The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld Ontdek de Fascinerende Wereld van UFO's en UAP's: Jouw Bron voor Onthullende Informatie!
Ben jij ook gefascineerd door het onbekende? Wil je meer weten over UFO's en UAP's, niet alleen in België, maar over de hele wereld? Dan ben je op de juiste plek!
België: Het Kloppend Hart van UFO-onderzoek
In België is BUFON (Belgisch UFO-Netwerk) dé autoriteit op het gebied van UFO-onderzoek. Voor betrouwbare en objectieve informatie over deze intrigerende fenomenen, bezoek je zeker onze Facebook-pagina en deze blog. Maar dat is nog niet alles! Ontdek ook het Belgisch UFO-meldpunt en Caelestia, twee organisaties die diepgaand onderzoek verrichten, al zijn ze soms kritisch of sceptisch.
Nederland: Een Schat aan Informatie
Voor onze Nederlandse buren is er de schitterende website www.ufowijzer.nl, beheerd door Paul Harmans. Deze site biedt een schat aan informatie en artikelen die je niet wilt missen!
Internationaal: MUFON - De Wereldwijde Autoriteit
Neem ook een kijkje bij MUFON (Mutual UFO Network Inc.), een gerenommeerde Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in de VS en wereldwijd. MUFON is toegewijd aan de wetenschappelijke en analytische studie van het UFO-fenomeen, en hun maandelijkse tijdschrift, The MUFON UFO-Journal, is een must-read voor elke UFO-enthousiasteling. Bezoek hun website op www.mufon.com voor meer informatie.
Samenwerking en Toekomstvisie
Sinds 1 februari 2020 is Pieter niet alleen ex-president van BUFON, maar ook de voormalige nationale directeur van MUFON in Vlaanderen en Nederland. Dit creëert een sterke samenwerking met de Franse MUFON Reseau MUFON/EUROP, wat ons in staat stelt om nog meer waardevolle inzichten te delen.
Let op: Nepprofielen en Nieuwe Groeperingen
Pas op voor een nieuwe groepering die zich ook BUFON noemt, maar geen enkele connectie heeft met onze gevestigde organisatie. Hoewel zij de naam geregistreerd hebben, kunnen ze het rijke verleden en de expertise van onze groep niet evenaren. We wensen hen veel succes, maar we blijven de autoriteit in UFO-onderzoek!
Blijf Op De Hoogte!
Wil jij de laatste nieuwtjes over UFO's, ruimtevaart, archeologie, en meer? Volg ons dan en duik samen met ons in de fascinerende wereld van het onbekende! Sluit je aan bij de gemeenschap van nieuwsgierige geesten die net als jij verlangen naar antwoorden en avonturen in de sterren!
Heb je vragen of wil je meer weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen! Samen ontrafelen we het mysterie van de lucht en daarbuiten.
23-08-2019
Rusland stuurt humanoïde robot Fiodor naar ISS - HLN.be
Rusland stuurt humanoïde robot Fiodor naar ISS - HLN.be
WETENSCHAPRusland heeft bij een test met een gemoderniseerde Sojoez-draagraket en een onbemande Sojoez-capsule de humanoïde robot Fiodor naar het Internationaal Ruimtestation ISS gelanceerd. Het ding zal daar meerdere testen uitvoeren.
Van op de basis Bajkonoer in Kazachstan vertrok om 05.38 uur Belgische tijd een Sojoez-2.1a draagraket. Die slingerde de onbemande capsule Sojoez-MS-14 naar het ISS.
Deze gemoderniseerde Sojoez-draagraket moet voor bemande vluchten de sinds 2002 ingezette Sojoez-FG vervangen die ook Frank De Winne in de ruimte heeft gebracht. Het model 2.1a heeft ook al een Russische vrachtruimteschip van het type Progress gelanceerd, na sinds 2004 voor satellietlanceringen te zijn ingezet.
Eén lancering met een Progress mislukte, vandaar de test met een Sojoez-capsule die voor het eerst niet bemand is.
AFP
De capsule moet zaterdag om 07.30 uur Belgische tijd koppelen aan de Russische Pojsk-module van het ISS en vertrekt op 6 september om 20.13 uur Belgische tijd.
De capsule vervoerde alleen vracht, waaronder een humanoïde robot, die 1,80 meter groot is en bijna 160 kilogram weegt. Fiodor, alias Skybot F850, is een Russische voornaam, maar luidt in het Engels Fedor. Dat staat voor “Final Experimental Demonstration Object Research”.
EPA
Fiodor heeft een eigen Instagram- en Twitterprofiel, waarop volgers een blik krijgen in het dagelijkse leven van de robot. Zo is te zien hoe Fiodor leert om een fles water te openen.
Aan boord van de ISS zal de robot verschillende taken uitvoeren onder toezicht van de Russische kosmonaut Aleksandr Skvortsov. Hij kwam een maand geleden in de spacemeccano aan. Hij zal de vaardigheden van Fiodor testen onder micro-zwaartekracht. Een van de belangrijkste vaardigheden van de robot is dat hij menselijke bewegingen kan imiteren, waardoor hij astronauten kan helpen of taken van hen kan overnemen.
“Hij moet vijf of zes taken uitvoeren die een geheim blijven”, zei Jevgeni Doedorov, de verantwoordelijke van het bedrijf dat Fiodor ontwikkelde.
WETENSCHAP Het Roopkundmeer in de Indiase Himalaya is een mysterieuze plek. Het ondiepe bevroren gletsjermeer te midden van de besneeuwde bergtoppen ligt vol met honderden menselijke skeletten. Daaraan dankt het meer dan ook zijn lugubere bijnaam: Skeleton Lake. Niemand weet echter hoe al die menselijke botten daar beland zijn. Nieuw DNA-onderzoek maakt het mysterie nu nog groter.
Onderzoekers schatten dat er zo’n 500 menselijke skeletten op de bodem van het meer liggen. Het Roopkundmeer ligt langs de route van de Nanda Devi Raj Jat, een beroemd festival en pelgrimstocht. De botten liggen verspreid over de bodem, geen enkel skelet is intact. Tijdens de Tweede Wereldoorlog ontdekte een boswachter bij toeval de spookachtige locatie.
De aanvankelijke hypothese was dat een grote groep mensen getroffen was door een of andere catastrofe, zoals een heel zware storm. DNA-onderzoek van 38 skeletten maakte nu echter komaf met dat idee. Uit de genetische analyse blijkt immers dat de stoffelijke resten afkomstig zijn van afzonderlijke bevolkingsgroepen die op verschillende tijdstippen gedurende een tijdsspanne van ongeveer 1000 jaar aan het meer toekwamen. Dat blijkt uit een studie die werd gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Nature Communications.
“We ontdekten dat de geschiedenis van het Roopkundmeer complexer is dan we ooit hadden gedacht”, zegt geneticus David Reich van de Harvard Medical School.
ShutterstockHet meer ligt vol met menselijke beenderen.
Verschillende origine
Tien jaar geleden onderzocht Kumarasamy Thangaraj, een geneticus van het CSIR Centrum voor Cellulaire en Moleculaire Biologie in India, het DNA van 72 skeletten uit het meer. Hij stelde vast dat sommige beenderen een lokale Indiase origine hadden, maar andere niet. Zo bleken sommige botten van Zuidoost-Aziatische afkomst te zijn.
Een internationaal team van een 25-tal archeologen, genetici en andere specialisten vergeleek nu het DNA van 38 skeletten uit het meer. Zij stelden vast dat de botten afkomstig waren van drie verschillende groepen: de grootste groep bestond uit 23 individuen met DNA dat vergelijkbaar is met dat van leden van de huidige Indiase bevolking.
Middellandse Zee
Het DNA van de tweede grootste groep, 14 individuen, bleek tot hun verbazing vergelijkbaar te zijn met dat van mensen die vandaag leven in Kreta en Griekenland. Het laatste individu had DNA dat wees op een Zuidoost-Aziatische afkomst.
“We waren bijzonder verrast door de genetica van de Roopkundskeletten”, zegt evolutiebioloog Éadaoin Harney van de Universiteit van Harvard. “De aanwezigheid van individuen met een afkomst die typisch in verband gebracht wordt met het oosten van het Middellandse Zeegebied suggereert dat Roopkund Lake niet alleen lokaal een belangrijke plek was, maar bezoekers aantrok uit de hele wereld.”
Tijdspanne van 1000 jaar
Nog verrassender was de aankomst van de groepen. Uit koolstofdatering blijkt dat de botten van Indiase afkomst dateren van de zevende tot de tiende eeuw. De twee andere groepen, uit het Middellandse Zeegebied en Zuidoost-Azië, dateren van tussen de 17de en 20ste eeuw.
De kans bestaat dat er in het meer nog niet nader onderzochte botten liggen die afkomstig zijn uit andere tijden en regio’s. De wetenschappers hopen nu dat verder onderzoek zal uitwijzen wat deze individuen naar het meer bracht en hoe ze aan hun einde kwamen.
ESO/VPHAS+ team/N.J. Wright (Kee‘Zeemeeuwnevel’ zo wordt het fenomeen op de indrukwekkende foto genoemd, simpelweg omdat het geheel lijkt op een vliegende zeemeeuw. Spot jij de zeemeeuw?
WETENSCHAP‘Zeemeeuwnevel’ zo wordt het fenomeen op de indrukwekkende foto genoemd, simpelweg omdat het geheel lijkt op een vliegende zeemeeuw. Die kosmische meeuw is het resultaat van de energie die vrijkomt bij de geboorte van nieuwe sterren, en deze meeuw werd ‘gevangen’ met de VLT Survey Telescope (VST) van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO).
De VLT Survey Telescope (VST) is momenteel de grootste surveytelescoop ter wereld, en in staat om alles wat zich in de hemel afspeelt, in zichtbaar licht waar te nemen. Dat demonstreert de telescoop met deze indrukwekkende foto. De ‘hemelse vogel’ die daarop straalt, bestaat uit een mengsel van gloeiende gaswolken, donkere stofbanen en heldere sterren.
Nieuwe sterren worden geboren uit samentrekkende gas- en stofwolken en de straling van de jonge sterren geeft de wolken prachtige kleuren. Het licht dat niet wordt uitgestraald door het geïoniseerde gas rondom de sterren, wordt weerkaatst door sterren in de omgeving.
WETENSCHAP & PLANEETHet is een vraag die heel wat wetenschappers bezighoudt. Is er nu wel of geen leven op de maan? Een recente mislukte maanlanding zou er wel eens voor gezorgd kunnen hebben dat we vanaf nu van levende organismen op de maan mogen spreken.
Eind februari lanceerde Israël de eerste private maanlander Beresheet, tot in april plots alle contact werd verbroken. De maanlander zou nu toch voor een primeur hebben gezorgd. En wat voor één. De Beresheet had namelijk zogenaamde beerdiertjes mee, minuscule meercellige organismen die erom bekend staan te overleven bij extreme omstandigheden.
Volgens de Arch Mission Foundation, de organisatie achter de mislukte maanlanding, zouden deze ‘sterkste dieren op aarde’ wel eens “de enige overlevenden” kunnen zijn van de missie.
Op aarde leven beerdiertjes op hoge bergtoppen, in verzengende woestijnen en in het ijs op Antarctica. Dr. Karl Shuker schreef in zijn boek The Hidden Powers of Animals dat de diertjes zelfs overleven in vloeibaar helium en wanneer ze worden gekookt aan 149 graden Celsius.
De verborgen kracht van het beestje zit hem in de mogelijkheid om zichzelf als het ware te verschrompelen tot een ‘zaadachtige’, waarbij al het water afgestoten wordt en het metabolisme tot stilstand komt. Het is in deze toestand dat het diertje dergelijke extreme omstandigheden kan overleven.
Reëel
In 2007 ontdekten wetenschappers dat deze diertjes ook wel eens de zware condities van ruimtereizen zouden kunnen overleven. En dat zou bij deze dus gebeurd zijn.
Volgens Lukasz Kaczmarek, een astrobioloog aan de Adam Mickiewicz University in Poznań, is de kans reëel dat de diertjes de crash hebben overleefd. “Beerdiertjes kunnen een druk die ontstaat wanneer asteroïden crashen op aarde overleven, dus een dergelijke kleine crash betekent niets voor hen.” Hij voegde eraan toe dat de diertjes het waarschijnlijk nog enkele jaren kunnen uithouden.
Geen kolonisatie
Een kolonisatie van de maan is echter onbestaande. “Ze kunnen de maan niet koloniseren, omdat er geen atmosfeer en vloeibaar water voorhanden is,” aldus Kaczmarek. “Maar het zou mogelijk zijn om ze terug naar de aarde te brengen en opnieuw tot leven te wekken.” Gedehydrateerde beerdiertjes zijn namelijk in het verleden al opnieuw tot leven gewekt door hen in water te stoppen, waarna ze hun leven van voordien gewoon verderzetten.
Philippe Reekie, een collega-astrobioloog aan de Universiteit van Edinburgh, bevestigt de stelling van Kaczmarek. Maar, zo voegt hij er aan toe, als de beerdiertjes zich in hun normale toestand bevonden, is de kans groot dat ze de impact toch niet hebben overleefd. “In hun normale staat kun je de beestjes namelijk makkelijk doden.”
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
06-08-2019
VIDEO. UFO-meldpunt onderzoekt waarneming in Bevingen - HLN.be
VIDEO. UFO-meldpunt onderzoekt waarneming in Bevingen - HLN.be
Dirk Selis
RVEen omwonende zag enkele vreemde lichtpunten aan de hemel. Mogelijk gaat het om drones.
SINT-TRUIDEN Afgelopen maandag werd boven een graanveld in Bevingen een unidentified flying object (ufo) waargenomen. Ooggetuigen filmden enkele vreemde lichtflitsen, die even snel alweer verdwenen. “Het zouden gewoon drones kunnen zijn”, aldus het Belgisch UFO-meldpunt. “Maar of we daar zeker van zijn? Dat niet, nee.”
“Ik heb geen idee wat het was”, zegt Mathieu Helleputte. “Maandagavond omstreeks 22.10 uur zagen we plots drie zeer felle lichtpunten boven een graanveld in Bevingen tijdens het dassenspotten. Heel ongewoon, ze bewogen razendsnel. Ik heb net op tijd mijn gsm op ‘filmen’ kunnen zetten. Vier seconden later waren ze weg. We hebben nog dertig minuten staan wachten, maar er kwam niets meer. Vrienden van mij raadden mij aan het te melden bij het Belgisch UFO-meldpunt, wat ik ook gedaan heb.”
Lichtkogels
Frederick Delaere, coördinator van het Belgisch UFO-meldpunt, vertelt wat er mogelijk te zien is op de beelden: “Na het ontvangen van deze waarneming en het bekijken van het bijhorende foto- en videomateriaal, konden de onderzoekers van het Belgisch UFO-meldpunt voorlopig twee mogelijke verklaringen naar voren schuiven. Het uiterlijk en gedrag van het fenomeen doet in verschillende opzichten denken aan lichtkogels. Dergelijke kogels worden wel vaker ingezet in de omgeving van luchthavens om bijvoorbeeld vogels af te schrikken en zo het luchtverkeer veilig te laten verlopen.”
Het fenomeen doet op meerdere vlakken denken aan lichtkogels, al meldde de regionale luchthaven alvast dat die niet van bij hen kwamen
Frederick Delaere
De regionale luchthaven (Limburg Regional Airport bvba) liet echter weten dat er op dat moment geen lichtkogels werden afgevuurd. Delaere: “Dit sluit evenwel niet uit dat iemand anders buiten de luchthaven dergelijke kogels heeft afgeschoten. Wel werd door de luchthaven bevestigd dat er op het moment van de waarneming verschillende drones met ledverlichting in het luchtruim aanwezig waren.”
Getuige ondervragen
Dergelijke toestellen worden volgens Delaere regelmatig vanaf de desbetreffende luchthaven opgelaten. Bovendien strookt de kijkrichting van de waarneming met de richting waarin de drones op dat moment vlogen. Maar voorlopig kan niet met zekerheid worden meegedeeld of hier lichtkogels of drones te zien zijn. “Verder onderzoek en eventuele ondervraging van de getuige zullen hier binnenkort misschien uitsluitsel over geven. Momenteel is het nog te vroeg om een definitieve uitspraak over de herkomst van het verschijnsel te doen”, aldus Delaere.
WETENSCHAP & PLANEET NASA gaat met commerciële partners in zee. Onder andere de bedrijven van ondernemers Jeff Bezos en Elon Musk gaan in zee met het ruimtevaartagentschap. NASA hoopt met een commerciële samenwerking zijn technologiëen te verbeteren voor ruimtereizen naar planeten zoals Mars en de Maan.
De rijkste man op aarde, Jeff Bezos, heeft drie partnerships met NASA op zak. Het bedrijf wil in de toekomst commerciële reizen naar de Maan aanbieden. Bezos zal met zijn Blue Origin werken aan een nieuw systeem voor ruimtenavigatie en landingen op de Maan. Daarbij krijgt hij hulp van NASA en zal hij nieuwe materialen testen die gebruikt kunnen worden in landingsgestellen voor maanreizen.
De andere grote nieuwe partner van NASA is SpaceX, het ruimtevaartbedrijf van multimiljardair Elon Musk. SpaceX zal zich richten op de ‘Starship raket’, een project dat nog in zijn kinderschoenen staat. Musk hoopt een systeem te bouwen waarmee raketten onderweg hun brandstof kunnen aanvullen om naar bestemmingen op grotere afstand te reizen.
Het project zou zich nog in een beginfase bevinden, maar mocht het Musk lukken, kan dat een revolutie in de ruimtevaart betekenen. En laat dat nu net een specialiteit zijn van de ondernemer die onder meer PayPal en Tesla op de markt bracht.
WETENSCHAP & PLANEET Wetenschappers hebben de oorzaak getraceerd van een nucleaire wolk boven Europa in 2017. Ze wijzen naar een Russische verwerkingsinstallatie in het zuiden van het Oeralgebergte.
In september 2017 trok een wolk ruthenium-106 over Europa. Omdat er weinig gevaar was voor de volksgezondheid, kreeg de wolk weinig aandacht in de media. Toch was de radioactieve vervuiling in de EU honderd keer hoger dan na de kernramp in Fukushima in 2011.
Nu hebben zeventig wetenschappers van verschillende Europese universiteiten dankzij de analyse van 13.000 metingen over heel Europa de oorzaak van het incident kunnen traceren.
Uit hun berekeningen blijkt dat er geen ongeval met een kernreactor aan de oorzaak ligt, maar een probleem in een nucleair verwerkingsbedrijf. De exacte locatie van het incident is moeilijk vast te leggen, maar de data wijzen op een plek in het zuiden van het Oeralgebergte.
Daar ligt de Russische nucleaire installatie Mayak. Die veroorzaakte in 1957 al eens een groot lek toen een tank explodeerde, met een enorme nucleaire vervuiling van de regio tot gevolg. Rusland ontkent dat er drie jaar geleden in Mayak een ongeluk is gebeurd.
Bijzonder
“Deze keer ging het om een korte puls die erg snel was verdwenen”, zegt Georg Steinhauser van de University of Hannover. “We konden aantonen dat het incident is gebeurd in een opwerkingsinstallatie van gebruikte brandstofstaven, in een late fase van het verwerkingsproces. Ook al is er geen officiële verklaring, toch hebben we een erg goed idee van wat er gebeurd kan zijn.”
Een van de opvallende eigenschappen van de wolk was dat ze enkel uit ruthenium-106 bestond. Dat is erg ongewoon, en het feit dat er geen andere radioactieve bestanddelen gemeten werden, was een duidelijke indicatie dat het om een lek uit een verwerkingsinstallatie moest gaan.
Ook de geografische voetafdruk van de wolk was opvallend: de stof werd gevonden in grote delen van Centraal- en Oost-Europa, Azië en het Arabisch schiereiland, zelfs tot in de Caraïben.
WETENSCHAPHet Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA en de Europese Ruimtevaartorganisatie ESA slaan de handen in elkaar om tegen 2031 stukjes van Mars naar de aarde te halen. De strakke planning begint stilaan vorm te krijgen. Gelukkig maar, want timing is cruciaal.
In april 2018 tekenden NASA en ESA alvast een intentieverklaring waarin te lezen staat dat ze bodemmonsters op Mars willen verzamelen. Een eerste stap van het masterplan wordt volgend jaar reeds uitgerold. In 2020 wordt er een nieuwe Marsrover van NASA gelanceerd richting de ruimte. Als alles gaat zoals gepland, zal die rover in februari 2021 landen. Eenmaal daar moet de Marsrover op verkenning gaan en in totaal 38 tubes met bodemmateriaal verzamelen.
Enkele tubes worden gedropt op de rode planeet en later opgehaald, de overige stalen houdt de Marsrover bij zich.
In 2026 volgt de tweede stap. Daarbij wordt de ruimtesonde ‘Sample Retrieval Lander (SRL)’ naar Mars gestuurd. Zijn originele (Engelse) naam spreekt boekdelen: de SRL moet de tubes met monsters ophalen en ze terug naar de aarde brengen. Het proces zal ongeveer acht maanden in beslag nemen, waarvan vijf maanden benut zullen worden om de tubes met monsters te verzamelen. De SRL wacht een heuse uitdaging “want de sonde moet de omgeving en temperaturen overleven op Mars” zegt projectleider Brian Muirhead. Bovendien keerde nog nooit eerder een ruimtesonde van Mars terug naar de aarde.
Als dat in 2026 wél lukt, wordt de lander na acht maanden terug in een baan rond Mars, zo’n 300 kilometer boven de rode planeet, gebracht. Vervolgens zal die daar opgepikt worden door de zogenaamde ‘Earth Return Orbiter’ (ERO). Volgens de planning wordt die ERO gelijktijdig met de SRL gelanceerd om enkele maanden in de ruimte door te brengen totdat zijn ‘vriendje’ terugkeert.
Uiteindelijk zullen de twee in 2031 terug landen op de aarde. Specifiek moet dat gebeuren in de Verenigde Staten, waar de monsters in quarantaine geplaatst kunnen worden.
Details
Alles moet tot in het detail gepland worden, want de timing is cruciaal. Ten eerste zijn de ruimtevaartuigen al zes maanden onderweg voordat ze op de rode planeet arriveren. En men kan niet zomaar vertrekken: de vaartuigen (en/of astronauten) kunnen enkel naar Mars reizen als de planeet aan de dezelfde kant van de zon is gepositioneerd als de aarde. Dit komt slecht om de 26 maanden voor: dus in 2031, 2033, enzovoort.
Loopt er met andere woorden iets mis in de planning, betekent dat dat de SRL en ERO pas in 2028 in plaats van 2026 gelanceerd kunnen worden. Dan zal het automatisch tot 2033 duren voordat er stukjes van Mars op aarde arriveren.
WETENSCHAPDe maan is ongeveer 150 miljoen jaar ouder dan tot nu toe gedacht werd. Dat blijkt uit een analyse van de chemische samenstelling van maangesteente, uitgevoerd door een team van onderzoekers van de ULB en de universiteit van Keulen.
Het gaat om maanstalen die door astronauten van de Apollo-missies tussen 1969 en 1972 werden meegebracht naar de aarde. Het onderzoek, dat gepubliceerd werd in het vaktijdschrift Nature Geoscience, bracht aan het licht dat de maan eigenlijk al 150 miljoen jaar eerder gevormd werd dan gedacht.
Het was Maxwell Thiemens van de universiteit van Keulen die het onderzoek leidde. Hij werkte eraan tijdens zijn doctoraatsstudie.
De maan zou ontstaan zijn na een botsing tussen de vroege aarde en een ander hemellichaam ter grootte van Mars. Over het tijdstip is niet iedereen het eens, maar de theoretische modellen die gebruikt worden en het nieuwe onderzoek op basis van de chemische samenstelling van de stalen, verschillen dus 150 miljoen jaar.
WETENSCHAP & PLANEET Grote delen van het Noordpoolgebied hebben deze zomer af te rekenen met ongeziene bosbranden. Dat blijkt uit een reeks satellietbeelden die vorige week zijn vrijgegeven. Van Alaska over Groenland tot Siberië: honderden branden houden de Noordpool in hun greep.
Bij ons is de tweede hittegolf van het jaar deze week een feit, maar ook elders in de wereld beleven ze een hete zomer. Vorige maand ging de geschiedenisboeken in als de warmste juni sinds het begin van de metingen. En daar ondervindt ook de Noordpool de gevolgen van.
Ten noorden van de Noordpoolcirkel leiden de hoge temperaturen en de droogte dit jaar tot ongeziene bosbranden. Al zou je het misschien niet verwachten, een bosbrand op de Noordpool is niet ongewoon. De schaal waarop het vuur nu om zich heen grijpt, is dat echter wel.
Geograaf Pierre Markuse verzamelde een hele reeks satellietbeelden van de branden en postte ze online. De beelden tonen gigantische gebieden gehuld in rook, brandende bomen en verwoeste landschappen.
Flickr/Pierre Markuse
Flickr/Pierre Markuse
Impact
De branden hebben een enorme ecologische impact. Gegevens van de Copernicus Atmosphere Monitoring Service (CAMS) tonen aan dat het vuur in juni verantwoordelijk was voor 55 megaton CO2-uitstoot - meer dan de uitstoot van alle juni-branden van 2010 tot 2018 bij elkaar geteld. En ook juli staat op het punt om alle records te breken.
Volgens Mark Parrington, wetenschapper aan het European Centre for Medium-Range Weather Forecast, is er tussen 1 juni en 21 juli ongeveer 100 megaton CO2 uitgestoten, of bijna zoveel als de CO2-uitstoot van heel België in 2017.
Estimated June total #wildfire#CO2 emissions for the #Arctic Circle from 2003-2019. 50 Mt CO2 is equivalent to 2017 national fossil fuel CO2 emissions for Bulgaria, Hungary and Sweden https://edgar.jrc.ec.europa.eu/overview.php?v=booklet2018&sort=asc9 … @EU_ScienceHub@adamvaughan_uk
De Wereld Meteorologische Organisatie (WMO) noemt de branden in het Noordpoolgebied “ongeëvenaard” en waarschuwt voor de enorme impact op de klimaatcrisis. “De aanhoudende branden zijn het ernstigst in Alaska en Siberië”, klinkt het. “Sommige branden zijn zo groot als bijna 100.000 voetbalvelden. In Alberta, Canada, woedt zelfs een brand van meer dan 300.000 voetbalvelden groot. In Alaska alleen zijn dit jaar bijna 400 bosbranden geregistreerd, en elke dag ontstaan er nieuwe.”
Het noordelijke deel van de wereld warmt sneller op dan de planeet als geheel, zegt de WMO nog. “Die hitte droogt de bossen uit en maakt ze vatbaarder voor branden. De schaal waarop de bosbranden plaatsvinden is in zeker 10.000 jaar niet vertoond.”
APTiangong-2 werd op 15 september 2016 gelanceerd.
WETENSCHAP Na drie jaar dienst keert het Chinees ruimtestation Tiangong-2 terug naar de aarde. Het zou rond deze tijd moeten neerstorten. Dat gebeurt, in tegenstelling tot het vorige ruimtestation, gecontroleerd.
Tiangong-2 of het “Hemelse Paleis” werd op 15 september 2016 richting de ruimte gelanceerd. Na drie jaar heeft het ruimtestation zijn nut bewezen waardoor het terug naar de aarde mag keren. Het was immers nooit de bedoeling om Tiangong-2 permanent in de ruimte te laten rondzweven.
Daarom wordt het nu uit zijn baan om de aarde gehaald. Dat gebeurt ditmaal gecontroleerd. Het grootste deel van het ruimtestation zal opbranden in de atmosfeer. De overige brokstukken belanden in de Stille Oceaan, ergens tussen Nieuw-Zeeland en Chili. Dat staat vast.
Tiangong-1, het jongere broertje van Tiangong-2, stortte vorig jaar in april eveneens neer in de Stille Oceaan. Maar dat was een gelukstreffer. De mastodont, die maar liefst 8,5 ton woog, stortte neer nadat die aan vermogen verloor, en China het ruimtestation niet langer kon controleren.
Om zulk scenario te voorkomen, wordt de Tiangong-2 terug naar de aarde gehaald nu die nog naar behoren functioneert.
Daarbij staat er alweer een vervanger klaar. China heeft plannen voor een groter ruimtestation, groter dan Tiangong-2 en kleiner dan het Internationale ruimtestation (ISS).
APChina heeft plannen voor een groter ruimtestation, groter dan Tiangong-2 en kleiner dan het Internationale ruimtestation (ISS).
WETENSCHAP & PLANEET Het dreigende gevaar voor een planetoïde-inslag op de aarde, met een kracht van ongeveer honderd Hiroshima-bommen, is geweken. Het tot 50 meter grote stuk materie, ‘2006QV89’, zal onze planeet niet raken. Dat zegt het hoofd van de dienst planetaire bescherming van het controlecentrum voor satellieten van het Europese ruimtevaartagentschap ESA in Darmstadt, Rüdiger Jehn.
Met een telescoop in Chili werd begin juli een mogelijk punt geobserveerd van haar baan. Als de planetoïde daar was opgedoken, was ze gebotst met de aarde. Maar er was dus niets te zien van 2006QV89. Mogelijk kan ze in september 2023 nog een keer de aarde naderen.
De materie had in september de aarde kunnen raken. De kans op een botsing bedroeg volgens de ESA 1 op 7.299. Ter vergelijking: de kans om de Lotto te winnen met zes juiste cijfers plus het bonusnummer is 1 op 140 miljoen.
Materie uit het heelal in deze grootteorde kan immense schade aanrichten. Zes jaar geleden richtte de explosie van een meteoriet van 20 meter verwoestingen aan in de Russische miljoenenstad Tsjeljabinsk. Er was een oorverdovende knal te horen en een schokgolf raasde over het land. De explosie van het brokstuk van 16.000 ton verwondde op 15 februari 2013 ongeveer 1.500 personen, de meesten door gesprongen ruiten. Aan duizenden gebouwen was er schade.
De ESA heeft momenteel 870 objecten op een lijst staan die mogelijk de aarde kunnen raken de komende honderd jaar. Volgens Jehn zal waarneembaar zijn hoe 2006QV89 voorbij onze planeet vliegt.
It’s kind of crowded out there in space, but it’s nothing to worry about. This graphic shows asteroids and comets observed by NASA’s Near-Earth Object Wide-field Survey Explorer (NEOWISE) mission.
WETENSCHAPHet mysterie rondom Stonehenge blijft groot. Zo vragen archeologen zich nog steeds af hoe de bouwers de loodzware stenen naar de site brachten. Waarschijnlijk met de hulp van varkensvet, stellen enkele onderzoekers nu in een nieuwe studie.
Stonehenge is en blijft een populair studieobject. Er circuleren dan ook vele theorieën omtrent het mysterieuze bouwwerk, alsook over de krachtpatsers die Stonehenge verwezenlijkten. Dat die krachtpatsers graag en veel aten, suggereren tal van archeologische vondsten. En varkens stonden daarbij steevast op het menu.
Over de bereidingswijze van de varkens bestaat echter enige verwarring. Volgens sommigen werd het vlees van het varken bereid in keramische potten. Door de beperkte grootte van de potten zou het varken natuurlijk in stukken gesneden zijn. Toch zijn er karkassen teruggevonden van volledige varkens. Hoe kan dat?
Enkele archeologen aan de Britse Newcastle University formuleren daar graag een antwoord op. Zij stellen dat de varkens inderdaad aan het spit bereid werden. Dat verklaart meteen de volledige karkassen die teruggevonden werden rondom de historische site.
Maar waarom zaten er eveneens hoge concentraties varkensvet op de resten van het aardwerk? Om die vraag te beantwoorden, introduceren de onderzoekers een nieuwe theorie. Vermoedelijk werd het aardwerk niet gebruikt om te koken, maar wel om varkensvet te verzamelen.
Dat vet zou het vervoeren van de zware megalieten een beetje vergemakkelijkt hebben. Om de zware stenen te verplaatsen, hebben de bouwers waarschijnlijk gebruik gemaakt van houten sleeën en boomstammen. Dierenvet zou de wrijving tussen de stenen en het hout hebben verminderd waardoor het makkelijker werd om de megalieten te vervoeren.
EPAEen artistieke impressie van de Europese GNSS-satelliet met op de achtergrond planeet Aarde.
WETENSCHAP Het Europese navigatiesysteem Galileo heeft te kampen met een grote storing. Het satellietnetwerk ligt sinds vrijdag grotendeels plat door een ‘technisch incident met betrekking tot de infrastructuur op de grond’, zoals het EU-agentschap GSA zelf aangeeft.
Door de problemen kunnen alle ontvangers geen bruikbare signalen oppikken om hun positie te bepalen. In plaats daarvan zijn ze momenteel afhankelijk van de Amerikaanse tegenhanger gps. Afhankelijk van de geïnstalleerde chip kunnen dat ook de Russische (GLONASS) of Chinese (Beidou) netwerken zijn, meldt de BBC.
“Experts zijn bezig om de situatie zo snel mogelijk te herstellen”, laat GSA weten. Er is een onderzoeksraad ingesteld om de exacte oorzaak te achterhalen en het probleem op te lossen. Mogelijk ligt het euvel bij een faciliteit in Italië die gebruikt wordt om alle klokken in het systeem gelijk te stellen. De reddingsdienst SAR, om mensen in nood op bijvoorbeeld zee of in de de bergen te lokaliseren en helpen, werkt wel nog.
Alternatief voor Amerikaans gps-systeem
Galileo is het grootste ruimtevaartproject uit de Europese geschiedenis. De Europese Commissie wil een alternatief bouwen voor het overal gebruikte gps, dat van het Amerikaanse leger is. De Galileo-satellieten kunnen tot op 20 centimeter nauwkeurig bepalen waar een aangesloten kastje is. Volledige dienstverlening zal mogelijk zijn van zodra er 30 satellieten in de ruimte zijn, nu zijn er reeds 26 die rond onze planeet draaien. De vier resterende kunstmanen vertrekken eind volgend jaar.
Galileo had eigenlijk al in 2008 volledig operationeel moeten zijn. Maar de kosten zijn de pan uitgerezen. In 1999 plande de EU 2,2 tot 2,9 miljard euro voor de uitbouw van het systeem in. In de begroting tot 2020 is 7,2 miljard voor de uitbouw en 3 miljard voor de uitbatingvoorzien.
AFPDe Ariane 5-raket wordt in juli 2018 vanaf Frans-Guinea de ruimte ingeschoten met vier Galileo-satellieten aan boord.
De Indiase ruimtevaartmissie Chandrayaan-2 is op het laatste moment uitgesteld vanwege een technisch mankement. De lancering vanaf het Satish Dhawan Space Centre werd met nog amper een uur op de klok afgebroken, meldt het Indiase ruimtevaartinstituut ISRO.
De Chandrayaan-2 - ‘maanvoertuig’ in het Sanskriet - omvat naast een lander die niet ver van de zuidpool van de maan aan de grond wordt gezet ook een orbiter waaraan een Belgisch bedrijf heeft bijgedragen. Het Luikse Amos produceerde namelijk optische onderdelen van het hyperspectrale instrument (IIRS) aan boord van de orbiter.
De maansonde moest normaal gezien om 2.51 uur plaatselijke tijd (23.21 uur Belgische tijd) vertrekken vanop de zuidelijke ruimtehaven Sriharikota. Zo’n 56 minuten voor de lancering werd de missie echter afgelast omdat er een technisch probleem was vastgesteld aan de draagraket.
Nieuwe lanceerdatum
Als alles uiteindelijk goed verloopt, is India na de Verenigde Staten, de voormalige Sovjet-Unie en China het vierde land dat op de maan weet te landen. Volgens ISRO is het “de meest complexe ruimtemissie die het agentschap ooit heeft ondernomen”. India heeft eerder met de Chandrayaan-1 al onderzoek naar de maan verricht, maar is daar toen nooit geland.
Een nieuwe lanceerdatum wordt binnenkort bekendgemaakt.
India hoopt na de Verenigde Staten, de voormalige Sovjet-Unie en China het vierde land ter wereld te worden om een zachte landing op de Maan te verwezenlijken.
ISRO ✔@isro
A technical snag was observed in launch vehicle system at 1 hour before the launch. As a measure of abundant precaution, #Chandrayaan2 launch has been called off for today. Revised launch date will be announced later.
Ralf VandeberghDe X-37B, ook wel Orbital Test Vehicle (OTV) genoemd, lijkt op een miniatuurversie van de gepensioneerde spaceshuttle van NASA.
WETENSCHAPNa een paar maanden ‘jagen’ is het Ralf Vandebergh (43) uit het Nederlandse Wittem gelukt. De satellietspotter wist met zijn telescoopcamera een zeldzame foto te maken van een onbemand ruimtevliegtuig van de Amerikaanse luchtmacht in zijn baan rond de aarde. Het toestel is onderdeel van het geheimzinnige programma X-37B.
De foto, gepubliceerd op de vooraanstaande Amerikaanse astronomiesite space.com, leverde de Nederlander tot zijn verrassing veel buitenlandse media-aandacht op. “Ik had verwacht dat alleen echte satellietvolgers zouden reageren’’, zegt hij hoorbaar verbaasd over de telefoon.
De amateur-astrofotograaf schrijft de belangstelling toe aan het feit dat de media de X-37B bij zijn lancering, in september 2017 vanaf de Amerikaanse vlieg- en ruimtevaartbasis Kennedy Space Center in Florida, omschreven als ’geheimzinnig ruimteveer’. Daarvan is alleen bekend dat het experimenten uitvoert en informatie verzamelt over objecten in de ruimte.
Vandebergh wist het robotachtige ruimtevliegtuig te fotograferen op een hoogte van zo’n 340 kilometer. Dat deed hij ‘gewoon’ bij hem thuis met een op een telescoop gemonteerde astrocamera. “Wittem ligt tussen de heuvels in een dal. Dat schermt het strooilicht af van de omliggende steden Aken, Heerlen en Maastricht.” Hij is blij met het eindresultaat maar vond het voortraject naar eigen zeggen ‘het allermooist’.
Als actieve satellietspotter wist hij dat de X-37B in juni veel passages over Nederland zou maken. “Ik ben een paar maanden op jacht geweest naar het ruimtevliegtuig. Dat spotte ik in mei voor het eerst met het blote oog maar op dat moment kon ik geen opnames maken. Na te hebben uitgerekend wanneer hij het best te fotograferen zou zijn - midden juni - zat ik klaar met mijn camera. Maar op het verwachte moment kwam de mini-shuttle niet opdagen.’’
Spanning
Vandebergh meldde het aan de groep satellietspotters waarvan hij deel uitmaakt. Die ontdekte dat het ruimtevliegtuig zich in een andere baan om de aarde bevond. De amateur-waarnemers maakten een nieuwe berekening van het moment waarop het onbemande ruimtevliegtuig opnieuw voorbij zou komen. Een paar dagen later vonden ze de X-37B terug.
“Het allermooist vond ik de spanning’’, zegt de astronoom terugblikkend. Hij wist dat de mini-spaceshuttle in de loop van juli alleen nog overdag over Nederland zou komen en daardoor niet meer te fotograferen zou zijn. “Daardoor vroeg ik me constant af: haal ik het nog?’’
Verbaasd
Op 30 juni en 2 juli waren de atmosferische omstandigheden volgens hem ideaal en stelde hij zijn telescoop met camera op. De opnames op 30 juni waren volgens hem al geslaagd maar Vandebergh publiceerde ze niet in afwachting van betere. Die maakte hij twee dagen later.
“Het was een super geslaagde opname’’, zegt Vandenbergh terugblikkend. “Op de afbeelding is een stuk van de neus van het ruimtevliegtuig te herkennen en ook de laadruimte. Je kunt zelfs zien dat de laaddeuren openstaan. De gedetailleerdheid verbaasde me omdat je dat niet verwacht gelet op de hoogte en afmetingen van de X-37B. Die is ongeveer zo groot als een zakenvliegtuigje waarmee je amper één vleugel van de echte spaceshuttle kunt bedekken.’’
Toestellen als de X-37B zijn volgens hem normaal gesproken nauwelijks te zien boven onze horizon. Dit omdat ze op een lagere lengtegraad in een baan om de aarde worden gelanceerd. Vandebergh: “De mini-spaceshuttle werd op een iets hogere lengtegraad gelanceerd, net als het internationaal ruimtestation ISS.’’
Hoogtepunt
Hoe leuk hij alle media-aandacht ook vindt, de foto van de X-37B is voor hem minder bijzonder dan voor de buitenwereld. “Een écht hoogtepunt was de foto die ik in 2009 maakte van twee Amerikaanse astronauten die aan het werk waren buiten ruimtestation ISS. De eerste keer dat iemand erin was geslaagd om vanaf de aarde mensen in de ruimte te fotograferen.’’ Hij probeerde zo’n foto al sinds 2007 te maken maar dat lukte niet doordat de astronauten telkens op een niet-zichtbaar deel van het ruimtestation zaten of in de schaduw of doordat het zicht gewoon niet goed was.
Teleurstellingen
“In deze hobby moet je veel geduld hebben en ben je afhankelijk van de weersomstandigheden en de atmosfeer. Daardoor is het een liefhebberij met veel teleurstellingen en slechts af en toe geluksmomenten. Als het lukt is dat mooi maar voor mij geen reden om een gat in de lucht te springen. Dat vind ik overdreven’’, aldus de amateur-astrofotograaf.
The #OTV5 / #X37B space plane photographed in orbit! Finally an image showing this mini-Space Shuttle which is only a fraction in size of the real Shuttle.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
11-07-2019
India keert terug naar de maan met nieuwe missie ‘Chandrayaan-2’ - HLN.be
India keert terug naar de maan met nieuwe missie ‘Chandrayaan-2’ -HLN.be
EPADe Chandrayaan-2 wordt zondag 14 juli gelanceerd. Twee maanden later, op 6 of 7 september, zal het ruimtetuig landen op de maan.
De race naar de maan is er eentje waar tal van landen aan deelnemen. Daaronder ook India. Zij maken de Chandrayaan-2, een onbemande lander, klaar om de maan te veroveren. Indian Space Research Organization (ISRO)plant de lancering op zondag 14 juli 2019.
Na het succes van de vorige Indiase missie naar de maan, Chandrayaan-1, gaat de nieuwe missie alweer een stapje verder. Dit keer moet het ruimtetuig ook landen op de maan. Dat zal onbemand gebeuren. Als India daarin slaagt, zal het land het vierde ter wereld zijn om een maanrover te laten rondrijden op de maan.
Op 14 juli wordt de maanrover reeds gelanceerd. En als alles zoals gepland gaat, zal de maanrover twee maanden later – op 6 of 7 september – eveneens landen op het maanoppervlak. Dat gebeurt zo’n 600 kilometer van de zuidpool van de maan, een plaats waar voorlopig geen enkele ruimtetuig landde. Daar zal de lander gedurende een jaar gesteenten en maanbevingen bestuderen.
Ook NASA heeft plannen met de maan. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie wil een nieuw ruimtestation rond de maan bouwen.
EPADe Chandrayaan-2 wordt zondag 14 juli gelanceerd. Twee maanden later, op 6 of 7 september, zal het ruimtetuig landen op de maan.
WETENSCHAP In de nacht van 14 op 15 juli lanceert het Indiase ruimteagentschap ISRO de maansonde Chandrayaan-2, aan boord van de Indische draagraket GSLV Mk-III. Het Luikse bedrijf Amos produceerde de optische onderdelen van het hyperspectrale instrument (IIRS) aan boord van de orbiter, meldt het vandaag.
Deze infrarode afbeeldingsspectrometer zal de minerale en volatiele verbindingen in kaart brengen, en de overvloed aan water en hydroxylionen op het maanoppervlak karakteriseren, aldus het bedrijf.
WETENSCHAP & PLANEETEr is leven ontdekt op een van de extreemste plekken op aarde en dat zou wel eens kunnen betekenen dat er op Pluto ook leven mogelijk is. Wetenschappers trokken naar hooggelegen ijspieken in een afgelegen gebied in de Andes, waarvan gedacht werd dat leven er onmogelijk was. Maar nu zijn er in die ijspieken, die ook op Pluto voorkomen, toch organismen ontdekt.
Hoog in de Andes bevinden zich metershoge ijspieken, of zogenaamde penitenten, die recent ook zijn ontdekt op Pluto. Ze zijn een zeldzaam verschijnsel op Aarde en komen enkel voor in de meest extreme situaties, waar de temperaturen hevig schommelen, de wind gevaarlijk hard waait en de UV-straling intens is. Het lijken onmogelijke levenssituaties, maar onderzoekers hebben nu ontdekt dat er toch een soort eencellige sneeuwalg leeft. Het is voor het eerst dat ze kunnen aantonen dat er op dergelijke ijzige pieken leven mogelijk is.
Rode verkleuringen
Tijdens een zware expeditie naar ’s werelds tweede grootste vulkaan in de Andes namen de biologen rode verkleuringen waar in de hoge penitenten, iets wat wijst op microbiologisch leven. De onderzoekers namen enkele stalen mee en nadat ze die hadden onderzocht, konden ze de aanwezigheid van twee algensoorten bevestigen.
Dat er leven gevonden is in dergelijke extreme omstandigheden, bewijst volgens de onderzoekers dat er op heel wat plaatsen leven mogelijk is, hoe uitdagend de omgeving ook is. De enige voorwaarde is dat er vloeibaar water aanwezig is, aldus Lara Vimercati, hoofdonderzoekster bij het project. Deze voedselarme en extreme locatie zou de uitgelezen situatie zijn om te testen wat de precieze limieten van leven zijn en wat naast de aanwezigheid van water nog vereisten zijn.
Leven op Pluto
De resultaten van het onderzoek zijn heel interessant. Niet alleen omdat ze bewijzen dat ook op extreme plaatsen leven mogelijk is, maar ook omdat op Pluto dergelijke ijspieken aanwezig zijn. Daar zijn ze tot wel 500 meter hoog. Als op ijspieken op aarde micro-organismen voorkomen, is dat misschien ook wel elders mogelijk.
WETENSCHAP De Japanse sonde Hayabusa-2 is er voor de tweede keer in geslaagd om kort neer te strijken op de asteroïde Ryugu. Dat heeft het Japanse ruimtevaartbureau Jaxa gemeld. De asteroïde met een diameter van 900 meter bevindt zich op ongeveer 280 tot 300 miljoen kilometer van ons.
Het vluchtleidingscentrum kreeg volgens een woordvoerder van Jaxa signalen binnen die de geslaagde landing zouden bevestigen. Er is echter nog een definitieve bevestiging nodig, maar die wordt pas later verwacht, luidde het.
De asteroïde met een diameter van 900 meter bevindt zich op ongeveer 280 tot 300 miljoen kilometer van ons. Doel van de huidige missie van de Hayabusa-2 is het verzamelen van monsters van onder het oppervlak van het hemellichaam.
lees verder onder de foto:
EPADe schaduw van de 'Hayabusa 2' toont hoe de ruimtesonde landt op de Ryugu-asteroïde.
Stalen
Het avontuur van de Hayabusa-2 begon op 3 december 2014. De sonde startte toen een lange reis van 3,2 miljard kilometer, een reis die nog lang niet voorbij is. In februari slaagde de Hayabusa-2 er al een eerste keer in om kort te landen op Ryugu.
Eind 2020 moet de ongeveer 600 kilo wegende sonde naar de aarde terugkeren met stalen van de asteroïde. Wetenschappers hopen aan de hand van de verzamelde gegevens meer kennis te verwerven over ons zonnestelsel met als ultieme doel het ontstaan van leven op aarde beter te begrijpen.
Kyodo/via REUTERSDe lancering van de raket die de Hayabusa-2 draagt in december 2014.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.