Deze internetkrant is een volledig persoonlijk initiatief onafhankelijk van het stadsbestuur of welk orgaan ook. Wareber was ook nooit stedelijk ambtenaar of spreekbuis van Waregem.
Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz. Aanvullingen en verbeteringen zijn dus hartelijk welkom zodat uiteindelijk zo waarheidsgetrouw mogelijke bijdragen overblijven.
Dank voor bezoek. Deze internetkrant telt ruim 800.000 bezoekers en met de bijna 250.000 van zijn voorganger en vooral de honderden omvangrijke artikels kunnen we aannemen dat we een bijdrage leveren aan de kennis over het gebeuren in Waregem...
08-10-2018
NK 15 Sonja Blauwblomme staat klaar voor mens en dier
We kregen op valreep nog een paar voorstellingen van nieuwe kandidaten. Voor Groen volgt Sonja Blauwblomme het voorbeeld van haar broer Henk om zich hier voor te stellen aan de Waregemse kiezer. (pd 30 sept.)
Ik ben Sonja Blauwblomme, 52 jaar en geboren en getogen in Waregem. Ik heb 2 volwassen zonen. Mijn lagere school heb ik gelopen in de Keukeldam om van daar naar de beroepschool te trekken waar ik gestopt ben, jawel aan mijn 14 jaar. Ik heb gewerkt in de wolspinnerij te Zulte tot aan mijn 19 jaar. Toen mijn ouders Gilbert Blauwblomme en Jeaninne Delesie Taverne Regenboog overnamen kon ik daar werken. Een heel toffe tijd waar ik veel leuke ervaringen heb opgedaan en nog meer leukere mensen heb ontmoet!
Ik sportte in tal van clubs, dames DAVO Waregem, mini-voetbal te Markegem, vollebal St. Jacques, Waregemse duikersclub, paardrijden In Bloso en Deerlijk. In de Regenboog leerde ik vrienden kennen waardoor ik een brandweeropleiding begon in het jaar 1989. Ik was met glans geslaagd in 1990 en zo werd ik één van de eerste vrouwelijke brandweerdames in België (we waren met twee in Waregem). Ik heb opleidingen gevolgd als korporaal, ambulancier en heb dit vrijwillig 16 jaar met plezier uitgeoefend.
Ik ben vervolgens horecagrossier geweest, ik heb een frituur-restaurant uitgebaat, ik heb in de bouwsector gewerkt en nu werk ik deeltijds als onthaalmoeder. Ik doe tal van vrijwilligersactiviteiten, ik heb een tijd Pools gestudeerd en zo ben ik goed bevriend met de Poolse gemeenschap. De rest van mijn vrije tijd gaat vooral uit naar muziek, optredens, festivals en … ik maak zelf ook muziek.
Waarom ik op de lijst sta van Groen? Net zoals mijn broer Henk Blauwblomme (ook op de lijst) ga ik voor betere fietspaden. Het is hoogtijd dat er in Waregem gestopt wordt met bijbouwen. We hebben beton genoeg! Vul eerst de ongebruikte ruimtes in eer er gepland wordt voor nog meer industrie.
Ik heb altijd klaargestaan voor mensen en dieren en ik wil dat met Groen verderzetten. De mensen helpen om zuiverder lucht te geven en dieren een waardiger leven want dieren hebben ook een ziel. Ik geef dagelijks eten aan zwerfpoezen. Mijn hart breekt omdat de winter eraan komt. Ik heb zelf honden waarvan er 2 adoptiehonden zijn.
"Wanneer je in de ogen van een gedumpt/achtergelaten dier hebt gekeken en al hun pijn en afzien wilde wissen, terwijl je tegelijkertijd de verantwoordelijke persoon voor het veroorzaken ervan wilde straffen, zou je een dierlijke redder kunnen zijn."
Ook Valerie Maebe had nog graag haar voorgesteld op e-Waregem. Een beetje laat en ze heeft geluk dat we haar er op de valgreep nog kunnen bijnemen. Graag had ik dit ook nog gedaan. Zelf zegt ze er bewust mee gewacht te hebben, zodat het nog fris in het geheugen van de mensen zou zitten. (pd 30 sept.)
Hallo, mag ik mij even voorstellen ? Ik ben Valerie Maebe, nr 18 op de CD&V lijst 2018.
Geboren in 1973 in Beveren-Leie waar ik opgroeide als tweede spruit van Marc Maebe en Christine Coussens. Ook toen al bestond het concept 'kangoeroe-woning' want mijn grootmoeder Rachel Nolfwoonde mee in. Na mijn huwelijk in 1994 met Krist Vandorpe zijn we na een korte omzwerving in Kortrijk en Deerlijk terug in Beveren-Leie terechtgekomen, waar we samen met onze zonen Thijs en Michiel in de Poekelaan 16 wonen.
Na mijn middelbare studies in de richting 'kantoor' heb ik via avondlessen het diploma van A1 boekhouder bekomen. Momenteel ben ik boekhoudster/administratief bediende bij ICC, een bedrijf in de Gentse zeehaven dat industriële schilderwerken uitvoert.
Misschien iets over hobby's ?
Ik ben sterk sociaal geëngageerd, dat blijkt onder andere uit mijn inzet voor de ouderraad toen Thijs en Michiel nog in de stedelijke basisschool school liepen. Toen de kinderen naar het middelbaar gingen bleef ik mij inzetten voor de Waregemse scholen via de schoolraad.
Naast hard werken hebben de Waregemnaars deugd van de nodige ontspanning, hieraan draag ik mijn steentje bij via het Beverse FeestComité waarvan ik al vele jaren lid ben. Een andere vorm van ontspanning is recreatie dichtbij (zoals wandelen en fietsen in onze mooie Waregemse streek) waar ik mij als bestuurslid van Pasar Waregem Leiekant voor inzet. Intussen ben ik ook al enkele jaren lid van het provinciaal bestuur van Pasar (het vroegere Vakantiegenoegens).
De politieke microbe heb ik meegekregen van mijn grootvader, die ooit eerste schepen was in Beveren-Leie (voor de fusie met Waregem), en ook vader en moeder waren ooit politiek actief.
Voor mij is het de eerste keer op een verkiezingslijst, maar ik kon wel al enige ervaring opdoen in de lokale politiek nadat ik als opvolgster van Ann-Sophie Kindt vanaf 2014 in de OCMW raad kon zetelen. Op die manier kon ik mij inzetten voor al wat reilt en zeilt in onze lokale maatschappij en mijn engagement voor jong en oud verder ontwikkelen.
Geinspireerd door het liedje 'Valerie, call on me' van Steven Winwood bedacht ik de slogan 'Count on me'. Dat je op mij kan rekenen en ik mij tenvolle inzet blijkt ook uit het feit dat ik intussen zetel in de beheersraad van onze Waregemse bibliotheek, Algemene Vergadering Deltagroep, voorzitster van Vrouw en Maatschappij en in die hoedanigheid dan ook lid van het Waregemse CD&V Bestuur.
NK 17 Jan De Graeve, sociaal geëngageerd in landelijk verenigingsleven
Op de valreep nog een kandidatuur binnengekregen van Jan De Graeve, wiens engagement in de voetsporen treedt van zijn oom Henri Dewitte, jarenlang schepen van Waregem. (pd 1 okt)
Ik ben Jan De Graeve en sta op de lijst van de cd&v op plaats 16 en dit in opvolging van mijn nonkel Henri Dewitte. Ben geboren en getogen Waregemnaar en dit steeds op hetzelfde adres Vichtseweg 25. Op 8 september 1971 zag ik het levenslicht als middenste van de drie in het warme nest van Herman De Graeve en Cecile Dewitte. Ik doorliep mijn kleuter en lagere school hier te Nieuwenhove, waarna ik in Roeselare landbouwonderwijs volgde.
Na mijn studies heb ik samen met mijn moeder het landbouwbedrijf uitgebaat dat zij en mijn vader oprichtten. Jammer genoeg is mijn vader reeds overleden in 1983, waardoor mijn moeder alleen kwam te staan voor de boerderij en haar 3 kinderen. Daar leerden we ons plan trekken en zelfstandig zijn en kreeg ik de landbouwmicrobe te pakken.
In 2000 trouwde ik met Joke Van de Weghe uit Kanegem en namen we de boerderij over van mijn moeder. Onze boerderij bestaat uit melkvee, vleesvarkens en wat akkerbouw. Ondertussen kregen we 3 kinderen Marie (2002) Leonie (2004) en Remi (2007) die alle drie onderwijs volgen in Waregem.
Mijn hobby’s zijn fietsen bij de Nieuwenhovespurters, eens een uitstapje met het gezin, supporteren voor SVZW. Ik ben ook grote supporter van de hobby’s van onze 3 kinderen voordracht, toneel, zang (Sjaloom) en atletiek (AZW).
Naast deze hobby’s ben ik voorzitter van de landelijke gilde Waregem en bedrijfsgilde Waregem/Deerlijk , lid van de Minaraad en Tuinhier, bestuurslid van cd&v Waregem, bestuurslid bij Milcobel, alsook actief in het verenigingsleven van Nieuwenhove.
Waarom ik aan politiek doe?
Ik ben graag tussen de mensen, want in mijn beroep als landbouwer heb ik weinig sociaal contact. Ik help graag mensen en ben reeds sociaal geëngageerd in het landelijk verenigingsleven en wil dit graag doortrekken naar de ganse Waregemse bevolking. Daarmee zou ik willen in de voetsporen treden van mijn nonkel Henri Dewitte (broer van mijn ma), die woonachtig is op het Jagerke en gewezen Waregems schepen. Hij is altijd mijn grote voorbeeld geweest, daar ik reeds vroeg mijn pa verloren heb.
NK18 Maxim Laporte wil met slimme technologie verkeersknoop ontwarren
Te laat krijgen we nog als 18de de voorstelling van Maxim Laporte, die onder de mom ‘beter laat dan nooit’ vraagt hem nog op te nemen als nieuwe kandidaat in e-Waregem. Hij heeft ons blog de afgelopen maanden met veel plezier gelezen en tijdens de campagne alvast niet stilgezeten om te trachten mensen te overtuigen om een nieuwe frisse wind door Waregem te laten waaien.
Ik ben Maxim Laporte (27), een geëngageerd kabinetsmedewerker met een hart voor Waregem en een passie voor voetbal en mijn fiets. Als geboren en getogen Vijvenaar, neem ik op 14 oktober voor het eerst deel aan de gemeenteraadsverkiezingen in Waregem. Je vindt me op plaats 7 op de lijst van N-VA/Open Vld. Als voorzitter van Jong VLD Waregem zette ik mij de laatste drie jaar in opdat iedere Waregemse jongere gelijke kansen krijgt om zich te ontplooien. Ikzelf kreeg en greep die kansen door mij als 16-jarige te engageren binnen de Vijfse speelpleinwerking en Kazou. Op diezelfde leeftijd zette ik ook mijn eerste stappen als jeugdtrainer bij voetbalclub Jong Vijve en vorig jaar zette ik de stap naar KSC Wielsbeke. Als er één iets is wat ik uit deze engagementen heb geleerd, dan is het wel dat de sleutel om vooruitgang te boeken, ligt in de kracht om je eigen keuzes te maken.
In oktober 2017 startte ik als adviseur communicatie op het kabinet van Sophie Wilmès, federaal minister van Begroting & de Nationale Loterij. Als persvoorlichter verslind ik dagelijks alle media en verzorg ik de communicatie. Anderhalf jaar eerder, kreeg ik de kans om de knepen van het vak te leren als stagiair bij Bart Tommelein ter voltooiing van mijn opleiding Politieke Wetenschappen. Daarvoor had ik ook al een diploma Handelswetenschappen behaald. Mijn middelbaar liep ik op het Heilig-Hartcollege.
Voetbal is slechts een bijzaak in het leven, maar voor mij wel veruit de belangrijkste. Niet louter als trouwe abonnee van Essevee, ook door de microbe die met de paplepel ingegeven werd bij Jong Vijve. Momenteel kan je mij nog aan het werk zien als super-sub bij liefhebbersploeg SEV’92. Verder ben ik, deels noodgedwongen, een overtuigde gebruiker van de fiets. Elke zondagochtend zie je me voorbij fietsen in de clubkleuren van S.V.T.B. Waregem.
Wat is je motivatie?
Ik maak deel uit van een generatie die binnen 40 jaar nog steeds in Waregem wil wonen en werken. Het is aan ons om een leefomgeving te creëren waar het in de toekomst voor onze kinderen goed zal zijn om te leven, school te lopen, hobby’s uit te oefenen en later ook te wonen en te werken. Ook ikzelf zal hopelijk tegen dan van mijn pensioen kunnen genieten. Interessante ontmoetingen met mensen intrigeren me. Waregemnaren die anders denken dan ik. Het is elke dag opnieuw een verrijking om in Waregem te wonen. Door deel te nemen aan de verkiezingen, krijg ik nu ook de mogelijkheid om op mijn beurt Waregemnaren te kunnen inspireren met mijn verhaal.
Met mijn ongezouten mening en liberale overtuiging wil ik meewerken om van Waregem een plaats te maken waar vooruitgang centraal staat. Positief en gedreven in het leven, bewust van de wereld en zijn uitdagingen, ben ik van mening dat iedere Waregemnaar zijn steentje kan en moet bijdragen om van Waregem een uitmuntende stad te maken. Daarom moeten wij jongeren, nu grenzen durven oversteken en mensen overtuigen dat Waregem ook daadwerkelijk binnen 40 jaar nog steeds die warme en trotse stad kan en zal zijn waar het goed is om te wonen, te werken en plezier te maken.
Mijn motto? Het leven is als het berijden van een fiets. Om je evenwicht te houden, moet je in beweging blijven.
Wat wil je bereiken?
Als we binnen 6 jaar terugkijken, wil ik kunnen zeggen dat jonge frisse ideeën mee hebben gezorgd voor nieuwe dynamiek in Waregem waar mensen kansen krijgen en vervolgens het beste van zichzelf laten zien. Ik geloof hard in sociale mobiliteit en vooruitgang en ben ervan overtuigd dat dit de échte inzet is van het debat dat voor ons ligt.
Wat zijn jouw plannen als gemeenteraadslid?
Met slimme technologie maken we van Waregem weer een fijne leefomgeving. Cruciaal daarbij? De verkeersknoop ontwarren. Daarmee verhoog je de veiligheid, verbeter je de luchtkwaliteit en stimuleer je de lokale economie. Geef daarbij voorrang aan voetgangers, fietsers en openbaar vervoer. Technologie is niet alleen noodzakelijk om te meten, maar ook om de participatie te verhogen.
In Waregem moeten we opnieuw durven dromen over de toekomst, daarbij drempels verlagen voor singles, starters en jongeren, en terug voluit voor ons Waregem gaan.
Stay tuned
Dank aan iedereen die wil bouwen aan Waregem, die deel wil uitmaken van het debat om vooruit te kijken naar morgen. Jullie maken mijn leven en dat van de Waregemnaren, zo veel rijker.
Ik ga voluit voor uw Waregem. Wil je weten hoe? Stuur me een mailtje op maxim@w-man.be of volg me op Facebook en Twitter. Gewoon doen!
Op 14 oktober 2018 moeten we met 29.736 Waregemnaars (in 2012 : 29.053) naar het stembureau voor de verkiezing van 33 gemeenteraadsleden voor de legislatuur van 1 januari 2019 tot eind 2024. In Waregem krijgt de kiezer de keuze tussen 5 lijsten met in totaal 143 kandidaten, dat is 22 minder dan in 2012. Reden is het samengaan van NVA (23 kandidaten) en OVld (10 kandidaten). SPa+, CD&V en Groen komen elk met 33 kandidaten, VB met 11 kandidaten. Alle partijen komen op onder het gewestelijke lijstnummer. Het kartel komt op onder lijstnummer 2 van N-VA. Verder hebben we 1 SP.a+, 3 CD&V, 4 Groen en 5 Vlaams Belang.
Vooreerst willen we ons respect betuigen voor alle 143 kandidaten, die de verantwoordelijkheid willen opnemen om onze stad te helpen besturen. Onder hen heel wat nieuwe kandidaten, die voor het eerst een zitje willen veroveren in de gemeenteraad. We willen hier ook een speciale oproep doen om bij uw keuze in het stembureau ook een stem te willen geven voor onze nieuwe kandidaten, die zich hier op e-Waregem hebben voorgesteld. Ze hebben hiermee niet alleen getoond dat ze gemotiveerd zijn maar ook inhoud hebben om uw stem waardig te zijn en uw belangen te verdedigen in de gemeenteraad. Jammer dat we voor een geldige stem bij één lijst moeten blijven en we hen niet allen een duwtje in de rug kunnen geven. Tot 1976 kon men nog zogenaamde panacheren of bont stemmen, waarbij men op kandidaten van verschillende lijsten kon stemmen. Dit werd om praktische redenen niet meer toegelaten, maar zou ons zeker meer democratische mogelijkheden geven om zelf een gemeenteraad van onze keuze samen te stellen.
Dat brengt ons bij de tactische overwegingen die spelen bij verkiezingen. Verkiezingen in Waregem zijn een tweestrijd tussen de CD&V, die hier steeds de absolute meerderheid haalt, en de al of niet verdeelde oppositie. De meerderheid in mandaten, 22 CD&V en 11 oppositie, toont wel een enigszins vertekend beeld van de verhoudingen in voorkeurstemmen omdat het kiesstelsel de mandaten niet evenredig verdeeld. Voor de werkbaarheid van het bestuur worden de lijsten met grotere aanhang bevoordeligd. Om die reden kenden we in 1976 bijvoorbeeld het samengaan binnen Eendracht van liberalen, Volksunie en onafhankelijken en in 2000 het samengaan ook met socialisten in Open Stad met als lijsttrekker minister Eric Derijcke. Beide blokken hadden niet het verhoopte succes en vielen uiteindelijk uit elkaar.
Voor 2018 konden we - ondermeer na de overeenkomst in 2013 over OCMW-mandaat -nog het samengaan verwachten van SPa en Groen, maar Groen ging uiteindelijk liever alleen naar de kiezer. Eind vorig jaar kondigden dan N-VA en OVLD aan in kartel naar de Waregemse kiezer te gaan. Kwatongen beweerden toen dat beide partijen niet genoeg kandidaten konden vinden voor een volledige lijst. Opvallend is alvast dat VLD in 2012 nog met een volledige lijst van 33 kandidaten naar de kiezer ging en de partij nu slechts met 10 kandidaten vertegenwoordigd is in het kartel. N-VA telt nu 23 kandidaten en is dus vergelijkbaar met 2012, toen de lijst met 26 kandidaten onvolledig was. Bij de kandidaten van N-VA zitten net als in 2012 ook nu opnieuw onverenigbaarheden wegens familiebanden. Uiteindelijk mogen we daar opnieuw verwachten dat al onmiddellijk beroep zal moeten gedaan worden op de eerste opvolgers om het mandaat op te nemen van verkozen kandidaten, die wegens onverenigbaarheid niet kunnen zetelen. In 2012 kwamen meteen al Xander Pruvoost (395 st) en Martine Vandevelde (325 st) als opvolgers in de raad als opvolgers van de verkozen Els Deroose en Mariane Verbeke. In december 2017 werd Xander Pruvoost nog vervangen door Nancy Vandenabeele uit Sint-Eloois-Vijve. Deze laatste maakt dus opnieuw kans om zo nodig als opvolgster terug in de gemeenteraad te komen.
Het samengaan in kartel levert N-VA bij behoud van hun stemmenaantal van 2012 ook een extra mandaat op bij de zetelverdeling. Als we de stemmen van 2012 invoeren in onze ‘zetelverdeler’ bekomen we als resultaat dat er een zetel gaat van CD&V naar het kartel N-VA/OVld, zodat de verdeling wordt 21 CD&V, 2 spa, 1 groen en 9 kartel (was 8 in 2012 met 6 N-VA en 2 VLV). Maar in 6 jaar zijn er niet alleen minstens 683 (29.736 – 29.053) kiezers bijgekomen, maar meningen kunnen ook veranderen. Daar is ook dat de gemeentelijke democratie in media steeds sterker wordt beïnvloed door nationale thema’s en stemmingmakerij, wat in het voordeel zou kunnen spelen van de Waregemse oppositie. Trouwens scoort CD&V ook in Waregem bij federale verkiezingen traditioneel heel wat slechter dan bij gemeentelijke verkiezingen. Als we de stemmenverhoudingen uit 2014 voor het Vlaams parlement bekijken, zien we dat de CD&V daar zelfs met een monsterscore voor Kurt Vanryckeghem in Waregem slechts 38,5 % van de stemmen haalde tegen 29,6 voor N-VA. Als we de Waregemse uitslag zouden extrapoleren naar een zetelverdeling komen we op een verhouding SP.a 3 zetels, N-VA 12 zetels, CD&V 16 zetels, Groen 2 zetels, VB 0 zetels, VLD 1 zetel. Als we blijven spelen met de uitslag van 2014 kunnen we stellen dat de CD&V-meerderheid dan net wordt gebroken en we een meerderheid mogen verwachten van N-VA/VLD, SPa en Groen. Maar die stelling konden we ook al maken in 2012 na de federale verkiezingen in 2010, en toen bleek dat bij gemeenteraadsverkiezingen vooral belang wordt gehecht aan het vertrouwen voor de personen die de lijst dragen.
Uit voorgaande alinea moet het duidelijk zijn dat we met statistische informatie uit de gewestverkiezingen kunnen aantonen dat de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen spannend zou kunnen zijn. Zoals de meeste neutrale verslaggeving denken we echter dat Kurt Vanryckeghem met zijn ploeg het bestuur in Waregem met een absolute meerderheid zal kunnen verder zetten. Daarvoor zien we vooral geen andere representatieve burgemeester als uitdager bij de oppositiepartijen. Michiel Vandewalle is daar de kandidaat-burgemeestger. Maar zelfs in 2000 met een kopman als minister Derijcke haalde Open Stad (verenigde oppositie met socialisten, liberalen en Vlaams nationalisten) met 34,5 % van de stemmen slechts 12 zetels, omdat het resultaat kleiner was dan het vorige totaal van de drie afzonderlijk opkomende partijen. Het vertrouwen bij de kiezer in een alternatieve bestuursmeerderheid wordt zeker ook niet gestimuleerd als de kopmannen van die uitdagers er na korte tijd de brui aan geven. N-VA verloor kopvrouwen Ellen Devriendt (1291 stemmen) en Heidi Vandenbroeke (642), die in 2014 bijna een Vlaamse parlementszetel veroverde. Bij de VLD-vleugel missen we raadslid Delphine Cloet (455). SP.a verloor kopman Guy Adams (885) en lijstduwer Freddy François. Maar ook CD&V moet het doen zonder de schepenen Chantal Coussement (2917) en Peter Desmet (1498). Deze laatste heeft eigenlijk plaats gemaakt voor zijn dochter Margot Desmet. Het verdwijnen van Chantal Coussement brengt een bijkomend strijdtoneel in de kiesstrijd naar het in de gemeentewet voorbehouden schepenambt voor een vrouw, temeer ook Davine Dujardin (1495) wegens verhuis naar Kortrijk niet meer voorkomt op de CD&V-lijst. Naar verluidt is er een overeenkomst binnen de CD&V om dit schepenmandaat toe te kennen aan de vrouwelijke kandidaat met het meest voorkeurstemmen. Momenteel hebben we nog Maria Polfliet (1104) als schepen, maar er zijn zeker nog andere bekwame vrouwelijke kandidaten die kunnen meedingen voor dat mandaat. Het zal aan de kiezer zijn om daar een oordeel over te vellen.
We hebben het hier nog niet over de programma’s van de verschillende partijen gehad, wat toch de voornaamste leidraad zou moeten zijn voor een goede keuze op 14 oktober. Belangrijkste thema, dat de burger tot actie kon doen bewegen, was het fietsbeleid. Aanleiding lijkt de verrassende vaststelling dat bij de heraanleg van de ring (Noorderlaan-Westerlaan) ter hoogte van het station onder druk van het Vlaams Gewest werd overgegaan tot zone 30 zonder afzonderlijke fietspaden. Meteen wordt door de oppositie het fiets- en autoverkeer in het stadscentrum in vraag gesteld, alsmede het verkeersvrij maken van de markt.
De handdoek ligt nu eerst bij de kiezer. Wat de partijen en hun kandidaten met hun mandaat zullen doen start zondagavond 14 oktober. Als CD&V absolute meerderheid kan behouden kunnen we wellicht al maandagmorgen het schepencollege samenstellen met dat gegeven dat er begin januari 2019 één schepen minder mag gekozen worden. Dat er twee huidige schepenen geen kandidaat meer zijn, betekent niet noodzakelijk dat de andere schepen hun mandaat automatisch kunnen verlengen. Afspraak werd blijkbaar gemaakt dat de schepenen worden gekozen in volgorde van het aantal voorkeurstemmen, met die verstande dat er minstens één vrouw/man in het schepencollege moet zetelen. Het wordt dus ook nog een strijd om de vrouw te worden met het meest aantal voorkeurstemmen. Maar het kan ook dat de kiezer de kaarten zo schud dat er geen partij de absolute meerderheid behaalt. Dan komt er een coalitie, mogelijks zelfs een paarsgroengele zonder de CD&V.
Cras viert 140-jarig bestaan met Open Bedrijven Dag
Op Open Bedrijvendag zondag 7 oktober vanaf 10 u. gooit Cras alle deuren en poorten open voor het grote publiek. Over een parcours van 2,5 kilometer doorheen alle afdelingen van het bedrijf kan het publiek kennismaken met de grote diversiteit van het assortiment van Cras. De bezoekers worden getrakteerd op een unieke kijk achter de schermen en zullen het hout kunnen ruiken, voelen, horen en zelfs proeven. Bezoekers op Open Bedrijvendag krijgen de kans om het ‘August’ bier (genoemd naar oprichter August Cras) in primeur te proeven en er worden ook twee nagelnieuwe installaties voorgesteld : een nieuwe lijmstraat voor plaatmateriaal en een installatie om hout thermisch te verduurzamen.
Het bedrijf, waar vooral hout voor de meubelmakerij en bouwsector werd verkocht, was in 1878 gevestigd bij het station van Waregem. Een ligging dicht bij de spoorlijnen was in die tijd nog héél belangrijk. 140 jaar later telt het bedrijf 450 werknemers. Van schepenbekleding tot houtskeletbouw, voor heel uiteenlopende toepassingen komen vooral stielmannen tegenwoordig bij Cras hun hout kopen. Met huidig zaakvoerder Frédéric Cras is de vierde generatie ‘Crassen’ aan zet. “Dat onze firma nog steeds een familiebedrijf is, is een grote troef. Frédéric is héél toegankelijk. Als je bij ons onderhandelt, zit je rechtstreeks met hem aan tafel. Dat maakt dat er snel beslist kan worden.”
Cras is vandaag op 3 domeinen actief in de houtsector: als importeur, als fabrikant en als groothandel met 15 eigen vestigingen. Die vestigingen zijn er voor houtvaklui en consumenten die op zoek zijn naar duurzame oplossingen voor hun project. Houtgroep Cras - een familiebedrijf met wortels die teruggaan tot 1878 - staat al 140 jaar bekend om zijn dynamisch ondernemerschap, innovatie en respect voor de natuur. Met CEO Frédéric Cras is intussen de vierde generatie aan zet. Op Open Bedrijvendag tonen we met Cras hoe we hout verzagen, drogen, impregneren en schaven tot terrasplanken, gevelbekleding, parketvloeren en meer. Ook in het Collstrop atelier zetten we alle deuren open. De vele nieuwigheden in ons assortiment tuinschermen, poorten en carports kunnen sowieso een bron van inspiratie voor eventuele toekomstige projecten.
Langs een parcours van 2,5 kilometer volgen de bezoekers het proces van ruwe boomstam tot afgewerkt product. Tijdens uw bezoek zult u merken dat Cras na 140 jaar nog steeds blijft innoveren, op het vlak van ecologie maar ook met de uitbreiding van extra diensten. Nog voor het een grote hype werd, zetten wij al sterk in op ecologie. Speciaal voor Open Bedrijvendag heeft Cras ook enkele primeurs in petto. Zo presenteert Cras een nieuwe verduurzamingstechniek die op een zeer ecologische manier de levensduur van minder duurzame houtsoorten verlengt. Cras lanceert ook het programma van hun Wood For Life-campagne waarmee ze in het kader van de Warmste Week van Studio Brussel Kom op tegen Kanker ondersteunen. Afsluitend serveren ze hun eigen ambachtelijk aperitiefbier Cras-biertje, naar aanleiding van onze 140ste verjaardag door brouwerij ’t Verzet uit Anzegem, gebrouwen met toevoeging van eiken houtsnippers uit hun zagerij.
Kanunnik Henk Laridon opvolger van deken Marnix Vandenbulcke
Met ingang van 15 oktober 2018 verleent Monseigneur Lode Aerts, Bisschop van Brugge, eervol ontslag aan pastoor-deken Marnix Vandenbulcke. Op dezelfde dag benoemt de Bisschop, Kanunnik Henk Laridon als nieuwe deken van het decanaat Waregem en als pastoor in de Pastorale Eenheid Sint-Paulus. Een voor Waregem historische gebeurtenis, die op de gepaste manier in het licht zal gesteld worden! Deken Marnix Vandenbulcke was de zevende deken van het decanaat Waregem.Hij was de opvolger van pastoor-deken Frans Verhelst.
Marnix Vandenbulcke werd geboren op 16 januari 1948 in Kortrijk geboren, doch heeft zijn hele jeugd doorgebracht in Harelbeke, waar zijn ouders handelaar waren. Hij is de jongste van zes kinderen, twee zussen en drie broers waarvan er spijtig genoeg reeds één overleden is. Hij deed zijn middelbare studies in Don Bosco. In 1968 begon hij de priesteropleiding in het Groot Seminarie in Brugge. In 1974 werd hij tot priester gewijd in de Sint-Salvator kerk in Harelbeke.
Zijn eerste benoeming (1974-1982) kreeg hij als medepastoor in Nieuwenhove Waregem. Het was in die tijd uitzonderlijk van onmiddellijk een benoeming op een parochie te krijgen en niet eerst een tijd een lesopdracht in het onderwijs te moeten vervullen.
Zijn tweede benoeming (1982-1990) was als medepastoor in Gullegem Sint-Amandus.
Zijn derde benoeming (1990-1995) was een terugkeer naar Waregem als medepastoor in de decanale kerk van Waregem.
Zijn vierde benoeming (1995-2011)was als ziekenhuispastor in het ziekenhuis van Waregem.
Zijn vijfde benoeming (2011-2018) was opnieuw een terugkeer naar de decanale kerk. Ditmaal als pastoor-moderator van de Federatie Waregem en deken van het decanaat Waregem.
o In 2015 werd het decanaat Harelbeke opgeheven en werd Deerlijk ook een deel van het decanaat Waregem.
o In 2016 werd de Pastorale Eenheid Sint-Paulus opgericht en werd Marnix Vandenbulcke pastoor binnen de Pastorale Eenheid Sint-Paulus en deken van het decanaat Waregem
Naar aloude gewoonte zal bij het afscheid van de huidige deken en de verwelkoming van de nieuwe deken ‘het Victorie’ geluid worden. Het luiden van het victorie, is een oude klokkenluidersterminologie en het betekent in feite dat alle in de kerktoren aanwezige klokken, van klein tot groot gelijktijdig luiden. Op vandaag zouden wij eerder van volgelui of plenum spreken. Uit respect voor het verleden staat op het bedieningspaneel van de klokken echter nog steeds de historische benaming ‘Victorie’.
Op maandag 15 oktober zullen dus de klokken van de decanale kerk: Amandus, Blasius, Maria, Anna-Helena en Donatus, na het luiden van het Angelus, om vijf na twaalf plechtig ‘het Victorie’ inzetten. Het is een luidmotief dat uiterst zelden gebruikt wordt. In principe enkel voor de verwelkoming en het afscheid van een deken. Bij het plotselinge overlijden van deken Frans Verhelst, werd in consequentie dan ook bij het einde van de uitvaartliturgie, tevens het Victorie geluid.
Ook bij koninklijk bezoek wordt ‘het Victorie’ geluid. Dit gebeurde voor het laatst in 2009 bij het bezoek van koning Albert en koningin Paola aan Waregem. Bij de start in Waregem van de Ronde van Frankrijk in 2007, werd ook uitzonderlijk ‘het Victorie’ geluid. ‘Het Victorie’ is niet meteen een harmonieus gelui maar het heeft wel een diepe betekenis. Klokken zijn immers de roepstem van de kerk. Iedere klok in de kerktoren heeft zijn of haar specifieke taak. Zij het verkondigen van vreugde of verdriet, het aankondigen van de tijd of speciale gebeurtenissen en scharniermomenten in een mensenleven. Bij de aankomst en het vertrek van een deken is het dan ook een waardevol symbool dat de klokken met hun bronzen stemmen als het ware de stem van alle parochianen vertolken en hun oude herder danken en hun nieuwe herder verwelkomen. Het gezegde: “het inluiden van een nieuw tijdperk” mag hier dan ook letterlijk genomen worden.
De Pastorale Eenheid Sint-Paulus en het decanaat Waregem zullen het uiteraard niet alleen bij het luiden van de klokken houden. Op zaterdag 20 oktober is er een dankviering voor het afscheid van deken Marnix. Dit in de decanale kerk om 17.00 uur.
Na de viering is iedereen uitgenodigd naar een receptie in de zaal van het klooster. Ingang via de Markt. Op die dag zal er uitzonderlijk geen viering om 16.00 uur in de kapel Sint-Hubertus van De Jager zijn. Tevens is er geen viering om 18.15 uur in de kerk Heilige Familie van Het Gaverke.
Verwelkoming kanunnik-deken Henk Laridon
Henk Laridon werd geboren op 16 mei 1964 in Diksmuide. Zijn vader Hendrik Laridon was jarenlang burgemeester in Diksmuide, functie die zijn zus Lies thans vervult. De nieuwe deken is van opleiding Licenciaat Bijbelwetenschappen, Baccalaureus Theologie en Kandidaat in de Wijsbegeerte. In 1989 werd hij tot priester gewijd.
Zijn voorgaande benoemingen zijn:
Titulaire Kanunnik van het kapittel van de Sint-Salvatorskathedraal;
Lector Vives, Campus Torhout;
Voorzitter van de diocesane commissie voor oecumene;
Diocesaan proost Fedecam West;
Professor en directeur van het Grootseminarie;
Directeur van de Zusters van de Heilige Vincentius van Torhout;
Hij is tevens proost, ridder en lid van het ‘Berek’ van ‘Het Manneke uit de Mane’.
De Pastorale Eenheid Sint-Paulus en het decanaat Waregem zullen het uiteraard niet alleen bij het luiden van de klokken houden.
Op zondag 28 oktober om 15.00 uur in de decanale kerk, volgt de plechtige aanstelling door Monseigneur Lode Aerts van kanunnik Henk Laridon als pastoor-deken. Tijdens deze viering zal dan ook, naast talrijke andere symbolen, de sleutel van de kerk aan de nieuwe deken overhandigd worden. Na de aanstellingsviering gaat de receptie door in de Edisonzaal van de Keukeldamschool.
(Met dank aan Geert Kesteloot, Penningmeester Kerkfabriek Heilige Amandus en Blasius)
Op 19 oktober 2018 verschijnt het boek van Gil Bossuyt onder de titel ‘Bevrijdingsoffensief in de Leiestreek : van Ieper tot Gaverbeek', een must voor iedereen met interesse in de geschiedenis in eigen streek. De boekvoorstelling gaat door in deelgemeentehuis 'De Mote', Liebaardstraat 34 te Desselgem op vrijdag 19 oktober 2018, om 19u30. De voorstelling is echter nu al zo goed als volgeboekt. De datum is symbolisch voor de regio. Op 19 oktober 1918 staken de Ieren van de 36e divisie de Leie over tussen Bavikhove en Ooigem.
Gil Bossuyt is een begrip inzake het oorlogsgebeuren tijdens de Eerste Wereldoorlog. Hij is al tien jaar 'gepassioneerd' door WO I. Gil Bossuyt (44) is dermate geboeid door WO I dat hij er gedeeltelijk zijn job van maakte. Met zijn bedrijfje 'frontaal!' organiseert deze Desselgemnaar excursies naar de regio's leper en de Somme. Hij trok de laatste jaren met groepen op fietstocht door de “Leiestreek : Bezetting en Bevrijding” en er was internationale belangstelling voor zijn oorlogsdagprogramma’s “de Ypres Salient” de “Slagvelden aan de Somme” in Picardie. Voor meer info verwijzen we naar zijn website www.frontaaltours.com .
"Ik kreeg het 'virus' te pakken toen ik het boek las van Peter Barton: 'Passendale - slagveld van W.O.I'. Door de lectuur van deze klepper, die schitterend geïllustreerd is, krijg je een degelijk inzicht op deze trieste maar boeiende periode uit onze geschiedenis. Ook in de jaarboeken van De Gaverstreke vond ik veel informatie. Ik probeer mijn publiek een inzicht te geven op het complexe gebeuren van WO I. Vooral aan de hand van persoonlijke verhalen toon ik aan hoe diep de oorlog ingreep in het leven van hele generaties jongeren van over de hele wereld. Naargelang van de herkomst van de groep of van de nationaliteit pas ik de route en de inhoud van de rondleiding aan."
Bevrijdingsoffensief in regio Waregem
Mede op aandringen van de plaatselijke heemkundige Etienne Ducatteeuw en collega’s bij de Gaverstreke stelt Gil Bossuyt zijn uitgebreide kennis te boek. Hij speurde de afgelopen jaren in de verschillende militaire oorlogsdagboeken van eenheden en militairen, die het offensief actief hebben meegemaakt. Aan de hand van de militaire dagboeken maakt hij een duidelijk overzicht van de gebeurtenissen vanaf Britse, Franse, Belgische en Duitse kant, met de focus op Desselgem, Beveren-Leie en Waregem.
in het boek geeft Gil een analyse van het oorlogsdagboek van de Desselgemse pastoor Coussement, waarbij hij zijn aantekeningen vergeleken met de militaire feiten. “We zijn op vele interessante vondsten gebotst : met uitlopers tot in Bordeaux en Canada, waar we familieleden terugvonden van soldaten die hier in die periode sneuvelden...” Tenslotte brengt hij ook een aangrijpende getuigenis van Elisa 'Jeanneke' Coorevits, die 4 jaar was in 1918, en 2 zussen verloor in dit bevrijdingsoffensief, toen een granaat de woning van het gezin doorboorde. “ Ik ging haar op bijna 101-jarige leeftijd interviewen, en het is ongelooflijk hoe veel en hoe helder ze nog wist te vertellen...”
technisch : het boek telt 220 pagina's, volledig in kleur, op formaat 285 x 185, met talrijke foto's (toen en nu) en zelfgemaakte overzichtelijke kaarten. prijs: 30 euro.
Verkiezingsdag 14 oktober 2018 nadert nu snel en het Stedelijk Infoblad De sprong zet voor ons op p9-11 nog eens de praktijk van de verkiezingen in Waregem op een rijtje. Er staan 29.736 Waregemnaars stemgerechtigden op de kieslijst. Eind deze week krijgen die allemaal een oproepingsbrief. Allen zijn ze in principe verplicht om hun stem uit te brengen en mee te kiezen voor 33 gemeenteraadsleden in Waregem en 16 van de 36 raadsleden van de provincie West-Vlaanderen. We krijgen dus twee stembrieven. Voor de provincie kiezen we nu voor een kiesdistrict dat nu zich uitstrekt over de ganse arrondissementen Kortrijk en Roeselare-Tielt (vroeger kanton Harelbeke).
Nieuwe stemlocaties
Je brengt jouw stem uit in één van de 43 Waregemse kiesbureaus, verspreid over tien locaties. Tussen 8.00u. en 13.00 u. ga je er langs om met het traditionele rode potlood de bolletjes van jouw voorkeur te kleuren. Wie gaat stemmen in het Gaverke, de Bilkhage of Sint-Eloois-Vijve moet er wel rekening mee houden dat het stembureau op een nieuwe locatie zit. De andere 7 stembureaus blijven dezelfde. Ook de bewoners van WZC De Meers en straten in die buurt kunnen opnieuw stemmen in het woonzorgcentrum zelf.
10. De Meers (nr. 43 Woonzorgcentrum De Meers, Schakelstraat 43
Oproepingsbrief
Om te gaan stemmen, moet je minstens 18 jaar zijn en heb je een oproepingsbrief nodig. Die krijg je uiterlijk begin oktober in de brievenbus. Voor Belgen is het een witte kaart, voor niet-Belgen een blauwe kaart. Verlies de oproepingsbrief zeker niet, want je moet die meebrengen naar het kiesbureau. Er staat ook nuttige informatie op: de locatie waar je moet gaan stemmen, het stembureau waar je je moet aanmelden en het uur waarop je het best komt stemmen om wachtrijen te vermijden. Dat is trouwens enkel een richtuur en geen verplichting. Als je je oproeping niet kreeg of toch verloor, dan kan je aankloppen bij het verkiezingsloket in het stadhuis
Verkiezingsloket in stadhuis
Misschien heb je nog wel een vraag over de verkiezingen, een volmacht, je oproepingsbrief… Dan kan je terecht bij het speciale verkiezingsloket in het stadhuis. Je kan ter plaatse gaan of bellen naar 056 62 12 40. Het loket is elke werkdag open, tot en met 14 oktober. Ook op de verkiezingsdag is het open van 8.00u. tot 13.00u. Alle informatie over de verkiezingen kan je ook krijgen in de deelgemeentehuizen. Hou er rekening mee dat die wèl gesloten zijn op 14 oktober.
Hoe stem je geldig?
Als je in het stemhokje staat, zijn er twee correcte manieren om jouw stem te laten gelden. Ofwel kleur je het vak bovenaan een lijst rood (lijststem), ofwel duid je in een lijst één of meerdere kandidaten aan (naamstem). Let op: je mag maar op of binnen één lijst stemmen, anders telt jouw stem niet mee! Heb je je toch vergist bij je keuze, dan kan je op het moment zelf een nieuw blanco stembiljet vragen aan de voorzitter van het stembureau. Je geeft dan je andere biljet terug. Doe zeker geen doorschrappingen, tekeningen of gekrabbel op je stembiljet, want dan is je stem ongeldig.
Tot slot: in België geldt een opkomstplicht voor de verkiezingen. Dit wil zeggen dat je verplicht bent om het stemhokje binnen te gaan, maar niet verplicht bent om daar een stem uit te brengen. Je kan dus ook blanco stemmen.
Ik kan niet gaan stem men, wat nu?
Het is mogelijk dat je niet kan komen stemmen. Dan kan je iemand anders in jouw naam laten stemmen met een volmacht. Die kan je geven aan iedere andere kiezer die voor dezelfde verkiezing stemrecht heeft. Er zijn geen andere voorwaarden. Om een volmacht aan te vragen, heb je twee documenten nodig: het volmachtformulier A95 en een geldig attest waarmee je bewijst dat je niet zelf kan gaan stemmen. Het volmachtformulier vind je op www.vlaanderenkiest.be of bij het verkiezingsloket in het stadhuis.
Gaan stemmen met een volmacht is eenvoudig. Je gaat naar het stembureau waar de volmachtgever normaal moest gaan stemmen. Stemmen kan dan als je alle nodige zaken afgeeft aan de voorzitter van het bureau: het volmachtformulier, het bijhorende attest, de oproepingsbrief van de volmachtgever, je eigen oproepingsbrief en je identiteitskaart.
Ook als je geen volmacht wil of kan geven, is er een oplossing. Bezorg je oproepingsbrief en het geldige attest (zie tabel) aan de dienst bevolking op het stadhuis. Je kan dit doen tot zondag 14 oktober zelf. Of laten doen, want ook een familielid, vriend(in) of buur mag dit doen. Zij kunnen dit zelfs op de verkiezingsdag nog afgeven aan de voorzitter van het stembureau waar je zou moeten gaan stemmen.
Oeps, niet gestemd
Ben je toch niet gaan stemmen en heb je dit niet op voorhand laten weten? Dan is de vrederechter jouw enige mogelijke contactpersoon. Als je een geldige reden had (zie tabel), stuur dan tegen uiterlijk 21 oktober een brief naar ‘Vredegerecht Waregem, Stationsstraat 127, 8790 Waregem’. Je stuurt ook je attest mee, indien mogelijk een kopie van je oproepingsbrief en vergeet vooral niet je identiteitsgegevens te vermelden.
Wist je dat...
- er maar liefst 414 inwoners meewerken aan het goede verloop van de verkiezingen? Ze zijnverspreid over de stembureaus (258), het tellen voor de gemeenteraad (90), het tellen voor de provincieraad (60) en het hoofdbureau (6).
- elk stembureau 1 voorzitter, 1 secretaris en 4 bijzitters telt? Elk telbureau telt op zijn beurt 1 voorzitter, 1 secretaris en 4 (gemeenteraad) of 2 (provincieraad) bijzitters.
- na de sluiting van de stembureaus om 13.00u het tellen van de stemmen begint in het Jeugdcentrum vanaf 14.00u?
- geregistreerde niet-Belgische kiezers enkel voor de gemeenteraad kunnen stemmen en niet voor de provincieraad? Volgend jaar ook trouwens niet voor Vlaams en Federaal parlement.
- er vanaf 1 januari 2019 nog slechts zeven schepenen zijn in Waregem in plaats van acht? Ook de OCMW-raad verdwijnt.
- het aantal provincieraadsleden in West-Vlaanderen gehalveerd wordt van 72 naar 36? In ons kiesdistrict Kortrijk-Waregem-Roeselare-Tielt kiezen we er 16.
- Er 29 736 Waregemnaars op de kieslijst staan? Dit is bijna 700 gemiddeld per stemlokaal.
Info: www.vlaanderenkiest.be of Verkiezingsloket stadhuis Waregem en deelgemeentehuizen via bevolking@waregem.be of op de dag van de verkiezingen: Stadswinkel, Gemeenteplein 2 Tel. 056 62 12 40
Gisterenavond is in de raadszaal van het stadhuis het nieuwste boek van Ivan Petrus Adriaenssens voorgesteld, de graphic novel (stripverhaal) ‘Oorlog in Waregem – De laatste weken van de Groote Oorlog’. Het boek is uitgegeven door Lannoo en brengt met levensechte tekeningen en een historisch achtergronddossier de verwoestende laatste weken van WO I in Waregem en omstreken in beeld. De strip is voor de auteur het sluitstuk in de reeks, waarvan de andere titels waren Afspraak in Nieuwpoort, Elsie & Mari en De laatste Braedy.
Aan de uitgave is intens speurwerk voorafgegaan, waarbij de auteur op de medewerking kon rekenen van de stad Waregem meer bepaald het stadsarchief, de werkgroep rond Hippo War, Patrick Lernout en Christopher Sims van het FFAC Flanders Field American Cementary, Gil Bossuyt en vele anderen. Op 29 november volgt nog een lezing in Hippo War bij de opening van tijdelijke tentoonstelling over het ontstaan van de graphic novel. Een deel van de strip speelt zich trouwens af in het Waregemse oorlogsmuseum.
Inleider cultuurschepen Pietro Iacopucci herinnerde aan het eindoffensief de laatste weken van de Groote Oorlog in Waregem met heel wat verwoestingen en veel menselijk leed. De graphic novel brengt het verhaal laagdrempelig voor jong en oud en is goed geschikt om zoveel mogelijk Waregemnaars kennis te laten maken met hun dramatisch verleden. De kleine voorpublicatie bij de herdenking van het drama van Nieuwenhove kende al een groot succes. Het boek is een goede leidraad en wordt een schakel in een drieluik met de toeristisch aanbod met het oorlogsmuseum Hippo War en de Amerikaanse begraafplaats Flanders Field.
Auteur Ivan zorgde voor een gimmick. “Waregem is de stad van het paard. Daarom heb ik op elke bladzijde van de strip een paard getekend, soms heel duidelijk, soms moet je even zoeken. Veel speurplezier.”
Lezing Peter Serrien
De boekvoorstelling ging gepaard met een lezing door historicus Peter Serrien, die onlangs nog lijvig boek uitbracht over de laatste 24 uren van de Eerste Wereldoorlog. Daaruit blijkt dat 11 november 1918, toen op 11 uur de wapenstilstand een einde maakte aan een bloedige strijd van vier en half jaar, eigenlijk niet werd beleefd als een feestdag. De leiders wisten van de afgesproken wapenstilstand om 11 u. maar er was een vreemde sfeer bij de militairen en er speelden zich nog drama’s af tot het laatste uur.
“Het elfde uur” is al het zesde historisch boek over oorlog van Historicus Peter Serrien, die vooral bekijkt hoe de mensen oorlog meemaken. Die menselijke kant zit ook in het stripboek van Ivan Petrus Adriaenssens. Peter Serrien is dan ook vol lof over het voorgestelde boek. Hij juicht toe hoe hij de laatste oorlogsweken in beeld brengt en stiekem is hij een freak van graphic novel en strips. De tekeningen betekenen veel voor het overbrengen van informatie over oorlog, hoe het was na ruim vier jaar vernedering. Het was een plots einde dat niet verliep zoals we nu denken, zeker niet in onze streek. De littekens waren te groot om te kunnen genieten van de herwonnen vrijheid.
De aanpak met graphic novel en het verhaal van het afwerken van een schoolopdracht van twee studenten journalistiek nodigt de jeugd uit om samen het oorlogsverleden van Waregem te ontdekken. Ze ontdekken dat de groote oorlog in Waregem na vier jaar relatieve rust bij het bevrijdingsoffensief een spoor van vernieling achterliet.
Jim trekt als opdracht ‘de 4 ruiters van de Apocalyps’ en krijgt Sophia met ‘historisch dagboek’ als speurpartner. Het verhaal wordt gebouwd rond de thema’s Dood, Oorlog, Honger en Ziekte en het dagboek van een overlever. Hun speurtocht brengt hen in de bib, het stadsarchief en Hippo War in het bezoekerscentrum op de hippodroom. Dood belicht ondermeer het torpederen van het Amerikaanse passagiersschip Lusitania, dat de Amerikanen in de oorlog bracht. Met oorlog worden we nog altijd geconfronteerd met Memorial Day op de Amerikaanse begraafplaats Flanders Field. Honger brachten Jim en Sophia in onbenutte akkers door de oorlog, waarbij elkeen zich voor voedsel probeerde te beredderen met volkstuintjes en andere middelen. Hier wordt het drama van Nieuwenhove beeldig in herinnering gebracht. Ziekte confronteert ons speurdersduo in hun dromen rechtstreeks met oorlogsgebeurtenissen en vernielingen in onze regio.
De speurtocht van de twee studenten kan een voorbeeld zijn voor analoge opdrachten om de jongeren de lokale geschiedenis bij te brengen. Aan de publicatie van Ivan ging uitgebreid historisch onderzoek vooraf. Kleine verhalen in steden en gemeenten zijn ongetwijfeld een meerwaarde. De gebeurtenissen in de regio zijn zeker nog onderbelicht. Eind oktober hebben de Duitsers verschrikkelijk huisgehouden bij de aftocht. In Avelgem zijn er 270 namen van slachtoffers van de gasaanval. Er werd ook gas gebruikt in Zulte, Otegem, ea.
Peter Serrien sprak nog zijn waardering uit voor uitgever Lannoo om dit verhaal te brengen. Hij pleitte ook voor respect voor het lokaal onderzoek en samenwerking tussen alle niveaus van historisch onderzoek.
Mevr. Van Oost met Waregemse roots vertegenwoordigde Lannoo en wees op de traditionele band van de uitgeverij met de Eerste Wereldoorlog. Stichter Joris Lannoo was frontsoldaat en vond uitgaven over WOI altijd belangrijk. Ook Godfried Lannoo had een boontje voor historische uitgaven. Hij zou Ivan niet ‘auteur’ genoemd hebben, maar ‘vriend van het huis’. Ze dankte nog allen die aan de uitgave hebben meegewerkt.
Ivan Petrus Adriaenssens poseert hier met Gil Bossuyt, die aan het historisch onderzoek heeft meegewerkt en zelf volgende maand zijn boek over de bevrijding van Waregem publiceert.
We zijn verheugd opnieuw een Gouden Blad voor de regio Waregem in de bus te krijgen. Het informatie- en advertentieweekblad wordt vanaf vandaag opnieuw postbedeeld en bevat opnieuw de vertrouwelijke regionale informatieve rubrieken ten dienste van de lezers. Het blad biedt terug ‘Het Gouden Oog op …’, ‘Met een Waregemnaerke op schoot…’ en informatie over het rijke vrijetijds- en handelsleven in de regio. Op 21 maart 2018 was die informatieve poot en aantrekkingspool verloren gegaan in de door uitgever Roularta doorgevoerde hervorming van hun advertentiebladen, waarbij De Week (vroegere Streekkrant) en Gouden Blad in elkaar opgingen.
Het overblijvend zuiver reclameblad kreeg nog wel de titel van ‘Gouden Blad’, maar de redactionele inhoud was op uitzondering van de stadsinfo volledig verdwenen. De titel Gouden Blad werd blijkbaar alleen behouden boven de titel Streekkrant/De Week om het stadsbestuur te misleiden en contractbreuk te ontlopen voor de wekelijkse publicatie van de stadsinfo.
We kunnen stellen dat de inhoudelijke ommezwaai van het Gouden Blad voor het gemeentebestuur inhield dat het reclameblad niet meer beantwoordde aan de doelstellingen van zijn beslissing tot partnerschap. Vooreerst werd het reclameblad niet meer bedeeld bij alle inwoners, wat een absolute voorwaarde was voor de verbintenis. Anderzijds verloochende de nieuwe aanpak ook de Waregemse traditie van het weekblad en paste de commerciële wijziging in aanpak niet met de intentie van de gemeenteraadsleden als informatievoorziening naar alle burgers.
Het stedelijk informatiebeleid naar de burger omvat naast de wekelijkse stadsinfo in het Gouden Blad, het stedelijk informatieblad De Sprong en de jaarlijkse infogids. De vraag stelde zich naar vervanging voor het niet meer nakomen van de doelstellingen voor de verspreiding van de wekelijkse stadsinfo. Er deden zich verschillende mogelijkheden voor. Er bleef zeker ook nood aan mogelijkheden tot bekendmaking van initiatieven van verenigingen en individuele Waregemnaar, desnoods met andere partner(s).
Terug postbedeeld
Het advertentieweekblad kwam heel onregelmatig in de bus en de laatste tijd zagen we het zelfs niet meer, maar dat kon ons gezien de inhoud niet meer deren. Vorige week konden we al via andere kanalen vernemen dat het gratis weekblad terug een Waregemse inhoud zou krijgen en bovendien terug via de post in alle bussen zou terechtkomen. De belofte is vandaag ingelost en het stemt ons enthousiast. Verantwoordelijke François de Brauw heeft het afgelopen half jaar wellicht heel slecht geslapen met al die terechte klachten en verontwaardiging, maar kan nu zijn publicitaire taak opnieuw met voldoening verder zetten. We hebben ook vertrouwen in Jan Decock, die als geen ander het reilen en zeilen in Waregem kent en met zijn column altijd weet te boeien.
Vorige week vertolkte burgemeester Kurt Vanryckeghem ongetwijfeld de mening van gans de gemeenteraad, toen hij stelde dat postbedeling een extra troef is. Elke Waregemnaar is er bijgevolg zeker van dat hij een exemplaar krijgt op een vaste dag in de week. Het is een uitstekende zaak voor de stad, gezien het stadsbestuur daarin wekelijks de stadsinformatie brengt. Het zijn twee pagina’s over alle wijken en deelgemeenten met telkens meerdere items die nader worden toegelicht. Het is trouwens omdat de informatie iedereen bereikt dat het stadsbestuur de stadsinfo daarin publiceert, omdat ze weten dat elke bewonder die info krijgt.
De stadsinfo in het Gouden Blad brengt week na week de stand van zaken in de stad en de deelgemeenten Sint-Eloois-Vijve, Desselgem en Beveren-Leie. Je vindt er ook een uitgebreide kalender, de bouwvergunningen, andere informatie die nuttig is voor wie in Waregem woont. De advertenties en aankondigingen van de lokale economie bereiken ook beter de potentiële klanten aangevuld met redactionele stukjes over wat er reilt en zeilt in Waregem.
Momenteel loopt in het Koetshuis in park Casier een tentoonstelling, dat elke cultuurminnaar moet boeien. We kunnen hierop beelden bewonderen van de uit Anzegem afkomstige Stone Sculptor Renate Verbrugge, woonachtig in Nieuw-Zeeland, in combinatie met dipping doeken van onze color constructor Denis Degloire. Beide hebben al internationale erkenning verworven met tal van buitengewone tentoonstellingen over de ganse wereldbol. De tentoonstelling is nog open tot 25 september.
Het valt al onmiddellijk op dat we hier te doen hebben met kunst van internationale allure. Het werk van Renate Verbrugge en Denis Degloire stimuleert op een verrassende manier de waardering voor beide. The Art Couch Belgium verwoordt het als volgt : “Waar Renate Verbrugge met haar zachtglooiende, elegante sculpturen een zweem van sensualiteit uitstraalt, weekt Denis met zijn action painting en dripping-techniek een meer primitief instinct in je los -in de zin van direct, ontdaan van alle franjes. Hoe verschillend ook, beide kunstenaars delen een aantal eigenschappen. Beide gaan zonder gedetailleerd voorafgaand plan aan het werk. Zelfs Renate, wiens werk het resultaat lijkt van een zorgvuldig uitgekiend opzet, werkt van meet af aan zuiver op intuïtie en gevoel.”
Renate Verbrugge emigreerde naar Nieuw Zeeland in september 1995. Het sculpteren begon als een hobby maar het werd al vlug een passie, ja een roeping. Ze heeft thuis een atelier, waar ze zich volledig kan uitleven in haar werk. Ze is lid van de ISSA, International Sculpture Symposium Alliance en de Te Kupenga Stone Sculpture Society. Tweejaarlijks komt ze tijdelijk terug naar haar geboortestreek hier. Ze heeft voor haar tentoonstelling in het Koetshuis een aantal van haar nieuwe beelden meegebracht. Meestal werkt ze met arduin, marmer en vulkanisch gesteente uit Nieuw-Zeeland. Ze houdt van het harde labeur, handenarbeid met de slijpschijf en andere tools nodig voor de afwerking en polijsten van het beeld.
“Ik start met een heel los idee en laat dan gewoon los. Geen schema, geen uitgewerkt plan, geen model. Vaak teken ik zelfs niet op mijn steen. Gewoon beginnen met een lijn te snijden met de slijpschijf en die verder laten uitgroeien. Dat vind ik ook het boeiendste moment aan het beeldhouwen, het creatie process zelf, waar ik bijna als een toeschouwer bij sta“, vertelt ze ons. Beide kunstenaars zijn tevens, elk op hun eigen manier, niet ontdaan van humor, een vleugje frivoliteit, een lichtzinnige toets die wellicht voortkomt uit de spontaneïteit waarmee ze hun kunstpraktijk beoefenen.
Maar het ligt vooral in de zuiver esthetische impact waar beide kunstenaars zich vinden. Bij Denis vormt de uitspatting van kleur een ongedwongen, verrassende harmonie waar je kan blijven naar staren om er de kleinste details van op te nemen. Bij Renate uit de esthetiek zich op verschillende niveaus. In de sensuele vormen en de poses van haar figuren. In de onmogelijke evenwichtsoefening waarin ze soms verschijnen. In de onvolmaaktheden die haar werken op het eerste oog bevatten -je ziet er bijvoorbeeld nooit handen, voeten of hoofden-, maar bij nader inzien de werken juist ‘af’ maken, gestroomlijnd, als zou een menselijk lichaam volmaakter zijn zonder deze attributen. Het heeft misschien enige inspanning gevergd, maar hoe meer ik me verdiep in het werk van Renate, hoe meer ik er de elegantie en de serene balans van leer te waarderen.”
Renate Verbrugge toont in het Koetshuis kleinere beeldhouwwerken, maar houdt vooral van het grote werk. Dit jaar werd haar werk “Histoire d’O” met afmetingen 180 x 70 x 70 cm nog ingehuldigd in Béziers. Eerder kwamen er al beelden in een tiental andere plaatsen in Frankrijk. Andere werken staan ondermeer in Teheran (3 m), Udaipur India, Pingtan China, Baku Azerbaijan, Makrana India, Turkije, Italie, Australië, Nieuw Zeeland, Albanië, Argentinië, enz.
Er zijn plannen om al in mei volgend jaar terug te komen voor een internationaal beeldhouwsymposium in het park Casier in Waregem. Ze deed al ervaring op in meer dan 50 beeldhouwsymposia wereldwijd. Daarbij deed zij de nodige expertise op om in Waregem een schitterend beeldhouwsymposium te organiseren. Het is een kunstevenement waar internationale beeldhouwers een beeld creëren voor de ogen van het publiek. In drie weken wordt een blok arduin van ongeveer twee kubieke meter omgevormd tot een monumentaal beeldhouwwerk. Gedurende deze tijd heeft het publiek een unieke kans om het proces te volgen.
Renate Verbrugge: “Ik start met een heel los idee en laat dan gewoon los. Geen schema, geen uitgewerkt plan, geen model. Vaak teken ik zelfs niet op mijn steen. Gewoon beginnen met een lijn te snijden met de slijpschijf en die verder laten uitgroeien. Dat vind ik ook het boeiendste moment aan het beeldhouwen, het creatie process zelf, waar ik bijna als een toeschouwer bij sta“, vertelt ze ons. Beide kunstenaars zijn tevens, elk op hun eigen manier, niet ontdaan van humor, een vleugje frivoliteit, een lichtzinnige toets die wellicht voortkomt uit de spontaneïteit waarmee ze hun kunstpraktijk beoefenen.
Maar het ligt vooral in de zuiver esthetische impact waar beide kunstenaars zich vinden. Bij Denis vormt de uitspatting van kleur een ongedwongen, verrassende harmonie waar je kan blijven naar staren om er de kleinste details van op te nemen. Bij Renate uit de esthetiek zich op verschillende niveaus. In de sensuele vormen en de poses van haar figuren. In de onmogelijke evenwichtsoefening waarin ze soms verschijnen. In de onvolmaaktheden die haar werken op het eerste oog bevatten -je ziet er bijvoorbeeld nooit handen, voeten of hoofden-, maar bij nader inzien de werken juist ‘af’ maken, gestroomlijnd, als zou een menselijk lichaam volmaakter zijn zonder deze attributen. Het heeft misschien enige inspanning gevergd, maar hoe meer ik me verdiep in het werk van Renate, hoe meer ik er de elegantie en de serene balans van leer te waarderen."
Ook Denis Degloire toont in het Koetshuis nieuw werk. Hij is sinds enkele maanden met zijn atelier verhuisd naar een nieuw gebouw in de Stormestraat, waar hij een uitstalraam heeft voor zijn recent werk. Zijn stijl blijft evolueren als color constructor. Er zijn duidelijk invloeden uit diverse registers, van het nouveau réalisme en de Pop Art tot de geometrische abstractie,het minimalisme en de color field painting. Hij kent internationaal succes met zijn drip paintings, een knipoog naar de ritmische, vibrerende schilderijen van zijn illustere voorganger Jackson Pollack. Denis De Gloire ziet zijn werk schatplichtig aan de action painting van deze ‘cowboy-arties’ uit de Midwest.
Sofie Crabbé stelt : “In De Gloire schuilt geen zelfdestructie in tegenstelling met Pollack. Het lijkt of de geest van Miles Davis of Herbie Hancock in De Gloire’s atelier waait. Koortsige jazz, kilkend, draaiend en funky. Ongrijpbaar onorthodox en explosief. Zijn werk leest als een soort polyfonie voor meerdere stemmen. Het brengt hem in een soort trance-achtige trip waarmee hij de taal van de schilderkunst oprekt en uit het onbevangene schoonheid puurt, vol liefde voor het vak.”
We waren u nog de lijst van Vlaams Belang schuldig. De partij komt op onder het nationale nummer 5 met 11 kandidaten. We konden eerder in april al aankondigen dat Patrick Desmet lijsttrekker wordt. Vergeleken met 2012 telt de lijst allemaal nieuwe kandidaten.
In 2012 kwam de lijst op met 10 kandidaten en haalde toen met 4,56 % van de stemmen net geen mandaat meer. Zowel in 2000 als in 2006 haalde Vlaams Belang nog twee zetels in de Waregemse gemeenteraad. Daar was het opkomen van N-VA niet vreemd aan. Nu trekt N-VA samen met OVld naar de kiezer en dat biedt Vlaams Belang een reële kans om terug een vertegenwoordiger te krijgen in de gemeenteraad.
Zaterdag 6 en zondag 7 oktober, telkens vanaf 14 u., organiseert SAMANA, het vroegere Ziekenzorg, haar jaarlijks ‘herfstfeest’ in het OC De Coorenaar, Georges Coornaertdreef 7 te Desselgem. Het is een ideale gelegenheid om daar in een ontspannen sfeer kennis te maken met de uitgebreide werking en de vrijwilligers van de vereniging. Samana staat voor ‘samen’ en ‘mana’ of kracht.
Samana Desselgem is een socio-culturele vereniging die zich onbaatzuchtig inzet voor alle al dan niet thuisgebonden zieken en/of mensen met een beperking uit onze omgeving en dit in samenwerking met de Christelijke Mutualiteiten. De vereniging heeft al een rijke traditie in Desselgem, aanvankelijk nog onder de benaming ziekenzorg. We kennen activiteiten als de ‘Onder ons – namiddagen’ met hobby, gezelschapsspelen en kaarten, Vormingsnamiddagen en huisbezoeken. Daar is ook de jaarlijkse uitstap en een keuze kan gemaakt uit het rijke aanbod aan ziekenvakanties in binnen- of buitenland en bedevaartreizen. Die kunnen via Samana-Desselgem worden aangevraagd. Die uitgebreide werking en begeleiding gebeurt dank zij de inzet van een groep plaatselijke vrijwilligers, die zich belangeloos inzetten (zie foto).
Het moet hier niet worden gemeld dat elke blijk van waardering voor dit prachtig initiatief van de Desselgemse kern welkom is en het herfstfeest is daar een goede gelegenheid voor. De vrijwilligers beloven er terug een gezellig onderonsje van te maken met: Koffie en pannenkoeken, tombola ‘altijd prijs’, een lekker biertje, belegde boterhammen. En een kaartje leggen kan ook.
Een bezoekje van U, Uw familie en vrienden zouden de vrijwilligers en de leden van Samana-Desselgem zeer op prijs stellen. De inkom is gratis en iedereen is welkom!
Krijg je graag eens een bezoekje, ken je iemand die geïnteresseerd is, of wil je zelf meewerken? Neem dan gerust contact met hen op:
Nicole Van Poucke (voorzitster) Wilfried Meyfroidt (secretaris)
056/724704 of 0478/436761 056/754226 of 0479/991941
De benaming ‘Samana’ verving in 2016 ‘ziekenzorg’, vereniging die chronisch zieke mensen uitnodigt en versterkt om hun leven zelf (opnieuw) in handen te nemen, die mantelzorgers ondersteunt om hun naasten dagelijks bij te staan. Samana is de wervende naam voor deze vereniging die kandidaat-vrijwilligers op een enthousiaste wijze uitnodigt een sociaal engagement op te nemen. Een naam die optimisme en solidaire warmte uitstraalt.
‘Samen’ is het sleutelwoord als belangrijkste kernwaarde in de logo van Samana. De tweede bouwsteen is het woord ‘kracht’ of ‘Mana’. In de mythologie staat Mana omschreven als een levenskracht voor alles wat goed is. Het staat hen op het lijf geschreven. Met hun werking doen ze er alles aan om chronisch zieke mensen, zorgbehoevende personen en hun mantelzorgers de nodige kracht te geven om een kwaliteitsvol leven uit te bouwen. De kracht van vele mensen samen maakt dat ze voor een positief verschil kunnen zorgen, dat ze ook samen kracht kunnen ontwikkelen om een zorgzame samenleving vorm te geven.
Warmte, contact en solidariteit zijn 3 andere belangrijke waarden die ‘Samana’ in zich draagt. In het logo met twee figuurtjes centraal schouder aan schouder. Ze zijn er voor mekaar, ze communiceren, met elkaar, met jou, met iedereen. De hoofdkleur blauw straalt hoop, rust en vertrouwen uit. De kleur groen staat voor gezondheid, herstel en harmonie. Het is de kleur van de natuur, van een vruchtbare omgeving waarin nieuw leven ontstaat. En tot slot is oranje een warme, dynamieke kleur die levenskracht uitstraalt.
Vandaag werd op een vergadering van het gemeentelijk hoofdbureau van de dienst burgerzaken overgegaan tot voorlopige afsluiting van de kandidatenlijsten voor de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober. Tenzij er nog problemen zouden opduiken, wordt er pas donderdagavond 20.09 overgegaan tot 'definitieve afsluiting' van de kandidatenlijsten. Er werden afgelopen weekeind 5 lijsten ingediend, die zullen opkomen onder de nummers 1 tot 5 uit de loting van de partijnummers met parlementaire vertegenwoordigers.
Het zijn :
1 Spa
2 N-VA/OVld
3 CD&V
4 Groen
5 VB
NVA/Ovld gaat dus onder het nummer van N-VA (2) en niet onder het Vlaamse nummer van Open VLD (6). De lijst moet ook niet onder een nieuw nummer (7). De kieswetgeving voorziet de mogelijkheid bij kartellijsten dat deze het nationale nummer kunnen gebruiken van de nationale partij waar hun naamgeving mee begint. De kartellijst heeft die opportuniteit opgenomen en het nationale nummer gekozen van N-VA.
Voor de Waregemnaar vermindert de keuze in het aantal lijsten. In 2006 waren er nog 7 lijsten (met Neutraal en Vlaamse Kern) en in 2012 waren er 6 (N-VA met 26 kandidaten en Open VLD et 33 kandidaten gingen nog apart naar de kiezer). In 2012 telden we nog 165 kandidaat-gemeenteraadsleden. Nu zullen we dat aantal niet waarschijnlijk niet bereiken, voornamelijk omdat het aantal kandidaten van Open Vld is gereduceerd van 33 tot 10. Er waren vorig jaar nog geruchten van het samengaan van Groen en SPa, maar die komen nu elk op met een volledige lijst van 33 kandidaten.
We hebben hier al de volledige lijsten van de vier eerste lijsten met telkens 33 namen gepubliceerd en zover we op het ogenblik weten is daar geen verandering aan gebeurt. De lijst van Vlaams Belang is ons nog niet bekend, maar is naar verluidt een onvolledige lijst. Die wordt ons binnenkort overgemaakt. We zullen dit jaar wellicht kunnen kiezen tussen minder dan 150 kandidaten, tocht een respectabel aantal om uit te kiezen en we hier toch willen danken voor hun aanbod om zich te willen inzetten voor het bestuur van onze stad. “Het kiezen van een goed bestuur is de hoeksteen van de democratische samenleving, die Vlaanderen moet zijn,” hoorden we onlangs nog politicoloog Hedwig Reynaert zeggen.
We kiezen op zondag 14 oktober een gemeenteraad met bredere bevoegdheden. Het afschaffen van de OCMW-raad of moeten we het de integratie van het sociaal welzijn in de gemeenteraad noemen, heeft voor gevolg dat die nevenmandaten verdwijnen. Het was bij vorige gemeenteraadsverkiezingen dat de kandidaten, die net uit de boot vielen voor de gemeenteraad, nog een mandaat van OCMW-raadslid konden opnemen. Die raad bestond uit 11 leden. De raad moet het ook stellen met één schepen minder.
We krijgen trouwens ook een halvering van de provincieraad. Die zal nog 36 leden ipv 72 tellen. Ook de indeling van de provinciedistricten is gewijzigd en waar we vroeger voor de provincieraad (groene stembrief) nog alleen konden stemmen op kandidaten uit het kanton Harelbeke, wordt het kiesdistrict nu uitgebreid tot de arrondissementen Kortrijk-Roeselate-Tielt, dat met 16 leden bijna de helft van de West-Vlaamse provincieraad mag leveren. Lijstenverbinding of apparentering, dat vooral voor ons klein kanton grillige uitslagen kon veroorzaken, is nu afgeschaft.
De bouw van de nieuwe sluis op de Leie in Sint-Baafs-Vijve is vandaag officieel gestart. De werken zullen 2,5 jaar duren en maken deel uit van het Europese binnenvaartproject Seine Schelde Vlaanderen. De nieuwe sluis zal 280 meter lang zijn en wordt gebouwd noordelijk naast de huidige sluis. De Vlaamse Waterweg investeert hiervoor 50 miljoen met inbreng van Europese fondsen in het kader van het Europese binnenvaartproject Seine Schelde Vlaanderen.
De nieuwe sluis komt niet op dezelfde plaats als de oude sluis, maar wel in de onmiddellijke omgeving, zodat de bestaande sluis in gebruik kan blijven tot de nieuwe gebruiksklaar is. Het scheepvaartverkeer zal dus nauwelijks hinder ondervinden. De bestaande sluis is 16 meter breed en laat uitzonderlijke transporten toe. De nieuwe sluis wordt langer, maar blijft even breed zodat alle schepen die nu door de sluis kunnen varen ook in de toekomst door de nieuwe sluis kunnen varen. De huidige sluis wordt volledig afgebroken en er komen nieuwe kaaimuren en een insteekdok.
“De bouw van de nieuwe sluis maakt deel uit van het project Seine Schelde Vlaanderen, een grootscheeps binnenvaartproject dat steun geniet van de Europese Unie” kadert Chris Danckaerts, gedelegeerd bestuurder van De Vlaamse Waterweg nv. “Met Seine Schelde Vlaanderen willen we van de binnenvaart een nog sterker alternatief maken voor het goederenvervoer op de weg. De Leie wordt uitgebouwd tot een waterweg die schepen met een laadvermogen tot 4.500 ton een vlotte doorgang zal verlenen tussen Gent en Noord-Frankrijk. De voorbije jaren investeerde Vlaanderen onder andere al in de bouw van een nieuwe sluis in Harelbeke, in de bouw van verhoogde bruggen en in een verruimde doortocht in Kortrijk. Nu is de bouw van de sluis in Sint-Baafs-Vijve aan de beurt, aangezien de huidige sluis niet lang genoeg is voor schepen met een lengte tot 190 meter. De nieuwe sluis zal ongeveer dezelfde breedte kennen maar wel over een lengte van 280 meter.”
“Vlaanderen investeert 50 miljoen euro in een belangrijke schakel van de nieuwe watersnelweg, die het Scheldebekken zal verbinden met het hart van Frankrijk”, zegt Vlaams minister van Mobiliteit en Openbare Werken Ben Weyts. “De hele Leie wordt klaargestoomd voor schepen die evenveel kunnen vervoeren als wel 200 vrachtwagens. Zo halen we vrachtwagens van de weg en zetten we ze op het water.”
Hoe verlopen de werken?
Sinds februari wordt de omgeving voorbereid op de komst van de nieuwe sluis. De eerste voorhaven, opwaarts richting Harelbeke, is reeds klaar. De tweede voorhaven, afwaarts richting Zulte, zal tegen eind dit jaar afgewerkt worden. Sinds juni is er ook al activiteit op de werf van de nieuwe sluis. Daar is de aannemer gestart met het plaatsen van buispalen en damplanken voor de bouwkuip van de nieuwe sluis. Daarna worden de wanden voor de aansluiting met de voorhavens geïnstalleerd. Vervolgens wordt gestart met de stabilisatie van de bestaande sluis en wordt de bouwkuip van de nieuwe sluis verder afgewerkt. Eens de bouwkuip klaar is, starten de werken voor de betonconstructie van de sluis. Daarna worden de deuren en alle elektromechanica geïnstalleerd. Pas na de ingebruikname van de nieuwe sluis wordt de oude sluis afgebroken en omgevormd tot een insteekdok.
Midden september starten ook de grond- en baggerwerken voor de verbreding van de Leie.
Aanleg van de omgeving
Door de verbreding van de waterweg ter hoogte van de nieuwe sluis, zullen het jaagpad en de beek enkele meters moeten opschuiven. Naast de gracht komt een groenstrook met bomen. Verder komt er ook een nieuw gebouw om de sluis vanop afstand te bedienen en om reserveonderdelen te stockeren.
Verdieping van de Leie en nieuwe kaaimuren
De Leie in Sint-Baafs-Vijve is momenteel 3,50 meter diep, wat onvoldoende is om grotere schepen vlot te laten varen. Om dit mogelijk te maken worden de bestaande oevers en kaaimuren aangepast. Op het eiland D’Hooie werd daar het afgelopen jaar al volop aan gewerkt. Er komt een nieuwe kaaimuur die de toegang tot de huidige sluis verbreedt. Deze nieuwe kaaimuur is bijna afgewerkt en zal ervoor zorgen dat de huidige sluis steeds toegankelijk blijft tijdens de werken.
De kaaimuur ter hoogte van het bedrijf Leievoeders is reeds afgewerkt. Eind september starten de werken voor de kaaimuren en de oevers die op deze kaaimuur aansluiten.
Omleiding voor fietsers en voetgangers
Tijdens de werken wordt er heel wat materiaal aan- en afgevoerd. Om de hinder te beperken, verloopt dit transport zoveel mogelijk via het water. Maar werfverkeer op de weg is onvermijdelijk. Deze aan- en afvoer zal hoofdzakelijk via het jaagpad op linkeroever (kant Wielsbeke) verlopen. Om de veiligheid van fietsers en voetgangers te garanderen, wordt het jaagpad voor de volledige duur van de werken afgesloten vanaf de 13de Liniestraat in Wielsbeke tot aan de Zultebrug. Er wordt een plaatselijke omleiding voorzien. Tijdens periodes met veel werfverkeer is het mogelijk dat ook het jaagpad op rechteroever (kant Zulte) gebruikt wordt, dit om de wegen in de buurt niet te overbelasten. Dit jaagpad, tussen de Zultebrug en de N43, wordt dan ook volledig afgesloten om de veiligheid van fietsers en voetgangers te garanderen. Als het jaagpad wordt afgesloten, zal er tijdig signalisatie geplaatst worden.
Woordje van burgemeester Jan Stevens
De gekanaliseerde Leie en het kanaal Roeselare-Leie maken deel uit van het hart van onze gemeente. Beiden zijn bepalend voor de dynamiek in onze gemeente, en dit zowel in economisch als ecologisch opzicht. Ze vormen de ruggengraat van heel wat ruimtelijke ontwikkelingen. Wie weet maken beide waterwegen in de nabije toekomst ook deel uit van het zenuwstelsel van onze gemeentelijke mobiliteit.
Ik vermoed overigens dat we de komende jaren de Vlaamse Waterweg nog meerdere malen zullen tegenkomen in het kader van andere grootschalige projecten in onze gemeente.
Hierbij in een notendop de geplande werken:
- De bouw van een nieuwe brug over de Leie tussen Ooigem en Desselgem
- De uitdieping van het kanaal Roeselare – Leie, zodat ook schepen met een grotere diepgang richting Roeselare kunnen varen
- De aanleg van een fietsonderdoorgang ter hoogte van het Sas in Ooigem, met aandacht voor flankerende snelheidsremmende maatregelen op en naast het brugdek. We verwachten half oktober deze drukke verbindingsas tussen Ooigem en Wielsbeke opnieuw open te kunnen stellen
- Het herstellen van de kaaimuur en loskade van de bestaande containerterminal in de Ooigemstraat. De containerterminal die opnieuw sterke impulsen gekregen heeft door de overname door de POM. Momenteel zijn er ook reeds plannen om deze hub gevoelig uit te breiden, zowel in aanlegruimte (verlenging van de loskade) als in het uitbreiden van de opslagcapaciteit. De Wielsbeekse bedrijven hebben terug de weg gevonden richting deze vervoersmodus. Zo denken we bijvoorbeeld aan Agristo, het aardappelverwerkend bedrijf dat recent diepvriescontainers via de Leie de ganse wereld rondstuurt.
De bouw van deze nieuwe sluis zal zeker bijdragen tot een optimale ondersteuning van de scheepvaart én de industrie in de hele regio. We zijn dan ook volop overtuigd van de waarde van dit grote project. Aan de talrijke gebruikers van het jaagpad vragen we om het nodige begrip op te brengen tijdens de werken – er dient namelijk een behoorlijke omleiding te worden gevolgd. Weet echter dat dit project ook de zwakke weggebruiker ten goede zal komen, alleen al door het van de weg houden van talloze vrachtwagens en deze te vervangen via watergebonden transport.
Desselgem Koerse was weer een groot succes met duizenden wandelaars en fietsers die rondtoerden op de omloop en bleven plakken aan de vele kraampjes van de sportverenigingen en huizen van kennissen met laatste of tussentijdse bestemming het Poepedorp van de muziekvereniging De Leiezonen diep in de leikant. Het was ook de beroepsrennerskoers, de 76e memorial Briek Schotte, en deze kreeg 113 deelnemers en aanvallers van bij het begin. Verdiende winnaar werd Milan Menten, die de ganse namiddag mee in de aanval hebben gezien.
Desselgem Koerse is zoiets als Waregem Koerse, maar dan zonder tribunes en hoeden om op te vallen. Bij Desselgem Koerse ziet ge veel ‘klakskes’. Maar de gemoedelijke sfeer van de dag, dat ge iedereen kunt tegenkomen en een klapke doen, is dezelfde. Voor de meesten is het niet zo belangrijk te weten wie er gewonnen heeft of aan de leiding zit. De koers is veelal alleen aanleiding om te feesten, rond te en samen een pintje te drinken
De koers startte onder massale belangstelling aan de school in de Pompoenstraat. We kregen vlug vier leiders met drie achtervolgers, die konden aansluiten. We noteerden daarbij Frederik Frison van Lotto Soudal, Sasha Weemaes en Milan Menten van Sport Vlaanderen Baloise, Peter Koning van Aqua Blue Sport, Jimmy Janssens van Cibel-Cibon, Jacob Scott van One Pro Cycling en Eamon Franck van Delta Cycling. Enkele ronden probeerde Jonas Rickaert alleen daarbij te komen en ook Baptiste Planckaert probeerde nog, maar het was tevergeefs. Het zevental reed lange tijd met ruim twee minuten voorop.
Een viertal ronden voor het einde gingen Milan Menten en Jimmy Janssens aan de haal. Edward Planckaert volgde een ronde later op 1’10”, maar werd zoals de rest van de kopgroep ingehaald door het peloton. Op 1 ronde of 9 km van het einde hadden we de twee leiders en volgde het jagende peloton op wat meer dan een minuut. Uiteindelijk bleef van de vroege vluchters nog enkel Milan MENTEN nipt overeind. Zijn laatste medevluchter werd een paar meter voor de streep nog ingehaald. De spurt gaf Enzo Woutrs (Lotto Soudal) als tweede en Kenny Dehaes (WB Aquap Veranclassic) als derde.
SP.a heeft met een fietsactie maandag 3 september na de diensturen door het centrum ‘veilig fietsverkeer’ op de agenda geplaatst van de verkiezingsstrijd in Waregem. Ook Groen toonde zich solidair met de actie. De kandidaten van het kartel N-VA-OpenVLD fietsten zondag door de stad en klaagden daarbij de gebrekkige infrastructuur voor de zwakke weggebruiker aan. En op de gemeenteraad dinsdag keurde de meerderheid al een plan goed om fietsstraten te maken van de winkelstraten. Eerder werd daar al zone 30 ingevoerd.
Alle partijen zijn er zich blijkbaar van bewust dat de fietser beter verdient. SP.a-lijsttrekker Tom Demunter motiveert de noodzaak van de fietsactie vorige maandag : “ Stad Waregem besteedt miljoenen euro’s aan Koning Auto. Recent nog de grote ondergrondse parking Zuidboulevard die leegstaat en niets opbrengt. Toppunt van miskenning van fietsers en zachte weggebruikers is de herinrichting van de Noorderlaan en Westerlaan. Omdat het zone 30 is, zijn daar geen fietspaden voorzien. Als fietser weet u dat weinig automobilisten zich aan de 30 km per uur houden.”
“Waar blijven de investeringen in fiets- en voetpaden?”, aldus nog Tom Demunter. “Zijn fietsstraten nu hun oplossing na de vele negatieve reacties op facebook en op straat?De veiligheid van de zwakke weggebruiker is al lang één van onze grootste prioriteiten. Wij blijven voor hen strijden.” Met start aan de Slekkeput ging de fietsersmanifestatie langs de Noorderlaan, Olmstraat, centrum en terug via de Stationsstraat.
“Fietsers in Waregem trotseren gevaarlijke wegen zonder fietspad of rijden op slecht onderhouden fietspaden met putten, builen, verzakkingen of scherpe hoeken”, zegt SP.A’er Jan Bouquet. “Fietsen is voor de Waregemse jongeren en ouderen een hachelijke onderneming geworden. Zelfs in de centrumstraten lopen ze dagelijks gevaar.”
“Het wordt in de Noorderlaan niet veiliger door die als fietsstraat uit te roepen. Het is een van de meest bereden invalswegen van Waregem. Onmiddelliijk na het viaduct onder de spoorweg draai je rechts op en je bent op de slechts één wagenbreedte smalle Noorderlaan met op één spoor zowel auto’s, autobussen, vrachtwagens als de fietsers. Het wordt zone 30 en de fietsers hebben eigenlijk voorrang. Denk je nu echt dat voertuigen niet in conflict gaan komen met de fietsers?”
“Er had daar ook bij de vernieuwing een fietspad moeten blijven, een aparte strook waar het veiliger fietsen is. Overigens: wij vragen niet alleen dat er in het centrum meer veiligheid komt voor fietsers, maar overal in Waregem en de deelgemeenten.”
Zondag hielden de verkiezingskandidaten van het kartel N-VA – Open VLD al een grote fietstocht doorheen Waregem met als thema veiligheid voor de zwakke weggebruiker. Hier kwam eveneens de vraag naar betere fietsinfrastructuur aan bod. Daarna werd een ambitieus maar concreet voorstel aangekondigd om minder doorgaand verkeer langs de markt te hebben. Aangenamer vertoeven op en terras op de markt en een veiligere verkeersomgeving voor de zwakke weggebruikers, zijn hiervan directe gevolgen.
Het voorstel van het lussenplan, is om doorgaand verkeer te weren uit het centrum, zonder dat het centrum verkeersvrij komt. In dat voorstel moeten wagens die van de Holstraat komen, wegrijden langs de Keukeldam en auto’s die komen van de Stormestraat, gaan direct naar de Stationstraat. Dit lussenplan moet ervoor zorgen dat het veel aangenamer wordt om op terras op de markt te zitten. (Horecazaken zouden hun terras kunnen uitbreiden), veel veiliger voor zwakke weggebruikers (Geen auto’s meer die meerdere toertjes rond de kerk rijden), veel vlotter wordt voor wagens die wel in het centrum moeten zijn (doorgaand verkeer is verplicht de ring te nemen).
Groen en SP.a lanceerden al jaren geleden het voorstel om de markt verkeersvrij te maken, maar vonden toen geen bijstand. De voorbije legislatuur deed ook Groen heel regelmatig constructieve voorstellen om de veiligheid van de fietsers te verhogen: fietsstraten, de fietssnelweg, een autoluw centrum, binnen een totaal mobiliteitsplan.
Eind november 2017 kregen we drie fietsstraten in de Groene Wandeling/Tjollenstraat, de Keerstraat en de Hippodroomstraat. Met de verkiezingen aan de voordeur komt er een schoolstraat in de Nieuwhuizenstraat, bij de school Talentensprong en de markt en alle winkelstraten in het centrum worden fietsstraten. Bovendien wordt de zone 30 in het centrum nog uitgebreid met onder meer de Muizelstraat, het laatste deel van de Stationsstraat en de Molenstraat.
Na een onzekere overgangsperiode van provinciaal naar gemeentelijk beheer is er opnieuw toekomst voor de werking van Be-Part, platform voor actuele kunst. Waregem en Kortrijk hebben het beheer overgenomen en zullen een complementair tentoonstellingsprogramma ontwikkelen in Waregem en Kortrijk. In Waregem streeft Be-Part naar een langlopend tentoonstellingsaanbod, gekoppeld aan een goede educatieve werking. Op 1 september 2018 opende in galerij Be-Part de solotentoonstelling van Caroline Achaintre. De tentoonstelling, getiteld Fantômas, toont een tiental nieuwe sculpturen uit keramiek en 4 grote, handgetufte wandtapijten, naast een selectie nooit eerder getoonde tekeningen. De tentoonstelling blijft te bewonderen tot zondag 4 november.
Met de afslanking van de provincies zijn persoonsgebonden materies, waaronder Cultuur, niet langer een provinciale bevoegdheid. De Vlaamse overheid moest dus op zoek naar een oplossing voor de toekomst van Be-Part. Die is er nu gekomen met een gedeelde overname door de Stad Waregem en de Stad Kortrijk. Minister van cultuur Sven Gatz besliste in oktober 2017 dat Be-Part zal beheerd worden vanuit twee werkplaatsen, met de maatschappelijke zetel in Waregem. De werking van Be-Part wordt op deze manier inhoudelijk versterkt en verzekerd, met een uitbreiding van de publiekswerking in een goede samenwerking met de regio.
De Vlaamse werkings- en personeelsmiddelen worden gelijk verdeeld, zijnde 50% voor zowel Kortrijk als Waregem. Beide steden hebben op 1 juli 2018 samen een interlokale vereniging zonder rechtspersoonlijkheid opgericht, waarnaar het personeel ter beschikking wordt gesteld. De interlokale vereniging wordt algemeen gecoördineerd en geadviseerd door het beheerscomité, dat samengesteld is uit burgemeester Kurt Vanryckeghem van de stad Waregem, schepen Pietro Iacopucci van de stad Waregem en de voorzitter van het beheerscomité, schepen An Vandersteene van de stad Kortrijk en de ondervoorzitter van het beheerscomité, schepen Wout Maddens van de stad Kortrijk, gemeenteraadslid van de stad Kortrijk Sliman You-Ala, gemeenteraadslid van de stad Waregem Hilde Dewever, met Patrick Ronse, coördinator van Be-Part, als secretaris. De artistieke werkgroep, die Be-Part voorziet van inhoudelijk advies, functioneert met een maximale programmatische vrijheid.
Be-Part is een platform voor actuele beeldende kunst in Zuid-West-Vlaanderen en een internationaal laboratorium voor de creatie en presentatie van hedendaagse kunst. Gericht op actuele beeldende kunst, kent het een belangrijke plaats en aandacht toe aan de raakvlakken en interacties met andere disciplines, om zo actuele kunst voor te stellen in al zijn diversiteit en het publiek te laten kennismaken met de recente ontwikkelingen en debatten in de kunstwereld. Be-Part wil artistiek talent selecteren, ondersteunen, ontwikkelingskansen geven, presenteren en waar mogelijk internationaal lanceren.
Be-Part zal als productie- en presentatieplek meerdere tentoonstellingen per jaar blijven organiseren. Be-Part biedt zo een podium aan professionele kunstenaars met een internationaal profiel met minimaal regionale en idealiter (inter)nationale uitstraling. Hierbij is er bijzondere aandacht voor het publiek in de Eurometropool. Deze tentoonstellingen illustreren de evoluties in de hedendaagse kunst en leggen hierbij de nadruk op experiment, kwaliteit en reflectie.
Be-Part zal een complementair tentoonstellingsprogramma ontwikkelen in Waregem en Kortrijk. In Waregem streeft Be-Part naar een langlopend tentoonstellingsaanbod, gekoppeld aan een goede educatieve werking. In maart 2018 opende in Be-Part de tentoonstelling Rag Doll Act van Tatjana Gerhard, een monografische tentoonstelling die een genereuze inkijk bood in het oeuvre van de afgelopen jaren. In Kortrijk streeft Be-Part naar één jaarlijkse en expliciet (inter)nationaal georiënteerde tentoonstelling. Hierbij streeft Be-Part naar een versterking van de Kortrijkse kalender inzake actuele beeldende kunst. In juni 2018 opende in Kortrijk de eerste editie van een triënnale, die dit jaar de titel PLAY toegewezen kreeg. Het werd een eigenwijs stadsparcours voor actuele kunst dat ons aan de hand van 60 kunstwerken van internationale kunstenaars een dieper inzicht biedt in wat spel voor de hedendaagse mens kan betekenen.
De tentoonstelling Fantômas van Caroline Achaintre in Be-Part is het tweede luik van de programmering in Waregem. Voor deze tentoonstelling maakte Caroline Achaintre een reeks nieuwe keramische sculpturen, die gepresenteerd worden samen met een reeks nieuwe wandtapijten en tekeningen in aquarel.
Fantômas
Be-Part presenteert de eerste solotentoonstelling in België van Caroline Achaintre (°1969, Toulouse, woont en werkt in London). De tentoonstelling, getiteld Fantômas, toont een tiental nieuwe sculpturen uit keramiek en 4 grote, handgetufte wandtapijten, naast een selectie nooit eerder getoonde tekeningen. Haar visueel opvallende, geestige keramische sculpturen en met de hand getufte wandtapijten bevatten diverse verwijzingen naar mode, carnaval en de iconografie van death metal. Maar evengoed refereren haar werken aan het primitivisme en het expressionisme. Deze vroeg-twintigste-eeuwse westerse kunststromingen ontleenden elementen van niet-westerse en prehistorische culturen om zo vernieuwing te brengen in hun representatie van de moderne wereld.
Het werk van Achaintre is kleurrijk en krachtig. Het roept de subversieve geest van carnaval op en creëert een atmosfeer die tegelijkertijd speels en absurd is. Haar sculpturen en wandtapijten lijken vaak op maskers, afkomstig uit verschillende culturen. Ze stralen zowel dreiging als een speelse seksualiteit uit. Maskers prikkelen onze fantasie en zijn in staat een eigen leven te leiden in onze gedachten. Het masker is voor Achaintre een afbeelding waarin kunst en design, abstractie en figuratie, verbeelding en realiteit samenkomen.
De titel van de tentoonstelling verwijst naar het fictieve personage Fantômas uit de gelijknamige reeks misdaadverhalen van de Franse auteurs Marcel Allain en Pierre Souvestre. In de jaren zestig werd een tvbewerking van de roman gemaakt, waarin het gezicht van Fantômas werd verborgen door een stijf ogend blauw masker. Het masker is voor Achaintre een afbeelding waarin verbeelding en realiteit samenkomen.
Fantômas werd oorspronkelijk geproduceerd voor het De La Warr-paviljoen, Bexhill-on-Sea, en wordt in Be-Part in een uitgebreide vorm gepresenteerd. De keramische sculpturen werden gemaakt tijdens een gezamenlijke residentie van het De La Warr Pavilion en West Dean College, een kunst- en conservatiecollege opgericht door de Britse dichter Edward James, een enthousiaste kunstverzamelaar bekend om zijn liefde voor de surrealistische beweging.
Resultaten Poll Moet wareber doorgaan met e-Waregem ?
74 van de 109 deelnemers aan de rondvraag willen dat wareber doorgaat met e-Waregem en 35 zouden liever hebben dat e-Waregem stopt. Telkens zijn er nuances in het antwoord, gekozen uit de zes mogelijkheden.
Bij de neen-stemmers oordelen er 15 dat het oorspronkelijke doel van de internetkrant is gerealiseerd (archief van 1 jaar activiteiten in Waregem).14 bezoekers vinden dat de oorspronkelijke nood intussen is opgevuld door andere Waregemse blogs. 6 andere bezoekers vinden dat e-Waregem de auteur de tijd ontneemt om te werken aan heemkundige bijdragen.
Bij de enthousiaste bezoekers die wensen dat deze internetkrant verder wordt aangevuld, zijn 14 ook tevreden met een minder actieve opvolging en tonen er zich niet minder dan 60 bereid om actief mee te werken. Dat is ruim 55 % van alle deelnemers aan de rondvraag. Daarvan onderscheiden we 35 bezoekers die gewoon actief willen meewerken aan e-Waregem en 25 bezoekers die aangeven mee te willen zoeken naar informatie voor historisch getinte bijdragen.
Vooral voor hen van deze laatste categorie kan gezegd dat het een van de hoofdmotieven bij de opstart van de Waregemse internetkrant was om langs deze weg interactief historische en heemkundige informatie te verzamelen over de regio Waregem. e-mail mij met suggesties en/of reageer met historische aanvullingen en verbeteringen op bijdragen via de knop ‘reageer’.
e-Waregem is de opvolger van Wareber, wat staat voor Ware(gem) bekeken door Ber(nard). De voorganger telt meer dan 400 geïllustreerde bijdragen. Bij een klik op de foto krijgt u een grotere weergave van deze illustratie. Onze webruimte van 30 MB voor foto's was opgebruikt. Liever dan de foto's van onze oude bijdragen te verwijderen, kozen we voor deze opvolger.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken met Google
U kunt meewerken met e-Waregem. We willen hier uw historische of heemkundige bijdragen publiceren over belangrijke gebeurtenissen in de regio vorige eeuw(en), geschiedenis van nog bestaande en/of verdwenen herbergen, belangrijke culturele figuren, ...
Publicatie kan dan misschien nieuwe elementen losmaken bij de lezers, die we willen oproepen om hun ervaringen over deze onderwerpen te delen en de bijdragen zonodig te verbeteren of aan te vullen.
We wachten uw reacties in op "e-mail mij" of in "reageer".
Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz.
Laat het historisch erfgoed of het levend archief uit het geheugen van uzelf, uw ouders en grootouders niet verloren gaan. We willen met e-waregem meewerken om deze informatie te bundelen in verschillende heemkundige rubrieken. Regelmatig worden ook oudere teksten aangepast of verbeterd, zodat uiteindelijk een waarheidsgetrouw en zo volledig mogelijk beeld overblijft voor het archief. We doen hier een oproep om daaraan mee te werken en eventuele verbeteringen of mogelijke aanvullingen te melden, waarvoor dank.
Dank voor bezoek. Op 10 oktober 2006 werd deze 'e-Waregem' beoordeeld (basis van meest aantal verschillende bezoekers) als 18de site op een totaallijst van 8903 Vlaamse blogs (241.428 berichten). Voorganger 'Wareber' stond nog altijd op 19.
Resultaat Poll 'Kunst in Straatbeeld'
94 deelnemers19 neen 75 ja Ruim 80 % staat dus achter idee van Kunst in Straatbeeld, vooral als opwaardering voor de stad.
ja, het is een opwaardering voor de stad51 % (48)
neen, ik heb daar geen belangstelling voor4 % (4)
ja, als het past bij de omgeving15 % (14)
neen, ik ben daar tegen wegens last en kost11 % (10)
</br>
</br>
%
