Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
03-08-2007
FC Ecuador.
Moe en dochter Cajamarca stellen het wel... dank U wel !!!
Moeder Ana en dochter Angelica kent U wel; ze komen uit Ecuador en ze zijn deze week halverwege Schiphol - op weg naar thuis - omgedraaid. Nu zijn ze terug in België waar ze met "open armen" werden ontvangen... Allé door een paar armen dan toch. De rest, zoals altijd de zwijgende meerderheid, keek met "open ogen" toe. Die overgrote meerderheid van onze normaal denkende bevolking heeft inderdaad de hele soap met verbaasde ogen gevolgd en zich afgevraagd of ze niet in een goedkoop stationsromanneke figureerden...
Angélica y su madre Ana Cajamarca no embarcadas en el último minuto por las autoridades. (uit een Ecuadoraanse gazet geknipt)
Vooreerst dit: Moeder en dochter Cajamarca kan men geen ongelijk geven: als zij - en met hen vele anderen - denken dat het hier in België beter is dan in Quito dan moeten ze vooral zorgen dat ze zo rap mogelijk in België zijn. Maar dan moeten ze wel een paar regeltjes in acht nemen. Om te beginnen moeten ze beseffen dat er een groot verschil is tussen "economische" en "politieke" vluchtelingen. En als ze op grond van economische redenen worden uitgewezen dan hebben ze pech. Punt uit. En tot nader order heerst in Ecuador nog altijd "Law and order"; men heeft geen enkele reden om op de loop te gaan om politieke redenen. De bazin is zelfs een Belgische Mie die oppersquaw is geworden.
Moeder en dochter - samen met zo'n 20.000 landgenoten - zijn al vier jaar in België zonder ook maar 1 keer aanstalten gemaakt te hebben om in orde te komen met mogelijke vergunningen. Leven als illegalen noemt men zoiets.
Kinderen van illegalen worden gewetenloos gebruikt om in te spelen op het gemoed van de simpele burger: een kleine bruine Azteek die een papierke aan die hardvochtige ministers afgeeft scoort altijd bij de gewone sus in de straat.
Moeder en dochter worden nu als iconen opgevoerd om alle illegalen te regulariseren en de Belgische en Europese wetgeving uit te lachen en te schofferen. Hoe zit het met het rechtvaardigheidsprincipe als men per jaar zo'n 20.000 vluchtelingen ( die de procedures wel volgden) eruit flikkert en diegenen die bijten en stampen hier laat.
Verder komt die madam van de Ecuadoraanse president hier terplaatse eventjes verklaren dat onze wetgeving barbaars is en op het randje van het fascisme. Madam zou zich heel dringend met haar eigen miserie moeten gaan bezig houden. Misschien kan ze moeder Cajamarca engageren om de bedden in de presidentiële suites in Quito van verse lakens te voorzien.
En dan hebben we nog de fine fleur van onze maatschappij: de advocatuur. In het geval van moeder en dochter heeft een internationaal advocatenbureau de verdediging op zich genomen. Wie betaalt dat? Waarom beginnen die pas na vier jaar te procederen? Een simpel, pas afgestudeerd advocaatje vraagt al gauw 250 euro per uur. Gemeten aan de ontstane heisa moet nu ongeveer de hele staatskas in Quito zijn leeggefreten door die advocatenclub.
En tenslotte de kindjes in de gesloten centra. Natuurlijk horen die daar niet thuis maar wie laat ons een keertje een inkijk zien in die centra ?. Men doet precies alsof Steenokkerzeel en Merksplas kwalijke versies zijn van Guantanamo en de Goelach archipel. Het is Leuven Centraal niet hoor ! Er is in Merksplas meer groen dan ze in de hooglanden van Zuid-amerika ooit bij elkaar hebben gezien. En het zijn per slot van rekening de ouders die kiezen voor de opsluiting en die zijn tot nader order verantwoordelijk voor het welzijn van hun kroost.
.....Steenokkerzeel, Vottem en Merksplas, de zogeheten gesloten asielcenta zijn in wezen niets anders dan de open centra van Kapellen, Ekeren, Arendonk en tientallen anderen. De kamertjes, de refter, het speelgoed, en de toiletten zijn in Arendonk precies hetzelfde als in "Centre 127bis". Zelfs het "Heras-hekwerk" er rond. Al de rest is gezeik van op sensatie beluste advocaten en actiegroepkes die leven bij de gratie van onze "verfoeilijke en fascistische" democratie.
....En trauma's ? 't Zal wel, net zo goed als de trauma's die men oploopt als men vrijwillig duizenden euros dokt, in een camion kruipt en na nachtenlang rijden, duizenden kilometers verder gedropt wordt om dan 4 jaar lang van de ene hoek van de straat naar de andere hoek te sluipen om in 't zwart borden en teljoren af te wassen bij de een of andere afhaalchinees.
Toch wens ik moeder en dochter het allerbeste, maar stop er in godsnaam mee om de politiediensten, de overheid, andere verantwoordelijken en ons, gewone Belgen, af te schilderen als barbaren en kindermoordenaars.