The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld In België had je vooral BUFON of het Belgisch UFO-Netwerk, dat zich met UFO's bezighoudt. BEZOEK DUS ZEKER VOOR ALLE OBJECTIEVE INFORMATIE , enkel nog beschikbaar via Facebook en deze blog.
Verder heb je ook het Belgisch-Ufo-meldpunt en Caelestia, die prachtig, doch ZEER kritisch werk leveren, ja soms zelfs héél sceptisch...
Voor Nederland kan je de mooie site www.ufowijzer.nl bezoeken van Paul Harmans. Een mooie site met veel informatie en artikels.
MUFON of het Mutual UFO Network Inc is een Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in alle USA-staten en diverse landen.
MUFON's mission is the analytical and scientific investigation of the UFO- Phenomenon for the benefit of humanity...
Je kan ook hun site bekijken onder www.mufon.com.
Ze geven een maandelijks tijdschrift uit, namelijk The MUFON UFO-Journal.
Since 02/01/2020 is Pieter ex-president (=voorzitter) of BUFON, but also ex-National Director MUFON / Flanders and the Netherlands. We work together with the French MUFON Reseau MUFON/EUROP.
ER IS EEN NIEUWE GROEPERING DIE ZICH BUFON NOEMT, MAAR DIE HEBBEN NIETS MET ONZE GROEP TE MAKEN. DEZE COLLEGA'S GEBRUIKEN DE NAAM BUFON VOOR HUN SITE... Ik wens hen veel succes met de verdere uitbouw van hun groep. Zij kunnen de naam BUFON wel geregistreerd hebben, maar het rijke verleden van BUFON kunnen ze niet wegnemen...
24-11-2018
Four times people cried ‘aliens’ — and four times they were wrong
Four times people cried ‘aliens’ — and four times they were wrong
The mummified remains of a fetus that was either stillborn or died shortly after birth.
Discovered in Chile’s Atacama Desert in 2003, this tiny, 6-inch-long mummy, with its pointed head and atypical number of ribs, stoked theories that aliens have visited Earth. Scientists have had genetic proof that the remains are human since 2013, and a new genetic analysis reveals that mutations in genes related to growth might explain the mummy’s atypical bones.
The results, which have been making headlines, are a reminder that the truth may well be out there — but it isn’t aliens. A series of discoveries this past year make it clear that, sadly, it never is.
1. SAD BUT TRUE
Scientists have struggled to explain why this mummy, known as Ata, is the size of a fetus and yet has bones as developed as those of a six- to eight-year-old child, Science reported in 2013. The new analysis of Ata’s DNA, published last week in the journal Genome Research, reports mutations in seven genes key for human growth.
These mutations could explain why Ata’s bones developed so quickly, Gary Nolan, an immunologist at Stanford University and co-author of the study, told National Geographic. He suspects that the story is much sadder and more human than an extraterrestrial visitation: someone gave birth to a stillborn fetus several decades ago and buried her in the desert. “The alien hype was silly pseudoscience promoted for media attention,” paleoanthropologist and anatomist William Jungers told National Geographic. “This paper puts that nonsense and poor little Ata to bed.”
2. A BIZARRE DEEP SPACE SIGNAL-
In the summer of 2017, astronomers at the Arecibo Observatory picked up a strange radio signal that seemed to be coming from a small red dwarf star called Ross 128. But the source of the signal was a mystery: a solar flare on Ross 128 might have produced it, but the frequency of the radio waves didn’t quite fit that theory. Could it have been a deep space call for ET? No such luck. The astronomers discovered a week later that the signal originated much closer to home — most likely from satellites in high geostationary orbit in the same part of the sky as Ross 128.
The Arecibo Observatory.
Photo: H. Schweiker / WIYN and NOAO / AURA / NSF
3. JUST DUST
The wild flickerings of star KIC 8462852, also known as Tabby’s star, suggest that something occasionally passes in front of it and blocks out as much as 20 percent of its light. The flickerings have no clear pattern, and whatever is blocking the star’s light probably isn’t a celestial body like a planet. Some have suggested alien megastructures or some sort of extraterrestrial solar panel might be passing in front of the star instead.
But in January 2018, a team of astronomers reported that something much more ordinary is probably to blame for the star’s unusual behavior: a bunch of dust could be surrounding the star and filtering its light. “Weird stars that have dust coming from somewhere isn’t as much of a headline grabber,” Jason Wright, an astronomer at Penn State University and one of the study’s authors, told The Verge’s Loren Grush at the time. But there’s still some mystery left: we don’t know where exactly the dust is coming from.
An artist’s rendering of KIC 8462852, also known as Tabby’s star.
Image: NASA / JPL-Caltech / R. Hurt (IPAC)
4. THE GREAT PYRAMID’S GIANT VOID
In November 2017, scientists reported the discovery of a vast empty cavity inside the Great Pyramid at Giza. Using a kind of souped-up X-ray, an international team of researchers tracked subatomic particles called muons that plummet to Earth at nearly the speed of light. Since muons can pass through the air more easily than they can travel through dense stone, the researchers were able to discover previously unknown cracks and cavities — like the 100-foot-long cavern they called the “Big Void.”
The researchers still don’t know the precise shape of the cavity or why it’s there, but study co-author Mehdi Tayoubi said in a press briefing that they suspect that this cavity was built on purpose (by humans). Because, friends: it’s never aliens.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:ALIEN LIFE, UFO- CRASHES, ABDUCTIONS, MEN IN BLACK, ed ( FR. , NL; E )
23-11-2018
They tried to bring down an UFO they paid with there lives!
They tried to bring down an UFO they paid with there lives!
In Brazil in 1966 at the height of the violence and death squads an total of three Brazilian electricians where mysteriously found dead on Brazilian hillsides an sum of money was said to have been robbed from the dead mens bodies by corrupted law enforcers and strange fashioned lead masks where also discovered next to the mens decaying bodies,there cause of death has never been substanciated but it was said the electricians had been supplied with equipment and handsomely paid to try to bring down UFO's however these poor Brazilian men they tragically paid with there lives.
Un OVNI triangulaire repéré aux abords de la station spatiale lors de la récupération d’un satellite, 22 novembre 2018
Un OVNI triangulaire repéré aux abords de la station spatiale lors de la récupération d’un satellite, 22 novembre 2018
Date de l’observation:22 nov. 2018 Lieu de l’observation:Station spatiale internationale Source:http://www.ustream.tv/nasahdtv
Scott C. Waring:
Je regardais la caméra de la station spatiale en direct quand j’ai remarqué un OVNI triangulaire surgir de nulle part. La lumière frappant le satellite et l’OVNI était de la lumière infrarouge et aussi l’angle du soleil a fait que l’OVNI s’est révélé pendant quelques minutes. L’OVNI correspond parfaitement à la vitesse de la station spatiale et du satellite, mais à ce moment-là, le satellite se trouvait en fait à une centaine de mètres de la station spatiale. Plus tard, ils ont changé de caméra et j’ai vu à quel point le satellite s’était éloigné. La caméra est équipée de filtres infrarouges, qu’elle semble avoir utilisés… Je dis cela parce que les filtres infrarouges donnent une teinte rose pourpre aux vidéos et aux photos, comme nous le voyons ici. Nos yeux ne peuvent pas voir l’infrarouge, mais les caméras avec filtres le peuvent. C’est pourquoi nous voyons apparaître l’OVNI occulté pendant un bref instant.
Photographer Reuben Wu creates images that reveal an alien splendor in natural and manmade landscapes across the globe. Previously he has explored the brilliant blue rivers of molten sulfurin Indonesian volcanoes, and photographed the thousands of glistening mirrors that compose Nevada’s SolarReserve. For his ongoing series Lux Noctis, the Chicago-based photographer utilizes modified drones as aerial light sources, illuminating obscure landscapes in a way that makes each appear new and unexplored.
Recently Wu has evolved his process of working with the drones to form light paths above topographical peaks in the mountainous terrain. “I see it as a kind of ‘zero trace’ version of land art where the environment remains untouched by the artist, and at the same time is presented in a sublime way which speaks to 19th century Romantic painting and science and fictional imagery,” said Wu to Colossal.
The light from his GPS-enabled drones create a halo effect around some of the presented cliffs and crests when photographed using a long exposure. An elegant circle of light traces the flight of the drone, leaving a mark only perceptible in the resulting photograph. You can see more of Wu’s landscape photography on his Instagram and Facebook. (via Faith is Torment)
Update: A book of Wu’s photo series will be published in Fall 2018 and is available for preorder.
Scientists Have Created A Star Trek-Like Plane That Flies Using “Ion Thrusters” And No Fuel
Scientists Have Created A Star Trek-Like Plane That Flies Using “Ion Thrusters” And No Fuel
Scientists have taken a major step towards creating an aircraft of the future, one powered by an ion drive rather than using moving parts and fuel like conventional aircraft. In a paper published today in Nature, a team led by Steven Barrett from the Massachusetts Institute of Technology (MIT) described how they created a so-called electroaerodynamic-powered plane, one that uses solid-state propulsion, meaning no propellers or jet engines with expendable fuel.
“The future of flight shouldn’t be things with propellers and turbines,” Barrett says in the video below. “[It] should be more like what you see in Star Trek, with a kind of blue glow and something that silently glides through the air.”
This breakthrough has not been possible before because our technology simply wasn’t advanced enough. As far back as 1921, scientists have been unsuccessful in trying to develop something similar, once mistaken for anti-gravity technology. But now the team say that key technology advances have enabled this to happen.
In their tests from 2016 to 2018, they created an aircraft with a wingspan of 5 meters (16 feet) that weighed 2.45 kilograms (5.4 pounds). It has a number of thin electrodes running across its wings, and at the front of these are thin wires, while at the back is an aerofoil – a curved surface to produce the lift, like on a regular plane wing.
The thin wires at the front are charged to positive 20,000 volts, while the aerofoil at the back is charged to negative 20,000 volts, creating a strong electric field. At the front, electrons are removed from nitrogen molecules in the air to produce ions. And as these accelerate to the back, they produce an ionic wind, which gives the plane thrust.
“The basic idea is that if you ionize air, which means removing an electron from it, you can accelerate the air with an electric field,” Barrett told IFLScience. “Like the force you get if you rub a balloon on your head.” Over the course of 10 test flights, the plane successful flew about 60 meters (200 feet) in about 12 seconds in a gym that the team hired to use, with a thrust efficiency of about 2.6 percent.
But as the speed increases, the efficiency of the system increases, just like in a regular plane. Theoretically, at 670 miles (1,080 kilometers) per hour, faster than a passenger jet, it is 50 percent efficient.
The technique is similar to how ion engines are used in some spacecraft to travel through space. “There are some significant similarities,” said Barrett. However, those spacecraft rely on ionizing a fuel – such as xenon gas – to produce thrust. The plane developed by the MIT team does not require propellant, instead relying only on the thin wires and an off the shelf lithium-polymer battery. At the moment the technology is limited, with the plane being very much a prototype. But the future possibilities are exciting. In the near-term, this thrust system could be used to power small drones, making them near-silent as they wouldn’t have any propellers like regular drones.
“I don’t yet know whether you’ll see large aircraft carrying people any time soon, but obviously I’d be very excited if that was the case,” Barrett said in the video.
Tests on the plane are still continuing, with the team now able to turn the plane in the air with a remote control rather than just flying in a straight line. Going forward, they want to try and remove the filaments that are hanging off the plane, with more tests to follow in the coming years.
At the end of their paper, the team compares the length of the plane’s flight (12 seconds) with that of the Wright Brothers in Kitty Hawk, North Carolina in 1904 (11 seconds), the world’s first heavier-than-air flight, although that one did include a pilot.
While this flight is perhaps not on the same magnitude, some of the future possibilities are certainly exciting. “It is possible to fly planes that are solid state, and we demonstrated that for the first time,” said Barrett.
Whistleblower Discloses Major Info on UFOs and Aliens in Underground Bases
Whistleblower Discloses Major Info on UFOs and Aliens in Underground Bases
From the extreme security measures taken to secure an underground base to extra-terrestrial coworkers assisting you in surgery, Emery dives into all details regarding his work underground in Sandia labs at KAFB & Los Alamos research labs.
This talk will include the incredible technology witnessed in the labs, experiences riding maglev trains to Dulce, the various genetic hybrid programs Emery Smith was involved in as well as retrieving crafts and being a part of the scientific team to study ET crafts.
He discusses his once classified work history in hopes of further educating the public in an effort to spread awareness and potentially bring out the many witnessed suppressed technologies for our world’s benefit.
In short, Emery is a scientist, inventor and a humanitarian looking to join forces with like minds to cure the planet.
Archaeologists Discover Massive 4,000-Year Old Bomb Crater at Site of Sodom and Gomorrah Destruction
Archaeologists Discover Massive 4,000-Year Old Bomb Crater at Site of Sodom and Gomorrah Destruction
According to the Bible, the ancient cities, thought to have been located on the Dead Sea, were wiped away by God for the sinful behaviour of their people. The preliminary findings of US scientists suggest that this region witnessed a major calamity almost 4 thousand years ago, which left it uninhabited for centuries.
God looks down on man’s nuclear weapons, and I believe He laughs at our puny attempts at warfare. He has things in His arsenal that make our most powerful nukes look like firecrackers. We first read about these weapons in the 38th chapter of the book of Job. The weather is the strongest weapon that has ever been created, and there is no defense against it. Think about that the next time your ‘small talk‘ revolves around the weather, no small matter there.
“But the men of Sodom were wicked and sinners before the LORD exceedingly. Then the LORD rained upon Sodom and upon Gomorrah brimstone and fire from the LORD out of heaven; And he overthrew those cities, and all the plain, and all the inhabitants of the cities, and that which grew upon the ground.”
Genesis 13:13, 19:24,25 (KJV)
Contrary to modern-day
Laodicean revisionists, the twin cities of Sodom and Gomorrah were destroyed because of unrepentant homosexual behaviour. This was the place where the original LGBTQ lifestyle was founded, and when God pronounced judgement on it in a fiery blast from above, Sodom and Gomorrah ceased to exist. That area today, as you see in the photo, resembles a bomb blast crater after an horrific explosion has taken place. It remains uninhabited to this day.
“And Abraham gat up early in the morning to the place where he stood before the LORD: And he looked toward Sodom and Gomorrah, and toward all the land of the plain, and beheld, and, lo, the smoke of the country went up as the smoke of a furnace.”
Genesis 19:27,28 (KJV)
Bible Revisited: Alleged Sodom Site Thought to Have Been Hit by Cosmic Blast
FROM SPUTNIK:
Archaeologists from Trinity Southwest University, a Christian higher educational institution in Albuquerque, New Mexico, have claimed civilisation in the Dead Sea region was destroyed 3,700 years ago following a meteor explosion in the atmosphere.
During the annual meeting of the American Schools of Oriental Research in Denver, Colorado, scholar Phillip Silvia reported the preliminary findings of their excavations in the area, which some scientists consider to be home to the Biblical cities of Sodom and Gomorrah. The results suggest that cities and settlements in the Jordan Valley’s Middle Ghor region, where up to 65,000 people lived around that time, were obliterated with a powerful wave of heat, wind and tiny particles, the outlet Science News reports.
Waives also pushed salty water from the Dead Sea, which devastated the soil. The explosion, the researchers argue, “not only wiped out 100% of the Middle Bronze Age cities and towns, but also stripped agricultural soil from once-fertile fields,” Newsweek reports.
According to the scientists,
a low-altitude meteor explosion caused the catastrophe which wiped out the region, including the ancient city of Tall el-Hammam, where the researchers worked for years. Radiocarbon dating reportedly revealed that mud-brick walls suddenly disappeared in the Middle Ghor city, as only stone foundations remained.
A pottery surface found on the site was melted into glass, which may be a result of extreme temperatures. Following the alleged blast, people wouldn’t return to the region for 600-700 years.
Humanity has seen several space explosions before.
Five years ago, a near-Earth asteroid exploded in the atmosphere near the Russian city of Chelyabinsk, making headlines around the world and even worming its way into a Hollywood movie. This resulted in over 1,000 people being injured (mostly by broken glass from windows blown out by the shockwave). A more powerful blast came in 1908, when an asteroid exploded over a scarcely populated Siberian region on the Tunguska River, wiping away 2,000 square kilometres. SOURCE
Ron Wyatt’s Awesome Discovery of Sodom and Gomorrah
The visual quality of this video from the 1980’s is a little poor, but well worth the watch.
What’s scarier than a star in our own Milky Way galaxy exploding? How about if that explosion is predicted to be one of the most energetic events in the universe? How about if that star happens to be named after Apep, the ancient Egyptian god of chaos and opponent of light? How about if that explosion is capable of blasting Earth with a massive dose of high energy gamma rays, the same type of radiation which turned Bruce Banner into the Incredible Hulk? That do it for ya?
Ok, so maybe the gamma ray blast isn’t probable – but it’s still possible. And actually a planet full of mutated Hulks running around smashing cars and leaving their footprints in rooftops sounds pretty awesome. Ultimately, it’s unknown exactly what the effects will be when Apep finally goes full on supernova and explodes and how Earth will be affected if at all. An international team of astronomers have published a study just this week which describes the discovery of a pair of extremely hot stars about 8,000 light-years away in the Milky Way. One of those, Apep, God of Chaos, teeters on the brink of supernova as you read this and has the potential to release an incredible long-duration gamma ray burst.
According to this new study, Apep is currently spinning so fast that it’s on the verge of ripping itself apart. “The rapid rotation puts Apep into a whole new class,” says study co-author Benjamin Pope of New York University. “Normal supernovae are already extreme events but adding rotation to the mix can really throw gasoline on the fire.” Of course, “on the verge” in astronomical terms means the supernova could occur any time in the next hundred thousand years or so.
Plenty of time to finish that novel. Maybe.
Gamma ray bursts are the most powerful explosions in the universe and at their peaks can be brighter than the entire rest of the universe. If the Earth did happen to get blasted by a massive gamma ray burst, it could strip away our ozone layer, shower the planet in radiation, and trigger a mass extinction. Luckily, these bursts tend to send out two high-energy and focused jets of radiation and Apep does not appear to be aimed at Earth, so the odds of one of those jets lining up with Earth are pretty small at the moment. Pretty small is still greater than zero, though!
Apep is often depicted as a snake, seen here battling Ra, depicted in the form of a cat.
According to co-author Peter Tuthill, an astronomer at the University of Sydney in Australia, Apep’s fate remains unknown– as do any possible effects the explosion could have on Earth:
Ultimately, we can’t be certain what the future has in store for Apep. The system might slow down enough so it explodes as a normal supernova rather than a gamma-ray burst. However, in the meantime, it is providing astronomers a ringside seat into beautiful and dangerous physics that we have not seen before in our galaxy.
Invest in super-stretchy purple pants before Apep bombards us all with a Hulk-sized dose of gamma rays. Seriously, though: how do Bruce Banner’s pants manage to grow with him when he exponentially increases in size while transforming into the Hulk? In reality, Hulk would be perpetually naked, and the self-confidence of men everywhere would be perpetually damaged. Some things you just can’t unsee – like a gamma ray burst brighter than the rest of the Universe combined.
Some believed that there was a natural explanation as to why the light coming from the star dimmed, while others claimed that a Dyson Sphere was responsible.
Experts theorised that an advanced alien race had constructed a megastructure around the star dubbed KIC 8462852, or more colloquially ‘Tabby’s star’ after its discoverer Tabetha Boyajian, to harness energy from their host star.
However, experts have now discovered a new star known as EPIC 204278916 which has similar characteristics to Tabby’s star in the sense that it too is showing regular dips in brightness.
Nonetheless, scientists believe they have finally cracked the mystery of Tabby’s star by studying EPIC.
Astrophysicist Ethan Siegel believes that they two may be surrounded by a protoplanetary disk that is blocking the view from Earth.
Protoplanetary disks are large disks of gas and dust that surrounds new born stars before planets have been created.
GETTY
A protoplanetary disk
Mr Siegel writes in Starts With a Bang: “Young Stellar Objects (YSOs) are known to have the large flux dips that this weird star has, and they’ve recently been shown to come in a variety of inclination angles.”
It is believed that both stars are still young, with EPIC being under 11million years old, which in astronomical terms is still in its infancy – less than 0.8 per cent of the age of the universe.
GETTY
A protoplanetary disk may make scientists think a Dyson Sphere is surrounding a star
Mr Siegel points to previous research which found infrared emissions coming from the disk surrounding EPIC – which is commonplace – but the alignment of the disk would make the radiation invisible to us on Earth – which is why scientists may not have been able to detect it and jumped to the conclusion that a megastructure is responsible.
He continues: “If [Tabby’s Star] turns out to be younger than is generally accepted (which many professional observers think it is), if it has a disk that happens to be edge on (so we don’t see the infrared flux), and if there’s either a warped inner disk or cometary-like debris, then what we’ve discovered is a new stage in the early evolution of a class of stars!
“This is also interesting, it just isn’t aliens like many were hoping for. But this brings up an incredibly important point: science isn’t about what you hope for, it’s about what the evidence points towards.”
A faraway star in the southern sky is flickering in an odd manner that suggests a bizarre cloud of material—or something even stranger—is in orbit around it. Discovered by astronomers using a telescope in Chile, the star is reminiscent of two other enigmatic astrophysical objects, one thought to harbora planet with rings 200 times larger than those of Saturn, the other most famous for the remote possibility it is encircled by “alien megastructures.” The newfound star may help shed some light on one or both of these puzzling objects.
In 2010, the Vista Variables in the Via Lactea (VVV) survey began its project of creating a three-dimensional map of variable stars in the vicinity of the Milky Way’s center. As part of the project, astronomer Roberto Saito of the Federal University of Santa Catarina scoured the telescope’s data for eruptive outbursts from the hundreds of millions of monitored stars. But the most notable thing he found was not an outburst at all—it was a star that grew mysteriously dim over several days in 2012. He and his colleagues reported their findings in a recently published paper in the Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.
Known as VVV-WIT-07, the star appears to be much older and redder than our sun, although the amount of interstellar dust between our solar system and the star’s home closer to the galactic center makes exact classification and distance measurements very difficult. What is certain is that in the summer of 2012, the object's brightness faded slightly for 11 days, then plummeted over the following 48 days, suggesting that something blocked more than three quarters of the star’s light streaming toward Earth. But what could that “something” be?
According to Eric Mamajek, an astrophysicist at the University of Rochester unaffiliated with the VVV survey, such a profound degree of dimming suggests that a staggeringly large object or group of objects is blocking the light. “It's got to be over a million kilometers wide, and very dense to be able to block that much starlight,” he says. Mamajek should know: He led the team that discovered J1407, another strange star periodically eclipsed by a planet-sized object thought to boast a massive ring system some 200 times broader than that of Saturn. In this latest case, he says, the strange signals from VVV-WIT-07 could arise from clumps or clouds of material passing between Earth and the star, though he cautioned that the data were preliminary and more observations are required.
Tabetha Boyajian agrees. Boyajian, an astronomer at Louisiana State University, was the lead author for the 2015 paper announcing the strange dimming of KIC 8462852, also known as Tabby's Star, an unusual object first spotted by NASA's Kepler Space Telescope. VVV-WIT-07 would have to harbor “a very peculiar kind of dust cloud to make these kinds of dips,” Boyajian says. Boyajian’s study helped spark a surge of public interest in Tabby’s Star because the star’s unusual dimming could be seen as evidence of an alien civilization building an artificial structure that soaked up the star’s light. More conventional explanations include a swarm of comets or fragments from a shattered planet, both of which would create significant clouds of dust and debris that could also occlude the star’s light. But, so far, no simple single explanation fits the complexities of the dimming seen around the star; researchers remain stymied in their attempts to understand the true nature of the strange dimming of Tabby’s Star.
Astronomers track such dips by plotting the intensity of a star’s light over time, a figure known as a “light curve.” The light curve of J1407 shows its massive rings can occasionally block as much as about 95 percent of the star’s light, while the light curve of Tabby's Star suggests that whatever orbits there only occludes about 20 percent of that star’s luminous emission. That makes VVV-WIT-07 an intermediate case, Saito says. “Our object is similar in the sense that we are also trying to explain the behavior in the light curve based on material surrounding the star,” he says.
Based on their data, including follow-up observations made in 2016, Saito and his colleagues speculate that the star may continue to flicker into 2019, potentially displaying four additional dimming events throughout the year as the mysterious light-blocking material continues its orbit around the star. If those predictions are borne out, they could prove key to unlocking not only the mysteries behind VVV-WIT-07 but also those surrounding Tabby’s Star.
“Having a sample of two, we can have two stars to study instead of one to try to unify a theory of whatever is going on,” Boyajian says. If both stellar dimmings are caused by the same natural process, it makes it less likely that something unusual is happening—like supersized cosmic construction projects.
There is hope that more of these peculiar flickering stars may show up in the near future. Saito says that it is possible the VVV survey could discover more, even though it is not optimized for identifying such systems. The Large Synoptic Survey Telescope (LSST), an 8.4-meter instrument under construction in Chile, could up turn up more members of the odd collection when it begins operations in the 2020s.
“I think we’re going to start finding more objects like this in the LSST era,” Mamajek says. “We’re probably going to start discovering weird variable [stars] that have not been seen before.”
For now, Saito and his colleagues plan to continue observing VVV-WIT-07 with infrared instruments on the ESO's New Technology Telescope and the National Optical Astronomy Observatory's Southern Astrophysical Research Telescope, both of which contributed to the team’s 2016 observations. The star’s intrinsic faintness—as well as the attenuation of its light across vast galactic distances—means that it is best observed at near-infrared wavelengths where interference from interstellar dust is minimal. Although the VVV Survey concluded last year, an extended survey is still observing the galactic center and may turn up other eclipses missed in the initial observations.
Hopefully these observations will shed some light on what is causing the bizarre dimming of VVV-WIT-07. “This is certainly not a common phenomenon,” Mamajek says. “I can't wait to see the future results.”
Nieuwe ‘buitenaardse megastructuur’ stelt astronomen voor groot raadsel. Wat is dit?
Nieuwe ‘buitenaardse megastructuur’ stelt astronomen voor groot raadsel. Wat is dit?
Astronomen hebben een ster ontdekt die net zulk bizar gedrag vertoont als Tabby’s ster (vernoemd naar astronoom Tabetha Boyajian).
De ster vertoont mysterieuze helderheidsdipjes die worden veroorzaakt door iets wat rond de ster cirkelt. Astronomen staan voor een raadsel.
VVV-WIT-07, zoals de ster genoemd is, bleek in 2012 enige tijd zwakker te worden. Gedurende 11 dagen nam de helderheid van de ster af, om in de 48 dagen daarna te kelderen.
Buitenaardse megastructuren
Iets hield maar liefst 80 procent van het sterlicht tegen, maar wat?
Tabby’s ster, officieel KIC 8462852 geheten, vertoont vergelijkbaar gedrag. Verklaringen voor het bizarre gedrag lopen uiteen van kometen en puin tot buitenaardse megastructuren.
Onderzoekers denken dat VVV-WIT-07 komend jaar opnieuw een aantal helderheidsdipjes zal vertonen. Wellicht komen ze dan meer te weten.
“Het moet meer dan een miljoen kilometer breed en heel dicht zijn om zoveel sterlicht tegen te houden,” zei astrofysicus Eric Mamajek van de Universiteit van Rochester, die niet bij het onderzoek betrokken was.
Nog nooit eerder
“Ik denk dat we meer van zulke objecten gaan vinden,” zei Mamajek. “We gaan waarschijnlijk vreemde sterren ontdekken die nog nooit eerder zijn waargenomen.”
“Dit is zeker geen alledaags fenomeen,” besloot hij. “Ik wacht met smart op de toekomstige resultaten.”
DISCLOSURE LIJKT NU TOCH DICHTERBIJ TE KOMEN ( VIDEO )
DISCLOSURE LIJKT NU TOCH DICHTERBIJ TE KOMEN ( VIDEO )
Het is een tijd waarin dingen razendsnel veranderen en waar steeds meer dingen "normaal" worden die we tot voor kort niet voor mogelijk hielden, zoals de fenomenaal snelleontwikkeling van robots.
Als robots onderdeel kunnen uitmaken van onze samenleving, dan is het ook niet zo'n grote stap meer om te geloven dat er andere wezens bestaan van buiten onze aarde.
Wanneer je bij veel mensen diep in hun hart kijkt, dan zullen ze best geloven dat er buiten ons mensen om ook vast meer is in het enorme heelal en dat buitenaardse wezens helemaal niet zo'n gekke gedachte is.
Alleen hebben heel veel van die mensen er nog grote moeite mee om dat publiekelijk uit te spreken, want het is ongeveer de standaard geworden dat iemand flauwe grappen hoort te maken als ze het woord buitenaards horen.
En dat is best vreemd, want nergens wordt zo lacherig over gedaan als buitenaards leven. Mensen kunnen daar maar heel moeilijk mee omgaan en dus hoort het zo dat er grappig op moet worden gereageerd. Daarmee geven ze dan ook aan dat ze zelf natuurlijk niet in zoiets geloven.
Voor de "normale" wereld bestaat buitenaards leven dan ook nog steeds niet, maar voor de machthebbers achter de schermen is het een ander verhaal. Zij beschikken niet alleen over contacten met buitenaardsen, maar ook over hun techniek. Deze vorm van de buitenaardsen overgenomen techniek heet "reverse engineering" en vormt de basis voor wat wij noemen de geheime ruimtevloot van de Bilderbergers.
Het bestaan van een dergelijke vloot is ook aangetoond door hacker Gary McKinnon die wist in te breken in systemen van de Amerikaanse overheid en daar lijsten met namen aantrof van buitenaardse officieren.
Al met al betekent dit dat het voor ons gewone mensen heel verwarrend is, omdat we nooit met zekerheid weten of waargenomen UFO's nu echt buitenaards zijn of onderdeel vormen van de geheime ruimtevloot. Beiden bestaan en dat maakt het zo moeilijk om ze precies te identificeren.
Om het nog een beetje gecompliceerder te maken weten we van de voormalig Nazi en later Amerikaanse raketwetenschapper Wernher von Braun, dat de machthebbers achter de schermen op een gegeven moment een nep buitenaardse invasie zullen uitvoeren, om er zo voor te zorgen dat de mensheid zich unaniem wil verenigen in een wereldverbond/-regering om zo de dreigingen van buiten de aarde het hoofd te kunnen bieden.
Voorzetten voor dit spektakel dat nog moet plaatsvinden werden destijds al gemaakt door de voormalige Amerikaanse president Ronald Reagan.
De man die alles weet over buitenaards contact en reverse engineering is Bob Lazar. In een eerder artikel schreven wij het volgende over hem.
Lazar heeft persoonlijk gewerkt aan een ruimteschip in een gebied dat heet S4 wat ligt in Area 51. Bob Lazar maakte onderdeel uit van het zogenaamde “reverse engineering” team. Die bouwden een ruimteschip gebaseerd op de kennis van daar aanwezige buitenaardse ruimtevaartuigen.
Eind jaren tachtig werkte Lazar in Area 51 als jong nucleair natuurkundige aan een vliegende schotel met een diameter van 9 tot 12 meter. Het had een bedieningspaneel en de stoelen waren klein, bijna alsof ze voor kinderen waren gemaakt. Er werd hem verteld dat de buitenaardsen afkomstig waren van de vierde planeet van het binaire zonnenstelsel, Zeta Reticuli 2.
Nadat Bob Lazar naarbuiten kwam met zijn informatie via een televisiestation in Las Vegas in 1989, werden onmiddellijk alle sporen die zijn verhaal konden bevestigen, gewist. Zo waren plots al zijn bestanden verdwenen bij bedrijven waar hij eerder had gewerkt, zodat niet meer gecontroleerd kon worden of zijn verhaal klopte.
Zo zegt Lazar ondermeer dat hij begin jaren tachtig heeft gewerkt voor de Los Alamos Nationial Laboratories, maar ook daar was via de officiële route niets te vinden. Echter, zijn naam komt wel voor in een oud intern telefoonboek van wetenschappers die destijds in Los Alamos werkten. Ook in een oude kopie van een tijdschrift, The Los Alamos Monitor, komt Lazar voor met een foto naast een zogenaamde “jet car”. Er zijn bovendien oud personeelsleden die zich Bob Lazar herinneren.
Het is ongeveer dertig jaar stil geweest rondom Bob Lazar, maar er zijn nu nieuwe ontwikkelingen te melden. Er is een film/documentaire in de maak over Bob Lazar die begin december in Los Angeles in première zal gaan.
Het beloofd een film te worden waarin nog veel meer dingen naar buiten gebracht zullen worden door hem. Iemand die al vele jaren een fan is van deze man is Tyler van Secure Team en in onderstaande video kan je niet alleen de trailer van de film zien, maar kondigt Tyler ook aan dat hij niet alleen is uitgenodigd voor de premiere van de film, maar dat hij binnenkort ook een exclusief interview heeft met Bob Lazar.
Voor de volledigheid volgt hier de video over Bob Lazar die eerder is gemaakt door Tyler in 2017.
Gezien alle boven geschetste complicaties voor wat betreft de siutatie met buitenaardsen moeten we bij alles wat er op dit gebied gebeurt op onze hoede blijven. Dit geldt in het geval van de vliegtuigbemanningen die UFO's waarnemen voor de Ierse kust en ook voor onthullingen van Bob Lazar.
Is het allemaal echt en zo ja, is het buitenaards of onderdeel van de geheime ruimtevloot? Waar het wel op lijkt is dat we toch langzamerhand richting Disclosure gaan. Tenminste als het echt is dan, wel te verstaan.
En niemand van ons kan met enige zekerheid zeggen of het allemaal echt is of nep. De tijd zal het leren.
Dat de aarde een proces doormaakt van steeds heftiger wordende aardveranderingen, daarover bestaat geen enkele twijfel.
Met een steeds kouder wordende atmosfeer begint het nu toch eindelijk bij meer mensen door te dringen dat er misschien sprake is van een enorme klimaatoplichtingszwendel die ze veel geld gaat kosten.
Onze planeet maakt op dit moment een turbulente periode door, waarbij steeds vaker "ongewone dingen" voor komen.
Hoge golven hebben enkele balkons van een vakantiecomplex op Tenerife weggeslagen.
In totaal zijn op Tenerife zo'n zestig appartementen beschadigd, circa veertig mensen moesten zaterdag hun huis in de regio tijdelijk verlaten. In het zuiden van het vakantie-eiland sloegen de golven door het raam van het restaurant van een hotel waar verschillende mensen aan het eten waren. De restaurantbezoekers kwamen met de schrik vrij.
Grote golven die zomaar uit het niets verschijnen.
Ook in de Italiaanse stad Salerno keek men vreemd op toen zich een enorme waterhoos/windhoos vormde die recht op de kust af kwam. Dit fenomeen zorgde ervoor dat er in de haven complete containers de lucht in vlogen, maar gelukkig raakte niemand gewond.
Waar wij nog nauwelijks weten wat echte regen ook alweer is, zo hebben ze in Saoedi Arabië precies het tegenovergestelde. Daar heb je woestijnen waar nu paarse bloemen bloeien en de grond bedekt raakt met andere groene gewassen.
Niet alleen bij ons slaat de klimaatopwarming genadeloos toe en staan we te bibberen in een koude oostenwind, met de eerste sneeuwval in het land, ook in Amerika is het afzien.
Traditioneel wordt op de vierde donderdag van november Thanskgiving gevierd. De vrijdag erna staat te boek als Black Friday. Het zijn twee dagen waarop de meeste Amerikanen vrij zijn en de gelegenheid aangrijpen om familie of vrienden te bezoeken en the shoppen. Veel mensen zullen woensdag of donderdag onderweg zijn. Het advies is om dit jaar extra warme kleding aan te trekken of mee te nemen want het wordt bitterkoud in het noordoosten.
Terwijl de klimaatprofeten van Urgenda het land in een wurggreep proberen te krijgen om burgers kapitalen uit de zak te trekken voor de "bestrijding van de opwarming" en het spekken van hun eigen handel, beginnen er toch steeds meer berichten te verschijnen dat we toch werkelijk wel eens een hele koud tijdperk tegemoet kunnen gaan.
We zien dat de aardveranderingen onverminderd doorgaan en zelfs nog heftiger worden.
Hieronder staat een video met de meest heftige gebeurtenissen uit de afgelopen maand oktober. Wat je vooral ook ziet is dat het water dat uit de hemel neerdaalt, dit steeds vaker in heel geconcentreerde vorm doet op bepaalde plaatsen, die dan vervolgens met een enorme overlast te kampen krijgen, terwijl het op andere plaatsen kurkdroog blijft.
Ook in oktober waren er al de eerste tekenen dat het een koude winter zou gaan worden. Daarnaast het steeds vaker voor komen van sinkholes, iets dat nu ook mensenlevens begint te eisen. Allemaal dingen waar je 20 jaar geleden helemaal niets over hoorde.
Over de oorzaken van dit alles zijn de meningen uiteraard verdeeld. De klimaatprofeten proberen alles op een door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde te gooien, alleen met een komende soort mini ijstijd zal dat steeds moeilijker te verkopen zijn aan een publiek dat zich nu achter de oren begint te krabben. Het aantal zonnevlekken dat in de komende zonnecycli steeds minder schijnt te worden heeft ongetwijfeld invloed op de steeds lager wordende temperatuur, maar of dat ook alle heftige aardveranderingen kan verklaren?
Met onze menselijke zintuigen kunnen we maar een beperkt aantal zaken waarnemen, maar dat er veel meer is dan dat wij zien, is een (wetenschappelijk) feit.
Alleen is het niet altijd even duidelijk wat er zich dan in die voor ons onzichtbare dimensies bevindt, zoals bij de onverklaarbare verschijnselen die zich voor doen in een werkplaats in Texas.
We lezen en zien de laatste jaren steeds meer over orbs. Een soort vreemde rondjes die vaak op foto's verschijnen en waarvan niemand eigenlijk precies weet wat ze zijn.
De mainstream media verklaring voor een orb is als volgt:
Een lichtbol, in het Engels een light orb, is een optisch verschijnsel dat zich voordoet bij het maken van foto's, bestaande uit typische cirkelvormige witte, of doorzichtige vlekjes.
De eerste denkwijze bekijkt het als een heel duidelijk gevolg van een flits reactie op stofdeeltjes, insecten of vochtdruppels in de lucht die voor de camera komen. Het zijn dus natuurlijke oorzaken die voor de vertekening van de foto zorgen. Dit verschijnsel komt vooral voor bij camera’s met ingebouwde flitser, doordat de flitser dicht bij de lens zit.
De tweede denkwijze is totaal tegenovergesteld; de ‘orbs’ zijn een paranormaal verschijnsel en niet van natuurlijke oorzaak. Sommigen beweren dat orbs enkel op een bepaalde plek verschijnen, of aangetrokken worden door menselijke activiteiten (zeker als deze activiteiten rond kinderen draaien).
Maar, hoe zit het dan als je die orbs duidelijk ziet bewegen op video?
Er is een werkplaats in de Amerikaanse staat Texas waar al jarenlang paranormale activiteiten plaatsvinden. De eigenaar van die werkplaats heeft camera's laten installeren en op de beelden daarvan zijn interessante zaken te zien.
Het lijkt enigszins op een aantal orbs die heen en weer door het beeld bewegen. Het kunnen geen dingen zijn zoals stofdeeltjes want je ziet ze regelmatig van richting veranderen. Het kunnen ook geen insecten zijn, want de orbs zijn min of meer doorzichtig
Aan het eind van de clip is er nog een opname te zien van "iets" waarvoor geen verklaring is.
Zijn het nu een soort geesten, orbs of een andere vorm van energie? Is het iets dat wetenschappelijk te verklaren is of hoort het thuis in de onverklaarbare wereld van het paranormale?
Mocht iemand een theorie hebben of iets dat wij over het hoofd hebben gezien, laat het ons weten. En ter verdere ondersteuning bij het denken, hierna nog even een deel uit een eerder artikel dat wij enkele jaren geleden schreven:
Een lezer heeft een ervaring met deze orbs en stuurt ons het volgende (dank!):
Ik ben sinds kort verhuisd en op één of andere manier voel ik aanwezigheid in huis.
Omdat er al vele dierbaren van mij niet meer in aardse bestaan zijn, dacht ik laat mij eens kijken of ik de entiteiten (orbs) kan vastleggen op foto.
Ik stuur jullie twee filmpjes, ik dacht dat deze bijlage van de plant is, hierop zie je op de hoogte van de witte bloempot vanuit het groene gordijn ook nog iets meer aparts tevoorschijn komen dan alleen orbs, wat richting de dekenkist gaat maar ook daar verdwijnt.
-
Op het tweede filmpje wat ik met een andere email verstuur, zie je werkelijk een invasie aan orbs, niet meer te tellen. Deze zie ik niet met het blote oog.
Ook ik ben paranormaal met de gaves; Heldervoelend,-wetend,-horend,-ruikend maar ook maak ik astrale reizen mee zoals Nostradamus ze had.
Wanneer dit gebeurd, weet ik voortaan dat het kort daarop het wereld nieuws is en dat zijn niet de mooiste nieuwsberichten.
Ik krijg er helaas geen tijdstip en of werelddeel bij waar het gaat gebeuren maar mocht ik dat wel erbij krijgen,
Wie zou mij dan geloven...
Soms weet ik al iets van tevoren waar ik zelf nog niet eens weet van heb of kan hebben.
Ik heb jullie ook ooit aaangeschreven dat ik 21 oranjebollen tegenover mijn oude woning over de daken zag glijden met een gelijkwaardige snelheid.
Helaas heb ik daar geen filmpje van omdat ik toen nog niet in bezit was van een smartphone, een ouwe muts of laatbloeier daarin ;)
Dit was in Eindhoven, er waren wel twee getuigen. Eén bij in de woning aanwezig die ik lijkbleek zag wegtrekken maar ook een onbekende man voor mij die tegenover een winkel had die hij om 18.00 uur ging sluiten.
Ik heb deze man nog gesproken en die is zelfs nog naar het vliegveld gereden omdat hij dacht dat er vliegtuigen niet mochten landen, Zijn verhaal horende, was het voor hem of hij van onder af in iets heel groots ronds keek met allemaal lichten.
Ik had jullie eerder deze maand foto's gestuurd met het verhaal dat ik entiteiten wilde vastleggen maar iets anders tegen kwam, daar was iets uitvergroots(een soort ET) op te zien wat niet met het blote oog in huis te zien was.
Helaas namen jullie mij denk ik niet serieus maar ik was het wel.
Kijk maar of jullie de twee filmpjes willen delen met Niburu lezers, ik vond het interessant genoeg om ze naar jullie op te sturen.
Two airplanes chasing a UFO near Zucchelli Station, Antarctica, Nov 2018, UFO Sighting News.
Two airplanes chasing a UFO near Zucchelli Station, Antarctica,Nov 2018, UFO Sighting News.
Date of sighting: Nov 23, 2018
Location of sighting: Near Zuccheli Station, Antarctica
Two planes chasing a UFO and being pursued by another larger UFO disk...all on Google map. The satellite that took the photo of these craft has no agenda, nothing to hide, its just a machine doing its job. Therefore the satellite cannot create fake UFOs or airplanes but can only report what it sees.
This is an awesome find on Google map. The planes are flying low to the ground to escape radar and so is the UFO as if they were together watching out for on another. I think this smaller UFO ahead of the planes is alien tech in the hands of the USAF and is being used to train new pilots to handle the alien tech disks that the Air Force either made, or traded for.
ANCIENT WIPEOUT Preliminary evidence indicates that a low-altitude meteor explosion around 3,700 years ago destroyed cities, villages and farmland north of the Dead Sea (shown in the background above) rendering the region uninhabitable for 600 to 700 years.
FIGHTBEGIN/ISTOCK.COM
DENVER — A superheated blast from the skies obliterated cities and farming settlements north of the Dead Sea around 3,700 years ago, preliminary findings suggest.
Radiocarbon dating and unearthed minerals that instantly crystallized at high temperatures indicate that a massive airburst caused by a meteor that exploded in the atmosphere instantaneously destroyed civilization in a 25-kilometer-wide circular plain called Middle Ghor, said archaeologist Phillip Silvia. The event also pushed a bubbling brine of Dead Sea salts over once-fertile farm land, Silvia and his colleagues suspect.
People did not return to the region for 600 to 700 years, said Silvia, of Trinity Southwest University in Albuquerque. He reported these findings at the annual meeting of the American Schools of Oriental Research on November 17.
Excavations at five large Middle Ghor sites, in what’s now Jordan, indicate that all were continuously occupied for at least 2,500 years until a sudden, collective collapse toward the end of the Bronze Age. Ground surveys have located 120 additional, smaller settlements in the region that the researchers suspect were also exposed to extreme, collapse-inducing heat and wind. An estimated 40,000 to 65,000 people inhabited Middle Ghor when the cosmic calamity hit, Silvia said.
The most comprehensive evidence of destruction caused by a low-altitude meteor explosion comes from the Bronze Age city of Tall el-Hammam, where a team that includes Silvia has been excavating for the last 13 years. Radiocarbon dating indicates that the mud-brick walls of nearly all structures suddenly disappeared around 3,700 years ago, leaving only stone foundations.
What’s more, the outer layers of many pieces of pottery from same time period show signs of having melted into glass. Zircon crystals in those glassy coats formed within one second at extremely high temperatures, perhaps as hot as the surface of the sun, Silvia said.
High-force winds created tiny, spherical mineral grains that apparently rained down on Tall el-Hammam, he said. The research team has identified these minuscule bits of rock on pottery fragments at the site.
Examples exist of exploding space rocks that have wreaked havoc on Earth (SN: 5/13/17, p. 12). An apparent meteor blast over a sparsely populated Siberian region in 1908, known as the Tunguska event, killed no one but flattened 2,000 square kilometers of forest. And a meteor explosion over Chelyabinsk, Russia, in 2013 injured more than 1,600 people, mainly due to broken glass from windows that were blown out.
ION POWER A new aircraft (illustrated) is propelled forward by streams of charged molecules moving among wires.
H. XU ET AL/NATURE 2018
A newly designed airplane prototype does away with noisy propellers and turbines.
Instead, it’s powered by ionic wind: charged molecules, or ions, flowing in one direction and pushing the plane in the other. That setup makes the aircraft nearly silent. Such stealth planes could be useful for monitoring environmental conditions or capturing aerial imagery without disturbing natural habitats below.
The aircraft is the first of its kind to be propelled in this way, researchers report in the Nov. 22 Nature. In 10 indoor test flights the small plane, which weighs about as much as a Chihuahua, traveled 40 to 45 meters for almost 10 seconds at a steady height, even gaining about half a meter of altitude over the course of a flight.
Most planes rely on spinning parts to move forward. In some, an engine turns a propeller that pushes the plane forward. Or a turbine sucks in air with a spinning fan, and then shoots out jets of gas that propel the plane forward.
Ionic wind is instead generated by a high-voltage electric field around a positively charged wire, called an emitter. The electricity, often supplied by batteries, makes electrons in the air collide with atoms and molecules, which then release other electrons. That creates a swarm of positively charged air molecules around the emitter, which are drawn to a negatively charged wire. The movement of molecules between the two wires, the ionic wind, can push a plane forward. The current design uses four sets of these wires.
FLIGHT PATH Scientists tested a new aircraft, propelled by ionic wind, at MIT’s indoor track. This time-lapse photo shows that the plane can fly at a level height for tens of meters.
STEVEN BARRETT
Moving ions have helped other things to fly through the air, such as tiny airborne robots. But conventional wisdom said that using the approach to move something through the air as big as an airplane wasn’t possible, because adding enough battery power to propel a plane this way would make it too heavy to stay aloft. (The ion thrusters that propel spacecraft through the vacuum of space work in a very different way and aren’t functional in air.) Attempts to build ion-propelled aircraft in the 1960s weren’t very successful.
MIT aeronautics researcher Steven Barrett thought differently. With the right aircraft design and light enough batteries, flight might be possible, his initial calculations suggested. So he and his team used mathematical equations to optimize various features of the airplane — its shape, materials, power supply — and to predict how each version would fly. Then the researchers built prototypes of promising designs and tested the planes at the MIT indoor track, launching them via a bungee system.
“The models and the reality of construction don’t always match up perfectly,” Barrett says, so finding the right design took a lot of tries. But in the new study, he and his collaborators report success: 10 flights of the aircraft, which has a 5-meter wingspan and weighs just under 2.5 kilograms.
Barrett’s team isn’t the only one who thought the ionic wind method might take off. Based on calculations done in his lab, “we were confident that this could be done,” says Franck Plouraboue of the Toulouse Fluid Mechanics Institute in France, who wasn’t part of the research. “Here they've done it — which is fantastic!”
It’s an example of distributed electric propulsion, says Plouraboue — spreading out the thrust-generating parts of the plane, instead of having one centralized source. That’s a hot area for aircraft research right now. NASA’s X-57 Maxwell plane, for example, bears 14 battery-operated motors along its wings. Increasing the number of propellers makes the plane go farther on the same amount of energy, says Plouraboue, but also increases the drag. With ionic wind propulsion, increasing the number of wires doesn’t increase drag very much.
The plane still needs some upgrades before it’s ready for the real world: Its longest flight was only 12 seconds. And while the aircraft can maintain steady flight for a short time once launched, it can’t actually get off the ground using ionic wind.
Even with improvements, ion-propelled aircraft won’t find their niche as passenger planes, predicts Daniel Drew, an aerodynamics researcher at the University of California, Berkeley, who was not involved in the work. (Drew has designed miniature flying bots that fly using ionic propulsion.) It’s probably not feasible to scale up to something the size of a 747 — there are efficiency trade-offs as planes get bigger, he says. But down the road, the approach might be useful for small, uncrewed planes or drones.
Researchers at MIT have achieved the first sustained flight powered by ionic wind. Their small unmanned aircraft prototype has no moving parts and creates lift by ionizing the atmosphere around it in an electric field, instead of pushing the air with a propeller or turbine.
Illustration of the world’s first ionic-wind-powered aircraft.
Credit: MIT.
In order to move air around it, the world’s first solid-state aircraft generates an ionic wind. By applying a high voltage to a pair of electrodes, electrons are stripped off nearby air molecules, and the ionized oxygen and nitrogen molecules collide with neutral air molecules as they move from one electrode to the other. It’s this bulk movement of atmospheric molecules — the ionic wind, flowing in one direction and pushing the aircraft in the opposite direction — that enabled MIT’s drone-sized aircraft to stay airborne.
The ion-drive aircraft’s design is fairly simple: a thin wire acts as the leading edge, where nitrogen and oxygen get ionized by 20,000 volts of electricity. Behind the wire is a thin airfoil covered by the second electrode, which is charged with negative 20,000 volts, creating a difference of 40,000 volts. The winged body, a 40 kilovolts custom-built battery, and an electronic control system round off the rest of the setup.
Ion drives have been used in spacecraft for decades, but getting them to work in Earth’s gravity had not been possible until now. It’s thanks to advances in electronics and batteries that researchers were able to design an ion-drive aircraft capable of generating practical amounts of thrust.
There is a series of inherent trade-offs due to physical limitations that scientists had had to constantly joggle. For instance, an ion-drive generates the most thrust with a lower electric field strength. However, if the field’s strength drops below a threshold, air molecules won’t get ionized in the first place. Then, if the mass of the aircraft is too great, you need more power, which implies bigger and heavier batteries — at some point, the thrust is just not large enough to carry the airplane’s weight.
Timelapse image of the craft in flight in a gym.
Credit: MIT.
After tweaking various thruster designs, the researchers finally found a version that is capable of sustaining flight. Their a 5-meter wingspan, 2.5-kilogram aircraft made 10 flights, flying up to 9 seconds over a distance of 45 meters at a speed of 5 meters per second. It had to be launched from a mechanical bungee system in order to give it a brief time to power up. A computer algorithm optimizes the electric field constraints so that maximum thrust is achieved during flight.
According to the MIT researchers, the ion-wind thruster generated 5 newtons for each kilowatt of power, which is on par with the output of jet engines. However, the overall efficiency of the system is just 2.5%m which is well below a conventional aircraft that pushes the air mechanically.
This is just a proof of concept, and the researchers are confident that they can come up with a much more efficient system. Their current design was limited by the fact that they had to fly inside an indoor track. By fitting larger wings, the authors say that they could up the efficiency of the system to 5% without changing the setup. Different designs for the electrode and better power conversion electronics could further boost efficiency.
An ion-drive might never be capable of generating enough thrust to carry human passengers or large cargo like conventional aircraft can. To move that much mass, you’d need a huge power input, which is not feasible with current battery technology. However, there are various applications where its low thrust density would be well suited to. A silent aircraft with no moving parts may be advantageous as an urban monitoring vehicle or for transporting small packages, thus avoiding the annoying noise pollution generated by mechanically propelled drones.
The ionic-wind-powered drone was described in the journal Nature.
Et on ne parle pas d'une idée loufoque d'illuminés. Les créateurs de ce signal radio sont Carl Sagan et Frank Drake. Le premier, célèbre astronome américain, est l'un des fondateurs de l'exobiologie, l'étude scientifique du développement hypothétique de la vie dans l'Univers. Le second, astronome américain également, a cofondé le projet de recherche SETI, qui vise à détecter une civilisation extraterrestre grâce à nos connaissances scientifiques. Il a également mis au point une équation tentant d'estimer le nombre de ces civilisations dans notre galaxie.
Evidemment, le message d'Arecibo n'a pas eu de réponse. Il faut dire qu'il n'en attendait pas tellement: il était dirigé vers l'Amas d'Hercule, à 22.200 années-lumière de la Terre. Il n'a aujourd'hui parcouru que 0,20% de son chemin. Mais si quelqu'un le captait, après l'avoir déchiffré, il aurait découvert de nombreuses informations sur l'Homme, la Terre et notre connaissance de l'Univers. Une sorte de preuve, de bouteille spatiale jetée dans l'océan du vide intersidéral.
Le paradoxe de Fermi
De manière générale, nous n'avons aucune preuve scientifique de l'existence d'une vie biologique ailleurs que sur la Terre. Et encore moins d'une vie intelligente. Pourtant, cette question de la vie extraterrestre obsède beaucoup de monde, y compris de très nombreux astronomes.
Pourquoi cette question nous obsède tant? Il y a bien sûr la quête de connaissances. Mais c'est surtout qu'elle nous interpelle. Pourquoi serions-nous uniques dans l'énormité de l'Univers, ou même plus simplement de notre galaxie?
Depuis quelques décennies, nous avons repéré des milliers d'exoplanètes, des planètes en dehors de notre système solaire. Mais c'est un grain de sable. Si on extrapole, on se rend compte de l'immensité qui nous entoure. Rien que dans notre galaxie, les chiffres donnent le tournis. Les estimations tablent sur au moins 100 milliards d'étoiles. Même avec l'estimation la plus basse, on peut imaginer la présence, au moins, de milliards de planètes dans la galaxie. Sans même parler des plus de 100 autres milliards de galaxies.
Alors bien sûr, les conditions pour que la vie émerge sont difficiles à comprendre et sont certainement rares. Pour autant, vu le nombre de planètes, l'âge de la galaxie et la vitesse à laquelle une espèce intelligente peut se développer technologiquement, on peut s'étonner que la galaxie n'ait pas été colonisée depuis bien longtemps.
Ce raisonnement, de nombreux scientifiques l'ont fait. Notamment l'un d'eux, Enrico Fermi, l'un des créateurs de la bombe atomique. Lors d'un déjeuner dans les années 50 avec des collègues physicien, la question de la vie extraterrestre arrive sur la table. Le chercheur fait alors remarquer ceci: vu l'immensité et l'âge de l'univers, si une civilisation extraterrestre existait, elle aurait certainement eu le temps de s'étendre sur des milliers de mondes et de nous rendre visite. Alors, où sont-ils?
C'est le "paradoxe de Fermi". Depuis des milliers de personnes ont essayé de trouver une réponse à ce problème.
Toujours plus d'hypothèses
Des théories, il en existe tellement qu'un physicien, Stephen Webb, a publié un ouvrage évoquant 75 solutions au paradoxe de Fermi, regroupées dans 3 catégories: ils sont là (mais nous ne le savons pas), ils existent mais n'ont pas communiqué avec nous ou encore ils n'existent pas.
C'est aussi pour réfléchir à ce paradoxe que Frank Drake a créé sa fameuse équation. Aujourd'hui encore, par pure expérience de pensée ou via des découvertes astronomiques récentes, de nombreux physiciens font régulièrement des hypothèses. La plus pessimiste étant que la vie a existé ailleurs, s'est développée, est devenue intelligente... mais a fini par s'auto-détruire, soit par la guerre, soit par l'exploitation des ressources. Un scénario qu'on peut effectivement imaginer si l'humanité n'arrive pas à endiguer le réchauffement climatique et sa course à la croissance.
Evidemment, ces hypothèses ne restent que des hypothèses. Mais ces expériences de pensées philosophiques ne sont pas dénuées d'intérêt, loin de là, car elles permettent d'imaginer des schémas, de dénicher des inconnues à tester dans la pratique.
Car justement, ce dont la science a besoin pour avancer, c'est de faits, de preuves tangibles. C'est le but du SETI, qui observe l'espace sur différentes longueurs d'ondes en espérant entendre un signal étranger, une sorte de bouteille à la mer similaire à notre message d'Arecibo.
Ecouter ou émettre, encore et encore
D'ailleurs, en septembre, un grand télescope français s'est lui aussi lancé dans la recherche de signaux extraterrestres. Pour autant, les chances de trouver un signal sont objectivement extrêmement basses, et ce pour plusieurs raisons. La principale, c'est que nous n'observons qu'une partie infime du ciel. A un moment donné bien défini, pendant lequel une hypothétique civilisation aurait émis un signal il y a très longtemps. Le temps que le message, qui voyage à la vitesse de la lumière, traverse l'immensité qui nous sépare des autres systèmes stellaires. Même pour les plus proches, cela se compte en années.
Il y a aussi la question de savoir ce que nous observons. Il y a tellement de moyens de communiquer, de fréquences radios... Et même si nous cherchons le bon type de signal, encore faut-il que nous écoutions dans la bonne direction et au bon moment. Au vu de la taille et de l'âge de la galaxie, c'est un peu comme rechercher une aiguille dans une botte de foin. Mais cela peut aussi donner de l'optimisme: si nous n'avons rien trouvé, c'est peut-être tout simplement car nous ne cherchons pas assez.
En parallèle, certains chercheurs veulent aller plus loin. Ne pas écouter, mais émettre. Comme le message d'Arecibo, mais en faisant tout pour être entendu. En 2016, un message a été envoyé vers l'étoile polaire Polaris, située à 450 années-lumière. Ce qui veut dire que même si des extraterrestres vivaient autour de cette étoile, l'onde électromagnétique qui contient le message ne les atteindrait qu'en 2466. Cette capsule temporelle était surtout une sorte de testament et de message d'alerte destinée à la Terre, selon l'auteur du projet, l'artiste écossais Paul Quast.
D'autres, comme les astronomes du METI (une organisation nommée en référence au SETI, mais qui veut émettre plutôt qu'écouter), veulent envoyer de nombreux messages et espèrent être écoutés. Un premier a été envoyé en novembre 2017, à destination de GJ 273b, une exoplanète située à 12,4 années-lumière de la Terre. La porte à côté, à l'échelle de la galaxie. Un message simple, répété pendant trois jours. Un tutorial mathématique et scientifique utilisant une "langue cosmique" imaginée par un mathématicien pour communiquer de la manière la plus abstraite possible, en faisant fi de nos références culturelles.
Une initiative qui a créé la polémique, même si les chances d'obtenir une réponse sont, au mieux, infinitésimales. Déjà, des chercheurs ont critiqué l'idée même des ces bouteilles à la mer, estimant que les chances de réponses sont trop faibles face aux coûts. Mais certains scientifiques vont plus loin dans la désapprobation.
Un débat qui peut se résumer ainsi: si nous envoyons des messages dans l'espace, nous signalons notre présence à de potentielles civilisations avancées, sans rien savoir d'elles. Et si des aliens à la technologie avancée envahissaient notre monde en remontant à l'origine du message? C'est un peu ce que redoutait Stephen Hawking.
L'astrobiologiste Dirk Schulze-Makuch affirme lui que les conséquences de ce genre de message sont si grandes que l'envoi d'un tel signal devrait faire l'objet d'un débat citoyen et ne pas être simplement décidé par "un petit groupe de scientifiques".
Tant de débats sans aucune preuve, cela peut sembler étrange de la part de scientifiques. Mais quand on pense à toutes les implications scientifiques et philosophiques qu'aurait la découverte d'une preuve de l'existence d'une vie intelligente extraterrestre, en fait-on finalement assez?
A RIVER RAN THROUGH IT The next NASA Mars rover will land at Jezero crater, a former lake bed that includes the remains of an ancient river delta (seen above in this composite image from NASA's Mars Reconnaissance Orbiter).
The next NASA Mars rover will hunt for signs of ancient life in what used to be a river delta, the agency announced on November 19.
The rover is expected to launch in July 2020 and to land on Mars around February 18, 2021. It will seek out signs of past life in the sediments and sands of Jezero crater, which was once home to a 250-meter-deep lake and a river delta that flowed into the lake.
“This is a major attraction from our point of view for a habitable environment,” said Mars 2020 project scientist Ken Farley of Caltech in a news conference discussing the site. “A delta is extremely good at preserving biosignatures.” Any evidence of life that may once have existed in the lake water, or even evidence that came from the river’s headwaters and flowed downstream, could be preserved in the rocks that are there today.
The 2020 rover’s design is similar to that of the Curiosity rover, which has been exploring a different ancient crater lake, Gale crater, since 2012 (SN: 5/2/15, p. 24). But where Curiosity has an onboard chemistry lab for studying the rocks and minerals in its crater, Mars 2020 will have a specialized backpack for sample storage. A future mission will pick up the cached samples and return them to Earth for more detailed study, possibly sometime in the 2030s.
“The samples will come back to the best labs — not the best labs we have today, but the best er, which has been exploring a different ancient crater lake, Gale crater, since 2012 (SN: 5/2/15, p. 24). But where Curiosity has an onboard chemistry lab for studying the rocks and minerals in its crater, Mars 2020 will have a specialized backpack for sample storage. A future mission will pick up the cached samples and return them to Earth for more detailed study, possibly sometime in the 2030s.
“The samples will come back to the best labs — not the best labs we have today, but the best labs we will have then,” said science mission directorate administrator Thomas Zurbuchen of NASA headquarters in Washington, D.C.
Mars 2020 will also use a souped-up version of Curiosity’s landing system called Sky Crane, in which a hovering platform lowers the rover onto the ground with a cable. Mars 2020’s version will include a navigation system that will help it avoid hazards on the ground, like cliff faces and boulders. labs we will have then,” said science mission directorate administrator Thomas Zurbuchen of NASA headquarters in Washington, D.C.
Mars 2020 will also use a souped-up version of Curiosity’s landing system called Sky Crane, in which a hovering platform lowers the rover onto the ground with a cable. Mars 2020’s version will include a navigation system that will help it avoid hazards on the ground, like cliff faces and boulders.
Jezero crater is within striking distance of another site on scientists’ wish list. That region, called Midway, is just 28 kilometers away from Jezero and contains some of the most ancient rocks on Mars. At the final landing site selection workshop in October, scientists floated the idea of visiting both sites in one mission, a feat seen as ambitious but achievable. But a decision on that will have to wait until after the rover is safely on Mars, Farley said.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.