard raakten op 10.790 meter in 1960. Veel zagen ze echter niet door opdwarrelend zand op de zeebodem, alleen enkele scholen bot en garnalen. En de Canadese regisseur James Cameron bereikte 10.898 meter diepte op een solo-expeditie in 2012.
Onderzoekers
Het diepterecord staat momenteel op naam van een Japanse onbemande diepzeesonde, die in 1995 tot een diepte van 10.911 meter daalde. Japan is overigens bezig met de bouw van een bemande duikboot die 12.000 meter diepte kan halen, maar die zou pas over een tiental jaar klaar zijn. De zes onderzoekers die aan boord zouden kunnen gaan, zouden de zeebodem diepgaand kunnen onderzoeken.
WETENSCHAPDat robots dra de job van mensen zullen inpalmen geldt alvast niet in het geval van ShopBot Fabio. De Schotse supermarktketen Margiotta zette Fabio in om klanten wegwijs te maken in de winkel. Maar al snel bleek dat Fabio de mensen niet voldoende begreep en zelfs wegjaagde. De robot werd ontslagen en was aangeslagen: “Zijn jullie nu boos?”
Fabio was onderdeel van een experiment van de Heriot-Watt University voor de BBC-reeksSix Robots & US. De ShopBot werd geprogrammeerd om klanten met vragen te helpen. Zo kende hij de plaats van honderden producten in het grote Margiottafiliaal in Edinburgh.
Aanvankelijk kon Fabio de klanten charmeren met knuffels, high fives en grapjes. Maar de liefde bleef niet duren. Wie naar bier vroeg, kreeg als antwoord: “In de gang met alcohol”. Wie niet wist waar de kaas lag, moest het stellen met: “In de frigo”. Door achtergrondgeluiden begreep Fabio de mensen ook niet altijd goed.
De supermarkt verbande Fabio naar een rayon waar hij enkel nog gerookt varkensvlees mocht laten proeven aan de klanten. Daar viel hij mensen lastig die hem net probeerden te ontwijken. Hij kon in een kwartier tijd ook maar amper twee klanten overtuigen om te proeven, terwijl zijn menselijke collega er twaalf kon verleiden.
Luisa Margiotta van de gelijknamige keten, die naar eigen zeggen altijd openstaat voor vernieuwing, zag dat het ditmaal niet werkte. “Spijtig genoeg deed Fabio het minder goed dan we hadden gehoopt”, zei ze aan de Daily Telegraph. “Een van de problemen was dat hij erg beperkt is in zijn bewegingen. Hij kon zich niet vlot in de winkel verplaatsen om klanten tot bij de gezochte producten te brengen.”
De vader van Luisa, Franco Margiotta, bouwde zijn zaak van niks uit tot een grote supermarktketen. Hij zag zich genoodzaakt het contract van Fabio niet te verlengen. De reactie van de robot was verbazingwekkend. “Zijn jullie boos?” vroeg hij. Sommige collega’s pinkten zelfs een traantje weg, toen Fabio weer ingepakt en weggevoerd werd naar Heriot-Watt. “Dat hadden we niet verwacht, dat werknemers zo gehecht zouden raken aan de robot”, zei Oliver Lemon van Heriot-Watt. “Dat is ergens wel positief, want we dachten dat het tegenovergestelde zou gebeuren omdat ze zich in hun job bedreigd zouden voelen door zijn concurrentie.”
Luisa Margiotta ziet haar personeel nog niet meteen vervangen worden door robots. “Onze klanten hebben graag een persoonlijk contact en ons personeel is daar heel belangrijk in. Onze medewerkers kennen de vaste klanten heel goed en praten er dagelijks mee. Die functie kan een robot niet zomaar invullen.”
WETENSCHAP & PLANEETIsraëlische onderzoekers zijn erin geslaagd om een van de laatste fragmenten van de Dode Zeerollen te ontcijferen. Het voorbije jaar puzzelden de wetenschappers zestig kleine fragmentjes bij elkaar en konden ze de naam van een festival identificeren dat de kering van de seizoenen aanduidt.
De 900 rollen werden tussen 1947 en 1956 ontdekt in grotten in Qumran, de ruïnes van een dorpje op de Westelijke Jordaanoever binnen de Palestijnse Gebieden. Een jonge bedoeïenenherder die op zoek was naar verloren schapen zou de eerste ontdekking gedaan hebben.
De rollen, die vermoedelijk tussen 335 voor Christus en 82 na Christus werden opgesteld, worden beschouwd als de oudst gekende versie van de Bijbel. Wie de auteurs van de oude schriften zijn, is niet met zekerheid geweten, al wijzen verscheidene wetenschappers in de richting van de Essenen, een dissidente ascetische woestijnsekte die zich terugtrok in Qumran en de omliggende omgeving om te ontsnappen aan vervolging door de overheid.
AFP
Dr. Eshbal Ratson en professor Jonathan Ben-Dov van de universiteit van Haifa puzzelden de verschillende fragmentjes van de rol bij elkaar. Eerder onderzoek had uitgewezen dat deze fragmenten deel uitmaakten van zes verschillende rollen, waardoor het moeilijk werd om ze in de juiste volgorde samen te stellen.
Ze waren geschreven in een codetaal en sommige stukjes perkament waren kleiner dan één vierkante centimeter. De codetaal had echter niet tot doel om informatie te verbergen. “Het was de gewoonte om te tonen dat de auteur de code kende, terwijl anderen dat niet deden,” aldus de onderzoekers.
De historische documenten handelen over feestdagen die gevierd werden door de oude joodse sekte, die volgens een unieke kalender van 364 dagen volgde. De vermelde feestdagen zijn ‘Nieuwe Tarwe’, ‘Nieuwe Wijn’ en ‘Nieuwe Olie’, die verband houden met het joodse festival Shavuot.
De onderzoekers ontdekten ook dat de sekte het woord ‘Tekufah’, wat in het moderne Hebreeuws “periode” betekent, gebruikte om vier keer per jaar de overgang tussen de seizoenen aan te duiden.
AFP
Tijdens het bestuderen van de rollen ontdekten de onderzoekers dat er notities gemaakt waren in de marges die weglatingen van de oorspronkelijke auteur verbeterden. “Wat fijn is aan deze commentaren is dat het hints waren die me hielpen om de puzzel te leggen. Ze toonden me hoe de rol moest samengesteld worden,” vertelde dr. Ratzon aan de krant Haaretz.
Momenteel is er nog één Dode Zeerol die ontcijferd dient te worden.
In Nederland is bijzonder snelle computer in gebruik genomen bij een sterrenwacht in het Drentse Westerbork. De ARTS, zoals de machine heet, heeft een rekencapaciteit van twee petaflops. Dat betekent dat hij 2 biljard (miljoen maal miljard) berekeningen per seconde kan uitvoeren. De bouw van de supercomputer kostte ongeveer een miljoen euro.
Bij Westerbork staan verspreid over drie kilometer twaalf telescoopschotels op een rij die constant beelden maken van de ruimte. De computer moet in die metingen zoeken naar zogeheten snelle radioflitsen, mysterieuze signalen van buiten onze Melkweg. Zo’n flits duurt een paar milliseconden, en de eerste werd ontdekt in 2007. Sindsdien zijn er pas enkele tientallen gezien, hoewel er mogelijk duizenden flitsen per dag plaatsvinden.
Het is niet bekend waar de flitsen vandaan komen en hoe ze worden veroorzaakt. “De flitsen zijn miljarden jaren geleden uitgezonden. In de paar millisecondes verspreiden ze net zo veel energie als onze zon in een dag. Als ze van zo ver nog zo fel kunnen flitsen, moeten ze heel fel zijn geweest”, zegt hoofdonderzoeker Joeri van Leeuwen van het wetenschappelijke instituut Astron.
Probleem
Het probleem is alleen dat wetenschappers niet weten waar ze moeten kijken. Zodra ze uitgerekend hebben dat ergens een flits is geweest, is het al veel te laat. “En als je niet weet waar je moet kijken, grijp je altijd mis. Daarom zal onze computer meteen een alarm sturen bij een signaal. Dan kunnen andere telescopen naar de bron zoeken”, zegt onderzoeksleider Joeri van Leeuwen.
De supercomputer bekijkt 20.000 afbeeldingen per seconde en leert zichzelf om daar flitsen in te herkennen. Daarvoor gebruikt hij tweehonderd grafische processoren uit spelcomputers. Wetenschappers hopen dan één flits per week te ontdekken.
ANPVorig jaar kreeg deze 50 jaar oude radiotelescoop van Astron een tweede leven.
WETENSCHAPWie op 4 februari toegang heeft tot een professionele telescoop, zal een uniek schouwspel kunnen waarnemen: op die dag zal een enorme asteroïde rakelings langs de aarde scheren. Nou ja, rakelings: ze blijft normaal gezien op 4 miljoen kilometer afstand, wat voor NASA dicht genoeg is om het object als ‘potentieel gevaarlijk’ te beschouwen.
Het gevaarte kreeg de swingende naam ‘Asteroid 2002 AJ192’ en is maar liefst 1,12 kilometer groot. Groter dus dan de Burj Khalifa - het hoogste gebouw ter wereld telt ‘maar’ 828 meter. Binnen twee weken zal het met een snelheid van bijna 108.000 km/u per uur langs de aarde scheren, op zo’n 4 miljoen kilometer afstand. Dat lijkt ver, maar is voor NASA voldoende om de asteroïde als ‘potentieel gevaarlijk’ te bestempelen.
Ieder object dat dichterbij komt dan 8 miljoen kilometer en groter is dan 30 meter valt immers onder die noemer. Dat wil echter niet zeggen dat de wetenschap zich zorgen maakt. “We weten als sinds de ontdekking in 2002 dat het ding op dit moment voorbij zou vliegen. Het mag dan een erg grote asteroïde zijn, deze gebeurtenis is voor ons vrij routineus. Er vliegen elke dag wel objecten langs de aarde, en vaak komen ze dichter in de buurt dan dit exemplaar.”
100 jaar veilig
Ze houden het ding wel nauwgezet in de gaten. Omdat je natuurlijk nooit weet of ze uit hun baan raken - NASA houdt zo meer dan 1.000 asteroïden en kometen in het oog - maar ook omdat je er veel uit kan leren. “We weten de omvang van het ding bijvoorbeeld niet honderd procent zeker, omdat we dat vanop afstand enkel kunnen berekenen aan de hand van lichtreflectie. We zullen onze schatting dus kunnen bevestigen.”
Volgens wat we nu weten van het heelal zal de komende 100 jaar geen enkel object echt voor problemen zorgen. Maar voor het geval er ineens wel eentje op de aardbol afstevent, werkt NASA aan het DART-project. Dat staat voor Double Asteroid Reflection Test en is een methode om asteroïden of kometen uit hun baan te duwen. De eerste testen met het systeem staan gepland voor 2022.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
17-01-2018
Dit zijn volgens experts de grootste bedreigingen voor de wereld - HLN.be
Dit zijn volgens experts de grootste bedreigingen voor de wereld -HLN.be
Thinkstock
WETENSCHAP & PLANEETVandaag werd in Londen het Global Risks Report voor 2018 voorgesteld, een rapport waarin risico-experts voorspellen wat de belangrijkste bedreigingen voor onze samenleving zijn. En uit het document blijkt dat bijna 80 procent het risico op een oorlog tussen wereldmachten erg hoog inschat.
Volgende week vindt het World Economic Forum plaats in Zwitserland, een jaarlijkse bijeenkomst van de CEO’s van de grootste bedrijven ter wereld, internationale politici, journalisten en wetenschappers. Ieder jaar wordt daarbij ook een risicorapport uitgegeven, en dat werd vanmorgen alvast voorgesteld. Het Forum baseert zich daarvoor op een enquête die ze bij 1.000 experts heeft afgenomen, de Global Risks Perception Survey.
In het rapport wordt gewaarschuwd dat de risico’s voor onze samenleving alleen maar stijgen. Zo wordt gevreesd voor een achteruitgang van het geopolitieke landschap: “93% van de ondervraagden verwacht dat politieke en economische confrontaties tussen wereldmachten zullen toenemen, bijna 80% verwacht een verhoogd risico omtrent oorlog waarin wereldmachten zijn betrokken”, klinkt het in een persbericht.
AFPDonald Trump en Kim Jong-un
Milieuvervuiling
Maar ondanks de dreigende oorlogen is opnieuw het milieu - net zoals vorig jaar - de grootste bezorgdheid. “De grote milieurisico’s (extreme weersomstandigheden; verlies aan biodiversiteit en aan economische systemen; grote natuurrampen; man-made milieurampen; en het onvermogen om het hoofd te bieden aan de klimaatverandering) werden alle vijf hoog gerangschikt, zowel naar waarschijnlijkheid als naar impact. Extreme weersomstandigheden werden genoteerd als het allergrootste risico.”
Op de derde plaats staan cyberdreigingen. ”Grootschalige cyberaanvallen zijn nu de derde grootste bedreiging op het vlak van waarschijnlijkheid, terwijl toenemende cyber-afhankelijkheid beschouwd wordt als de tweede belangrijkste driver voor het globale risicolandschap over de komende tien jaar.”
Economie gaat er op vooruit
Op economisch vlak gaat het daarentegen wat beter: de experts voorspellen een sterke groei. Maar ze vrezen tegelijk dat we hierdoor onze aandacht voor blijvende structurele risico’s in globale economische en financiële systemen zullen laten verslappen. ”Een sterke economische groei biedt wereldleiders een unieke kans om zwakke punten aan te pakken in de complexe systemen die onze wereld onderbouwen, zoals samenlevingen, economieën, internationale relaties en het milieu.”
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
16-01-2018
Het is zover: machines kunnen nu officieel beter begrijpend lezen dan mensen (en wat dat betekent) - HLN.be
Het is zover: machines kunnen nu officieel beter begrijpend lezen dan mensen (en wat dat betekent) - HLN.be
Thinkstock
IHLNArtificial Intelligence-programma’s van Alibaba en Microsoft hebben mensen verslagen bij een test begrijpend lezen. Het is de eerste keer ooit dat een machine beter presteert dan een mens op zo’n test.
De test werd gecreëerd door experts van Artificial Intelligence (AI) aan de Amerikaanse Stanford University om de leesmogelijkheden van AI-software te meten. Het wordt gezien als ’s werelds beste in zijn soort. Ook bekende namen als Google, Facebook, IBM, Tencent en Samsung hebben intussen hun AI-modellen bij het Stanford-project ingediend.
De software van de Chinese online retailer Alibaba was vorige week donderdag de eerste die erin slaagde de mens te kloppen op de test. Het werd een nipte overwinning: Artificial Intelligence: 82.44 punten, mens: 82.304 punten. Een dag later slaagde ook de software van Microsoft erin te winnen, met een score van 82.65. In beide gevallen waren de machines beter in het beantwoorden van vragen over moeilijke net ‘gelezen’ teksten. Pranav Rajpurkar, één van de onderzoekers aan Stanford University die de leestest mee ontworpen heeft, spreekt trots van “een grote start van 2018”.
“Een ware eer”, noemt Luo Si, hoofdwetenschapper van natuurlijke taalverwerking van de AI-onderzoeksgroep van Alibaba het. Bij ‘Natural language processing’ (NLP) imiteren machines het menselijke bevattingsvermogen van woorden en zinnen. Deze keer gingen de machines dus ‘erop en erover’.
Jobs
Si erkent in één adem dat de mijlpaal hoogstwaarschijnlijk betekent dat verschillende mensen in de toekomst hun job zullen verliezen aan een machine. De leestechnologie kan immers gradueel toegepast worden op talrijke applicaties zoals klantenservices, tutorials, online antwoorden op medische vragen van patiënten, … “Daardoor daalt de nood aan menselijke input daar op een ongeëvenaarde manier”, aldus Si. Alibaba zette de technologie overigens al eens aan het werk op ‘Singles Day’, ’s werelds grootste shoppingfeest. De technologie werd gebruikt om vragen van klanten te beantwoorden, met succes.
“Deze tests zijn handige maatstaven om te zien hoe ver we staan op het AI-pad”, stelt Andrew Pickup van Microsoft. “Hoewel AI pas echt een voordeel heeft als het in harmonie met de mens wordt gebruikt”, voegt hij toe. Maar Artificial Intelligence verstoort intussen al wel danig het ‘gewone’ leven van de mens: in verschillende sectoren en processen werden mensen al vervangen door robots, auto’s worden zelfrijdend, … De Russische president Vladimir Poetin voorspelde in september dat wie de leider in AI wordt, ook de heerser van de wereld wordt.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.
