|
De witte muis van 't rood kruis.
Afgelopen zaterdag, de 25ste november beleefde Arendonk weer een folkloristische hoogdag. Naar jarenlange traditie gingen zo'n 1.500 kindjes met zelfgemaakte lichtjes, uitgeholde bieten of bij Mil Cavou aangeschafte lampionnekes van deur tot deur om Sinte Katriena te zingen.
Sinte Katriena is de patroonheilige van de maagden, de professoren, studenten en sigarenmakers en wordt vereerd voor keelaandoeningen en blaren op de tong.
Weken van tevoren worden door de leerkrachten (*) speciale liekes aangeleerd die, in ruil voor kwatta's, zakskes chips, gebutste appels, en pizzaspieën, gezongen worden aan de voordeuren van de Arendonkse huizen. Voor 'die' huizen waar de mensen opendoen hebben de zangertjes een mooi en pront lieke, voor de huizen waar de bewoners thuis zijn maar niet open doen zingt de Arendonkse jeugd van " Hoog huis, leeg huis, d'r zit een gierige pin in huis." .....
....En d'r zijn zo nogal wat van die huizen in Arendonk: Huizen waar de zogezegde parochienotabelen wonen. Vroeger waren dat de pastoor, de hoofdonderwijzer, den doktoor en als er al ene was: de juge. Op uitzondering van de pastoor hadden die allemaal ne plastron aan. De pastoor had zo een speciaal colleke. Een wit boordeke zo compleet rond zijne nek, en die kon dik zijn. De pastoor, de schoolmeester en den doktoor zijn in 2006 gewone mensen geworden: zonder plastronneke en zonder colleke. Hun plaats is ingenomen door een andere elite. Volk gelijk "de witte muis van 't rood kruis".
"De witte muis van het rood kruis" - we noemen haar zo omdat ze hier bij ons de penicilline en de stickers van het rood kruis heeft uitgevonden - is van dat soort en zij staat model voor zelfverklaarde wereldverbeteraars die zich hoogverheven voelen boven het gewone plebs dat een normale parochie bevolkt. Vanachter de kansel en het wierookvat kijken zij meewarig neer op medeparochianen zonder plastronneke en voelen aan zichzelf dat ze het goed met zichzelf voorhebben. Maar owee, als er sociaal wat beweegt: kindjes die aan de voordeur komen zingen, een buurtfeestje, een mosselsoupeeke van de plaatselijke chiro, wat kerstboomkes die verbrand worden, kortom als de buurt verbroederd dan geven de voorlezers en andere interim-onderpastoors niet thuis. Als sinte Katrina langs komt dan gaat het licht aan de voordeur uit. Dan is "de witte muis van 't rood kruis" samen met haar soortgenoten op retraite en vertellen elkaar hoe begaan ze zijn met het gewone volk van hun parochie, zelfs voor diegenen zonder plastronneke.
*Ere wie ere toekomt: De juffrouwen en meesters van de Arendonkse scholen promoten op hun manier de jarenlange traditie en helpen de kinderen om creatief hun eigen lampionneke of verlichte schoendoos te maken. Klak af voor het onderwijzend personeel van de Arendonkse scholen.
28-11-2006, 00:00 geschreven door J.Rekel 
|
