The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld Ontdek de Fascinerende Wereld van UFO's en UAP's: Jouw Bron voor Onthullende Informatie!
Ben jij ook gefascineerd door het onbekende? Wil je meer weten over UFO's en UAP's, niet alleen in België, maar over de hele wereld? Dan ben je op de juiste plek!
België: Het Kloppend Hart van UFO-onderzoek
In België is BUFON (Belgisch UFO-Netwerk) dé autoriteit op het gebied van UFO-onderzoek. Voor betrouwbare en objectieve informatie over deze intrigerende fenomenen, bezoek je zeker onze Facebook-pagina en deze blog. Maar dat is nog niet alles! Ontdek ook het Belgisch UFO-meldpunt en Caelestia, twee organisaties die diepgaand onderzoek verrichten, al zijn ze soms kritisch of sceptisch.
Nederland: Een Schat aan Informatie
Voor onze Nederlandse buren is er de schitterende website www.ufowijzer.nl, beheerd door Paul Harmans. Deze site biedt een schat aan informatie en artikelen die je niet wilt missen!
Internationaal: MUFON - De Wereldwijde Autoriteit
Neem ook een kijkje bij MUFON (Mutual UFO Network Inc.), een gerenommeerde Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in de VS en wereldwijd. MUFON is toegewijd aan de wetenschappelijke en analytische studie van het UFO-fenomeen, en hun maandelijkse tijdschrift, The MUFON UFO-Journal, is een must-read voor elke UFO-enthousiasteling. Bezoek hun website op www.mufon.com voor meer informatie.
Samenwerking en Toekomstvisie
Sinds 1 februari 2020 is Pieter niet alleen ex-president van BUFON, maar ook de voormalige nationale directeur van MUFON in Vlaanderen en Nederland. Dit creëert een sterke samenwerking met de Franse MUFON Reseau MUFON/EUROP, wat ons in staat stelt om nog meer waardevolle inzichten te delen.
Let op: Nepprofielen en Nieuwe Groeperingen
Pas op voor een nieuwe groepering die zich ook BUFON noemt, maar geen enkele connectie heeft met onze gevestigde organisatie. Hoewel zij de naam geregistreerd hebben, kunnen ze het rijke verleden en de expertise van onze groep niet evenaren. We wensen hen veel succes, maar we blijven de autoriteit in UFO-onderzoek!
Blijf Op De Hoogte!
Wil jij de laatste nieuwtjes over UFO's, ruimtevaart, archeologie, en meer? Volg ons dan en duik samen met ons in de fascinerende wereld van het onbekende! Sluit je aan bij de gemeenschap van nieuwsgierige geesten die net als jij verlangen naar antwoorden en avonturen in de sterren!
Heb je vragen of wil je meer weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen! Samen ontrafelen we het mysterie van de lucht en daarbuiten.
15-06-2014
Ook de slimste man aller tijden had niet altijd gelijk
Ook de slimste man aller tijden had niet altijd gelijk
Albert Einstein staat wel bekend als de slimste mens die ooit op aarde zou hebben rondgelopen. Toch blijkt hij vooral ook een man van vlees en bloed te zijn geweest. Naar nu pas bekend is geworden heeft ooit een 23-jarige student van de meester een rekenfout in zijn werk ontdekt. Een fout die Einstein ook heeft toegegeven, zij het pas in tweede instantie.
De toen 23 jaar oude natuurkundestudent Herbert Salzer schreef het genie in 1938, vanwege zijn afstudeeropdracht, een brief, waarin hij de fout beschreef. Het zou gaan om fout in een vergelijkingsberekening.
Einstein schreef de student een zeer uitgebreide brief terug, waarin hij de fout verwierp. Hij ondertekende de brief met 'Met achting en respect, Albert Einstein.
Toegegeven Salzer leek zich bij het oordeel van Einstein neer te leggen, maar kreeg twee weken later tot zijn grote verrassing nog een brief van Einstein waarin hij de fout alsnog toegaf. Einstein gaf Salzer alle krediet voor het bemerken van zijn fout. Het is voor zover bekend de enige keer dat een collega een fout in het werk van Einstein aantoonde.
Salzer zou zich later ontwikkelen tot een zeer gewaardeerd natuurkundige en universitair docent met ruim 100 publicaties op zijn naam. Hij stierf in 2006 op 91-jarige leeftijd. De briefwisseling wordt deze week in New York geveild. Naar verwachting levert het wetenschappelijke schrijfwerk zo'n 50.000 dollar op.
Wetenschappers zijn er door seismische proeven in geslaagd om een gigantisch grote watermassa te detecteren in het binnenste van de aarde. Die ontdekking werpt mogelijk nieuw licht op de vraag hoe er ooit water op onze planeet is gekomen.
In de aardlaag, tussen ongeveer 410 en 660 kilometer diepte, bevindt zich voldoelde water om alle oceanen op de oppervlakte van de aarde drie keer te vullen. Het water bevindt zich tussen het aardoppervlak en de aardkern in een laag rotsachtig gesteente met de naam ringwoodiet. De bevindingen verschijnen vandaag in het vakblad Science.
De ontdekking van het water zou er op kunnen wijzen dat het water op aarde er niet is gekomen door ijskometen die op onze planeet insloegen na de vorming ervan, zoals tot nu toe algemeen werd gedacht. Het water zou er nu eerder van binnenuit gekomen zijn, en naar boven zijn gestuwd door vulkanische activiteit. Daardoor zouden de oceanen stapsgewijs zijn ontstaan. De ontdekking geeft ook meer duidelijkheid waarom de oceanen al miljoenen jaren ongeveer even groot blijven: het water in de aardlaag vormt een soort van buffer.
Als het water er niet zou zijn, zou het zich wel op de aardoppervlakte bevinden en zouden enkel de hoogste bergtoppen boven het water uitsteken, zo concluderen de onderzoekers nog.
Een vrijgezellenfeestje aan de rand van een meer in de Amerikaanse staat New Mexico heeft geleid tot de vondst van een 10 miljoen jaar oud fossiel. De feestgangers stuitten op de 1,5 meter diep begraven schedel van een mammoet, compleet met slagtanden, in het Elephant Butte State Park op zo'n 250 kilometer van de stad Albuquerque.
Het fossiel van 450 kilo kwam aan het licht nadat een grote hoeveelheid water uit het meer was gepompt, waarmee delen van New Mexico en Texas konden worden geïrrigeerd. Het schoonmaken van de mammoetschedel zal ongeveer een half jaar gaan duren. Daarna kunnen de paleontologen een onderzoek beginnen. "Ik kom hier al 20 jaar, maar ik heb nog nooit zoiets gezien", aldus paleontoloog en curator Gary Morgan van het natuurkundig museum van New Mexico.
Ruimtevaartorganisatie NASA hoopt eind juni een 'vliegende schotel' te testen die in de toekomst een bemande reis naar Mars mogelijk moet maken. Dat hebben projectleiders gezegd. De test is al meerdere malen vertraagd door slecht weer.
NASA bereidt de test samen met de Amerikaanse marine voor op het Hawaïaanse eiland Kauai. Harde winden hebben de lancering van het voertuig met een diameter van 33,5 meter al meerdere malen uitgesteld. De ruimtevaartorganisatie heeft al 110 miljoen euro in het project geïnvesteerd.
NASA is er in het verleden al meerdere keren in geslaagd machines zoals de Rovers op Mars te laten landen. Het probleem met de huidige techniek is echter dat hij niet werkt boven een bepaald gewicht. Een bemande missie naar de Rode Planeet zou betekenen dat het ruimtevaartuig veel zwaarder wordt dan bijvoorbeeld de Curiosity, de rover die in 2012 op Mars landde. De atmosfeer op Mars is veel ijler dan die van de aarde, waardoor de huidige technieken niet voor genoeg remkracht zorgen.
Kogelvis De experimentele vliegende schotel is geïnspireerd door de kogelvis. Het voertuig is aan de buitenkant feitelijk een grote ballon, die zich opblaast en ervoor moet zorgen dat een uiteindelijk bemand ruimtevaartuig langzaam neerzijgt op Mars, en zich niet met duizelingwekkende snelheid het oppervlak van de planeet in boort.
NASA wil de SIAD, de Supersonic Inflatable Aerodynamic Decelerator, in de stratosfeer testen. Daar lijken de omstandigheden het meest op die op Mars. Met een gigantische heliumballon wordt de schotel naar een hoogte van ruim 36,5 kilometer gebracht. Eenmaal daar wordt een raket ingeschakeld om de weg terug naar de aarde in te zetten en de snelheid te bereiken die een bemand ruimteschip zou halen bij een landing op Mars. Als de schotel eenmaal een snelheid van Mach 4 (4900 kilometer per uur) heeft bereikt moet de ballon zich opblazen. Als de test slaagt en het schip voldoende wordt afgeremd kan vervolgens de parachute opengaan.
Het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA plant nog voor dit jaar twee nieuwe missies onder water. Speciaal opgeleide astronauten zullen daarvoor éénmaal negen en éénmaal zeven opeenvolgende dagen doorbrengen in een wetenschappelijk lab ongeveer 20 meter onder het wateroppervlak voor de kust van Florida, zo heeft de NASA meegedeeld.
In het lab zullen experimenten en onderzoeken plaatsvinden, die van nut kunnen zijn voor het leven en het werk van de astronauten in het Internationaal Ruimtestation ISS. "De extreme omgeving onder water benadert het leven in de ruimte zo dicht mogelijk", zei NAS-manager Bill Todd. De missies met de namen "Neemo 18" en "Neemo 19" zijn voor juli en september vastgelegd.
In de Vallei van de Koningen in Egypte is een nieuwe begraafplaats ontdekt. Daarin bevinden zich een vijftigtal mummies. Het zou gaan om prinsen en prinsessen van de achttiende dynastie van de farao's van het Oude Egypte, die leefden tussen 1550 en 1292 voor Christus. De ontdekking werd bekendgemaakt door het Egyptische ministerie van Oudheden.
Volgens een persbericht van het ministerie gaat het om een grote dodenakker met resten van mummies die de familieleden zouden kunnen zijn van de toenmalige heersers, meer bepaald de kinderen van de farao's Toetmoses III en Toetmoses IV van de achttiende dynastie. De archeologische activiteit in dit deel van de Vallei der Koningen wordt uitgevoerd door het Egyptische ministerie van oudheden in samenwerking met een groep experts van de universiteit van Basel in Zwitserland.
Er zijn houten sarcofagen aangetroffen, en dodenmaskers, evenals grafvazen die menselijke stoffelijke overblijfselen bevatten, nadat de lichamen gebalsemd waren. De opschriften op de grafvazen laten toe op zijn minst dertig namen van personen te ontcijferen die in deze dodenakker werden begraven. Het gaat om een aantal prinsessen die totnogtoe onbekend waren in de Egyptologie", zegt Mohamed Ibrahim, minister van Oudheden.
In de Vallei der Koningen ligt ook het graf van de beroemde farao Toetanchamon.
Vissers hebben vanaf de bodem van de Noordzee een menselijk voorhoofd van ongeveer 9.500 jaar oud opgevist. Het is een van de oudste menselijke resten die ooit in of bij Nederland zijn gevonden, stelt de Noord-Hollandse gedeputeerde Elvira Sweet.
Aan het voorhoofd zit nog een stuk schedeldak vast en een stukje van de wenkbrauwboog. Het stuk schedel is van een man, zo is door deskundigen vastgesteld. De prehistorische man heeft waarschijnlijk geleefd op de plek waar de schedel is opgevist, want in die tijd bestond de Noordzee nog niet.
Het schedeldeel is al een poos geleden gevonden, maar vanaf vrijdag te zien in Paviljoen Welgelegen in Haarlem. Vanaf volgend jaar maakt de schedel deel uit van de tentoonstelling in het nieuwe archeologiecentrum van Noord-Holland, Huis van Hilde. Daar wordt het verhaal van de geschiedenis van Noord-Holland verteld vanaf de prehistorie tot en met de Tweede Wereldoorlog.
De doorgedreven ontsmetting van onze aardse ruimteschepen ten spijt lijkt het waarschijnlijk dat er minstens enkele bacteriën meeliften met onze tochten in het heelal. Vijf soorten bacterieën maken volgens wetenschappers het meeste kans om nu zelfs al op Mars te overleven.
Zelfs het 'Ruimteverdrag' van Verenigde Naties maakt er melding van: "de mens moet de schadelijke besmetting van de ruimte en hemellichamen proberen te vermijden". Hardnekkige aardse bacteriën in de ruimte rondstrooien om zo potentieel buitenaards leven te vernietigen, het is niet echt een scenario waar wetenschappers voor staan te springen. Zeker op de ontsmetting van Marslanders wordt streng toegekeken, omdat wetenschappers daar nog altijd het bestaan van levende eencellige organismen vermoeden.
Dat verklaart waarom ruimteschepen zo grondig gepoetst en gedesinfecteerd worden voor de lancering. Bij NASA-ruimtetuigen gebeurt dat 10 tot 30 keer. En toch lukt het niet altijd om alle bacteriën te doden, zo vertelt onderzoekster Stephanie Smith van de universiteit van Idaho aan de website Mental Floss. Na de poetsbeurt van de Marsrover Curiosity vonden zij en haar collega's nog 377 organismen van 65 bacteriesoorten.
Die werden op hun beurt nog eens aangevallen in een rist labotests, met als doel de omstandigheden van een ruimtereis naar en op Mars te simuleren. Bijna 11 procent van de bacteriën overleefde dat alles probleemloos, en verrassend genoeg waren er heel wat bij die geen beschermende sporen ontwikkelden. De wetenschappers veronderstellen dat dergelijke microben zich nu ook al op Mars bevinden, al moeten langetermijnstudies dat nog bevestigen.
Als dat echt het geval is, maken deze vijf soorten bacteriën het meeste kans om op Mars te overleven:
1. Stafylokokken Stafylokokken overleefden in petrischaaltjes die 20 procent zout bevatten. Ter vergelijking: 's werelds oceanen bevatten zo'n 3 procent zout. Dat doet wetenschappers vermoeden dat de bacteriën ook in het zoute zand en water op Mars zouden kunnen overleven.
2. Enhydrobacter Enhydrobacterkolonies doorstonden in het lab een flinke portie UV-straling van 2.000 joule. Ook overleefden ze een experiment waarin ze twee weken lang zonder water werden gezet probleemloos.
3. Moraxella Zowat de helft van de Moraxellabacteriën overleefde een bad van een uur in een oplossing met 5 procent waterstofperoxide, een ontsmettingsmiddel dat doorgaans gebruikt wordt om ook ruimtetuigen mee te kuisen.
4. Streptomyces Streptomyces bleven leven en kweken in de oplossing met 20 procent zout en tijdens de uitdrogingstest. Ook doorstonden ze erg lage temperaturen en weerstonden ze een basische PH-waarde van 9, vergelijkbaar met de ondergrond op Mars.
5. Gracilibacillus Gracilibacillus-bacteriën kunnen het perchloraat in de Martiaanse ondergrond eten, waardoor ze één van de meest waarschijnlijke overlevers op die planeet zouden zijn.
Elk van die bacteriën wordt nu verder onderzocht door Smith en haar collega's. Die kennis kan bijzonder van pas komen bij de geplande NASA Marsmissie van 2020, waarbij het doel is om Martiaanse grond en stenen mee naar hier te brengen. "Zo kunnen we tenminste identificeren welke bacteriën in de stalen écht Martiaans zijn en welke niet", klinkt het op de website van het wetenschappelijk tijdschrift Nature.
Het ging eerst om een zonnevlam van de categorie X2.22 die zich voordeed omstreeks 13.42 uur Belgische tijd.
De uitbarsting is wellicht afkomstig van een actief gebied op onze ster dat de zonnevlekken AR 2080 en 2085 omvat, aldus het SIDC. Het instituut meent dat de uitbarsting mogelijk met een plasmawolk (CME) gepaard gaat.
De Amerikaanse weerdienst NOAA verwacht geen CME en situeerde de bron in het nieuwe gebied AR 2087.
Het SIDC waarschuwde voor een protonenstorm.
Om 14.52 uur was er een uitbarsting van de X1.5 klasse die volgens het SIDC ook met een CME gepaard kan gaan.
Uitbarstingen van de klasse X zijn de zwaarste. Als ze op de Aarde worden gericht kunnen ze leiden tot het uitvallen van radioverbindingen en elektriciteitscentrales.
Volgens SpaceWeaterlLive.com dateert de vorige uitbarsting van de X-klasse van 25 april. Het ging toen om één van de klasse X1.3, dus nog altijd minder dan de twee van dinsdag.
video Australische wetenschappers vermoeden dat een gigantische, drie meter lange witte haai, die in 2004 getagd werd met een gps-tracker, opgegeten werd door een mysterieus zeemonster. Mogelijk gaat het om een nog grotere 'superhaai'. Het onderzoek werd gedetailleerd gevolgd voor de documentaire 'Hunt for the Super Predator' die binnenkort uitkomt in de VS.
De vrouwtjeshaai Alpha verkeerde volgens onderzoekers in uitstekende gezondheid toen ze uitgerust werd met een gps-tracker. De verbazing was dan ook groot toen het toestel, gebleekt door maagzuur, vier maanden later op een strand in Australië aanspoelde. Slechts vier kilometer van de plek waar ze de haai hadden losgelaten.
De data op het toestel gaf een snelle temperatuurstijging (van 8 graden celcius naar 26) aan samen met een plotse, steile afdaling van 580 meter. De aangegeven temperatuur zou erop wijzen dat het toestel zich in het spijsverteringssysteem van een ander dier bevonden moet hebben. Volgens onderzoekers zou de haai daarom volledig opgegeten zijn door een gigantisch roofdier, mogelijk een nog grotere witte haai.
De documentaire van het Smithsonian Instituut, die binnenkort officieel uitkomt, is gebaseerd op een eerdere documentaire van ABC 'The Search for the Ocean's Super Predator'. Documentairemaker Dave Riggs verduidelijkte tegenover de Daily Mail dat hij niet wil verwijzen naar een soort mythisch wezen: "Dit is de natuur en we proberen gewoon te achterhalen wat er zovele jaren geleden gebeurde."
Geen zoogdier Hoewel orka's af en toe witte haaien aanvallen en zelfs doden, is het nog maar de vraag welk dier een haai van dergelijke omvang volledig opeet. "Als je naar het profiel kijkt van dit dier, heeft het een hoge inwendige temperatuur, maar niet hoog genoeg om een zoogdier te zijn. Hoe groter het dier, hoe beter het die temperatuur kan onderhouden", aldus Riggs.
"De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA moet de mens op Mars zetten", dat staat in een rapport van het Amerikaanse Congres te lezen. Maar om die doelstelling te verwezenlijken zal NASA heel wat steun nodig hebben.
Een bemande missie naar de rode planeet sturen is het streefdoel volgens het rapport. Maar het ruimtevaartprogramma zal de hulp van de andere internationale spelers hard nodig hebben. Een samenwerkingsakkoord met de Chinezen dringt zich op, maar een federale wet van de VS verhindert dat voorlopig. "De wetgeving voorkomt dat de NASA deelneemt aan bilaterale activiteiten met de Chinese ruimtevaartorganisatie", aldus het rapport.
Investeringen Het rapport pleit ook voor meer investeringen in de sector. Na het presidentschap van Kennedy en de Apollo-missies is het budget serieus naar beneden gedoken. Professor Howard McCurdy is gespecialiseerd in het ruimtevaartbeleid en is blij dat het rapport focust op de financiering. "NASA kan dit niet volhouden in de huidige structuur waar de overheid de grootste bijdrage levert", zegt McCurdy. "Maar dat wil niet zeggen dat er geen alternatieven zijn." Er moet meer samenwerking zijn met internationale spelers en de privésector volgens hem. De openlijke strijd tussen de ruimtevaartprogramma's van de VS en de Sovjet-Unie zorgde voor heel wat doorbraken in de vorige eeuw. Maar die drive is de NASA helemaal kwijt. De investeringen moesten wijken voor een begrotingsevenwicht. Die verloren drive is nooit echt teruggekomen en de huidige economische situatie leent zich niet tot massale investeringen in de ruimtevaart.
Langetermijnvisie onbestaande De Amerikaanse astronauten zijn de laatste jaren afhankelijk van Russische projecten om naar het ISS te reizen. De privésector lonkt naar een overname van die taxidienst van de Russen. "Een langetermijnvisie voor de bemande ruimtevaart buiten het ISS blijft voorlopig onbestaande", meldt het rapport. "Er is een consensus dat een bemande missie naar Mars een prioriteit is", reageert NASA. "Het ruimtevaartagentschap heeft aanzienlijke vooruitgang geboekt op een aantal belangrijke terreinen die nodig zijn om Mars te bereiken en we blijven samenwerken met de industrie en andere landen."
De theorie dat de maan is ontstaan na een botsing van de aarde met het hemellichaam Theia, ongeveer 4,5 miljard jaar geleden, wint aan kracht na nieuw onderzoek van de maanstenen die werden verzameld tijdens Apollo-missies. Dat staat in een studie van Duitse wetenschappers die werd gepubliceerd in het Amerikaanse tijdschrift Science.
De theorie over het ontstaan van de maan na een botsing wordt al jaren bijna algemeen aanvaard. Het is de eenvoudigste verklaring en ze past in alle computermodellen. Een zwakke plek in de theorie was dat er tot nu toe geen sporen waren gevonden van Theia in de Apollo-maanstenen, terwijl volgens computermodellen de maan voor een groot deel uit Theia-resten zou moeten bestaan.
Een nieuwe chemische analyse van de maanstenen heeft nu toch die bewijzen opgeleverd, zeggen de Duitse wetenschappers. Bij de analyse werden verschillen ontdekt tussen de zuurstofisotopen op aarde en in de maanstenen, wat erop wijst dat er wel degelijk sporen van Theia zijn te vinden in de maanstenen.
"De verschillen zijn klein en moeilijk op te sporen, maar ze zijn er wel degelijk", zegt hoofdonderzoeker Daniel Herwartz van de universiteit van Göttingen. "Dat betekent twee dingen: dat we nu vrijwel zeker kunnen zijn dat de botsing wel degelijk heeft plaatsgevonden, en dat we ons nu een idee kunnen vormen van de geochemische samenstelling van Theia."
Volgens Herwartz lijkt het erop dat Theia, dat de omvang zou hebben gehad van Mars, behoort tot de categorie van de chondrieten, een stenige meteoriet die het vaakst voorkomt. De wetenschapper schat dat de maan mogelijk voor de helft uit aards materiaal en voor de helft uit materiaal van Theia bestaat, maar dat moet nog worden bevestigd.
SPHERE, een nieuw instrument op de Very Large Telescope (VLT) van de ESO-sterrenwacht op Paranal in Chili, heeft zijn 'eerste licht'-opname gemaakt. De 'Lord of the Rings'-fans onder de wetenschappers moeten hun hart een slag hebben voelen overslaan toen de stofring rond de ster HR 4796A zichzelf leek te ontmaskeren als het 'Oog van Sauron'.
'Eerste licht', dat is altijd iets speciaals voor telescopen en andere astronomische instrumenten. Hoewel het niet altijd van de grootste wetenschappelijke waarde is, is het een soort 'inwijdingsritueel'. Meestal wordt daarvoor een bekend hemelobject gekozen.
Ook het Spectro-Polarimetric High-contrast Exoplanet REsearch instrument (SPHERE) moest zo zijn eerste licht krijgen. SPHERE is een krachtig nieuw instrument voor het opsporen en onderzoeken van exoplaneten. Dat is een bijzonder moeilijke opdracht, omdat zulke planeten zich vanaf de aarde gezien heel dicht bij hun moederster bevinden en heel weinig licht geven. Op een normale opname gaat de zwakke gloed van de planeet helemaal verloren in het licht van de ster. Daarom is het hele ontwerp van SPHERE erop gericht om een zo hoog mogelijk contrast te bereiken in het kleine stukje hemel rond de verblindende ster.
Voor het eerste licht van SPHERE werd er gefocust op de nabije ster HR 4796A. Het resultaat is prachtig, maar ook een beetje griezelig. De stofring rond de ster zorgt namelijk voor een foto die het oog van 'Lord of the Rings'-booswicht Sauron lijkt te imiteren.
Echt origineel is HR 4796A daarmee niet, want het sterrenstelsel NGC 4151, in het sterrenbeeld Jachthonden, wordt soms bestempeld als het 'Oog van Sauron'. NGC 4151 heeft er vanaf nu wel een stevige concurrent bij.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
05-06-2014
Smeltende gletsjers leggen dino's bloot - HLN.be
Smeltende gletsjers leggen dino's
bloot - HLN.be
video
Wetenschappers hebben in Chili resten van 46 dinosaurussen gevonden. Doordat enkele gletsjers smolten, werd het massagraf bloot gelegd. In het Torres del Plaine National Park, werden de skeletten van tientallen prehistorische wezens van wel vijf meter groot ontdekt. De experten schatten de overblijfselen ongeveer 99 miljoen jaar oud. Dat is rond de periode dat de dinosaurussen ook van de aardbol verdwenen. Deze ichtyosaurussen, een soort van 'vishagedissen', vormden een groep van grote en snel zwemmende reptielen die leefden in het Mesezoïsch tijdperk. De overblijfselen van de dieren bleven goed bewaard omdat ze onder een dikke laag sedimentgesteente lagen.
Een nieuwe soort tyrannosaurus die in China is opgegraven, heeft de bijnaam Pinocchio Rex gekregen. Het 66 miljoen jaar oude dier heeft namelijk een bijzonder lange neus. Het reukorgaan is 35 procent langer dan dat van zijn soortgenoten.
Wetenschappers van de Universiteit van Edinburgh hebben de Qianzhousaurus sinensis, zoals de neef van de Tyrannosaurus rex officieel heet, volgens de BBC onderzocht en hem beschreven in het natuurwetenschappelijke tijdschrift Nature Communications. Het fossiel van het dier werd opgegraven op een bouwplaats in het de Chinese stad Guangzhou.
Volgens de wetenschappers zag het dier er misschien wat 'koddig' uit, hij kan even dodelijk zijn geweest als andere tyrannosaurussen. Misschien was het negen meter lange dier zelfs een beetje sneller en sluwer dan zijn soortgenoten.
"Hij had de bekende grijns met tanden van de T. rex, maar zijn snuit was lang en smal, met een rij hoorns erop", vertelt paleontoloog Steve Brusatte van de Universiteit van Edinburgh. "We vonden dat hij wel een bijnaam verdiende, en zijn lange neus deed ons aan Pinocchio denken".
Wolharige mammoeten, megatheriums, mastondonten en holenleeuwen: het zijn uitgestorven dieren die tot de verbeelding spreken. Een nieuwe studie waarover LiveScience bericht, argumenteert nu dat niet het klimaat, maar wel vooral de mens schuldig is aan het verdwijnen van die diersoorten.
Hoe het komt dat mammoeten, holenleeuwen en andere grondluiaards niet meer op deze planeet rondhossen? Wetenschappers breken er zich al langer het hoofd over en de theorieën lopen sterk uiteen. Waar de ene de inslag van een komeet of asteroïde suggereert, heeft de andere het over een plotse pandemie. Klimaatverandering is nog zo'n veelgehoorde theorie, evenals intensievere jacht op de dieren door de mens.
Postdoctoraal onderzoeker aan de universiteit van het Deense Aarhus, Chris Sandom, richtte zich in zijn studie op de twee laatstgenoemde, en meest waarschijnlijke, theorieën. 'Meest waarschijnlijk', omdat er nog geen aanwijzingen gevonden zijn van een eventuele pandemie en de theorie over een asteroïde bijzonder controversieel mag heten.
Ook de piste van de menselijke oorzaak oogst overigens kritiek. Zo stellen sommige paleontologen en archeologen dat er bitter weinig sites zijn gevonden waaruit blijkt dat er grote dieren werden geslacht door mensen. Maar Sandom en zijn team focusten op de timing van het uitsterven van zoogdieren en die invalshoek blijkt nieuwe argumenten aan te leveren voor de believers van de theorie van de 'menselijke' schuld.
Invasieve soort Sandom nam 177 wereldwijd verspreide zoogdieren onder de loep die meer wogen dan 10 kilogram en die tussen 132.000 jaar geleden en 1.000 jaar geleden uitstierven. Vervolgens vergeleek hij het moment van extinctie met de veranderingen in het klimaat en met menselijke migratie. "We ontdekten dat in subsaharaans Afrika het minste dieren uitstierven, gevolgd door Eurazië", stelt Sandom. In Australië en Amerika waren de extincities het meest extreem.
Dat lijkt te kloppen met de menselijke theorie. In Afrika hadden de dieren miljoenen jaren om aan te passen aan de evoluerende gebruiken van de mens. Toen die mensen naar Europa en Azië migreerden, stootten ze op fauna die helemaal niet ingesteld was op de slimme menselijke jachttechnieken. In Australië en Amerika arriveerden de mensen nog in een later stadium. Sandom schetst daar het beeld van de "zeer geavanceerde jager die het systeem binnenkomt". Hij trekt de vergelijking met invasieve exotische dieren en planten die ook vandaag bij gebrek aan natuurlijke vijanden lokale soorten beginnen uit te roeien.
Laatste druppel Nergens, behalve in Eurazië, bleek de klimaatfactor mee te spelen. In Europa en Azië heeft het klimaat mogelijk wel een bepalende rol gespeeld in die zin dat temperaturen vaak bepaalden waar mensen naartoe trokken.
De conclusie van het onderzoek luidt dat de mensen verantwoordelijk zijn voor 64 procent (bijna tweederde dus) van de veranderingen in uitstervingsgraad, daar waar het klimaat slechts in 20 gevallen verantwoordelijk bleek te zijn. Sandom ontkent overigens niet dat het klimaat heel wat dieren onder druk gezet heeft, maar de komst van de mens was in die context dan wel vaak de "laatste druppel". Veel dieren konden zich met andere woorden niet meer naar behoren aanpassen aan het veranderende klimaat door de komst van dat nieuwe roofdier dat de mens was.
Of de theorie van Sandom hét antwoord is op de vraag waarom prehistorische dieren uitstierven, valt te betwijfelen. Maar zijn onderzoek levert alvast een interessante nieuwe bijdrage aan de bestaande discussie.
De ruimtetelescoop Hubble heeft een wel heel bijzondere foto gemaakt. De sterrenkijker maakte een panorama dat het universum op zijn kleurrijkst toont. Sterrenstelsels van vijf tot tien miljard jaar oud werden vastgelegd op de gevoelige plaat.
Ruimtevaartorganisatie NASA legde voor de eerste keer op een panorama ultraviolet licht vast, dat niet zichtbaar is voor de mens. Het ziet er op de foto uit als een lichtblauw schijnsel dat zich rondom roterende sterrenstelsels begeeft.
Het panorama is een compositie van meer dan achthonderd foto's van de laatste elf jaar. Op het kiekje zijn ongeveer tienduizend sterrenstelsels te bewonderen.
{}
04-06-2014 om 12:04
geschreven door peter
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
03-06-2014
Nieuwe planeet ontdekt: "De Godzilla onder de Aardes" - HLN.be
Nieuwe planeet ontdekt: "De Godzilla onder de Aardes" - HLN.be
Wetenschappers van het Harvard-Smithosian Centrum voor Astrofysica (CfA) hebben de "Godzilla onder de Aardes" ontdekt. Het gaat om een Mega-Aarde die uit gesteente bestaat en een tot voorheen onbekend type planeet is.
Met behulp van de Kepler-ruimtetelescoop stootten wetenschappers rond Xavier Dumusque van het CfA in het sterrenbeeld Draak op een object dat de naam Kepler-10c kreeg. Het bleek een planeet buiten ons zonnestelsel te zijn die zeventien keer de massa van de Aarde heeft.
Voordien werd aangenomen dat planeten van dergelijke omvang zich in een dichte atmosfeer van waterstof en helium hullen, een beetje zoals "onze" gasreuzen Uranus en Neptunus die eenzelfde massa hebben als het nieuw gevonden object.
Godzilla Maar Kepler-10c was tot grote verrassing van de wetenschappers geen gasreus, maar een gesteenteplaneet. Meteen is een nieuw type van planeten gevonden.
Het gaat niet meer om een Super-Aarde, de term die astronomen hanteren voor planeten met tot veertien keer de massa van de Aarde. Kepler-10c is een Mega-Aarde."Dit is de Godzilla onder de Aardes", klinkt het bij Dimitar Sasselov van het Cfa. De diameter bedraagt nagenoeg 30.000 km, zowat 2,3 keer zoveel als die van de Aarde.
De exoplaneet omcirkelt samen met een lava-wereld, een kleinere, maar zeer hete planeet, een op de Zon lijkende ster. Aanwijzingen van leven zijn er op de gesteentereus evenwel niet gevonden.
Mega-aardes De vorsers gaan er op grond van simulaties van uit dat er nog bij andere sterren Mega-Aardes kunnen ontstaan.
Dit roestige deksel is amper 23 centimeter in doorsnede, maar het bedekt enkele van de grootste geheimen van de aarde. Het gat onder het deksel reikt 12.262 meter diep. Het is het diepste gat ooit gemaakt door mensen, in een mislukte poging van de Russen om tot het middelpunt van de aarde te boren.
De 'space race' tussen de Russen en de Amerikanen tijdens de Koude Oorlog is alom bekend. Maar onder de grond speelde zich een zelfde rivaliteit af, die de krantenkoppen niet haalde maar daarom niet minder competitief was: een wedloop om naar het middelpunt van de aarde te boren. In een poging om de Verenigde Staten hierin te verslaan, creëerde de Sovjet-Unie tussen 1970 en 1994 het 'superdiep boorgat van Kola'.
U kan zich vragen stellen bij de drijfveren van de Russen, maar het project op het Kola-schiereiland gaf wel heel wat geheimen prijs over de samenstelling van de grond onder onze voeten. Voor het gat bestond, moesten geologen zich behelpen met seismische golven om veronderstellingen te doen over de samenstelling van de aardkorst. Een methode die niet doeltreffend bleek.
Water Wetenschappers hadden bijvoorbeeld nooit kunnen vermoeden dat zich op een diepte van drie tot zes kilometer onder het oppervlak water bevond in het versplinterde gesteente. Hoe dat water daar komt, wordt nu nog onderzocht. Verondersteld wordt dat het bestaat uit waterstof- en zuurstofatomen die uit het gesteente geperst zijn door de enorme druk. De boeiendste ontdekking van het project waren microscopisch kleine planktonfossielen van meer dan twee miljard jaar oud op een diepte van 6,5 kilometer. 24 prehistorische soorten waren ingekapseld in organische verbindingen die op een of andere manier de extreme druk en temperatuur konden overleven.
Hitte Het laatste mysterie dat het boorgat onthulde, was meteen ook de reden waarom de werkzaamheden gestaakt moesten worden. Vanaf een diepte van drie kilometer begon de temperatuur gestaag te stijgen. Op 12 kilometer piekten de temperaturen tot 180 graden Celsius; bij zulke hitte werd de boor onbruikbaar.
De afstand tot het middelpunt van de aarde wordt geschat op zo'n 6.400 kilometer. De Russen kwamen dus lang niet in de buurt van hun doel. Het project is officieel afgesloten in 2005 en het gat werd dichtgelast met een metalen dekseltje. De vele mysteries die het bedekt, worden tot op vandaag nog steeds bestudeerd.
Vulkaanuitbarstingen op Mars hebben er mogelijk voor gezorgd dat er zeer recentelijk nog leven op de Rode Planeet zou zijn geweest, zo heeft de Brown Universty geopperd.
Zowat 210 miljoen jaar geleden waren er uitbarstingen van de Arsia Mons, een vuurberg die bijna twee keer zo hoog is als de Everest en die één van dehoogste bergen van ons zonnestelsel is. In diezelfde tijd was de noordwestelijke flank van de vulkaan bedekt met ijs.
De hitte van de vulkaanuitbarstingen moet ervoor hebben gezorgd dat op de flanken van de vulkaan - met ijs bedekte - meren ontstonden.
Studente Kat Scanlon van de Brown University berekende dat dit alles tot honderden kubieke kilometers smeltwater moet hebben veroorzaakt. En wie water zegt, die denkt aan leven.
Bovendien is het mogelijk dat er onder gesteente of onder de grond nog wat van dat gletsjerijs bewaard is gebleven. "Allen daarheen" kan aldus het motto zijn.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.
