|
...We zijn ze weer tegengekomen...
De zon schijnt, de vlinders fladderen en de cafébazen hebben hun stoelen buiten gezet. En wie landt er? Onze vriendjes van boven Maas en Waal. In dichte drommen, kwebbelend en kakelend gelijk een nest jonge eenden die ontsnapt zijn aan een roedel waterratten, palmen zij de terrasjes in.
Dit weekend was het weer prijs in Sankt Vith, een onooglijk Ardeens dorpje dat eindelijk hersteld leek te geraken van duitse en Amerikaanse invasies in 1918 en 1944. Pech blijft die mensen daar achtervolgen: nu landen er de boven-moerdijkers.
...Met z'n dertienen waren ze, inclusief een overbejaard stel - superoma en -opa erbij, waarschijnlijk voor de financiën. Voorzien van rugzakjes en draagtasjes plantten zij zich neer op een zonovergoten terrasje op de markt van Sankt Vith.
Na een uitgebreide kennismaking met het menu- en drankenboek begonnen ze aan hun bestelling: Twee Blonde Leffes met grosseille,want dat hoort in trappist, en 4 perriers zonder prik. Ondertussen waren er twee leden van het gezelschap met 4 lege éénliterflessen de toiletten ingeduikeld waar ze na 3 minuten weer buitenkwamen, ditmaal met 4 volle éénliterflessen. Zuivere Spa Reine blauw van de kraan. De flessen gingen solidair van hand tot hand en van mond tot mond.
Als ge in 't Bels zijt dan moet ge friet eten. De garçon werd er opnieuw bijgeroepen en meteen werd er een flinke hap uit superoma's budget gehapt: in een "het-kan-niet-op" gebaar werden er 5 frieten met mayo besteld. Met vork "sil vouzz pleit...." want wij spreken ook fransoos.
Zodra de friet, mooi aangeleverd op 5 bordjes, op tafel stond begon het spektakel: een blonde, langopgeschoten deerne, met enige verbeelding leek ze uit Volendam te komen, haalde uit haar rugzakje een pot Deutsche Knackwursten, een pot appelspijs -compote zeggen ze in de regio Nieuwegein -, en een blikopener. Vijf minuten later liep het Knackwurstensap over lippen en kinnen. Nou seg, wat heerlijk !!!...en de friet smaakte ook.
Na anderhalf uur later was de schranspartij afgelopen. Superoma haalde haar knip te voorschijn en voldeed met een gelukzalige glimlach de gepresenteerde rekening: 16 euro 85 cent moest zij betalen voor een hele namiddag kermis, bedrag dat zij na enig aandringen van de aanwezige schoonzoons genereus afrondde op 17 euro.
Het was weer een fijn en geslaagd dagje uit daar bij die leuke belzen.
De inwoners van Sankt Vith vragen zich ondertussen vertwijfeld af wat zij de mensheid in de weg hebben gelegd. Pech blijft hen achtervolgen: al bijna 100 jaren lang...
23-04-2007, 00:00 geschreven door J.Rekel 
|
