Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
27-05-2007
transport in China
Alles beweegt in China.
Vanaf de moment dat een chinees kan lopen stopt hij niet meer met bewegen. Alles waar een wieltje onder gezet kan worden gebruikt men om van A naar B te geraken. Alleen de ossen en de aalscholvers gebruiken hun poten en zwemvliezen om vooruit te geraken; de rest rolt en rijdt.
De lokale politie kan men herkennen aan de Kaki-geverfde autokes op de hoek van de straten. Zelf zitten de hoeders van de wet in een achteraf-buurtje (waarschijnlijk) te klappen over de gok-chinees.
Het transport van landbouwalaam en levend vee gebeurd met oude Toyota-pickups. Bovenstaande foto is genomen van een transport ezels op weg naar een geinteresseerde agrariër in Arendonk. Weer 2 ezels meer in het assortiment.
Voor de luie toerist: Elk bezoek aan een monunent of tempel welke moeilijk te bereiken was kon bezocht worden met een draagstoel - met of zonder wielen.
Alles kan op een klein brommerke met aanhangwagentje. Drie op de vijf chinezen zijn gespecialiseerd in de recyclage van plastic: pet-flessen, plastiek draagtasjes, alles wat maar in de verste verte ruikt naar plastiek maakt de koopman in de chinees wakker en wordt verkocht of geruild.
Het vervoer in China gaat van de pré-historie naar de verste toekomst. Van eeuwenoude ossenspannen tot de modernste treinen. De Maglevtreinen, magneettreinen ingezet tussen het hart van Shangai naar de internationale luchthaven, halen moeiteloos 430 kilometers per uur.
De start van de ronde van China. Na 20 kilometers bleek iedereen aan de chinese epo te zitten. We zijn dan maar met z'n allen een Tsingtao gaan drinken...Een lokaal gebrouwen Heineken. Niet te drinken, maar wat doet een mens als hij dorst heeft.... Juist van armoei een Heineken drinken.
Eerst even een dienstmededeling: Gelieve niet meer te bellen of te sms-en voor de chinese viagra. De laatste pillekes zijn stuk per stuk en in 't zwart verkocht. Volgens een trouwe lezer van dit blog heeft er zelfs een vooraanstaand Arendonks politicus van die pillekes gegeten....en zelfs een overdosis: Tenminste aan "zijne gang" te zien en de manier waarop hij het gemeentehuis binnensukkelt...
( de chinezen zijn ontzettende bierdrinkers.)
Niettegenstaande de chinezen geweldige gezondheidsfreaks zijn - iedere ochtend gymnastiek, wekelijks massages, kruidenextracten en ander gezond voedsel - komt er toch regelmatig een dokter aan te pas.
De mannen smoren gelijk ketters, sjikken, kauwen en spuwen de boel onder, de toiletten zijn een aanfluiting van hygiëne en drinkbaar water bestaat er enkel in flesjes van een halve liter. Veel van de kwaaltjes worden geheeld met kruiden en homeopatisch spul. Wanneer het echter te erg wordt komt de kliniek eraan te pas, en echte specialisten. De chinezen kunnen daarbij kiezen uit dokters die met foto en al op grote plakkaten bij de ingang van een ziekenhuis hangen.
Voor mensen met tandpijn wordt de behandeling nog makkelijker gemaakt. De tandarts oefent zijn praktijk gewoon uit in een kamer aan de voorkant van de straat, de gordijnen wijd opengetrokken. Men kan zelf waarnemen of de patienten kermen of de dienstdoende tandentrekker tegen de schenen stampen.
Wanneer er geen doktoren of specialisten meer kunnen helpen is er nog één redmiddel: Op bedevaart gaan naar Yanthzou aan de oevers van de Li-rivier midden in het Chinese karstgebergte. In het hotel waar ons gezelschap overnachtte hangt een levensgrote foto van Jean Luc De Haene met zijn Celie. Tijdens zijn verblijf in China bezocht hij met zijn vrouw de streek. Of hij daar kwam om over politiek te praten of om over aalscholvers te buurten kwamen we niet aan de weet.
"Kent ge dieje mens daar in dieje kader" vroeg een fatsoenlijk aangeklede chinees ons aan de balie, wijzend op de Jean Luc tegen de muur. "No speak chinese, no speak english, We are from Russia" logen we met vereende krachten ..... Jean Luc kraaide voor de derde keer.!!!
Mijn vriend loopt er deze dagen stralend en zielsgelukkig bij. Zijn minnares trouwens ook... Net voor we op ontdekking naar China vertrokken vertrouwde hij me in een bui van lichte dronkenschap toe dat zijn sexleven op een laag pitje aan het geraken was. Een dagske ouder, een lichamelijk kwaaltje, een Blonde Leffe te veel... en zijn "joske" - zoals mijn kleinzonen het menselijk voortplantingsmachien plastisch omschrijven - functioneerde méér niet dan wel. En dat "machien" is onontbeerlijk; zeker als ge een minnares hebt.
(varkenssnuiten klaar voor de soep en voor de pillen)
Ten einde raad had hij zich door zijn vertrouwensarts Viagra laten voorschrijven. Nu kost zo'n doos Viagra aan 8 pillen per doos van 50 mg/per stuk, in een vlaamse apotheek die zichzelf respecteert gauw zo'n 120 euro. Uw "joske" zou voor minder dienst weigeren..... Voor 120 euro kon je 10 jaar geleden de complete Zakstraat in Antwerpen opkopen.
Mijn vriend vroeg dus of ik vanuit China geen pillen of poeierkes kon meebrengen die zijn sexuele appetijt terug zichtbaar konden maken en zijn vriendin enige houvast konden bezorgen....aan zijn joske.
In Guilin, gans in het zuiden van China en op zo'n 40 kilometer van de grens met Birma heb ik "zijn geluk" gevonden: De "Santi Bovine Penis Erecting Capsule". Een chinees extract met als hoofdbestanddeel fijngemalen stierenkloten, in fatsoenlijk vlaams: door de mixer gehaalde testikels van een jong stierkalfje. De plaatselijke chinesen spreken er vol lof over. 15 Yuan kostte het doosje, omgerekend één euro vijftig voor 9 pillen. Op de ingesloten gebruiksaanwijzing - speciaal in het engels voor bejaarde Europese sextoeristen - stond duidelijk vermeld dat men de pillekes met drie ineens moest innemen. Kwestie van "de Jos" tot bewegen te dwingen.
4 doosjes heb ik voor mijn vriend aangekocht. Omwille van de geweldige aankoop kreeg ik een vijfde doosje cadeau. 45 Viagrapillen voor 6 euro. Bij aankomst in Zaventem heb ik mijne vriend direct een doosje "Santi Bovine" overhandigd. De rest houd ik in reserve.
Sinds vorige week woensdag loopt mijn vriend dus met een gelukzalige glimlach en met wallen onder zijn ogen over het gemeenteplein van Arendonk. Hij biedt nu al het vijfvoudige voor een doosje "stierenspul". Dat zijn kop ondertussen begint te gelijken op die van een Aziatische waterbuffel neemt hij er met de graagte bij.
Geinteresseerden? Eén adres: den "Brabbes." Ik heb nog 3 doosjes in voorraad. ..Prijs overeen te komen. "p.o.t.k."
We zijn nog altijd onder de indruk van onze reis naar de chineesjes. Zeggen dat je na een verblijf van 14 dagen in China het land en zijn volk kent is natuurlijk nonsens... Iets anders zijn de objectieve vaststellingen die we dagdagelijks met eigen ogen konden zien:
(chinese toiletten.) - De chinees is een ontzettend lief en nieuwsgierig wezen dat hemel en aarde beweegt om met een witte evenmens op de foto te kunnen. - Nederigheid en deemoed past ons Belgen: Driekwart van de Chinezen (dat is zo'n 1 miljard man) heeft nog nooit van België gehoord en de andere éénkwart (zo'n 350 miljoen man) situeert ons landje ergens tussen Rusland en Kazakstan. - In alle steden die we bezochten is het een drukte van jewelste: de fietsen zijn vervangen door brommerkes en scooters en de eigen auto maakt een grote sprong voorwaarts. In Peking alleen al worden er per dag 1.000 nieuwe auto's ingeschreven. - Alles moet wijken voor nieuwbouw en torenhoge appartementsblokken: Weer in Peking en omstreken sneuvelt één hectare oude woonwijken per dag. - Op het eerste zicht zijn de straten en lanen in de steden proper en netjes: Schijn bedriegt echter: Er wordt geveegd en gekuisd met duizenden en duizenden. Eén dag niet poetsen en het vuil ligt decimeters hoog in de straten.
('t middageten ligt klaar.) - de chinees is verslingerd op uniformen. Voor iedere job heeft men aparte kostuums met strepen en sterren ontwikkeld. Leger en politie zijn vriendelijk en de tijden van de culturele revolutie en het Tien-Ah-Men-plein lijken eeuwen achter hun te liggen. - Er heerst een ontzettende bureaucratie in het ganse land: Een pintje bier gaat al gauw vergezeld van briefjes en stempeltjes allerhande. - Een middenklasse is zich aan een razendsnel tempo aan het ontwikkelen. Het lijkt wel of iedere chinees heeft een dubbele baan: Overdag of 's nachts werken voor een patroon, de resterende tijd een eigen bedrijfje runnen.
(tweede job: televisies repareren.) - de chinezen eten alles: varkens- en vissenkoppen, schorpioenen, slangen, schildpadden en gekookte kippeneieren met daarin de jonge kuikens. En alles slurpen ze met veel smaak naar binnen. - De chinezen zijn meesters in de namaak: Rolex horloges aan 100 yuan per stuk, een Giorgio Armani-hemdje voor 80 yuan of een Sony 16 Gigabyte U.S.B-computerstickske voor 230 yuan waarbij we 1 Euro voor 10 yuan moesten betalen. - Zoals in alle grote steden zijn er ook in China bedelaars: moeders met kindjes, kreupelen, oude vrouwtjes en mannekes.... ze worden echter door de politie en ordediensten vakkundig uit het straatbeeld verwijderd.
We kunnen nog uren doorgaan: over hun eerbied voor ouders en grootouders, hun liefde voor hun kleine baby waarvan ze maar één exemplaartje mogen hebben...
Chinezen zijn ook mooie mensen, vooral de vrouwen, maar daar ga ik het vandaag niet over hebben. Bewijzen daarvan heeft u van mij nog tegoed.
