Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
01-03-2011
pastoor Wim.
Eerwaarde Heer Pius Wim Haegens norbertijn van Postel pastoor van Voorheide-Arendonk
Op 10 september 1931 werd hij geboren te Horst (Nl). Op 9 juli 1961 werd hij tot priester gewijd. Van 9 november 1976 tot aan zijn dood was hij pastoor van de parochie St.-Jozef te Voorheide-Arendonk.
Omringd met de liefdevolle zorg van familie, parochianen en vrienden, overleed hij in "zijn" parochie op de Voorheide, op woensdag 23 februari 2011.
Pater Wim Haegens was de derde pastoor van de Voorheide. Allen die hem kenden zullen hem herinneren als een fijne mens en een goede vriend.
Lejoo, den Anton Heiboer onder de Arendonkse cafébazen.
Een kennis van mij, vriend durf ik hem niet noemen - ge zit tegenwoordig in Leuven Centraal voor ge er zelf erg in hebt - doet aan veelwijverij. Eénmaal per jaar, meestal in het najaar, gaat mijn kennis één avond op stap met een uiterst select vrouwengezelschap. Dat die jaarlijkse uitstap samenvalt met de tijd dat de geiten en de ooien moeten gedekt worden is louter een samenloop van omstandigheden.
De Lejoo, zo heet die kennis van mij, spiegelt zich aan de bosjesmannen in Kwazoeloeland en aan de moslimsheiks in de bergen van Tora Bora: die hebben allemaal twee of drie vrouwen. Dichter bij huis kijkt hij met bewondering naar Anton Heiboer, een hollander met vier vrouwen en een schilderskwast.
Zijn interesse in "veelwijven" dateert van jaren geleden: In onverdachte tijden regeerde mijn kennis over een staminee. Een plattelandskroeg met twee biljarts, jonkmannen aan den toog, en een ploegje vogelepikkers. Een caféploeg voetballers behoorde eveneens tot het uitgezakte meubilair. Als die gasten gingen trainen of een matchke spelen dan bleven de spelersvrouwen gezellig rond "de stammtisch" zitten om bij te kletsen. Nadat de Lejoo een lokale onderwereldfiguur met connecties in en rond de sacristij/kerktoren die alleen koude koffie drinkt en voor de rest normaal volk ambeteert had buitengezet, ging hij het gezelschap vrouwen animeren. Leejo was geliefd bij zijn vrouwelijk clienteel: hij was hun aanspreekengel, hun zachte schouder voor een geveinsde huilbui, hun biechtvader voor elke buitenechtelijke stap, tegelijkertijd hun platonische en onbereikbare liefde waarvan ze met z'n allen hoopten dat die liefde eens zou geconsumeerd worden. Liefst apart. Mijn kennis profiteerde van zoveel puberaal geweld en wentelde zich in de hartstochtelijke belangstelling van de spelersvrouwen: een knipoogje hier, een zachte schoudertouch daar, een portooke of sherrieke van 't huis....
Het was dan ook niet verwonderlijk dat bij het afscheid van de Leejo aan zijn plattelandsstaminee alle spelersvrouwen stonden te bleiten gelijk de katjes bij het graf van boer Bavo... Aangedaan door zoveel passie en gebroken harten beloofde de Leejo dat hij elk jaar op zijn kosten met de spelersvrouwen op kroegentocht zou gaan.
Dat gebeurt nu al jaren: de voetballers moeten op de keinder passen, alle vrouwen zitten vanaf halfdrie bij de coiffeuse, hijsen zich daarna in hun hoogst gesplitte rokske en vertrekken dan naar de kroeg... met de velo of hun rolladerke, want den BoB moet ook thuisblijven; 't is alleen voor de vrouwen en voor de Leejo. In ruil voor veel drank mogen de aanbidsters om beurt met hun afgod slowen en shaken en zijn zweetdruppeltjes afdeppen. Als ze wat te hitsig worden stelt mijn kennis voor om hem naar een andere taverne te duwen; kwestie van af te koelen. Zo bezoeken ze volgens een uitgekiend plan een tiental kroegen en tavernes in Arendonk daarbij luidkeels "Leeejooo" roepend gelijk die ander koeien in de Zwitserse bergen.
De politieke partij waartoe de Leejo behoort overweegt nu om in navolging van "Valentijnsdag", "World Aidsdag", "kuskesdag" en "sinte Katriena" ook "Leejokesdag" op de Arendonkse feestkalender te plaatsen.
Mijn kennis van zijn kant zoekt langs deze weg ambitieuse, volgzame en vooral pronte jonge dames; zijn huidige collectie bereikt binnen enkele jaren immers de uiterste houdbaarheidsdatum... Sommigen hebben zelfs al aan hun eigen streepjescode geprutst...
Elke stad die zichzelf en zijn burgers respecteert heeft een groene long. Een plaats, gewoonlijk in het midden van het centrum of in de geburen van de grote Markt, waar het rustig toeven is. Waar de natuur de bovenhand heeft, waar het fijn om te zitten is, waar zuurstof en frisse lucht in overvloed aanwezig is.
In Londen is dat Hyde Park, New York heeft zijn Central Park en in Bagdad gaan ze thee slurpen tussen de Tigris en de Eufraat.
Arendonk heeft ook zo iets.
Aangeschurkt tegen een oud sigarenfabriek ligt één van onze rustpunten.Weliswaar met een Herasje errond, maar ge kunt er naar kijken. Dat is al iets.
't Bovenstaande is natuurlijk allemaal flauwe kul, en alleen een kapstok om allerhande ontstane rotzooi in het Arendonkse centrum aan te tonen.
Mijne maat vindt, en ik supporter voor hem, dat rotzooi in het midden van Arendonk niet kan. Zelfs niet als ge daar voor betaalt.... Leegstand, verkrotting, hoogopschietend steppegras: weg met die handel.
Ander fotookes volgen.... Wel geduld hé mulderke en Addooke.
Arendonk is dezer dagen niet van de voorpagina's van de gazetten weg te slaan. Pas gisteren kwam de sigarenmakersgemeente in het werelnieuws met de eerste "paalcamping" op belze bodem.
Vandaag is er een nieuwe primeur: Tot opluchting van radeloze kinderloze echtparen en hopeloze adoptie-ouders heeft Arendonk sinds gisterenmorgen een babystockverkoop.
Gedaan met het eindeloos wachten op een baby, gedaan met alle voorbereidende sexuele uitspattingen, gedaan met vroeg en nuchter gaan slapen. Wilt U een tweeling, een drieling, een zwart en een wit kindje tegelijktijd, eentje met spleetoogjes.... U vraagt, wij leveren:
De Arendonkse "babystockverkoop" heeft het voor U in voorraad.
".... Is schilder Jan Van Eyck nu afkomstig uit Arendonk of uit Maaseik? Om dat te onderzoeken heeft dokter Mark Lissens, die behalve OCMW-voorzitter in Arendonk ook professor is, zijn collega's van de Katholieke Universiteit Leuven opgeroepen om tijdens het volgende academiejaar een licentiaatsverhandeling of doctoraatsthesis te wijden aan de geboortekwestie. Enkele leden van de Arendonkse heemkundekring beweren dat zij aanwijzingen hebben dat de schilder van Het Lam Gods een Arendonkenaar is. Lissens hoopt daarom dat een van de studenten in Leuven bereid gevonden wordt om zich een jaar lang te buigen over het vraagstuk...." -------------------------------------------- Bovenstaand stukske proza verscheen op 12 februari 2008 (dat is zo'n 889 dagen of 127 weken geleden) in een plaatselijk on-line-gazetje. Het was het antwoord van een plaatselijke professor-doktoor-voorzitter op de vraag naar activiteiten naar aanleiding van de viering van 800 jaar Arendonk in het feestjaar 2012. --------------------------------------
Navraag enkele maanden geleden bij de voornoemde professor leverde een verward gesprek op: De doctoraatsthesissen hadden geen fluit opgeleverd, de licentiaatsverhandelingen ook geen fluit. ...."ik heb er nikske meer van gehoord": verklapte de professor-doktoor-voorzitter aan een goeie vriend van mij, "Misschien al maar goed ook" voegde hij er nog aan toe. "die van Arendonk zouden wel eens van een kale reis kunnen thuiskomen." ------------------------------------------ Allé, ze zijn Jan van Eyck zijn "domicilie" kwijt.!!! Hartverwarmend voor de feestvierende Arendonkenaar.....
Daar zitten we nu: niet alleen "de Jan" maar ook de professor-raadslid "zonder" domicilie.
Omdat we nog precies 515 dagen en omgerekend 73 weken van de start van de feestelijkheden zijn verwijderd hebben ander vrienden van mij het op een tijdelijk akkoordje kunnen gooien met de standbeeldbeheerders in Maaseik. Rik Van Steenbergen voor een jaar naar het bronsgroen eikenhout, Jan en zijn broerke één jaar op de Mèt in Arendonk. (als nu de duiven maar wegblijven en niet beginnen te schijten.) ---------------------------------------
Dokter Mark Lissens, die behalve OCMW-voorzitter in Arendonk ook professor is, kwam vorige week in het nieuws omdat hij zijn collega's van de Katholieke Universiteit Leuven (KUL) had opgeroepen om volgend academiejaar een licentiaatsverhandeling of doctoraatsthesis te wijden aan de geboortekwestie van Jan VanEyck, de beroemde schilder van 'Het Lam Gods'.
Vandaag laat Lissens weten dat hij zijn contacten heeft uitgebreid naar de universiteiten van Gent en Antwerpen. Indien zijn collega-professoren na de zomervakantie een geschiedenisstudent bereid vinden om zich een jaar lang te buigen over de omstreden geboortekwestie, wordt het mysterie misschien voor eens en voor altijd uitgeklaard. De meeste historici gaan er vandaag van uit dat schilder VanEyck een Limburger is. In Arendonk wordt die theorie ten stelligste in twijfel getrokken.
Na een vermoeiend veloritje met 4 allochtone inburgeraars en één electro-fietsende medeburger ging een kennis van mij een Blonde Leffe consumeren op het terraske van een bevriende staminébaas. ...Allemaal om terug op zijn eigen te komen.
Naast die kennis van mij zaten zes heren in kostuum. Niettegenstaande de thermometer aan de gevel bij de gebuur-apotheker vierendertig graden Celsius in de schaduw aanwees droegen de heren zonder uitzondering ene plastron. Eentje had zelfs manchetknopen in de korte mouwen van zijn Armanihemdje. De zes hadden het duidelijk getroffen met hun gezelschap en met zichzelf.
Het bleken kaderleden te zijn van een plaatselijk filiaaltje van het grote BNP-Paris-Bas-Fortiesje. Uit de conversatie bleek duidelijk dat ze naast een russische minnares - een zekere Natasja - ook andere waterkes hadden doorzwommen en zwarte gaten hadden opgevuld. De zes hadden het voortdurend over fraudulerende collega's, omgevallen stapels effecten, wisselkoersaccidenten en andere malversaties waar een gewone pensioenspaarder de miximatose van krijgt. Alle kempische filialen van -zelfs lang ter ziele gegane- banken hadden zij kortstondig bemand. Nu waren zij - gemeinsam- tot het Kaderpersoneel gaan behoren van het Arendonks filiaaltje. Vandaar hunne plastron en de manchetknopen.
Een mens hoort weleens het woord "tunnelvisie". Of dat spreekwoord van "een paard met oogkleppen". Zes van die gasten is die kennis van mij deze namiddag tegengekomen op een Arendonks terraske. Zes volwassen kerels die alleen maar leuterden over collega's, zwart en wit geld, kasbons en staatsobligaties en over oplichters.... Nikske over de voetbal, over de schoon vrouwen, over hobbies of pinten pakken.... Eventjes maar over de fysieke paraatheid en het grote zwarte gat van Natasja. Daarna over geld...geld...geld.
Nadat die cafékennis van mij ook zijn tweede Blonde Leffe "contant en cash" had afgerekend heeft hij het terras verlaten met de mededeling aan de zes kaderleden dat hij zich een paar lange zwarte sokken ging aanschaffen om zijn zuurverdiende centen in op te bergen en te verstoppen onder zijne boxspring. Hij vertrouwde de zaak niet meer. !!!
Waar is de goeie ouwe tijd van Frans Van Himbergen en Herman Oris.!!!! Die droegen gene plastron, en ook geen manchetknopen: die klapten met de mensen.
Goei cafékennissen van mij aangevuld met wat toebaksblaaikesboeren en keverbakkers zeggen me wel eens: "Brabbes, ge bent aan 't kankeren." 't Zal wel.
U dient te weten dat ik een fanatiek wielertoerist ben. In die hoedanigheid fietste ik vorige week in het gezelschap van een aimabele zwarte neger uit Congo-Brazzaville, door de residentiële wijk waar ik gedurende jaren deel van uitmaakte. Ter hoogte van Brug vijf waar die wijk overgaat in een meer proletarische buurt reed ik de voorband van mijn fiets plat. Tegelijkertijd zakte mijn congoleze broeder door de fourche van zijne velo.
Oorzaak van dit dubbel onheil was de staat van het fietspad boven op Brug vijf. Meer dan vijf maanden na het Siberisch vriesweer en het uitstrooien van tonnen strooizout ligt het wegdek er bij zoals de E40 tussen Kirgizië en Kazakstan. Mijn vriend de neger krabde achter zijn oren en schudde meewarig zijn zwarte krullebol: dat had zelfs hij, als ervaringsdeskundige op gebied van kotters en bulten op de route nationale tussen Lumumbashi en Kinshasa nog nooit meegemaakt. Losgevroren stukken wegdek, omhoog stekende betonijzers, losliggende kiezels en keien,... de lol kan niet op.
Zelfs met mijn averechts karakter begrijp ik dat de winter een berg schade aan ons nationaal wegenpark heeft aangericht en dat de A388bis4 tussen Chevetogne en Bourg en Bresse absolute prioriteit heeft. Maar de verantwoordelijken in deze - de provincie Antwerpen of het Vlaams gewest- zouden 5 maanden na datum toch de moeite kunnen doen om het ergste onheil te verhelpen. 5 Minuten moed -gelijk de welke -, elke dag een kwaad telefoontje van onze plaatselijke politiekers naar hun collega's, een zak koude asfalt en 2 losse gasten met een schup, dat is alles. Mijne sympathieke vriend uit Congo-Brazzaville wil desnoods helpen depanneren met een derde schup. De tijd begint te dringen: mijn favoriete kroeg aan de vaartkant gaat eerdaags open....
Zo genoeg gekankerd, ik ga de voorband van mijne fiets laten plakken en rij daarna in een grote boog naar die residentiële wijk waar al mijn vrienden wonen en... waar mijn Blonde Leffe staat.
Sinds een paar dagen wordt de voormalige Duitse basis in Arendonk niet alleen bevolkt door een 300 asielzoekers uit Kosovo, Kirgizië en flerjejeppers uit Friesland, neen er verblijven ook een paar pelotons van de een of andere Hollandse Divisie Luchtlandingstroepen. ...de vierenzestigste naar verluid.
Sinds Walterke Bos de stekker uit de hollandse regering trok en "en passant" de troepen van Willem van Oranje en het kruim van de nederlandsche krijgsmacht uit Afghanistan naar huis floot, verblijven een deel van die gasten in de buurt van het Arendonkse asielcentrum. Zij blijven daar verder oefenen en hokken daar in tenten, verven hun snuit zwart, ambeteren burgers in Budel en omstreken en verplaatsen zich heel de dag door "van A naar B" door de Noorderkempen.
Een ander ongemak waar we vandaag mee zaten was de enorme stofwolk die om 19.37 uur passeerde ter hoogte van het Schotelven. Waren het de overtrekkende aswolken van de ijslandse vuurspuwer, de eerste trainingsritten op de Glosso of toch die uitdeinende donderwolk ten huize van Kaai Betta.
Arendonk wordt dezer dagen wakker en gaat slapen met tikkende breinaalden. Oorzaak van dit ongewoon geluid is de actie van "Broederlijk delen" van het Sint Claracollege. De leerlingen van het secundair worden verondersteld om tegen elkaar op met bollen saai en priemen in de weer te zijn. Bedoeling is om op vrijdag 2 april een reuzetrui van 5 meter bij 5 meter en met mouwen van 3 meter af te leveren.
Verondersteld wordt dat het de leerlingen zijn die breien; 't zijn natuurlijk geen lomperikken die van het secundair en om hun weinige vrije tijd die ze met hun lieven of vrijers in de Hufkes niet te verprutsen besteden ze " rechts en averechts" uit aan hun oma's, hun moekes, suikertantes en toevallige sympathisanten.
Er is in Arendonk geen bol saai meer te krijgen, bij Zeeman in Reusel snappen ze er ook nikske van en alle overschotjes bij de Kringloop zijn opgekocht. Het gaat een reuzetrui worden: ze moet in het Guinessbook of Records komen en iedereen mag komen kijken op vrijdag 2 april vanaf 10.00 uur in de Arendonkse Bemdhal.
Regelmatig eens doorscrollen naar onder voor nieuwe fotokes.
We vinden van ons zelf dat we net zoals de boeroendoeks, de wipstaartvleermuizen en andere exoten onze winterslaap dubbel en dik verdiend hebben.
Daarom gaan we in afzondering, pakken sinte katriena, sinterklaas, de kerstman en nievejaarkezoete mee en beginnen na het nuttigen van de laatste Blonde Leffe van 2009 enthousiast aan de eerste van 2010.
Wilt U ons nu laten slapen.? Merci.
Misschien publiceren we tussendoor wel een fotooke van de een of andere dorpsnotabele, van de deze bijvoorbeeld.
...Of de deze: Miami Vice in de straten van Arendonk.
...en raar volk dat men tegenkomt met Sinte Katriena.
het wereldrecord frietenbakken staat nu op 10 seconden voor een tipzak. inclusief mayo en pikkels.
geen paniek: de deze zat om 18.00 uur al terug in de Sanokliniek in Geel.
Vuurke stoken en uw eigen joeng de schuld geven....
Een bevriende familie die me nauw aan het hart ligt is op weekend geweest. Ieder familie die zichzelf een beetje respecteert trekt er heden ten dage minstens een dag of drie tussenuit. Op midweek, op weekend, naar centerparcs, de duinse polders of als er een rijke sponsor in de familie zit met een soort cottage achter de hand, naar de Ardennen. Tegen de tijd dat men zoekt te vertrekken worden familiebanden strakker aangehaald, de ruziestokers worden verzocht om drie dagen hun mond te houden, kilos stoofvlees en vidévulling worden gehamsterd en de jonge vrijsters in de familie zagen en plagen vruchteloos om hun nieuwste lief alsnog mee op kamp te mogen nemen.
De bewuste familie die me zeer nauw aan het hart ligt kan niet achterblijven en is dus veertien dagen geleden eveneens met pak, zak en vidévulling voor enkele dagen naar ander oorden getrokken. Niettegenstaande zij verwanten hebben die halvelings eigenaar zijn van de Rode Del, die privégolfterreinen bezitten, (weliswaar afgezwakte) aandelen hebben van alle belgische banken trok de familie dit jaar naar de kolonie van Wortel. Er zijn daar een groot aantal varkensstallen gerenoveerd.... en men kan er vuurke stoken.!!!
Hoe het verder gelopen is met de inderhaast opgeroepen brandweer, leest U verder als het laatste familielid het prison in Turnhout heeft verlaten.
Een vriend van mij heeft zwaar met de piepers gezeten. Schrik uitgestaan zeg maar. Omwille van zijn medisch verleden moet hij tweemaal per jaar zijn bloed laten onderzoeken. Het oliepeil van een oldtimer moet ook rapper gecontroleerd worden dan dat van een nieuwe Lada. Bij de laatste controle kwam een zwaar gestoorde leverfunctie naar boven. Paniek in 't huishouden en direct moesten de nodige onderzoeken en specialisten de revue passeren. Een gestoorde lever kan verschillende oorzaken hebben: problemen met de gal, langdurig gebruik van medicatie, virale infecties, hepatitis zus en hepatitis zo, veel pinten pakken...ge noemt maar op. Na twee dagen van onderzoek en spanning kwam aan het licht dat mijn vriend teveel de "bourgondische levensstijl" tot de zijne maakte. Binnen 2 maanden volgt een nieuwe test. Ondertussen heeft mijn vriend het contract met zijn brouwer voor de levering van Blonde Leffe stopgezet en vervangen door eentje die potjes platte yoghurt levert. De vette friten met mayonaise zijn vervangen door gestoomde broccoli, oud hard brood komt in de plaats van krentenkoeken en de flessen Pineau moeten plaats ruimen voor plat water en blauwe Spa. Nadat hij eerder gestopt was met roken, is nu ook een einde gekomen aan zijn leven als bourgondiër, en weldra zal ook zijn sexleven tot het verleden behoren en enkel een vage herinnering zijn. Maar de doktoors hebben gezegd dat zijne lever terug in orde komt....
Enkele weken geleden plaatsten we hier een schriftelijke vraag aan mevr. Crevits betreffende het wipbruggeske aan Brug vier op het kanaal Dessel-Schoten.
Madame de minister heeft niet lang gewacht met een antwoord en voor de laatste twijfelaars is het duidelijk. Weg wipbruggeske, hip hip hoera voor de bergbeklimmers onder ons.
Hier onder kunt U het integrale antwoord van minister Crevits lezen. Drogargumenten en rond de potdraaierijen zijn ook argumenten. Wij gezond nadenkende burgers kunnen daar niet tegen op.
hilde crevits
vlaams minister van mobiliteit en openbare werken
antwoord
op vraag nr.81van17
van dirk peeters
1.De industriezone Moerenstraat en de woonzone ten noorden van het kanaal worden enkel via brug 4 ontsloten en de betrouwbaarheid van deze brug voor de hulpdiensten is bijgevolg levens-belangrijk. Bovendien kan de veiligheid van zowel de scheepvaart, het gemotoriseerd verkeer als de zwakke weggebruiker door de ouderdom van de brug niet langer gegarandeerd worden. Verder ondervindt de scheepvaart hinder van de beperkte doorvaartbreedte. Gezien deze problemen is het noodzakelijk dat er zo snel mogelijk een oplossing werd geboden voor deze brug.
Op 21 september 2005 werd door nv De Scheepvaart een aanvraag ingediend voor het bekomen van een stedenbouwkundige vergunning voor de bouw van een nieuwe brug nr. 4 te Arendonk. Op 22 juni 2006 werd deze aanvraag geweigerd.
Rekening houdend met de door de stedenbouwkundige ambtenaar opgegeven motivering voor de weigering van deze vergunning werd op 18 december 2006 een nieuwe aanvraag ingediend. Op 28 september 2007 werd dan een stedenbouwkundige vergunning bekomen.
Vervolgens werd door vzw Natuurpunt een procedure bij de Raad van State ingeleid; een proce-dure die later door vzw Natuurpunt werd ingetrokken. Om aan de opmerkingen van Natuurpunt tegemoet te komen, werd op 18 maart 2008 een nieuwe aanvraag voor het bekomen van een stedenbouwkundige vergunning ingediend. Deze werd op 31 augustus 2009 geweigerd.
Omwille van de onveilige situatie werd gestart met de werken voor de bouw van een nieuwe brug conform de stedenbouwkundige vergunning die op 28 september 2007 werd afgeleverd.
2. Ingevolge de bezwaren geformuleerd op het openbaar onderzoek naar aanleiding van de aanvraag tot het bekomen van een stedenbouwkundige vergunning ingediend door nv De Scheepvaart op 18 december 2006, werd door de stedenbouwkundige ambtenaar gevraagd om het fietscomfort van de brug te verbeteren door een vrijliggend dubbelrichtingsfietspad aan te leggen en de hellingen van de opritten minder steil te maken. Na het doorvoeren van die aanpassingen werd op 28 september 2007 aan nv De Scheepvaart een stedenbouwkundige vergunning verleend.
3.Nv De Scheepvaart (2002) is één van de actoren die meegewerkt heeft met de provincie Antwer-pen bij het opstellen van een multifunctioneel ontwikkelingsperspectief en een strategisch beleidsplan voor kanaal Dessel-Turnhout-Schoten. De uitvoering van de werken aan de brug gebeurt in overleg met de kanaalmanager.
Er werd een MER-studie met passende beoordeling uitgevoerd door nv De Scheepvaart, ook al viel dit project niet onder de MER-plichtige activiteiten. De conformverklaarde MER-studie was bij alle aanvragen toegevoegd.
Met het vervangen van de oude en versleten brug wordt enkel het verbeteren van verkeers-veiligheid voor zowel de scheepvaart, het gemotoriseerd verkeer als de zwakke weggebruiker beoogd.
4. De werken worden uitgevoerd conform de toegekende stedenbouwkundige vergunning van 28 september 2007. Zoals reeds eerder vermeld, is er dringend een nieuwe brug nodig om enerzijds de enige toegang tot het gebied ten noorden van het kanaal te behouden en anderzijds de veiligheid van zowel het scheepvaartverkeer, het gemotoriseerd verkeer, als de zwakke weggebruikers te garanderen. Bovendien zijn deze werken dringend nodig gezien de stabiliteit van de huidige brug te wensen overlaat.
----------------
De uitslag van een gerechtelijke procedureslag waarbij vzw. Natuurpunt onder zware druk zijne kak moest intrekken is hiermede beslecht. Of alles volgens de wetten van Jezus Christus, de belze staat en van de republiek Arendonk verlopen is durven we betwijfelen. Hopelijk komen ooit die oude koeien terug uit de gracht gekropen.
In het kader van heel deze problematiek toch nog even de email van "Natuurpunt" meegeven die via een strakzittende wind onze luxueuse kantoren binnenwaaide.
Beste,
De persoon die dit bezwaarschrift heeft ingediend werkt niet meer bij Natuurpunt. Ze is ook op wereldreis en dus op dit moment moeilijk te bereiken.
Ik heb haar mails ivm de brug bekeken en kan u volgende zeggen. Natuurpunt heeft op uitdrukkelijke vraag van de lokale afdeling, een schorsings- en vernietigingsprocedure ingesteld bij de Raad van State tegen de bouwvergunning van de brug. Na het instellen van deze procedure is er ongelooflijk veel overleg geweest en op verschillende niveaus. Uiteindelijk is er beslist om de procedure weer in te trekken. Reden: zware druk vanuit de gemeente Arendonk, vanuit Ravago (het bedrijf dat zowat de enige belanghebbende is van de nieuwe brug) en vanuit NV De Scheepvaart + een aantal beloftes: van Ravago om nabijgelegen gronden te verkopen/in beheer te geven aan Natuurpunt, en van NV De Scheepvaart over een andere locatie van de brug. Zie ook onderstaande mail van de NV De Scheepvaart. Indien u meer informatie wil, kan u misschien het afdelingshoofd van de waterbouwkunde hierover bellen. Ik heb proberen bellen, maar heb hem nog niet kunnen bereiken.
gisteren was het weer zover: de jaarlijkse herdenkingsmis in de abdij van Postel voor de stamouders van "Jef Koffie's trots". Nikske was er veranderd met de voorgaande jaren: de paters waren dezelfde, madam de barones zit nog steeds te verpeuteren in haar zijnis en de ondertussen ex-prelaat kijkt nog altijd alsof hij alle lijden van Jezus Kristus, van alle kattelieke martelaren en van alle armoeizaaiers van de hele wereld op zijn schouders heeft geladen. En dan zijn er telkens nog de alomtegenwoordige hollanders.... Vandaar onderstaand artikeltje dat enkele jaren geleden al eens verschenen is op dit blog. ------------------------------- Eénmaal per jaar komt het volk van "Jef Koffie's trots" in Postel. In Postel staat immers, naast drie respectabel cafés, ook een kloosterkerk. Verschillende takjes van "Jef Koffie's stamboom" zijn in deze Norbertijnerkerk gedoopt geworden, enkelen hebben het zelfs gewaagd om elkaar daar een trouwring om de vingers te schuiven. Voorwaar een verheffende gebeurtenis.
Hoe komt ge in gods- of andermans naam in de Norbertijnerkerk van Postel terecht? Wel een zijtak van "Jef Koffie's trots" maakt daar al jaren mee het schoon weer. Binnengegaan als een gewoon postulantje heeft hij zich via het paterschap opgewerkt tot de plaatselijke vervanger van paus Benediktus de zestiende en de bisschop van Antwerpen: de zijtak is in Postel namelijk prelaat en prior van de abdij annex kruidentuin en kaasmakerij. Voorwaar een verheven roeping.
Zoals gezegd gaan we daar elk jaar met z'n allen een jaargetijdenmis vieren voor onze va en ons moe. Dat hebben we op hun sterfbed moeten beloven: ze waren namelijk - ook nog op hun oude dag - fier op de zijtak van hun familie; de eerwaarde heer prelaat dus. We durven betwijfelen of die fierheid wederkerig is: het gezicht van de hoogwaardig heer plaatsvervanger trekt in een diepe frons als hij "het geslacht van Jef Koffie" op de voorlaatste rij in zijn tempel ziet zitten. Ze stralen dan ook niet direkt een gelukzalige glimlach van heiligheid uit.
Om oogcontact met onze prelaat te vermijden probeert de familie al jarenlang om de laatste rij stoelen in de kerk te bezetten. Telkens komen zij te laat. De laatste rij is steevast bezet door een stel bejaarde hollandse venten - op het eerste zicht: boeren - met dikke buiken en ditto missaals en zangboeken. De kerk mag halfleeg zijn, toch zitten ze daar. Ook weer dit jaar.
Terwijl "de trots van Jef Koffie" in café "Den Beiaard" een kom koffie ging drinken, moest een lid van de familie plaatsen gaan houden in de kerk. Op de laatste rij. Het lid was weer telaat want wat bleek: op elke stoel lag een keurig geplastificeerd kaartje met daarop in gotische letters "gereserveerd". Dat kwam het familielid ons melden.
... Onze prelaat-prior zat met zijn gevolg van 15 Norbertijnen al lang in het kapittel, de welkompsalm was al lang uitgestorven, de voorbeden al lang gebeden toen met luid gestommel het stel bejaarde hollandse venten bezit nam van de laatste rij stoelen. Ze stoken het geplastificeerd kaartje in hun binnenzak en begonnen ijverig mee te zingen aan het "Gloria Halleluja". De jeneverwalm en de biergeur van die gasten sloeg te pletter in de nek van Jef Koffie's volgelingen. We hadden het kunnen weten: ze zaten in café "den Beiaard" luidruchtig te kleurenwiezen bij een fles jonge klare en een Postelse tripel. Bij het "Urbi et Orbi" van ons geëerd familielid-hoogwaardig heer- prelaat haalden de hollandse venten het "gereserveerd"-kaartje terug uit hun binnenzak, legden het op de stoel achter hun en begaven zich, luid boerend, naar hun hofsteden waar de boerin-moeder de boerenstoemp met spek reeds op de keukentafel had staan.
"Jef Koffie's trots" overweegt klacht neer te leggen bij de zijtak van de stam en gezien de kleine kans op succes, te verzaken aan hun belofte gedaan aan vaders sterfbed. Volgend jaar blijven ze in café Den Beiaard zitten... ook onder de jaargetijdenmis.
Even een intermezzo als hommage aan tien goei vriendinnekes.
Al meer dan 20 jaar gaat een groep chiroleidsters met hun her en der opgevreeën wederhelften op weekend. Ze doen dit om elkander weer te zien en om oude herinneringen op te halen. Hieronder enkele sfeerbeelden van hun laatste bijeenkomst aan de Belgische kust al dan niet vergezeld van tekst en uitleg.
Mijn trouwe lezers moeten eventjes geduld hebben, volgende week klappen we weer over wipbruggeskes, swastikaatjes en nonkel Fonnie.
Mocht er iemand één van de tentoongestelde exemplaren kennen kan mits het goede antwoord te geven een Blonde Leffe verdienen. We zijn curieus...
...tja, er liepen een paar schoon juffrouwen over 't straat en met mijn gegaap ben ik tegen een stapel rioolbuizen gelopen...
den doktoor zegt dat ik een paar ribben heb gebroken..
en nu zit ik hier, ik kan zelfs niet meer lachen.
Neptunus en zijn gemalin terug opgedoken op het strand van Blankenberge.
Bier was er genoeg en van alle soorten maar ge mocht het maar half opdrinken.
... Vanaf morgenvroeg exclusieve en schokkende beelden uit de duinse Polders. Ooit een rustplaats voor overwerkte katellieke bouwvakkers. Nu een oord waar oud-chiroleidsters met hun dementerende en uit vreemde naties aangesleepte partners vertier zoeken.
Ver weg van de Arendonkse kerkentoren waar iedereen ze herkend.
Het laatste fanbal voor den Dolf in het Arendonks volkshuis was klein bier vergeleken met de escapades van de Pee-ix-meisjes uit 1945-46 en 47.
dat is een toffe pee, en den Dolf...." Luid klonk deze duitse evergreen uit de jaren 30-40 van de vorige eeuw door de deutsche Wein- und Bierstuben. In Arendonk heeft men dat lieke nooit gezongen behalve sporadisch een keertje in de werkhuizen van Miss Tattoo aan de andere kant van de vaart.
Als gevolg van een verkeerd afgelopen accidentje in 1945 kunnen de germaanse horden van Blood and Honnor, Combat 18 en andere swastika-aanhangers hun tophits niet meer in de eigen duitse kroegen laten galmen. Noodgedwongen dienen zij daarom uit te wijken naar de omliggende landen en de daar gelegen negorijen. Vorige weekend was Arendonk aan de beurt.
... Ter gelegenheid van een groots opgezette Wodca-aktie organiseerde onze burgervader een prettig theekransje in zijn eigenste Wetstraat 16. Om aan voldoende volk te geraken werden daarbij de minister van Binnenlandse zaken, de staatssecretaris van mobiliteit, drie procureurs-generaal, de provinciegouverneur en diverse politiegeneraals uitgenodigd en getrakteerd op plat- en bruiswater aangevuld met drie dozen koekskes van petit- beurre. Het was per slot van rekening een theekransje in het kader van Wodca.
Waren ze balorig omdat ze niet uitgenodigd waren bij de dames Turtelboom en Berx en de heer Schouppe, kregen zij plotseling diepduistere germaanse sympathiën, werden zij in het ootje genomen en hebben zij zich laten kloten, zijn ze zo goedgelovig of doen ze maar alsof??
Feit is dat de verantwoordelijke beheerders en responsabelen van huize Antoon Spinoy, in Arendonk genoegzaam bekend als het Volkshuis en pleisterplaats van supporters van de Internationale (..nog zo'n bedenkelijk lieke) op het zelfde moment als de gemeentehuisparty hun deuren openzetten voor de jolige bende van Blood en Honnor. Een serieus uitziend koppel (!!!) met trouwplannen had op voorhand het achterafzaaltje van het Volkshuis afgehuurd.Ze zouden zelf hun bier, limonaat en plastikke bekerkes meebrengen.
Zo'n 180 skinheads, neo-nazis en met swastika's beschilderde nostalgieken kwamen er luisteren naar racistische liekes van duitse en deense muziekgroepen, negen in totaal. Van een trouwkoppeltje was er geen sprake meer. Wel van veel troep, kots, vettige frut, lege limonaatflessen en een achtergelaten schilderijke van den dolf.
Van de heer burgervader mocht het gezelschap doorfeesten. Zijn argumentatie klonk meer dan aannemelijk en was mogelijk ingefluisterd door zijn nieuwgevormd en terplaatse samengesteld schepencollege van mevrouw en mijnheer de ministers, van de provinciegouverneur en de aanwezige procureurs en politiegeneraals.
De verantwoordelijken van den spa en beheerders van huize Antoon Spinoy vragen om clementie en verschoning. "Wir haben es nicht gewusst" zegt de plaatselijke chef en zijn apostelen knikken instemmend. "Sie haben uns geklööt und mit unser Ballen gespielt" zegt de persverantwoordelijke. De pastoors van de Vraai en van het centrum slaakten een zucht van verlichting: hun parochies waren aan de baarlijke duivelse duitsers ontsnapt. ...hun parochiecentra waren die zaterdagavond al gereserveerd voor twee trouwfeesten: echte ditmaal, in 't wit en met smoking. 't Zou d'r anders nogal gestoeberd hebben bij onze linkse kameraden-rakkers. ---------------------- De heer M.A. H., geintegreerd Vlaming met marokkaanse roots en voormalig uitbater van het Arendonkse Volkshuis wil desgevraagd nog meedelen dat hij de gemelde kroeg destijds proper achterliet. Zelfs zijn tjechische serveuses laadde hij in 't koffer van zijn Volkswagen Passat, ook het wijf van die met de gouden handjes" dixit M.A.Helabassie... --------------------- Toch nog een tip voor de volgende gemeenteraad: Heren raadsleden, BITTE, stem een politiereglement dat alle optredens of bijeenkomsten van clubs als die welke dit weekend in Arendonk rondschoefelden verbiedt. Dan is alle commotie niet voor niets geweest. Curieus welke partijen hiertegen kunnen of durven zijn?
't Helpt altijd dat uw vriendjes overal rondhangen...
Of wat denkt U van onderstaand epistel dat één van de vriendjes in den Brabbes zijn brievenbus deponeerde?:
Schriftelijke vraag van Dirk Peeters aan mevrouw Hilde Crevits, Vlaams minister van Mobiliteit en Openbare Werken over de aanleg van een vaste oeververbinding aan brug 4 in Arendonk.
In de gemeente Arendonk bestaat er al geruime tijd commotie rond de aanleg van een vaste brug ter vervanging van een ophaalbrug aan brug 4.Ten bewijze hiervan de ondertussen 3 bouwaanvragen die de NV De Scheepvaart hiervoor al indiende.
Deze zone van het kanaal Schoten is in het provinciaal plan Multifunctioneel ontwikkelingsperspectief en strategisch beleidsplan voor het kanaal Dessel-Turnhout-Schoten ook ingekleurd als groen, recreatief en toeristisch gebied.Er staat ook gestipuleerd dat een hogere verkeersdynamiek hier dient vermeden te worden.
Nu plots en onverwachts - geeft de NV De Scheepvaart in een schrijven van 15 juli 2009 aan het College van Burgemeester en Schepenen vanArendonk te kennen dat zij de bouwwerken voor de constructie van deze nieuwe brug in de maand september zal aanvatten.
Zij steunen hiervoor op de stedenbouwkundige vergunning 403.003 die verleend werd op 28 september 2007.Dit is de tweede aanvraag die werd ingediend door de NV De Scheepvaart.
Hierbij moet opgemerkt worden dat er een nieuwe, derde vervangende - aanvraag tot stedenbouwkundige vergunning voor dezelfde brug (Brug 4), werd ingediend door de NV De Scheepvaart.Het openbaar onderzoek liep tot eind mei 2008.
Volgens de juridische info die ik in deze zaak verzamelde is door deze vervangende (derde) aanvraag de eerdere aanvraag komen te vervallen.NV De Scheepvaart heeft door zijn nieuwe aanvraag te kennen te geven te verzaken aan de eerder verleende vergunning.Deze aanvraag is dus komen te vervangen.De Raad van State sprak zich in verschillende zaken in die zin uit.
De derde aanvraag werd ingediend omdat Natuurpunt dreigde klacht in te dienen bij de Raad van State tegen de aanvaag die nu dreigt uitgevoerd te worden.Een klacht waarvan ze uiteindelijk na overleg op terug gekomen zijn.
Deze nieuwe aanvraag werd ingediend als gevolg van een compromis, bemiddeld door NV Ravago, tussen NV De Scheepvaart en Natuurpunt. Deze laatste was dan bereid haar verzoekschrift bij de raad van state in te trekken.
Graag vestig ik hier nog uw aandacht op het volgende:
1. AROHM Antwerpen weigerde eerder deze bouwaanvraag (Dirk Brusseleers, 22 juni 2006);
2. Na het openbaar onderzoek werden de dimensies van de constructie substantieel gewijzigd. De brug kreeg een breedte van 9,84 meter ipv 8, zijnde +23 %; de hellingen gingen van 6 naar 4,5 en 4,1 % waardoor de constructie heel wat langer werd.Dit zijn geen kleine aanpassingen meer die op een werfvergadering worden afgesproken en die in een asbuilt-plan worden opgenomen.
Hierdoor wordt de landschappelijke impact veel groter in een kwetsbaar gebied aangeduid als een groene, recreatieve zone.. Een dergelijke substantiële wijziging dient m.i. zeker terug aan een openbaar onderzoek te worden onderworpen omdat we weer over een nieuw dossier spreken.
3. Werken van deze omvang in dit kwetsbaar gebied moeten gepaard gaan met een MER wat hier totaal ontbreekt.Een simpele bouwaanvraag zonder meer kan hier niet in dit gebied.
Gelet op het voorgaande zijn mijn vragen aan de minister de volgende:
1. Deelt de minister de mening dat NV De Scheepvaart aan zijn vergunning heeft verzaakt door een nieuwe aanvraag in te dienen?
2. Is de minister ook van oordeel dat er na zulke ernstige wijzigingen (wegbreedte, brughellingen) in het bouwplan ook terug een openbaar onderzoek moet georganiseerd worden.
3. Kan dit werk - in tegenstelling met het provinciale beleidsplan zonder MER gerealiseerd worden?Wat is dan nog de waarde van het multifunctioneel toekomstperspectief dat de provincie Antwerpen opmaakte?
4. Zal de minister de bouw van deze brug alsnog een halt toeroepen en toezien op een correct procedureel verloop want nu dreigt deze brug zonder geldige bouwvergunning gebouwd te worden?
Dirk Peeters Vlaams volksvertegenwoordiger, 7 september 2009
