Deze internetkrant is een volledig persoonlijk initiatief onafhankelijk van het stadsbestuur of welk orgaan ook. Wareber was ook nooit stedelijk ambtenaar of spreekbuis van Waregem.
Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz. Aanvullingen en verbeteringen zijn dus hartelijk welkom zodat uiteindelijk zo waarheidsgetrouw mogelijke bijdragen overblijven.
Dank voor bezoek. Deze internetkrant telt ruim 800.000 bezoekers en met de bijna 250.000 van zijn voorganger en vooral de honderden omvangrijke artikels kunnen we aannemen dat we een bijdrage leveren aan de kennis over het gebeuren in Waregem...
06-09-2021
Open Monumentendag : fietsen langs omwalde sites
Open Monumentendag op 12 september, de tweede zondag van september, kunt u traditioneel verborgen erfgoed-parels ontdekken. Designregio Kortrijk brengt hierbij dit jaar de omwalde sites in Zuid-West-Vlaanderen in kaart. Deze ‘eilandjes’ waren in de late middeleeuwen bijzonder talrijk in onze contreien. Speciaal voor Open Monumentendag 2021 werd een overzicht en bijhorende brochure gemaakt en een fietsroute uitgetekend over en langs deze sites. De brochure is vanaf 9 september te krijgen in de stadswinkel, het stadsarchief, Bibliotheek Waregem en Goed te Nieuwenhove.
Elk jaar in september vinden in Europa één of meer Open Monumentendagen plaats. In diverse Europese landen worden dan gedurende een of enkele dagen monumenten opengesteld voor het publiek. De Europese Open Monumentendagen (European Heritage Days) vonden voor het eerst plaats in 1991. Daarvoor waren er al lokale initiatieven: in 1984 vond in Frankrijk de eerste Journée Portes Ouvertes plaats, en in 1987 vond in Nederland de eerste Open Monumentendag plaats. Naar aanleiding van het succes van de Franse en Nederlandse dagen, organiseerde het Comité voor Cultureel Erfgoed van de Raad van Europa in 1989 een internationale bijeenkomst, waarbij overleg plaatsvond over eventuele Europese Open Monumentendagen.
De plannen die tijdens deze bijeenkomst bedacht zijn, werden door de Raad van Europa en de Nederlandse Stichting Open Monumentendag verder uitgewerkt. Dit leidde tot de eerste European Heritage Days in 1991. In dat jaar deden er elf landen mee (waaronder België en Nederland), in 2005 waren het er 47. Inmiddels zijn er 50 ondertekenende staten van de Europese Culturele Conventie aangesloten bij de European Heritage Days, die samen 70.000 evenementen per jaar organiseren.
Op omwallingstocht in en rond Waregem
De 33ste editie van Open Monumentendag – de eerste Open Monumentendag in Vlaanderen ging door in 1989 - staat helemaal in het teken van inclusie. Meer dan 400 monumenten openen hun deuren en ook jij bent van harte welkom! Er zijn gratis activiteiten voor iedereen, want erfgoed is een zaak van ons allemaal.
De regio Zuidwest heeft een gezamenlijk programma opgesteld met ondermeer diverse fietstochten langs omwalde sites. Laat je verrassen door de leukste evenementen op wondermooie historische plekken. Ontdek welke verborgen parels er in Zuid-West-Vlaanderen te bezoeken zijn en stel je persoonlijke programma samen.
De regio telt uitzonderlijk veel omwalde sites. Hier en daar zijn de omwallingen (deels) verdwenen, maar blijven de landschappelijke kenmerken van de site overeind. Fiets doorheen de regio langs verschillende van deze mooie sites en ontvang heel wat informatie over de functie en relevantie ervan. In Waregem fiets je langs enkele prachtige (voormalige) omwalde sites, zoals het kasteel van Potegem, het park Baron Casier, de site Beaulieu aan de Leie, het Goed te Nieuwenhove, de Sint Jans hoeve en het Munkenhof. Mogen we aan herinneren dat het hier hoofdzakelijk om privaar domeinen gaat, die niet te bezoeken zijn.
Het statige Kasteel van Potegem, omringd door een mooi aangelegd park, bevindt zich rechtover de hippodroom. Het is één van de oudste en belangrijkste gebouwen van het Waregemse patrimonium en al vermeld in de tweede helft van de 10e eeuw. In 1644 beschrijft Sanderus in zijn Flandria Illustrata het kasteel als een bewoonbare, mooie en riante herenwoning.
Het stedelijk kasteelpark Baron Casier en de vijvers werden aangelegd rond 1840, ongeveer tien jaar vóór de bouw van het kasteel. De opdrachtgevers en eerste eigenaars waren Felix De Ruyck en Nathalie Storme. Na hun dood erfden baron Victor Casier en Marie-Victorine Storme het domein. Het 19de-eeuwse kasteelpark werd aangelegd in Engelse landschapsstijl met romantiserende invloed. Het is een openbare groene rustpunt in het centrum van Waregem.
De site Beaulieu in Beveren-Leie vlak bij de Leie is een merkwaardige hoeve met een zeer oude geschiedenis die teruggaat tot de 5e of 6e eeuw. Opvallend bij deze hoeve is de achtvormige watergracht die we vandaag nog steeds in het weiland kunnen zien. Door de historische, landschappelijke en ook wel architecturale kwaliteiten belandde het Goed te Beaulieu midden 2011 op de lijst van voor bescherming vatbare monumenten en/of stads- en dorpsgezichten.
Het Goed te Neuwenhove is één van de belangrijkste hoeves van Waregem. Het vormde het centrum van de gelijknamige Middeleeuwse heerlijkheid en gaf zijn naam aan de wijk tussen het centrum van Waregem en Deerlijk. De huidige hoevegebouwen gaan terug tot de 18de eeuw. De eerste schriftelijke vermelding van de heerlijkheid Nieuwenhove dateert van 1403. Olivier van der Vichten had toen de heerlijkheid in leen van de graaf van Wakken.
De Sint-Jans hoeve is een recent gerenoveerde, omwalde hoeve bestaande uit een woonhuis, twee bijgebouwen en twee 20ste-eeuwse loodsen. Voormalig foncier van de heerlijkheid van Sint-Jans. Het goed en de heerlijkheid van Sint-Jans behoren tot de oudste bezittingen van de Orde van Malta in onze gewesten. Ze zijn er al eigenaar van wanneer de orde in 1302 definitief wordt opgeheven. Eén van de oudste vermeldingen dateert van 1370, wanneer het door de ridders zelf wordt geëxploiteerd.
Het Munkenhof in Desselgem was eeuwenlang het centrum van macht en het grondbezit van de Gentse Sint-Pietersabdij. Door het rechttrekken van de Leie, kwam het Munkenhof op een eiland te liggen. In het jaar 964 kreeg de Gentse Sint-Pietersabdij van de Vlaamse Graaf Arnulf de Grote het grondgebied ‘Desselgem en omgeving' als geschenk aangeboden. De Benediktijnerpaters uit Gent kozen de Frankische hoeve van Thraswald bij de Leie als bestuurscentrum voor hun bezittingen in de streek. Tien eeuwen lang woonden er monniken op de hoeve, vandaar de naam Munkenhof.
Links aan de overkant van de Leie staat ook nog het omwalde kasteel van Ooigem en ook nog een huisje bij een veerpont (tussen kasteel van Ooigem en het Munkenhof). De Pontweg (in Ooigem) herinnert aan deze veerpont. Nu nog loopt (aan de achterkant van het kasteel van Ooigem) een pad van de Pontweg naar de oude Leiearm. Op de afbeelding loopt tussen de Leie en het Munkenhof (rechteroever) een dreef naar deze veerpont.
Dit weekend konden we opnieuw een buitengewone tentoonstelling bezoeken in het Koethuis. Renate Verbrugge staat voor Stone-Art en Christian Lauer kennen we al lang voor zijn X –Art. Het brengt in ‘t Koetshuis een unieke combinatie. De tentoonstelling kan je nog bezoeken tot 6 september, dagelijks van 10 tot 19 u.
Renate Verbrugge kennen we ondermeer nog van het internationale beeldhouwsymposium “van steen tot beeld’ in mei 2019, waarvan ze curator was. Wellicht komt er volgend jaar nog een tweede editie. Renate Verbrugge is afkomstig uit Tiegem en woont al 26 jaar in Nieuw-Zeeland. Haar stenen beeldhouwwerken zijn sensuele, vaak ludieke vrouwelijke vormen die de kijker uitnodigen hun ‘inner child’ te herontdekken met de glimlach.
Renate Verbrugge was al eerder te gast in ’t Koetshuis, in september 2016 met de fotografe Pascale Vandewalle en in september 2018 met Denis Degloire. De huidige expo was al vorig jaar gepland, maar kon om gekende redenen niet doorgaan. Renate Verbrugge toont in het Koetshuis kleinere beeldhouwwerken, maar houdt vooral van het grote werk. Grote beelden van haar zijn te bewonderen over gans de wereld, een tiental verspreid over Frankrijk maar ook in Teheran, Udaipur India, Pingtan China, Baku Azerbaijan, Makrana India, Turkije, Italie, Australië, Nieuw Zeeland, Albanië, Argentinië, enz. Voor meer info verwijzen naar eerdere bijdrage
Ook Christian Lauer is geen onbekende in de wereld. Hij is afkomstig van Berlijn en in Waregem ondermeer gekend voor zijn loopbaan als radioloog in het ziekenhuis. Maar hij verdiende zijn sporen ook als pionier van het Anti-Rokers-Initiatief en zoveel meer.
Het werk van Christian Lauer weerspiegelt de persoonlijke ervaring van meer dan 30 jaar radiologie. De bron van zijn inspiratie is de fascinerende anatomie van de mens die als uitgangsbasis dient om de mens op een nieuwe innovatieve wijze toegankelijk te maken voor de toeschouwer. Als radioloog is hij overtuigd dat de integratie van de kunst in de gezondheid een belangrijk bestanddeel is van het genezingsproces Gezondheid is een hoeksteen in onze maatschappij, de kunst kan mensen inspireren om anders te denken over gezondheid, medicijn en het leven. We worden door de X-Art van Christian Lauer uitgedaagd om nieuwe interacties tussen mens en anatomie te ontdekken … maar niet op het eerste zicht. Het is een zoektocht naar de verborgen realiteit.
Onze stadsgenote Michèle George, die op de terreinen van Sport.Vlaanderen in de Veldloopstraat traint, is ongetwijfeld de meest succesvolle Belgische atleet van de Paralympics in Tokio. De para-amazone pakte vorige week donderdag 26 augustus 2021 goud op de individuele dressuuroefening en maandag 30 augustus 2021 ging ze met een tweede gouden medaille op de vrije kür aan de haal. Gouden medailles winnen in het paardrijden als inwoonster van dé paardenstad bij uitstek en dat tijdens de Waregem Koerse Feesten: het (gouden) plaatje kan amper mooier zijn.
Burgemeester Kurt Vanryckeghem had in de gemeenteraadscommissie al gevraagd of hij Michèle George het ereburgerschap mocht voorleggen. Meteen nadat haar vliegtuig gisteren vanuit Tokio geland was, belde ze terug met het nieuws dat ze met plezier ereburger van Waregem zou willen worden. Nu wordt dat dus voorgelegd in de gemeenteraadszitting van oktober.
Sedert de gemeenteraad van Waregem op 1 juli 1986 de titel van ereburger invoerde n.a.v. de 80e verjaardag van auteur André Demedts dat jaar, werd de titel ook toegekend aan wielerkampioen Briek Schotte (gr 10 maart 1987), baron Jean Casier (4 oktober 1988), kardinaal Jan Schotte (3 mei 1994), mode-ontwerpster Ann Demeulemeester (7 maart 2000) , rechter Erik Derycke en prof. dr. Marc Waelkens (7 maart 2006), Johan Van Geluwe en Dick Norman (maart 2010), baron Piet Vanthemsche en Francky Dury (februari 2014).
Ereburger van Waregem
Michèle George raakte verlamd als gevolg van een ongeval met een paard, maar een ander paard haalde haar tegen de voorspellingen van de dokters in uit haar rolstoel. “De handdoek in de ring gooien was geen optie, dus besloot ik weer op te staan [met krukken] en wat stappen te zetten. Een paar weken later reed ik weer, en na ongeveer zes maanden deed ik mee aan een dressuurwedstrijd en won. Een van de juryleden verwees me vervolgens door naar de nationale Para dressuurcoach."
Sindsdien is Michèle George (47), dankzij haar geliefde dieren, uitgegroeid tot een van de meest succesvolle Belgische paralympiërs ooit: zes gouden medailles. In Tokio schitterde ze op haar nieuwe, onervaren merrie Best of 8. Naast atleet is Michèle George ook coach en paardentrainer. In 2014 was ze ook Paralympiër van het jaar, nadat haar overwinningen dressuur op de wereldruiterspelen.
Michèle George komt op de Paralympische Spelen uit in de individuele freestylecompetitie (graad V) van de paradressuur. Op de Spelen van 2012 in Londen pakte ze ook tweemaal goud (individueel en individueel freestyle), vier jaar later behaalde ze in Rio de Janeiro goud (individueel freestyle) en zilver (individueel), met haar vorige paard Rainman.
"Men droomt wel eens. Ik ben de eerste om te zeggen dat je moet durven te dromen en erin geloven. Maar zo mooi had ik het zelfs niet durven te dromen", zegt George. “Het is vrij onwaarschijnlijk, maar ik ben super tevreden. Mijn merrie heeft een ongelofelijke job geleverd. Ik mag niet zeggen boven verwachtingen, want ik weet wat voor een potentieel ze heeft. Maar op zo'n kampioenschap, met zoveel onvoorziene omstandigheden, is het een puike prestatie van haar. Ik ben zelfs een beetje sprakeloos. Ik ben vooral ook heel blij voor België, dat ik deze gouden medaille aan het land kan schenken. Het maakt me supergelukkig en heel warm vanbinnen.”
Michèle George droomt zelfs al van Parijs. "Het kan alleen maar beter worden, we blijven trainen. Ik ben ontzettend gelukkig dat mijn merrie zo goed op mijn lijn zat. Het was voor mij ook een belangrijke ‘check’ voor de toekomst en voor de africhting van mijn paard. Het is een eerste bouwsteen, waarop ik kan voortbouwen."
Samen met doelbalster Bruno Vanhove was ze tijdens de openingsceremonie van de Paralympische Spelen van 2020 in Tokio vlaggendrager voor België.
Sportfilosofie / motto : "De hemel is de limiet. Leef je leven en volg je dromen." (michele-george.be, 11 jan 2015; Atleet, 07 aug 2012)
Gaverbeek weer zichtbaar als groene poort tot hippodroom
Het project om de Gaverbeek opnieuw zichtbaar te maken, krijgt aan de vooravond van Waregem Koerse een eerste concrete invulling. De ‘poort tot de hippodroom’ wordt een groene, uitnodigende plek waar het aangenaam vertoeven is. Stad Waregem slaat voor dit project de handen in elkaar met de Vlaamse Milieumaatschappij en Intercommunale Leiedal. De werken starten na onze hoogdag van het jaar en moeten voltooid zijn voor Waregem Koerse van volgend jaar.
In Waregem krijgen enkele sites langs de Gaverbeek de komende jaren een fikse opknapbeurt: de ingang van en het traject langs de hippodroom, het Spei en het Jeugdeiland. Het is de bedoeling om de Gaverbeek opnieuw zichtbaar te maken en de belevingswaarde voor inwoners en passanten te verhogen.
Wat nu oogt als een schrale parkeerplek zal in de toekomst een groene ‘poort tot de hippodroom’ worden. Door de Gaverbeek op die beroemde locatie opnieuw zichtbaar te maken en in ere te herstellen, hoopt de stad niet alleen de verbinding tussen het centrum en de hippodroom te versterken, maar ook een nieuwe, kwalitatieve publieke ruimte te creëren.
Gewapend tegen klimaatveranderingen
Tegenwoordig zetten alle partijen stevig in op het herstel van waterlopen. Zo was Intercommunale Leiedal de jongste jaren druk bezig met het opstellen van een integrale visievorming voor het hele stroomgebied van de Gaverbeek. Dat gebeurde in samenwerking met de betrokken gemeenten en andere externe partijen zoals de Vlaamse Milieumaatschappij. Onder meer wonen, werken, ontspannen, en landgebruik kwamen aan bod. De achterliggende ambitie? De Gaverbeek uitbouwen tot een klimaatbestendige beekvallei om beter gewapend te zijn tegen toekomstige klimaatveranderingen.
De opmaak van een gebiedsvisie voor de Gaverbeekvallei is een van de strategische acties van het Europees interreg-project VALYS. De Gaverbeekvisie streeft naar de ontwikkeling van een klimaatbestendige vallei, waar ruimte is voor biodiversiviteit, kwalitatieve open ruimte, duurzame landbouw, zachte mobiliteit en robuuste watersystemen. VALYS legt hierbij de nadruk op het participatieproces, zodat bij de opmaak van de Gaverbeekvisie een dialoog ontstaat met burgers en actoren.
In Waregem gaven enkele concrete ruimtelijke situaties al aanleiding tot de vraag naar een breder kader: een boscompensatieproject aan de achterkant van het ziekenhuis, de oude spoorwegberm als toegang vanaf het station tot de vallei, Park Casier, het project Hippopolis (over het openleggen van de Gaverbeek aan de hippodroom), de uitbreidingen op het jeugdcentrum en het RUP Blauwpoort waar landschappelijke integratie noodzakelijk is.
Voor het traject van de Gaverbeekvisie werden ontwerpworkshops afgewisseld met participatiemomenten zodat een dialoog kon ontstaan tussen burgers en actoren. Bewoners, jeugdbewegingen, wandelverenigingen, landbouwers en iedereen die geïnteresseerd was in de Gaverbeekvisie werd uitgenodigd om de ontwerpers, politici en gemeenteambtenaren te inspireren. Via verschillende multimediakanalen werden geïnteresseerden opgeroepen om deel te nemen aan een drietal wandel- en fietstochten. Deze deelnemers werden later ook in het ontwerpproces betrokken en uitgenodigd om aan de ontwerpworkshops deel te nemen .
Een participatietraject met ondermeer wandelingen langs de gaverbeek werd afgelegd tussen april en december 2017 en resulteerde in een publicatie over de Gaverbeekvisie (172 blz). De publicatie heeft als doel om te inspireren en dient als referentiekader voor acties die in de vallei van de Gaverbeek ondernomen worden. De toekomstvisie wordt als leidraad genomen voor nieuwe ontwikkelingsinitiatieven in de vallei.
Er werd in overeenstemming met de stuurgroep een actielijst opgesteld met voorstellen voor onmiddellijke opstart, uitvoeren op korte termijn (5 j.) en lange termijn (10 j.). Er zijn voor Waregem concrete plannen voor de Gaverbeekse Meersen, de Monding, het Jeugdeiland, de hippodroom en het Publiek Domein Centrum. Gedacht wordt ondermeer aan de inrichting van een informatiecentrum in de oude baanwachterswoning nabij het voormalige station van Sint-Eloois-Vijve.
Van 15 tot 29 augustus is Kunstzomer te gast in Waregem. In het Koetshuis kunt u eerst kennismaken met Huguette Declercq en Annabel Bourgois, de week nadien met Anja Brugghe en Syvie Algoet. Brouwerij Gaverhopke (Goed te Nieuwenhove) toont werk van Johan Herman en Greta van Paemel. In Galerij Denis De Gloire vindt u ook beelden van Rudy Duyck. In het weekend van 21 en 22 augustus, van 14u – 18u, presenteert Atelier Offline creatievelingen met werk rond het thema “De Leie”. Op zondag om 11 u. is er het Atelier Apero Literair met Isolde Tack, Jan Decock, Margot Demeulemeester en muzikant Steffen Ron.
De Kunstzomer Leiestreek is dit jaar aan zijn 13de editie. Elk jaar stellen de meest beloftevolle kunstenaars uit de Leiestreek hun werk gratis tentoon. De Kunstzomer 2021 gaat door van 6 juni tot 26 september in Roeselare, Kuurne, Waregem en Meulebeke. In Waregem maakt u tussen 15 en 29 augustus kennis met kunstenaars op drie locaties:
Atelier/Galerij Denis de Gloire, Stormestraat 92. Open op zaterdag en zondag: 14 – 18 u. In de kunstgalerij van Denis De Gloire ontdek je de schilderijen van Denis en de bronzen beelden van Rudy Duyck.
Koetshuis, Stationsstraat 34 (Park Baron Casier). Open op zaterdag en zondag: 14 u – 18 u. 15/8: Huguette Declercq - Annabel Bourgois. 21/8 - 29/8: Sylvie Algoet - Anja Brugge.
Brouwerij ’t Gaverhopke, Platanendreef 16 (Goed te Nieuwenhove). Open op zaterdag en zondag: 14 u – 18 u. Goed te Nieuwenhove stelt de deuren van de authentieke schuur open voor het werk van Greta Van Paemel (schilderijen) en Johan Herman (keramiek en bronzen beelden) en Gudrun Vandoorne. 22/08: Hobbymarkt van 11 u. tot 18 u.
Extra tip :
Be-Part, Platform voor Hedendaagse Kunst, Westerlaan 17. Je kan er actuele beeldende kunst van hoogstaand internationaal niveau gaan bekijken. Maar blijkbaar geen activiteit voor kunstzomer…
Atelier Offline, Groene Wandeling 62. In het weekend van 21 en 22 augustus, van 14 u. tot 18 u. stelt Atelier Offline het werk van creatievelingen tentoon in de ruimtes van het Atelier. 24 lokale kunstenaars gingen aan de slag met verf, potloden, klei, naald en draad, hun fototoestel met als thema “De Leie”. Atelier Offline nodigt ook schilders, tekenaars, zeefdrukkers en keramisten uit om live in het Atelier aan de slag te gaan. De sfeer van een kunstmarkt in Waregem aan de Leie! Zondag 22/08 om 11 u. volgt Atelier Apero met Margot Demeulemeester, Steffen Ron en Jan Decock.
Wat is Atelier Offline? Een plek waar gezelligheid en creativiteit op een ongedwongen manier samenvallen. Naast een eigen keramiek- en zeefdrukatelier wordt er een breed aanbod creatieve workshops voor jong en oud aangeboden. Maandelijks kan je er genieten van leuke evenementen zoals het elpeekaffee, literaire avonden, concertjes, try-outs …
Vorige zondagnamiddag maakten we nog eens een aangename namiddag door op de hippodroom bij een gewone zondagse meeting van Waregem Draaft. Toeschouwers zijn weer toegelaten en Waregem Draaft doet er alles aan om opnieuw glans te geven aan de drafsport-activiteiten op de Waregemse hippodroom. Volgende wedstrijddagen zijn woensdag 4 augustus en zondag 15 augustus staat een spectaculaire slotmeeting op het programma.
foto Guy Tratsaert
Waregem heeft een rijke drafgeschiedenis. De eerste drafkoers werd verreden op de graspiste in 1920 ter gelegenheid van Waregem Koerse. In 1972 werd de graspiste vervangen door de huidige verharde renbaan, 1106m lang en 20m breed. Daarbij kwam een hindernissenparcours voor galoprennen van 1400m lengte. Zeven jaar later werd daar een tribune aan toegevoegd. De Gaverbeekhippodroom kreeg intussen al een update met een volledige nieuwe tribune die polyvalent kan gebruikt worden. Deze tribune is een van de mooiste in Europa en werd in gebruik genomen op Waregem Koerse van 2016.
Waregem Draaft is een viertal jaren geleden met de vernieuwing van de tribune-accommodatie ontstaan uit een groep drafliefhebbers, die het voortbestaan van de drafkoersen van Waregem wou garanderen. De rijke drafgeschiedenis in Waregem dreigde toen verloren te gaan, daar er reeds een jaar geen koers meer was geweest en de vooruitzichten er niet waren om nog te koersen, buiten de ene koersdag van Waregem Koerse. Na de moeilijke omstandigheden van Corona is het nieuwe bestuur goed op weg om die traditie terug meer glans te geven. Misschien mogen we terug dromen dat de Waregemnaar massaal terug naar het drafgebeuren op de hippodroom komt, zoals we ons nog herinneren uit de jaren 80. Toen was de jaarlijkse ‘Dag van Waregem’ dank zij een campagne van Waregem Winkelstad telkens een hoogvlieger met zowat vijfduizend toeschouwers, die kennismaakten met de drafwedstrijden op de hippodroom.
10 wedstrijden, 119 paarden
Er stonden vorige zondag 10 wedstrijden geprogrammeerd met telkens 6 tot 16 ingeschreven deelnemers of een totaal van 119 paarden. Van 1 mei tot half augustus worden 15 wedstrijddagen georganiseerd met enkele uitschieters zoals Den Opener met de Charles Cup op 1 mei, American Day de zondag van Memorial Day en Special Horse Day op 15 augustus met KUB KOERCHEVAL.
Ludo Maes gaf ons wat toelichting: “We proberen opnieuw spektakel en amusement te brengen op de koers, door maaltijden aan te bieden en ook animatie, buiten de drafkoersen. Daarom organiseren wij ook een 4-tal meetings in samenwerking met de galop, waarbij de helft draf en de helft galop verreden wordt. Er worden ook testwedstrijden gelopen, voor de koersen om jonge paarden te leren koersen.”
“15 augustus wordt een speciale dag, waarbij vier koersen voorbehouden worden aan liefhebberskoersen, samen met een dubbel sulky (waarbij iemand van het publiek plaats neemt naar een professionele jockey). Het ganse project wordt ondersteund door Koercheval, dat is een groep jongeren die voor muziek, drank en animatie zorgen op die dag. Er wordt een grote toevloed verwacht, men dient daarvoor op voorhand in te schrijven (zie website http://www.waregemdraaft.be/). Kub Koercheval zijn Laurent Van Parijs en Maxime Declercq. Zij zullen, samen met Waregem Draaft, instaan voor de organisatie van de jaarlijkse start van het seizoen die traditioneel op 1 mei zal doorgaan.
De website van de vereniging Waregem Draaft is trouwen bijzonder informatief.. Daarop vinden we niet alleen een ruim overzicht over het gebeuren op de hippodroom, maar ook alle informatie over de wedstrijden of events met deelnemers en hun vorige uitslagen. Na elke wedstrijddag vinden we er ook alle uitslagen in terug. Het uitgebreide wedstrijdblad is ook voor iedere toeschouwer beschikbaar, zodat het gebeuren met alle mogelijke informatie kan worden gevolgd. Een opsteker is zeker het boeiende commentaar van Nicky Defreyne, wellicht de beste commentator van paardenwedstrijden in Belgë. Nicky Defreyne was tot voor de corona-tijd ook de leverancier van deskundige bijdragen in het Gouden Blad over het gebeuren op de hippodroom. Hopelijk kan de regio daar verder worden over geïnformeerd.
Nog altijd onafscheidelijk verbonden met de paardenrennen zijn de weddingschappen. Voor nog meer spanning tijdens de koers, kun je een gokje wagen op één van jouw favorieten. Er kan op de hippodroom op twee manieren gewed worden: aan de PMH-loketten aan een wisselende quotering en bij de bookmakers met een vaste quotering. Er zijn tal van mogelijkheden : Winnend, geplaatst (eerste twee of drie), show (2de), koppel winnend, trio en triplet. Voor 3 € kunt u al een gokje wagen.
Voorzitter Lieven Lannoo verklaarde bij het seizoenbegin het volgende : “De afgelopen jaren is Waregem Draaft er met de steun van Stad Waregem en Sport Vlaanderen Waregem in geslaagd om de hippodroom infrastructureel te moderniseren. Er is nu een functioneel en prachtig stallencomplex, de drafpiste voldoet aan de Europese eisen en zowel de draf- en galoppiste liggen er uitstekend bij. Voor het onderhoud van de drafpiste en voor de aanpassingen en onderhoud van de galoppiste, kunnen wij rekenen op de steun van de Europese gemeenschap via het EQWOS-INTERREG programma. Om deze redenen kregen we naast 4 premium meetings draf (17 mei, 27 juni, 15 juli en 4 augustus), ook een premium meeting galop (12 mei) toebedeeld. De premiumrennen zijn wereldwijd live te volgen via Equidia.”
“We blijven het ganse seizoen ook investeren in randanimatie voor de jeugd want we geloven sterk in de familiale beleving op de hippodroom. De zogenaamde “mixte” koersdagen, waarop zowel draf- als galopwedstrijd doorgaan, blijven we als een meerwaarde zien en krijgen een vaste stek in de kalender (mei-juni). Zowel de mixte- als de Premium-koersdagen maken deel uit van het EQWOS-INTERREG programma. We willen ook onze samenwerking met de Koninklijke Waregemse Koersmaatschappij, organisator Waregem Koerse, versterken. Vorig jaar waren er in het Waregem Draaft programma reeds kwalificatiekoersen voor de Bingoal St-Leger op Waregem Koerse. Dit jaar waren er ook kwalificaties voor een drafkoers op Waregem Koerse.”
Draf-Galop
Bij de zgn. mixte koersdagen kunnen we uitgebreid kennismaken met het verschil tussen draf en galop. In de drafsport is het de bedoeling dat een paard zo snel mogelijk draaft. De bewegingen van de benen zijn diagonaal en alhoewel de draf een natuurlijke stapgang is van een paard, is draven op hoge snelheid niet zo vanzelfsprekend. Praktisch in elke wedstrijd worden paarden gedeclasseerd voor galoppade. De draf is een snellere gang dan de stap, maar langzamer dan de galop. Bij een galoppade komt een paard met beide voorbenen tegelijk naar voren. Tijdens de draf moeten linksvoor en rechtsachter tegelijk opgetild en neergezet afwisselend met rechtsvoor en linksachter. Er zijn twee soorten drafrennen: de aangespannen draverijen, die in ons land meer dan 90% van het programma innemen, en de bereden draverijen.
Men is al meer dan 150 jaar bezig om ‘de draver’ steeds meer te laten evolueren als een sportatleet met snelheid, uithouding en doorzettingsvermogen. De allereerste drafkoers in Europa werd geregistreerd in 1835 in het Franse Cherbourg. In ons land werden in de beginjaren van Waregem Koerse ook al drafkoersen georganiseerd. Het typische draverras zou pas in het begin van de 20ste eeuw een eerste grote bloei kennen. In Waregem draafde men op gras tot in 1972 een gloednieuwe sintelbaan werd aangelegd.De drafsport in Waregem floreerde en van mei tot september was de Gaverbeekhippodroom de vaste waarde in de Belgische koerskalender. Het lentegevoel en de zomerse sfeer zorgden ervoor dat de Waregemse hippodroom een van de populairste renbanen van ons land werd.
Bij de galoprennen maken we een onderscheid tussen vlakke rennen en hindernisrennen. Van 1965 tot en met 2017 bleven de galoprennen in Waregem beperkt tot de vier hindernisrennen van Waregem Koerse waaronder de Grote Steeple Chase van Vlaanderen, maar in 2018 kwam hier verandering in. Net zoals in Oostende en Mons, werden in Waregem ook vlakke rennen geprogrammeerd. Het was een geslaagde symbiose tussen de draf- en de galopsport, een formule die al decennia lang op Waregem Koerse een voltreffer is.
Renson & Quick-Step cycling team gaan opnieuw met elkaar in zee
Na een korte afwezigheid in het internationale wielerpeloton is Renson vanaf 2022 opnieuw als partner in de koers te zien. De trendsetter in ventilatie, zonwering en ‘outdoor living’ zette z’n handtekening onder een nieuwe deal voor de komende 4 jaar als ‘co-sponsor’ van het meest succesvolle team in het World Tour Peloton. Renson keert daarmee terug naar de stal waar het van 2013 tot 2015 zijn eerste stappen in de wielersponsoring zette.
Het Belgische Renson is fabrikant van en trendsetter in ventilatie, zonwering en ‘outdoor living’. Met de focus op innovatie en internationale ontwikkeling schopte het familiebedrijf onder leiding van CEO Paul Renson het tot één van de snelst groeiende ondernemingen in Europa. Maar ook daarbuiten krijgt Renson met z’n totaaloplossingen voor gezond en comfortabel wonen stilaan voet aan de grond. Met belangrijke afzetmarkten in UK, USA, Australië, China, India en het Midden-Oosten covert het nu zelfs elk van de 7 continenten wereldwijd.
Om die internationale groei én de ambitie die schuilt in de baseline ‘Creating Healthy Spaces’ wereldwijd kracht bij te zetten, keert Renson in 2022 in het internationale wielrennen terug als partner van het Deceuninck – Quick-Step wielerteam. Renson is ervan overtuigd dat zowel het team als de visie erachter het ideale platform is om z’n wereldwijde merk- en productbekendheid een extra boost te geven.
Paul Renson (CEO Renson): “Met deze nieuwe overeenkomst keren we in de wielersport terug langs de grote poort, als partner van het sterkste team ter wereld met een gezonde ambitie en de wil om elke koers te winnen. Renson is een op en top Belgisch bedrijf met een internationale uitstraling. Ook daarin vinden we ons perfect terug in dit Belgische team en de overtuigende stempel die het drukt op de stijgende internationale impact van het wielrennen. De wielersport heeft bovendien heel wat gemeen met de ingesteldheid bij Renson, waar de sterkte van het team net zo goed afhangt van de individuele engagement en een sterke samenwerking.”
Patrick Lefevere (teammanager Deceuninck – Quick-Step): “Ik ben uiteraard bijzonder opgetogen over deze overeenkomst met Renson als nieuwe partner. Met z’n hoofdkantoor in België is het in z’n domein een uiterst belangrijke speler. Ook met veel van onze andere sponsors delen we diezelfde ‘roots’. Net als hen willen we met onze aanwezigheid in het internationale wielerpeloton ook Renson dat extra duwtje in de rug geven om z’n merkbekendheid en marktaandeel nog te versterken.”
Gisteren is de Ronde van België van de KOERSbus op gang gevlagd aan het wielermuseum in Roeselare. Tijdens een 10-daagse rondreis gaan KOERSbus en -bemanning op zoek naar het WK-verleden van België. Op 20 juli komt het evenement ook naar Waregem. Afspraak vanaf 16 u. op de Zuiderpromenade. U kunt er ook uw eigen verhaal vertellen. Voor kinderen is er tevens een leuke zoektocht in de bus verwerkt en een doorlopende workshop biedt u de kans om van jouw tweewieler een rijdende kunst-creatie te maken.
KOERS, het Museum van de Wielersport in Roeselare kocht een tweedehands bus en bouwde die om tot wielermuseum-op-wielen. Naar aanleiding van het wereldkampioenschap wielrennen in september 2021 in Vlaanderen, is de inrichting van KOERSbus hier integraal op afgestemd.
In Waregem en elke andere gaststad doet KOERSbus gratis de deuren open. Diverse gaststeden grijpen het WK of de komst van KOERSbus aan om hun lokale wielergeschiedenis extra onder de aandacht te brengen door een workshop, tentoonstelling, recreatieve fietstocht of huldiging. Het maakt van de Ronde van België een mooi ploegenspel tussen gaststad en KOERS. Dagelijkse verslaggeving van de Ronde van België is er via www.serviceKOERS.be
Op dinsdag 20 juli houdt de bus halt in Ronse en Waregem, twee legendarische wielersteden waar het wereldkampioenschap doorging. Op 17-18 augustus 1957 kenden we hier in het Regenboogstadion de aankomst van een heroïsche strijd der kampioenen. Bij de amateurs, die 190,4 kilometer moesten rijden, ging de titel naar onze 22-jarige landgenoot Louis Proost. De wedstrijd voor de beroepsrenners was 285,6 kilometer lang, verdeeld over 12 ronden. Rik Van Steenbergen werd wereldkampioen, in aanwezigheid van koning Boudewijn. Hij was de snelste van een kopgroep van zes met ereplaatsen voor de Fransen Louison Bobet en André Darrigade, Rik Van Looy, Fred De Bruyne en Jacques Anquetil.
Waregem en Briek Schotte zijn twee handen op één buik. Net als in deelgemeentes Desselgem en Beveren-Leie vind je ook in Waregem diverse verwijzingen naar de tweevoudige wereldkampioen. Schotte kreeg er in 1987 de titel van ereburger terwijl in het stadhuis een zaal is gewijd aan Briek met objecten die hij zelf nog schonk aan de stad.
Vertel uw verhaal + animatie voor kinderen
Dit wielermuseum-op-wielen kan bezocht worden op de Zuisderboulevard van 16 u. tot 19.30 u. KOERSbus brengt de geschiedenis van het WK, de (Belgische) wereldkampioenen en de Belgische WK-gaststeden aan de hand van opvallende collectiestukken (koersfietsen, truien, memorabilia), tekst en video. Heb je zelf WK-anekdotes of zelfs memorabilia, laat dan zeker niet na om langs te komen. De KOERS(bus)medewerkers zijn benieuwd naar je verhaal! Voor kinderen is er tevens een leuke zoektocht in de bus verwerkt.
Kom dan met je (bak)fiets, driewieler of tandem samen met je gezin, vrienden of familie zeker af! Op 20 juli tussen 16.00u. en 19.00u. verzorgt KIP VAN TROJE een doorlopende Workshop Pimp je Fiets om van jouw tweewieler een rijdende verhaal-creatie te maken. Opa Fietsbel, Fifi Fiets en Bellafietsbella zijn drie kakelende kunstzinnige knutselaars. Ze gaan samen met je aan de slag met wasco’s, kwasten, vingerpotjes, grote vellen karton, bubbelplastiek, bloemen, buisjes, stokken, papier, kralen, draden en tal van ander versiermateriaal.
Eens klaar, kan je met jouw gepimpte fiets als een echte winnaar op de foto! Je krijgt ter plaatse jouw foto mee naar huis.
KOERSbus is voor een groot deel rolstoeltoegankelijk. Beide activiteiten zijn GRATIS
Net zoals vorig jaar kan er weer flink wat gestapt en gezocht worden in Waregem, want de dienst toerisme bokste opnieuw een leuke WandelFotoZoektocht in elkaar. Deze keer in Desselgem! Wandel en zoek de juiste foto's en wie weet win je een van de 25 mooie prijzen! De zoektocht loopt tot 31 augustus 2021.
De zoektocht loopt door Desselgem. Je wandelt langs heel wat mooie plekjes: van OC De Coorenaar, langs de Leie en de Leiekant richting verschillende wijken. De tocht is 6 kilometer lang en is perfect om met het hele gezin af te wandelen.
Tijdens de wandeling zoek je 40 foto’s die je tegenkomt op de route. Je onthoudt het huisnummer van het huis waar de foto is genomen. Op het einde tel je alle huisnummers op en kom je tot één cijfer: dit is je antwoord.
Deelnemen kan tot en met 31 augustus. Bezorg het antwoordformulier in de stadswinkel of mail deze, samen met je contactgegevens, naar zoektocht@waregem.be . Voor de winnaars zijn er 25 leuke prijzen, onder andere: een wellnesscheque van 150 euro, sportbonnen, Waregembonnen, restaurantbonnen of een activitytracker!
De WandelFotoZoektocht is volledig gratis! Het deelnameformulier met de route, reglement, foto's en antwoordstrook kan je afhalen in de stadswinkel of HIER downloaden.
Waregem fleurt in de nazomer elektriciteitskasten op via het kunstzinnig project Tour Elentrik. Twintig kasten in Waregem en deelgemeenten zullen een knappe kunstlaag krijgen. De stad is op zoek naar artistiek talent - lokale creatievelingen, schilders, tekenaars, illustratoren… - om tien dergelijke grijze nutskasten onder handen te nemen. De andere tien kasten worden aangepakt door professionals.
Tour Elentrik is een streetartproject opgestart door Treepack, waarbij oude en vuile nutsvoorzieningen worden opgewaardeerd met een laagje kunst. Dat is een unieke manier om het straatbeeld meer kleur te geven. Samen met lokale creatievelingen gaan professionele kunstenaars aan de slag en worden de kasten die een doorn in het oog zijn, omgetoverd tot kleurrijke ‘kunstbakken’. Als kers op de taart zal er ook een digitale route op Street Art Cities gemaakt worden, die je langs alle werken zal leiden.
Open oproep
De stad is op zoek naar artistiek talent - lokale creatievelingen, schilders, tekenaars, illustratoren… - om tien dergelijke grijze nutskasten onder handen te nemen. De andere tien kasten worden aangepakt door professionals. Heb je een passie voor kunst, tekenen of schilderen en wil je graag meehelpen om jouw omgeving op te fleuren? Stel je dan snel kandidaat. Veel goesting, maar weinig ervaring? Er wordt een workshop voorzien eind deze zomer waarin de verschillende technieken worden aangeleerd. Als er veel kandidaten zijn, wordt door een jury een selectie gemaakt.
Dit veelbelovend graffiti-project doet ons de link leggen naar de mogelijke opwaardering van de oude spoorwegtunnel op het Gaverke, waarbij gedacht wordt aan een kunstig graffiti project. Het voorstel kwam op de jongste gemeenteraad op 1 juni 2021 nog ter sprake bij een vraag van raadslid Jules Godefroid.
“Als ik de fietserstunnel neem aan de Tjollensstraat Gaverke moet ik steeds kijken naar de lelijke graffiti. Deze tunnel zal waarschijnlijk ook gebruikt worden voor de fietssnelweg F7 Kortrijk – Waregem – Gent. Is het mogelijk om dit te overschilderen met mooie, kunstzinnige graffiti? Ook in naburige gemeenten en steden heb ik hiervan mooie kunst gezien. Kan dit een opdracht zijn voor de Kunstacademie? Een wedstrijd onder graffiti-kunstenaars? Of door een andere oplossing. Ook de Statievrienden broeden trouwens al een hele tijd op een dergelijk initiatief en hebben al een streefdatum voor uitvoering, nl tijdens hun Stoatie Kermesse op 16-19 september 2022.
Het antwoord van Cultuurschepen Pietro Iacopucci in de gemeenteraad sluit de aanpak niet volledig uit, maar roept op om de evaluatie van huidige graffiti-projecten af te wachten vooraleer opdracht te geven voor een nieuw groot graffiti-gebeuren in de fietstunnel op het Gaverke. Hij herinnerde eraan dat de beschamende toestand van de spoorwegtunnel al eens eerder door zelfde raadslid werd aangeklaagd en in navolging actie werd ondernomen om de bekladding van de muren enigszins op te ruimen.
“Het is juist dat die tunnel in de toekomst aan belang gaat winnen. Wat graffiti projecten betreft is er momenteel wel een en ander op gang. Zo werkt de jeugddienst bezig met de voorbereiding van een graffiti project in de fietserstunnel aan de Biest. De academie is bezig met de afwerking van de graffiti-muur aan het OC Nieuwenhove. Sedertdien staat nu ook project Tour Electric op stapel samen met een firma, die ervaring heeft met dergelijke graffiti-projecten. Hun ervaring is ook dat ze de combinatie maken tussen eigen professionele kunstenaars, mensen die zij aanbrengen, met de betrokkenheid van lokale vrijwilligers en daar hoort ook de academie bij. We willen eerst al die projecten afwachten en evalueren nadien of het zinvol en haalbaar is om ook een groter project op te zetten in die tunnel, mits we daar dan de toestemming voor hebben van de NMBS. Dus een beetje geduld.”
Op de Vlaamse feestdag zondag 11 juli kan je van 15 u. tot 17.30 u. een uniek concertenparcours afleggen in hartje Waregem. De cultuurdienst & Cultuurraad kunnen hiervoor rekenen op de medewerking van de Kunstacademie, lokale artiesten en verenigingen. Vier mee en baan je een weg te voet of met de fiets langs exclusieve miniconcerten op drie unieke locaties in hartje Waregem. Alles is gratis, maar inschrijven vooraf is verplicht.
De organisatoren maken verrassende gelegenheidspodia helemaal vrij voor artiesten van bij ons en ook onderweg kan je een fantastische muziekervaring beleven. Het worden kleine intieme bubbelconcerten voor grote talenten. De organisatie voorziet zelf geen drank- of voedselverkoop. Neem zelf een drankje mee voor onderweg of ga langs bij onze lokale horeca! De podia staan in de tuin van Villa Gaverzicht - Churchilllaan 16, Het kasteelpark Baron Casier en de binnenplaats bij Glorieux Interiors recht over het station Noorderlaan 68. Daar worden zondag 11 juli tussen 15 u. tot 17 u. om het uur concerten gegeven. In de tuin van Villa Gaverzicht volgt nog een derde concert om 17 u.
Meesterlijke muzikanten verbonden aan de Stedelijke Kunstacademie brengen drie prachtige klarinetensembles om 15 u. en 16 u. Het wordt een hemels miniconcert in een uniek kader in de tuin van Villa Gaverzicht met Piet Vanhuyse, Phebe Gheldof, Jeroen en Joos Creteur. Om 17 u. zijn een 15-tal muzikanten van het Waregems Harmonieorkest of het Klein Muziekje de sfeermakers van dienst en verwennen je met een gezellig slotoptreden in de tuinen van Villa Gaverzicht.
In Glorieux Interiors kunt u terecht om 15 en 16 u. voor een performance van de stedelijke kunstacademie. Het virtuoze duo Mano Volkaert en Louis Servaes zijn erg gedreven in improviseren. Ze verwennen je met een superleuke performance op piano in de kunstige loods van Glorieux Interiors.
Mary & Jones staan om 15 u. en 16 u. geprogrammeerd op het podium in park Casier. Marie Bruyneel en Jonas Claerhout, tot voor kort zangeres en gitarist van de Waregemse rockgroep The Masquerade, gaan nu als duo voor een meer akoestisch geluid, met harmonische zanglijnen. Laat je verrassen in een intieme setting in Park Casier.
Onderweg tussen de podia omstreeks 15.30 u. en 16.30 u. zorgt fanfareorkest ‘De Leiezonen’ van Desselgem voor aanstekelijke fanfaremuziek in de straten. Je komt ze ongetwijfeld tegen in de buurt van Villa Gaverzicht en Park Casier.
De eigenaar van Villa Gaverzicht stelt zijn tuinen open voor het publiek. Dit unieke pand is één van de mooiste pakketbootvilla’s van ons land en is als monument beschermd. In Park Baron Casier (Stationsstraat 34) vormt het ‘eiland’ aan het metalen brugje in de groene long van onze stad de ideale setting voor een intiem concert. Interieurarchitectenbureau Glorieux Interiors (Noorderlaan 68), gelegen aan het station, stelt zijn kunstige loods ter beschikking voor deze gelegenheid.
Je reserveert een ticket per tijdsblok. De concerten zijn zittend. Voor het wandelend fanfareorkest hoef je niet te reserveren.
Gildas Cambia wordt tot priester gewijd en blijft Waregemnaar
Volgende dinsdag 29 juni 2021, het hoogfeest van Petrus en Paulus, wordt om 18 uur in de decanale Sint-Amandus en Sint-Blasiuskerk in Waregem onze diaken Gildas Cambia tot priester gewijd door Mgr. Lode Aerts, bisschop van Brugge. Wegens de coronamaatregelen is de viering enkel toegankelijk voor genodigden. Maar u hoeft zeker niks te missen, vanuit de huiskamer zit u mee op de eerste rij. De viering wordt integraal uitgezonden via volgende link: https://youtu.be/v4zBV7PoinY
Ook de priesterwijding van Gildas Cambia moest in deze coronatijd uitgesteld worden. ,,De eerste keer was mijn wijding gepland voor 7 juni 2020 en daarna voor november 2020. Derde keer goede keer en ik kijk zeer verlangend uit naar dinsdag 29 juni. De bisschop komt naar de decanale kerk hier in Waregem en de plechtigheid start om 18 uur’’, vertelt hij met de fonkel in zijn ogen.
Gildas is afkomstig van Benin, een land driemaal zo groot als ons land in het westen van Afrika. ,,Ik groeide er op in Boukombé, een dorp met zo’n 20.000 inwoners. Mijn vader is overleden en was verpleger en mijn moeder sociale assistente. Ik heb twee zussen en drie broers. Ons gezin is zeer christelijk, net als een meerderheid van de mensen in Benin. Ik was misdienaar, lid van het koor en actief in de jeugdbeweging die zowat te vergelijken is met de Chiro.’’
Gildas vertelde in de kerk tegen zijn moeder: ,,Jezus is mijn vriend’’. Hij herinnert zich nog dat hij ooit de wens uitsprak bisschop te willen worden… De opleiding op zijn lange weg naar het priesterschap (hij is thans 38 jaar) verliep via het klein, middelbaar en groot seminarie. Een ontmoeting van de provinciaal van de paters Augustijnen uit Gent deed hem naar België verhuizen. ,,Ik wilde pater worden en ging naar Gent. Het was dan in 2012, maar na anderhalf jaar ging ik naar het bisdom Brugge. Aan bisschop Jozef De Kesel vroeg ik om in het seminarie mijn opleiding tot priester te mogen starten. Een jaar Nederlands studeren aan de Universiteit van Gent was de aanzet en daarna de hele opleiding in het Nederlands in het Grootseminarie van Brugge. In mijn stagejaar kwam ik voor het eerst in contact met het zuiden van West-Vlaanderen. Ik werkte o.m. in het AZ Groeninge en op de parochies. Mijn wijding tot diaken was op 18 oktober 2019 in de kathedraal van Brugge. Daarna deed ik nog een stage in de pastorale eenheid Sint-Paulus in Waregem.’’
Als diaken leerde hij het parochieleven ten volle kennen. Hij woonde in een huis niet ver van het ziekenhuis, leerde Waregem kennen en verkende de stad met de fiets. ,,Ik kwam ook in contact met priesters, gelovigen en vrijwilligers uit de dekenij en ben hier gelukkig.’’
Als jonge priester voelt hij zich geroepen om positief ingesteld te zijn. ,,Het geloof staat misschien minder in de schijnwerper maar er zijn nog gelovige mensen. Trouwens, samenwerken met mensen is mijn uitgangspunt. Ik heb hier al veel bijgeleerd en zal blijven samenwerken met mensen en de teamleden. Ik voel mij een missionaris en houd van de mensen. Ik bezoek graag zieken en bejaarden. Ik breng hen de communie en krijg veel dankbaarheid terug. De Chiro en de jeugd in het algemeen, daar wil ik veel energie en tijd voor maken. Ik voel mij hier welkom. Ik sta graag ten dienste van mensen, ben nu negen jaar in Vlaanderen en heb mij stap voor stap aangepast. Integratie is belangrijk’’
Onze Vader
De nieuwe priester vindt het ‘Onze Vader’ het mooiste gebed. ,,Ik bid dit elke avond bij het slapengaan en daarna ook een wees gegroet. ’s Morgens zeg ik een dankgebed bij het begin van een nieuwe dag en vraag om Gods zegen. De eucharistische aanbidding is ook heel mooi als een speciale ontmoeting met Jezus.”
Het evangelie is de leidraad voor Gildas. ’’Bij de tekst ‘Ik heb jullie vrienden genoemd en geen knechten. Ik heb alles aan jullie toevertrouwd’ denk ik terug aan mijn jonge jaren toen ik tegen mijn moeder zei dat Jezus mijn vriend is. Veel mooie parabels en teksten in het evangelie spreken mij aan, zoals ook over de zondaar en de farizeeër in de tempel waarbij Jezus zei ‘Ik ben gekomen voor de zondaar…’’
Vlaamse keuken
In zijn living staat een gitaar. ,,Ik speel graag de gitaar en heb alles aan mezelf geleerd. Ik schreef ook al een eigen lied.’’ Hij nam de gitaar en zong enthousiast. ,,In mijn vrije tijd neem ik graag tijd om te lopen. Het mag zelfs een uurtje zijn.’’
Gildas kookt graag en af en toe is dit Afrikaans. ,,Maar de gewone Vlaamse keuken is ook de mijne geworden. Ik blijf trouwens na mijn wijding in Waregem en ga binnenkort in Nieuwenhove wonen. Pastoor Stefaan verhuist naar Deerlijk.’’
Dinsdag 29 juni wordt het dé grote dag. ,,Door de corona kan er geen familie naar Waregem komen. Ik ben daar eigenlijk triestig over maar niets aan te doen. Binnenkort reis ik zelf eens naar mijn geboortestreek. Daar draag ik een dankviering op. De familie en vrienden kijken er sterk naar uit.’’
Mensen die een kaartje willen sturen kunnen dit naar: Gildas Cambia, Roger Vansteenbruggestraat 8 8790 Waregem. Hij wordt de priester van Nieuwenhove en gaat ook daar gaan wonen.
De wijdingsviering is dinsdag 29 juni om 18 uur via streaming te volgen.
De Coillies van oud-Desselgemnaar Johan Vanderbrugghen
We kwamen op een verrassende manier terug in contact met Johan Vanderbrugghen, een oud-klasmakker van het jaar 1952 in Desselgem. Hij schreef een fictieboek over “De Coillies”, dat zich afspeelt in een dorp in de West-Vlaamse Leiestreek in de met verlaten roterijen bezaaide voormalige vlasstreek. Hij neemt ons bijwijlen mee in wat het Desselgem zou kunnen zijn van de vroege jaren zeventig. Het is al zijn tweede roman. Naast het schrijven van romans vindt hij ook plezier in het maken van columns ('En passant') en af en toe een kortverhaal waarin zijn alias 'Angelo Mattie' – dit is eveneens de naam van zijn literaire site – onwaarschijnlijke lotgevallen te beurt vallen. Op zijn site presenteert hij eveneens gedichten (in de tiende muze) en schilderkunst (in Galerie)
Johan Vanderbrugghen is een gewezen Desselgemnaar, die reeds op het einde van de basisschool verkaste naar een internaat ergens in Brabant. “Op mijn 18 jaar ben ik blijven plakken in Leuven, eerst voor studies aan de univ, daarna aan mijn lief, waarmee ik in 75 ben getrouwd en nog later ook aan mijn job”. Sedert 2015 woont hij nu gelukkig op een appartement in Vosseslag/De Haan.
“Al zijn er nauwelijks rechtstreekse verwijzingen in mijn boek ‘De Coillies’, er mag geen twijfel over bestaan dat het verhaal zich afspeelt aan de boorden van de Leie… waarmee ik wil zeggen dat de locatie in mijn hoofd autobiografisch is… Al leerde ik, als inwoner van de Leemput, ‘de Leikant’ enkel kennen via de tochten met de Chiro. Al de rest is pure fictie, mag ik hopen… 😉”
Herinneringen
Bij onze vernieuwde kennismaking bleek Johan alvast nog goede herinneringen over te houden aan zijn kindertijd in Desselgem. “Op de kleine koer (1e – 3e ljr) speelden we voetbal, soms meerdere ploegen door elkaar … meestal alleen maar vrijschoppen sjotten naar de goal. We speelden met de top ('tol', in goed Nederlands) … 'kappen' (met de pin ondersteboven, het touw strak in tegengestelde richting opgewonden) mocht niet, was heel gevaarlijk … dus risico op straf … maar meester Dolf kon het zelf niet laten en kwam al eens een demonstratie geven!”
“Op de grote koer (4e – 5e ljr) konden we 's winters glijden op het ijs … bij vorst, als er geen ijs lag, goten de meesters al eens enkele emmers water op de koer zodat we toch konden sleren. Op een dag stort een deel van het plafond in de traphal op de eerste verdieping in … veel stof en overal brokken … we zijn maar net aan een ramp ontsnapt … het was hoogtijd dat die nieuwe school op de balling klaar was. In de nieuwe school volgden we nog het zesde leerjaar bij meester Daniel Bossuyt”. Andere meesters waren achtereenvolgens Dolf Derammelaere (1eljr), Roger Vanderbauwheden, Robert Vanderjeugd, Aloïs Stofferis en Robert Deschilder (5eljr)..
“Wat ík er mij nog van herinner: voetbal … tikkertje … tak … knikkeren. We hebben úren geknikkerd, daar op dat muurtje achteraan de koer van de oude school; met een pot; gewone marbels, dikke toeties (telde voor 2 marbels?), zaadjes (halve marbel waard?))... bikkelen … kaarten … de klakkebos ... de hoelahoep (of was dat alleen voor de meisjes?) … skoebidoe … meikevers (en wedstrijd wiens beestje het eerst naar boven kwam uit een hoopje zand) … kaartjes sparen en met elkaar uitwisselen over de koers, het voetbal”.
“Dan was er ook nog de chiro met de vendelopstelling op het plein achter de kerk (met de Kroonwacht een beetje verderop). En dan naar het lof met pastoor Martens en onderpastoors Ollevier & De Jonge. Zoektochten langs de Leiekant met een ‘message in a bottle’, de dorst (drinken op het hof van Lambrecht), de vermoeidheid. Was ook in het koor in een van de chirolokalen op de eerste verdieping. Ik herinner mij nog het engelengeduld van Lucien Vandenhende, want niet iedereen had een vaste stem, kon noten lezen en had er echt goesting in. Ook de verslavende geur van vers gedrukte alcohol stencils, onze ademdamp ’s winters in het ijskoude lokaal. En Lucien die na de les met mij meereed in de richting van de Leemput … een fijne man”.
“We zijn in onze kindertijd in Desselgem en omstreken groot geworden tussen de vlaskapellen en roterijen, maar we maakten ook de gestage opgang mee van de weverijen, eerst van meubelstoffen, daarna van tapijten. In de Leemput en iets verder, voorbij de Knok, zaten we er middenin (Verstraete – Callens – Vandenbogaerde – Verbeken – Verbauwheede – zelfs mijn eigen familie is er een tijd actief in geweest; veel van die firmanamen eindigden met -ex, -tex, -dex, zo typisch voor de streek) ... en plots, in de plaats van de hoog geladen vlaswagens, waren daar de camions in onze anders zo rustige straat van Edmond Depaire, Fenaux en nog anderen.
Er waren ook ten allen kanten duivenmelkers … op zondagvoormiddag, na de laatste weerberichten, gingen de duivenmelker en liefhebbers uit de buurt ongeduldig buiten zitten wachten, stil pratend want de vogels konden elk ogenblik vallen...Een gelijkaardige stilte bij de vinkenzettingen en de hanenzettingen, eveneens op zondagvoormiddag, in mijn straat, voor mijn huis... Minder in stilte verliep het moment waarop een of andere wielerklassieker voorbijkwam …”
“Wie relatief ver van alles verwijderd woonde, verplaatste zich in die tijd met de fiets. Ik fietste graag en veel … wij hadden in onze straat wel een kruidenier (annex aan café de Bellevue) en in de andere richting een beenhouwer (gevestigd aan de statie in de Salle d'Attente), maar voor brood moesten we minstens naar Spriete … en dus waren we aangewezen op de winkels in de Libaertstraat, Nieuwstraat (Stroate) ... Ik heb in die tijd heel wat kilometers afgemaald... Als iets niet in Desselgem te vinden was, dan reed ik al eens met mijn fietsje naar Deerlijk … binnenweg langs verre meter, het kapelletje, het hof van Vermeulen … en veel veiliger dan de Gentsebaan te moeten oversteken.
Met de fiets, heel zelden, ging het zelden naar Waregem, ook dan altijd langs veilige binnenwegen (via de Meelstraat of de Evangelieboom en dan verder langs Nieuwenhove, grotendeels door de velden). Het bleef beperkt tot een winkelbezoek in de Stormestraat of hoogstens eens tot op de markt. Ik herinner mij nog vaag de aanleg van de stadionvijvers en die fameuze brug over het water ter gelegenheid van het wereldkampioenschap koers op de weg in 1957. Naar het einde van mijn scholierentijd, toen de reis naar en van het internaat niet langer per bus maar met de trein gebeurde, heb ik Waregem beter leren kennen … muziekwinkel Baert, waar ik mijn eerste LP's kocht... de eerste grootwarenhuizen. Zoals je ziet, me iets herinneren over Waregem lukt me nauwelijks. We hadden toen nog onze eigen kerktoren om onder te leven.”
Schrijver worden
“In mijn kindertijd durfde ik al eens stiekem een verhaaltje schrijven of liever de aanhef ervan, enkele regels. Ik weet met stelligheid dat ik er nooit eentje heb afgewerkt. Tijdens mijn actieve loopbaan heb ik veel geschreven, alhoewel vrijwel uitsluitend zakelijke teksten, en lezen heeft me steeds geboeid: wereldklassiekers, auteurs van eigen bodem.
Toen mijn pensionering in zicht kwam begon het, enigszins onverwacht, terug te kriebelen. Ik zou boeken schrijven, fictie. Hoe dat aanvankelijk verliep? Je begint eraan en je stelt tot je eigen verwondering vast dat er toch wel een aantal 'delicate' biografische elementen ingeslopen zijn. Misschien zijn ze te herkenbaar, ze zouden sommige personen kunnen kwetsen, vrees je dan... Die allereerste roman heb ik toch maar helemaal afgewerkt en aan een drukker aangeboden. Het boek ligt hier. Datum van niet-verschijnen: 2018. Er volgde meteen een tweede. Ook dat boek ligt hier. Datum van niet-verschijnen: voorjaar 2019. Wat ik er verder mee aanvang? De toekomst zal het uitwijzen.
En toch is deze manier van werken heel nuttig gebleken. Je bent en cours de route een deel ballast uit je eigen leven kwijtgeraakt... Tijdens het schrijven ondervind je de behoefte om enkele romans terug uit de boekenkast te halen en opnieuw te lezen, aandachtiger nu... Je leert de stiel... Eind 2019 wasNiets dan schervenklaar, een verhaal over hoe een arbeidersfamilie worstelt met een onverwacht opduikende gênante situatie: van verontwaardiging en beschuldiging, over ontkenning en verdringing tot de totale ontreddering, het onvermogen ook om met deze werkelijkheid om te gaan. Ik koos er toen voor om mijn eerste officiële roman uit te geven in eigen beheer. Het is immers niet gemakkelijk om als debuterend fictieauteur in het uitgeversbastion in te breken. Nu is erDe Coillies–kroniek van een vermissing–, uitgegeven via Brave New Books (mei 2021).”
“Hoe ik het liefst schrijf? Een ernstig thema wordt beter niet nog eens bezwaard met een zware schrijfstijl. Er moet plaats zijn voor een heel palet aan emoties, voor een lach en een traan, zoals in het echte leven. In een goed geschreven roman passen daar herkenbare karakters bij, typetjes die je meteen herkent. Het is niet anders in café De Rootput. En die caleidoscoop aan karakters laat zich best uitdiepen en ontdekken in de vele gekruide dialogen die protagonisten en figuranten (Vancoillie, Rigolle, Biebuyck, Rappoeye, Duyvetter, Vanrespaille...) met elkaar voeren. Die typische sfeer proberen neer te zetten 'ergens' in een West-Vlaamse dorpsgemeenschap leek mij minstens zo belangrijk als het bedenken en uitwerken van een spannend scenario. Misschien was mijn lange afwezigheid uit de streek, die toch ook de mijne was, wel de beste manier om vanop de nodige afstand ziel en typische gedachtekronkels van deze dorpsgemeenschap te kunnen vatten en weergeven. Op de vraag of er in De Coillies biografische elementen terug te vinden zijn, heb ik daarnet al onrechtstreeks het antwoord gegeven. En toch: geen enkele naam komt, althans in mijn hoofd, overeen met een échte persoon. Indien iemand zich in een van de personages zou herkennen, dan is dit louter toevallig. Hoe ik te werk ga bij de keuze van familienamen? In een gedateerde 'Witte Gids' (zones Brugge, Veurne en Oostende) ga ik op zoek naar sprekende familienamen.😉 Uiteraard heb ik veel en met graagte geput uit mijn herinneringen van hoe het was in de vroege jaren '70 en daarvoor. Het betreft sommige straten en locaties, de Leikant, de oude roterijen en al eens een situatie die me voor die tijd typisch en gepast leek om ze in het verhaal te verwerken. Voor wie nieuwsgierig is naar meer, geldt ook hier: the proof of the pudding is in the eating.
De Coillies
'De Coillies – kroniek van een vermissing –is een uitgave van Brave New Books (05/2021). Daarin beschrijft Johan de onrustwekkende verdwijning van een tiener, Beatrijs Van Coillie. De feiten, die zich afspelen tijdens een zomernacht in de vroege jaren '70 op en rond het erf van de familie Vancoillie, slaan de lokale gemeenschap van een dorp in de West-Vlaamse Leiestreek met verstomming. In café De Rootput wordt uitvoerig over de kwestie gedebatteerd en bij gebrek aan concrete aanwijzingen vooral gespeculeerd. Sommigen wijzen met een beschuldigende vinger in de richting van Adrien, oudste broer van de vermiste. Maar het speurwerk, waarbij naast de opsporingsdiensten de plaatselijke veldwachter de hoofdrol probeert op te eisen, leidt hoogstens tot enkele onbeduidende resultaten, tot het onderzoek helemaal doodbloedt.
Bijna 50 jaar na de feiten zullen een onverwacht opduikende oude brief, een belangwekkende ontdekking onder de voutekamer van het verwaarloosde hof van de Coillies en ten slotte de afbraak van een gewezen roterij voor de doorbraak zorgen in het heropende onderzoek. Voor de goegemeente, maar niet in het minst voor enkele intimi, worden oude wonden opengereten en vergeten gewaande emoties terug tot leven gewekt.
Johan Vanderbrugghen is psycholoog op rust, en dat weerspiegelt zich in zijn schrijfsels. Ook in z’n jongste roman De Coillies zijn de karakters uitgediept en de dialogen écht. “Het is maar dan dat een verhaal echt tot leven komt”, zegt hij. “Ik schuw geen onderwerpen uit de taboesfeer, integendeel, ik heb ze bewust opgezocht. Omdat het essentieel is dat thema's zoals huiselijk geweld en andere vormen van misbruik bespreekbaar worden gemaakt, ze zijn immers universeel en van alle tijden. Mechanismen zoals ontkenning en culpabilisering, niet zelden gehanteerd om de naam van het eigen instituut (vereniging, kerk, familie...) niet beschadigd te zien, zijn hierbij vaste ingrediënten, terwijl het slachtoffer geen stem krijgt, vaak verweesd in de kou blijft staan. En dan heb ik het nog niet over de onvoorstelbare psychische schade die is aangebracht.”
‘De Coillies – kroniek van een vermissing’ een uitgave van Brave New Books 202 blz
Hedendaags nieuwbouwproject in dorpskern Desselgem
Het centrum van Desselgem krijgt binnenkort een nieuwe, moderne invulling, met een knipoog naar het verleden. Het vroegere jeugdhuis Jakkedoe, zaal De Drie Sleutels, de vroegere jongensschool, de bibliotheek (deel oude jongensschool) en de vroegere woningen van de onderpastoors worden gesloopt en moeten plaats maken voor een modern en hedendaags gebouw met 21 appartementen en bijkomende handelsruimte. Stadsbestuur en ontwikkelaar Groep Huyzentruyt uit Beveren-Leie toonden gisteren de eerste beelden aan de buurt. Het project moet de dorpskern van Desselgem versterken: wonen, winkelen en meer beleving.
Een groot deel van de plaats van het voormalige jeugdhuis Jakkedoe blijft na de sloop onbebouwd, om zo de beleving voor de Desselgemnaars te vergroten. De parkeerplaatsen kunnen ook voor evenementen worden gebruikt. Daarnaast komen er 21 betaalbare appartementen, ondergrondse parkeerplaatsen en handelsruimtes bij. Dat blijkt uit de eerste plannen die het stadsbestuur van Waregem en de Waregemse ontwikkelaar Groep Huyzentruyt vandaag aan de buurt bekend maakten.
Buurtbewoners, kinderen en leerkrachten van de nabijgelegen school De Wegwijzer en andere geïnteresseerden kregen gisteren tekst en uitleg bij de nieuwe plannen voor het centrum van Desselgem. Voor het eerst kon de buurt ook zien hoe het nieuwe gebouw eruit zou zien: Waregems ontwikkelaar Groep Huyzentruyt toonde enkele 3D-beelden die meteen op veel aandacht konden rekenen.
Geschiedenis
Pas omstreeks 1930 kon de Christelijke Arbeidersbeweging in Desselgem met haar geledingen (ACV, ACW, KAJ en VKAJ) gebruik maken van een eigen lokaal in Desselgem. Onderpastoor Jan De Cuyper woonde naast de jongensschool (latere bibliotheek) en had de oude juffrouw Demarez weten te overhalen om haar verlaten vlasschuur ter beschikking te stellen voor het Desselgemse verenigingsleven. Die schuur was er gekomen in 1874, toen de familie Demarez naar Desselgem kwam om een vlashandel op te starten. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was de schuur gekend als de Cinema omdat daar regelmatig filmvoorstellingen plaats vonden voor de Duitse soldaten.
De oude schuur werd ingericht als latere H. Hartzaal en stond een dertigtal meter van de straat. De herberg De Gilde kwam er pas in 1934 en werd gebouwd tussen de H.-Hartfeestzaal en de Nieuwstraat. Daarnaast kwam de coöperatieve winkel De Welvaart. In de feestzaal waren er toneel- en muziekopvoeringen, huwelijksfeesten.
Het bouwwerk van de huidige Gildezaal dateert van 1961. Ondanks een petitie van het verenigingsleven binnen het ACW en druk vanuit het bisdom, slaagde het ACW er toen niet in om de zaal nog een meter verder achteruit te bouwen op grond van parochiale werken. In 1974 werd het oostelijk gedeelte (vroegere welvaartwinkel) ingericht als spaarbank BAC. Naast de bibliotheek werden dan ook nieuwe lokalen gebouwd voor CM en ACV.
In 1994 verdween de benaming De Gilde en werden de lokalen door de Volksbond verhuurt aan jeugdhuis Jakkedoe. Een 15-tal jaren geleden werd de stad eigenaar van het gebouwencomplex. De verschillende verenigingen konden wel nog gebruik maken van de Gildezaal, die intussen al de benaming De Drie Sleutels had gekregen. Het herberggedeelte van De Gilde werd door jeugdhuis Jakkedoe ingericht als instuifruimte.
Groter plein
In een eerste fase, die volgende maand start, zal aannemer Devagro de bestaande gebouwen zorgvuldig afbreken en de site - goed voor een ruime 1.200 vierkante meter - klaarmaken voor de nieuwbouw. De ruwbouw zou van start gaan in november 2021, het volledige gebouw met handelsruimtes op de benedenverdieping, 21 betaalbare appartementen en 32 ondergrondse parkeerplaatsen is dan wellicht klaar midden 2023.
“Het gebouw wordt niet hoger dan drie verdiepingen, met appartementen en een handelsgelijkvloers die sterk verbonden zijn met de omgeving. Zo benadrukken we het dorpsgevoel én versterken we het bovendien, door in vergelijking met vandaag aan de kant van het plein een deel van het jeugdhuis Jakkedoe vrij van bebouwing te houden. Dat komt het plein ten goede, het ruimtegevoel vergroot. Het ontwerp is hedendaags, maar doet denken aan vroeger. Onze architect Geert Berkein heeft een duidelijke knipoog gemaakt naar de voormalige jongensschool. De nieuwe gevel zal letterlijk refereren naar de vroegere bestemming, door een duidelijke vermelding “JONGENSSCHOOL”. In de gevel komen ook vier centrale traveeën.” Kaat Decock, directeur projectontwikkeling van Groep Huyzentruyt
Dorpssfeer
Waregems schepen voor Woonbeleid Rik Soens kreeg de eer om de eerste spreekwoordelijke steen af te breken. In zijn toespraak benadrukte de schepen het belang van kwalitatieve en duurzame woningen in de dorpskern.
“Desselgem is en blijft een prachtig dorp op mensenmaat, waar mensen elkaar kennen, waar kinderen opgroeien en spelen. Onze visie als stadsbestuur is dat kwalitatieve en duurzame projecten onze dorpssfeer moeten versterken. Zo kunnen mensen opgegroeid in Desselgem hier tevreden blijven wonen zo kunnen jonge mensen zich hier vestigen en kunnen kinderen hier spelen en opgroeien. Het is bovendien prachtig om te zien dat de dorpskernvernieuwing gebeurt met een mooie knipoog naar het verleden.” Rik Soens, Waregems schepen van Woonbeleid
Made in Waregem
Behalve hoe het nieuwe gebouw er zal uitzien, waren de aanwezigen ook benieuwd naar hoe de werken zullen verlopen de komende maanden. Afbraakfirma Devagro - eveneens uit Waregem - lichtte de aanpak en de timing van de afbraakwerken toe – niet toevallig tijdens de schoolvakantie. Devagro benadrukte dat ze zoveel mogelijk rekening zullen houden met de mobiliteit.
“Dit project is helemaal made in Waregem. Het bestuur tekende een duurzame toekomstvisie uit voor de dorpskern van Desselgem. Wij ontworpen een hedendaags gebouw dat in die visie past en dat volgens ons positief is voor Desselgem. Dat ook onze partner voor de afbraakwerken van Waregem is, is voor dit project een meerwaarde.” Kaat Decock, directeur projectontwikkeling van Groep Huyzentruyt
Na afloop konden alle aanwezigen – corona-veilig – aanschuiven bij de ijskar die Groep Huyzentruyt had voorzien voor alle buurtbewoners.
De problematiek van vervuilende PFAS of ‘eeuwige chemicaliën’, waarvan de bekendste leden van die groep zijn PFOS (perfluor-octaansulfonaat) en PFOA (perfluoroctaanzuur), is sinds het grond-verzet voor de Oosterweelwerken in Antwerpen niet langer alleen maar een natuurprobleem, maar ook een bedreiging van onze gezondheid. Ook Waregem wordt genoemd voor onrustbarende metingen voor PFAS in drinkwaters. We hebben nog geen cijfers over aanwezigheid van PFAS bij ons in de Leie en de Gaverbeek, maar de meetresultaten stroomafwaarts de Leie ter hoogte van het Afleidingskanaal voorspellen weinig goeds. Maar geen paniek: Zelfs in Antwerpen en Zwijndrecht betekent PFAS on PFOS in tegenstelling met de dioxinecrisis in 1999 geen onmiddellijk gevaar voor de volksgezondheid.
De effecten op lange termijn zijn nog niet voldoende gekend, maar PFAS en PFOS worden door het Nederlandse Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) beschouwd als “zeer zorgwekkende stoffen”. Opname van te hoge concentraties aan PFOS/PFOA kan aanleiding geven tot geboorteafwijkingen, kanker van nieren, prostaat en testikels, verstoren cholesterolwaarden, leverschade en beïnvloeding van ons afweersysteem. Bijkomend probleem is dat PFOS/PFOA jarenlang in het lichaam blijft en in de natuur heel moeilijk afbreekbaar is. PFOS zijn chemische verbindingen die onverwoestbaar zijn en water, vet en vuil afstoten. Het zit bijvoorbeeld in pizzadozen, Tefalpannen en regenkleding. Hoge concentraties zitten in AFFF-brandweerschuim (Aqueous Film Forming Foam).
Alle alarmbellen gingen af als Zwijndrecht bekendmaakt dat uit een aantal recente stalen genomen in de buurt van de fabriek blijkt dat er sprake is van een ernstige verontreiniging. Uit Vlaams onderzoek, waarvoor bloedstalen geanalyseerd werden van honderden mensen, van pasgeborenen tot 65-jarigen, -blijkt iedereen PFOS en PFOA in het bloed te hebben. Nu lekt uit dat in 2014 had 77 procent van de volwassenen zelfs een zodanig hoge concentratie in het bloed had dat er gezondheidseffecten te verwachten zijn.
Het drinkwater in Zwijndrecht, Antwerpen en de streek van Zuid-West-Vlaanderen (Waregem) bevat meer PFAS dan in de waterwinningsgebieden in de rest van Vlaanderen. Maar de concentraties blijven wel ruim onder de Europese norm uit 2020 van maximaal 100 nanogram per liter (een nanogram is een miljardste van een gram). De gemeten waarden schommelen tussen de 30 en 60 nanogram per liter. Dat blijkt uit een beperkte staalname die het Agentschap Zorg en Gezondheid, samen met de Vlaamse Milieumaatschappij, in 2018 liet uitvoeren.
VMM en AZG drukken erop dat het nog maar om zeer beperkte staalnames gaat (zelf spreken ze over een "oriënterende meetcampagne"). Ze zijn overal één staaltje water gaan halen en hebben daarin gepeild naar 14 stoffen uit de groep van de PFAS, de zogenoemde ‘eeuwige chemicaliën’ waartoe ook het beruchte PFOS behoort. De meting omvat dus niet alle PFA-stoffen die Europa sinds 2020 wil laten controleren: dat zijn er 20 in totaal. Niet onlogisch: in 2018 was nog niet vastgelegd welke PFAS-chemicaliën Europa precies wilde laten peilen. In de ontwerpteksten was sprake van 14 stoffen. De Vlaamse onderzoekers gingen dan ook achter die 14 stoffen aan, maar daarbij zaten dus wel PFOS en PFOA, twee van de meest omstreden verbindingen uit de PFAS-groep.
VMM deed ook metingen in onze waterlopen en daar zit overal PFOS . Uit metingen op veertig plaatsen in Vlaanderen blijkt dat het gemiddelde PFOS-gehalte in beken, rivieren en kanalen zo goed als overal boven de milieunormen piekt. Als we de kaart bekijken blijken er geen resultaten te zijn uit onze regio, maar er zijn wel cijfers vanaf de Leie stroomafwaarts ter hoogte van het Afleidingskanaal in Deinze tot Antwerpen en die kleuren allemaal alarmerend rood.
Geen onmiddellijk gevaar voor volksgezondheid
In tegenstelling met de dioxinecrisis in 1999 betekent het huidig PFAS-schandaal geen onmiddellijk gevaar voor de volksgezondheid. In 1999 waren giftige dioxines in de voedselketen geraakt door de onachtzaamheid van vetsmelterij Verkest, omdat rond 18-19 januari transformatorolie bij de andere vetten in een opslagtank waren terechtgekomen en tot het einde van de maand met pcb's gecontamineerd veevoeder werd geleverd aan verschillende veevoederbedrijven. Verschillende kippenkwekers stelden niet alleen een verminderde eierproductie vast, maar vooral dat de kippen letterlijk met massa’s doodvielen. Pas toen het politiek schandaal eind mei in het vooruitzicht van verkiezingen uitlekte, werden grootschalige maatregelen genomen waarbij 7 miljoen kippen en 60.000 varkens werden vernietigd en bijna 2.000 landbouwbedrijven maanden geblokkeerd werden. Nu hoeven noch kippen, noch eieren of mayonaise worden vernietigd, zelfs niet in aanpalende tuinen van 3M of Oosterweel in Antwerpen.
Net als in 1999 kunnen we ook nu spreken van een politiek schandaal. Waar in 1999 de oppositie onmiskenbaar reeds vroeg en misschien wel als eerste via een kippekweker-partijmandataris op de hoogte was van het mogelijk schandaal en in het vooruitzicht van verkiezingen wachtte om dit uit te brengen, kon het schandaal dit keer na de vaststelling in 2017 door de kopstukken van de meerderheid in de doofpot blijven en over de gemeenteverkiezingen van 2018 en de Vlaamse verkiezingen van 2019 worden getild.
Mogelijke PFOS-vervuiling in Waregem
Het provinciebestuur van West-Vlaanderen heeft al een medewerker aangesteld om verder onderzoek te doen naar PFOS in de West-Vlaamse waterlopen en daarover een studie te maken tegen september. De provinciale deputatie reguleert via de omgevingsvergunning mogelijke schadelijke lozingen. Er zijn 26 West-Vlaamse bedrijven die een vergunning hebben voor het lozen van PFOS via het afvalwater. Deze zijn vooral gevestigd in de ruime Kortrijkse regio binnen het stromingsgebied van de Leie.
Zeer binnenkort krijgen alle West-Vlaamse steden en gemeenten vanuit de Vlaamse regering een mailing met informatie over locaties waar PFOS of PFAS werd gebruikt. De gemeenten wordt gevraagd het nodige te doen om deze sites verder te onderzoeken. Als we weten waarvoor deze ‘eeuwige chemicaliën’ werden gebruikt, kunnen we al vermoeden dat daar ook Waregemse sites voor in aanmerking komen.
Regionale winkelstad Waregem toont hoe Vlaanderen leegstand kan aanpakken
Om haar koppositie kracht bij te zetten, toont de stad Waregem deze voormiddag in het bijzijn van Vlaams minister van Economie, Hilde Crevits, hoe een regionale stad door zijn aanpak het verschil kan maken. Minister Hilde Crevits en de stad Waregem zetten de unieke aanpak en renovatie van winkelcentrum Het Pand in de kijker. De stad Waregem investeert in totaal 17,5 miljoen euro in de renovatie van Het Pand en hoopt hiermee haar kernwinkelgebied verder te laten uitgroeien tot dé plek voor shoppers en bezoekers uit Waregem en omstreken. In februari dit jaar zijn de werken gestart en die zitten op schema. Het winkelcentrum opent de deuren opnieuw in augustus 2022.
De leegstand van winkelpanden in Vlaanderen staat zwaar onder druk, zeker in de stadskernen. Waregem is één van de weinige steden die het een pak beter doet dan de rest. Als regionale winkelstad neemt ze tal van initiatieven om de leegstand tot het minimum te beperken. Een daarvan is de totaalrenovatie van Het Pand, het shoppingcenter in het centrum dat nog in handen is van het lokale bestuur. Nergens anders in Vlaanderen is dat het geval. Met het renovatieproject ondersteunt de stad niet alleen de lokale middenstand, het versterkt tegelijk de kern van het Waregemse winkelgebied. Om haar koppositie kracht bij te zetten, toont de stad nu in het bijzijn van Vlaams minister van Economie, Hilde Crevits, hoe een regionale stad door deze aanpak het verschil kan maken.
Vandaag staat naar schatting meer dan 1 op de 10 van de Vlaamse winkelpanden leeg. Omgerekend komt dat al gauw neer op een ruime 5.000 handelspanden. Bovendien becijferde marktonderzoeksbureau Locatus recent nog dat het komende anderhalf jaar ruim 20.000 retailers – zowel winkels, horeca als diensten – hun zaak noodgedwongen zullen sluiten.
Toch is er één stad in Vlaanderen die het een pak beter doet: Waregem. De leegstand in het kernwinkelgebied ligt onder de 8 procent, ver onder het Vlaamse gemiddelde. Het aantal winkels per 1.000 inwoners is bijna een derde meer dan in de rest van het Vlaamse Gewest, lege handelspanden vinden er vlot een nieuwe uitbater en er is minder structurele leegstand. Hoe dat komt? Waregem onderneemt al jaren tal van initiatieven om de leegstand zoveel mogelijk de kop in te drukken en zich volop als retailstad te profileren.
Burgemeester Kurt Vanryckeghem: “Als regionale voorbeeldstad hebben we zeker onze plaats in het shoppinggebeuren en daar zetten we vol op in. Dat heeft veel te maken met ons allesomvattend plan, waarmee we over alle beleidsdomeinen heen aan hetzelfde doel werken: ervoor zorgen dat de stad aantrekkelijk is en blijft voor zowel inwoners, shoppers als bezoekers. Waregem is bovendien een stad waar alles op wandelafstand ligt: shoppen, horeca, groen, cultuur, sport,.. die kleinschaligheid is een enorm voordeel.”
De stad richtte ook een denktank op met verschillende experts en specialisten. Met een duidelijk doel: hoe kan Waregem haar kern versterken.
Regionale winkelstad
Wat Waregem als regionale winkelstad écht uniek maakt is dat ze Het Pand - het shoppingcomplex in het centrum - volledig in eigen beheer heeft. Historisch zo gegroeid en tot op vandaag een unicum in Vlaanderen. Het stadsbestuur zoekt zelf nieuwe handelaars via haar autonoom gemeentebedrijf WAGSO dat als exploitant optreedt, ondersteunt de lokale middenstand en houdt de parkeertarieven bewust laag. Het shoppingcenter wordt nu volledig onder handen genomen, wat een immense impact zal hebben op het hele kernwinkelgebied. Vandaag stelt de stad de ambitieuze renovatieplannen van Het Pand voor aan Vlaams minister van Economie, Hilde Crevits.
Hilde Crevits, Vlaams minister van Economie: "Waregem is een mooi voorbeeld van waar we op termijn met alle Vlaamse steden en gemeenten naartoe willen: een levendig centrum met een sterke handelskern waar het fijn wonen, werken en winkelen is. Gemeentelijke administratie, postkantoor, winkels, horeca en vrijetijdsbeleving moeten we zoveel mogelijk samenbrengen op één plaats om zo meer interactie te creëren. Dat is ook één van de oplossingen die we in ons plan met de Vlaamse regering hebben opgenomen. Door deze unieke aanpak van het renovatieproject - dat hier het hart van het kernwinkelgebied uitmaakt - toont Waregem zich een absoluut voorbeeld voor andere regionale steden!"
Ambitieuze renovatie
Die renovatieplannen zijn alvast niet mis. Niet alleen krijgen alle handelspanden een fikse opknapbeurt, er komt ook een belevingsplein, een efficiëntere parking met stadstuin en etalageramen van liefst 5 meter hoog. Er komt bovendien zo’n 800 vierkante meter winkelruimte bij voor zowel zelfstandige of lokale handelaars als voor grote ketens. Na een begeleidingstraject met CEUSTERS, de grootste beheerder van shoppingcenters in ons land, werd bekend dat er al zeker een Albert Heijn komt. De Nederlandse grootwarenhuisketen neemt met 2.000 m² de grootste ruimte in. Die mix tussen lokale handelaars en nationale retailers zal weer zorgen voor een succesverhaal, klinkt het. Vandaag is al meer dan 60 procent van Het Pand opnieuw verhuurd. Wat toch opmerkelijk is, aangezien de heropening van het complex pas gepland staat voor augustus 2022.
Kristof Chanterie, schepen van lokale economie en voorzitter van WAGSO: “We geloven sterk dat stadskernen de shoppingcenters van de toekomst worden. Daarom zijn we begin dit jaar begonnen met de renovatie van Het Pand. Het autonoom gemeentebedrijf WAGSO is erin geslaagd om samen met de aanwezige handelaars, die door de renovatie gedwongen waren om te verhuizen, leegstaande handelspanden in het stadscentrum een aantrekkelijke invulling te geven. Op die manier kunnen de handelaars hun activiteiten zonder probleem verder zetten in het centrum van de stad en wordt de leegstand tot een minimum beperkt. Bovendien kunnen die handelaars ook na de renovatie hun plek terug innemen. Dit is een uniek gegeven voor een lokaal bestuur en we zorgen er tegelijk voor dat de verbondenheid met de lokale handelaars overeind blijft.”
Veel van de voorheen aanwezige handelaars zullen na de werken opnieuw hun intrek nemen in Het Pand. Intussen is het volledige complex gestript. Ook de nieuwe landmark aan de Markt krijgt stilaan vorm. De stad Waregem investeert in totaal 17,5 miljoen euro in de renovatie van Het Pand en hoopt hiermee haar kernwinkelgebied verder te laten uitgroeien tot dé plek voor shoppers en bezoekers uit Waregem en omstreken. De werken zitten op schema en het winkelcentrum opent de deuren opnieuw in augustus 2022.
Op www.hetpandontpopt.be is alle informatie over het toekomstige verhaal terug te vinden.
Momenteel zijn de werkzaamheden aan de Leiebrug tussen Desselgem en Ooigem zover gevorderd dat kan gestart met de bouw van de landhoofden. Daarna wordt er beton op gestort. Zo ontstaat gewapend beton dat sterk genoeg is om het gewicht van de brug te dragen. Begin 2022 zullen de werken aan de brug volledig afgerond zijn.
Op 24 en 25 oktober 2020 namen we afscheid van de oude brug tussen Ooigem (Wielsbeke) en Desselgem (Waregem). Na de afbraak kon de bouw van de nieuwe brug starten. Deze maand staat de bouw van de landhoofden op de agenda. Het is een heel belangrijk onderdeel van de werken. Een landhoofd, ook wel bruggenhoofd genoemd, is de constructie waarop een brug steunt. Een brugdek weegt namelijk erg veel. Daarom moet je de plek waar de brug landt op de oever verstevigen. Juist omdat de bruggenhoofden te zwak waren, kon deze brug niet worden opgekrikt zoals jaren geleden in Sint-Eloois-Vijve wel kon gebeuren. Daarom moest er hier ook een nieuwe brug komen.
De werken in Ooigem en Desselgem maken deel uit van het binnenvaartproject Seine Schelde Vlaanderen, dat steun geniet van de Europese Unie. Hiermee wil waterwegbeheerder De Vlaamse Waterweg nv van de binnenvaart een sterker alternatief maken voor het goederenvervoer op de weg. Om schepen met drie lagen containers door te laten, moeten bruggen een vrije doorvaarthoogte hebben van zeven meter. De vorige brug was te laag en moest vervangen worden door een nieuw en hoger exemplaar.
De nieuwe brug wordt een stalen boogbrug van 99 meter lang en 19 meter breed. Het ontwerp oogt licht en hedendaags. De nieuwe Leiebrug komt op dezelfde locatie als de huidige brug, waardoor de impact op de omgeving beperkt is. Zo blijven alle woningen en een waardevol natuurgebied gevrijwaard. De kostprijs van de bouw van de nieuwe brug wordt geraamd op 6,6 miljoen euro. “De nieuwe brug tussen Ooigem en Desselgem is niet alleen een verbetering voor de scheepvaart en de mobiliteit, maar is vooral het resultaat van de goede samenwerking tussen De Vlaamse Waterweg nv, gemeente Wielsbeke en stad Waregem.” zegt Lieven Dejonckheere, afdelingshoofd Regio West van De Vlaamse Waterweg nv.
Verdieping van de Leie
Eerder dit jaar was er een publieke raadpleging inzake het Milieu-EffectenRapport (MER) over de optimalisering van de Leie. Op basis van die aanmelding en de input van de bevolking stellen de onderzoekers het MER op, dat nodig is voor de vergunningsaanvraag. Om zowel de natuur als de scheepvaart betere toekomstkansen te geven, wil De Vlaamse Waterweg nv de Leie tussen Sint-Baafs-Vijve en Harelbeke optimaliseren. Die aanpassing kadert in het grootscheepse binnenvaartproject Seine Schelde Vlaanderen, dat een aaneengesloten vaarnetwerk tussen Antwerpen en Parijs ambieert
Concreet zou De Vlaamse Waterweg nv het stuk Leie een meter verdiepen en hier en daar verbreden. De oevers en het landschap legt de waterwegbeheerder natuurvriendelijker aan, zodat ze een sterkere biotoop worden voor planten en dieren. Bekijk onderstaande video voor meer info over de geplande aanpassingen aan de Leie.
Het is de bedoeling dat er uit de inspraak zo veel mogelijk zinvolle en bruikbare ideeën komen om het onderzoek in het project-m.e.r. te verbeteren en/of aan te vullen. De openbare raadpleging is geen openbaar onderzoek waarbij bezwaarschriften kunnen ingediend worden. Bezwaarschriften kunnen enkel ingediend worden naar aanleiding van de vergunningsaanvraag. De aanmelding kon gezien de corona-maatregelen enkel online geraadpleegd worden op de website van De Vlaamse Waterweg nv of op https://omgeving.vlaanderen.be/mer-dossierdatabank (vul bij dossiernummer ‘3345’ in en druk op zoek). In elke betrokken gemeente kunnen de inwoners advies geven om de aanmelding te vervolledigen.
Nieuwe fietsbrug
De Vlaamse Waterweg nv investeert samen met de stad Waregem en de gemeente Wielsbeke ook in de recreatieve troeven van de Leie en haar omgeving. Met een nieuwe brug specifiek voor fietsers en voetgangers wordt de beleving van de Leievallei versterkt en kan iedereen op een eenvoudige en veilige manier genieten van de natuur en toeristische trekpleisters op beide oevers.
Het ontwerp van de nieuwe fietsbrug is ondertussen afgewerkt. De brug wordt gebouwd tussen Beveren-Trakel in Beveren-Leie en de oude Leie-arm in Ooigem. De nieuwe brug wordt een stalen S-vormige brug met een overspanning van 59,5 meter. Het ontwerp is sober, maar harmonieus en vormt één geheel met de bomenrijen en het open Leielandschap. De brug krijgt betonnen aanloophellingen die naadloos zullen aansluiten op de bestaande jaagpaden aan beide zijden van de Leie. De fiets- en wandelbrug zal een enorme boost geven aan de recreatie langs de Leie, niet in het minst met de ontdekking van de prachtige groenzone aan de overkant van de rivier.
De bouw van een nieuwe fietsbrug tussen Waregem en Wielsbeke start nog deze zomer. De brug zal 2,2 miljoen euro kosten. Vlaanderen betaalt het grootste deel: 63 procent. De rest is voor Waregem en Wielsbeke. De fietsbrug komt anderhalve kilometer voorbij de gloednieuwe brug tussen Ooigem en Desselgem. Bovendien zal de Vlaamse Waterweg ook de omgeving aanpakken.
Opwaardering kanaal
Binnen het project Seine-Schelde is er ook aandacht voor het opwaarderen van het kanaal Roeselare-Leie. Het Kanaal Roeselare-Leie is al bijna 150 jaar lang één van belangrijke levensaders van de regionale economie en werkgelegenheid. Het is een belangrijke cluster van economische activiteiten Vlaanderen die via het kanaal en de aansluiting met de Leie verbonden is met een internationaal netwerk van waterwegen. Meer dan 40% van het vrachtvervoer op de druk bevaren Leie komt van of gaat naar de kanaalzone.
Het opwaarderen van het kanaal Roeselare-Leie past binnen het project Seine Schelde Vlaanderen. Met het oprichten van een heuse ‘Taskforce Kanaalzone’ worden de krachten gebundeld om de zone nog meer uit te bouwen tot een economische motor en levendige hot spot voor de hele regio.De opwaardering omvat de renovatie en/of heraanleg van kaaimuren en oevers, de herbouw van bruggen, de verdieping van het kanaal en een verhoging van de sluiscapaciteit in Ooigem. De opwaardering zal binnenvaart met klasse Va-schepen met een laadvermogen tot 3.000 ton mogelijk maken. De kosten voor de volledige opwaardering worden geraamd op 270 mio euro.
In het kader van de opwaardering van het kanaal Roeselare-Leie wordt ook de sluis van Ooigem volledig gemoderniseerd. De sluis van Ooigem wordt structureel aangepakt, zowel de bouwkundige als de elektromechanische uitrusting. De stalen sluisdeuren, schuiven van de omloopriolen en vlottende bolders worden vervangen, hierbij horen ook werken aan de betonconstructie op de plaatsen waar zij bevestigd worden of waar zij bewegen. Bij de vernieuwing van de elektromechanische uitrusting gaat het onder meer om de aandrijving van de deuren en de schuiven en bijhorende kabelwerken. Tijdens de werken wordt het kunstwerk ook voorbereid op de latere bediening op afstand. Om de werken te kunnen uitvoeren wordt de sluis buiten dienst genomen en drooggezet. Gedurende de werken is het dan ook niet mogelijk om schepen te schutten.
De sluis van Ooigem werd gebouwd begin jaren 1970 en is toe aan een grondige opknapbeurt zodat ook in de toekomst een vlotte dienstverlening kan gegarandeerd worden. Volgend op de beslissing wie de werken zal uitvoeren zal de concrete timing van de werken gecommuniceerd worden en zullen de voorbereidingen voor de werken opgestart worden. De uitvoering van de werken wordt ten vroegste in de zomer van 2022 gepland.
Dit jaar wordt gewerkt aan de renovatie en aanpassing (voor schepen tot klasse Va) van de kaaimuren in Roeselare, Izegem, Ingelmunster en Wielsbeke, de bouw van een 230 meter lange kaaimuur voor het nieuwe overslagcentrum River Terminal Roeselare (tot 2022), aanbrengen van bodembescherming ter hoogte van 3 kaaimuren (Zandhandel in Roeselare, Danis/Delvaza in Izegem, Cargill in Izegem), verbouwen van kaaimuren en oevers oa. bij Braet in Ooigem. Eind dit jaar volgen nog baggerwerken in Ooigem, Ingelmunster en Roeselare.)
In 2022 volgt het verbouwen van de kaaimuur aan Vanden Avenne in Ooigem en aanbesteding van de nieuwe Lysbrug in Ingelmunster.
BK : Waarom geen ronde ter ere van Paul Haghedooren?
Mooi initiatief om in de naamgeving van het parcours aandacht te geven aan Waregemse wielerkampioenen. Daarbij moest zeker Briek Schotte horen, die weliswaar nooit de Belgische titel kon behalen maar driemaal tweede werd in 1946, 1948 en 1950. Het kampioenschap brengt ook André Defoort terug op de actualiteit. De Beverse wielerheld werd kampioen van België in 1941 in Namen. Maar we zijn toch niet vergeten dat Paul Haghedooren in 1985 kampioen van België werd in Halanzy?
Wij hebben alvast nog mooie herinneringen aan die 23 juni 1985, toen Desselgemnaar Paul Haghedooren op het selectieve parcours in Halanzy de wedstrijd naar zijn hand zette en de spurt won tegen wereldkampioen Claude Criquielion, Rudy Dhaenens en Paul Wellens. Rudy Pevenage werd toen vijfde op 7’’. Eerder dat jaar had Haghedooren ook al de Grote Prijs Pino Cerami gewonnen in Wasmuel, was tweede in de Memorial José Samyn en derde in La Marseillaise (Bessèges). In de kampioenentrui won hij dat jaar nog in Hasselt-Spalberg en was tweede in Wielsbeke.
Met de verovering van de kampioenentrui bezorgde hij het Briek Schottedorp opnieuw enige wielerberoemdheid. We volgden de geboren Oostrozebekenaar eigenlijk al in de jeugdreeksen. Mijn broer had hem leren kennen als een eenvoudige kerel met karakter, die toen nog dagelijks naar school fietste naar VTI-Waregem. Hij was een werker in de koers, die trouwens als profrenner buiten koersseizoen nog werkte op fabriek. Zijn inzet werd uiteindelijk beloond met de titel van kampioen van België.
Die zondagavond stonden we hem met een hele groep wielerfans en enkele journalisten op te wachten aan zijn woning aan de garage Bossuyt langs de Gentstraat in Desselgem. Voor die bijzondere gelegenheid hadden we na de wedstrijd nog een speciaal nummer gestencild van het plaatselijke soldatenmaandblad ’t Piotje en dat kende natuurlijk veel bijval. Er werd zelfs uit dit gelegenheidsnummer geciteerd in de sfeerreportages in de maandagkrant en in de interviews met de nieuwe kampioen de week na het legendarische kampioenschap. Natuurlijk volgde voor het maandnummer van ’t Piotje nog een uitgebreider “ten huize van onze kampioen van België” met een foto van Paul Haghedooren in de kampioenentrui. Die nummers van Piotje zijn ondertussen opgeslagen in het stadsarchief.
Op zijn palmares staan 14 overwinningen. In 1987 won hij de Grote Prijs Raymond Impanis en de vierde etappe van de Kellogg’s Tour of Britain. Hij blijft in de herinnering als een vechter, een werker die altijd bereid was om koers te maken. Hij was ook een niet onverdienstelijk ronderenner, al bleef hij steeds een bescheiden ploegrenner. Hij had bijvoorbeeld het potentieel om een klassement te rijden in de Ronde van Frankrijk, in mindere jaren werd hij zelfs eerste Belg. Hij nam deel aan de Tour in 1983 (49e), 1985 (33e), 1986 (67e) en 1990 (106e). In 1988 werd hij 34e in Ronde van Spanje. Hij behaalde tal van ereplaatsen in klassiekers zoals de Ronde van Vlaanderen (6e in 1983, 12e in 1987), Parijs-Roubaix (11de in 1985), Milaan-SanRemo (19e in 1988), Amstel GoldRace (18e in 1986), Luik-Bastenaken-Luik (18e in 1983), Parijs-Tours (19e in 1986, 16e in 1988), Brabantse Pijl (2e in 1991, 3e in 1983, 5e in 1989, 9e in 1984, 17e in 1990), Waalse Pijl (3e in 1982, 16e in 1988, 19e in 1985).
Op het strand van Knokke-Heist bezweek Paul Haghedooren tijdens een strandloopje op zondag 9 november 1997 aan een plots hartfalen. Hij was net 38 jaar geworden en was na twaalf jaar profbestaan (1982-1994) nog altijd actief bij de elite zonder contract. Hij woonde in Nieuwenhove, waar zijn vrouw een kapperszaak had. Daar ging al een wielerwedstrijd georganiseerd ten zijne ere. Van 2005 tot 2009 werd op het Leeuwke in Waregem nog een Paul Haghedooren derny-criterium georganiseerd.
Paul Rigolle schreef in 1981, toen Haghedooren nog bij de beloften reed, al een ode aan Paul Haghedooren. Die werd later opgenomen in zijn dichtbundel 'De hel van het Noorden' (Vers, 1982). Het gedicht werd de dichter toen ingegeven door het temperament van de jonge renner die door gebrek aan snelheid aan de aankomst vrijwel altijd geklopt werd, maar zich vooraf toch nooit verloren gaf.
Paul Haghedooren in concert
De renner is zijn pijn
Niets loopt spaak als hij rijdt en op dun metaal
zijn wereld bouwt. Hij waagt en woedt,
schiet als een bebrilde duivel kurkdroog
van zijn belagers weg. Opstand snijdt hij
met het grootste mes. Achter hem vloekt het,
draait het vierkant als de wereld. Men schuift
het decorum in, men brandt en sterft voortdurend
in het wiel. Wat in hem herkenbaar wordt:
Elke ren is een soloren en voorbij de pijn
haalt hij ultiem de weelde in en lijdt alleen.
Zo total-losgelaten jongleert de renner met zijn pijn.
Als een dichter over de kinderkoppen van het blad.
Steeds is er wel iemand die, in zijn spoor geklit,
in het zicht van de aankomst daaruit te voorschijn komt.
Zondag 20 juni 2021 organiseert Waregem Sportief met de Stad Waregem, KSV Waregem Vooruit (Dwars door Vlaanderen) en SV Zulte Waregem het Belgisch Kampioenschap wielrennen. Het parcours loopt zowel voor dames als heren over alle deelgemeenten (4 X Schotte- en Defoort ronde) en de finaleronde (4 X Herlegemstraat – Holstraat Nokere – Karmeldreef) gaat ook over Kruisemse bodem. Het volledig parcours is gesloten en verkeersvrij.
Onder het motto ‘Iedereen kampioen’ zijn er allerlei fietsgerelateerde activiteiten. Tot 31 juli kunt u deelnemen aan 1 wandel- en 2 fietstochten nav het BK Wielrennen in Waregem. Alle tochten volgen grotendeels het parcours dat de profrenners op zondag 20 juni afleggen. In het Koetshuis in park Casier loopt tot 27 juni (14 tot 17 u.) een expo rond het Waregems wielerverleden. In de bibliotheek vinden we de 40 authentieke wielerkoppen van Nesten. Voor info verwijzen we naar de folder en De Sprong, die elke inwoner in de bus ontving.
Twee Waregemse wielerlegendes Briek Schotte en André Defoort geven hun naam aan de lokale rondes, die zowel de dames als de heren door Waregem, Sint-Eloois-Vijve, Desselgem en Beveren-Leie brengt. Die ronde gaat over de Vijfseweg, Posterijstraat Vijve, Schoendalestraat, Nieuwstraat Desselgem, Grote Heerweg BL, Hoonackerstraat, centrum BL, Nijverheidsstraat, Sprietestraat, Knokstraat, Deerlijkstraat Nieuwenhove, Expressweg Biest. De Schotteronden gaan over de Henri Lebbestraat en Westerlaan. De Defoortronden gaan over de expressweg, Verbindingsweg, Zuiderlaan en Oosterlaan.
IJzeren Briek woonde jarenlang in Desselgem en won twee keer Dwars door België, de voorloper van Dwars door Vlaanderen. IN 1942 en 1948 won hij de Ronde van Vlaanderen. Wereldkampioen werd hij in 1948 en 1950. In 1948 won hij het regelmatigheidsklassement Challenge Desgrange-Colombo. Op Belgische kampioenschappen kwam hij driemaal als tweede op het podium in 1946, 1948 en 1950.
Wie wel kampioen van België werd was Andre Defoort in 1941 te Namen. Hij behaalde als prof 26 overwinningen op de weg en 32 overwinningen op de piste. Een mooi eerbetoon aan deze wielerlegende is het boek “André Defoort, Flandrien en Volksvriend”. Komt de Schotteronde net niet langs het Schottepleintje in Desselgem, dan kan ook de Defoortronde net niet langs de vroegere café Sportpaleis in Beveren-Leie voorbijkomen. Met Paul Haghedooren, Kampioen van België in 1985 te Halancy, hadden we nog een Waregemse kampioen kunnen herdenken. Paul Haghedooren woonde in 1985 langs de Gentstraat in Desselgem en verhuisde nadien naar Nieuwenhove.
Startplaats is de hippodroom en vandaar verloopt aanloopronde via de ring richting Zuiderlaan en Oosterlaan, waar de officiële start wordt gegeven. De dames starten om 10 u. voor 122,4 km. (geen Defoortronden), de heren om 12.05 u. voor 220,2 km. Er is continu koers. Hopelijk komen de beide koersen niet in elkaars vaarwater.
Op en rond het parcours komen maar liefst 1119 extra verkeersborden. In het weekend van 20 juni zorgen 35 medewerkers van de stad ervoor dat alles op zijn juiste plaats komt en achteraf weer wordt weggehaald.
Omdat het BK op een gesloten verkeersvrij parcours wordt gereden, zijn er op twaalf plaatsen doorsteken in het parcours (aangeduid met D op parcoursfolder). Dat zijn de enige plaatsen waar je met een gemotoriseerd voertuig onder begeleiding van de politie over het parcours kan. Er zijn ook een aantal zones met beperkte mobiliteit (aangeduid in paars).
Door corona moesten de fandorpen worden afgelast. Toch kunnen we langs het parcours volledig gratis supporteren. Wegens de veiligheidsmaatregelen zijn supporters echter niet toegelaten in de start- en aankomstzone en het rennersdorp, de eerste zone Herlegemstraat, de Holstraat en de Karmeldreef. Langs het afgesloten parcours is er overal een parkeerverbod. Voor de mobilhomes is een dorp georganieerd op de camperweide in de Karmeldreef.
De klassieke noodnummers blijven van toepassing. Het Waregemse ziekenhuis blijft bereikbaar via de Roger Vansteenbruggestraat.
Problemen of onvoorziene hinder kan op zaterdag en zondag nog gemeld worden op 0484 67 29 35
Het Waregemse station krijgt eindelijk de nodige heropfrissing. In het kader van de toegankelijkheid zullen de perrons verhoogd worden en komen er nieuwe liften. De werken starten in het tweede kwartaal van 2022 en lopen tot midden 2023.
Er is al minstens 20 jaar vraag naar kleinere opstap- en afstaphoogte op de perrons in Waregem. Verschillende moties van gemeenteraad, Somival, politieke jongerenbewegingen, ea. bleven telkens in dovemansoren steken. Ondermeer An Vanheusden onderhandelde jarenlang met de NMBS en kreeg in 1999 een onderhoud met toenmalig gedelegeerd bestuurder Etienne Schouppe al toezegging, maar andere perikelen dwarsboomden een oplossing. De Statievrienden stuurden we in april 2017 na de vaststelling van uitblijven van investeringen een motie naar NMBS om de stiefmoederlijke behandeling van Waregem aan te klagen. In het bijzonder wezen ze op het uitblijven van de lang verwachte en beloofde verhoogde perrons, nochtans een absolute voorwaarde voor een veiliger treinverkeer voor de 2500 treinreizigers die in het station van Waregem dagelijks op- en afstappen. De naburige stations van Harelbeke en Deinze hadden al jaren verhoogde perrons. “Waregem is het minst reisvriendelijke station van Vlaanderen. Politici waar wachten jullie nog op ?”, was hun wanhoopskreet.
Hun kreet leek gehoor te krijgen, want in februari 2018 kwam van NMBS-woordvoerder Geert Dierckx de bevestiging dat het station van Waregem toch was opgenomen in een nieuw investeringsplan van in totaal 5,3 miljard euro in het spoor. Het station van Waregem zou eindelijk hogere perrons krijgen. De werken zouden starten in 2019 en duren tot eind 2020. Benevens hogere perrons zouden ook nieuwe schuilhuisjes en zitbanken komen en ook een nieuwe geluidsinstallatie. “We investeren dus vooral in een beter onthaal en een betere toegankelijkheid”, was toen het antwoord. Het spoor werd vernieuwd maar de perrons behielden hun oncomfortabele hoogte.
Nieuwe hoop
Burgemeester en Vlaams parlementslid Kurt Vanryckeghem stuurde enkele weken geleden nog een brief naar de CEO van de NMBS, Sophie Dutordoir. De vraag naar een beter bereikbaar station en zeker naar meer toegankelijke perrons ligt al heel lang op tafel. Er wordt momenteel werk gemaakt van nieuwe roltrappen, maar over de grote opfrissing was nog geen timing bekend.
De NMBS liet vandaag weten dat de grote opfrissingswerken voor volgend jaar ingepland staan. Er komen nieuwe liften, die voldoende groot zullen zijn om een fiets mee te nemen. Daardoor zullen de perrons autonoom toegankelijk zijn vanaf de kant van het station. Terzelfdertijd wordt de volledige perronuitrusting vernieuwd en wordt ook het stationsgebouw aangepast voor autonome toegankelijkheid.
“Het stadsbestuur is al vele jaren vragende partij om het station en dan vooral de toegankelijkheid aan te pakken”, zeggen burgemeester Kurt Vanryckeghem en schepen van mobiliteit Philip Himpe. “We zijn blij dat de werken eindelijk op de kalender staan. Het zal ongetwijfeld een grote verbetering zijn voor alle reizigers.”
Voor de autonome toegankelijkheid vanaf de kant van de parking plant de NMBS de sloop van het einde van de onderdoorgang, de aanleg van een lichte helling en de aanpassing van de fietsroute. Hierover zijn besprekingen bezig tussen de stad, NMBS en provincie.
Resultaten Poll Moet wareber doorgaan met e-Waregem ?
74 van de 109 deelnemers aan de rondvraag willen dat wareber doorgaat met e-Waregem en 35 zouden liever hebben dat e-Waregem stopt. Telkens zijn er nuances in het antwoord, gekozen uit de zes mogelijkheden.
Bij de neen-stemmers oordelen er 15 dat het oorspronkelijke doel van de internetkrant is gerealiseerd (archief van 1 jaar activiteiten in Waregem).14 bezoekers vinden dat de oorspronkelijke nood intussen is opgevuld door andere Waregemse blogs. 6 andere bezoekers vinden dat e-Waregem de auteur de tijd ontneemt om te werken aan heemkundige bijdragen.
Bij de enthousiaste bezoekers die wensen dat deze internetkrant verder wordt aangevuld, zijn 14 ook tevreden met een minder actieve opvolging en tonen er zich niet minder dan 60 bereid om actief mee te werken. Dat is ruim 55 % van alle deelnemers aan de rondvraag. Daarvan onderscheiden we 35 bezoekers die gewoon actief willen meewerken aan e-Waregem en 25 bezoekers die aangeven mee te willen zoeken naar informatie voor historisch getinte bijdragen.
Vooral voor hen van deze laatste categorie kan gezegd dat het een van de hoofdmotieven bij de opstart van de Waregemse internetkrant was om langs deze weg interactief historische en heemkundige informatie te verzamelen over de regio Waregem. e-mail mij met suggesties en/of reageer met historische aanvullingen en verbeteringen op bijdragen via de knop ‘reageer’.
e-Waregem is de opvolger van Wareber, wat staat voor Ware(gem) bekeken door Ber(nard). De voorganger telt meer dan 400 geïllustreerde bijdragen. Bij een klik op de foto krijgt u een grotere weergave van deze illustratie. Onze webruimte van 30 MB voor foto's was opgebruikt. Liever dan de foto's van onze oude bijdragen te verwijderen, kozen we voor deze opvolger.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken met Google
U kunt meewerken met e-Waregem. We willen hier uw historische of heemkundige bijdragen publiceren over belangrijke gebeurtenissen in de regio vorige eeuw(en), geschiedenis van nog bestaande en/of verdwenen herbergen, belangrijke culturele figuren, ...
Publicatie kan dan misschien nieuwe elementen losmaken bij de lezers, die we willen oproepen om hun ervaringen over deze onderwerpen te delen en de bijdragen zonodig te verbeteren of aan te vullen.
We wachten uw reacties in op "e-mail mij" of in "reageer".
Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz.
Laat het historisch erfgoed of het levend archief uit het geheugen van uzelf, uw ouders en grootouders niet verloren gaan. We willen met e-waregem meewerken om deze informatie te bundelen in verschillende heemkundige rubrieken. Regelmatig worden ook oudere teksten aangepast of verbeterd, zodat uiteindelijk een waarheidsgetrouw en zo volledig mogelijk beeld overblijft voor het archief. We doen hier een oproep om daaraan mee te werken en eventuele verbeteringen of mogelijke aanvullingen te melden, waarvoor dank.
Dank voor bezoek. Op 10 oktober 2006 werd deze 'e-Waregem' beoordeeld (basis van meest aantal verschillende bezoekers) als 18de site op een totaallijst van 8903 Vlaamse blogs (241.428 berichten). Voorganger 'Wareber' stond nog altijd op 19.
Resultaat Poll 'Kunst in Straatbeeld'
94 deelnemers19 neen 75 ja Ruim 80 % staat dus achter idee van Kunst in Straatbeeld, vooral als opwaardering voor de stad.
ja, het is een opwaardering voor de stad51 % (48)
neen, ik heb daar geen belangstelling voor4 % (4)
ja, als het past bij de omgeving15 % (14)
neen, ik ben daar tegen wegens last en kost11 % (10)
