Deze internetkrant is een volledig persoonlijk initiatief onafhankelijk van het stadsbestuur of welk orgaan ook. Wareber was ook nooit stedelijk ambtenaar of spreekbuis van Waregem.
Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz. Aanvullingen en verbeteringen zijn dus hartelijk welkom zodat uiteindelijk zo waarheidsgetrouw mogelijke bijdragen overblijven.
Dank voor bezoek. Deze internetkrant telt ruim 800.000 bezoekers en met de bijna 250.000 van zijn voorganger en vooral de honderden omvangrijke artikels kunnen we aannemen dat we een bijdrage leveren aan de kennis over het gebeuren in Waregem...
11-12-2019
Waregem is plezantste gemeente van Vlaanderen
Het stadsbestuur van de West-Vlaamse stad kreeg deze avond de titel en bijhorende trofee van Plezantste Gemeente van Vlaanderen uit handen van Vlaams minister van Binnenlands Bestuur Bart Somers (Open VLD) in de Zuiderkroon in Antwerpen. Met de bekendmaking van de Plezantste Gemeente van Vlaanderen sluit Het Nieuwsblad zijn grootste regionale journalistieke project van het jaar af.
Een jaar lang bekeken de tweehonderd regionale correspondenten van Het Nieuwsblad elke gemeente in Vlaanderen door een plezante bril. Verdeeld over acht afleveringen gingen ze aan de slag met een checklijst van bijna 150 thema’s. Waregem dankt de overwinning aan topscores bij de afleveringen rond winkelen, jeugd en senioren. Ook voor horeca en cultuur deed de West-Vlaamse stad het prima. De minste score was er voor Waregem bij de aflevering Feest. Maar dat kan het stadsbestuur al meteen goed maken. Schepen van Feestelijkheden Pietro Iacopucci nodigde alvast heel Vlaanderen uit in zijn Plezantse Gemeente.
De organiserende krant ging op zoek waarom het zo plezant is in Waregem. “ In Waregem is het plezant. Dat bewijst de glanzende score waarmee de stad als overwinnaar uit onze gemeentetest komt. Maar ook de reacties van eender wie je op straat, op de ijspiste of aan de toog aanspreekt. Het ís er tof want er is jeugd, er zijn seniors en er zijn pintjes. En daar zijn de Waregemnaars – bescheiden dorpelingen in de vijfde grootste stad van West-Vlaanderen – content mee.”
“Waregem is the place to be. Wat kan ik zeggen. ’T is hier gewoon tof! Waarom het hier tof is? Juist hierom. De mentaliteit zit hier goed. Ga je alleen op café, dan geraak je direct aan de praat. Iedereen babbelt tegen iedereen. In Kortrijk bijvoorbeeld is dat anders. De mensen hier zijn losser. Misschien omdat hier vroeger meer boeren woonden, kan dat? Alleszins: wie naar hier verhuist, wilt niet meer weg. Er moet hier een bepaalde sfeer hangen.”
“In het gemoedelijke Waregem: daar dansen ze volgens onze jury het luidst en het hardst door het leven. Waregemnaren maken van alles een feestje. Als er hier een geboortereceptie wordt georganiseerd, is het de bedoeling dat er achteraf een fuif volgt. Dan worden de kindjes meegegeven met de grootouders en verwachten de mensen een party. Maar wel met pintjes. Geef een inwoner twee glazen champagne, en ze gaan aan de toog vragen achter een goeie pint. Waregem mag dan wel een grote stad zijn, iedereen blijft vooral graag rond de kerktoren draaien. Daar staan de winkels, de restaurantjes, de cafeetjes en de ijspiste. Gewoon is al speciaal genoeg.”
Een van de categorieën waar Waregem in uitblonk: voorzieningen voor de jeugd. Van stadsspeeltuintjes tot danscafés en skateparks. “We zijn deftig gekleed, maar wel klassiek. We drinken pintjes. En we hebben geen speciaal dialect, maar een beetje een mengeling van Oost -en West-Vlaams. We zijn gewoon op ons gemak bij elkaar. Het is groot en klein genoeg.” Het is een van de categorieën waar Waregem in uitblonk: voorzieningen voor de jeugd. Van stadsspeeltuintjes tot danscafés en skateparks. Op vrijdagavond komt de jeugd samen op de Grote Markt. Dan wordt er op café gegaan of naar een fuif, in de sportzaal. Genoeg uitgaansmogelijkheden. En zo ontstaan koppeltjes tussen de verschillende scholen.”
Nog zo’n gouden ster voor Waregem: seniorenzorg. OKRA, bridgeclub, kaartclub, breiclub, computercursussen, een ganse catalogus. “Daarom komen alle gepensioneerden van de omliggende dorpen naar hier, omdat ze denken: er is daar tenminste nog vanalles te doen”, zegt Lena (85). Ze kaart, ze wandelt, ze haalt de beste broodjes bij de ene bakkerij en de beste taartjes bij de andere – winkels, nog zo’n troef. “Ge kunt hier echt alles krijgen.” Dat beaamt ook Jeaninne (78), die nog altijd in dezelfde straat woont als waar ze ooit geboren werd. “Alles is dichtbij, en de mensen ook. Ik ken mijn buren nog. En als mijn knieën weer beter zijn, vertrek ik weer met mijn man op onze elektrische fiets.” Al kunnen zelfs topscores nog beter, volgens Lena. En alles begint onderaan. “De voetpaden zijn nogal schuin”, zegt ze. “Slecht voor de heupen, hé.”
Vanaf 30 juni 2021 worden in Waregem twee kerken onttrokken aan de eredienst en teruggebracht tot een profaan en niet onwaardige gebruik. Het gaat over de Heilige Jozef – De Biest en de annexekerk van Sint-Hubertus (De Jager). De parochies die in de toekomst verder blijven werken moeten zware besparingen doen. Het Centraal Kerkbestuur van Waregem en het stadsbestuur gaven toelichting bij het kerkenbeleidsplan 2020-2025 tijdens een gezamenlijke persbijeenkomst in de parochiezaal van het Gaverke.
Jacques Callens, voorzitter van het Centraal Kerkbestuur, gaf toelichting bij de onderhandelingen. “Als gevolg van het concordaat van Napoleon met de Heilige Stoel (15 juli 1801) heeft iedere parochiekerk een kerkfabriek, die beheerd wordt door een kerkraad. De kerkraad is belast met de zorg om de materiële voorwaarden die de uitoefening van de eredienst en het behoud van de waardigheid ervan mogelijk maken. In kerkelijke kringen noemen we dit ‘het tijdelijke’, in tegenstelling tot de liturgie zelf en het pastorale werk die de verantwoordelijkheid zijn van de priesters en hun pastorale teams. Concreet betekent dit dat er in Waregem met zijn zeven parochies met hun bijhorende kerk en nog een annexekerk ook zeven kerkfabrieken zijn.”
Met het decreet van 7 mei 2004 werd het Centraal Kerkbestuur opgericht . Dit is een orgaan dat bemiddelt tussen de diverse kerkfabrieken en de gemeente, in ons geval Stad Waregem, met als verantwoordelijke schepen Rik Soens en zijn financiële medewerkers. In voorbereiding tot het meerjarenplan 2020-2025 (meerjarenplan is een budgettering over zes jaar die moet overeengekomen worden tussen de kerkfabrieken en Stad) heeft het Centraal Kerkbestuur mede onderhandeld met Stad Waregem zowel over het meerjarenplan als over het Kerkenbeleidsplan.
De vergaderingen waren niet altijd gemakkelijk omwille van de tegenstrijdige belangen en veel voorbereidingswerk. Het Centraal Kerkbestuur moet zorgen voor voldoende middelen ten behoeve van de eredienst, die deels door de stadskas worden bijgepast en anderzijds wil het schepencollege de betoelaging zo laag mogelijk houden ten bate van de stadskas. Niettegenstaande die tegenstrijdige belangen hebben beide partijen zich constructief opgesteld om in een positieve sfeer naar consensus te komen.
De parochies die in de toekomst verder blijven werken moeten zware besparingen doen (30 %), wat altijd zorgt voor onrust en mogelijke onvrede. Vele kosten in een kerkgebouw zijn niet samendrukbaar, ook niet wanneer er minder kerkgangers zijn. Denk maar aan verzekeringen, verwarming van het kerkgebouw, verlichting en onderhoud. Door twee gepensioneerde koster-organisten te vervangen door vrijwilligers, door meer beroep te doen op vrijwilligers in het algemeen, door zowel onderhoud als investeringen op een minimum te zetten, door twee kerken vanaf 30/06/21 te sluiten en door vele kleine besparingen en te zoeken naar meer eigen inbreng van de gelovigen zijn centraal Kerkbestuur en stadsbestuur uiteindelijk tot een overeenkomst kunnen komen.
Kerkenbeleidsplan
Geert Kesteloot, secretaris van het Centraal Kerkbestuur, gaf toelichting bij het kerkenbeleidsplan. “De lokale kerkelijke en gemeentelijke overheden hebben van de Vlaamse overheid de opdracht gekregen om samen een globale visie op te maken over het gebruik van de parochiekerken in hun gemeente. Het kerkenbeleidsplan vindt zijn oorsprong in de conceptnota van minister Bourgeois, ‘Een toekomst voor de Vlaamse parochiekerk’ van 24 juni 2011. Het kerkenbeleidsplan wordt in de decreten ook omschreven als een ‘langetermijnvisie op de gebouwen van de eredienst’. Naast het bestaan van een lokaal kerkenbeleidsplan als voorwaarde voor het verkrijgen van subsidies, zijn er nog andere redenen waarom het aanbevolen is een plan op te stellen. De vereiste eensgezindheid kan er enkel komen als resultaat van doorgedreven lokaal overleg in een sfeer van respect en vertrouwen. Een kerkenbeleidsplan kan dienen in allerlei beleids- en beheersplannen. Het kan een objectief beeld geven over het gebruik van de parochiekerken en alle gunstige en minder gunstige gevolgen die daaraan verbonden zijn.”
Ook binnen de Kerk zijn een resem hervormingen aan de gang die parallel lopen met het opstellen van de kerkenbeleidsplannen. Om in aanmerking te komen voor subsidies voor de restauratie van beschermde en niet-beschermde kerken moeten kerk- en gemeentebesturen een kerkenbeleidsplan (of langetermijnvisie op de gebouwen van de eredienst) kunnen voorleggen (Besluit van de Vlaamse Regering van 16 mei 2014 betreffende de uitvoering van het onroerenderfgoeddecreet van 12 juli 2013 – artikel 11.2.11). Bij een premieaanvraag voor beschermde kerken moet altijd een kerkenbeleidsplan voorgelegd worden volgens de regelgeving opgelegd door het onroerenderfgoeddecreet.
In Waregem beschikken wij over een goedgekeurd kerkenbeleidsplan sinds 16 juni 2017. In deze eerste versie van kerkenbeleidsplan werd uitgegaan van het gegeven dat de zeven parochiekerken met name: Decanale Sint-Amandus en Blasiuskerk; Heilige Familie – Gaverke; Heilige Jozef – De Biest; Heilige Margareta – Nieuwenhove; Sint-Jan-de-Doper – Beveren-Leie; Sint-Martinus – Desselgem en Sint-Eligius – Sint-Eloois-Vijve behouden blijven voor de eredienst.
Bij de opmaak van het nieuwe meerjarenplan 2020-2025 werd bepaald dat naast de annexekerk van Sint-Hubertus (De Jager) ook de kerk Heilige Jozef op de Biest op 30 juni 2021 onttrokken wordt aan de eredienst en teruggebracht tot een profaan en niet onwaardige gebruik. Voor de liturgische activiteiten die momenteel doorgaan in de kerk Sint-Jozef – De Biest (SintMichielsbeweging, parochiale diensten bv. uitvaarten, huwelijken,… ) en in de Annexekerk SintHubertus – De Jager (parochiale diensten, Gebedsgroep Emmaüs, Syrisch-Orthodoxen) wordt de mogelijk gecreëerd om deze activiteiten over te brengen naar de kerk Heilige Familie – Gaverke. Deze kerk wordt hiervoor gecompartimenteerd (kleiner gemaakt) zodat ze beter aan de huidige noden en gebruiksvereisten voldoet.
Voor de herinrichting van de kerk Heilige Familie werd een werkgroep met vertegenwoordigers van de verschillende toekomstige gebruikers opgericht. Er wordt hiervoor eveneens samengewerkt met de Commissie Cultusgebouwen van het Bisdom Brugge. Voor de niet-liturgische activiteiten in de kerk van De Biest en de Annexekerk Sint-Hubertus De Jager (bv. gebruik door de scholen, kinderopvang, …) werd een oplossing gevonden zodat deze activiteiten ter plaatse kunnen blijven.
In samenspraak met Stad Waregem werd in een overgangsperiode van ruim 18 maanden voorzien. Het onttrekken aan de eredienst en terugbrengen tot een profaan en niet onwaardig gebruik van een kerk, vergt immers het volgen van een nauwgezette procedure. Dit zowel voor het canoniek (kerkelijk) recht [o.a. Wetboek voor Canoniek Recht canon 1222 §2] als het civiele (burgerlijk) recht. Anderzijds wil men de nodige tijd scheppen voor de herinrichting van de kerk Heilige Familie en om de gelovigen de mogelijkheid te bieden om zich aan te passen aan de gewijzigde situatie.
Vrijwel iedereen is het er over eens: er zijn op vandaag te veel en te grote kerkgebouwen. Het onttrekken aan de eredienst van de twee kleinste kerkgebouwen kan bij een eerste benadering dan ook contradictorisch blijken. Na onttrekking aan de eredienst en terugbrengen tot een profaan en niet onwaardig gebruik resten er twee mogelijkheden voor het gebouw: Herbestemming of sloop.
De ervaring met bijvoorbeeld de kerk van Wielsbeke, de afgebrande kerk van Anzegem en de kerk van Kerkhove leert dat het herbestemmen van traditionele kerkgebouwen niet alleen moeilijk maar ook bijzonder duur is. Voor een drastische oplossing zoals sloop is de bevolking van Waregem zeker nog niet rijp. Er bieden zich wellicht nieuwe mogelijkheden aan voor alternatief gebruik door de school Biest-Jager, die wel zijn beide liturgische lokalen verliest.
Cijfers
Deken Laridon schetste het kerkenbeleidsplan vanuit pastoraal oogpunt. “De stad Waregem telt zo’n 38.000 inwoners en heeft momenteel 8 erkende cultusplaatsen (kerken en kapellen). In elke kerk is er in het weekend één viering. Enkel in de decanale kerk Sint-Amandus zijn er twee vieringen per weekend. Er zijn 7 parochies, verdeeld over 2 parochiale eenheden. In één van de parochiekerken (Sint-Jozef Biest) houdt de Sint-Michielsbeweging haar vieringen.”
Aantal inwoners per parochie (Bron: bisdom Brugge):
St-Amandus en St-Blasius: 12.767 Beveren-Leie St-Jan-Bapt.: 5.561
H. Familie: 4.838 Desselgem St-Martinus: 5.090
St-Jozef: 2.258 St-Eloois-Vijve St-Eligius: 3.558
St-Margareta: 2.803
Deken Laridon stelt vast “De Waregemse parochies zijn nog levende en enthousiaste gemeenschappen. In alle vieringen is nog volk. Doch het aantal kerkgangers is dalend. Nauwelijks 5% van de bevolking neemt nog wekelijks deel aan een weekendviering. Er zijn occasionele vieringen: doopsels (nog heel frequent!), uitvaarten, huwelijken, jubilea…, maar ook die dalen in aantal. 8 kerken/kapellen hiervoor open houden lijkt niet langer verantwoord. Ook het aantal beschikbare voorgangers stijgt niet en het is ook te voorzien dat hun aantal eerder zal dalen in de komende jaren. Dit kerkenbeleidsplan is een onderhandelde keuze van het verstand, waar hopelijk ook het hart mee instemt.”
Beide pastorale eenheden in Waregem maken deel uit van het decanaat Waregem, waartoe ook de pastorale eenheid Sint-Franciscus (Oostrozebeke en Wielsbeke) en de pastorale eenheid De Wijngaard (Deerlijk) deel van uitmaken. In de samenstelling van de decanaten mag in de komende jaren ook nog wijziging verwacht worden.
“Het kerkenbeleidsplan is het resultaat van frequent overleg met kerkfabrieken, centraal kerkbestuur, de bevoegde schepen en zijn medewerkers. Vanwege de vele gevoeligheden niet eenvoudig. Toch zijn de onderhandelingen altijd in een constructieve sfeer verlopen. Afscheid nemen doet altijd pijn. We begrijpen ten volle dat parochianen zeer gehecht kunnen zijn aan hun eigen parochiekerk. Bij sommige mensen zal de uitvoering van dit plan zeker een tijd van verwerking vragen. Toch mogen we niet te particulier (of sectair) denken. Onze kerk is geen sekte, wel een kerk van verbondenheid tussen alle gedoopten, ja een ‘wereldkerk’.
“De gemeenschap betekent meer dan alleen haar gebouwen. Vanuit evangelisch oogpunt willen we verder missionair werken. ‘Een kerk-gemeenschap vormen’ blijft onze roeping. Daartoe roepen we mensen op om samen te komen, te bidden en te vieren. Daartoe hebben we voldoende en geschikte gebouwen nodig. De huidige toestand noopt ons in te zien dat, voor de huidige omvang van onze kerkgemeenschap, we momenteel te veel gebouwen in functie hebben. Vanuit evangelische bescheidenheid en rationeel inzicht is een herschikking aan de orde. Onze kerkgemeenschap zal maar iets uitstralen als we coherent en eensgezind zijn. We durven vooruitkijken. Laat verandering een uitdaging zijn om de krachten en talenten te bundelen. Het zou ons moeten aanzetten om creatief te zijn met de ruimtes die ons te beschikking zijn. Vanuit oecumenisch oogpunt willen we verder gastvrijheid verlenen aan andere christenen (zoals in Waregem de evangelische christenen en de Syrisch-orthodoxe gemeenschap). Concreet werd onlangs een denkgroep opgericht die zich buigt over de herinrichting van de Heilige Familiekerk (Gaverke).
Sinds maandag 2 december staan er twaalf totems in het stadscentrum. Deze constructies tonen de voetgangers de weg naar een aantal plaatsen in het centrum, inclusief de afstand. Aan sommige totems zijn er ook zitbanken gemonteerd. Dit project kadert in de toegankelijkheid van het stadscentrum.
Gratis parkings uitgangspunt
Het stadsbestuur had enige tijd terug overleg met Inter. Deze Vlaamse dienst gaf ons advies om het centrum nog toegankelijker te maken. Dit resulteert nu in een gerichte plaatsing van twaalf totems tussen de Zuiderlaan en de Markt. De voornaamste bedoeling is om wie parkeert op de gratis parkings Expo en Jeugdcentrum moeiteloos naar en van het centrum te leiden.
De totems wijzen niet zomaar de richting aan. Door de balkvormige opzet werd het mogelijk om de vier verschillende kanten efficiënt te gebruiken. Afhankelijk van de kant (of looprichting) staan er andere locaties op, inclusief de afstand. Die locaties staan er niet alleen in tekst op, maar ook met een icoon. Om toegankelijke bewegwijzering te hebben is het volgens Inter immers beter om te werken met symbolen + de woorden op zich.
Het zijn stuk voor stuk heel herkenbare gebouwen in het Waregemse straatbeeld: Het Pand, het stadhuis, CC De Schakel, de welzijnswinkel, Waregem Expo, sportcentrum De Treffer, het Regenboogstadion … Daarom lieten we een ontwerper deze gebouwen gestileerd tekenen. De stad gebruikt deze iconen ondertussen ook voor ander kaartmateriaal en bewegwijzering.
De totems zijn een geheugensteun voor wie zijn/haar weg zoekt, en een goede visuele hulp. Aan sommige totems is er ook een zitbank gemonteerd. Dat verhoogt meteen ook het comfort in het stadscentrum. De totems met zitbank zijn ook verplaatsbaar, bijvoorbeeld bij een evenement op de locatie zelf.
47e Jaarboek van Waregemse Geschied- en Heemkundige Kring
Op dinsdag 17 december 2019 om 20 u. verschijnt het 47e jaarboek van de Waregemse Geschied- en Heemkundige Kring De Gaverstreke. Bij de traditionele voorstelling in het Cultuurcentrum De Schakel brengt Luther Zevenbergen zijn voordracht over de Armoede binnen de Waregemse gemeenschap anno 1554-1569. Hij belicht de sociale toestand in de 16de eeuw en hoe men zich toen om de armen bekommerde. Het is ook één van de bijdragen in het nieuwe jaarboek.
Voor voorzitter Guy Algoet wordt het wellicht zijn laatste voorstelling in de lange reeks. Hij heeft immers de kring met spijt in het hart wegens mobiliteitsproblemen zijn ontslag als voorzitter gemeld.
Guy Algoet : “Terwijl Waregem zich verder ontplooit en vernieuwt als stad, veel gebouwen moeten wijken voor nieuwbouw of renovatie, blijft het boeiend om even terug te kijken naar hoe het was en werd. Daartoe hebben meerderen zich ingespannen en kunnen we terug een boeiend jaarboek aanbieden, met dank aan alle medewerkers. Met genoegen vernemen we het nieuws dat andermaal een artikel, verschenen in De Gaverstreke, werd bekroond met de Prijs van Heemkunde West-Vlaanderen 2019. Een welgemeende proficiat aan Filips Benoit, voor zijn bijdrage over Prekadastrale bronnen van Waregem in het Ancien Régime (1260-1793).”
Filips Benoit brengt in het 47e jaarboek opnieuw twee bijdragen uit de middeleeuwse periode in Waregem met de zaak Benoit tegen de belastingen van Waregem anno 1553 en misdrijven in de Gaverstreek (1417-1479). Het is duidelijk dat misdaden van alle tijden zijn en we daar meer dan we wellicht denken nog sporen van terugvinden.
Voorzitter Guy Algoet stond zelf nog in voor twee bijdragen. In een eerste heeft hij het over de dekenij en belicht hij meerdere dekens die we hebben gekend. Waregem kreeg pas zijn dekenij in 1941 en sedertdien zijn we nog maar aan de achtste deken. Wie waren ze? In zijn tweede bijdrage brengt hij nieuws over studentenbond Gavergild, waarover hij in de oude Waregemse krant De Vrede nog een uitgebreid feestelijk artikel vond, dat hij graag wil delen.
Waregem werd in 1977 een fusiegemeente met Beveren-Leie, Desselgem en Sint-Eloois-Vijve. Dit had heel wat voeten in de aarde tot het zover kwam. Bernard Delange brengt later een overzicht van die fusiegeschiedenis. Ruim 40 jaar later zijn de gevoeligheden nog niet volledig weg.
Reeds in drie bijdragen behandelde Etienne Ducatteeuw de evolutie van de bewoning en de gebouwen tussen de Leie en Gaverbeek vanaf de middeleeuwen . In het nieuwe jaarboek voegt hij daar nog een boeiend vierde deel aan toe. In mengelmaren brengt hij nog het verhaal van de laatste Beverse gesneuvelde in WO I.
We weten dat de kerk van Anzegem in 2014 door brand werd verwoest. Philip Despriet deed verder onderzoek en brengt daarover nog nieuwe inzichten op haar geschiedenis, geïllustreerd met uniek fotomateriaal. Rik Castelain heeft het over leven van de heren van Ingelmunster in Tegem, Kaster en Kerkhove.
Ook het uitgestorven beroep van steenbakkers in Anzegem komt terug in de kijker in een bijdrage van Filip Speleers en Etienne Devogelaere. Deze laatste is ons spijtig genoeg op 19 mei 2019 ontvallen. We zullen ons Etienne bliojven herinneren als de stille medewerker die De Gaverstreke artikels aanreikte over groot-Anzegem. Vervanging uit die hoek is altijd welkom.
Er valt nog heel wat te vertellen over de industrialisatie van Waregem en omgeving. Met de geschiedenis van het station werd dit onderwerp al aangesneden. In het nieuwe jaarboek brengt Hendrik Ghistelinck het verhaal van 110 jaar firma Renson. Luc Cappon belicht de Vijfse industrie in de fifties. Het biedt een kijk hoe de nijverheid zich ontwikkelde in de Oostzuidhoek van West-Vlaanderen. Luc Cappon brengt in een mengelmare ook nog het verhaal van een soldaat voor Vijve in WO II.
Ken je het Goed Ter Bauwede in Waregem? Dat dit te maken heeft met de familie Vander Bauwhede kunnen we wellicht raden. Een bijdrage van André Braet geeft ons antwoorden over Joos Vander Bauwhede en zijn voorouders in de jaren 1200-1500. Het maakt ons heel wat duidelijk over hun middeleeuwse leefwereld in en rond Waregem.
Meer en meer worden er te Waregem nieuwe wandel- en fietsroutes uitgestippeld. Deze keer gaan we met Bernard Vandenbussche op wandeltoer op de Dompelbeek in de wijk Eertbrugge en ontdekken nog ongerepte plekjes natuur in de noord-oosthoek van Waregem.
Het 47e jaarboek kan bekomen worden door storting van 22 euro op rekening BE12 0680 5030 1092 van De Gaverstreke, Waregem. Het kan op 17 december worden afgehaald op de voorstelling in De Schakel of nadien bij één van de medewerkers.
Verbroedering van het Gaverkoor met seniorenkoor Gouvy
St.-Cecilia krijgt dit jaar voor het Gaverkoor een bijzondere betekenis door de verbroedering tijdens het weekend van 23 tot 25 november met het gemengd seniorenkoor uit Gouvy. Zij verzorgen op zondag 24 november samen de misviering in de dekenale kerk van Waregem om 10.45 uur ter gelegenheid van St. Cecilia en het Christus Koningfeest. De koren verwachten een grote opkomst in de dekenale kerk.
Het feestweekend staat volledig in het teken van de jarenlange verbroedering. Dit jaar is het seniorenkoor van Gouvy te gast in Waregem. Naast het samen musiceren brengen zij ook gezamenlijk een bezoek aan onder meer het bezoekerscentrum Hippo.War. Tijdens het weekend overnachten de genodigden bij verschillende koorleden van het Gaverkoor.
In 2017 was het Gaverkoor nog te gast in Gouvy, waar het op een bijzonder goed onthaal mocht rekenen. Toen werd ook samen de misviering opgeluisterd. De alliantie tussen beide koren kwam tot stand via dirigent Paul Kindt en bestaat al een paar decennia. Gouvy is een bosrijke en landelijke gemeente dicht bij de Luxemburgse grens in de buurt van Vielsalm en Houffalize. Gouvy was een fusie van 22 kleine gemeenten, telt ruim 5000 inwoners en is één van de grootste gemeenten van het land. Tijdens een zondagsmis nam Paul Kindt contact op met de dirigent orgelist Thérèse Noerdinger. Zij is gemeenteraadslid in Gouvy sinds ze met pensioen is. Voordien was ze lerares notenleer aan de Stedelijke Academie te Arlon. De samenwerking tussen de twee koren werd mede mogelijk gemaakt dankzij de steun van het Waregems Stadsbestuur.
Het Gaverkoor is een seniorenkoor (+55 jaar) en werd gesticht in 1973 door oud-koster Fernand Van Den Hende. De Koninklijke naamgeving komt dus in zicht. Paul Kindt leidt het koor al twintig jaar en was de opvolger van Magloire Loquet. Willy Benoit is de huidige voorzitter en Paul Verbanck is secretaris. Het Gaverkoor telt momenteel 34 leden en staat in voor de muzikale omlijsting bij evenementen van verenigingen of organiseert eigen optredens, waarbij het zowel geestelijke als profane muziek ten gehore brengt. De repetities vinden elke week plaats op dinsdag van 14.00 tot 15.30 uur (behalve tijdens de vakantie). Nieuwe koorleden zijn steeds welkom. Daar het gaat om een seniorenkoor moet men de minimum leeftijd van 55 jaar hebben bereikt. Verder worden er geen specifieke eisen of vaardigheden gesteld. Iedereen is welkom die graag zingt en de vriendschap prioritair stelt.
Pand anderhalf jaar dicht voor kernversterkend project
De renovatie van winkelgalerij Het Pand in Waregem wordt stilaan concreet. Er werd afgestapt van het oorspronkelijke planning van de werken over 16 deelfases in 4 jaar. Technisch en commercieel bleek een volledige sluiting gedurende een periode 1,5 jaar de enige haalbare piste. De winkelgalerij sluit van begin februari 2021 tot Waregem Koerse in 2022. De 33 betrokken handelaars verhuizen tijdens die periode naar leegstaande gebouwen of mobiele en instapklare winkels in het stadscentrum.
Bij het 40-jarig bestaan van het winkelcentrum Het Pand, werd in 2017 onder impuls van het Waregems Autonoom Gemeentebedrijf en Stadsontwikkeling (WAGSO) al een hernieuwbouwtraject voor het gehele winkelcomplex opgestart. Er werd geopteerd voor een grondige renovatie of hernieuwbouw. Na het voeren van een procedure werd door de raad van bestuur van WAGSO op 20 december 2018 Wielfaert Architecten uit Waregem aangesteld als ontwerper voor het volledige project.
Project
Niet alleen worden de toegangen drastisch aangepakt, ook zal er aandacht zijn voor de constructie en wordt optimaal rekening gehouden met de aanwezige handelszaken. De hernieuwbouw moet het commercieel centrum van Waregem weer nieuw leven inblazen. Alle technieken worden vernieuwd en ook de kantoren van de derde verdieping zullen de nodige aandacht krijgen. Dat alle raampartijen worden vervangen door hoogrendementsbeglazing staat al vast, maar ook andere energetische aspecten worden niet uit het oog verloren. Winkelcomplex het Pand wordt klaargestoomd voor de volgende 40 jaar !
De vele toegangen die het complex op vandaag telt, worden gereduceerd met een vernieuwde toegang vanaf de Markt, een vernieuwde monumentale ingang vanaf de Meersstraat, een gecentraliseerd en modern stijgpunt vanuit de parking onder het Pand en tot slot een aantrekkelijke entrée komende vanaf de Zuidboulevard met een integratie van de groenzone aan de stadionvijvers. Ook de esplanade en de verbinding met het sportcomplex De Treffer zullen de nodige aandacht krijgen.
Voor de handelszaken worden nieuwe, uniforme en verhoogde etalages tot ongeveer 5 meter hoogte voorzien, wat er ook voor zorgt dat de bestaande luifels worden afgebroken vervangen door hoge luifels in een lichte aluminiumconstructie met opendraaiende lamellen. Dit zal voor meer lichtinval zorgen bij mooi weer, maar biedt nog steeds de mogelijkheid om bij regen droog langs de etalages te kunnen kuieren. Er komt een uniform beeld met schuifdeuren als toegang tot de winkel. Kolommen worden uitbekleed in aluminium. Alle aanwezige boomgaten worden dichtgemaakt en de bevloering in het Pand wordt vernieuwd, samen met deze van de esplanade. In het complex worden voldoende rustpunten met lage beplanting voorzien en groengevels en groendaken met zichtgroen zorgen voor een rustgevende sfeer.
Op de Markt wordt een nieuwe landmark gecreëerd die het nieuwe uithangbord voor het winkelcentrum zal worden. De kant van de Zuidboulevard krijgt ook een landmark met nieuwe toegang voor de bioscoop. Ook het recreatieve groen van de stadionvijvers wordt door het insnijden van de esplanade binnengetrokken om de connectie met het Pand te maken. De ontwerper voorziet ook een volledige heraanleg van de parking Meersstraat en een oase van groen aan de kant van de Schakelstraat.
Overgangsperiode
WAGSO en het stadsbestuur kiezen voor de kortere pijn. “De werken vier jaar laten aanslepen over 16 fases was niet alleen technisch onhaalbaar. Zo lopen bijvoorbeeld de ventilatie en andere nutsvoorzieningen door over het hele pand. Je moet die in één keer kunnen aanleggen, niet in zestien stukjes. Maar ook voor de handelaars is het niet evident om vier jaar lang moeilijk bereikbaar te zijn”, aldus voorzitter schepen Kristof Chanterie.
Alle 33 handelaars werden maandagochtend ingelicht over de plannen. Voor hen was het geen verrassing meer. “Dit is een situatie van overmacht”, zegt Bart Verschelde van Wagso. “Daarom helpen we hen, ook financieel. We bieden een financiële tussenkomst voor de huur van het nieuwe leegstaande pand. En de mobiele unit betalen we en richten we volledig in. Dat zijn we ook verplicht volgens de handelshuurwetgeving”, zegt schepen Chanterie.
“Als ze willen, kunnen de handelaars op hun nieuwe locatie blijven. Ze worden niet verplicht om terug te keren naar het Pand. Vele winkelketens en andere zaken tonen interesse om zich te vestigen in het nieuwe Pand. We vrezen er dus niet voor dat de leegstand zich zal verplaatsen”, aldus nog Wagso-voorzitter Kristof Chanterie.
Mogelijk kiezen handelaars ervoor om, mits toekenning van een premie door de stad, te sluiten tijdens de werken. Sommige winkels zijn niet zomaar te verplaatsen. Andere, zoals Blokker, zouden al diverse leegstaande panden op het oog hebben om naartoe te verhuizen tijdens de werken. Expert Dominique Desmeytere ziet opportuniteiten in het plan. “Dit kan enorm kernversterkend werken. Handelaars zullen de leegstand in de winkelstraten opvullen en opnieuw aantrekkelijker maken.”
"Anderhalf jaar sluiten is interessanter dan vier jaar aanmodderen”, zegt Matthias Callens (32) van pastabar Pasta Del Pigro. “De mensen kennen de weg naar Het Pand dan nog en we zullen openen met een boem, wat opnieuw nieuwe klanten zal aanbrengen.”
De stad maakt vijftien miljoen euro vrij voor nieuwe ingangen, gevels, parking, luifels, liften, betere etalages,... Er komt voor- en achteraan 800 vierkante meter extra handelsruimte bij. De kantoren in Het Pand blijven bereikbaar.
De huidige brug tussen Ooigem (Wielsbeke) en Desselgem (Waregem) is te laag voor de moderne binnenvaart. Waterwegbeheerder De Vlaamse Waterweg nv bouwt daarom een nieuwe, hogere brug. Voor deze werken kunnen starten, verplaatsen de nutmaatschappijen eerst hun leidingen. Die zijn momenteel vastgemaakt aan de brug. Met gestuurde boringen komen de nieuwe leidingen onder de Leie te liggen. Deze werken starten op 3 februari 2020.
In de Ooigemstraat (Desselgem) en Desselgemsestraat (Ooigem) plaatst de aannemer tijdelijke verkeerslichten. Zo kan het verkeer om de beurt langs de werfzone passeren. Voor de fietsers komen er langs de werfzones tijdelijke dubbelrichtingsfietspaden. De 1e Linie-Regimentstraat (Ooigem) zal vermoedelijk in de week van 24 februari 2020 afgesloten zijn. De aannemer voorziet er om de nieuwe leidingen te lassen die men onder de Leie door trekt. Bij goede weersomstandigheden zijn de nutmaatschappijen tegen begin april 2020 klaar met hun werken.
De werken in Ooigem en Desselgem maken deel uit van het binnenvaartproject Seine Schelde Vlaanderen, dat steun geniet van de Europese Unie. Hiermee wil De Vlaamse Waterweg nv van de binnenvaart een sterker alternatief maken voor het goederenvervoer op de weg. Momenteel is de waterwegbeheerder op zoek naar een geschikte aannemer om de nieuwe wegbrug te bouwen. Van zodra deze gekend is, kunnen de werken van start. De bouw van de nieuwe brug zal in totaal 1,5 jaar duren en is geraamd op 5,8 miljoen euro.
Erfgoedvereniging De Statievrienden zijn ingegaan op de oproep van vzw Réveil om hun project ook in Waregem op gang te trekken en zoals momenteel al in een honderdtal gemeenten in Vlaanderen op 1 november met muziek, verhalen en poëzie een respectvol eerbetoon te brengen aan overleden streekgenoten. De muziekacademie en het stadsbestuur schaarde zich achter het initiatief. Waregem wordt de 100e gemeente in Vlaanderen die hieraan deelneemt. Het ingetogen aandenken gaat door op 1 november om 17 u. op de oude stedelijke begraafplaats Olm met klarinetoptreden van vier muzikanten olv. docent Peter Valck.
Vzw Reveil moedigt artiesten aan om 1 november nieuw leven in te blazen. In bijna 1 op de 3 gemeentes dompelen muzikanten, fanfares, dichters en verhalenvertellers hun lokale begraafplaats onder in een warme gloed van ingetogen muziek, poëzie en lokale levensverhalen. Zo is een Reveilmoment een eerbetoon aan de wortels van elke gemeente. Met het diepste respect voor elke overtuiging. Vzw Réveil won dit jaar voor haar project de Ultima Award voor Immaterieel Erfgoed van de Vlaamse Overheid. Het is voor hen een aanmoediging om van het initiatief een traditie te maken in alle gemeenten van Vlaanderen.
Réveil is de dag van de vergeten verhalen. De eerste editie ging door op 1 november 2014 in Deerlijk, waar zanger Pieter Deknudt samen met de Deerlijkse Cultuurraad tussen 17 en 18 u. onder begeleiding van de lokale fanfare hulde brachten aan vier onlangs overleden jonge mensen uit hun vriendenkring. De mensen achter Réveil ontdekten dat veel mensen de behoefte hebben om op 1 november iets meer te doen dan een chrysant op een graf te leggen. Sindsdien laat Reveil elk jaar op 1 november Vlaamse begraafplaatsen opleven met muziek, poëzie en vergeten verhalen. Dit jaar sluit ook Waregem aan bij de honderdtal gemeenten om even ingetogen na te denken, naar muziek, poezie en verhalen te luisteren.
Achter elk graf schuilt een eigen verhaal dat mag verteld worden. Een verhaal van herinneringen en verlies, pijn en verdriet, vreugde en dankbaarheid. De Statievrienden willen dit jaar Réveil op gang trekken met het verhaal van Roger Vansteenbrugge en August Cras, figuren van de Statiewijk omdat ze daar nu mee bezig zijn. Maar elk verhaal is evenwaardig, is telkens een verlies en verdient om niet vergeten worden.
Met Roger Vansteenbrugge gedenken we 75 jaar na de bevrijding van Waregem de gefusilleerden van mensen van het verzet, die op 6 september 1944 werden gefusilleerd. Nagedachtenis gaat ook over Marcel Windels, Jozef Duthoy en Henri Lebbe die ook begraven liggen naast Roger op de begraafplaats Olm. Het jaar voordien in juli 1943 werd Waregem waren er ook de slachtoffers van het bambardement op Gernay. Na de oorlog kreeg August Cras de taak om het gehavende Waregem weer op de goede weg te zetten. Hij was op de Statiewijk omringd door zijn buren/vrienden Medard Verheylesonne en Arthur Dewever, die ook in zelfde grond op de begraafplaats Olm rusten.
Réveil brengt ingetogen muziek en daarvoor konden de Statievrienden rekenene op de medewerking van de Muziekacademie en het stadsbestuur. Vier klarinetspelers brengen onder leiding van hun docent Peter Valck klassiek werk van Beethoven, Handel en Tschajkowsky.
- Aria & Finale / L. von Beethoven en Sonatina / L. von Beethoven door Piet Vanhuyse(klarinet) en Jency De Clercq(basklarinet).
- Prelude / G.F.Handel en Neapolitan song / P.Tschaikowsky door Renee Spriet & Nathan Vandamme( beiden op es-klarinet.
Het Waregems autonoom gemeentebedrijf WAGSO heeft de 23-jarige Wout Taghon uit Desselgem aangesteld als de nieuwe City Coach, een voltijdse betrekking bij WAGSO. Hij volgt de eind 2017 aangestelde Adeline Bekaert op, waarvan haar halftijdse opdracht op zelfstandige basis inmiddels is verlopen. Wout zal onder meer de werking van vzw Waregem Winkelstad (Winkelen in Waregem) ondersteunen, maar vooral instaan voor de verdere realisatie van het commercieel strategisch plan van de stad Waregem.
In oktober 2017 stelde het stadsbestuur haar nieuw commercieel plan voor. Het plan werd opgemaakt door BVBA Indro in opdracht van WAGSO en was een belangrijk hulpmiddel bij de opmaak van een gemeentelijk detailhandelsbeleid. Het centrum van Waregem zou verder worden uitgebreid tot een attractief winkelcentrum bruisend van activiteiten met een maximale vlotte bereikbaarheid voor iedere doelgroep.
Het was de ambitie om van Waregem op middellange termijn een meer hippe en trendy winkelstad te maken, waarbij de stadskern als een bruisende commerciële en evenementiële attractiepool fungeert en er een maximale synergie wordt gezocht met het zeer ruime aanbod naburige sportieve en culturele belevingsclusters binnen een optimaal groen kader. In de deelgemeenten wordt enerzijds gestreefd naar het behoud van het lokale, gediversifieerd aanbod buurtwinkels met alle nodige voorzieningen voor de lokale consumenten en anderzijds naar een evenwicht tussen de dorpskernen en het huidige aanbod baanwinkels.
Er werd een wedstrijd uitgeschreven voor de vernieuwing van het Pand, dat verouderd is en met zijn beperkt aanbod geen echte trekpleister meer is. Aan werkpunten was er in het strategisch geen gebrek : Opmaken marketing- en publiciteitsplan, optimaliseren werking Waregem Winkelstad, concrete acties om de beleving te optimaliseren, optimalisatie aanbod (Kernwinkelgebied, Pand, deelgemeenten, baanwinkelclusters), bepalen kernwinkelgebied, herinrichting van het openbaar domein, invoeren of optimaliseren van diverse premiesystemen, Free WIFI-zones, permanente passantentellingen, kwaliteitscontrole leegstaande handelspanden, promotioneel plan « Het Pand », activeren Zuidboulevard, keuze digitaal platform en ondersteuning handelaars, kind- en familievriendelijke aanpak, jaarlijkse bijdrage handelaars verplichten.
Witboek 2012 gaf voorzet
De aanstelling van een citycoach in najaar 2017 was alvast een eerste belangrijke stap in het actieplan. Het stadsbestuur realiseerde hiermee een belangrijk voorstel uit het Witboek 2012 van Unizo-Waregem. Als andere realisaties uit dit Witboek 2012 kunnen we nog bijkomende bedrijfsruimte met de site Groenbek en terreinen van ex-textielbedrijf Deslee in de Mirakelstraat aanhalen. De ZuidBoulevard werd gerealiseerd en het nieuwe parkeerbeleid is een schot in de roos. Inzake veiligheid werd BIN-Z uitgebreid en er werd een premie ingevoerd voor startende handelaars. Participatie blijft via thematische adviesraden en ook het uitbrengen in 2017 van het commercieel-strategisch plan stond in het Witboek 2012 met beleidsvoorstellen van Unizo. Positief voor Waregem als centrumstad is ook dat B-Par in Waregem kon blijven en met Hippo.War een nieuw bezoekerscentrum geopend werd rond WO I. Minder gelukkig is UNIZO met de bouw van bijkomende winkelvloeroppervlakte in de periferie, die in concurrentie treedt met het centrum.
Voor Vzw Waregem Winkelstad, die met het nieuwe bestuur van voorzitter Hans Maddelein sedert vorig jaar zich onder de nieuwe naam ‘Winkelen in Waregem’ manifesteert, is de aanstelling van een voltijdse citycoach meer dan welkom. Zo zal hij bijvoorbeeld kunnen meedenken over de organisatie van de jaarlijkse Pandjes en Batjes, de Jaarmarkt, de Braderie, de eindejaarsperiode, maar ook nieuwe initiatieven uitwerken.
Voltijdse opdracht
Inzake de citycoach werd in november 2017 de daad bij het woord gevoegd en via een externe consultancy-opdracht met Adeline Bekaert een halftijdse citycoach aangesteld. Haar opdracht was er een op zelfstandige basis en is inmiddels afgelopen en het initiatief gunstig geëvolueerd. WAGSO wenst Adeline Bekaert te danken voor de inzet en verwezenlijkingen tijdens de uitvoering van een niet evidente job.
Het stadsbestuur en het bestuur van WAGSO wenst in de nieuwe legislatuur een versnelling hoger te schakelen. De ondersteuning van Winkelen in Waregem zal natuurlijk een belangrijk deel van het takenpakket van de citycoach blijven uitmaken, maar ook de verdere realisatie van het commercieel strategisch plan wordt prioriteit de komende jaren. Het is de bedoeling meer commerciële en promotiegerichte activiteiten te ontwikkelen.
Op dit uitgebreide takenpakket beter te kunnen realiseren werd geopteerd voor een voltijdse functie en deze keer in dienstverband binnen WAGSO. Hierdoor kan de citycoach meer op langere termijn gaan werken en samen met het beleid een WAGSO alsook de betrokken stedelijke diensten, een strategie uitwerken.
Wout Taghon
Na het voeren van een aanwervingsprocedure kon het directiecomité van WAGSO vorige week dinsdag 8 oktober 2019 overgaan tot de aanstelling van de heer Wout Taghon als Ciyycoach. Vandaag 14 oktober begon Wout aan zijn nieuwe taak en werd hij voorgesteld aan de pers.
“Wout Taghon is afkomstig en nog steeds woonachtig in deelgemeente Desselgem”, aldus voorzitter Kristof Chanterie. “Hij studeerde marketing met optie sales. Met zijn 23 jaar is Wout jong, maar dynamisch en heeft uiteraard nog maar een beperkte werkervaring, vooral dan in sales. Zijn enthousiasme zal aanstekelijk werken. Zowel binnen WAGSO, de stad als Winkelen in Waregem kan Wout rekenen op de ondersteuning van enkele ervaren mensen.”
"Ik voel mij er klaar voor en ben gedreven om deze nieuwe job meer dan honderd procent in te vullen", aldus de nieuwe citycoach Wout Taghon tijdens zijn voorstelling.
Spreuken in het straatbeeld ter bevordering geestelijke gezondheid
Tot 10 oktober is het tiendaagse van de geestelijke gezondheid. Ook dit jaar zetten we vanuit Waregem onze schouders onder de slogan ‘Samen Veerkrachtig’. Tijdens de tiendaagse vind je opnieuw ‘spreuken in het straatbeeld’. Mensen die rondwandelen in Waregem zullen hier en daar verrast worden door fijne woordspelingen, deugddoende boodschappen en quotes om even bij stil te staan.
Tientallen spreuken
60 handelaars en organisaties stellen hun vitrines en ramen ter beschikking voor deze spreuken. Een professionele illustratrice schildert dit jaar alle spreuken manueel zodat ze maximaal de aandacht trekken. We koppelen ook een wedstrijd aan de spreuken. Wie dat wil kan een foto van zijn favoriete spreuk delen op sociale media met de #samenveerkrachtigwaregem. Zo maakt hij/zij kans op een van de vijf Waregembonnen van 50 euro!
Veerkracht?
Het leven zit vol uitdagingen, kleine en grote. Er komt dagelijks heel wat emotie op ons af, en dat kan veel van je vragen. Hoe komt het dat sommigen daar beter mee omgaan dan anderen? Dat ligt aan je veerkracht. Jouw veerkracht bepaalt in hoeverre jij je kan aanpassen aan stress en tegenslag. Veerkracht hebben we nodig om na een mentale tik er opnieuw tegenaan te kunnen. De steun van vrienden, familie, collega’s, buren… helpen ons er vaak weer bovenop. Zorg dragen voor elkaar zit dus ook in de kleine dingen: een helpende hand, een schouderklopje of een luisterend oor.
Veerkracht kan van moment tot moment verschillen. Zoals je een spier traint, kan je ook je veerkracht trainen. Jouw veerkracht kan je zo beschermen tegen psychische problemen. Je mate van veerkracht wordt voor een groot deel bepaald door jouw vaardigheden om met problemen en stress om te gaan. En dat kan je leren.
Na 31 jaar als raadslid in Waregem kreeg Jules Godefroid tijdens de gemeenteraad van 1 oktober de eer om de functie van voorzitter van de gemeenteraad op zich te nemen. Reden hiervoor was de afwezigheid van voorzitter-burgemeester Kurt Vanryckeghem die als kersvers parlementair n.a.v. het regeringsakkoord verschillende verplichtingen in Brussel had. Het Decreet Lokaal Bestuur bepaalt dat – in geval van afwezigheid van de voorzitter – het raadslid met de meeste anciënniteit de rol van voorzitter waarneemt.
Ondanks Europese voetbalavond van Club Brugge was er opvallend ruime publieke belangstelling voor de maandelijkse gemeenteraads- en RvMW-zitting van oktober 2019. Waarnemend voorzitter Jules Godefroid moest trouwens het enthousiaste publiek op een bepaald ogenblik ook ‘ter orde’ roepen, want applaus of andere inbreng vanuit de publieksbanken is niet toegelaten. Door het groot aantal vragen werd het ook een eerder lange zitting. De gemeenteraadsleden waren achteraf opgetogen over de gelegenheidsvoorzitter, die ook felicitaties kreeg van de oppositie.
Ook Schepen Jo Neirynck moest als voorzitter van CD&V Zuid-West-Vlaanderen in Brussel zijn voor de samenstelling nieuwe regering. Raadslid Xavier Wijckhuyse was als Brugge-supporter in Madrid voor de match Real Madrid – FC Brugge. Maar de andere raadsleden vulden hun functie van gemeenteraadslid wel actief in en zorgden voor een vruchtbare gemeenteraadszitting.
De afwezigheid van burgemeester Vanryckeghem voor zijn opdracht als volksvertegenwoordiger lokte reactie uit bij raadslid Maxim Laporte (NVA -Open VLD): “De burgemeester zet zijn partij boven zijn stad”. De uitspraak werd niet aanvaard door meerderheidspartij CD&V. Schepen Rik Soens reageerde: “Ik vind dit echt niet kunnen. We zijn allemaal bijzonder trots op onze burgemeester en het feit dat hij onze stad mag vertegenwoordigen en kan vooruit helpen via zijn nieuwe rol in Brussel. Uw sneer is echt misplaatst.”
De gemeenteraad keurde de aankoop goed van een nieuwe zitmaaier voor de sportdienst met geraamde kostprijs van 80. 000 euro inclusief btw. De gemeenteraad gaf ook opdracht voor het leveren van vier CNG-voertuigen voor de stedelijke werkplaats via de raamovereenkomst van de opdrachtencentrale Fluvius goed te keuren. Totale Kostprijs 180.000 euro.
Gisterenavond werd in de decanale kerk Sint-Amandus het project voorgesteld rond het 900 jaar bestaan van parochie St Amand Waregem. Het jubileumjaar wordt gevierd tijdens het weekend van 4-6 oktober 2019 met een klassiek orgelconcert op vrijdag, een jongeren-nocturne op zaterdag, de eucharistie op zondagvoormiddag en een open kerkdag zondagnamiddag. Komend jaar krijgt 900 jaar parochie nog aandacht met een aantal activiteiten in het voorjaar van 2020. Op 11 juli 2020 is een slotconcert gepland van het ‘Lincoln Cathedral Choir’.
In 1119 was Waregem een volwaardige parochie onder het bisdom Doornik. Dat betekent dat de parochie dit jaar minstens 900 jaar bestaat.Dat wordt gevierd tijdens het weekend van 4-6 oktober met een niet alledaags programma. Opvallend daarbij dat het project wordt getrokken door de jongeren, die een goede samenwerking hebben gevonden met deken kanunnik Henk Laridon, die duidelijk openstaat voor nieuwe frisse ideeën.
Het project werd tijdens de Waregemse Koersefeesten al aangekondigd met de opvallende banner ‘Movie@Church’ boven de ingang van de kerk. Die kondigt het uitzonderlijke jongerenprogramma aan van de zaterdagavond in de kerk. De jongerenwerkgroep zorgt die avond onder meer voor een bijzondere filmvoorstelling , gans ingekleed in een gezellige sfeer en met een verrassende afsluiter. Daarvoor verzamelden ze wat mensen uit de jeugdraad. De werkgroep Movie@Church bestaat naast koster-organist Brecht en parochie-assistent Thijs uit: Margot Desmet (gemeenteraadslid), Jochem De Brandt (voorzitter jeugdraad), Simon Desmet (Chiro Centrum), Robin Steegehrs (Chiro Gaverke en jeugdraad), Els Deconinck, Liesbeth Balcaen en Mattijs Eggermont.
Op vrijdagavond 4 oktober is er een klassiek concert medegeorganiseerd door het orgelcomité. De orgelconcerten in Waregem zijn al jaren een traditie.
Organist-improvisator is Kris Wittevrongel, een van de weinige Belgische klassieke musici die zich waagt aan integrale improvisatieconcerten. Hij komt uit Leuven en is verbonden aan LUca School of Arts, het vroegere Lemmensinstituut.
Naast het orgel krijgt ook de nieuwe vleugelpiano een centrale plaats tijdens het concert. De vleugelpiano is samen aangekocht door de parochie en de kerkfabriek als verjaardagsgeschenk voor het 900 jarig bestaan van de parochie St Amand.
Op zaterdagavond staat een avond voor de jeugd en de jongeren geprogrammeerd. Om het kerkgebouw naar de buitenwereld toe te tonen dat het meer is dan de eucharistie op zondag wil de werkgroep, bestaande uit leiders van jeugdbewegingen en de jeugdraad, een nocturne organiseren, waarbij de jeugdige mens centraal staat. De kerk wordt speciaal ingericht en de deuren gaan open om 18.15 u. Eerst is er een optreden van een plaatselijke Waregemse Band. Om 20 u. is er een filmvertoning met pauze. Omstreeks 22 u. start tenslotte een slotspektakel met lichtspel, video, enz.
Zondag 6 oktober is iedereen welkom op een plechtige eucharistieviering met afvaardiging van de 13 andere Amandsparochies uit de provincie. De viering wordt voorgegaan door Stefaan Franco, bisschoppelijk gedelegeerde voor sacramenten, liturgie en diaconaat. In de namiddag is de kerk toegankelijk voor geleide bezoeken. Het geheel wordt afgerond met een mooie afsluiter.
In de komende weken zal het programma nog meer vorm krijgen. De initiatiefnemers hopen hiermee veel mensen te bereiken en aan te tonen dat de Waregemse parochie ook een levende geloofsgemeenschap is. Ze kunnen rekenen op hun vele vrijwilligers. Het feestjaar wordt op 11 juli 2020 afgesloten met een concert van het Lincoln Cathedral Choir. het bisdom Brugge is al sedert 1979 verbroederd met het Anglicaanse bisdom Lincoln.
Historie
De Waregemse kerk was verbonden tot 1559 met het bisdom Doornik. Later van 1559 tot 1834 was het ingedeeld bij bisdom Gent en pas daarna bij het bisdom Brugge. Naar aanleiding van de aanleg van een ondergronds verwarmingssysteem in augustus 1984 werd een beperkt archeologisch bodemonderzoek uitgevoerd, waarbij het plan van een vroegere Romaanse kerk op die plaats kon in kaart gebracht worden. Voordien was niets met zekerheid gekend over de bouwgeschiedenis vòòr 1400.
De nederzetting Waregem werd reeds vernoemd in een document uit 995, maar de naam parochie vinden we pas vanaf 1119. Volgens de Annales Blandinenses zou Waregem reeds vermeld worden in 826. Het kerkgebouw uit 1119 was nog een houten bedehuis en stond ongeveer ter hoogte van het huidige altaar. Het altaar was toen bezit van de bisschop van Doornik. In 1189 werd het altaar afgestaan aan het O.L.Vrouwkapittel van Doornik. Pas in de tweede helft van die 12de eeuw is sprake van de bouw van een ruime stenen kerk.
Wellicht was het kerkje op de huidige locatie van de Sint-Amanduskerk niet het enige bedehuis in Waregem, daar reeds in 965 bij de overdracht van graaf Arnulf aan de Gentse Sint-Pietersabdij de nederzetting “Tatingehem cum ecclesia” vermeld wordt in de lijst van nederzettingen op grondgebied van ondermeer Desselgem en Beveren-Leie.
Oorspronkelijk was sprake van een Romaanse driebeukige basilikale kerk die evolueerde naar de driebeukige hallekerk van het begin van de 19de eeuw. Hoe de kerk er echt uitzag op 8 april 1638, weten we dank zij een aantal tekeningen van de Kortrijkse landmeter Lowys De Bersaques. Deze werden gemaakt in opdracht van de baron van Ingelmunster, die ook heer van Waregem was. Uit de plattegrond kunnen we afleiden dat het hoogkoor 7 treden hoger lag dan de benedenkerk, die 5 traveeën telde en een middenbeuk, een even brede zijbeuk en een smalle noordbeuk omvatte. Aan de zuidgevel bevond zich een zijportaal. In de hoek tussen koor en zuidtransept was er een aanbouw, wellicht een sacristie. Het hoogkoor bevat reeds zijn huidige driezijdige koorsluiting met steunberen op de hoeken. Een bijhorende perspectieftekening toont het koor met vier hoge vensters, enkele muurnissen, de vloer met aarden tegels, drie grafzerken en het meubilair, waaronder een later verdwenen sacramentstoren tegenaan de noordoostzijde. (1)
Over de kerktoren is voor het eerst pas uitdrukkelijk sprake in 1515, alhoewel de Romaanse kerk er normaal een gehad moet hebben. Het blijft gissen hoe het wellicht houten clochuus er uitzag. Mogelijks werd de bovenbouw vernield tijdens de opstand tegen Maximiliaan van Oostenrijk (1483-1492). In 1712 wordt gemeld dat Waregem opvalt door zijn kerk, die een merkwaardig hoge en scherpe toren heeft. Uit 1726 dateert een beschrijving van de kerktoren, die nog steeds aan de huidige toestand beantwoordt.
In 1797 telde de kerk slechts twee beuken. Toen volgde een eerste vergroting met een derde (zuid)beuk. Omstreeks 1840 volgde een verlenging van de drie beuken met 12 meter, wat niet verliep zonder instortingen. De 66 meter hoge toren werd op 27 mei 1858 geklasseerd als monument. De westelijke gevel is Neo-Gotiek naar de plannen van Croquison en kwam er in 1868. In de loop der eeuwen leed de kerk verschillende malen averij op. Een brand teisterde op 13 juli 1885 het hoogkoor. De laatste keer werd de kerk vernield in oktober 1918 en in 1922-23 terug hersteld voor prijskaartje 788.500 frank door Alberic Vandekerckhove uit Ingelmunster.
(1) Philip DESPRIET, De kerk van Sint-Amandus en Sint-Blasius in Waregem, De Gaverstreke, jrb 12, 1984, Blz. 134
Met een topscore van 80 op 100 mocht Waregem onlangs een prijs ophalen in Gent als gemeente die de beste ondersteuning aanbiedt aan het eerlijke middenveld. “Als je ziet dat het kleine Waregem daar tussen Gent, Mechelen, Antwerpen, Leuven en Brugge staat, dan zijn we daar best trots op”, zegt verantwoordelijk schepen Jo Neirynck (CD&V).
Waregem is sinds 2009 FairTrade-Gemeente. Met zijn 144 vrijwilligers wordt het geruggensteund door een heel leger aan sympathisanten. Zelf probeert het ook heel wat op poten te zetten om eerlijke handel te promoten. “Zo voorzien we in een huursubsidie voor de twee wereldwinkels op ons grondgebied (Nieuwstraat 18 Desselgem en Olmstraat 32, Waregem). Meer dan de helft van hun huur betalen wij, waardoor ze in een mooi pand hun producten kunnen verkopen.”
Hapjes via de plaatselijke biowinkel tijdens gemeentelijke recepties? Worden de lokale boeren op een pedestal gezet in jullie stad? Of is er een andere manier waarop eerlijke handel in de schijnwerpers wordt geplaatst? Met het label FairTrade-gemeente wordt aangeduid of steden en gemeenten daar werk van maken. Als die voldoen aan zes criteria, dan prijkt bij het overschrijden van de gemeentelijke grens een verkeersbord. Bijna tweehonderd Vlaamse gemeenten kregen sinds 2004 de titel toebedeeld door initiatiefnemers Max Havelaar, Oxfam-Wereldwinkels en Rikolto en 11.11.11.
Om te meten hoe groot het engagement nu écht is bij die gemeenten werd begin 2019 de Fair-O-Meter in het leven geroepen. Via een enquête bestaande uit 108 vragen werd nagegaan in hoeverre het lokaal bestuur in 2018 inspanningen leverde om eerlijke handel te promoten.
In onze regio blijkt Waregem de primus te zijn. Met een topscore van 80 op 100 mocht het zelfs een prijs ophalen in Gent als gemeente/stad die de beste ondersteuning aanbiedt aan het eerlijke middenveld. Op de tweede plaats prijkt Wevelgem: met 72 punten kan het ook nog een goede score voorleggen. Avelgem haalt dan weer de helft niet en is met 41 punten de enige gebuisde gemeente. Vier gemeentes uit onze regio dragen de titel FairTradeGemeente niet. Lendelede, Spiere-Helkijn, Wervik en Zwevegem vulden de enquête niet in en werden dus niet opgenomen in de Fair-O-Meter.
Lokale producten
Waregem organiseert ook tal van evenementen waarbij het die eerlijke handel zelf toepast. Denk onder meer aan Zuiderse cultuur- en foodmarkt Mabatobato tijdens Waregem Koerse. Op 5 en 6 oktober is er bijvoorbeeld ook de boerenmarkt. “Lokale boeren prijzen er hun producten aan en er wordt gekookt met restjes en FairTrade-producten”, aldus Neirynck. “Eigenlijk allemaal initiatieven die weinig geld kosten, maar die aanslaan.”
Een FairTrade Gemeente promoot eerlijke handel bij haar burgers, bedrijven en de lokale middenstand. Dit zijn producten die in het Zuiden gemaakt zijn door kleine boeren en landbouwcoöperatieven. Onze stad draagt bij aan een waardig bestaan voor de kleine boer in het Zuiden en de duurzame producent in het Noorden. Meer en meer Belgische boeren kiezen ervoor om op een duurzame manier te produceren en het land te bewerken zonder het over te bemesten. Veel boeren proberen ook hun producten rechtstreeks aan de consumenten te verkopen. Dit is een win-win situatie voor zowel producent als consument: een eerlijke en doorzichtige prijs voor beiden, voor een product waarvan we de afkomst kennen. Waregem heeft heel wat van deze boeren die aan thuisverkoop doen.
VZW voor Kinderen schenkt VR-bril aan ziekenhuizen
VZW voor Kinderen uit Wielsbeke-Waregem schenkt 4 West-Vlaamse ziekenhuizen (O.L.V. van Lourdes Ziekenhuis Waregem, Sint-Jozefskliniek Izegem, Sint-Andriesziekenhuis Tielt en AZ Delta Roeselare) en UZ Gent een Virtual Reality (VR)-bril voor gebruik op de kinderafdeling. Dit betekent een schenking van ca. 20 000 euro. De nieuwe digitale therapie met virtuele realiteit biedt de artsen en verpleegkundigen de mogelijkheid om de angst en de pijn bij kinderen zonder medicatie te verminderen of te elimineren.
Het O.L.V. van Lourdes Ziekenhuis Waregem hield eraan de VZW voor Kinderen hartelijk te danken voor deze duurzame hulp. VZW voor Kinderen bestaat vijf jaar en realiseerde al 60.000 euro aan steun voor goede doelen, ziekenhuizen en wetenschappelijk onderzoek. De firma Oncomfort, die de virual reality (VR) brillen leverde, en een afvaardiging van de 5 verschillende ziekenhuizen waren aanwezig op de persvoorstelling. We mochten ook een demonstratie van de bril volgen op de kinderafdeling.
Dankzij deze digitale sedatie, zoals de therapie heet, zijn de patiënten minder bang, kan de procedure sneller verlopen en zijn er minder bijwerkingen. De therapie bestaat nog maar een drietal jaren en werd uitgevonden door een Belgische psychologe in America en ontwikkelt voor medische toepassingen door het Belgische bedrijf Oncomfort. De innoverende technieken maken van digitale sedatie een gestandaardiseerde praktijk, die met de Oncomfort Sedakit gemakkelijk kan worden toegepast door getrainde zorgverleners bij zowel pediatrische als volwassen patiënten. Het bedrijf uit Waver is ervan overtuigd dat virtual reality in combinatie met klinische hypnose en psychologische technieken verdoving door medicijnen gedeeltelijk kan vervangen.
Dr. Fred Van den Mooter van Dienst Kindergeneeskunde is heel dankbaar voor dit nieuwe hulpmiddel. Hij noemt de Sedakit gebruiksvriendelijk en duurzaam. Het biedt het kind en het verplegend personeel meer comfort in de behandeling van angst voor het onbekende en pijn. De proefperiode met de VR-bril is bijzonder geslaagd zowel tijdens intensieve handelingen, het tijdverdrijf tijdens het wachten als de positieve ervaring bij het kind. Kinderen vragen er terug naar bij een nieuwe behandeling.
VZW voor Kinderen
De organisatie VZW voor Kinderen, geadresseerd in de Kasteelstraat in Desselgem, werd opgericht eind 2014. Ze stelt zich als een vereniging met vrijwilligers tot doel om het leven van zieke kinderen aangenamer te maken door het organiseren van evenementen en het verlenen van praktische en financiële bijstand. De officiële statutaire doelstelling is “Het inrichten van sport-, feest- en culturele activiteiten in de meest ruime zin van het woord, ten voordele van zieke en kansarme kinderen en jongeren, hulp aan personen en organisaties die deze problematiek ondersteunen.”
Eerste doelstelling van VZW voor Kinderen was van in het begin de ondersteuning van het onderzoek naar mucoviscidose, maar ondertussen worden dus ook andere projecten ondersteund. Er werden het afgelopen jaar verschillende schenkingen gedaan aan projecten voor hulpbehoevende kinderen, kinderen met een beperking, kinderafdelingen in ziekenhuizen en de wetenschappelijke projecten ter bestrijding aan muco. Het project VR-brillen Oncomfort aan vijf ziekenhuizen is daar met 20.000 euro slechts één van. We noteerden voor totaal van 61.000 €:
- Schenking fietsen aan de Kindervriend (Rollegem) 4.500 €
- Financiële steun aan To Walk Again (Organisatie Marc Herremans) 1.500 €
- Financiële steun aan De Vleugels (Klerken) 2.500 €
- AZ Groeninge Kortrijk (inrichting behandelkamers) 5.000 €
Dodentocht Bornem
Matthias Lambrecht : ”Vijf jaar geleden nam VZW voor Kinderen voor het eerst deel aan de Dodentocht in Bornem. Toen waagden 17 deelnemers zich aan de 100 km lange wandeltocht. Dat aantal nam de voorbije jaren exponentieel toe, met afgelopen zomer 140 wandelaars die zich lieten sponsoren ten voordele van VZW voor Kinderen. Vandaag hebben we de eer om jullie bij primeur mede te delen dat dodentocht 2019 een bedrag heeft opgebracht van 80.000 euro, waarmee wij het komende jaar opnieuw verschillende projecten kunnen ondersteunen.”
“Onze oprechte dank gaat hier zeker uit naar onze hoofdsponsor ION, die ons al sinds jaar en dag steunt en dat niet alleen met de broodnodige centen. Jaarlijks neemt een team sportievelingen van ION zelf deel aan deze tocht van 100 km. De wandelaars worden telkens voor elke kilometer, die ze afleggen, gesponsord en organiseren daarnaast nog allerlei activiteiten ten voordele van VZW voor Kinderen. Alles samen heben ze deze editie zo in totaal 25.000 € in het laatje gebracht, die zij vansaag al stappende van het hoofdkwartier naar het ziekenhuis Waregem komen overhandigen. Ook willen wij nog het bedrijf d’Arta bedanken voor de steun van 8.000 € en verder ook alle stappers en andere sponsors die hebben bijgedragen aan de opbrengst van 80.000 €.”
“Als bedanking aan iedereen die gewandeld heeft en vele vrijwilligers die ons geholpen hebben, geven we jaarlijks ook een reünie waarbij wij wandelaars en vrijwilligers terugzien op een ontspannende avond met spijs en drank. Mensen die deze uitdaging samen met ons willen aangaan ten voordele van het goede doel en zich willen inschrijven voor komende editie, die doorgaat op 14 augustus 2020, kunnen zich wenden tot yves@vzwvoorkinderen.be
4-6 september 1944 : Tragische bevrijdingsdagen in Waregem
Op 6 september 2019 was het exact 75 jaar geleden dat Waregem bevrijd werd. Het einde van 5 harde jaren onder de Duitse bezetter. Dat deze laatste oorlogsdagen niet zonder slag of stoot verliepen, is meteen duidelijk als we de balans opmaken van de woelige septemberdagen. Maar liefst 6 weerstanders, 14 burgers en 3 geallieerde soldaten kwamen in Waregem om het leven tussen 4 en 6 september 1944. Zoals elk jaar had aan de Predikheer deze morgen nog een herdenking plaats van de slachtoffers van het verzet.
De tragische bevrijdingsdagen waren het thema van de activiteiten rond Open Monumentendag in Waregem. Hoeve Le Grèbe van de familie Decraene in de Kleithoekstraat 50 stond daarbij centraal. Het was de thuisbasis van het verzet of geheim leger in Waregem. Daar konden we dank zij het stadsarchief en de familie Decraene kennismaken met een ruim aanbod aan herinneringen en getuigenissen over die tragische bevrijdingsdagen. De opening daar omstreeks 11 u. had plaats onder grote belangstelling. Deze namiddag waren er nog twee begeleide fietstochten langs markante plekken uit de Tweede Wereldoorlog. Eind deze week opent nog een bijkomende tentoonstelling in HIPPO.WAR over het Geheim Leger en het verzet in Waregem 1940-1944.
5 - 6 september 1944
Zoals gebruikelijk publiceerde het Stadsarchief een begeleidende brochure voor deze Open Monumentendag. “Begin september 1944 rukten de geallieerden steeds sneller op in onze regio en op 5 september werden de eerste Britse verkenningstroepen gesignaleerd in Waregem. Meteen barstte een waar volksfeest los. Vlaggen werden uitgehangen, de cafés liepen vol en de oud-strijders werden gehuldigd. Ook de leden van het Geheim Leger deelden in de feestvreugde. Ze mengden zich onder de menigte en werden luidkeels toegejuicht.
Helaas bleek het feest te vroeg losgebarsten. ’s Avonds begaven Duitse troepen zich opnieuw richting het centrum van Waregem. De leden van het Geheim Leger, die zich ondertussen samen met hun Duitse krijgsgevangenen in het Heilig-Hartcollege hadden gevestigd, besloten zich terug te trekken naar hun schuiloord Le Grèbe. Deze terugtocht verliep niet zonder slag of stoot en het Geheim Leger leed zijn eerste verliezen.
HENRI LEBBE (25.12.1922 – 05.09.1944) bestuurde de vrachtwagen waarmee zijn makkers van het Geheim Leger naar Le Grèbe teruggebracht werden. Bij zijn terugkeer botste hij, ter hoogte van het toenmalige Driekoningenplein, op Duitse soldaten en werd zonder pardon neergeschoten.
ADOLF CANNIE (29.03.1897 – 05.09.1944) maakte deel uit van een verzetsgroep uit Wakken, die was aangesloten bij de sector Waregem. Hij probeerde weg te vluchten uit het college via park Casier, maar werd in de Stationsstraat onderschept door een Duitse vrachtwagen met mitrailleur. Hij stierf ter hoote van het hekken van het park.
De volgende dag 6 september besloten de bevelhebbers van het Geheim Leger sector Waregem om zich in verschillende patrouilles richting de Spitaalbossen te begeven. Van daaruit kon er verder informatie verzameld worden om door te geven aan de geallieerden. De groep met Joseph Duthoy, Roger Vansteenbrugge, Marcel Windels, Daniel Delmulle, John Mahoney en James Cockriel bevond zich op de grens met Anzegem toen ze een Britse tank en verkenningswagen zagen naderen. Op het moment dat ze contact wilden maken met de Britten, werden ze onder vuur genomen door vijandelijke soldaten. Hierbij sneuvelden de Britse soldaten.
De weerstanders probeerden te vluchten in de velden, maar werden omsingeld door Duitse soldaten. Ze werden tegen een haag, vlakbij de woning van Michel Decock, op een rij gezet en geëxecuteerd. JOSEPH DUTHOY (Ledeberg 28.10.1894 – Waregem 6. 09.1944), ROGER VANSTEENBRUGGE (Tiegem 19.06.1908 – Waregem 6.09.1944), MARCEL WINDELS (Waregem 16.10.1896 – Waregem 6.09.1944) en JOHN MAHONEY (Norfolk 15.05.1923 – Waregem 6.09.1944) stierven ter plaatse. Daniel Delmulle en James Cockriel overleefden de kogelregen en slaagden erin om zich, weliswaar gewond, tot aan het huis van Michel Decock te slepen. Een andere weerstander, WALLY LOOSVELDT (Zulte 12.12.1919 – Waregem 6. 09.1944), was in de buurt toen dit gebeurde en probeerde te vluchten. Iets later werd hij echter ook opgepakt en neergeschoten.
Op de plaats van de executie werden zeven kuisen en een gedenksteen geplaatst. Op de kruisen werden de namen van de 4 weerstanders, 1 Amerikaanse en 2 Britse soldaten gezet. Ze werden officieel ingehuldigd op 8 september 1945. Een twintigtal jaren later zouden deze worden vervangen door arduinen zerkjes en een monument. Op deze plaats wordt jaarlijks een herdenkingsplechtigheid gehouden door Heldentrouw.
De bevrijding van Waregem in 1944 had er vreedzamer kunnen uitzien. De schermutselingen tussen weerstanders en achtergebleven Duitse eenheden in het centrum van de gemeente en de fusillade te Anzegem hebben de feestroes van de bevrijding volledig doen omslaan. Tijdens de bevrijdingsdagen vielen ook heel wat burgerlijke slachtoffers. De onverwachte terugkeer van Duitse soldaten zorgde voor heel wat paniek onder de bevolking. Ook bij de Duitse soldaten, met het geallieerde leger op hun hielen, was er heel wat onrust en verwarring.
Het feestgedruis op 5 september werd bruusk gedempt door de aanwezigheid van Duitse soldaten in het centrum. Niet alle feestvierders geraakten weg en enkele burgers botsten op het einde van de Stormestraat op de Duitse patrouille, die net Henri Lebbe had gedood. Ze werden samengedrongen en doordgeschoten. Hierbij stierven MEDARD CALLANT, CYRIEL DEMOOR, RENE DEVEUGELE, JEAN-MARIE LECLERCQ, GERARD VERCRUYSSE en BRUNO WAELKENS.
Op hetzelfde moment probeerden de Duitsers ook om via Eertbrugge de doorgang naar Oudenaarde en de Schelde te maken. Ter hoogte van de herberg ’t Jaar Veertig brak er om één of andere reden paniek uit in de Duitse gelederen met dramatische gevolgen. De Duitsers schoten wild om zich heen en maakten vier bijkomende dodelijke slachtoffers: ALIDOR LAUREYNS, FRANS MEHEUS, DESIRE-JULES VAN HOUTTE en JULIEN VERBAUWHEDE.
Ook op 6 september, de laatste dag van de gevechten in Waregem, was het leed nog niet geleden. Het Leeuwke, net zoals tijdens WO I van strategisch belang, was het toneel van een mini-tankslag. Op de weg van Waregem naar Anzegem verscheen kort na de middag een Britse tank van het 44th Royal Tanks Regiment. Ze losten enkele schoten naar de Duitsers in het centrum van Waregem. Zij reageerden door een vrachtwagen met soldaten naar het Leeuwke te sturen. Deze vrachtwagen werd beschoten en er ontstond paniek en chaos waarbij er ook vier burgerslachtoffers te betreuren vielen: MARCEL ADAMS en zijn zoon AMEDE, HENRI DEMEULEMEESTER en OSCAR GAYTAN.
Herdenking slachtoffers
De begrafenis en de herdenking van de oorlogsslachtoffers werd gespreid over verschillende dagen. Op 9 september 1944 werden de meeste slachtoffers, na een uitvaartplechtigheid in de decanale kerk, begraven op de begraafplaats Den Olm. Een week later, op maandag 18 september, was er een rouwstoet en een plechtige koordienst voor alle oorlogsslachtoffers. Onder grote belangstelling trok de stoet van het Stationsplein, via de Stationsstraat, naar de Markt. Daar was vóór de kerk een altaar geplaatst waar de familieleden van de gesneuvelden konden plaatsnemen. Ook de overlevende leden van het Geheim Leger waren prominent aanwezig in hun typische witte uniformen.
John Mahoney, de Amerikaanse militair die sneuvelde aan de Predikheer, werd opgebaard bij de familie Vandenbroucke in Ingooigem, waar hij lange tijd ondergedoken zat. Daar werd hij op 10 september plechtig ten grave gedragen. Later zou zijn graf worden bijgezet op de Amerikaanse begraafplaats Ardennes Cemetery in Neuville-en-Condroz. De Britse militairen Harold Hoyle en Leonard Williams werden oorspronkelijk ook begraven op Den Olm, maar op 22 april 1968 werden ze herbegraven op het Cement House Cemetery in Langemark.”
Zilveren munt ter ere van 100e geboortedag van IJzeren Brik
De Koninklijke Munt van België presenteerde deze voormiddag 5 september 2019 de gloednieuwe zilveren Briek Schotte-munt. Dat gebeurde tijdens een officiële ceremonie op het stadhuis in Waregem, in de Briek Schotte-zaal. De munt wordt uitgegeven ter ere van de 100ste geboortedag van de wielerlegende.
Op het einde van de academische zitting ingeleid door burgemeester Kurt Vanryckeghem en boeiende getuigenissen van wielerpresentator Renaat Schotte en zoon Johan Schotte werd het allereerste geslagen exemplaar van de Briek Schotte-munt overhandigd aan Johan Schotte, de zoon van de legendarische ‘Flandrien’. “Ik ben erg trots op mijn vader en op zijn prachtige carrière”, zegt Johan Schotte. “Het doet me enorm veel plezier dat de Koninklijke Munt van België hem nog onsterfelijker maakt dan hij al is, met deze prachtige munt.”
Johan Schotte heeft zijn vader vooral gekend als ‘een kampioen van een mens’. “Voor het publiek was hij een kampioen tussen kampioenen, thuis een mens tussen de mensen. Hij blijft voor mij een continue bron van inspiratie in elke actie die ik doe, met beslissingen en leven met de gevolgen daarvan. Hij heeft mij geleerd altijd een voorbeeld proberen te zijn voor anderen. Hij heeft aangetoond dat alle dromen kunnen verwezenlijkt worden. Hij was een team-maker door van mensen met verschillende ideeën, stress en achtergronden toch één wielerploeg te maken. Hij is een inspiratiebron tegen de verdeeldheid in de wereld en hoopt dat in de herinnering aan Briek die bron mag blijven voortleven bij de jonge generatie. Hoop dat vergaderingen in de Briek Schottezaal ook deze teamgeest kan bevorderen.”
Renaat Schotte, familie van Briek in de 9e generatie, heeft de wielerheld pas goed leren kennen als wielerverslaggever voor Supersport (1995-1998). Met een powerpoint-presentatie stelde hij Briek voor aan de hand van enkele hoogtepunten. Alberic Schotte ((Kanegem, 7 september 1919 - Kortrijk, 4 april 2004) koerste van 1935 tot 1959 op de fiets en van 1960 tot 1979 naast de fiets als sportbestuurder bij de legendarische Flandria ploeg. Zijn erelijst is indrukwekkend. Vooral zijn twee zeges in de Ronde van Vlaanderen en evenveel wereldtitels leverden hem de bijnamen IJzeren Briek en de Laatste Flandrien op. Hij was ondermeer ook tweede in de Ronde van Frankrijk 1948 na Bartali.
In een interview uit 1973 vertelt Briek over Parijs-Brussel, die hij won in 1946 en 1952. Vooral zijn eerste zege daar was indrukwekkend. Hij noemt het één van zijn beste koersen, samen met de wereldtitels in Valkenburg(1948) en Moorslede (1950) en Gent-Wevelgem (1950). Hij had bandbreuk en liep daardoor 5 minuten achterstand op. Maar hij wilde niet opgeven en won uiteindelijk nog met 4,5 minuten op Sylvain Grisolle.
Briek had van die volkse uitspraken, die een mens doet nadenken. “Door de kleurentelevisie is de koers ceel grijzer geworden” of “Koersen dat is stoempen en afzien totdat je niet meer weet van welke prochie je bent”. Hij was een verteller en deelde heel wat levenswijsheid zoals “Het beste moet je onthouden, het slechte moet je vergeten”.
Briek koos als laatste rustplaats voor zijn Waregem, de stad waar hij ook ereburger is en waar zijn geboortedag extra glans krijgt. Burgemeester Kurt Vanryckeghem herinnerde in zijn inleiding nog aan het feit dat Waregem gekend is als stad van het paard, maar ook van het wielrennen met volgende dinsdag de 77e Memorial Briek Schotte in zijn Desselgem. De Briek Schottezaal is vernieuwd en Schotte kan een inspiratiebron blijven met zijn sportieve exploten, zijn doorzettingsvermogen en karakter. Schotte was trouwens ook een mens met paardenkracht.
Collector’s item
De sterling zilveren 10 euromunt is geslagen in Proof-kwaliteit en heeft een maximale oplage van 3.000 stukken wereldwijd, waardoor het een echt collector’s item is voor wielerfans en munt- en zilververzamelaars. De munt is bovendien een geldig betaalmiddel, al komt ze niet in circulatie. Liefhebbers kunnen deze prestigieuze uitgifte - in luxe-etui en inclusief genummerd Certificaat van Echtheid - bestellen op www.herdenkingsmunten.be .
Muntmeester Ingrid Van Herzele: “De naam Flandrien zal voor altijd vereenzelvigd worden met Briek Schotte. Briek is een echt Belgisch sporticoon, en ik ben er fier op dat we hem met dit prachtige herdenkingsstuk waardig kunnen herdenken op deze dag.”
Open monumentendag herdenkt tragische septemberdagen 1944
Waregem herdenkt zondag 8 september 2019 van 10 tot 18 u. het einde van de Tweede Wereldoorlog, meer bepaald de 75ste verjaardag van de bevrijding van Waregem en de slachtoffers die daarbij vielen. Hierbij worden de acties van het Geheim Leger extra in de spotlights geplaatst op een unieke locatie, namelijk in het voormalig hoofdkwartier van de sector Waregem, hoeve Le Grèbe.
Open Monumentendag wordt gekoppeld aan de jaarlijkse herdenkingsplechtigheid aan het monument van het Geheim Leger in de Grote Leiestraat te Anzegem aan de grens met Waregem. Om 10.00 u. heeft daar de herdenkingsplechtigheid plaats met gastsprekers kanunnik H. Laridon, pastoor-deken te Waregem, Vic Nachtergaele, ere-rector aan de Kulak, Philip Demuynck, directeur aan het Heilig-Hartcollege en Pat Michele, docente aan de kunstacademie te Waregem. De plechtigheid wordt opgeluisterd door de Kon. Muziekmaatschappij De Geniale Jongens, de Kon. Fanfare Hoger Op en een afvaardiging van de Flemish Caledonian Pipes & Drums
De Hoeve Le Grèbe, langs de Kleithoekstraat 50 in Waregem, staat vanaf 11 u. centraal voor de Open Monumentendag in Waregem. Deze hoeve fungeerde tijdens de Tweede Wereldoorlog als schuiloord van de weerstand. Open Monumentendag staat dit jaar n.a.v. deze vijfenzeventigste verjaardag in het teken van het verzet in onze regio tijdens WO II. Vanaf 11.30u. is er een aperitiefconcert door de Groeninghe Big-band Kortrijk.
De Kleithoekhoeve werd tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikt als onderduikadres voor het verzet. Het Geheim Leger had hier zijn uitvalbasis. In de communicatie werd de hoeve de schuilnaam ‘Le Grèbe’ toegekend. Een herdenkingsplaat (links van de ingang) verwijst nog naar de verzetsactiviteiten in hoeve Le Grèbe tijdens WO II. De bezoekers van Open Monumentendag krijgen er al een voorsmaakje van de tijdelijke tentoonstelling, die binnenkort rond het verzet wordt georganiseerd in HIPPO.WAR. De hoeve kende ook een drama in WO I. Tijdens de bevrijding van Waregem viel er een obus op deze hoeve waardoor de helft van het gezin De Craene stierf. De gewonde moeder werd meegevoerd door de Duitsers. Haar lichaam werd nooit teruggevonden.
‘s Namiddags starten vanaf de markt in Waregem om 13.30 u. en 14.30 u. begeleide fietstochten langs markante plekken uit WO II. Inschrijven hiervoor is verplicht en kan via archief@waregem.be Die rondleidingen gaan ook langs Le Grèbe.
Monument van het Geheim Leger
Het monument van het Geheim Leger bevindt zich langs de weg Waregem-Anzegem ter hoogte van de Spitaalbossen net over de grens in de Grote Leiestraat in Anzegem. Het herinnert aan de dramatische afslachting op 6 september 1944 van verzetslieden van het Geheim Leger.
Op 5 september 1944 trekken de eerste Britse troepen Waregem binnen. De Duitse bezetters zijn echter nog niet volledig verdreven en dit zorgt voor een gevaarlijke situatie van straatgevechten in het centrum. De verzetslieden van het Geheim Leger verschansten zich nog in de Wortegemse bossen. Wanneer ze op 6 september 1944 een Brits verkenningsvoertuig zien, geven ze snel inlichtingen door. Iets verderop bevinden zich echter Duitse soldaten, die de verzetslieden onder vuur nemen. De weerstanders proberen nog te vluchten een kolenveld in, maar worden omsingeld. Ze worden naar een nabijgelegen aardeweg gedreven op de scheiding tussen Anzegem en Waregem. Een jonge Duitse officier laat de mannen oplijnen tegen de haag van hoeve De Cock en heeft het bevel tot executie. De zes worden neergemaaid met twee mitrailleurladingen. Roger Vansteenbrugge, Jozef Duthoy, Marcel Windels en John Mahoney sterven. De Duitsers zien wat verder de vluchtende Wally Loosveldt en schieten ook hem dood. Jim Cockriel en Daniel Delmulle hebben zich bij de executie laten vallen en worden zo wat beschermd door de lichamen van de anderen. Zij zijn zwaar gewond, maar houden zich voor dood. Eens de Duitsers vertrokken, slepen de twee zich naar de boerderij van Michel De Cock. Daar krijgen ze verzorging. De volgende dag worden ze met een ambulance van het Rode Kruis naar het hospitaal in Waregem gebracht. Zij zijn onze getuigen van deze tragedie, op de vooravond van de ‘echte’ bevrijding.
In 1945 werd er langs de Anzegemseweg aan de ‘Predikheer’ (de naam van een vroegere café op die plaats) een monument van het Geheim Leger opgericht voor de gesneuvelde weerstanders en medestanders. Elk jaar heeft daar een herdenking plaats met de naam ‘Heldentrouw’ die plaats vindt op de zondag die op de kalender het dichtst bij 06 september valt. In 1947 werden de namen van gesneuvelde verzetslui (weerstanders) toegekend aan de door ons allen goed gekende straatnamen in Waregem, zoals Henri Lebbestraat, Marcel Windelstraat, Roger Vansteenbruggestraat en Jozef Duthoystraat.
Elk jaar organiseert City Mountainbike een Wereldbekermanche Eliminator in België. Deze spectaculaire tak van het mountainbiken krijgt dit jaar een extra cachet, want op donderdag 15 augustus strijden alle deelnemers (m/v) voor niets minder dan de regenboogtrui op de Zuiderpromenade in Waregem.
Kristof Bruyneel en co van City Mountainbike organiseerden de afgelopen twaalf jaar al hun spectaculair festivals in het centrum van Waregem. Het evenement groeide van een jaarlijks evenement in Waregem uit tot een internationaal event in vier verschillende steden, verdeeld over België en Nederland. De Eliminater-discipline is intussen uitgegroeid tot een internationaal gebeuren met renners van een 20-tal nationaliteiten.
City Mountainbike kreeg van de UCI immers onlangs de mogelijkheid om WK te organiseren. Het wereldkampioenschap werd de voorbije jaren in China georganiseerd, maar dat is niet zo ideaal voor de Europese atleten. De Waregemse organisatie (die mee aan de basis ligt van de hele Eliminator-discipline) greep deze unieke opportuniteit met beide handen. Sinds een drietal weken is City Mountainbike eigenaar van UCI Wereldkampioenschapsrechten voor de komende 4 jaar, te beginnen met Waregem in 2019.
Wat is MTB Eliminator
Renner per renner rijdt een ronde met hindernissen voor time trials. De besten gaan door naar de volgende ronde. Zo gaat het verder tot in de grote finale (plaats 1 tot 4) en kleine finale (plaats 5 tot 8). Dit zowel voor mannen als vrouwen.
Na Barcelona (Sp), Villard-de lans (Fr) en Volterra (It) is Waregem dit jaar het vierde event, dat meetelt voor de world cup. Er volgen nog wedstrijden in Valkenswaard (Ned), Winterburg (D) en Graz (Oostenrijk). In de top 5 van de huidige rangschikking staan Hugo Briatta (Fr), Jeroen Van Ecke (Ned), Titouan Perrin-Ganier (Fr), Felix Klaussman (D) en Alberto Mingorance (Sp). Slechts één Belg sprokkelde al punten met Gay Bytebier, die momenteel tiende staat gerangschikt.
Parcours
- Boekenplein en Zuiderpromenade in Waregem
- 493 meter lang met 5 hindernissen (inclusief in en uit ondergrondse parking)
Deelnemers
- Meer dan 20 nationaliteiten, volledige wereldtop
- Europees kampioenen (m/v) en wereldkampioenen (m/v) komen zeker al aan de start
Op de officiële 11 juliviering in de Raadszaal van het stadhuis in Waregem mocht cultuurraadvoorzitter Bert De Smet ruim 150 aanwezigen verwelkomen in de raadszaal van het stadhuis. Op de eerste rij zat het volledig schepencollege. Gastspreker Ivan De Vadder kwam hij in tegenstelling met wat was vermeld in de uitnodiging niet spreken over de actualiteit in nasleep van de Vlaamse verkiezingen. Over de actualiteit, die er ongetwijfeld wel was op 11 juli 2019, werd in alle talen gezwegen. De Vadder gaf enkel zijn lezing over ‘het verdriet van België’, met name een overzicht van het kluwen aan parlementen en raden waar ons land mee opgescheept zit. Burgemeester-volksvertegenwoordiger Kurt Vanryckeghem brak een lans voor invoering van een officiële feestdag op 11 juli. We konden genieten van de muzikale intermezzo’s van Joris Vercruysse (dwarsfluit) en Ciel Lissens (harp). Ook van de receptie achteraf.
Cultuurraadvoorzitter Bert De Smet liet zich voor zijn eerste 11-juli-toespraak in Waregem inspireren door ereburger André Demedts.
Lof zij het land waar ik geboren benen ook zal sterven naar Gods wil.Hier groeit geen boom, hier ligt geen steen,die ik niet ken.”
“Ik wil u graag hartelijk welkom heten op deze 11 juliviering van de Cultuurraad. En hoe kan dat beter dan met de prachtige openingsverzen van het gedicht Lof van mijn land van André Demedts? Ik heb – en dat mag u gerust weten – een grote bewondering voor schrijver-dichter, cultuurpromotor en Waregems ereburger André Demedts. Ik ben dan wel een geheelonthouder, ook als het op religie aankomt, maar de christelijk geïnspireerde woorden van Demedts grijpen mij toch telkens aan. Ik word er altijd een beetje stil van. Het vat het wat mij betreft eigenlijk gewoon helemaal samen. Als ik in mijn en Demedts’ geboortedorp Sint-Baafs-Vijve of in mijn huidige woonplek Waregem stap of trap, dan groeit daar geen boom, dan ligt daar geen steen, die ik niet ken.
Wat Demedts beschrijft is voor mij de essentie van een identiteit. En zo ook van 11 juli. Het is ergens thuis zijn. Zich ergens mee verbonden voelen. Iets als van zichzelf beschouwen. En alle gekheid op een stokje. Uiteraard ken ik niet alle bomen en stenen in Sint-Baafs-Vijve en Waregem. Maar Demedts weet wel het gevoel van ergens thuis zijn heel erg treffend te omschrijven.
Zich verbonden voelen met een lokale, regionale, nationale entiteit en identiteit is belangrijk en waardevol. Maar moet tegelijk ook met de nodige bedachtzaamheid benaderd worden. We mogen ons verbonden voelen. We mogen trots zijn. Maar we mogen niet vergeten dat een gemeenschap dynamisch is. Waarden, gewoontes, tradities, talen, culturen, ze evolueren allemaal. Een samenleving leeft. Ze verandert. Ze past zich aan. Maar daar hebben we het vaak moeilijk mee. We koesteren het liever door het onder een stolp te steken zodat er zeker niets kan aan veranderen. En dat is ergens te begrijpen. We zoeken een houvast die ons zekerheid in de onzekerheid biedt.
Alleen, we kunnen de vooruitgang niet tegenhouden. Waarom zouden we ook? Dat Vlaanderen in het verre en minder verre verleden kon excelleren. Dat Vlaanderen zich kon onderscheiden. Dat Vlaanderen zich zo snel kon ontwikkelen. Dat was alleen maar mogelijk door de grote dynamiek en vooruitstrevendheid die het aan de dag legde. Het is geen toeval dat Vlaanderen in flink wat zaken pionier was of is. Dat Vlaanderen stoutmoedigheid getoond heeft. Denk daarbij aan de verregaande stedelijke autonomie in tijden dat dit verre van evident was. Aan de gedurfde economische ontwikkelingen. Aan de religieuze hervormingen. Aan de wetenschappelijke ontdekkingen. Aan de industriële en technologische innovaties. Maar evengoed en zeker ook aan de culturele omwentelingen. Die kwamen er allemaal niet zomaar. Die kwamen er door de openheid, de diversiteit en de aanpasbaarheid van de Vlaamse gemeenschap.
André Demedts was vaak – en ik zeg dat met het grootste respect – een nostalgische mijmeraar. Toch begreep hij als geen ander de relativiteit van de verbondenheid met een entiteit of identiteit. En ik citeer hierbij de laatste verzen van zijn gedicht Lof van mijn land:
“Alleen maar om een andere in mij,die zich aan land noch lucht gewent,en altijd voort aan ’t vragen blijftof er niet nog een ander land bestaat,dat hij veel beter kent.”
Alleen, beste vrienden, lijkt die relativiteit een beetje verdwenen. Het lijkt wel alsof Vlaanderen zich op zichzelf terugplooit. En dat is bijzonder jammer, want dat is niet alleen een gebrek aan strijdlust, het gaat ook compleet voorbij aan de échte identiteit van de Vlaming, met name: open en ondernemend. We moeten onszelf niet verloochenen. Laat staan batjes organiseren, ook al is het die tijd van het jaar. Maar ons halsstarrig vastklampen aan wat vaak vergane glorie is. Dat kan toch niet de juiste manier zijn om te streven naar een beter Vlaanderen?
De recentste verkiezingen zijn volgens sommigen een duidelijk signaal voor meer Vlaanderen. Een autonomer Vlaanderen ook. Alleen gaat het in de discussie over meer autonomie, over meer Vlaanderen, bijna nooit over het hoe en het waarom. Het gaat enkel over het wat. Vlaanderen moet autonomer worden. Punt. Alleen wordt het zo – en vergeef me de stevige uitspraak op een dag als vandaag – bijna een ridicule symbolische strijd. En ik besef als geen ander het belang van zo’n symbolische strijd. Dat is vaak erg waardevol. Maar we moeten ook eerlijk durven toegeven dat het ook vaak gewoon verlamt.
Het gaat dan immers niet meer over de meerwaarde van die autonomie. Het gaat enkel nog over de symboliek van die autonomie. En laat ons de dingen benoemen zoals ze zijn: meer autonomie voor Vlaanderen is geen doel. Het is een middel. Een middel om het voor de mensen die in Vlaanderen leven beter te maken.
Van dat Vlaanderen beter maken zien we politiek weinig tegenwoordig. Het politieke schouwspel is meer soap dan hoogstaand theater. Alles lijkt geblokkeerd te zijn. Er komt geen schot in de zaak. Dus hoe moet het nu verder? Onze gastspreker van vanavond, Ivan De Vadder, vertelt ons zo meteen meer over het verdriet van ons land. Want verdriet heeft het, dat is wel duidelijk. Voor wie Ivan De Vadder niet zou kennen, of geen lid is van zijn fanclub: Ivan De Vadder is politiek journalist en verslaggever bij de VRT. Hij analyseert de politieke actualiteit wekelijks in De afspraak op vrijdag en verzorgde ook de verslaggeving over de meest recente verkiezingen. Als er dus iemand meer duiding kan geven over hoe het nu verder moet met ‘ons land’, en ik laat bewust in het midden over welk land dat dan gaat, dan is het wel Ivan De Vadder.
Beste vrienden, voor ik mijn welkomstwoord afsluit en het woord aan Ivan De Vadder geef, wil ik graag nog kort enkele afsluitende bedenkingen meegeven. Vlaanderen feest vandaag. En dat is écht wel waardevol en belangrijk. Onze Vlaamse feestdag moet een feest zijn, van en voor iedereen. Een feest ook dat niet overschaduwd mag worden door agressieve symboliek, noch pro, noch contra. De Vlaamse feestdag moet een hoogdag zijn waarop Vlaanderen symbool staat voor een open, warme, verdraagzame, sociale, groene, ondernemende en liefst ook positief-tegendraadse samenleving. Een hoogdag ook waarop duidelijk is dat Vlaanderen insluit in plaats van uitsluit en verbindt in plaats van ontbindt.
Vlaanderen is er voor iedereen die er leeft. Het moet ons streven zijn om Vlaanderen op een warme, uitnodigende, respectvolle en stilaan ook volwassen wijze verder uit te bouwen. Dat is een taak van iedereen die in Vlaanderen woont of werkt. Vlaanderen moet, en daarmee citeer ik afsluitend opnieuw André Demedts, zij het in een andere context dan hij oorspronkelijk bedoelde, maar zijn woorden zijn even goed van toepassing. Vlaanderen moet – en ik citeer – “een ontmoetingsplek zijn waar jonge mensen elkaar ontmoeten, maar waar ook bejaarden komen die mogen spreken en die zeker zullen luisteren. Dat het een symbool moge zijn voor alle mensen, die over alle verschillen heen, toch één en hetzelfde verlangen hebben: een beetje gelukkig zijn.”
Federale doolhof
Ivan De Vadder gaf enkel zijn voordracht, door hem ‘verdriet van België’ genoemd. Daarin probeerde hij de Belgische doolhof aanschouwelijk voor te stellen met drie gewesten, drie gemeenschappen en nog tal van uitzonderlijke instellingen, gegroeid na verschillende staatshervormingen om oplossing te bieden aan meningsverschillen tussen bevolkingsgroepen. Allereerste hebben we dus Vlaamse, Franse en Duitstalige gemeenschap voor persoonsgebonden materies (cultuur, onderwijs, welzijn, …) en Vlaamse, Waalse en Brusselse hoofdstedelijk gewest voor grondgebonden materies (milieu, ruimtelijke ordening, economie, ..). Die opdeling in gewesten en gemeenschappen kwam er omdat Vlamingen en Walen elk om andere redenen een federale staat wilden. Vlamingen streefden vooral naar culturele autonomie (gemeenschappen), Walen wilden een eigen sociaal-economisch beleid kunnen voeren (gewesten).
De gewesten en gemeenschappen hebben een eigen parlement en een eigen regering. Omdat het Vlaams parlement en de Vlaamse regering zowel de Gemeenschap al het Gewest besturen telt België ‘maar’ zes parlementen en regeringen (met speciale clausules voor vertegenwoordiging Vlaamse Gemeenschap in Brussel). Het Federaal Parlement (Kamer van Volksvertegenwoordigers, ook de Senaat), het Vlaams parlement, het Brussels Parlement en het Parlement van de Franse Gemeenschap zijn gevestigd in Brussel. Het Waals Parlement zetelt in Namen en het Parlement van de Duitstalige Gemeenschap zetelt in Eupen.
De Vlaamse en Franstalige gemeenschappen hebben nog eens aparte miniparlementjes in het Brusselse Parlement: de gemeenschapscommissies. Ze zijn samengesteld uit vertegenwoordigers van de gemeenschappen in Brussel. Het zijn de Raad Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) en het Parlement van Franstalige Brusselaars (CoCoF), overlegorganen voor de gemeenschapsmateries in Brussel. Dan hebben we nog de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie (GGC), die de gemeenschappelijke gemeenschapsbevoegdheden regelt en beheert in het Brusselse Gewest.
Het is een hele onderneming om zicht te krijgen op het aantal mandatarissen. In de zes regeringen tellen we bijvoorbeeld al 47 ministers en 7 staatssecretarissen. We hebben verkozen parlementairen in Vlaams Parlement (124), Kamer (150), Waals Parlement (75), Brussels Parlement (89, wv 17 Nederlandstaligen), Duits Parlement (25).
Wandelen in westerlijke bouwkuip voor nieuwe sluis Vijve
e werken in Sint-Baafs-Vijve voor de nieuwe sluis zitten op schema. Vorig jaar mochten we de officiële start meemaken op 14 september. Vandaag mochten we wandelen 10 meter onder de waterlijn in de westerlijke bouwkuip, waar de eerste sluisdeuren komen van de nieuwe sluis. De nieuwe sluis in Vijve maakt deel uit van het binnenvaartproject Seine Schelde Vlaanderen, waar Europa en De Vlaamse Waterweg nv hun schouders onder zetten. Met dit project investeren de overheden in de toekomst van transport via het water. Meer binnenvaart betekent minder drukke wegen, meer veiligheid en een schoner milieu. Elk schip haalt 220 vrachtwagens uit het verkeer. De Vlaamse Waterweg investeert hier 50 miljoen euro met inbreng van Europese fondsen in het kader van het Europese binnenvaartproject Seine Schelde Vlaanderen.
De Leie wordt uitgebouwd tot een waterweg die schepen met een laadvermogen tot 4.500 ton een vlotte doorgang zal verlenen tussen Gent en Noord-Frankrijk. De voorbije jaren investeerde Vlaanderen onder andere al in de bouw van een nieuwe sluis in Harelbeke, in de bouw van verhoogde bruggen en in een verruimde doortocht in Kortrijk. Nu is de bouw van de sluis in Sint-Baafs-Vijve aan de beurt, aangezien de huidige sluis niet lang genoeg is voor schepen met een lengte tot 190 meter. De nieuwe sluis zal ongeveer dezelfde breedte kennen maar wel over een lengte van 280 meter.
De bouwkuip voor het eerste sluishoofd is reeds leeggepompt en de contouren van de nieuwe sluis zijn al duidelijk zichtbaar. De nieuwe sluis wordt gebouwd noordelijk naast de huidige sluis. De bouwkuip van het eerste sluishoofd is leeggepompt en heeft een oppervlakte van 565,5 m² en is dus groter dan een standaard 25-meter zwembad! Er werd 3500 m³ grond weggegraven en meer dan twee olympische zwembaden water weggepompt. Ook een deel van de betonnen vloer is reeds gegoten. Nu het sluishoofd leeg is, kan gestart met het wapenen van de vloerplaat en het bouwen van de wanden. Daarna worden de tijdelijke steunankers, die momenteel het geheel ondersteunen, weggenomen en wordt de dakplaat verder afgewerkt.
De lange bouwkuip van de volledige sluis is al over de 280 meter lengte uitgegraven. Momenteel gaan de baggerwerken voor uitdieping van de sluis volop verder voor de aanleg van een volgende bouwkuip voor de tweede sluis. In een volgend stadium worden de wanden geïnstalleerd voor de aansluiting met de voorhavens en wordt gestart met de stabilisatie van de bestaande sluis en de afwerking van de bouwkuip van de nieuwe sluis. Eens de bouwkuip klaar is, starten de werken voor de betonconstructie van de sluis. Daarna worden de deuren en alle elektromechanica geïnstalleerd. Volgens de huidige planning kan de nieuwe sluis in het voorjaar van 2020 in gebruik genomen worden. Pas na de ingebruikname van de nieuwe sluis wordt de oude sluis afgebroken en omgevormd tot een insteekdok. Het wordt inderdaad hier ook mogelijk om schepen te laden en te lossen.
Aanleg omgeving
Naast het bouwen van een nieuwe sluis, worden er nog andere werken uitgevoerd in Sint-Baafs-Vijve. Door de verbreding van de waterweg ter hoogte van de nieuwe sluis, zullen het jaagpad en de beek enkele meters moeten opschuiven. Naast de gracht komt een groenstrook met bomen. Verder wordt er ook een nieuw gebouw gerealiseerd om de sluis te kunnen bedienen en om reserveonderdelen te stockeren.
Ook de Leie zelf moet aangepast worden. De rivier is momenteel 3,50 meter diep. Dit is niet diep genoeg om grotere schepen vlot te laten varen en dus is een verdieping van 1 meter nodig. Door die verdieping zullen de bestaande oevers en kaaimuren niet langer stabiel zijn en moeten ze aangepast worden. Op het eiland D’Hooie werd reeds een nieuwe kaaimuur gebouwd die de toegang tot de huidige sluis verbreedt. Dit is noodzakelijk, aangezien er tijdens de bouw van de nieuwe sluis ruimte op het water wordt ingenomen. De nieuwe kaaimuur zorgt er dus voor dat de huidige sluis steeds toegankelijk blijft tijdens de werken.
De werken aan de kaaimuren ter hoogte van het bedrijf Leievoeders zijn reeds afgerond. De kaaimuur ter hoogte van het bedrijf Depla zal ook worden vernieuwd. Eens de nieuwe sluis in dienst is, zal de bestaande sluis worden opgebroken en worden vervangen door kaaimuren en een pandscheiding. Op die manier zal een insteekdok naast de nieuwe sluis worden gecreëerd.
Resultaten Poll Moet wareber doorgaan met e-Waregem ?
74 van de 109 deelnemers aan de rondvraag willen dat wareber doorgaat met e-Waregem en 35 zouden liever hebben dat e-Waregem stopt. Telkens zijn er nuances in het antwoord, gekozen uit de zes mogelijkheden.
Bij de neen-stemmers oordelen er 15 dat het oorspronkelijke doel van de internetkrant is gerealiseerd (archief van 1 jaar activiteiten in Waregem).14 bezoekers vinden dat de oorspronkelijke nood intussen is opgevuld door andere Waregemse blogs. 6 andere bezoekers vinden dat e-Waregem de auteur de tijd ontneemt om te werken aan heemkundige bijdragen.
Bij de enthousiaste bezoekers die wensen dat deze internetkrant verder wordt aangevuld, zijn 14 ook tevreden met een minder actieve opvolging en tonen er zich niet minder dan 60 bereid om actief mee te werken. Dat is ruim 55 % van alle deelnemers aan de rondvraag. Daarvan onderscheiden we 35 bezoekers die gewoon actief willen meewerken aan e-Waregem en 25 bezoekers die aangeven mee te willen zoeken naar informatie voor historisch getinte bijdragen.
Vooral voor hen van deze laatste categorie kan gezegd dat het een van de hoofdmotieven bij de opstart van de Waregemse internetkrant was om langs deze weg interactief historische en heemkundige informatie te verzamelen over de regio Waregem. e-mail mij met suggesties en/of reageer met historische aanvullingen en verbeteringen op bijdragen via de knop ‘reageer’.
e-Waregem is de opvolger van Wareber, wat staat voor Ware(gem) bekeken door Ber(nard). De voorganger telt meer dan 400 geïllustreerde bijdragen. Bij een klik op de foto krijgt u een grotere weergave van deze illustratie. Onze webruimte van 30 MB voor foto's was opgebruikt. Liever dan de foto's van onze oude bijdragen te verwijderen, kozen we voor deze opvolger.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken met Google
U kunt meewerken met e-Waregem. We willen hier uw historische of heemkundige bijdragen publiceren over belangrijke gebeurtenissen in de regio vorige eeuw(en), geschiedenis van nog bestaande en/of verdwenen herbergen, belangrijke culturele figuren, ...
Publicatie kan dan misschien nieuwe elementen losmaken bij de lezers, die we willen oproepen om hun ervaringen over deze onderwerpen te delen en de bijdragen zonodig te verbeteren of aan te vullen.
We wachten uw reacties in op "e-mail mij" of in "reageer".
Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz.
Laat het historisch erfgoed of het levend archief uit het geheugen van uzelf, uw ouders en grootouders niet verloren gaan. We willen met e-waregem meewerken om deze informatie te bundelen in verschillende heemkundige rubrieken. Regelmatig worden ook oudere teksten aangepast of verbeterd, zodat uiteindelijk een waarheidsgetrouw en zo volledig mogelijk beeld overblijft voor het archief. We doen hier een oproep om daaraan mee te werken en eventuele verbeteringen of mogelijke aanvullingen te melden, waarvoor dank.
Dank voor bezoek. Op 10 oktober 2006 werd deze 'e-Waregem' beoordeeld (basis van meest aantal verschillende bezoekers) als 18de site op een totaallijst van 8903 Vlaamse blogs (241.428 berichten). Voorganger 'Wareber' stond nog altijd op 19.
Resultaat Poll 'Kunst in Straatbeeld'
94 deelnemers19 neen 75 ja Ruim 80 % staat dus achter idee van Kunst in Straatbeeld, vooral als opwaardering voor de stad.
ja, het is een opwaardering voor de stad51 % (48)
neen, ik heb daar geen belangstelling voor4 % (4)
ja, als het past bij de omgeving15 % (14)
neen, ik ben daar tegen wegens last en kost11 % (10)
