Geld en zwarte sokken....
Na een vermoeiend veloritje met 4 allochtone inburgeraars en één electro-fietsende medeburger ging een kennis van mij een Blonde Leffe consumeren op het terraske van een bevriende staminébaas. ...Allemaal om terug op zijn eigen te komen.
Naast die kennis van mij zaten zes heren in kostuum. Niettegenstaande de thermometer aan de gevel bij de gebuur-apotheker vierendertig graden Celsius in de schaduw aanwees droegen de heren zonder uitzondering ene plastron. Eentje had zelfs manchetknopen in de korte mouwen van zijn Armanihemdje. De zes hadden het duidelijk getroffen met hun gezelschap en met zichzelf. Het bleken kaderleden te zijn van een plaatselijk filiaaltje van het grote BNP-Paris-Bas-Fortiesje. Uit de conversatie bleek duidelijk dat ze naast een russische minnares - een zekere Natasja - ook andere waterkes hadden doorzwommen en zwarte gaten hadden opgevuld. De zes hadden het voortdurend over fraudulerende collega's, omgevallen stapels effecten, wisselkoersaccidenten en andere malversaties waar een gewone pensioenspaarder de miximatose van krijgt. Alle kempische filialen van -zelfs lang ter ziele gegane- banken hadden zij kortstondig bemand. Nu waren zij - gemeinsam- tot het Kaderpersoneel gaan behoren van het Arendonks filiaaltje. Vandaar hunne plastron en de manchetknopen.
Een mens hoort weleens het woord "tunnelvisie". Of dat spreekwoord van "een paard met oogkleppen". Zes van die gasten is die kennis van mij deze namiddag tegengekomen op een Arendonks terraske. Zes volwassen kerels die alleen maar leuterden over collega's, zwart en wit geld, kasbons en staatsobligaties en over oplichters.... Nikske over de voetbal, over de schoon vrouwen, over hobbies of pinten pakken.... Eventjes maar over de fysieke paraatheid en het grote zwarte gat van Natasja. Daarna over geld...geld...geld.
Nadat die cafékennis van mij ook zijn tweede Blonde Leffe "contant en cash" had afgerekend heeft hij het terras verlaten met de mededeling aan de zes kaderleden dat hij zich een paar lange zwarte sokken ging aanschaffen om zijn zuurverdiende centen in op te bergen en te verstoppen onder zijne boxspring. Hij vertrouwde de zaak niet meer. !!!
Waar is de goeie ouwe tijd van Frans Van Himbergen en Herman Oris.!!!! Die droegen gene plastron, en ook geen manchetknopen: die klapten met de mensen.
06-07-2010, 00:00 geschreven door J.Rekel
|