Het operahuis in Sydney. Voor vrienden van mij die niet te beroerd zijn om toe te geven dat ze ook alles niet weten, plaatsen we in wekelijkse afleveringen een beschrijving van de zeven wereldwonderen. We zijn begonnen met de klassieke zeven en eindigen met de moderne zeven....Tenminste als we lezers overhouden.!!! Ondertussen zijn deklassieke zevende revue gepasseerd en gaan we verder met de moderne zeven. We zijn al aan nummerke vier van de moderne.
1. de beelden op het paaseiland.(06/03) 2. de Eifeltoren in Parijs.(14/03) 3. de Mayasteden in Zuid-Amerika.(20/03) 4. het operahuis in Sydney.(25/03) 5. de kathedraal van Chartres. 6. de Borobodur in Indonesië. 7. de tempel van Angkor Wat. 7.1 de Taj Mahal in India. 7.2 de Chinese muur.
Het Sydney Opera House is een gebouw voor opera en andere muziek in Sydney in Australië.
Het plan om het Sydney Opera House te bouwen is ontstaan in 1955. Er werd een internationale wedstrijd voor architecten uitgeschreven. Het winnende plan kwam van de deen, Jorn Utzon, die een spectaculair schelpenpatroon had gemaakt. De bouw leverde enige problemen op, maar ging uiteindelijk toch door. Het Sydney Opera House werd in 1973 geopend door koningin Elizabeth II. Architect Utzon is echter gaande het bouwproces afgehaakt en is nooit meer in het gebouw geweest.
Het Opera House ligt op de Bennelog Point, aan de rand van een haven waar vroeger een tramremise lag. Het gebouw bevat niet alleen een operazaal, maar ook nog drie andere concertzalen, restaurants en bars. Sinds de opening van het Sydney Opera House is dit gebouw tot het symbool van Sydney geworden.
In Afghanistan gaan ze iemand zijne kop er af kappen. Ze zijn daar te weten gekomen dat een zekere Abdul de verhaaltjes van Allah en Mohammedje niet meer geloofde en supporter is geworden van Jezus en zijne Pa. Volgens de moslimwet heeft die snoodaard van een Abdul de islam afgezworenen daar staat, in het fijne land dat Afghanistan heet, de doodstraf op. Nog niet zo lang geleden zijn er in Iran twee jonge homootjesin het publiek opgehangen omdat ze in datzelfde publiek mekaar hadden getongzoend en aan elkaars piemeltje hadden getrokken. En in Saoudi-Arabië waar Mohammetje zijn wiegske stond is er laatst nog een vrouwmens gestenigd omdat ze had aangepapt met een getrouwde vent. Hier bij ons is er ook een vrouwmens dat de kruisbeelden uit haar keuken heeft verwijderd en overgestapt is naar het geloof van de ayatollahs en van haar nieuw Marokkaans vriendje. Moet onze pastoor, overigens een vreedzaam en aimabel man, nu eisen dat er op het marktplein van Arendonk een kapblok met beul wordt opgesteld? Dit allemaal om u even te zeggen dat de gewone suskes en jeannekes van moslims en moslimas het natuurlijk geen fluit kan schelen of Abdul of Genevieve christen zijn geworden of hindoe of voodoo-aanbidder. Het zijn de Ayatollahs, de moellahs en hun immams die oproepen tot haat en onverdraagzaamheid.Het zijn zij die dagdagelijks bewijzen en moeite doen om hun godsdienst inderdaad achterlijk en onderontwikkeld te houden. ...Zou er nu een fatwa boven mijn hoofd hangen of krijg ik ambras met het centrum tegen racisme? Het zal me benieuwen.
De gezondheidsrisico's. Na het artikel over het "Nordic Walking" of het "tweestokkenlopen" (zie 20/03) kwam er in het gastenboek een reactie binnen van Professor Dokter Andrea Fielgoed, gynaecologe in het Academisch Ziekenhuis van Roermond, waarin zij de risico's van het "stokwandelen" aankaartte.
We laten hieronder mevrouw de professor zelf aan het woord: "...Nordic Walking" is in haar huidige vorm ontstaan als zomertraining bij Finse langlaufers. Sinds het begin van de 20e eeuw gebruiken zij in de zomermaanden hun langlaufstokken tijdens hardlopen en andere trainingsvormen om zodoende de coördinatie en de spierkracht van het bovenlichaam verder te ontwikkelen.Deze trainingsvorm is ondertussen uitgegroeid tot een hype en een rage waarbij iemand die niet deelneemt aan deze massahysterie meewarig wordt bekeken. De medische gevaren loeren echter om de hoek. . Ik word tijdens mijn consultaties meer en meer geconfronteerd met bloedende en beschadigde schaamlippen, kale plekken en haarverlies van het schaamhaar en dies meer. Navraag bij mijn patienten leert me telkens dat zij allen aan snelwandelen doen met stokken, het zogeheten "Nordic Walking". De hevigheid en de snelheid waarmee de buitenste schaamlippen en het omliggende gedeelte tegen elkaar aan schuurt en tegen elkaar klotst acht ik verantwoordelijk voor deze mankementen. Verder zijn mij gevallen bekend van eeltvorming op de venusheuvel, verschrompeling van het clitoriskapje en blauwe plekken op het schaambeen.. Negentig procent van mijn met stokken wandelende patienten maken tevens gewag van een langdurige siësta in hun sexleven. Aan het liefdesspel komen zij nauwelijks nog aan toe uit angst de opgebouwde conditie te verliezen door hun minnespel. Als gevolg daarvan zijn relatieproblemen niet uit te sluiten en zullen op termijn ook mijn collegas in de psychiatrie meer dan hun handen vol hebben.
Nadelige effecten van het stokwandelen bij mannen lijken minimaal te zijn, maar wat kan er in godsnaam ook gebeuren met eikels en zakken....".
Borgbrieven. Ge hoort de dag van vandaag wel eens de uitspraak: ze moeten alle sukkelaars binnen laten en ze moeten onderhouden worden." De voorstanders van open grenzen schermen wel eens met het argument dat in vroegere tijden iedereen altijd en overal welkom was.
Niets is echter minder waar: Daarvan getuigen de "borgbrieven". Wanneer in de late middeleeuwen en in de 17de, 18de eeuw de mensen meer en meer mobiel werden gingen ze ook automatisch een lief of een vrijer zoeken in een naburige gemeente. Het "eigen volk" was ineens niet goed genoeg meer en de "meiskes uit het buurdorp" hadden mooier en rooier wangetjes en kontjes. Tussen die gasten op vrijersvoeten zaten er natuurlijk een hoop die geen "nagel hadden om aan hun gat te krabben". Eens ze een mieke bij de geburen aan de haak hadden geslagen stapten ze naar de schepenenbank of naar de armenmeester om bijstand en financiele steun. De gemeentebesturen zagen al die armoeizaaiers met lede ogen hun gemeentekas plunderen. Om daaraan te verhelpen moest de toekomstige echtgenoot een schriftelijke verklaring hebben van de bestuurders van zijn gemeente van herkomst waarin die verklaarden, hun dorpsgenoot financieel te ondersteunen in zijn nieuwe woonplaats.Dikwijls werden zelfs de nog te verwekken kinderen in zulk een borgbrief opgenomen. Hieronder een afschrift van een borgbrief uit Reusel (Nederland) aan de schepenenbank van Arendonk van 15 januari 1706. (Waarmee ik niet wil gezegd hebben dat al de inwoners van Reusel schooiers en armoeizaaiers waren.)
15 January 1706. Wij Schepenen en Armmeester des dorps van Reusel, quartier van kempenland, meyerije van S'Hertogenbosch verclaren en bekennen te inde inaneren costeloos en schadeloos te houden den armen ofte Heiligen Geest van Arendonck (:die buijten vermoeden:) dito armen zouden komen te leijden door Wouter van Doorn ingebooren alhier beneffens de hellichte de kinderen naer datum dezes in houwelijck staende te verwecken bij Catharina Maes geboortigh van Arendonck voorszijt tot dien eijnde verbindende onze Revenien en incomste der armen alhier, ten bedwanck van allen Heeren, Hoeven, Rechten en Rdchteren zulcx behoort, T'Oirconde deze door onze Secretaris doen schrijven en teeckenen op den 15 Januarij 1706.
't Kwam er dus op neer dat de gemeente Reusel haar ingezetene Van Doorn financieel zou ondersteunen bij armlastigheid en ook voor de helft van de kosten zou opdraaien voor de klein mannen die hij in Arendonk zou produceren. Een nobel principe dat gelukkig is afgeschaft. Voor ge het weet staat de helft van Noord-Brabant hier aan te schuiven.
De Mayasteden in Zuid-Amerika. Voor vrienden van mij die niet te beroerd zijn om toe te geven dat ze ook alles niet weten, plaatsen we in wekelijkse afleveringen een beschrijving van de zeven wereldwonderen. We zijn begonnen met de klassieke zeven en eindigen met de moderne zeven....Tenminste als we lezers overhouden.!!! Ondertussen hebben deklassieke zevende revue gepasseerd en gaan we verder met de moderne zeven....en vandaag zijn we aan nummerke "drie". 1. de beelden op het paaseiland.(06/03) 2. de Eifeltoren in Parijs.(14/03) 3. de Mayasteden in Zuid-Amerika.(21/03) 4. het operahuis in Sydney. 5. de kathedraal van Chartres. 6. de Borobodur in Indonesië. 7. de tempel van Angkor Wat. 7.1 de Taj Mahal in India. 7.2 de Chinese muur.
De Maya kunnen bogen op een geschiedenis van zeker 3000 jaar en er zijn vandaag nog een aantal miljoen Maya die een van de Mayatalen spreken. De archeologie heeft laten zien dat de Maya al vanaf die tijd begonnen zijn voor ceremoniële doeleinden bouwwerken neer te zetten. Van deze vroege tijd is het echter niet erg duidelijk waar de grenzen liggen tussen de eigenlijke Maya en hun buren de Olmeken.
De vroegste monumenten bestaan uit eenvoudige, soms met cement bedekte, grafheuvels waarvan er een aantal in vrijwel intacte staat te vinden zijn in El Salvador (Tazumal en San Andrés). Deze zouden zich echter in latere tijden tot imposante, uit steen opgetrokken, piramides ontwikkelen. In Cival in het laagland van Guatemala zijn daarvan al voorbeelden uit de 3de eeuw voor Christus. In later tijden ontwikkelden de Mayas de beroemde steden van Tikal, Palenque, Capan en Kalakmul naast Dos Pïlas, Uaxactun, Altun Ha en vele andere steden in Guatemala, Mexico en andere Zuid-Amerikaanse landen..
De kunst en architectuur van de Klassieke Tijd (ong. 200-1200) wordt algemeen als het meest verfijnd en van de grootste schoonheid van de antieke Nieuwe Wereld genoemd. Nu het schrift van de Maya goeddeels ontcijferd is, is duidelijk geworden dat de Mayakunstenaars hun werk signeerden. Dit is maar bij weinige beschavingen het geval.
In Tikal ligt de beroemdste Mayastad van Guatemala. Tikal is gelegen in het tropisch regenwoud.
Opgepast terreur op komst !!! Nog enkele weken en we worden als recreatiefietser en -wandelaar weer van de weg getoeterd door luid krijsende wielertoeristen op weg naar hun persoonlijke besttijd. Om lijf en leden te beschermen dient de recreant halsoverkop de wegberm in te duikelen om niet tussen de wielspaken te geraken van de voorbij razende terroristen.
Sinds kort zijn daar ook de "Nordic Walking wandelaars" bijgekomen.Nordic walking is een nieuw soort sport dat uitgevonden is door een paar snuggere fabrikanten van sportmateriaal die hun omzet in basketbalsloefkes en drinkbussen zagen slabakken. Aan goedgelovige mannekes en vrouwkes wordt verteld dat wandelen met twee gesofisticeerde stokken naast hun lijf tot ongekende fysieke prestaties kan leiden. En mits goed gebruik van die twee stokken zou heel uw lijf in beweging komen.....uw lichaamssappen zouden zelfs terug gaan spuiten...Ik mag er niet aan denken. Ik herinner me mijn grootvader zaliger nog. Dat was ne mens die voor de kost, dag in dag uit, zakken van 100 kilo uit een scheepsbuik moest sleuren. Na zijn uren verzorgde hij thuis nog een koeike. En daar gebruikte hij wel eens een stok: één uit de kant gesneden elzentak waarbij hij aan het boveneinde een gat had gemaakt en een nestel had doorgestoken. Met zo'n stok sloeg mijn grootvader zaliger zijn koei op haar achterkwartier als ze niet voortmaakte. Voor de rest is mijn opa zonder al teveel mankementen zesentachtig geworden.
Mijn vader zaliger had ook een stok. Die had hij meegebracht van een bedevaart uit Scherpenheuvel. Als ons moeder een "Lieve-vrouwke-met-water-erin" mocht kopen dan had hij recht op een wandelstok, meende hij. Aan het uiteinde van zijn stok zat zelfs een blikken pinneke; dat gaf een plezant tikkend geluid. Hij gebruikte zijn stok om in het voorjaar boontjes en erwtjes te zetten. Mijne pa heeft met veel miserie de achtenzestig gehaald. Ik heb fijne herinneringen aan die mannen in mijn leven.....en aan hun stokken.
...En nu hebben we dus Nordic Walking: Twee metalen stokken met allerlei snufjes, uitschuifbare stukken, veringen en ressorts....het kan niet op. Op een wandeling toekomen met een koppel stokken onder de 100 euro is heiligschennis, vooral slecht voor de bekkenbodemspieren en ge valt in schand met zo'n goedkope rommel.. De volgelingen van de "tweestokkensport" laten zich natuurlijk uitgebreid voor de zot houden door gewiekste commercanten die er een bloeiende commerce in zien: 10 lessen volgen, een blits trainingspakske, een aangepaste drinkbus, een Tom Boonenzonnebrilleke en ze zijn op weg: de wijde wegen van Vlaanderen vacantieland tegemoet: onderweg aangestaard door normaal functionerende wandelaars die ook deze rage zullen zien overgaan. Nog enkele weekends zwaar weer en op de komende antiekmarkten gaan we de eerste "Nordic walking-stokjes" al bij de andere rommel zien liggen....'t Kan niet rap genoeg.... Dan gaat ook het gekwijl bij mijn vriendinnen weer over.
