Mohamed Al-Harthy
(Oman, 1962)

Mohamed Al-Harthy schrijft gedichten en reisverhalen. Zijn poëzie wordt, in tegenstelling tot veel andere Arabische dichters en tot de Arabische traditie, gekenmerkt door vrije verzen. Ook wat betreft thematiek wijkt Al-Harthy af van de Arabische conventies en zijn poëzie wordt omschreven als surrealistisch.

CAFÉ KAFKA

Nee, ik houd me niet bezig met het verhaal over dit beroemde café
vlak bij de oude joodse wijk, in Širokastraat 12
in Praag, en ook niet met wat ik in Muscat duidelijk zag
op het filmdoek van de fantasie
(met zijn houten stoelen en katoenen parasols op het terras)
Duitse toeristen bezochten hem en rijke Indiërs met gouden kettingen
en de meestal failliete Omanis hoewel ze nog steeds voor het caféterras
hun ronkende snelle auto’s zadelen…

Blijf ver van de werkeloze Kafka-adepten
als zij de lach van de serveerster oproepen
(na hun snelle mislukking om korte verhalen te schrijven)
dat zij in het cabinet van de Sultan werken of bij de bank van Muscat
of – loyaal aan Kafka – bij een verzekeringsmaatschappij
terwijl ze, met gemaakte Muscaatse nonchalance, de zakdoeken voor hun tranen
verbergen achter de glimlach van hun fladderende geesten
die niet stoppen met roken

Over dit café en dat andere café heb ik het niet
maar over een café waarvan ik dikwijls droomde ondanks dat ik nooit in staat zal zijn
om een café te openen op Shatti Al-Qurum in Muscat
omdat ik niet de nodige liquide middelen op mijn rekening heb
die dezer dagen net zo leeg is als de waterlopen
om niet te spreken van mijn armzalig onvermogen het café te runnen met een geïmporteerde
lach uit Nepal of de Filipijnen…

Zo probeerde ik, met het voorbijgaan van de dagen, te vergeten dat het knoflook van de
gedachte niet zo scherp meer was als in vroeger dagen
ondanks dat ik mezelf en de koffie van het huis verwaarloosde, werden
de spijkers van verdriet over het schrift van Hemmingway uitgegoten
(waarin ik tenslotte mijn gedichten met potlood placht te schrijven)
om ze daarna uit te typen op de tekstverwerker die mijn vriend Oerwa Ibn al-Ward
had uitgevonden voor de komst van de Islam

Terwijl het meer van de fantasie niet wanhoopte over de knoflookgeur van de gedachte – overviel die fantasie mij met het plan
op deze bladzijden een café te openen
zonder dat er stoelen in de schaduw
of een goddelijke zon moet zijn
boven en behalve het welkomstbord voor gasten

Welkom. U bent welkom
Geniet hier van uw mooiste uren en drink een kopje van
uw favoriete koffie
(met een welkomstKafkakoekje)

Luister naar een tussen de regels verborgen fragment van Johann Sebastian Bach…
en als je, en als je geen portret van Charley Chaplin ziet
op de papieren wikkel
zie hem dan in je gedachten en vergelijk hem met zijn evenbeeld
en lach
en als je dat niet kunt – als je dat niet kunt, dan mag je de glimlach
nadoen van de acteur die op de televisie voor tandpasta reclame maakt
mits je doet alsof je de gebeurtenissen van het verhaal dat nu eindigt, bent vergeten
door de rekening te betalen
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
uw vriend Franz Kafka betaalde al

(Muscat, herfst 2011)