de laatste dagen toevallig met underground-dichters kennisgemaakt, die ik de nieuwe rebellen noem: de russische kirill medvedev en de deens-palestijnse yahya hassan.

vooreerst een lang gedicht van medvedev:

(Op 1 mei 2014 verscheen de bundel 'Alles is slecht', met gedichten, essays en acties van de Russische dichter en activist Kirill Medvedev. )

in de smolenski supermarkt

in de smolenski supermarkt
op de hoek van de tuinring
en de arbat
heb ik een potje sprotpaté gevonden
dat zeven roebel kostte
midden in een berg
dure
luxeproducten;
op het potje stond
dat een van de ingrediënten
parelgerst was
ik nam
twee potjes
omdat ik meende
dat dit een speciale aanbieding was
voor de buurtbewoners
die hier iedere dag
komen winkelen
maar die natuurlijk
niet zo rijk zijn
als die volgevreten burgermannetjes
die hier vanuit andere stadsdelen
komen aanrijden in hun auto’s
om voorraden in te slaan;
ik nam de paté
en begon de rekken
met producten
af te lopen:
ik was nog op zoek
naar niet al te dure
vis
en ik keek mijn ogen uit
naar de producten
die daar op de rekken
lagen
en naar de tijdschriften
die er heel vreemd uitzagen
in dat decor van voedsel
ik liep daar
zo lang rond
dat de bewakers
die de wacht hielden
om diefstal te voorkomen
het zat werden
me in de gaten te houden
ik vond het daar nu eenmaal
zo mooi
ik had het daar
zo naar mijn zin;
ik herinner me dat ik
niet werd afgeleid
door de andere klanten
omdat ze mij
niet interesseerden
er waren
trouwens
niet zo veel klanten
onverschillig
bijna zonder te kijken
stouwden zij
die mandjes op wieltjes
vol met producten
terwijl ik
met zorg
en piëteit
ieder product onderzocht
en me overgaf aan de lectuur
van de geraffineerde benamingen
van die prachtig verpakte etenswaren,
soms deden die mijn hoofd duizelen
(er was bijvoorbeeld een product
met de naam
‘twee regenboogforellen’)
ik liep daar zo lang rond dat
ik uiteindelijk
ten prooi viel
aan een vreemd
gevoel;
het was een soort
melancholie;
het was
een akelig soort
verstikkende melancholie,
een soort medelijden;
ik kreeg erg te doen
met die vissen,
met de wijn,
enkele honderden soorten,
die verkocht werden
in die winkel,
en met al die gebakjes,
die tijdschriften,
die snoepjes,
die enorme dozen snoepjes,
die gigantische stukken vlees,
en vis,
een tijdlang staarde ik
naar al die
mooie domme dure
blingbling
die daar verspreid lag
op de rekken
van de supermarkt
en ik begreep
dat dit wellicht
de basisbrandstof was
van onze maatschappij
(niet omdat we allemaal
in een consumptiemaatschappij leven,
maar gewoon omdat
de rest
entourage is
terwijl je van voedsel
kan zeggen wat je wil
maar het zijn proteïnen
het is de basisgarantie
voor gezinsgeluk en welvaart
in wezen wordt alles
veroorzaakt door voedsel,
en daarom hoeft het
misschien niet te verbazen
dat voedsel de oorzaak is
van gezinnen die uiteenvallen
van relaties die stuklopen
en van moorden);
na zo nog wat rondgelopen te hebben
drong het besef tot me door
dat mijn verstikkende gevoel van medelijden
met die producten
ook een soort
fetisjisme was
en ook
een vorm
van materialisme;
want eigenlijk is er geen reden
om te doen te hebben met de producten
die dat alles
veroorzaken;
ik betaalde voor een visfilet
en voor de twee potjes
van die verbazingwekkend goedkope paté
die ik bij mezelf
‘de paté der armen’ noemde
en toen ik op straat stond
met die producten
drong het tot me door hoe vaak
mijn afschuw
voor de grimas van de consumptiemaatschappij
omslaat in sentimentaliteit

Kirill Medvedev behoort samen met de feministische punkgroep Pussy Riot en het kunstenaarscollectief Chto Delat uit Sint-Petersburg tot de jongere generatie schrijvers en kunstenaars in Rusland die zich verzet tegen het regime van Vladimir Poetin.
Uit protest tegen het corrupte en ingedutte literaire milieu in zijn land kondigde Medvedev in 2003 het einde aan van zijn literaire carrière. Een jaar later gaf hij ook zijn copyright op, zodat tegenwoordig alleen nog piraatedities van zijn werk kunnen verschijnen.
Een paar jaar geleden begon Medvedev in Moskou een eigen uitgeverij, die voornamelijk door hemzelf verzorgde vertalingen van westerse marxistische auteurs als Pier Paolo Pasolini, Herbert Marcuse en Alain Badiou publiceert. Daarnaast speelt hij in de band Arkady Kots, vernoemd naar de Russische dichter die DeInternationale in het Russisch vertaalde. Met die band brengt hij teksten van de bekende Russische ‘kunst-terrorist’ Aleksandr Brene ten gehore.

Kirill Medvedev. Alles is slecht. Gedichten–Essays–Acties. Leesmagazijn, 2014. Vert. uit het Russisch door Pieter Boulogne. Met een inleiding door Keith Gessen. ISBN: 978-94-91717-09-3. € 19,95.

zie ook

http://www.dewereldmorgen.be/artikel/2014/05/08/voorpublicatie-kirill-medvedev-in-de-smolenski-supermarkt